Spiegel: Κούρεμα του ελληνικού χρέους η μόνη ειλικρινής λύση.

Υπέρ του κουρέματος του ελληνικού χρέους τάσσεται ο αρθρογράφος του Spiegel Stefan Kaiser. «Δανείζουμε χρήματα στην Ελλάδα για να μας επιστρέψει αυτά που της δανείσαμε νωρίτερα. Αυτό δεν έχει νόημα», τονίζει.

Ο Kaiser, ο οποίος αρθρογραφεί τακτικά στο Spiegel, επισημαίνει ότι η παράταση του προγράμματος και ένα ενδεχόμενο τρίτο πακέτο στήριξης το καλοκαίρι, συνιστούν ουσιαστικά διαιώνιση του ελληνικού προβλήματος.

Άρα, τονίζει, η μόνη ειλικρινής λύση είναι το κούρεμα του ελληνικού χρέους.

«Μπορεί να είναι λάθος ο τρόπος που το εκφράζουν οι Έλληνες, αλλά στον πυρήνα του προβλήματος έχουν δίκιο, η Ελλάδα χρειάζεται κούρεμα του χρέους για να σταθεί η χώρα και πάλι στα πόδια της».

Σύμφωνα με τον Kaiser, «χωρίς το τρομακτικό βάρος του χρέους η νέα ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε πλέον τότε να αποδείξει αν μπορεί να απαλλάξει τη χώρα από τη διαφθορά και να επιβάλει επιτέλους μια λογική φορολογική συνείδηση. Νέα χρέη δε θα μπορούσε να κάνει. Και γι’ αυτό το λόγο θα ήταν πραγματικά μια νέα αρχή».

Πηγή: http://olympia.gr/

«Ρίξτε την κυβέρνηση…»

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα συμφέροντα προσπαθούν να ρίξουν την κυβέρνηση. Ασφαλώς και μπορεί ο καθένας να αμφισβητεί την πιο πάνω σκέψη, όμως αξίζει να αναλογιστούμε:

– Γιατί οι γνωστοί – άγνωστοι, οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές, «ξύπνησαν» ξαφνικά κι «έστησαν» σκηνικό κόλασης στην Αθήνα, σπάζοντας καταστήματα και οχήματα, ρίχνοντας εκατοντάδες μολότοφ, δημιουργώντας στους πολίτες το δυσάρεστο συναίσθημα της ανασφάλειας; Ποιος ήταν αυτός ο μηχανισμός που όχι μόνο τους ενεργοποίησε αλλά και τους εξόπλισε; Μήπως γίνεται προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας;

– Γιατί, ελάχιστες μέρες μετά την συμφωνία της κυβέρνησης με τους εταίρους – δανειστές πραγματοποιήθηκε κομματική συγκέντρωση στο Σύνταγμα με στόχο την καταγγελία της συμφωνίας; Γνωρίζει συγκεκριμένες πτυχές της που δεν γνωρίζουμε εμείς; Έχει αυτή η συμφωνία μέτρα ανακούφισης για τους πολίτες ή όχι; Αν έχει, έστω και ελάχιστα, αυτό δεν είναι θετικό;

– Γιατί, βουλευτές της αντιπολίτευσης, πολλοί δημοσιογράφοι, έντυπα, ΜΜΕ, εκφράζονται αρνητικά για το αποτέλεσμα της συμφωνίας; Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει μια έστω συγκρατημένη κριτική μέχρι να φανούν τα πρώτα αποτελέσματα της συμφωνίας;

Αν στα πιο πάνω προσθέσουμε τη δήλωση ευρωπαίου αξιωματούχου στο Πρακτορείο Ρόιτερ για «οικονομική ασφυξία» της Ελλάδας βάσει σχεδίου, τα αρνητικά δημοσιεύματα κατά της Ελλάδας όπως το πρωτοσέλιδο της Bild, καθώς και τις δηλώσεις Λαγκάρντ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ κ.α., αντιλαμβάνεται κι ο πλέον καλόπιστος Έλληνας πολίτης, το σκηνικό που έχει μεθοδικά στηθεί.

Η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ Ελλάδας και εταίρων δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ακόμα ούτε επιτυχής αλλά ούτε κι αρνητική. Αποτελεί όμως αφετηρία είτε για πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη είτε αφορμή για να καταφέρει το αδίστακτο ευρωπαϊκό οικονομικό κατεστημένο, να δείξει προς κάθε κατεύθυνση, την δύναμή του.

Αν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πετύχει να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση, να βάλει θεμέλια ανάπτυξης, να πατάξει την φοροδιαφυγή και την διαφθορά, τότε το κατεστημένο θα έχει σοβαρό πρόβλημα.

Ποιος θα «σβήνει» με τροπολογία στη Βουλή τα δισεκατομμύρια ευρώ φόρους και πρόστιμα που πρέπει να καταβάλουν οι «φτωχές» εταιρείες πετρελαιοειδών; Βλέπετε μέχρι χθες, υπήρχαν πρόθυμοι πολιτικοί, που επέτρεπαν οι πλούσιοι να μην καταβάλουν φόρους, επέτρεπαν σε «άγνωστους» να πλουτίζουν είτε πουλώντας λαθραία τσιγάρα είτε αφορολόγητα πετρελαιοειδή!

Ποιος θα ξεπουλάει τον εθνικό πλούτο σε ημετέρους ή σε «επενδυτές» αρεστούς στους δανειστές αν παραμείνει η συγκυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Αν θυμηθούμε πόσο πουλήθηκαν τα φιλέτα της Αγροτικής Τράπεζας, του Ελληνικού, του ΟΠΑΠ κ.α. και αντίστοιχα αναλογιστούμε πόσο είχαν εκτιμηθεί, τότε θα κατανοήσουμε το μέγεθος του «πατριωτισμού» και της «έντιμης» διακυβέρνησης από Σαμαρά – Βενιζέλο και τους βουλευτές των κομμάτων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Από την άλλη, αν η συγκυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πετύχει στην δύσκολη αποστολή της, οι πολίτες της Ευρώπης, θα διαπιστώσουν πως υπάρχει ο δρόμος για να ξεφύγουν από τις δαγκάνες της λιτότητας. Μιας λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία στην Ευρώπη και που της έχει αποδώσει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ κέρδος. Την έξοδο λοιπόν από το πρόγραμμα λιτότητας, δεν το επιθυμεί ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Σόιμπλε αλλά δεν το θέλει κι η Αμερική για τους δικούς της γεωστρατηγικούς λόγους.

Αν αποφασίσουν τα κράτη – μέλη της ΕΕ, την έξοδο από το πρόγραμμα λιτότητας, τότε, η Γερμανία δεν θα υποστεί μόνο οικονομική ζημιά. Η απόφαση αυτή, θα σηματοδοτεί την πολιτική ήττα της Γερμανίας και του δίδυμου Μέρκελ – Σόιμπλε από τη μια και τη νίκη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και του Αλέξη Τσίπρα από την άλλη. Και οι ανατροπές στην Ευρώπη θα είναι ραγδαίες, θα είναι καταιγιστικές.

Όλοι γνωρίζουμε πως οι δανειστές – εταίροι, είχαν δέσει χειροπόδαρα την χώρα μας με συμβάσεις που υπέγραψαν Παπανδρέου, Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς και οι βουλευτές των κομμάτων τους. Οι ρήτρες που υπάρχουν στις συμβάσεις, απαγορεύουν «μαγκιές». Γι’ αυτό, ας είμαστε, όσο μπορούμε, σοβαροί.

Μεγάλα λόγια όλοι μπορούμε να λέμε. Τους ήρωες μπορούν κάποιοι να τους παίζουνε γιατί γνωρίζουν ότι αυτοί ποτέ δεν θα πολεμήσουν, ποτέ δεν θα αγωνιστούν. Ήρωες όμως δεν θα γίνουν ποτέ γιατί δεν έχουν την ψυχή, την αρετή, να θυσιαστούν για τον λαό τους, για την χώρα τους.

Αυτή η συγκυβέρνηση δεν ψηφίστηκε για να «σώσει» τους έχοντες και κατέχοντες επιτρέποντας με την πολιτική της να συνεχίζεται η ίδια άδικη πολιτική σε βάρος των αδυνάτων.

Αυτή η συγκυβέρνηση ψηφίστηκε για να υπερασπιστεί τους αδύνατους, να δώσει ελπίδες σε έναν απογοητευμένο λαό, ακολουθώντας τον δρόμο της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης, της ανάπτυξης.

Τα μεγάλα συμφέροντα, ντόπια και ξένα λένε: «ρίξτε την κυβέρνηση».

