Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Οι Αρχαιοελληνικές ρίζες των Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών της Αμερικής – Εκπληκτική ανάλυση!

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 30, 2016

ekloges usaΑπό τον Αριστοτέλη και όχι από τους Ρωμαίους άντλησαν ιδέες οι «Πατέρες του Αμερικανικού Έθνους»!

Του Πέτρου Δούκα

Αυτά γράφτηκαν γιά τη Διάλεξή μου στο 5ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ “ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ”, 19 Οκτωβρίου 2016 στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.]

«Ακόμα και στις ΗΠΑ είμαι βέβαιος, ότι πάνω από το 95% των πολιτών δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει ‘ρεπουμπλικανισμός’, πέρα από το ότι το κόμμα των ‘ρεπουμπλικάνων’ είναι κάπως πιό συντηρητικό από το κόμμα των ‘δημοκρατικών’!

Θα διαπιστώσουμε σε αυτή τη μικρή διατριβή, όχι μόνο τις λεπτές διαφορές μεταξύ ρεπουμπλικανικής δημοκρατίας και της πιό άμεσης δημοκρατίας, αλλά και κάτι άλλο, που έχει διαφύγει και από τους Αμερικανούς, αλλά και τους Έλληνες λόγιους, ότι δηλαδή, το ρεπουμπλικανικό πολίτευμα των ΗΠΑ έχει τις ρίζες του, όχι στο Ρωμαϊκό πολίτευμα, αλλά στη νομοθεσία του Λυκούργου γιά τη Σπάρτη (830 π.Χ.), και στο πολίτευμα που ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» (περίπου 500 χρόνια μετά τον Λυκούργο = 330-325 π.Χ.), ονόμασε (συνταγματική) «πολιτεία» (αγγλ. ‘polity’)!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ….

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Λόγω των Αμερικανικών Εκλογών της 8ης Νοεμβρίου 2016, σκέφθηκα να μιλήσω λίγο γιά τον «Λυκούργο, το πολίτευμα της Σπάρτης, την έννοια του «Ρεπουμπλικανισμού» και την Πολιτεία του Αριστοτέλη»!

Στα διαβατήριά μας αναγράφει ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ = HELLENIC REPUBLIC, αλλά όχι HELLENIC DEMOCRACΥ.
Τα διαβατήρια των βρετανών αναγράφουν UNITED KINGDOM, ενώ της Βόρειας Κορέας DEMOCRATIC PEOPLE’s REPUBLIC OF KOREA, κλπ.
Tι συμβαίνει;
Είναι το ιδιο πράγμα REPUBLIC και DEMOCRACY;

Όχι! Republic εννοείται κάθε πολίτευμα που δεν είναι μοναρχικό (βασίλειο, kingdom), είτε είναι δημοκρατικό, είτε κάποιας μορφής δικτατορία!

Αλλά οι έννοιες republican και republicanism δεν οριοθετούνται απλά από την αντίθεσή τους προς τη μοναρχία! Έχουν και κάποιες διαφορές σε σχέση με την πιό άμεση δημοκρατία (direct democracy).
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

ΙΙ. Όσον αφορά τα είδη των ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΩΝ

Ας δούμε πρώτα 3 βασικές αρχές που καθορίζουν τη δυναμική των εξελίξεων και τις αλλαγές στα πολιτεύματα:

1. Ο Αριστοτέλης και πλείστοι αρχαίοι Έλληνες λόγιοι θεωρούσαν ότι είναι «ήδιον (=πιό ευχάριστο, προτιμότερο) τοίς πολλοίς το ζήν ατάκτως ή σωφρόνως» [Αριστ. Πολιτ.1319b]

2. Επίσης πίστευαν πως οι άνθρωποι «αεί δέονται τού πλείονος,… ώς τούτο τέλος όν» [1267b, 1258a], ότι δηλαδή επιθυμούν όλο και περισσότερα, χωρίς όριο, λες και αυτό είναι αυτοσκοπός.

3. Επίσης πρώτοι οι αρχαίοι είχαν αντιληφθεί τη ‘πάλι των τάξεων’, ότι δηλαδή, οδηγός των πολιτικών εξελίξεων ήταν η συνεχής αντιπαλότητα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών μέσα σε κάθε κοινωνία και σε κάθε πόλη: «οί εύποροι καί οί άποροι, … ταύτα έναντία μέρη τών τής πόλεως μορίων». [1291b]

Αυτή τη «πάλη των τάξεων» ανέλυσε και ο Μάρξ 22 αιώνες μετά τον Αριστοτέλη =
«The history of all hitherto existing society is the history of class struggles. Freeman and slave, patrician and plebeian, lord and serf, guild-master and journeyman, in a word, oppressor and oppressed, stood in constant opposition to one another, carried on an uninterrupted, now hidden, now open fight, a fight that each time ended, either in a revolutionary reconstitution of society at large, or in the common ruin of the contending classes.» [Marx. Μανιφέστο. κεφ.1]

Ας καταγράψουμε τώρα τα ήδη των πολιτευμάτων που δημιουργούνται από τις διάφορες αντιπαραθέσεις• από εκείνο το «πόλεμος πάντων πατήρ έστι» και «γινόμενα πάντα κατ’ έριν καί χρεών» του Ηράκλειτου [53 και 80]

Είναι τα ακόλουθα, κυρίως όπως τα κατέγραψε ο Αριστοτέλης:

I. Τα ΜΟΝΑΡΧΙΚΟΥ τύπου:
1. Η Πλατωνική Τυραννία καλής προαίρεσης, όπου το καλύτερο πολίτευμα κατα τον Πλάτωνα θα ήταν μιά διακυβέρνηση από ένα ενάρετο και ικανό τύραννο που θα ήταν, «τύραννος νέος μνήμων και ευμαθής και ανδρείος και μεγαλοπρεπής και ευτυχής και πορεύεσθαι πρώτον», [Νόμοι 710-711b].

2. Η Ηρωική Βασιλεία των αρχαϊκών ετών, όπου οι βασιλιάδες ήταν αποδεκτοί από το λαό και που κυβερνούσαν με μετριοπάθεια και σύμφωνα με τους πατροπαράδοτους νόμους και ήθη.

3. Οι «Αισυμνήται» = πολίτες υψηλού κύρους στούς οποίους ο λαός ανέθετε υπερεξουσίες διά βίου, αλλά όχι κληρονομικές

4. Οι Συνταγματικές Μοναρχίες Βρετανικού ή Σπαρτιατικού τύπου

5. Οι Δεσποτικές Βασιλείες Ασιατικού τύπου, όπου οι ηγεμόνες συγκέντρωναν απάνω τους ΟΛΕΣ τις εξουσίες χωρίς να δίνουν λογαριασμό

6. Οι Τυραννίες. Αδίστακτοι και πανίσχυροι με τα σώματα ασφαλείας τους. {Και όμως, αν και προόριζαν τους γιούς τους ως διαδόχους τους, δεν ανακήρυτταν τους εαυτούς τους ‘βασιλιάδες’, γιατί δεν είχαν την «έξωθεν καλή μαρτυρία». Οι πολίτες τους φοβόντουσαν, αλλά δεν τους παραδεχόντουσαν!}

II. Τα ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΑ-ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ πολιτεύματα
Σε αυτά τα καθεστώτα, την εξουσία κατείχαν τα παλιά ‘ευγενή’ σόγια (όπου ή εύγένειά έστιν άρχαίος πλούτος καί άρετή» [1294a 21-23], ίσως από κάποιο κατάλογο τύπου libro d’oro), και οι πλούσιοι.

Στην εξουσία μετείχαν όσοι είχαν πάνω από ένα επίπεδο εισοδημάτων και μπορούσαν να φέρουν βαρύ (=ακριβό) οπλισμό και να συντηρούν τον εαυτό τους κατά τη διάρκεια πολέμων και εκστρατειών. Μάλιστα ο Αριστοτέλης υποστήριζε ότι οι φτωχότεροι δεν είχαν διάθεση να πολεμήσουν γιά τη πατρίδα τους, άν δεν τους παρείχαν σίτηση («όκνείν άν μή λαμβάνωσι τροφήν»), αλλά αν κάποιος αναλάμβανε «πορίζη τροφήν», τότε «βούλονται πολεμείν» [1297b 11-13]
Ο ΘΕΟΓΝΙΣ ο ΜΕΓΑΡΕΥΣ κατά το 550 π.Χ. με θλίψη παρατηρεί ότι οι κοπέλλες προτιμούσαν πλέον να παντρεύονται με νεόπλουτους παρά με τους ευγενείς αριστοκράτες (αλλά όχι πλούσιους πιά)!

Σε αυτά τα πολιτεύματα θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τις περιόδους όπου τη διοίκηση ασκούσαν «Πρόβουλοι» [1298b 29-35, 1299b 30-38], δηλαδή κάποιου είδους διαρκής επιτροπή, αρμόδια να εισηγείται στον ‘δήμο’ αποφάσεις και διατάγματα.
Στην Αθήνα, μετά τη Σικελική καταστροφή του 413 π.Χ., ορίστηκαν 10 πρόβουλοι γιά «συγγράψουσι ά άν ήγώνται βέλτιστα περί της σωτηρίας» της πόλης των Αθηνών. [Αριστ. Αθ. Πολ. 29.2.1-4]

III. Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ‘ΠΟΛΙΤΕΙΑ’ / REPUBLICANISM (βλ. παρακάτω)

IV. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με τις διάφορες παραλλαγές της: του Δράκωντα, του Σόλωνα, του Κλεισθένη, του Εφιάλτη, του Περικλή, του 400 π.Χ.

