Εμπόριο ελπίδων.

Από τον Χαράλαμπο Βουτυράκη.

Οι έμποροι ελπίδων απευθύνονται συνήθως σε αγοραστικό κοινό που έχει ανάγκη από ελπίδες.. 

Οι πωλητές φρούδων ελπίδων, μπορούν να χαρακτηριστούν αγύρτες ή ψυχοπαθείς ή άθλιοι, ή αδίστακτοι. 

Μια περίπτωση τέτοιου εμπόρου, έγινε γνωστή τελευταία. Κυρία με τετραπληγία, πάθηση που είναι ανίατη, δέχεται τηλεφωνήματα από « γιατρό» που δηλώνει ότι ανήκει στους “γιατρούς του κόσμου” και της υπόσχεται ότι μπορεί να την κάνει καλά. 

Η κυρία αρνείται να την δει γιατί ξέρει ότι η πάθηση της δεν θεραπεύεται. 

Ο μικρός της γιός , που λόγω άγνοιας ελπίζει και επομένως φοβάται πως η μητέρα του δεν θα ξανά-περπατήσει, την πιέζει ρωτώντας την. «Μαμά γιατί δεν θέλεις να γίνεις καλά;» Κάτω από αυτή την ψυχολογική πίεση  η «γιατρός» καλείται και καταφθάνει με  ακουστικά και  τσάντα με ιατρικά εργαλεία. 

Aποκαλύπτεται η ψυχοπάθεια της και η ελπίδα αποδείχνεται φρούδα. Η παρομοίωση της τετραπληγικής κυρίας με την Ελληνική κοινωνία και της ψυχοπαθούς «γιατρού» με το πολιτικό μας σύστημα, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η από πολιτικοοικονομικό ατύχημα, τετραπληγική κοινωνία της κρίσης, βασανίζεται και ζητά απεγνωσμένα ελπίδα. Ζει με την προσδοκία της ανάκαμψης της οικονομικής της υγείας και την προσμονή της θεραπείας, που θα της επιτρέψει να απαλλαγεί από την αναπηρία της. 

Η τετραπληγία είναι αναπηρία που στερεί από τον άρρωστο την αυτονομία, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια και τον υποχρεώνει να ζει μόνο γιατί κάποιοι τον φροντίζουν ενώ ο ίδιος μένει αδρανής. Ακριβώς ότι συμβαίνει με την τετραπληγική Ελλάδα.  

Αυτή την προσδοκία, την προσμονή, την ελπίδα της κοινωνίας, την εκμεταλλεύονται οι «γιατροί», πολιτικοί και οικονομολόγοι και την πουλούν γνωρίζοντας πως είναι φρούδα χωρίς να έχουν καν το ελαφρυντικό του ψυχασθενούς. Γι’ αυτόν τον λόγο, το επάγγελμα της πώλησης ελπίδων είναι πράξη άθλια, ελεεινή, ευτελής, που οδηγεί στην δυστυχία και την κακομοιριά. 

Η απελπισμένη τετραπληγική  κοινωνία, ευχαρίστως αγοράζει αυτές τις ελπίδες έστω κι αν είναι φρούδες, έστω κι αν διαψεύδονται από την πραγματικότητα. Η πολιτική τάξη της χώρας και ιδιαίτερα η υποτελής τρικομματική κυβέρνηση αλλά και η άρχουσα τρόικα επιδίδονται με ιδιαίτερη επιμονή, καθημερινά στο εμπόριο ελπίδων κυρίως για «ίδιον όφελος». 

Διαφημίζουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν το εμπόρευμα. Πάρε κόσμε ελπίδες φρούδες. Ελπίδες φτηνές, ελπίδες εφήμερες. Πάρε πράμα που σαλεύει και τον μουστερή γυρεύει. Πάρε ελπίδα, πρωτογενούς πλεονάσματος , κι ας είναι πλεόνασμα φάντασμα αφού προκύπτει τεχνητά από την παρακράτηση πληρωμών που δεν καταβάλλει το κράτος. 

Πάρε ελπίδα κίτρινων επενδύσεων, κι ας είναι απλά υποσχέσεις της κινέζικης παραδοσιακά ευγενικής κυβέρνησης, που το μόνο που υποσχέθηκε ήταν ότι «θα» εντάξει την Ελλάδα στο προσεχές δεκαπενταετές οικονομικό της πρόγραμμα, δηλαδή «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.» Πάρε κόσμε ελπίδα, ότι από την πώληση της χώρας , (πράξη νομοθετικού περιεχομένου, παρ. 4.4 του άρθρου 4, ΦΕΚ 240/12.12.2012) θα ωφεληθείς εσύ και όχι αυτοί που σε δανείζουν και θα σε δανείζουν, αφού δεν διαθέτεις δικό σου χρήμα. Χρήμα που έχει μεγάλο «κουσούρι» από κατασκευής του, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το ότι δεν γίνεται η ποθητή πολιτική ένωση της υποτιθέμενης Ευρωπαϊκής ένωσης και άρα δεν διαθέτει αυτό το χρήμα  εγγυητή . 

