ΜΑΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

Μια μαρίνα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα τεχνητό ή φυσικό λιμάνι, οργανωμένο ειδικά για να δέχεται σκάφη αναψυχής, τα οποία χρησιμοποιούν την μαρίνα είτε σαν μόνιμο ορμητήριο απ’ όπου ξεκινούν για να πραγματοποιήσουν διάφορες κρουαζιέρες, είτε σαν λιμάνι μέσα στο οποίο θα παραμείνουν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και κατόπιν θα συνεχίσουν την κρουαζιέρα τους.

Στην εποχή μας, μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, κυρίως μεταξύ των πλουσιοτέρων τάξεων, χρησιμοποιούν αυτό το μέσον αναψυχής για να περάσουν τις διακοπές τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι λάτρες της θάλασσας και τους αρέσει να περνούν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής τους ταξιδεύοντας, πηγαίνοντας από χώρα σε χώρα και από μαρίνα σε μαρίνα.

Είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία τουριστών, εύποροι όπως είπαμε, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο ποσοστό στη διεθνή αγορά, του προϊόντος που λέγεται τουρισμός.

Η χώρα μας, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, έχει μείνει πίσω στον τομέα αυτό και τούτο διότι κατά την γνώμη μου, έχει δημιουργηθεί η εντύπωση οτι η μαρίνα αποτελεί εστία μόλυνσης του θαλασσίου περιβάλλοντος και οτι φέρνει αναστάτωση στις ήδη υπάρχουσες τουριστικές περιοχές.

Σε όσες περιπτώσεις έγιναν προσπάθειες να δημιουργηθούν μαρίνες στην Ελλάδα, αυτό προσέκρουσε σε μια σθεναρή αντίδραση εκ μέρους των κατοίκων της αντίστοιχης περιοχής, με αποτέλεσμα κάθε φορά να σταματούν οι ενέργειες και να αναβάλλεται η υλοποίηση των έργων.

Ας μην βιαστούμε όμως να ρίξουμε όλες τις ευθύνες σε αυτούς τους ανθρώπους, που ίσως από διαίσθηση ή από κακές εμπειρίες, αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο, βλέποντας τα καταστροφικά αποτελέσματα που είχαν σε άλλες περιοχές οι κατασκευές μαρίνων, χωρίς καμία μέριμνα για την προστασία τους περιβάλλοντος και με μόνο στόχο την εξασφάλιση συμφερόντων αυτών που τις εκμεταλλεύονται.

Η νοοτροπία που έχει πλέον ριζωθεί στους κατοίκους των περιοχών αυτών, αποβαίνει εις βάρος του συνόλου, με αποτέλεσμα να χάνονται τεράστια κέρδη και θέσεις εργασίας, από την έλλειψη οργανωμένων μαρίνων στον τόπο μας.

Αν δηλαδή υπήρχε τρόπος να πείσουμε τους κατοίκους του τόπου αυτού και κυρίως να τους εγγυηθούμε οτι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλοίωση του θαλασσίου περιβάλλοντος, με την κατασκευή μαρίνων κατά τα πρότυπα των προηγμένων Ευρωπαϊκών χωρών, τότε ίσως να γινόταν εφικτή η υλοποίηση τέτοιων εγκαταστάσεων, με τον τόσο αναπτυξιακό χαρακτήρα τους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός οτι σε κάθε παραλιακή πόλη της Γαλλίας, Κάνες, Νίκαια, Σαν Τροπέ, Τουλόν, κ.λ.π. , υπάρχουν πάρα πολλές μαρίνες, τέλεια οργανωμένες, που μπορούν να δεχτούν χιλιάδες κότερα χωρίς καμία επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Όταν ταξιδεύει κανείς σε παραλιακό δρόμο αυτών των Πόλεων, αντικρίζει ένα μοναδικό θέαμα που ξεχωρίζει στον ορίζοντα σαν ένα απέραντο δάσος από κατάρτια. Δίπλα όμως από τις μαρίνες αυτές υπάρχουν οι περίφημες πεντακάθαρες παραλίες από ψιλή λευκή άμμο, όπου παίρνουν το μπάνιο τους και ξαπλώνουν οι μεγαλύτερες διασημότητες του κόσμου. Τα δυο πράγματα αυτά έχουν οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να συνδυάζονται τέλεια χωρίς να επηρεάζει το ένα το άλλο.   

Δεν μπορούμε κι εμείς επιτέλους, να ξεκινήσουμε στον τόπο μας μια τέτοια υποδομή, αναπτύσσοντας ένα καινούργιο είδος τουρισμού που θα επιφέρει κέρδη, αλλά και ανεβάζοντας το ποιοτικό επίπεδο των τουριστών μας;

Εγώ πιστεύω οτι έχοντας τις καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες από τις χώρες αυτές, μπορούμε με λίγη προσπάθεια να ξεκινήσουμε στην χώρα μας και ιδιαίτερα στις νησιωτικές περιοχές, αυτό το είδος τουρισμού που μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει, από οικονομικής άποψης, χωρίς να έχει την παραμικρή επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον, αρκεί βέβαια όλα να γίνουν σωστά και με την συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων πλευρών.

Χρήστος Κονταξάκης