Βασικά στοιχεία διαφοροποίησης από μιά μορφή δημοκρατίας σε κάποια άλλη, ήταν (και είναι):
1. Ποιοί έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν και γιά ποιού είδους αποφάσεις;
2. Ποιοί έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν (και να ψηφιζουν γιά) τους διάφορους υποψήφιους γιά τα διάφορα αξιώματα
3. Ποιοί έχουν το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι και γιά ποιά αξιώματα;
4. Ποιοί έχουν το δικαίωμα να ασκούν ελέγχους στους αξιωματούχους;
5. Ποιοι έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην απονομή της δικαιοσύνης;

Κύριο όμως χαρακτηριστικό είναι το αν οι αποφάσεις που πέρνονται είναι με βάση τους νόμους και τις διαδικασίες, ή με βάση τη γνώμη κάθε περιστασιακής πλειοψηφίας («εμείς η απλή πλειοψηφία αποφασίζομεν και διατάζομεν»!

Δηλαδή ουσιαστικό στοιχείο διαφοροποίησης αποτελούσε (και αποτελεί), το κατά πόσο μιά δημοκρατία είναι….
1. Δημοκρατία των Νόμων (όπου οί νόμοι πρέπει να είναι καλομελετημένοι και «καλώς κείσθαι» [1294a 5-8], και όπου «το πλήθος πρός τό κοινόν πολιτεύηται συμφέρον» [1279a 37-39]
ή
2. Δημοκρατία των Ψηφισμάτων και των δημαγωγών.
Δηλ. το κατά πόσο ο καθένας θεωρεί ελευθερία το να ζεί όπως του καπνίσει («ζή έν ταίς τοιαύταις δημοκρατίαις έκαστος ώς βούλεται», νομίζοντας ότι αυτό σημαίνει ή ελευθερία, και χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι το να ζείς σύμφωνα με τούς νόμους είναι «σωτηρία» [1310a 32-34] {Περίπου αντιγράφοντας την ανάλυση του Πλάτωνα, ότι δηλαδή, οι δημοκρατίες παρεκτρέπονται και εκφυλίζονται σε μιά κατάσταση όπου, «… έλευθερίας ή πόλις μεστή καί παρρησίας γίγνεται, καί έξουσία έν αύτή ποιείν ότι τις βούλεται,…», ενώ γιά να γίνεις πολιτικός και να ασχοληθείς με τα δημόσια πράγματα, δεν φαίνεται κανείς να νοιάζεται ποιά ήταν η επαγγελματική σου καταξίωση• αρκεί να δηλώσεις «εύνους είναι τώ πλήθει» = ότι δήθεν «νοιάζεσαι γιά το λαό» [Πολιτ. 557b- 558c]

Σε αυτές τις δημοκρατίες, «κύρια είναι τα ψηφίσματα αλλά μη τους νόμους» [1292a], με μιά τάση γιά παροχές: γιά παράδειγμα, «τοίς γάρ ευπόροις μισθόν πορίζουσιν εκκλησιάζουσι και δικάζουσι» [1297a 36-38], ώστε να έχουν οι φτωχότεροι κίνητρο να συμμετέχουν στις συνελεύσεις και στα δικαστήρια και να εξασφαλίζεται έτσι η αριθμητική υπεροχή = η πλειοψηφία της παράταξης των φτωχών!

Αντίθετα πιό σταθερό πολίτευμα θα μπορούσε να είναι ένα όπου η πρωτοβάθμια γενική συνέλευση όλου του λαού (=εκκλησία του δήμου), θα ελέγχετο κατά κάποιο τρόπο από μιά (δευτεροβάθμια) Βουλή (ή Γερουςία), η οποία θα ήταν ουσιαστικά το ανώτατο «κύριον κύριον» όργανο της πολιτείας και «κυρία πάντων τών άρχών», αφού αυτή θα είχε την εντολή να «προκάθηται τού πλήθους», θα ήταν το όργανο «το συνάγον» την εκκλησία του δήμου και αυτό που καθορίζει «τό τέλος καί την εισφοράν», δηλ. αυτό επιβλέπει την εκτέλεση των αποφάσεων και την ημερήσια διάταξη. [1322b 12-18]

Μάλιστα, ο Αριστοτέλης παρατηρούσε ότι όταν μιά δημοκρατία έχει διαθέσιμους οικονομικούς πόρους (=«ευπορία»), τότε γεννιέται ο πειρασμός για παροχές, γιά να πληρώνονται οι φτωχοί γιά να συμμετέχουν στις λαϊκές συνελεύσεις της εκκλησίας του δήμου («εύπορία τις ή μισθού τοίς εκκλησιάζουσιν»). Τότε όμως αρχίζει η πλειοψηφία να επιθυμεί να χώνεται παντού και να αποφασίζει γιά όλα, αφαιρεί εξουσίες από τη βουλή και έτσι «καταλύεται τής βουλής ή δύναμις» [1299b 37 – 1300a 4]

Ο σπουδαίος πολιτικός επιστήμονας Alexis de Tocqueville, στο έργο του Democracy in America (1835) [Βιβλίο 1, κεφ. XV/II, «On the Unlimited Power Of Majority, And Its Consequences /The Tyranny of Democracy»], έγραφε ότι η πλειοψηφία μπορεί να καταντήσει τυραννική, όχι απλά με τη σωματική σου εξόντωση (όπως θα έκανε ένας απλός τύραννος); αλλά με τον ηθικό και κοινωνικό εξευτελισμό σου. Με το να σε απαξιώνει και να σε παραδίδει στη κοινή χλεύη!
«If it be admitted that a man, possessing absolute power, may misuse that power by wronging his adversaries, why should a majority not be liable to the same reproach? Men are not apt to change their characters by agglomeration; … When I see that the right and the means of absolute command are conferred on a people or upon a king, upon an aristocracy or a democracy, a monarchy or a republic, I recognize the germ of tyranny,… the civilization of our age has refined the arts of despotism… The excesses of monarchical power had devised a variety of physical means of oppression: the democratic republics of the present day have rendered it as entirely an affair of the mind as that will which it is intended to coerce. Under the absolute sway of an individual despot the body was attacked in order to subdue the soul, and the soul escaped the blows which were directed against it and rose superior to the attempt; but such is not the course adopted by tyranny in democratic republics; there the body is left free, and the soul is enslaved. The sovereign can no longer say, «You shall think as I do on pain of death;» but he says, «You are free to think differently from me, and to retain your life, your property, and all that you possess; but if such be your determination, you are henceforth an alien among your people… You will remain among men, but you will be deprived of the rights of mankind. Your fellow-creatures will shun you like an impure being, and those who are most persuaded of your innocence will abandon you too, lest they should be shunned in their turn. Go in peace! I have given you your life, but it is an existence in comparably worse than death.»

«Mr. Hamilton expresses the same opinion in the «Federalist,» No. 51. «It is of great importance in a republic not only to guard the society against the oppression of its rulers, but to guard one part of the society against the injustice of the other part. Justice is the end of government. It is the end of civil society. It ever has been, and ever will be, pursued until it be obtained, or until liberty be lost in the pursuit. In a society, under the forms of which the stronger faction can readily unite and oppress the weaker, anarchy may as truly be said to reign as in a state of nature, where the weaker individual is not secured against the violence of the stronger: and as in the latter state even the stronger individuals are prompted by the uncertainty of their condition to submit to a government which may protect the weak as well as themselves, so in the former state will the more powerful factions be gradually induced by a like motive to wish for a government which will protect all parties, the weaker as well as the more powerful.»
Αυτά που είχαν επισημάνει ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοφάνης, ο Θουκυδίδης, ο Ισοκράτης, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, κ.α.

III. Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ REPUBLICANISM

Γενικά η διαμόρφωση των πολιτευμάτων εξαρτάται
1. από το ποιανού συμφέροντα καλείται να εξυπηρετήσει αυτό το πολίτευμα («ποία πολιτεία συμφέρει ποίοις») [1296b 13], και αυτό εξαρτάται, …

2. από το συνολικό «ποσώ» και το συνολικό «ποιώ» κάθε τάξης, όπου το «ποσόν» αφορά το πόσο υπερέχουν αριθμητικά οι φτωχοί και το «ποιόν» το άθροισμα του πλούτου, της παιδείας και της ευγένειας κάθε πλευράς («ελευθερίαν πλούτον παιδείαν ευγένειαν») [1296b 13-28], και

3. από τη φύση των κατοίκων: «δουλικώτεροι είναι τά ήθη φύσει οί μέν βάρβαροι των Έλλήνων οί δέ περί τήν Άσίαν τών περί τήν Εύρώπην, ύπομένουσιν τήν δεσποτικήν άρχήν ούδέν δυσχεραίνοντες» [1285a 20-23]

Βασικό χαρακτηριστικό της πολιτείας του Αριστοτέλη είναι ότι το πολίτευμα πρέπει κατά το δυνατόν να εξασφαλίζει τα έννομα συμφέροντα και του απλού λαού, αλλά καί των ευπόρων = «όσω δ’ άν άμεινον ή πολιτεία μιχθή, τοσούτω μονιμοτέρα»

Όπου υπάρχουν διαφορές μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και τάξεων, ο καλύτερος διαιτητής είναι η μεσαία τάξη = «πιστότατος δέ διαιτητής ό μέσος» [1295b 35)!
Όλη η παρουσίαση του Αριστοτέλη στα Πολιτικά, από το 1295a- 1297a, είναι ένας ύμνος στη μεσαία τάξη! Ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την έννοια και τη σημασία της!