Πάρε ελπίδα, για την σωτηρία σου με τα πετρέλαια και τα αέρια της χώρας σου μέσω της εφεύρεσης φιάσκου που λέγεται «Ευρωπαϊκή ΑΟΖ», δηλαδή ενός διανοητικού μορφώματος, χωρίς αντίκρισμα. Πάρε ελπίδα, αφού δεν κοστίζει τίποτα στον έμπορο, ότι το 2014 η χώρα σου θα αποκτήσει πρωτογενές πλεόνασμα και θα βγει στις περιβόητες αγορές, αφού την ίδια ελπίδα σου την πούλησαν και πέρυσι και θα σου την πουλήσουν και του χρόνου. Όλες οι φρούδες ελπίδες άλλωστε δεν κοστίζουν τίποτα στον έμπορο. Πάρε απελπισμένε κόσμε ελπίδα, ότι δεν θα πληρώσεις νέα μέτρα, κι ας μην περνά μέρα στην πραγματικότητα  χωρίς νέα μέτρα,  κι ας πρέπει να πληρώσεις το 2015 και 2016 άλλα 8,5 δις. Και εσύ εξακολουθείς να ζεις με την φρούδα  ελπίδα της ανάκαμψης, που απελπισμένα αγοράζεις. 

Πληρώνοντας αδιαμαρτύρητα, ενοίκιο-χαράτσι για το σπίτι σου και το χωράφι σου, που δεν είναι πια δικά σου, χωρίς να αναρωτιέσαι ποιός είναι ο νέος ιδιοκτήτης που μαζεύει αυτά τα ενοίκια και πως έγινε με αυτό το ταχυδακτυλουργικό κόλπο, να σου πάρουν την περιουσία σου. Πάρε ελπίδα , ότι ο δρόμος της  θεραπείας της τετραπληγίας σου, που προήλθε από σκόπιμη εγκληματική ενέργεια, είναι ο μοναδικός. 

Αλλά κι αν δεν είναι «κάτι τρέχει στα γύφτικα» . Θα σου πουν οι γιατροί ένα «ουδείς αναμάρτητος» κι εσύ θα αγοράσεις ευχαρίστως την νέα ελπίδα που θα σου πουλήσουν. Πάρε κόσμε ελπίδα, που σου διαφημίζουν τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ αφού ξέρουν ότι δεν επιθυμείς να χαλάσεις την χώνεψη σου, όσο τρως ακόμη. 

Ούτε το καφεδάκι σου ή το ουζάκι σου όσο έχεις ακόμη δανικά λεφτά. Και όσο δεν εγκαταλείπεις τον καναπέ σου, αφού δέχεσαι να σου πουλούν την ελπίδα ότι θα έρθει η ανάκαμψη, χωρίς καμιά δική σου προσπάθεια. Θα έρθει αυτόματα, με ελατήρια που θα της βάλλει ο «γιατρός» , κι εκείνη  «εκεί που πάει να σβήσει, να τη , να τη, πετιέται από ξ’ αρχής κι αντρειεύει και θεριεύει.». 

Πάρε ελπίδα, δεν κοστίζει τίποτα του εμπόρου, ότι ο δρόμος που ακολουθείς είναι ο μοναδικός. Γιατί αν έφευγες από το Ευρώ το 2010, θα ζούσες  ένα δράμα. Θα μειώνονταν ο μισθός σου 50% , θα έχανες επικουρικό και δώρα, Θα είχες 1.500.00 άνεργους και δεν θα είχες την ανεξαρτησία της χώρας σου και την αξιοπρέπεια σου.  

Ενώ τώρα με τον μοναδικό δρόμο  που σε οδηγούν σώθηκες. Δεν ζεις πια τέτοιο δράμα, ζεις χειρότερο, χωρίς ελπίδα, για το τέλος του μονόδρομου.  Οπότε  τώρα, αυτός ο δρόμος, είναι σαφώς καλύτερος και αντί να σε πιάνει κλαυσίγελος, προσκυνάς το εικόνισμα του Ευρώ, που σε σκοτώνει κυριολεκτικά. 

Πάρε ακόμη, ελπίδα προέλευσης εξωτερικού, γιατί η “fitς” αναβάθμισε την χώρα σου από CCC σε B-  και γιατί ο Σόιμπλε μάλωσε τον Μπαρόζο που καθυστερεί να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη στην Ελλάδα. Δηλαδή «σιγά τα λάχανα.».Αυτές και άλλες πολλές φρούδες ελπίδες διαθέτει το πολιτικοοικονομικό κατάστημα, προκειμένου να ξεχνάς τις ζωηφόρες ελπίδες  για έναν αγώνα απαξίωσης της παρακμασμένης πολιτικής και οικονομικής τάξης, την ελπίδα να γίνομε αφεντικά του τόπου μας , να σκύψομε το κεφάλι και να δουλέψομε για να φάμε ψωμί από το χωράφι μας και να πιούμε κρασί από το πατητήρι μας. 

Να ανακτήσομε την αξιοπρέπεια μας. Να συνειδητοποιήσομε τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας, και να δημιουργήσομε τις αναγκαίες νέες διεθνείς  συμμαχίες, αντί να πηγαίνομε σαν πρόβατα επί σφαγή για μια χαμένη καταστροφική υπόθεση που λέγεται κατ’ ευφημισμό Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ τείνει να γίνει Γερμανική Ένωση, με επικυρίαρχο το τέταρτο Ράιχ η τέταρτη Γερμανική Αυτοκρατορία, που ονειρεύονται οι Μερκελ , Σόιμπλε και παρατρεχάμενοι.   

Ρόδος  26/05/2013   Χ. Βουτυράκης  ( h_vout@yahoo.gr )