Όταν ο Ιησούς, χρησιμοποίησε βία.

Αυτές τις άγιες ημέρες που εορτάζομε τα πάθη του κυρίου, με επιστέγασμα την Ανάσταση του, παράλληλα με τα πάθη της κοινωνίας μας, οδηγούν την σκέψη μας σε αυτονόητους συνειρμούς. 
Ολόκληρη η μικρή σε διάρκεια πεπερασμένη ζωή της φθαρτής γήινης ύπαρξης του, παραδειγματίζει και μαζί με την διδασκαλία του μας οδηγεί να πορευτούμε στην δική μας ζωή. Παρατηρώντας μέσα από τις γραφές την ζωή του, εύκολα διαπιστώνομε πως  χαρακτηριστικά της ήταν, η πραότητα, η αγάπη, η τρυφερότητα και η συγχώρηση, ακόμη και όταν τον αδικούσαν. 
Ουδέποτε βιαιοπράγησε παρ’ ότι υπήρξαν πάμπολλες αφορμές, εκτός από μία φορά. 

Αντίθετα το παράδειγμα της ζωής του και η διδασκαλία του, οδηγούσαν τον λαό να μην είναι βίαιος. Τον Πέτρο που προσπάθησε να τον σώσει, επιτίμησε λέγοντας “ Βάλε την μάχαιρα σου στη θήκη” και κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο “όποιος σε ραπίσει στην δεξιά σιαγώνα στρέψε σ’ αυτόν και την άλλη”. Αλλά και  ο θρήνος της μεγάλης παρασκευής, “Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατο μου τέκνο” απλά επιβεβαιώνουν την αλήθεια για την πραότητα την γλυκύτητα και την υπομονή του, πέρα από τις ανθρώπινες αντοχές αφού ήταν και θεός. Τότε πως, γιατί και πότε βιαιοπράγησε; 

Ας μας τα πει όμως, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. “ Και πλησίαζε το Πάσχα των Ιουδαίων και ανέβη ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. Και εύρε μέσα εις τον ιερόν περίβολον του ναού ανθρώπους που επουλούσαν Βόδια και πρόβατα και περιστέρια, δι’ εκείνους που θα προσέφεραν με αυτά θυσίας. Εύρεν ακόμη και τους αργυραμοιβούς που αντήλλασαν τα ξένα νομίσματα των προσκυνητών με Ιουδαϊκά, να κάθηνται κοντά εις τα τραπέζια τους. Και αφού ετοίμασε μαστίγιο από σχοινιά, έβγαλεν έξω όλους από τον περίβολον, μαζί δε μ’ αυτούς και τα πρόβατα και τα βόδια και των αργυραμοιβών εσκόρπισε κάτω τα νομίσματα και αναποδογύρισε τα τραπέζια.” 

Είναι συγκλονιστική η μεταστροφή του πράου Ιησού μόνο στην θέα αυτών των εκμεταλλευτών του λαού που ήρθε προσκυνητής και ικέτης της χάρης του θεού. Είναι άξια προσοχής η αγανάκτηση του γλυκού Ναζωραίου κατά των κλεφτών, των ληστών, ψευτών και απατεώνων, κατά τον ευαγγελιστή Λουκά και των ληστών ,αισχροκερδών κατά τον Ευαγγελιστή Ματθαίο. Ο θεάνθρωπος, ο διδάσκαλος της πραότητας, για μία και μοναδική φορά σε όλη του την ζωή εξεράγει. 

Για πρώτη και μοναδική φορά έγινε βίαιος και μαστίγωσε ανθρώπους. Για πρώτη και μοναδική φορά έσπασε «τράπεζες», ανταλλακτήρια των αργυραμοιβών – τραπεζιτών. Για πρώτη και μοναδική φορά δεν ανέχτηκε την εκμετάλλευση του εκκλησιαζόμενου λαού από τους εμπόρους και αργυραμοιβούς της εποχής του χριστού, την εκμετάλλευση που κάνουν σήμερα η ΠΟΕ( παγκόσμια οργάνωση εμπορίου), οι πολυεθνικές  και οι τραπεζίτες (Παγκόσμια τράπεζα, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα κλπ, στην κοινωνία, σε υπερθετικό βαθμό. 

Όλο αυτό το τότε και σήμερα συνονθύλευμα εκμεταλλευτών, κατάφερε με την δράση του να εξεγείρει ακόμη και τον θεό και να τον κάμει να βιαιοπραγήσει. Αν , συμπερασματικά, η συμπεριφορά αυτή του Ιησού απέναντι σε τέτοιους απάνθρωπους «ανθρώπους» είναι παραδειγματική για μας, πρέπει να συμπεριφερθούμε σήμερα με τον ίδιο τρόπο σε όσους μας ρουφούν το αίμα, για να αποκατασταθεί η ηθική τάξη η ειρήνη και η ανθρώπινη και όχι ζωώδης ζωή στον κόσμο. Και αυτή η βίαιη αντίδραση είναι θεμιτή και καταξιωμένη, από τον ίδιο τον θεό. 

Αν, το παράδειγμα της αντίδρασης του Ιησού προς τους εμπόρους και τους τραπεζίτες διδάσκει, πως αυτές οι νυχτερίδες –βαμπίρ, μετατρέπουν τον οίκο του κυρίου δηλαδή την εκκλησία, δηλαδή τον λαό, σε σπήλαιο ληστών, τότε ο λαός πρέπει να φτιάξει μαστίγιο και να διώξει από πάνω του τα βδελυρά μορφώματα. 

Και γι’ αυτούς που τους υπηρετούν , ας ακούσει ο λαός τον ποιητή Κωστή Παλαμά.                                                  

«Βοσκοί στην μάντρα της πολιτείας οι λύκοι!

Ακρίτες!! Μακριά οι φαύλοι και οι περιττοί,

Καλαμαράδες και δημοκόποι και οι γραικύλοι

Για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί».

Μπορεί η κατάληξη να είναι τα πάθη και ο θάνατος της κοινωνίας, κατ’ αντιστοιχία με τον Κύριο, αλλά στο τέλος θα ακολουθήσει η πολυπόθητη ανάσταση. Είναι ευκαιρία όσο η κοινωνία βρίσκεται στον σταυρό, για κάποιους ληστές να μετανοήσουν, για να συγχωρεθούν, γιατί τους υπόλοιπους θα του στείλει στο “πυρ το εξώτερον”. 

Για την ώρα θρηνούμε την πατρίδα μας που βρίσκεται στην Μεγάλη της Παρασκευή, αναζητώντας “που έδει της το κάλος;” 

Ας ευχηθούμε καλή της ανάσταση και καλή ανάσταση σε όλους. Και του χρόνου λεύτεροι.

Ρόδος 1/5/2013                                                Χ. Βουτυράκης

                                                                        h_vout@yahoo.gr