Γράφει ο Αριστοτέλης, «ότι ο τοιούτος δήμος», αυτός δηλαδή που άγεται και φέρεται από ψηφίσματα που συντάσσουν οι δημαγωγοί, και που αγνοεί τους νόμους, μοιάζει με «τη τυραννίδι», αφού και οι δύο (τυραννίες και δημοκρατίες αυτού του τύπου), έχουν «το ήθος το αυτόν και άμφω δεσποτικά τών βελτιώνων», [1292α], δηλαδή και τα δύο πολιτεύματα καταπιέζουν τους πιό εύπορους, «δημεύοντες τά τών πλουσίων καί έλαττόνων» (=δημεύοντας τις περιουσίες των πλουσίων που είναι μειοψηφία) [1318a 25-27{

Γι’ αυτό πρότεινε ότι η σωστή «Πολιτεία» πρέπει να χαρακτηρίζεται από το «εύ μεμίχθαι δημοκρατίαν και ολιγαρχίαν», σε σημειό που να ΜΗΝ μπορείς να διακρίνεις αν ένα πολίτευμα είναι δημοκρατικό ή ολιγαρχικό!

Και ποιά είναι αυτά τα συστατικά ενός ευσταθούς πολιτεύματος;

Κατ’αρχήν, αντιλαμβανόταν ο Αριστοτέλης ότι το πολίτευμα ΔΕΝ μπορεί να απαιτεί από τους πολίτες «αρετήν τήν ύπέρ τούς ιδιώτας μήτε πρός παιδείαν ή φύσεως δείται καί χορηγίας τυχηράς μήτε πρός πολιτείαν τήν κατ’ εύχήν γινομένην, αλλά βίον τε τόν τοίς πλείστοις κοινωνήσαι δυνατόν και πολιτείαν ής τάς πλείστας πόλεις ένδέχεται μετασχείν»!
Δηλαδή δεν μπορεί το πολίτευμα να απαιτεί πολίτες ανώτερους από αυτό που είναι από τη φύση τους ή την ικανότητά τους να εκπαιδευθούν ή κάποια άλλη εύνοια της τύχης!! [1295a]

Γενικά όμως πρότεινε….
1• όλοι να έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν και να συμμετέχουν στα κοινά, γιατί «τό μή μεταδιδόναι μηδέ μετέχειν φοβερόν» [1281b].

2• απ’την άλλη πλευρά, να μην είναι όλοι επιλέξιμοι γιά όλα τα αξιώματα, γιατί όταν είναι επιλέξιμος οποιοσδήποτε από «τό πλήθος μετέχειν τών αρχών των μεγίστων ούκ ασφαλές» [1281b].
Επιπλέον πρέπει να εξασφαλίζεται ένα σημαντικό ποσοστό εξουσίας γιά τη “μειοψηφία” των ευπόρων («έκ τινών») [1301b 14-14] που συχνά ήταν και πιό καλλιεργημένοι και «δ’ ενίων,… ή έκ προκρίτων», δηλαδή ατόμων που είχαν προεπιλεγεί με κάποια κριτήρια [1298b 5-10] Όταν η Αθήνα οδηγήθηκε σε ολιγαρχικό σύστημα δισκυβέρνησης μετά τη καταστροφή στη Σικελία, η επιλογή των μελών της Βουλής των 400 και των αρχόντων έγινε «έκ προκρίτων» [30.2.11-22 και 31.1.3-5]

3• τα αξιώματα που εμπεριέχουν μεγάλες εξουσίες να δίδονται γιά μικρά χρονικά διαστήματα, ώστε να μην προλαβαίνει κανείς να δημιουργήσει δυναστείες, αλλά και να δίδεται η δυνατότητα σε περισσότερους να συμμετέχουν. ( «μάλλον πειράσθαι μικράς και πολυχρονίους διδόναι τιμάς ή ταχύ μεγάλας») [1308b 12-15], και «όλιγοχρόνιους τάς άρχάς ή πάσας ή όσας ενδέχεται» [1317b 25-26]

4• κανενός και καμιάς τάξης η δύναμη να μην αυξάνεται «πέρα από τη συμμετρία» («μήτ’ αύξάνειν λίαν μηθένα παρά την συμμετρίαν,… καί μηθένα εγγίγνεσθαι πολύ υπερέχοντα δυνάμει μήτε φίλων μήτε χρημάτων») [1308b 12-19] Όταν «τό τών άπόρων πλήθος λανθάνει αυξανόμενον» (=όταν η τάξη των φτωχών αυξάνει λίγο-λίγο χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι), αυτό μπορεί να οδηγήσει σε «επαναστάσεις» και έτσι επέρχονται «μεταβολαί τών πολιτειών» [1303a 1-4, και 1302b 33-36]

5• να υπάρχει και να δυναμώνει η μεσαία τάξη («τό μέτριον άριστον και το μέσον,… δήλον άρα καί ή κοινωνία ή πολιτική ή αρίστη ή διά τών μέσων»), γιατί η μεσαία τάξη «κωλύει γίγνεσθαι τάς υπερβολάς» = όπου υπάρχει ισχυρή μεσαία τάξη το πολίτευμα είναι το καλύτερο δυνατόν, γιατί η μεσαία τάξη αποτρέπει τις ακρότητες [1295b-1296a]

6• η πλειοψηφία των φτωχότερων, να μην ψηφίζει διατάγματα αρπαγής της περιουσίας των πλουσιότερων = «άν οί πένητες διά το πλείους είναι διανέμωνται τά των πλουσίων, τούτ’ ούκ άδικόν έστιν;» [1281a], αντίθετα, αντί να εμφανίζεται «μαχόμενοι τοίς εύπόροις», να δείχνει ότι έχει κατά νου και τα συμφέροντα των ευπόρων και να μιλά «ύπέρ εύπόρων»! [1310a

7• να εκπαιδεύονται σωστά γιά το πολίτευμα οι νέοι («παιδεύεσθαι πρός τάς πολιτείας») [1310a 13-14] και να μετριάζουν οι πολίτες τις επιθυμίες τους γιά πλούτο, έτσι ώστε να μην επιθυμούν όλοι «είς άπειρον» να αποκτήσουν κι’άλλο πλούτο και να οξύνονται έτσι οι αντιπαλότητες. («μάλλον δεί τάς επιθυμίας όμαλίζειν ή τάς ουσίας»[1266b 29-31], ώστε τουλάχιστον οι σοβαροί και «έπιεικείς τή φύσει μή βούλεσθαι πλεονεκτείν» 1267b7, και οι φαύλοι και νάθελαν να μην τους δίνεται η δυνατότητα να αποκτούν υπερβολικό πλούτο.

8• οι ίδιοι οι πολίτες και καμιά κοινωνική τάξη να μη θέλει να αλλάξει το πολίτευμα! «τώ μηδ’ άν βούλεσθαι πολιτείαν έτέραν μηθέν τών τής πόλεως μορίων όλως» [1294b], όπως γιά παράδειγμα οι αρχαίοι Σπαρτιάτες αποδεχώντουσαν το πολίτευμα του Λυκούργου!

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΙΣΜΟΣ

Αυτά ήταν καίρια ζητήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν και οι πατέρες του συντάγματος των ΗΠΑ.
Πως να ξεπεράσουν τη τάση γιά λαϊκισμό και γιά κατάχρηση της εξουσίας από κάθε πλειοψηφία!

Ο μετέπειτα 4ος Προέδρος των ΗΠΑ (και Ελληνομαθής), James Madison έγραφε το 1787 (στις μυστικές συνδιασκέψεις γιά το πολιτειακό σύστημα των ΗΠΑ μετά την επίτευξη της Ανεξαρτησίας) πως:
«αν οι εκλογές ήταν ανοιχτές σε όλες τις τάξεις των ανθρώπων, δεν θα υπήρχε ασφάλεια για την κτηματική περιουσία των γαιοκτημόνων. ….
«Πολύ σύντομα θα ψηφιζόντουσαν αγροτικοί νόμοι για αναδασμούς… Οι γαιοκτήμονες πρέπει να έχουν μερίδιο στην εξουσία και να υπάρχουν έλεγχοι μεταξύ της πλειοψηφίας και των γαιοκτημόνων, ώστε να προστατεύονται οι έχοντες από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας.»
{Αυτά δηλαδή που είχε επισημάνει ο Αριστοτέλης 22 αιώνες νωρίτερα: (1) «βέλτιστος ό δήμος ο γεωργικός» γιατί οι αγρότες «πρός τοίς έργοις διατρίβουσι καί τών άλλοτρίων ούκ έπιθυμούσιν» [1318b 7-15] και ότι είναι άδικο μιά πλειοψηφία βασιζόμενη στη μεγάλη αριθμητική της υπεροχή, να αρπάξει και να διαμοιράσει τις περιουσίες των πλουσίων = «άν οί πένητες διά το πλείους είναι διανέμωνται τά των πλουσίων, τούτ’ ούκ άδικόν έστιν;» [1281a]}

Ο πρώτος Υπουργός των Οικονομικών των ΗΠΑ, Alexander Hamilton (1787), έγραφε πως η ανθρωπότητα είναι βάναυση, «vicious and can be operated upon», γιαυτό πρέπει να αποφευχθεί μιά κατάσταση όπου όλος ο λαός θα μαζεύεται κάθε χρόνο γιά να ψηφίσει στα διάφορα ζητήματα, γιατί αυτό θα βόλευε «the demagogue and the middling politician» αντί γιά τους ευπορώτερους και σοβαρώτερους «gentlemen of fortune and abilities»!

