Αρνούμαι να δεχτώ.

Η αποφράδα εθνική επέτειος 23/04/2010, της παράδοσης της Ελλάδας στα νύχια του ΔΝΤ από τον «εθνάρχη» Γ. Παπανδρέου με την στήριξη ενός κόμματος «κότας», πέρασε απαρατήρητη. 
Ίσως για να ξεχαστεί η  «βελούδινη», όχι με ελικόπτερο, και έμμισθη  δραπέτευση του «σωτήρα» στο εξωτερικό. 
Και έμεινα εγώ στην πουλημένη χώρα να εορτάσω αυτή την επέτειο  και να σκεφτώ:  

Έσκυψες δουλικά, μόλις αντίκρισες το μαστίγιο του δήμιου. Και μετά, βάδισες καμαρωτός στο σφαγείο. (Ναζίμ Χικμέτ)

Αφού Λοιπόν έτσι κι’ αλλιώς θα καταλήξω στο σφαγείο, γιατί να σκύψω δουλικά; Προτιμώ να δυσκολέψω τον δήμιο, με όπλο κατ’ αρχήν τον λόγο και με νόμιμη στήριξη στο άρθρο 120 του συντάγματος που αναφέρεται στο δικαίωμα μου να υπερασπιστώ «τον σεβασμό στο σύνταγμα, και να αγωνιστώ για την τιμωρία των σφετεριστών της Λαϊκής κυριαρχίας.

Επομένως ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΩ

Την καταδίκη της πατρίδας μου και των άλλων χωρών του Νότου, από μια ψυχοπαθητική καγκελάριο κι’ έναν Γερμανό υπουργό οικονομικών, οι οποίοι υποδύονται τους εισαγγελείς ηθικών παρεκτροπών, όντας οι ίδιοι κυβερνήτες μιάς χώρας, οικονομικά ποιο διεφθαρμένης από την δική μου.

Την εξουσιαστική σχιζοφρένεια που αποσυνθέτει την κοινωνία, την ίδια σχιζοφρένεια που δημιούργησε τα κατά καιρούς βασανιστήρια, τα πογκρόμ, τις πυρές της ιεράς εξέτασης, τα Νταχάου, τα Άουσβιτς και τα Γκούλαγκ.

Την θανατική ποινή που μου επιβάλανε οι προηγούμενοι και εκτελέστηκε από το Γερμανόδουλο 17μελές εκτελεστικό απόσπασμα της Ευρω-Γερμανόδουλης Ζώνης.

Την δράση στην χώρα μου της διευθυντικής υπαλληλικής τριανδρίας της συμμορίας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος (ΔΝΤ, Παγκόσμιας τράπεζας, ΠΟΕ,) και των αιχμών του δόρατος τους , ΕΚΤ και Ευρω-γκρούπ.

Την διανοητική ανεπάρκεια και την ανεπάρκεια των ηγετικών ικανοτήτων όλων όσων έχω εμπιστευθεί την ζωή μου, των απογόνων μου καθώς και την διαφύλαξη των αξιών της πατρίδας μου, αγαθά που τα απαξιώνουν με την δουλοπρέπεια τους.

Να κρατά τα κλειδιά της χώρας μου το Γερμανικό ενεργούμενο, ο  Ραινχεμπάχ , και οι πολιτικοί της, ηθοποιοί της Commedia dell’ arte , να παίζουν ρόλους κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, θεωρώντας με Μολούκο του 15ου αιώνα.

Την καταστροφή της χώρας μου και της Κύπρου από τους διαχειριστές των πολιτικών τους συστημάτων, με διαδοχικές εξαπατήσεις και μειοδοσίες.

Η φτωχοποίηση της πατρίδας μου να γίνει ο πλούτος της Γερμανίας και το πλυντήριο των απανταχού κατόχων μαύρου χρήματος.

Να γίνει η Ελληνική κοινωνία μια μάζα ανιστόρητων ανθρώπων, προγραμματισμένων να μην παρεκκλίνουν ποτέ από τον «κανόνα» , μια κοινωνία πολιτών –δούλων που αγωνίζονται για ένα κομμάτι ψωμί, με την απειλή να το χάσουν κι αυτό, αν δεν είναι υπάκουοι- υπήκοοι.

Την εξαπάτηση μου από Πρωθυπουργούς που μου είπαν ψέματα προεκλογικά, ο ένας με το «λεφτά υπάρχουν» καταλήγοντας  δραπέτης στο εξωτερικό και ο άλλος με το Ζάππειο 1, 2,και 3, καταλήγοντας να ισχυρίζεται το «ουδείς αναμάρτητος», χωρίς να υπολογίζουν την ζωή μου..