Ο λαός τι απαντάει;

Πηγή: http://olympia.gr/

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 140 εκατομμύρια πλιάτσικο με «μυστικά κονδύλια» από την συμμορία Παπανδρέου!

Αλυσιδωτές οι αποκαλύψεις μετά την «μαύρη τρύπα» που αποκαλύφθηκε πίσω από την αγορά των θωρακισμένων λιμουζινών. Η έρευνα προχωρά βαθύτερα και τα πρώτα δείγματα αποκαλύπτουν σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων. Για την ακρίβεια φαίνεται πως τις μαύρες εποχές του καθεστώτος Παπανδρέου έχει συντελεσθεί ένα πλιάτσικο άνευ προηγουμένου, με την σκανδαλώδη μέθοδο των «απόρρητων κονδυλίων». Έναν νόμο, απομεινάρι της χούντας που φαίνεται πως εξυπηρέτησε τις άνομες μεθοδεύσεις της παρέας Παπανδρέου, την στιγμή μάλιστα που υποτίθεται πως «λεφτά δεν υπήρχαν» και ήμασταν «τιτανικός».

Το τελευταίο τρίμηνο λοιπόν του 2009, το 2010 και το πρώτο εννεάμηνο του 2011 αυτό που συνέβη δεν έχει προηγούμενο. Ενώ ο προϋπολογισμός για αυτά τα «απόρρητα κονδύλια» δεν υπερέβαινε τα 18 εκ ανά έτος, η συμμορία Παπανδρέου φαίνεται να έχει εκταμιεύσει το ιλιγγιώδες ποσό των 190 εκ. Ευρώ! Μονομερώς και πραξικοπηματικά, την στιγμή που έκοβαν μισθούς και συντάξεις.

Τι έγιναν αυτά τα λεφτά;

Εδώ ακριβώς είναι το ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο, αφού δεν υπάρχουν παραστατικά δαπανών! Δηλαδή μιλάμε ακόμα και για περιπτώσεις όπου γινόταν εκταμίευση μετρητών και απλά τα λεφτά χάνονταν.

Εδώ φαίνεται να προκύπτει ένα κολοσσιαίο σκάνδαλο που εάν επιβεβαιωθεί, θα οδηγήσει σε ακόμα μία εξεταστική επιτροπή για την σκοτεινή διακυβέρνηση του μνημονίου. Ίσως βεβαίως ο κύριος Βενιζέλος που έκανε χρήση της BMW, θα μπορούσε να διαφωτίσει το πως ακριβώς αγοράστηκε, αφού ο άνθρωπος δεν ήταν μουσαφίρης αλλά υπήρξε υπουργός οικονομικών. Δεν είχε καταλάβει τι γινόταν με τα απόρρητα κονδύλια; Σαν την λίστα δηλαδή;

Πηγή: http://olympia.gr/

Ο χαρταετός και η ιστορία του

   Ο χαρταετός, η χιλιόχρωμη χαρά μικρών και μεγάλων στο πανηγύρι της Καθαρής Δευτέρας, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα δικά μας Κούλουμα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.

   Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής. Αρχικά, βέβαια, υλικό κατασκευής των χαρταετών δεν υπήρξε το χαρτί, αλλά το ξύλο. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.

   Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

   Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές με χαρταετούς που ‘‘χορεύουν’’ στους αιθέρες πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, για την υποδοχή της άνοιξης, με εντυπωσιακές τελετές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία. Για τον ίδιο λόγο, στη Λαχώρη του Πακιστάν κάθε Φεβρουάριο γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις, που επαναφέρουν στη μνήμη παγανιστικές συνήθειες του παρελθόντος.

   Αλλά και στην ελληνική αρχαιότατα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα, 4ος αι. π.Χ., χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό, ενώ υπάρχει και ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος χαρταετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

   Πιθανότατα βέβαια, τα πειράματα ή τα παιχνίδια των Αρχαίων Ελλήνων με τους “αετούς” θα πρέπει να γίνονταν με πανί τουλάχιστον ως το Μεσαίωνα, καθώς η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί.

   Πολύ αργότερα ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.

   Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

   Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

   Υπάρχει προφορική παράδοση που αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν, ρίχνοντας απέναντι με χαρταετό το πρώτο σχοινί.

   Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί. Τα παιδιά του χωριού είδαν στις εκδρομές τους τα παιδιά των πόλεων και τα μιμήθηκαν με πρόχειρα μέσα. Πήραν ένα κομμάτι χαρτί από το μπακάλη, ή ένα φύλλο από το τετράδιο του σχολείου και νήμα από κουβάρι. Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα. Απαιτείται βέβαια κοφτερό μυαλό από τον κατασκευαστή, επιδέξια χέρια και φυσικά φαντασία!

   Ο χαρταετός στη μακραίωνη ιστορία του χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, για τη μέτρηση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.

   Για το πέταγμα του χαρταετού πρέπει με προσοχή να επιλέγουμε ανοιχτούς χώρους χωρίς ηλεκτροφόρα καλώδια. Ακόμη να είναι μακριά από γκρεμούς και ποτέ σε ταράτσες, εξ αιτίας των δυστυχημάτων από τις πτώσεις. Πάντως, είτε ως άθυρμα ή συνήθεια του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο, έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι, επίπονο και επίμονο, αγωνιώδες και πολύχρωμο, με επιτυχίες ή απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε ένα πανηγύρι συγκινήσεων, συναγωνισμού και χαράς.

Ο Βαγγ. Κογκάκης (Συνταξιούχος δάσκαλος)

Δύο στους τρεις καπνιστές θα πεθάνουν από τη συνήθειά τους

Μεγάλη αυστραλιανή μελέτη που παρακολούθησε πάνω από 200.000 άτομα επιβεβαιώνει τη δυσοίωνη προειδοποίηση.

Δύο στους τρεις καπνιστές θα πεθάνουν από τη συνήθειά τους.

«Αποφεύγετε τα τσιγάρα» αναφέρει μια ακόμη μελέτη

Σίδνεϊ.

Μεγάλη αυστραλιανή μελέτη που παρακολούθησε πάνω από 200.000 άτομα επιβεβαιώνει τη δυσοίωνη προειδοποίηση ότι μέχρι και δύο στους τρεις καπνιστές θα πεθάνουν από τη συνήθειά τους αν συνεχίζουν να καπνίζουν.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές σε ανακοίνωσή τους, οι επιδημιολόγοι πίστευαν μέχρι πρόσφατα ότι περίπου οι μισοί καπνιστές πεθαίνουν από νοσήματα που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Η εκτίμηση όμως αναθεωρήθηκε προς τα πάνω έπειτα από τρεις πρόσφατες μελέτες στη Βρετανία και τις ΗΠΑ, οι οποίες ανέβασαν στο ποσοστό μέχρι το 67%. «Καταλήξαμε ακριβώς στο ίδιο αποτέλεσμα σε ένα πολύ μεγάλο δείγμα που κάλυψε όλο τον πληθυσμό» λέει η Έμιλι Μπανκς, καθηγήτρια στο Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο και ερευνήτρια του Ινστιτούτου Sax στο Σίδνεϊ. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «BMC Medicine».

Η ανάλυση

«Ακόμα και με τα πολύ χαμηλά ποσοστά καπνιστών στην Αυστραλία διαπιστώσαμε ότι οι καπνιστές αντιμετωπίζουν περίπου τριπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με όσους δεν κάπνισαν ποτέ. Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι καπνιστές πεθαίνουν περίπου δέκα χρόνια νωρίτερα από τους μη καπνιστές» αναφέρει η Μπανκς.

Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι δέκα τσιγάρα την ημέρα διπλασιάζουν τον κίνδυνο θανάτου σε ένα οποιοδήποτε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ενώ 20 τσιγάρα την ημέρα αυξάνουν τον κίνδυνο κατά τέσσερις με πέντε φορές, συγκριτικά με όσους δεν κάπνισαν ποτέ. Τα ευρήματα προκύπτουν από τετραετή ανάλυση των αποτελεσμάτων της μελέτης 45 and Up του Ινστιτούτου Sax, η οποία είναι «η μεγαλύτερη διαχρονική μελέτη για την υγιή γήρανση στο Νότιο Ημισφαίριο».

Η Αυστραλία έχει σήμερα ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά καπνιστών στον κόσμο, μόλις 13%, και είναι η πρώτη χώρα που επέβαλε κοινές συσκευασίες, καλυμμένες με εικονογραφημένες προειδοποιήσεις, σε όλες τις μάρκες προϊόντων καπνού.