Θεωρούσε ότι, «people are turbulent and changing; they seldom judge or determine right.
{=Εκείνο το «ήδιον τοίς πολλοίς το ζήν ατάκτως ή σωφρόνως» του Αριστ. [Πολιτ.1319b]}
«Give therefore to the first class (στους γαιοκτήμονες), a distinct, permanent share in the government. They will check the unsteadiness of the second, and as they cannot receive any advantage by a change, they therefore will ever maintain good government». {εκείνο το «τώ μηδ’ άν βούλεσθαι πολιτείαν έτέραν μηθέν τών τής πόλεως μορίων όλως» του Αριστοτέλη [1294b]}

Και διερωτάται: «Can a democratic assembly, who annually revolve in the mass of the people, be supposed steadily to pursue the public good? »
«Nothing but a permanent body can check the imprudence of democracy. Their turbulent and uncontroling disposition requires checks….»

Ο κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας John Rutledge και μετέπειτα δεύτερος (χρονολογικά) Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (Chief Justice of the Supreme Court of the United States), θεωρούσε ότι,»αν η εκλογή των γερουσιαστών γινόταν από τα πολιτειακά κοινοβούλια, αυτό θα εξασφάλιζε κάποιοι καλύτερη ποιότητα εκπροσώπηση από ότι αν ήταν η εκλογή απευθείας από το λαό.» Αυτό είναι και ένα βασικό στοιχείο του ρεπουμπλικανισμού: το να μην παίρνονται όλες οι αποφάσεις άμεσα από το λαό, αλλά να υπάρχει ένα σύστημα ‘φιλτραρίσματος, βλ. και παρακάτω. [βλ. «Notes of the Secret Debates of the Federal Convention of 1787, Taken by the Late Hon Robert Yates, Chief Justice of the State of New York, and One of the Delegates from That State to the Said Convention.]

Έτσι με βάση τις παραπάνω ανησυχίες, τελικά οι Αμερικανοί υπερψήφισαν και υιοθέτησαν ένα ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΙΚΟ σύστημα
1. με δικαίωμα σε ΟΛΟΥΣ τους πολίτες να εκλέγουν και να εκλέγονται

2. με ισότητα απέναντι στούς νόμους

3. με δύο κοινοβουλευτικά σώματα = τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία (όπου μέχρι το 1913 η Γερουσία εκλεγόταν από τα πολιτειακά κοινοβούλια -και όχι απευθείας από το λαό)

4. με το σύστημα του ‘κολλεγίου των εκλεκτόρων’ (Electoral College), όπου συμφωνα με το άρθρο 2 του Συντάγματος των ΗΠΑ, οι πολίτες δεν εκλέγουν απευθείας των πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά εκλέγουν «εκλέκτορες», που δεσμεύονται βέβαια ότι θα υπερψηφίσουν τον συγκεκριμένο υποψήφιο του κόμματος που τους όρισε ως εκλέκτoρες.
{Ο αριθμός των εκλεκτόρων είναι ίσος με τον αριθμό των μελών του House of Representatives (435), συν τον αριθμό γερουσιαστών (100), συν 3 εκλέκτορες από την πρωτεύουσα (District of Columbia) = σύνολο 538 εκλέκτορες. Εκτός από τις πολιτείες του Maine και της Nebraska, όλες οι πολιτείες εκλέγουν τους εκλέκτορες τους με το σύστημα WINNER TAKES ALL.}
Αν και οι εκλέκτορες από το Σύνταγμα έχουν ελευθερία να ψηφίσουν αυτόν που θέλουν αυτοί, καθολικά ψηφίζουν για τον υποψήφιο που έχει υπερψηφίσει η πολιτεία.

5. με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων κάθε πολίτη από Bill of Rights = συνταγματική “χάρτα” δικαιωμάτων, ώστε ούτε η κεντρική εξουσία, ούτε η απλή επιθυμία της πλειοψηφίας να μπορούν να δρούν καταπιεστικά ή εξοντωτικά σε βάρος οποιουδήποτε πολίτη, ή ομάδας, ή άλλης κοινωνικής τάξης. {Αυτό του Αριστοτέλη: «άν οί πένητες διά το πλείους είναι διανέμωνται τά των πλουσίων, τούτ’ ούκ άδικόν έστιν;» [1281a]}

6. με την ουσιαστική ανεξαρτησία και σταθερότητα της δικαστικής εξουσίας, με το Ανώτατο Δικαστήριο US Supreme Court να έχει την εξουσία να χαρακτηρίζει αντισυνταγματικούς, νόμους και διατάγματα που κρίνει πως δεν είναι σύμφωνα με το αμερικανικό Σύνταγμα, αλλά και να είναι ανώτατος κριτής σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (έχοντας τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει με ποιά θέματα “Ομοσπονδιακού” ενδιαφέροντος επιθυμεί να εξετάσει)!

7. με ανεξαρτησία και σταθερότητα στη Δημόσια Διοίκηση με βάση το νόμο Pendleton Civil Service Reform Act του 1883 (που ενίσχυσε την ανεξάρτητη αρχή Civil Service Commission, το σύστημα civil service exams, κλπ.)

Γενικά όμως θα έλεγα πως τα κύρια χαρακτηρηστικά του ρεπουμπλικανισμού είναι κυρίως η αίσθηση της ανάγκης γιά εξασφάλιση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας απέναντι στην επιθετικότητα της πλειοψηφίας “των ψηφισμάτων”, και της ανάγκης γιά οριοθέτηση των εξουσιών της πλειοψηφίας όπως την αντιλαμβανόταν και ο Αριστοτέλης.

Γι’ αυτό επινόησαν τα “φίλτρα” που ξεχωρίσαμε παραπάνω, ώστε οι αποφάσεις που αφορούν το κοινό καλό να μην λαμβάνονται ξαφνικά και μόνο σύμφωνα με μιά περιστασιακή πλειοψηφία.
Αυτά ήταν: 1. η Γερουσία, 2. το σύστημα των εκλεκτόρων, 3. η συνταγματική κατοχύρωση Χάρτας των Δικαιωμάτων = Bill of Rights, γιά τη προστασία των πολιτών από τη κατάχρηση της εξουσίας από την πλειοψηφία και την εκτελεστική εξουσία, 4. το Ανώτατο Δικαστήριο αλλά και 5. η συνύπαρξη της Ομοσπονδιακής εξουσίας (νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής), με τις 50 Πολιτείες που έχουν αρκετούς βαθμούς διοικητικής και νομοθετικής αυτονομίας. Είναι και αυτή άλλη μιά δικλείδα ασφαλείας μέσα σε αυτά τα πολλαπλά συστήματα checks & balances!

ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ
Η σταθερότητα του αμερικανικού πολιτικού συστήματος παραπέμπει στην σταθερότητα του πολιτεύματος της Σπάρτης, όπως αυτό το συνέταξε ο μέγας νομοθέτης Λυκούργος, ο οποίος:

1. Πρώτος συνέλαβε την ιδέα μιας σταθερής και ισόβιας Γερουσίας, που θα συνέτασσε τις προτάσεις προς ψήφιση στην γενική συνέλευση των Σπαρτιατών =’εκκλησία του δήμου που την ονόμαζαν την Απέλλα. Ο Παυσανίας [στα Λακωνικά XI.2] χαρακτηρίζει τη «γερουσία συνέδριον Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τής πολιτείας»!

2. Πρώτος συνέλαβε την ανάγκη για όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στις αποφάσεις συμμετέχοντας στην Εκκλησία του Δήμου = Απέλλα, σύμφωνα με τη «θεωρία των πολλών» του Αριστοτέλη! Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, “οι πολλοί” όταν βρεθούνε μαζί, έστω και άν ο καθένας μεμονωμένα είναι μιά μετριότητα, ως σύνολο έχουν μιά συνολική αντίληψη που είναι πολύ καλύτερη από το άθροισμα της μετριότητας του καθενός! «πάντες γάρ έχουσι συνελθόντες ίκανήν αίσθησιν, καί μιγνύμενοι τοίς βελτίοσι τάς πόλεις ωφελούσιν» [1281b 35-38]!

Απλά, ο Λυκούργος το εφάρμοσε αυτό σχεδόν 5 αιώνες πριν τα αναλύσει αυτά ο Αριστοτέλης. Ο λαός στην Απέλλα μπορούσε να ψηφίσει ΝΑΙ ή ΟΧΙ, αλλά δεν μπορούσε να αλλοιώσει την πρός ψήφιση διάταξη!

3. Πρώτος επινόησε το σύστημα της διπλής βασιλείας που έφερε χαρακτηριστικά κάπως πιό αριστοκρατικού πολιτεύματος (δεδομένου ότι οι βασιλικοί οίκοι προέρχονταν από τα εξοχώτερα Σπαρτιατικά σόγια), αλλά και γιά να υπάρχουν μεταξύ των δύο βασιλικών οίκων, αλλά και μεταξύ των βασιλέων και όλων των άλλων θεσμών ισορροπίες και checks & balances!