Την οσφυοκαμψία του προέδρου της Κύπρου, μπροστά στην Γερμανική ρεβανσιστική υπερδύναμη και την καταδίκη του νησιού του, με  παράδειγμα τους δικούς μας πολιτικούς, και κατασκευασμένη αφορμή  ένα τραπεζικό πρόβλημα, που το έχουν στον υπερθετικό βαθμό  τράπεζες άλλων χωρών και κυρίως οι γερμανικές, που όμως σφυρίζουν «κλέφτικα».

Να αποπληρώσει η χώρα μου τα δάνεια της, νόμιμα και καταχρηστικά , χωρίς προηγουμένως να αποπληρώσει η «ηθική» Γερμανία το νόμιμο κατοχικό δάνειο που πήρε ληστρικά, όπως συνηθίζει, από την φτωχή κατακτημένη  χώρα μου.

Την Γερμανική ηγεμονία, που στηρίζεται στην πρόφαση, ότι όποιος χρωστά είναι ένοχος και πρέπει να τιμωρηθεί, εκτός από την ίδια.

Ότι ο Ελληνισμός σαν πολιτιστική οντότητα χρωστά σ’ οποιονδήποτε. Του χρωστούν οι άλλοι λαοί. Αυτή είναι πραγματικότητα που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και γι’ αυτό όλοι οι λαοί οφείλουν να σεβαστούν την δυστυχία που τον βύθισαν οι ηγεσίες του και η σκόπιμη υποβάθμιση της παιδείας του.

Να δεχτώ πως ο πολιτισμός των σύγχρονων Ελλήνων, είναι μουσιακός και ξενοδοχειακός.

Ότι η χώρα μου δεν έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις χώρες του Βορρά, και ότι το χρέος της είναι μεγαλύτερο από τις υποτίθεται, « νοικοκυρεμένες» αυτές  χώρες.

Να μην έχει η χώρα μου Εθνικό νόμισμα, για να μπορεί να εκδίδει, όποτε το χρειάζεται αντί να εξαρτάται από τον δανεισμό χρήματος ξένης εκτύπωσης, δεδομένου ότι το χρήμα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά εργαλείο συναλλαγής.

Την εξαθλίωση κυρίως των ηλεκτρονικών ΜΜΕ  που αποκρύπτουν τις σκοτεινές πλευρές της οικονομικής  κρίσης, πείνα ,φτωχοποίηση, αυτοκτονίες, ανεργία, μετανάστευση, απολύσεις, μισθοδοσία ντόπιων και ξένων τρωκτικών από το ελλειμματικό δημόσιο χρήμα και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Την γενοκτονία των Ελλήνων, με την μείωση γάμων και  γεννήσεων.  Μέσα σ’ ένα χρόνο, μόνο το 2012 κατά την ΕΛΣΤΑΤ γεννήθηκαν δώδεκα χιλιάδες λιγότερα Ελληνόπουλα , που σημαίνει ότι δολοφονήθηκαν πριν ακόμη γεννηθούν. 

Ότι η δικαιοσύνη ιδιαίτερα τα κατώτερα διοικητικά όργανα της δεν επιτελούν σπουδαίο έργο, αποκαθιστώντας σε καθημερινό μαραθώνιο το δίκαιο για τις ανομίες που δημιουργούν η Ελληνική πολιτεία και η τραπεζική αυθαιρεσία.

Τον φασισμό των τραπεζών και την αρπαχτικότατα τους,  που εκδηλώνεται με την μετατροπή του χρέους  δανεικού λογιστικού  χρήματος που μας φόρτωσαν, με την   περιουσία που δημιουργήσαμε με τον ιδρώτα και τον μόχθο μας.

Ότι το χρέος των χωρών του Νότου (περίπου ενάμιση  τρισεκατομμύριο δολάρια), είναι μεγαλύτερο από το Γερμανικό χρέος και των λοιπών χωρών του Βορρά( περίπου είκοσι και μισό τρισεκατομμύρια ).

Ότι το τέταρτο Ράιχ θα εξακολουθήσει να υπάρχει για πολλά  χρόνια. Οι λαοί θα ξεπεράσουν το σοκ της οικονομικής υποδούλωσης, γιατί έχουν φτάσει στο όριο τους και η αντοχή τους εξαντλείται.

Το μόνο που εύχομαι είναι να μην ζήσουμε έναν ακόμη παγκόσμιο  Αρμαγεδδώνα.

Αρνούμαι τέλος να δεχτώ την θεωρία του μονόδρομου για την έξοδο από την κρίση. Αντίθετα δεν έχω καμιάν ελπίδα για κάτι τέτοιο.

Η μόνη ελπίδα που μου έμεινε είναι , ότι όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μου αρνούνται να δεχτούν όλα όσα κι εγώ. Πολύ περισσότεροι από όσους έλπιζαν πριν από ένα χρόνο. 

Ρόδος  24/04/2013                                                        Χ, Βουτυράκης

                                                                                     h-vout@yahoo.gr