«Τα ευρήματά μας όμως καθιστούν σαφές ότι ο πόλεμος κατά του καπνού δεν έχει τελειώσει, και οι προσπάθειες για τον έλεγχό του πρέπει να συνεχιστούν» σχολιάζει η Δρ Μπανκς.

Πηγή: http://www.tovima.gr/

Και κάποια κτήνη, μιλούσαν για σουξέ στόρι…

Το έπος και το δράμα ενός έθνους, σε μια αυτοκτονία.

Το 2011, της έκοψαν την αναπηρική σύνταξη, ενώ την είχε ανάγκη.

Ο γιος της, άνεργος. Όχι τεμπέλης, άνεργος.

Οι σπιτονοικοκύρηδες δεν της ζητούσαν ενοίκιο εδώ και τρία χρόνια. Αντίθετα την βοηθούσαν όπως μπορούσαν. Αλήθεια, στην Γερμανία π.χ. θα γινόταν αυτό;

Σε μία πράξη αρχαίας τραγωδίας λοιπόν, μάνα και γιος έβαλαν τέλος στην ζωή τους, μην αντέχοντας την ντροπή.

Χιλιάδες Έλληνες νεκροί, οι δράστες ελεύθεροι να συκοφαντούν την χώρα διαβεβαιώνοντας τους ξένους ότι «εδώ είχαμε σουξέ στόρι»… Δηλαδή, οι ξένοι έχουν την εντύπωση ότι εδώ καλοπερνάμε, επειδή κάποιοι γενίτσαροι τους διαβεβαίωσαν γι’ αυτό. Σαν τους κοτζαμπάσηδες στην τουρκοκρατία.

Δείτε την τραγική ιστορία όπως την περιγράφει το news247:

Μητέρα και γιος πήδηξαν από τον 5ο όροφο όπου βρισκόταν το διαμέρισμα όπου διέμεναν οι δύο τους τα τελευταία χρόνια.

Η γυναίκα πάλευε για να της δώσουν την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε εδώ και χρόνια καθώς σύμφωνα με πληροφορίες αντιμετώπιζε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα.

Η ίδια είχε περάσει επιτροπή πριν από 3,5 χρόνια και το ποσοστό αναπηρίας μειώθηκε κατά πολύ με αποτέλεσμα να της κόψουν την αναπηρική σύνταξη. Μάταια προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βρει λύση στο πρόβλημα της. Χτύπησε τις πόρτες δημοσιογράφων, γιατρών, πολιτικών. Καμία εξέλιξη. Είχε φτάσει σε σημείο να λέει στους γνωστούς της ότι θα πέσει από την Υψηλή Γέφυρα γιατί δεν άντεχε άλλο αυτή την κατάσταση.

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε η δημοσιογράφος του eviakosmos, Έφη Ντίνη, η μητέρα την είχε επισκεφτεί τον περασμένο Σεπτέμβριο στο γραφείο της στο ΡΑΔΙΟ ΕΥΡΙΠΟΣ 90FM.

«Δεν έχω που να πάω δεν ξέρω ποιος μπορεί να με βοηθήσει» της είχε πει τότε και της εξήγησε τα όσα περνούσε!

«Πώς είναι δυνατόν με παθήσεις που δεν γιατρεύονται να μου μειώνουν το ποσοστό αναπηρίας; Πώς θα ζήσω εγώ και ο γιός μου τώρα;» της είχε πει.

Οι μοναδικοί άνθρωποι που ζούσαν το πρόβλημα μαζί της ήταν οι ιδιότητες του διαμερίσματος που ενοικίαζε. Ήταν εκείνοι που της συμπαραστέκονταν τα τελευταία 3,5 χρόνια που δεν έπαιρνε τη σύνταξη. Όχι μόνο δεν της ζητούσαν τα ενοίκια, αλλά της έδιναν και ότι μπορούσαν για να μπορεί να συντηρείται.

Ο θάνατος της άτυχης γυναίκας επήλθε ακαριαία, ενώ ο 30χρονος γιος της υπέκυψε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας μία ώρα αργότερα.

Πηγή: http://olympia.gr/

«Ιμερτά Μυθαναγνώσματα» Διαύγασμα ΣΤ΄- Η απελευθέρωση της Ρόδου

Στην πολύ παλιά την εποχή, σ’ ένα φωτεινό και ήρεμο ακρογιάλι, κάτω από την σκιά πανύψηλων πεύκων, η λατρευτή αρχόντισσα Αμφιτρίτη έφερε στο φως μία πανέμορφη κόρη, την θεϊκή Ρόδο, θυγατέρα τού πανίσχυρου άρχοντα των θαλασσών, τού κραταιού Ποσειδώνα.

Μετά από αρκετά χρόνια, όταν η Ρόδος μεγάλωσε και έγινε ένα αξιοθαύμαστο και λυγερόκορμο κορίτσι, με κατάξανθα, σγουρά, μακριά μαλλιά και αστραφτερά, γαλανά μάτια, ο ζωοδότης θεός Ήλιος την ζήτησε από τους γονείς της σε γάμο. Με την συγκατάθεση τού θεού Ποσειδώνα, οι δύο νέοι έγιναν ένα χαριτωμένο και ταιριαστό ζεύγος και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα από τα ωραιότερα νησιά τού Αιγαίου πελάγους, στο οποίο ο ίδιος ο Ήλιος έδωσε τιμητικά το όνομα της αγαπημένης γυναίκας του: στην Ρόδο. Σ’ εκείνο τον ιερό τόπο, που είναι στολίδι των Δωδεκανήσων και κόσμημα τής Μεσογείου, η γλυκύτατη Ρόδος γέννησε πολλά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που ξεχώριζαν τόσο για την ομορφιά, όσο και για την ευγένειά τους.

Με το πέρασμα των χρόνων, τα τέκνα τού Ήλιου και της Ρόδου έκαναν πολυμελής οικογένειες με τους αυτόχθονες κατοίκους, και από αυτούς τους γάμους προήλθε το περίφημο γένος των Ηλιαδών, που κατέκλυσε το γοητευτικό νησί, χτίζοντας σε κάθε τόπο του φιλόξενες πόλεις, υπέροχα χωριά και πρόσχαρους οικισμούς. Από τις ευλογημένες καλλιέργειες και την αστείρευτη αλιεία, από το ζηλευτό εμπόριο και την καλοφροντισμένη κτηνοτροφία, ο πληθυσμός ευημερούσε και πλούτιζε, απολαμβάνοντας ένα απερίγραπτο πλήθος αγαθών. Οι ευτυχισμένοι Ηλιάδες περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος τού χρόνου τους μέσα σε συνεχείς γιορτές και ασταμάτητα συμπόσια. Μπορούσαν, επίσης, να αποκτήσουν εύκολα οτιδήποτε επιθυμούσαν οι ακόρεστες αισθήσεις τους, ενώ η αμέριμνη και σπάταλη ζωή τους ήταν γεμάτη από σπάνιες ηδονές και πολυέξοδες διασκεδάσεις.

Αυτός ο άστατος τρόπος ζωής, όμως, που δεν γνωρίζει ούτε το μέτρο ούτε την προνοητικότητα, αργά ή γρήγορα οδηγεί σε πολύ δυσάρεστες εξελίξεις. Παραδομένοι άνευ όρων σε μία ακατάπαυστη τέρψη και σε μάταιες επιδείξεις τρυφής, οι ηδυπαθείς Ηλιάδες παραμέλησαν εντελώς την σωστή ανατροφή των νεότερων γενεών, εγκατέλειψαν παντελώς την άθληση και την μόρφωση, δεν μεριμνούσαν καθόλου για την ασφάλεια και την ευνομία τού νησιού τους και δεν ενδιαφέρονταν ούτε στιγμή για το μέλλον τού λαού τους. Έτσι, έφτασαν εκείνες οι σκληρές εποχές της δυστυχίας και τού τρόμου, όταν οι άγριοι Φοίνικες, ένας ασεβής λαός από τις απέναντι ακτές, επιτέθηκε με μανία εναντίον της Ρόδου, πολιορκώντας τις πόλεις της, καίγοντας τα χωριά της και καταστρέφοντας τους αγρούς και τα κοπάδια των κατοίκων της. Οι Ηλιάδες, αδύναμοι, ανέτοιμοι, φοβισμένοι και απροετοίμαστοι, χωρίς εξασκημένο στρατό και χωρίς εμπειροπόλεμο ναυτικό, δεν κατάφεραν να προβάλουν αξιόλογη αντίσταση και γρήγορα ηττήθηκαν και ντροπιασμένοι παραδόθηκαν στους ανελέητους εχθρούς, για να καταλήξουν ταπεινωμένοι δούλοι μέσα στην ίδια την κάποτε υπερήφανη πατρίδα τους. Εντός λίγων μηνών, λοιπόν, η ανέμελη ζωή των Ηλιαδών μετατράπηκε σε μία μελανή και μισητή κόλαση.