Αυτά ήταν μια πρώιμη μορφή Ρεπουμπλικανικού συστήματος έχοντας τα 3 βασικά χαρακτηριστικά:

Ι. Συμμέτοχη όλων, γιατί ΟΛΟΙ οι Σπαρτιάτες πολίτες είχαν δικαίωμα…
1. να συμμετέχουν στην Απέλλα
2. να είναι υποψήφιοι για την Γερουσία
3. να είναι υποψήφιοι για το αξίωμα του εφόρου

ΙI. Όλοι ήταν ίσοι απέναντι στο νόμο

IIΙ. Οι αποφάσεις δεν λαμβάνονταν απευθείας από το λαό (όπως γινόταν στην Αθήνα), αλλά από τους Εφόρους που πρόερχονταν από το λαό και τη Γερουσία που είχε αυξημένο κύρος! Δηλαδή από αντιπροσωπευτικά σώματα!

Αυτό το πολίτευμα, τη «Λακεδαιμονίων Πολιτεία», ύμνησαν ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων, ο Πλούταρχος και ο Ξενοφώντας!
Από τον Λυκούργο εμπνεύστηκε ο Αριστοτέλης γιά να καθορίσει το ιδανικότερο πολίτευμα, την «Πολιτεία» του!
Από τον Αριστοτέλη και όχι από τους Ρωμαίους άντλησαν ιδέες οι «Πατέρες του Αμερικανικού Έθνους»!


Πηγή: https://olympia.gr

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΕ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΠΡΟΣ… ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ!



Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σαν «χαστούκι» έπεσε στην Άγκυρα η είδηση ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν την Τουρκία στα «πόδια τους», δηλαδή στις πολεμικές επιχειρήσεις ανακατάληψης της Μοσούλης στο Ιράκ και του Χαλεπιού στην Συρία, ενώ αντίθετα υποστηρίζουν ανοιχτά την συμμετοχή των Κούρδων και στις δυο αυτές επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, McGurk, σε δημοσιεύματα που πήραν μεγάλη έκταση στον τουρκικό τύπο, ξεκαθάρισε ότι οι Τούρκοι δεν θα πάρουν μέρος στην πολιορκία της Μοσούλης παρά τις αντίθετες δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν, που δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι η Μοσούλη ανήκει στο Εθνικό Σύμφωνο της Τουρκίας, (Misak-i Milli).


Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Αμερικανός εκπρόσωπος ανέφερε πως στην επιχείρηση του Χαλεπιού θα πρωτοστατήσουν οι κουρδικές δυνάμεις του YPG-PYD, που αποτελούν κόκκινο πανί για την Άγκυρα ενώ έχουν χαρακτηριστεί σαν τρομοκράτες.

Ήδη η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, δείχνει πως οι Αμερικανοί έχουν ταχτεί ανοιχτά υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητης κουρδικής εστίας στην βόρειο Συρία, προάγγελο της ένωσης της με το τουρκικό Κουρδιστάν για ένα κουρδικό κράτος.

Αυτή η εξέλιξη προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ένα γεωπολιτικό «μποτιλιάρισμα», η κυριότερη των οποίων είναι σε αντιστάθμισμα η αύξηση σε επικίνδυνο βαθμό της τουρκικής προκλητικότητας προς την πλευρά του Αιγαίου και της Θράκης, χωρίς βέβαια παράλληλα να σταματήσουν να προβάλλονται οι πάγιες τουρκικές θέσεις για την τουρκικότητα της Μοσούλης, του Χαλεπιού, της δ. Θράκης, των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και της… Θεσσαλονίκης .

Ενδεικτικό και του αντιαμερικανικού κλίματος που υπάρχει είναι ότι συνεχώς τα ελεγχόμενα τουρκικά ΜΜΕ αυτές τις μέρες αποκαλύπτουν ενδείξεις για την συμμέτοχη και στήριξη των Αμερικανών στο αποτυχών πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.

Σίγουρα πάντως μια αλλαγή των γεωπολιτικών κατευθύνσεων της Τουρκίας, θα έχει καταλυτικές συνέπειες προς την δική μας πλευρά.

Και ενώ γύρω μας οι εξελίξεις είναι καυτές, εμείς θα ασχολούμαστε με τις τηλεοπτικές άδειες.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος www.nikosxeiladakis.gr


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ.



Όταν πριν από το 2013 το hellenic sunrise υποστήριζε ότι η Γερμανία προκάλεσε τον πόλεμο στην Συρία από κοινού με το Κατάρ και την Τουρκία κανείς στην Ελλάδα δεν άκουγε. 'Όσο για το εξωτερικό, καλά..εκεί κυριολεκτικά κοιμούνται με τα τσαρούχια.

Ο λόγος του πολέμου ήταν και είναι να καμφθεί η αρνητική στάση του προέδρου Άσαντ για την διέλευση αγωγού αερίου από το Κατάρ-Συρία- Τουρκία-Ελλάδας-Ιταλίας-Αυστρίας-Γερμανίας.

Η Ρωσία  δεν θέλει η  Ευρώπη να παίρνει αέριο από αλλού γι’ αυτό και έτρεξε να βοηθήσει τον Άσαντ. Κανένα πρόβλημά, είμαστε όλοι σύμφωνοι.

Τελευταία όλο και πληθαίνουν πλέον οι φωνές και διαρροές με τις οποίες σχεδόν απροκάλυπτα πλέον οι Γερμανοί ομιλούν για grexit και δραχμή. Προχθές το κυβερνητικό κλιμάκιο που πηγαίνει στο εξωτερικό για να παρακαλέσει για κανένα φράγκο και παρόλο που είχαν ψηφισθεί και τα 15 προαπαιτούμενα, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει το σύνολο της δόσης, παρά μόνο την μισή, 1,8 δις, τα οποία συνοδεύονταν από πολλούς υπαινιγμούς για grexit.

Γιατί ο Σόιμπλε θέλει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης ;

Όπως προείπαμε Γερμανία-Τουρκία και Κατάρ είναι οι συνιδρυτές του Ισλαμικού Κράτους και οι υπεύθυνοι για τον πόλεμο στην Συρία.

Τουρκία και Γερμανία είναι σύμμαχοι, και μάλιστα από την εποχή του ξεπετάγματος των Νεότουρκων του Κεμάλ, από το 1908.

Οι Γερμανοί δημιούργησαν την τράπεζα της Ανατολής όπου πρώτα προσέλκυσαν όλα τα κεφάλαια των πλούσιων Ελλήνων εμπόρων της Σμύρνης και Πόντου και κατόπιν την φαλίρισαν και τους κατέστρεψαν.

Οι Γερμανοί συμβούλευσαν τον Κεμάλ για την σφαγή των Αρμενίων και Ελλήνων.

Οι Γερμανοί είναι πίσω απ όλα. Για όλα φταίνε οι Γερμανοί. Από την εποχή των σταυροφοριών ακόμα. Από την εποχή της κατάλυσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Οι Γερμανοί θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης γιατί δεν θέλουν η χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών να σκάσει στα χέρια τους.

Επίσης θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης για να μπορέσει η σύμμαχος τους Τουρκία να εισβάλει και να εκβιάσει γι την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Όσο η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. κάθε αποτυχία της σε οικονομικό επίπεδο αντικατοπτρίζεται και στο ΕΥΡΩ.

Βέβαια και η Ευρώπη και η ΕΚΤ αλλά και η DEUTSCHE BANK απειλούνται με χρεοκοπία. Και οι ΗΠΑ με το αστρονομικό χρέος τους. Ωστόσο οι παραπάνω παίκτες μπορούν ακόμα να ελπίζουν σε κάποιο θαύμα για την σωτηρία τους και σε κάθε περίπτωση θα πέσουν σε δεύτερο χρόνο, μετά την Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ πολύ θα ήθελαν να μπορούσαν να έχουν περισσότερη στρατιωτική ισχύ διότι έτσι θα μπορούσαν να επέμβουν μα αποφασιστικότητα στην Συρία από το 2013.Το 2013 ο Ερντογάν είχε στήσει μια σειρά από προβοκάτσιες στην Συρία με βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αμάχων για να κατηγορήσει τον Άσαντ στην διεθνή κοινότητα αλλά ο Ομπάμα δεν τόλμησε να οργανώσει χερσαία επιχείρηση του αμερικάνικού τακτικού στρατού στην Συρία. Ο λόγος είναι ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν πλέον να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας. Όταν  ο Paul Wolfowitz, ένας από τους πρωτεργάτες και φανατικούς οπαδούς της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 δήλωνε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα THE SUNDAY TIMES ότι <<Φοβάται ότι η κόπωση των Αμερικάνων από τους πολέμους στο Ιράκ και Αφγανιστάν θα  οδηγήσει τις ΗΠΑ εγκαταλείψουν  τους αντάρτες στην Συρίας στην τύχη τους  όπως ακριβώς άφησαν και τους Ιρακινούς αντικαθεστωτικούς το 1991 οι οποίοι συνετρίβησαν από τον Σαντάμ. Εξέφρασε την απογοήτευση του για την ελλειπή βοήθεια προς τους αντάρτες στην Συρία αλλά είπε πως η στρατιωτική επέμβαση στην Συρία δεν είναι στο πρόγραμμα .>> τότε καταλαβαίνουμε ότι η πάλαι ποτέ αμερικανική πολεμική μηχανή αποτελεί φάντασμα του παρελθόντος.

(Περισσότερα στο ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ PAUL WOLFOWITZ - Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2013/06/paul-wolfowitz.html)

Οι ΗΠΑ χωρίς στρατό δεν μπορούν να ασκήσουν εξωτερική πολιτική, γι’ αυτό και βλέπουμε σήμερα την Αμερική να «γλείφει» τον Ερντογάν και να τρέχει σαν σκυλάκι από πίσω του στην Συρία όπου ό τελευταίος ότι γουστάρει κάνει και μάλιστα ενώ αποκομίζει τους καρπούς της ενδοτικότητας των Αμερικάνων την ίδια στιγμή τους φτύνει στα μούτρα συνάπτοντας συμμαχία με την Ρωσία.

Αυτό δεν είναι και πολύ καλό για την Ελλάδα διότι αφού αρνήθηκε την βοήθεια της Ρωσίας , πρώτα ο ΓΑΠ και μετά ο Τσίπρας, παραμένει στο άρμα της δύσης αλλά την ίδια στιγμή βρίσκεται μεταξύ της διαμάχης ΗΠΑ και Γερμανίας .

Ο Ομπάμα λοιπόν , το 2013 δεν τόλμησε να κάνει χερσαία επιχείρηση, εξάλλου ακόμα και η εισβολή στο Ιράκ το 2003 έγινε με την αμέριστη οικονομική βοήθεια των Σαουδαράβων και Καταριανών οι οποίοι είχαν φοβηθεί ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν θα τους καταλάμβανε όπως έκανε με το Κουβέιτ.

Ο  Ομπάμα δεν ήθελε αυτή την φορά η Αμερική να ζητήσει λεφτά από τους πλούσιους Άραβες του ΟΠΕΚ για μια στρατιωτική επιχείρηση εφόσον όπως πολύ σωστά τον είχαν πληροφορήσει οι σύμβουλοι σε δύο χρόνια από τότε, το 2015, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αυτονομηθούν ενεργειακά από την Μ. Ανατολή με την εξόρυξη των εγχώριων ,αμερικανικών, κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου, κάτι που έγινε πραγματικότητα. Έτσι ο Ομπάμα μπορούσε πλέον να αρχίσει την υλοποίηση του οράματος του για την απεμπλοκή της Αμερικής από την Μ. Ανατολή και να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση της Κίνας.

Ωστόσο ο δημοκρατικός Ομπάμα όπως γράφει εδώ και χρόνια το hellenic sunrise, δεν μπόρεσε ποτέ να ελέγξει το βαθύ αμερικανικό κράτος που ανήκε στους ρεπουμπλικάνους οι οποίοι έχουν και το χρήμα στην Αμερική, χρήμα το οποίο απέκτησαν με  ΄μπιζνες΄΄ με την Μ. Ανατολή και οι οποίοι μπορεί μέσω Γουλφοβιτς να παραδέχονταν την αδυναμία για πόλεμο αλλά δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν στην τύχη τους τους συνεταίρους τους Σαουδάραβες και Καταριανούς. Οι ρεπουμπλικάνοι τελικά βρήκαν την λύση με το Ισλαμικό Κράτος.

Ο Ομπάμα εκτός από τις εκκρεμότητες που άφησε στην Μ. Ανατολή άφησε και άλλες στην Ευρώπη. Ο Ομπάμα εγκαταλείποντας της πλούσιες αραβικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες στην τύχη τους απέναντι στο εχθρικό Ιράν άφησε και το θέμα της ενεργειακής αυτονομίας της Ευρώπης ανοιχτό.

Η Ευρώπη, δηλαδή η Γερμανία, τροφοδοτείται σχεδόν αποκλειστικά με αέριο από την Ρωσία και από το 2009 σχεδίαζε με το Κατάρ, όπως γράφει εδώ και χρόνια το hellenic sunrise, την κατασκευή ενός αγωγού που θα διέσχιζε το Κατάρ-Ιορδανία-Συρία-Τουρκία-Ελλάδα-Αλβανία-Ιταλία-Αυστρία για να μπορέσει επί τέλους να ανεξαρτητοποιηθεί από την Ρωσία.

Η Συρία αρνήθηκε να συμπράξει στο πρότζεκτ διότι είχε στα σκαριά έναν άλλο αγωγό, αυτόν που θα διέσχιζε το Ιράν-Ιράκ και Συρία .Ο αγωγός αυτός θα διέσχιζε το σιιτκό Ιράν, τις σιιτκές νότιες επαρχίες του Ιράκ και την φιλική προς τον σιιτισμό Συρία. Κατάρ-Σαουδική Αραβία είναι σουνιτικές χώρες και για λόγους που δεν είναι του παρόντος τρέφουν θανάσιμο μίσος προς τις σιιτκές, και το αντίστροφο.

Έτσι το Κατάρ και Σαουδική Αραβία και Γερμανία ζήτησαν βοήθεια από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα από την ρεπουμπλικανική αντιπολίτευση του Ομπάμα η οποία ελέγχει την CIA.

Λεφτά υπήρχαν από το Κατάρ, τεχνογνωσία από την CIA και το Ισλαμικό Κράτος έγινε πραγματικότητα. Στόχος του ΙΣ ήταν είτε η κατάληψη του δυτικού Ιράκ και το πέρασμα του αγωγού από εκεί ( γι’ αυτό και όλα τα ηγετικά στελέχη ήταν σουνίτες πρώην στρατιωτικοί του Σαντάμ Χουσεΐν) είτε η πτώση του 'Ασαντ και  το πέρασμα του αγωγού από την Συρία.

Η Ρωσία επενέβη για να αποσοβήσει τον κίνδυνο του αγωγού ο οποίος θα οδηγούσε στο χάσιμο της ενεργειακής αγοράς της Ευρώπης .

Ο Ομπάμα υπέκυψε στο θέλημα της αντιπολίτευσης του και έκανε τα στραβά μάτια ή τέλος πάντων στήριξε το Ισλαμικό Κράτος εξαναγκασμένος από τις συνθήκες.

Η Τουρκία από το 2011 έγινε ο αποδέκτης τόνων χρημάτων από τους Σαουδάραβες και το Κατάρ για να αναλάβει τον υποστηρικτικό ρόλο του Ισλαμικού κράτους.

Ο Ερντογάν ανέταξε την οικονομία του, τσίμπησε και ο ίδιος δεκάδες δις δολάρια, βόλεψε την οικογένεια του, τον γαμπρό του, τον εαυτό του, νοικοκυρεύτηκε αυτός και η Τουρκία, όλα καλά.

Ο Ερντογάν σιγά σιγά κατάλαβε ότι οι ΗΠΑ αποτελούν ένα γεωπολιτικό ψοφίμι, ούτε στρατό διαθέτουν πλέον ούτε λεφτά. Γι’ αυτό και σήμερα ο Ερντογάν δουλεύει τους Αμερικάνους ψιλό γαζί .

Εκτός από τον Ενρτογάν και οι Γερμανοί βλέπουν ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν ούτε την θέληση ούτε την δύναμη να αντιπαρατάξουν ικανές στρατιωτικές δυνάμεις στην Συρία αλλά και.....που πονάει η Γερμανία; .....μα στα Ρωσοπολωνικά σύνορα. Τα γράφει εδώ και χρόνια το hellenic sunrise αλλά κάποιοι έχουν μείνει στις αναλύσεις των καφενείων του 1980.Ούτε η ίδια Γερμανία βέβαια έχει στρατό ικανό για κάτι σοβαρό. Έτσι η Γερμανία είναι αναγκασμένη, ακόμα και μετά από 5 χρόνια πολέμου στην Συρία, να εξαρτάται από την Ρωσία ενεργειακά.

Από την άλλη οι ΗΠΑ επιμένουν να πείσουν την Γερμανία να προσυπογράψει την συνθήκη τελωνειακή ένωσης ΗΠΑ-Ευρώπης TTIP , αλλά ο Σόιμπλε αρνείται εφόσον καταλαβαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν αποτελούν πλέον ισχυρό εταίρο και ότι η Γερμανία θα μπορούσε μόνη της να κυριαρχήσει στην Ευρώπη ολοκληρώνοντας το Δ΄Ράιχ, ίσως.. και με λίγη βοήθεια από την Ρωσία. Γι’ αυτό μην εκπλαγείτε εάν Γερμανία και Ρωσία τα ''βρούνε'' στην Ουκρανία με την διχοτόμηση της.

Οι ΗΠΑ θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα σχετικά με το χρέος της, αλλά η Γερμανία δεν υποκύπτει στις προτάσεις για κούρεμα του. Η Αμερική δεν φοβίζει πια κανένα. Την βάψαμε...

Ωστόσο η Γερμανία δεν μας θέλει εντός ευρωζώνης διότι γνωρίζει ότι σύντομα θα χρεοκοπήσουμε με άμεσες συνέπειες στο γόητρο του ΕΥΡΩ.

Εάν όμως μας πετάξει έξω από την ευρωζώνη τότε η Γερμανία γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ θα μαζί με την Ελλάδα θα προσεταιρισθούν και τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της. Η Γερμανία δεν θέλει αυτά τα κοιτάσματα για τον εαυτό της, τα έχει τάξει στο Κατάρ και την Σαουδική Αραβία η οποία ΄΄στεγνωνει'΄ από πετρέλαιο.

Η Γερμανία βρίσκεται σε δίλημμα, ή κρατάει την Ελλάδα εντός ευρωζώνης με κίνδυνο την χρεοκοπία της και την κατάρρευση του ΕΥΡΩ, ή μας πετάει έξω και κάνει ένα ανέλπιστο δώρο στις ΗΠΑ αθετώντας τις υποσχέσεις της στο Κατάρ.