Και σαν να μην έφταναν μόνον αυτά, έπειτα από κάμποσα χρόνια εμφανίστηκε στην Ρόδο ακόμη ένας θανάσιμος κίνδυνος: οι βάρβαροι Κάρες. Η εισβολή τους υπήρξε ακαριαία και θυελλώδης. Οι προηγούμενοι κατακτητές, οι Φοίνικες, εγκατέλειψαν βιαστικά το νησί, παίρνοντας μαζί τους αμύθητο πλούτο και αμέτρητους δούλους, ενώ οι Κάρες επιβλήθηκαν τάχιστα σε ολόκληρο τον εξαθλιωμένο και ρημαγμένο τόπο, ληστεύοντας, σκοτώνοντας, αρπάζοντας και λεηλατώντας. Οι Ηλιάδες, άφωνοι και παγωμένοι απέναντι στην νέα κακοτυχία, κατέρρευσαν ολοκληρωτικά και πίστεψαν ότι είχε πλέον έρθει η καταραμένη ώρα τού οριστικού αφανισμού τους. Η δεύτερη κατοχή της Ρόδου ήταν εξίσου απάνθρωπη με την πρώτη. Το μέλλον φάνταζε σκοτεινότερο από ποτέ.

Στην ηπειρωτική Ελλάδα, τώρα, είχε ξεκινήσει πριν από πολλά έτη μία έντονη διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Οι Αθηναίοι, λοιπόν, είχαν θέσει σε εφαρμογή το μεγαλόπνοο σχέδιο τού αποικισμού της Ιωνίας και ήδη έστελναν προς τις μικρασιατικές ακτές τα πρώτα πλοία τους, με επικεφαλής της εκστρατείας τον μαχητικό Νειλέα, γιό τού ηρωικού βασιλιά Κόδρου. Οι Λακεδαιμόνιοι, πάλι, έπλεαν ολοταχώς προς την εύπορη Κρήτη, έχοντας ορίσει αρχηγό της αποστολής τους τον ακάματο Δελφό και υπαρχηγό τον ανδρείο Πόλη. Και οι δύο μεγάλες δυνάμεις, όμως, επιχειρούσαν νυχθημερόν να συμμαχήσουν με τον ρωμαλέο Αλθαιμένη, φημισμένο τρισέγγονο τού ημίθεου Ηρακλή και ένδοξο στρατηγό των ατρόμητων Δωριέων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολύτιμη βοήθειά του στην υλοποίηση των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών τους. Ο ίδιος ο ήρωας, ωστόσο, αρχικά επέλεξε να κρατήσει ουδέτερη στάση και να μην συμμετάσχει σε καμία από τις δύο επιχειρήσεις, διότι δεν επιθυμούσε να έρθει σε ρήξη με καμία από τις δύο διακεκριμένες πόλεις. Παρά ταύτα, τόσο οι Αθηναίοι, όσο και οι Σπαρτιάτες, τον πίεζαν με χίλιους-δυό τρόπους, τάζοντάς του ζηλευτές αμοιβές, περιζήτητα αξιώματα και μεγάλα κέρδη. Οι Αθηναίοι τόνιζαν κυρίως το λαμπρό μέλλον, που ανέμενε τον ήρωα στην Ιωνία, ενώ οι Σπαρτιάτες τού υπενθύμιζαν με υπερηφάνεια την κοινή δωρική καταγωγή τους. Έτσι, ο συνετός Αλθαιμένης είχε πέσει σε βαθιά περίσκεψη.

Καθώς, λοιπόν, βρισκόταν σε μεγάλο δίλημμα, ο ήρωας αποφάσισε να ζητήσει χρησμό από το δελφικό μαντείο και έστειλε έμπιστους συμβούλους του στο ιερό τού θεού Απόλλωνα. Η απάντηση δεν άργησε να φτάσει και ήταν η εξής: «Γιέ τού Ηρακλή, οδήγησε τους αποίκους και προς τον Δία και προς τον Ήλιο». Ο Αλθαιμένης ερμήνευσε αμέσως και με επιτυχία την θεία βούληση. Η Κρήτη, το νησί όπου γεννήθηκε ο πατέρας Δίας, θα ήταν ο πρώτος προορισμός του, και η Ρόδος, το νησί τού θεού Ήλιου, θα ήταν ο δεύτερος. Ανακουφισμένος, επιτέλους, από την σοφή και σαφή εντολή τού Απόλλωνα, ο Αλθαιμένης έδωσε εντολή να ετοιμαστεί ο πανίσχυρος στρατός του και όλος ο λαός που τον εμπιστευόταν ως ηγέτη του. Ο ίδιος ο άξιος στρατηγός επιθεώρησε λεπτομερώς τους πάντες, επιβίβασε με τάξη τους Δωριείς του στα ευρύχωρα πλοία και διέταξε τον ελπιδοφόρο απόπλου.

Πλέοντας από την Πελοπόννησο προς την Κρήτη, ο Αλθαιμένης δεν συνάντησε πουθενά κανένα εμπόδιο. Το θαλασσινό ταξίδι του ήταν απόλυτα ήσυχο και χωρίς καθόλου απρόοπτα, ενώ η άφιξή του στην εύφορη μεγαλόνησο συνοδεύτηκε από μία μεγαλειώδη υποδοχή εκ μέρους των ντόπιων, καθώς και από πολυήμερους εορτασμούς. Αφού, λοιπόν, εγκατέστησε εκεί ένα τμήμα τού λαού του, ο στοχαστικός ηγέτης έβαλε πλώρη για την ηλιόλουστη Ρόδο, έχοντας ήδη πληροφορηθεί την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι Ηλιάδες, καθώς και την στυγνή κατοχή που τους βασάνιζε χωρίς οίκτο.

Είχε κιόλας μεσημεριάσει όταν οι Κάρες φρουροί – που παρατηρούσαν άγρυπνα το πέλαγος επάνω από έναν ψηλό πύργο – σήμαναν γενικό συναγερμό και κάλεσαν στα όπλα όλους τους στρατιώτες και τους ναύτες τους που έδρευαν στην Ρόδο. Οι αξιωματικοί των κατακτητών, που πρώτοι ανέβηκαν στα τείχη της υπόδουλης πρωτεύουσας, έμειναν άναυδοι από το εκπληκτικό και συνάμα τρομερό θέαμα: δεκάδες πελώρια, μελανόμορφα, ιστιοφόρα σκάφη, οπλισμένα με πανίσχυρα έμβολα και γεμάτα από πάνοπλους Δωριείς, κατέφταναν επιβλητικά προς τις ακτές της Ρόδου. Επικεφαλής αυτού τού πανέτοιμου, πολεμικού στόλου, που έμοιαζε πράγματι ανίκητος, ήταν ο ρωμαλέος Αλθαιμένης, όρθιος και αγέρωχος επάνω στην πλώρη της θεόρατης ναυαρχίδας, με κράνος αστραφτερό και με περίτεχνο θώρακα, με το αριστερό του χέρι να σφίγγει αποφασιστικά την λαβή τού φονικού σπαθιού του, και το δεξί να δείχνει συνεχώς προς το αιχμάλωτο νησί. Η ώρα τής εκδίκησης πλησίαζε και τίποτε δεν ήταν σε θέση να ανακόψει την απελευθερωτική ορμή των επιδέξιων Δωριέων.

Ο καρικός στόλος, ωστόσο, επιχείρησε να αντιδράσει και να αμυνθεί, αλλά η σπασμωδική προσπάθειά του αποδείχθηκε μάταια και ανώφελη. Τα τεράστια δωρικά έμβολα ήταν αήττητα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα συνέτριψαν και καταπόντισαν την πλειονοψηφία των καρικών σκαφών, στέλνοντας στον βυθό εκατοντάδες αντίπαλους ναύτες. Το δωρικό πεζικό, από την άλλη πλευρά, αποβιβάστηκε με άψογους σχηματισμούς και ξεκίνησε χωρίς αργοπορία την καταιγιστική επίθεσή του – προς τα τείχη και προς τις πύλες της πόλης – κατατροπώνοντας αδίστακτα τον καρικό στρατό, που διασκορπίστηκε και άρχισε να τρέχει απεγνωσμένα, αναζητώντας οποιοδήποτε καταφύγιο. Αφού, πλέον, ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση τής πρωτεύουσας, οι άλλες πόλεις παραδόθηκαν χωρίς πολλές-πολλές διαπραγματεύσεις και, ενώ τα θλιβερά υπολείμματα τού καρικού στρατού και λαού επιβιβάζονταν ακατάστατα στα λιγοστά πλοία, που τους είχαν απομείνει, και αποχωρούσαν πανικόβλητα προς άγνωστη κατεύθυνση, ο θαρραλέος στρατηγός Αλθαιμένης εισερχόταν θριαμβικά στην απολυτρωμένη πόλη, χαρίζοντας την πολυπόθητη ελευθερία σε όλους τους Ηλιάδες.