Άρα η μόνη λύση είναι η εισβολή στην Ελλάδα της συμμαχικής προς την Γερμανία Τουρκίας  Εάν η Τουρκία εισβάλει στην Ελλάδα, η έστω προβεί σε ένα  ΄΄βαρύ΄΄ θερμό επεισόδιο με κατάληψη ακόμα και ενός μεγάλου κατοικημένου νησιού ή τον ναυτικό αποκλεισμό του, τότε θα συμβούν τα εξής ωφέλιμα για τις Τουρκία και Γερμανία :

α. Η Ελλάδα ως χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμο καθεστώς θα εξαιρεθεί από κάθε εκτίμηση, αξιολόγηση σε ότι αφορά τα οικονομικά της και οποιαδήποτε αστοχία στον τραπεζικό τομέα θα αποδοθεί στην εμπόλεμη κατάσταση και όχι στο ΕΥΡΩ. Με άλλα λόγια να κάψουμε το μαγαζί πριν αυτό επίσημα χρεοκοπήσει.

β. Η Τουρκία θα συντομεύσει κατά δέκα περίπου χρόνια την διαδικασία συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, διαδικασία που μέχρι σήμερα προσπαθεί με την αμφισβήτηση των συνθηκών που διέπουν το καθεστώς του και τον εποικισμό των νησιών όχι μόνο με πρόσφυγες αλλά και με επιλεγμένα άτομα από την μεσαία και υψηλή τουρκική τάξη τα οποία δήθεν θα καταφύγουν στην Ελλάδα λόγω μεταπραξικοπηματικών διωγμών από τον Ερντογάν.

Το μόνο που σταματάει τους Γερμανούς και Τούρκους ακόμα είναι ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ.

Εάν η Τουρκία εισβάλει στην Ελλάδα και οι ΗΠΑ  δεν ενεργοποιηθούν εναντίον της τότε θα δικαιωθεί ο Ρώσος εθνικιστής Ζιρινόφσκι ο οποίος λέει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί στην Τουρκία χωρίς να ανησυχεί ότι το ΝΑΤΟ θα αντιδράσει.

Οι ΗΠΑ θα ξεφτιλισθούν και το ΝΑΤΟ το οποίο προσπαθεί να παρουσιασθεί ως σωτήρας της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών θα χάσει κάθε αξιοπιστία.

Από την άλλη οι ΗΠΑ είναι εξαναγκασμένες να κάνουν όλα τα χατίρια της Τουρκίας ,όπως ήδη κάνουνε, διότι στην Συρία το μισθοφορικό ισλαμικό κράτος απέτυχε και διότι δεν μπορούν να στείλουν τακτικό στρατό αλλά και γιατί η Τουρκία ελέγχει τα στενά του Βοσπόρου και όχι μόνο αυτό αλλά και βελτιώνει συνεχώς τις σχέσεις της με την Ρωσία δηλαδή όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο δύσκολα θα υπακούσει στις ΗΠΑ για το κλείσιμο  των στενών για να περιορίσει την Ρωσία εάν ποτέ χρειαστεί να γίνει αυτό.

Η μόνη λύση για τις ΗΠΑ είναι ο συμβιβασμός, δηλαδή η άδεια προς την Τουρκία-και Γερμανία- για την διεξαγωγή ενός θερμού επεισοδίου το οποίο θα είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό των Ιμίων και το οποίο θα σύρει την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για τον διαμοιρασμό του Αιγαίου. Μισό η Τουρκία-Γερμανία και μισό οι ΗΠΑ.

Κατόπιν το ΝΑΤΟ θα επέμβει σε ρόλο διαμεσολαβητή και έτσι θα σώσει το γόητρο του.

Η Ελλάδα είναι αντικείμενο πλειστηριασμού πλέον.



Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Αετός άφησε κροκόδειλο νηστικό… (Σε εικόνες)



Δεν είχε καμία ελπίδα. Δύο κυνηγοί το είχαν βάλει στο στόχαστρο. Το εικονιζόμενο ψάρι δεν έμελλε να ζήσει πολύ καθώς είτε ο κροκόδειλος είτε ο αετός θα το έκαναν μια χαψιά.


Τελικά ο αετός το άρπαξε μπροστά στον κροκόδειλο, αφήνοντάς τον νηστικό- αν και πιθανότατα το ψάρι θα ήταν μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού γεύματος του ερπετού.





Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες βγήκαν στο Kruger National Park της Νότιας Αφρικής



Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ. ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ



Άρθρο του Γεώργιου Εμ. Δημητράκη

Τους Πομάκους τους γνωρίζομε όλοι. Οι ανόητοι κυβερνούν το Κράτος των Αθηνών, και αυτό το γνωρίζομε. Αλλά πρώτα ας μείνομε εις τους Πομάκους μας. Είναι πράγματι γεγονός, ότι δεν υπάρχουν επιστημονικώς αδιάψευστα στοιχεία περί της καταγωγής των. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος η Σόφια εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και ισχυρίσθηκε, ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισθέντες Βούλγαροι. Τον ισχυρισμό αυτόν τον απέρριψαν Βούλγαροι ιστορικοί ως ο καθηγητής Στρασιμίρωφ. Προηγουμένως, το 1789, ο Τσέχος καθηγητής Γίρατσεκ, διατελέσας υπουργός Παιδείας της Ηγεμονίας της Βουλγαρίας, κατέληξε εις το συμπέρασμα, ότι οι Πομάκοι είναι μάλλον Έλληνες. Εις το συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο Γίρατσεκ βάσει γλωσσολογικών, μάλλον, παρά ιστορικών ερευνών. Έκτοτε η ιστορική έρευνα ξεπέρασε τα όρια που έθεσε η έρευνα του Γίρατσεκ.

Επιστημονικώς αναμφισβήτητο είναι, ότι εις την αρχαιότητα ζούσανε εις την περιοχή που ζούνε σήμερα οι Πομάκοι οι Αγριάνες. Ο βασιλεύς των Λαγαρός ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο εις την κατά της Περσίας εκστρατεία του. Μετά τον 4ον αιώνα οι Αγριάνες εκχριστιανίσθηκαν. Και αυτό είναι επιστημονικώς αναμφισβήτητο. Έκτοτε όμως τα ίχνη των Αγριάνων χάθηκαν εις την δύνη των αδιάλειπτων βαρβαρικών φύλων εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και οι Βούλγαροι, οι οποίοι κατέκτησαν την περιοχή των Αγριάνων.

Υπάρχουν βυζαντινές ιστορικές πηγές, οι οποίες ονομάζουν την περιοχή που κατοικούν και σήμερα οι Πομάκοι «Αχρίδα». Αυτό είναι φυσικό, εις τα τέλη της πρώτης χιλιετίας ολόκληρος η Θράκη και η σημερινή Βουλγαρία αποκαλούντο Μακεδονία, με μακεδονικά τοπωνύμια Η μακεδονική βυζαντινή δυναστεία του Αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄ κλπ. αποκαλείτο Μακεδονική, αν και καταγόταν από την Αδριανούπολη. Την εποχή εκείνη οι Αγριάνες εμφανίζονται εις τις βυζαντινές ιστορικές πηγές ως Αχρίδαι. Αυτοί οι Αχρίδαι δεν είναι δυνατόν παρά να ήσαν οι αρχαίοι Αγριάνες. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

Αυτοί οι Αχρίδαι εξισλαμίστηκαν βιαίως μεταξύ 1656 και 1660 εις την Φιλιππούπολη υπό του Σεχμεντίν Πασά. Αυτοί οι εξισλαμισθέντες Αγριάνοι και οι Αχρίδαι είναι οι σημερινοί Πομάκοι. Και εδώ δεν υπάρχει άλλη εξήγηση πολλώ μάλλον αφού η τύχη των είναι μοναδική εις τα Βαλκάνια: Σέρβοι, Αλβανοί και Έλληνες υπέστησαν τα ίδια. Εις όλες αυτές τις περιπτώσεις το θρησκευτικό συναίσθημα νίκησε την εθνική συνείδηση. Ίδετε και σήμερα την Ιταλία. Οι ‘Ελληνες της Σικελίας και Νοτίου Ιταλίας έγιναν πρώτα Καθολικοί και κατόπιν απώλεσαν την εθνική τους συνείδηση.

Έτσι οι Αγριάνοι-Αχρίδαι έγιναν μουσουλμάνοι μέχρι που ο Ατατούρκ τους είπε, όπως εις όλους τους μουσουλμάνους της Μ.Ασίας και της Ευρώπης, ότι είναι Τούρκοι. Οι Αγριάνοι-Πομάκοι δεν το απεδέχθησαν απολύτως, όπως και δεν το απεδέχθησαν και οι Κούρδοι της Μ. Ασίας. Τους Κούρδους τους κατασφάζουν οι Τούρκοι από το 1925. Τους Πομάκους τους προστάτευσαν και η Βουλγαρία και η Ελλάδα.

Και ερχόμαστε τώρα εις τους επικίνδυνους για το Έθνος, εις τους ανόητους του Κράτους του Κολωνακίου: 1ον) Αγνόησαν την μετατροπή των Μουσουλμάνων εις Τούρκους από τον Ατατούρκ. 2ον) Την εποχή του Εμφυλίου και του Ψυχρού Πολέμου μετέτρεψαν ολόκληρη την Ελληνική Θράκη εις ένα μεγάλο Γκέτο. «Μέσα» σε αυτό όλοι: Έλληνες, Μουσουλμάνοι και Πομάκοι! Σε συνέχεια άρχισαν τις οσφυοκαμψίες έναντι της «φίλης» Τουρκίας και ΥΠ0ΧΡΕΩΣΑΝ, παρά τας αντιδράσεις των, τους Πομάκους να αποδεχθούν το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα.!

Μάλιστα! Αυτοί είναι οι ανόητοι του Κράτους του Κολωνακίου, οι επικίνδυνοι εθνοκτόνοι. Ας ψάξουν όπου θέλουν εις τον κόσμο: Να βρούνε ένα Εθνικό Κράτος, το οποίον υποχρέωσε μία μειονότητά του να αποδεχθεί το εκπαιδευτικό σύστημα μίας ομόρου χώρας, η οποία εγείρει απαιτήσεις για την εθνική καταγωγή της δικής του μειονότητας!

Αυτά συμβαίνουν μόνον εις το ανόητο Κράτος του Κολωνακίου. Θαυμάστε το!

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.



Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Τι φυτεύουμε το φθινόπωρο



Το φθινόπωρο είναι οι εποχή που μειώνονται τα φρούτα και οι καρποί. Αυτό άλλωστε σημαίνει και το όνομα του.

Για όσους δεν το γνωρίζουν ή δεν το έχουν συνειδητοποιήσει η λέξη φθινόπωρο βγαίνει από το φθίνω (λιγοστεύω) και οπώρα (φρούτο), δηλαδή είναι η εποχή που φθίνουν τα φρούτα....

Επομένως τι φυτεύουμε το φθινόπωρο; Υπάρχει κάτι ή μήπως όχι;

Το γεγονός ότι λιγοστεύουν οι καρποί δεν σημαίνει ότι εξαφανίζονται κιόλας. Για του λόγου το αληθές, υπάρχουν κάποια λαχανικά που ευδοκιμούν αυτήν την εποχή του χρόνου. 


Τι να βάλω στον κήπο το φθινόπωρο

Και το καλύτερο είναι ότι μπορείτε να τα φυτέψετε όχι μόνο στον κήπο ή το μποστάνι σας, αλλά ακόμη και στο μπαλκόνι σας αν μένετε στην πόλη.

Ας δούμε λοιπόν τα βασικότερα κηπευτικά του φθινοπώρου.

Τι λαχανικά να φυτέψω το φθινόπωρο

Το φθινόπωρο και ειδικά ο μήνας Οκτώβριος είναι κατάλληλος για μια σειρά από λαχανικά, τα οποία αν τα φυτέψετε και τα φροντίσετε κατάλληλα είναι σίγουρο ότι θα σας δώσουν μια γενναία παραγωγή.

Για σαλάτα μπορείτε να σπείρετε ρόκα και μαρούλι. Η διαδικασία της σποράς είναι πανεύκολη. Το μόνο που πρέπει να φροντίσετε είναι να επιλέξετε ένα μέρος χωρίς πολύ ήλιο και με προστασία από τον αέρα.

Αν σας αρέσει το μπρόκολο και το κουνουπίδι, αυτή είναι η κατάλληλη εποχή για να τα φυτέψετε. Φροντίστε να αφήσετε αρκετή απόσταση ανάμεσα στους σπόρους και να τα ποτίζετε συχνά για να αναπτυχθούν γρήγορα.  


Το μπρόκολο και το κουνουπίδι φυτεύονται Οκτώβρη

Δοκιμάστε τα all-time classic κρεμμύδι και σκόρδο. Για τα κρεμμυδάκια σας θα χρειαστείτε μερικούς μικρούς βολβούς που είναι γνωστοί ως κοκκάρι. Το χώμα που θα επιλέξετε πρέπει να έχει καλή αποστράγγιση (μια γλάστρα ή μια ζαρντινιέρα θα ήταν ότι πρέπει). Θυμηθείτε κι  εδώ να ποτίζετε συχνά.

Τώρα όσον αφορά το σκόρδο δεν χρειάζεται τίποτε σπουδαίο, παρά μόνο μερικές σκελίδες! Φυτεύετε ξηρό και ελαφρύ χώμα και ποτίζετε πολύ αραιά. 


Βάλτε σκόρδο και κρεμμύδι στο μποστάνι σας.

Τέλος, το φθινόπωρο είναι ιδανική περίοδος για τη σπορά του αγαπημένου σπανακιού. Το σπανάκι φυτεύεται σε υγρό χώμα καλά οργωμένο. Μην ξεχάσετε να βάλετε το κατάλληλο λίπασμα και σε δύο μήνες θα τρώτε πεντανόστιμο σπανάκι από τον κήπο σας!

Είδαμε λοιπόν ότι οι επιλογές είναι αρκετές και ενδιαφέρουσες. Οπότε με τόσα λαχανικά ποιος νοιάζεται για τα φρούτα...

Καλή επιτυχία!



Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

10 σοφά λόγια που ακούσαμε από τις γιαγιάδες μας



Η αγάπη των παππούδων και των γιαγιάδων είναι άνευ όρων και οι σοφές εκφράσεις τους μοναδικά εφόδια για τη ζωή του καθενός, πολύτιμα μαργαριτάρια σοφίας για να θυμάσαι.

Όταν είσαι μικρός, δεν θες ν’ ακούς τη γιαγιά και τον παππού που σου προσφέρουν με αγάπη κομμάτια γνώσης και εμπειρίας από τη μακρόχρονη ζωή τους – μάλιστα, σχεδόν διαμαρτύρεσαι που σου στερούν χρόνο από το παιχνίδι ή τους φίλους σου. Μόνο όταν μεγαλώσεις, καταλαβαίνεις την αξία που έχουν αυτά τα αληθινά μαργαριτάρια της σοφίας που σου προσφέρονταν απλόχερα.

Να μερικά σοφά λόγια που ξεδιπλώνουν την αγάπη της γιαγιάς.

1. Κάνατε μεγάλα σπίτια αλλά μικρότερες οικογένειες…

2. Πάτε στο φεγγάρι αλλά δεν πάτε στον γείτονα…

3. Κατακτήσατε το διάστημα αλλά καταστρέφετε την γη…

4. Έχετε περισσότερες γνώσεις αλλά λιγότερη κρίση…

5. Έχετε πολλά υπάρχοντα αλλά λιγότερες αξίες…

6. Πλατύτερους δρόμους αλλά και στενότερα μυαλά…

7. Έχετε περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερο χρόνο…

8. Αγαπάτε σπάνια, ζηλεύετε και μισείτε συχνά…

9. Έχετε τις βιτρίνες γεμάτες αλλά τις αποθήκες της ψυχής σας έρημες, άδειες…

10. ΔΩΣΑΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ…



Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

«Καταστροφικά νέα μέτρα, η κοινωνία δεν τα αντέχει»



«Όχι» λέει ο Πάνος Σκουρλέτης σε νέα μέτρα που εμφανίστηκε προβληματισμένος αναφορικά με την πορεία του ελληνικού προγράμματος  μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1

«Όλοι γνωρίζουμε ότι κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να βγει το πρόγραμμα και από τη στιγμή που δεν θα υπάρχουν άλλες παράλογες απαιτήσεις» είπε χαρακτηριστικά.

Συνέχισε λέγοντας πως η κοινωνία δεν αντέχει επιπλέον μέτρα. «Πρέπει να πάμε στο να ξελασκάρει το λουρί, όχι να οδηγηθούμε σε νέα μέτρα. Αυτά θα ήταν καταστροφικά» τόνισε και πρόσθεσε πως δεν θεωρεί ότι «έχουμε το περιθώριο ως οικονομία να πάμε σε νέες επιβαρύνσεις».

Υπογράμμισε μάλιστα πως εάν τεθεί κάτι τέτοιο, θα είναι ομολογία αποτυχίας του προγράμματος.

Αναφορικά με τη στόχευση της κυβέρνησης είπε πως είναι γνωστή και σαφής «να πάμε σε μια γενναία απομείωση του χρέους».

Για την πώληση του 17% της ΔΕΗ επανέλαβε πως είναι κατηγορηματικά αντίθετος γιατί θα είναι επιζήμια.

Ερωτηθείς για την αντικατάστασή του στο υπουργείο τόνισε ότι «αν φτάσουμε στο σημείο ώστε οι θεσμοί να καθορίζουν και τη σύνθεση της κυβέρνησης στην Ελλάδα, τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά».

Διέψευσε τέλος τα σενάρια που τον θέλουν να μετακινείται στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας πως «δεν τον αφορούν. Έχω πει τόσες πολλές φορές, δεν ενδιαφέρομαι».



Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Πανικός στα LIDL - Από αύριο ξεκινάνε όλες τις νόμιμες διαδικασίες



Δε το χωράει ο ανθρώπινος νους αυτό… Τι άλλο θα δούμε επιτέλους Θεέ μου;;

Σαν πολύ τους αφήσαμε όλους να αλωνίζουν την πατρίδα μας.

Τα Lidl στο τελευταίο τους διαφημιστικό, αποφάσισαν να βγάλουν τον σταυρό από την Ελληνική μας Σημαία, υπολογίζοντας προφανώς στην σχεδόν μηδενική αντίδραση των Ελλήνων πια, για οποιαδήποτε ανθελληνική και προδοτική πράξη συμβαίνει στην χώρα μας.

Άφησαν για τα μάτια, μόνο μερικές γαλάζιες και λευκές ρίγες, για να φαίνονται με τα αρχικά GR. Γι’ αυτή τη Σημαία, έδωσαν οι πρόγονοί μας το αίμα τους και θα έρθει τώρα ένα Lidl να την προσβάλει;;

Να επέμβει εισαγγελέας τώρα βάση του ποινικού κώδικα:

Άρθρο 188 Προσβολή συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας

1. Όποιος, για να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του ή ηχητικά παρεμποδίζει τη δημόσια ανάκρουση του εθνικού ύμνου, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο έτη ή χρηματική ποινή.