Με δάκρυα στα μάτια, τότε, οι κατατρεγμένοι Έλληνες τού νησιού υποδέχονταν χαμογελαστοί τον γενναιόψυχο τρισέγγονο τού Ηρακλή, τον έραιναν με μυροβόλα άνθη, τον στεφάνωναν χαρούμενοι και τον επευφημούσαν ικανοποιημένοι. Μέσα στους δρόμους των πόλεων και των χωριών ακούγονταν νικητήριοι και ευχαριστήριοι ύμνοι, ηρωικά τραγούδια προς τιμήν τού απελευθερωτή, και παντού τελούνταν θυσίες προς τους αθάνατους θεούς. Ο ίδιος ο Αλθαιμένης, με την συνοδεία των αξιωματικών και των συμβούλων του, ανέβηκε πεζός μέχρι τον περικαλλή ναό τού Ήλιου, όπου προσευχήθηκε στον ακτινοβόλο θεό, πρόσφερε λαμπρά αφιερώματα και πρωτοστάτησε στις ιερές, πατροπαράδοτες τελετές.

Στα αμέσως επόμενα χρόνια, λοιπόν, μέσα σε περιβάλλον ειρήνης, γαλήνης και ομόνοιας, οι προικισμένοι και πολυτάλαντοι Δωριείς έχτισαν στην Ρόδο τρεις σπουδαίες πόλεις: την σαγηνευτική Λίνδο, την γοητευτική Ιάλυσο και την θελκτική Κάμειρο. Από την μετέπειτα συνένωση αυτών των πόλεων προήλθε η ομώνυμη προς το νησί πόλη της Ρόδου, που μέχρι σήμερα δεσπόζει σ’ εκείνη την γωνιά τής Μεσογείου, δίκαια υπερήφανη για την ιστορία, τον πολιτισμό, την δόξα και τους αγώνες της.

Γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης

Ψυχολογικό ΤΕΣΤ: Μήπως σκέφτεστε σαν ψυχοπαθής; Δοκιμάστε το...

Πρόκειται για την ιστορία μιας νέας κοπέλας.... Στην κηδεία της μητέρας της, βλέπει έναν νεαρό που δεν γνώριζε...

Ήταν γοητευτικότατος, ο άντρας των ονείρων της. Τον ερωτεύτηκε τρελά..! Μερικές μέρες αργότερα η νεαρή κοπέλα σκότωσε την ίδια της την αδελφή...

 Ερώτηση: Πιο κίνητρο είχε να σκοτώσει την αδελφή της;

 ***ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΩΤΑ.

***** Απάντηση: Ήλπιζε, ο νεαρός να ξανά εμφανιστεί στην κηδεία. 

Εάν απαντήσατε σωστά στην ερώτηση, τότε σκέφτεστε σαν ψυχοπαθή.

Το τεστ αυτό χρησιμοποιεί ένας διάσημος Αμερικανός ψυχολόγος για να εξακριβώσει εάν ένας άνθρωπος έχει δολοφονική νοοτροπία. Αρκετοί εγκληματίες που έκαναν το τεστ απάντησαν σωστά στην ερώτηση.

- Εάν δεν βρήκατε την σωστή απάντηση, good for you! - Εάν οι φίλοι σας την βρήκαν. κρατήστε τις αποστάσεις σας!

Πηγή: http://www.kamikaze.gr/

«Ο Τσίπρας τερματίζει την ταπείνωση»

Άρθρο  στην ηλεκτρονική σελίδα της γερμανικής εφημερίδας «Die Zeit», με τίτλο «Ο Τσίπρας τερματίζει την ταπείνωση», επισημαίνει ότι «οι Έλληνες μπορούν και πάλι να επεξεργάζονται οι ίδιοι το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεών τους».

Το άρθρο συνεχίζει ότι η χώρα «δεν σώθηκε, αλλά ανακτά ένα κομμάτι της ακεραιότητάς της» και επισημαίνει ότι το νέο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα είναι προ πάντων δικό της.

«Η πιο σημαντική επιτυχία για τον Αλέξη Τσίπρα: δεν θα υπάρξουν νέα δραστικά μέτρα λιτότητας» γράφει ο συντάκτης, διευκρινίζοντας  ότι αυτό δεν σημαίνει πως η Ελλάδα θα σπαταλήσει χρήματα σε κοινωνικά προγράμματα.

Εξηγεί ότι το νέο σχέδιο είναι προς το συμφέρον  των Ευρωπαίων εταίρων, καθώς προβλέπει μεταρρυθμίσεις στους τομείς της φορολογίας και της Δικαιοσύνης. «Η νέα κυβέρνηση θέλει να καταπολεμήσει ειδικά τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά.

Σε αυτό όλοι οι προκάτοχοί του έχουν (εσκεμμένα) αποτύχει» προσθέτει ο αρθρογράφος και συνεχίζει αναφέροντας ότι μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός υφίστατο μέτρα τα οποία υπαγορεύονταν από τους πιστωτές.

Στη συνέχεια αναφέρει ότι ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε έναν καλό συμβιβασμό στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, καθώς οι μεταρρυθμίσεις δεν θα υπαγορεύονται από το εξωτερικό, αλλά θα τις επεξεργάζονται από κοινού οι πιστωτές με την ελληνική κυβέρνηση, ενώ «για πρώτη φορά σε αυτή την κρίση τίθενται τα κοινωνικά και ανθρωπιστικά ζητήματα».

Πηγή: http://www.koutipandoras.gr/

Καταγγελία φωτιά από το Μαξίμου

Είχαν στήσει «ξαφνικό θάνατο» για την Ελλάδα!

Σχετικά με την συμφωνία με τους εταίρους και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων η κυβέρνηση αναφέρει:

1.Η τετράμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης και η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που τη συνοδεύει, συνιστούν σημείο καμπής τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη. Για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης, σε επίσημα κείμενα καταγράφονται μια οικονομική λογική μακριά από τη μονολιθική λιτότητα, καθώς και η ανάγκη για αντιμετώπιση των καταστροφικών συνεπειών της μνημονιακής πολιτικής. Η μείωση του απαιτούμενου πλεονάσματος του προϋπολογισμού δίνει ανάσα στην κοινωνία και μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Μπορεί το βήμα που έγινε να είναι μικρό, αλλά είναι το πρώτο στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που πήγαιναν τα πράγματα μέχρι σήμερα.

2. Η μόλις ενός μηνός κυβέρνηση κατάφερε να ξεφύγει από την «παγίδα θανάτου» που της είχαν στήσει οι διεθνείς κι εγχώριες δυνάμεις της ακραίας λιτότητας. Στόχος τους ήταν η πολιτική εξόντωση εν τη γενέσει του ελληνικού αριστερού παραδείγματος, που δείχνει έναν εναλλακτικό δρόμο για όλη την Ευρώπη.

3. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε το βασικό όρο “current program”, να ζητήσει δηλαδή παράταση του Μνημονίου. Επέμεινε μέχρι τέλους στη βασική προγραμματική θέση της ότι δανειακή σύμβαση και Μνημόνιο είναι διαφορετικά πράγματα. Δεν πρόκειται για παιχνίδι με τις λέξεις. Πέρα από τον προφανή πολιτικό συμβολισμό που σχετίζεται με την εθνική αξιοπρέπεια, οι διατυπώσεις στα επίσημα κείμενα έχουν βαρύνουσα σημασία τόσο για το παρόν, όσο (κυρίως) για το μέλλον.

4. Η λίστα των μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκε καταρχήν με τους θεσμούς, έχει σα θεμέλιο των ατζέντα της κυβέρνησης. Οικοδομείται δηλαδή πάνω στην αντίληψη ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η διαχρονική φοροδιαφυγή των πλουσίων. Γι’ αυτό και κεντρικά σημεία της λίστας είναι η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, η θωράκιση τους απέναντι σε πολιτικές παρεμβάσεις, το κλείσιμο των «παραθύρων» της νομοθεσίας που επιτρέπουν τη φοροαποφυγή, το περιουσιολόγιο, κ.ά.

5. Επίσης, με τη συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς ενταφιάζεται το περίφημο mail Χαρδούβελη-Σαμαρά. Το πρόγραμμα δηλαδή νέων περικοπών και σκληρών μέτρων που σκόπευαν να εφαρμόσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αν κέρδιζαν τις εκλογές. Τώρα δεν θα έχουμε καμία νέα περικοπή στις συντάξεις, καμιά απόλυση στο Δημόσιο, καμία αύξηση των φορολογικών βαρών για τους φτωχούς και τους μεσαίους.

Πηγή: http://olympia.gr/

Τι απαντά το Μαξίμου σε Σαμαρά-Βενιζέλο

Απάντηση σε Σαμαρά – Βενιζέλο με αφορμή τους ισχυρισμούς τους έδωσε το Μαξίμου. 

Σε αυτή τονίζεται ότι:

Ο κ. Σαμαράς, κατά την προσφιλή του συνήθεια, έβαλε μπροστά την περίφημη μονταζιέρα προσπαθώντας να πείσει ότι η Κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική του! Αυτοί που υπόσχονταν επιδείνωση του εργασιακού μεσαίωνα, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση προνοιακών επιδομάτων και αύξηση της φορολογίας, ενώ έκλειναν το μάτι στη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά, έχουν το θράσος να μας «επιπλήττουν» επειδή ανοίγουμε το δρόμο σε μία πολιτική που αντιστρέφει την μνημονιακή κατρακύλα των τελευταίων 5 χρόνων.

Την ίδια στιγμή ο μνημονιακός εταίρος του κ. Σαμαρά, ο κ. Βενιζέλος, τα βάζει με την κοινωνία επειδή στηρίζει στη συντριπτική της πλειοψηφία τη νέα ελληνική κυβέρνηση και όχι αυτόν…

Ας τελειώνουν τα ψέματα. Οι πολίτες μπορούν να κρίνουν ποιος διαπραγματεύεται προς όφελος της κοινωνίας.

Πηγή: http://olympia.gr/

Ντάισεμπλουμ: Δεν πρόκειται για νέο μνημόνιο

«Η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι νέο μνημόνιο ή νέα συμφωνία» δήλωσε ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην ενημέρωση της επιτροπής των οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, χαρακτηρίζοντας σοβαρή προσπάθεια τις μεταρρυθμίσεις που κατέθεσε η κυβέρνηση.

Ο επικεφαλής του Eurogroup απέφυγε να σχολιάσει τη θετική στάση της Κομισιόν, ενώ μετέθεσε τη συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μετά την αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων ενώ απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

«Λάβαμε την επιστολή αρκετά αργά χθες το βράδυ, αλλά έγκαιρα, και τώρα την εξετάζουμε», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωομάδας, Γερούν Ντάισεμπλουμ, προσερχόμενος στην συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής, όπου -μεταξύ άλλων- θα εξεταστεί η απόφαση του Eurogroup της περασμένης Παρασκευής. Απαντώντας στο ερώτημα εάν κρίνεται επαρκής η συγκεκριμένη επιστολή, περιορίστηκε να δηλώσει: «θα σας ενημερώσουμε».

Ο Γερούν Ντάισεμπλουμ επεσήμανε πως η ευρωζώνη πρέπει να παραμείνει ενωμένη, κι απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο Grexit, συμφωνώντας απολύτως με τους Ντράγκι και Γιούνκερ.

Δήλωσε πως η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι ένα νέο μνημόνιο ή μια νέα συμφωνία κι ακόμη πως χρήματα θα εκταμιευθούν μόνο μετά από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος διάσωσης

Πηγή: www.stokokkino.gr

Εκλογές έγιναν, νέοι πολιτικοί εκλέχτηκαν, τι θα αλλάξει όμως;

Θέλουμε να καλυτερεύσει η ζωή μας; Προφανώς και το θέλουμε όλοι. Ε, λοιπόν αυτό μόνο με ένα τρόπο επιτυγχάνεται. Με την αναπροσαρμογή των στόχων και της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος το οποίο και λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις. Δηλαδή με την αλλαγή των θεσμών. Άλλη στοχοθεσία και λειτουργία έχει το ολιγαρχικό σύστημα και άλλη το δημοκρατικό σύστημα. Εξάλλου οι επαναστάσεις που έγιναν καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξης του ανθρώπινου είδους μόνο τυχαία δεν έγιναν. Το θέμα είναι ποια συμφέροντα θα προκρίνουμε να εξυπηρετηθούν. Τα συμφέροντα των λίγων ή των πολλών. Εννοείται ότι ένα ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολλών. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

Επικρατεί η άποψη πως αν οι εκλογές άλλαζαν την κατάσταση, τότε απλά θα τις απαγόρευαν. Αυτό δεν είναι και τόσο λάθος, με την έννοια ότι οι εκλογές αλλάζουν μόνο τις θέσεις των εξουσιαστών μέσα στο ολιγαρχικό σύστημα, όμως δεν αλλάζουν το ίδιο το σύστημα. Ο λαός νομίζει πως αν επιλέξει στις κάλπες νέους πολιτικούς, πάντα φυσικά από τα πρόσωπα εκείνα που προτείνει το σύστημα, θα καλυτερεύσει η ζωή του. Για να δούμε αν αληθεύει αυτό.

Η περιουσία των 400 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο αυξήθηκε το 2014, μέσα στην κρίση, κατά 92 δισ. δολάρια, αγγίζοντας τα 4,1 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με το Bloomberg. Αυτοί οι 400 άνθρωποι είναι προφανώς οι ηγέτες των ηγετών. Είναι οι ηγέτες της διεθνούς οικονομικής ελίτ του 1%, που κατέχει το 48% του παγκόσμιου πλούτου και ηγείται της Παγκοσμιοποίησης, ανοίγοντας τα εθνικά κράτη και διαλύοντας εθνικές κυριαρχίες.

Ταυτόχρονα, οι 505 πλουσιότεροι Έλληνες με καθαρή περιουσία τουλάχιστον 30 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας (χωρίς ταβάνι προς τα πάνω), αυξήθηκαν το 2014, μέσα στην τρομακτική ελληνική κρίση και στη φτώχεια όλων μας, σε 565, κερδίζοντας 32 περίπου εκατομμύρια ευρώ την ημέρα!!! (όσα περίπου κερδίζει μόνος του ο Μπάφετ). Αυτοί είναι οι ηγέτες του ελληνικού 1% που κατέχει το 56,1% της χώρας, σύμφωνα με την Credit Suisse. Είναι οι πραγματικοί ηγέτες της χώρας.

Το ισχύον ολιγαρχικό αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα των αστικών κοινωνιών, αναπτύχθηκε στη βιομηχανική εποχή και βασίστηκε πάνω στο δίπολο Δεξιά – Αριστερά (λιγότερο ή περισσότερο κράτος) εντός των ορίων του κυρίαρχου εθνικού κράτους. Σήμερα όμως, στις συνθήκες της μεταβιομηχανικής παγκοσμιοποίησης, όπου διεμβολίστηκε η εθνική κυριαρχία των εθνικών κρατών, το πραγματικό δίπολο είναι Διεθνής Οικονομική Ολιγαρχία – Λαοί σε διεθνές επίπεδο και Ολιγαρχία – Λαός σε εσωτερικό εθνικό επίπεδο.  Ανάλογα λοιπόν θα πρέπει να διαμορφωθούν και τα νέα εθνικά πολιτικά συστήματα. Όσο υπάρχουν οι ελιτίστικοι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί, οι οποίοι ελέγχονται απόλυτα από την οικονομική ολιγαρχία, τόσο εμείς οι απλοί πολίτες θα είμαστε σε εξαθλίωση

Μετά τα ανωτέρω, σκεφτείτε τι ουσιαστικό αποτέλεσμα είχαν άραγε οι πρόσφατες εκλογές στη χώρα μας και τι θα κάνουν οι νέοι και παλιοί πολιτικοί που εκλέξαμε μπροστά στην πιο πάνω παντοδύναμη διεθνή και εγχώρια οικονομική ελίτ; Απλά σκεφτείτε το και αφήστε τους κομματικούς φανατισμούς και τις πολιτικές ανοησίες. Η απάντηση στο πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή των προσώπων και τα διάφορα μπαλώματα του συστήματος αλλά η αλλαγή στόχων και λειτουργίας του θεσμικού συστήματος για την αντιμετώπιση της νέας ιστορικής πραγματικότητας.

Πέτρος Χασάπης

Πηγή: http://olympia.gr/

Η λίστα των μεταρρυθμίσεων. Τι περιλαμβάνει και τι όχι.

Σήμερα εστάλη η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις από την Ελληνική κυβέρνηση, με τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ να δίνει μια πρώτη εικόνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Έγραψε ο Αντώνης Αντζολέτος

Από την πλευρά της κυβέρνησης επικρατεί αισιοδοξία, καθώς τονίζουν «πως πρόκειται για μεταρρυθμίσεις, οι οποίες έχουν στόχο να πατήσει στα πόδια της η ελληνική οικονομία και για να μπορέσει να λειτουργήσει με ποιο αποτελεσματικό τρόπο η δημόσια διοίκηση».

Κινούμενοι σε αυτό το πλαίσιο στο Μέγαρο Μαξίμου ευελπιστούν πως οι προτάσεις θα γίνουν αποδεκτές σήμερα από το Eurogroup, το οποίο θα συνεδριάσει σε τηλεδιάσκεψη.

Όπως ανέφεραν χτες το βράδυ πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου στη λίστα της

Αθήνας περιλαμβάνονται:

1.Ολόκληρος ο πρώτος πυλώνας της Θεσσαλονίκης που αφορά το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε στην ΔΕΘ και όχι σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η κυβέρνηση πως βρίσκονται στο τελικό κείμενο, ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει:

*Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας. Προβλέπει δωρεάν ρεύμα στους δικαιούχους του κοινωνικού τιμολογίου, έως την ποσότητα των 1200 Kwh το τετράμηνο ανά οικογένεια. Δηλαδή, 3600 Kwh / χρόνο.

*Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες.

*Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους και δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη. Περιλαμβάνει δωρεάν πρόσβαση για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, στις δημόσιες δομές υγείας και διασφάλιση της πρόσβασης για όλους στην αναγκαία φαρμακευτική αγωγή με δραστικό περιορισμό - έως μηδενισμό για ειδικές κατηγορίες – της επιβάρυνσης στη συμμετοχή των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη.

*Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης για 30.000 συμπολίτες μας. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει την αξιοποίηση των παλιών εγκαταλελειμμένων κτιρίων και κλειστών ξενοδοχείων, με την επιδότηση του ενοικίου στα 3 € ανά τμ.

*Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων με καταβολή της 13ης σύνταξης σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη έως 700 €.

*Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μεταφοράς. Το μέτρο προβλέπει καθιέρωση ειδικής κάρτας μετακίνησης με μειωμένη έως συμβολική συμμετοχή, για μακροχρόνια άνεργους και όσους διαβιώνουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

*Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.                                                                  

2.Στη λίστα, σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, περιέχεται μεγάλο μέρος του δεύτερου πυλώνα που αφορά την άρση της καταστολής της πραγματικής οικονομίας με άμεση προτεραιότητα στη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των κόκκινων δανείων, καθώς και το σταμάτημα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.

Αξίζει να σημειωθεί, πάντως πως στο δεύτερο πυλώνα της Θεσσαλονίκης περιέχεται, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αλλά και η αύξηση του αφορολογήτου στα 12.000 ευρώ.

Στα τελευταία δυο μέτρα που έχουν δημοσιονομικές επιπτώσεις δεν έγινε χτες το βράδυ κάποια αναφορά από το Μέγαρο Μαξίμου, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην περιέχονται στη λίστα.

Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης περιείχε στο δεύτερο πυλώνα επίσης:

*Κατάργηση της αυτόφωρης διαδικασίας για οφειλές προς το δημόσιο.

*Σύσταση ειδικών επιτροπών εξώδικου διακανονισμού σε κάθε περιφέρεια για την άμεση εκκαθάριση των βεβαιωμένων και ανείσπρακτων υποχρεώσεων.

*Ρύθμιση των κόκκινων δανείων. Περιλαμβάνει τη ρύθμιση των δόσεων των δανειοληπτών με τέτοιο τρόπο ώστε η δόση να μην ξεπερνά το 1/3 του εισοδήματος. Οι προσαυξήσεις και τα πρόστιμα δεν θα ξεπερνούν το 30% του αρχικώς οφειλόμενου κεφαλαίου

Ίδρυση δημόσιας Αναπτυξιακής Τράπεζας για τους μικρομεσαίους και τους αγρότες

*Αναστολή στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

3. Στη λίστα υπάρχουν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης του τέταρτου πυλώνα της Θεσσαλονίκης, όπως:

a. Δίκαιο φορολογικό σύστημα

b. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

c. Καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς

d. Πάταξη λαθρεμπορίου (ιδιαίτερα σε καύσιμα και καπνό).

e. Ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα – μείωση της γραφειοκρατίας

4. Στη λίστα γίνεται αναφορά στις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά με αναφορά στις συλλογικές συμβάσεις και διαπραγματεύσεις.

5. Επίσης δεν  γίνεται αναφορά στην περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, αλλά στην συμφωνία Γκουρία – Τσίπρα για τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που έχει ανάγκη η χώρα.

6. Τέλος δεν γίνεται αναφορά  σε επαναπρόσληψη απολυμένων στο Δημόσιο, διότι όπως ο αρμόδιος υπουργός έχει δηλώσει,  αυτό θα ενταχθεί στις ήδη προγραμματισμένες προσλήψεις που προβλέπονται από τον προϋπολογισμό.

Στην κυβέρνηση, πάντως εξακολουθούν να κρατούν χαμηλούς τόνους, καθώς θα περιμένουν και τις τελικές αποφάσεις των κοινοβουλίων των κρατών μελών.

Είναι χαρακτηριστικό πως η Γερμανική Βουλή θα κληθεί την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου, μια μέρα πριν τη λήξη της δίμηνης παράτασης, να εγκρίνει το πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα και το πακέτο μεταρρυθμίσεων.

Πηγή: http://news247.gr/

Τα Σταφύλια της Οργής για την Γερμανία

Άρθρο Γάλλου διανοουμένου

Τα συναισθήματα απέχθειας που προκάλεσε σε λαούς της Ευρώπης η γερμανική απόπειρα ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος στην Ελλάδα και ολικής σύνθλιψης του ελληνικού λαού στην δουλεία του χρέους, με την μέγγενη των μνημονίων, εκφράζει, με απερίφραστη σαφήνεια και οξύτητα, ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος ερευνητής και συγγραφέας Ζακ Σαπίρ, σε άρθρο του που αναδημοσιεύθηκε την Παρασκευή στο όργανο των Γάλλων Γκωλλιστών Comité Valmy, με τίτλο το ερώτημα: Πρέπει να μισήσουμε την Γερμανία;

Το άρθρο, που μόνο κατά την ευθύτητα και την κυριολεξία εξέχει από πολλές δεκάδες άλλων στην αμερικανική, βρετανική και γαλλική δημοσιότητα, είναι ενδεικτικό της συγκομιδής των «σταφυλιών της οργής» που προσπορίζει στη Γερμανία η ανάκληση μεθόδων και ύφους από τα ντουλάπια της σκοτεινής ιστορίας της με τη μοχθηρία που δεν αποκρύπτει στη στάση της απέναντι στην Ελλάδα.

Ενδιαφέρον και για το ελληνικό κοινό είναι το απόσπασμα που απευθύνεται σε τμήμα της γαλλικής ελίτ, που διακατεχόμενη από συμπλέγματα ενοχής για συνεργασία με την γερμανική κατοχή στη Γαλλία, εξυμνεί την πολιτική Μέρκελ-Σώϋμπλε και ενοχοποιεί τον γαλλικό λαό για ελλειμματική προσπάθεια και αυτοθυσία.

Καταλήγοντας, ο Ζακ Σαπίρ, απαντά καταφατικά στο ερώτημα του τίτλου στο κατωτέρω άρθρο του.

Μετάφραση/εισαγωγή Μιχαήλ Στυλιανού

«Πρέπει να μισούμε τη Γερμανία;

Η σύγκρουση μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας χωρίζει πλέον τους λαούς της Ευρώπης. Η περιφρονητική απάντηση που έδωσε ο υπουργός των Οικονομικών του Βερολίνου στην πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης είναι η καλύτερη απόδειξη του ότι σκοπός της Γερμανίας είναι να συντρίψει μια κυβέρνηση που αναδείχθηκε δημοκρατικά από ελεύθερες εκλογές και πέραν της κυβέρνησης και την Ελλάδα για την οποία χρησιμοποιήθηκαν τα πιο υβριστικά, τα πιο περιφρονητικά επίθετα.

Ας θυμηθούμε τούς «ελιομαζώχτες». Αυτά συγκεντρώνουν κατά της Γερμανίας την αγανάκτηση όλων εκείνων που απορρίπτουν την αυτοκτονική πολιτική της λιτότητας. Πρέπει λοιπόν να μισούμε την Γερμανία;

Τα κατά συρροή αμαρτήματα Μέρκελ και Σώϋμπλε

Η ελληνική κυβέρνηση είχε στείλει στις 19 του μηνός μιαν αίτηση στις Βρυξέλλες. Βεβαίωνε την πρόθεσή της « να συνεργασθεί στενά με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ», να «εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους πιστωτές της» και «να χρηματοδοτήσει πλήρως κάθε νέο μέτρο, απέχοντας από κάθε μονομερή ενέργεια που θα υπονόμευε τους στόχους του προϋπολογισμού, την οικονομική ανάνηψη και την χρηματοπιστωτική σταθερότητα». 

Το μόνο που ζητούσε ήταν η εισαγωγή κάποιας «ελαστικότητας», που θα επέτρεπε «ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις», προκειμένου να αποκατασταθεί το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών». Κάτι που δεν είναι κενές λέξεις, αφού το ένα τέταρτο των παιδιών σχολικής ηλικία στην Ελλάδα υποφέρουν από πείνα, σχεδόν το μισό του πληθυσμού εγκατάλειψε την προσπάθεια να τύχει ιατρικής περίθαλψης και ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξήθηκε κατά 40% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Αυτά άφησαν το Βερολίνο ασυγκίνητο. Η απάντησε πού εκτοξεύθηκε λίγο αργότερα ήταν ένα «Νάϊν!» κοφτό όσο και περιφρονητικό. Από τα σχόλια που «διέρρευσαν» μέσω Σκάϊ Νιούς και Ρόιτερ, πληροφορηθήκαμε ποιούς ταπεινωτικούς και υβριστικούς όρους έθετε το Βερολίνο για να συμφωνήσει.

Δεν ζητούσε τίποτα λιγότερο από την πλήρη παράδοση της ελληνικής κυβέρνησης, επιβάλλοντάς της μια λεόντειο συμφωνία, μια Καρχηδόνια συνθήκη, με την οποία αυτή η κυβέρνηση, που ανέδειξαν ελεύθερες εκλογές, υποχρεούτο να πάρει προηγουμένως την άδεια της τρόϊκας για κάθε αλλαγή στην οικονομική πολιτική. Με άλλα λόγια αυτά σημαίνουν την άρνηση στην Ελλάδα κάθε ίχνους κυριαρχίας.

Πως να μη βλέπει κανείς σ’ αυτή τη στάση την μακρινή ηχώ του τελεσιγράφου που απεύθυνε η Αυστρο-Ουγγρική αυτοκρατορία στη Σερβία, το οποίο πυροδότησε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο; Πως να μη δεις την αλαζονεία της χιτλερικής Γερμανίας, να απευθύνει το 1941 ένα άλλο τελεσίγραφο στη Σερβία και στην Ελλάδα;

Η κ. Μέρκελ θα πρέπει να προσέξει. Η συμπεριφορά της αρχίζει να μοιάζει με ό,τι θεωρείται το πιο μισητό στη Γερμανία. Θα μπορούσαμε να φρεσκάρουμε άλλωστε τη μνήμη της κ. Μέρκελ, είτε για τις διάφορες περιπτώσεις όπου η Γερμανία καρπώθηκε μιας διαγραφής του χρέους της ( Plan Dawes, Plan Young, Συμφωνία 1953) είτε για τις τελικές συνέπειες της γερμανικής ΄Υβρεως, πριν 70 χρόνια, η οποία έφερε τον Κόκκινο Στρατό στο Βερολίνο.

Η Γερμανία αξίζει περισσότερο από την κ.Μέρκελ.

Γνωρίζουμε ωστόσο ότι η κ.Μέρκελ δεν αντιπροσωπεύει όλη τη Γερμανία, όπου ακούγονται φωνές διαφωνίας, είτε στο κόμμα των «πρασίνων» είτε στο Die Linke, ή ακόμη και σε τμήματα του SPD και στα συνδικάτα. Δεν ταυτίζεται ολόκληρη η Γερμανία με αυτή την εμποροκρατική πολιτική που ασκείται από το 2003 και δεν ταυτίζεται με την πολιτική του δανειστή.

Επειδή ένα σημαντικό τμήμα της Γερμανίας υποφέρει από αυτή την πολιτική, επειδή με επτά εκατομμύρια εργαζομένους με αποδοχές χαμηλότερες του κατώτερου μισθού, ο αριθμός τους δεν έχει προηγούμενο. Ποτέ δεν ήταν χαμηλότερο και το επίπεδο των επενδύσεων στις υποδομές, που αποτελεί επίσης πρόβλημα για τον πληθυσμό ( η καθυστέρηση των τραίνων είναι τριπλάσια στη Γερμανία από ότι στη Γαλλία), αλλά και στη βιομηχανία και στην οικονομία γενικά. Αυτή η πολιτική στην πραγματικότητα δεν ευνοεί παρά μια μειοψηφία.

Αλλά αυτή η μειοψηφία έχει πείσει ένα μέρος του πληθυσμού για τη λογική της πολιτικής της. Γι’ αυτό η κ. Μέρκελ είναι σήμερα Καγκελάριος και γι’ αυτό το SPD, που συμμετέχει στην κυβέρνησή της, είναι τόσο δειλό και συναινετικό.

Αποτελεί κανόνα στη δημοκρατία: η κυβέρνηση που εκλέξατε σας αντιπροσωπεύει και θα σας ταυτίζουν με την πολιτική αυτής της κυβέρνησης, εκτός αν την αποκρούσετε ενεργά. Η ιστορία γελάει με εκείνους που θέλουν να είναι θεατές.

Η Γερμανία στο κεφάλι μας.

Θα πρέπει επίσης να εξετάσουμε την Γερμανία, ή μάλλον, την έμμονη ιδέα ότι η πολιτική Μέρκελ-Σώϋμπλε είναι υπόδειγμα αποτελεσματικότητας, μέσα στα ίδια τα κεφάλια μας. Η νοσηρή γοητεία που η Γερμανία, με τα χειρότερα χαρακτηριστικά της, ασκεί στις γαλλικές ηγετικές τάξεις είναι θέμα μαζικής ψυχανάλυσης- αν υπήρχε τέτοια.

Θα πρέπει να δούμε εδώ την μακρινή ηχώ της ήττας του 1940 και της παράδοσης για την οποία κατέστησαν ένοχες οι γαλλικές ελίτ της αριστεράς όσο και της δεξιάς. Η ελευθερία, η δημοκρατία και η τιμή σώθηκαν τότε από μια δράκα περιθωριοποιημένων. Ουσιαστικά, το βλέπουμε στο χθες όπως και στο σήμερα, αυτή η πολιτική της υποταγής αναδύεται από την εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας.

Βλέπουμε σήμερα να ξαναπροβάλλει στη φρασεολογία της γαλλικής δεξιάς, αλλά και τμήματος της αριστεράς, του κ.Βαλς (πρωθυπουργού) και του κ. Μακρόν, ο απόηχος της ρητορικής του Βισύ (του Κατοχικού καθεστώτος Πεταίν), με αυτή την συνεχή ενοχοποίηση του πληθυσμού, κατηγορούμενου ότι δεν έκανε αρκετή προσπάθεια, δεν δέχθηκε να υποφέρει αρκετά.

Υπάρχει μια σαδο-μαζοχιστική διάθεση σ’ αυτή τη ρητορική και σ’ αυτή την πολιτική. Αλλά αυτή η διάσταση δεν είναι παρά η αντανάκλαση ενός επί πολύ καιρό καταπιεσμένου υποσυνείδητου. Και είναι επίσης η έκφραση συμφερόντων των οποίων ξέρουμε πλήρως την ταυτότητα.

Λοιπόν, ας το πούμε, αυτή η Γερμανία είναι αξιομίσητη.

Αν αύριο επρόκειτο να θριαμβεύσει, αν αύριο επρόκειτο να συντρίψει την ελληνική ελπίδα και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει, θα πρέπει να γνωρίζει πως η απόφασή μας να την αντιμετωπίσουμε και να την καταστρέψουμε θα είναι αμείλικτη. Ο ναζισμός πέθανε και αυτός επίσης κάτω από τις ερπύστριες των σοβιετικών αρμάτων.»

Πηγή: http://olympia.gr/