Σήμερα μαύρος ουρανός….

 Παρασκευή των πρώτων χαιρετισμών, που οδηγεί αναπόδραστα στον επιτάφιο θρήνο, της μεγάλης παρασκευής. Σήμερα όμως, δεν είναι η πρώτη παρασκευή των χαιρετισμών, για την μαρτυρική Κύπρο. Σήμερα για τον Κυπριακό Ελληνισμό είναι η Παρασκευή του επιτάφιου θρήνου του. Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα. 

Σήμερα όλα θλίβονται και τα βουνά λυπούνται. Μαζί και το βουνό Τρόοδος με τις πανέμορφες Πλάτρες. Μπορεί.. και ασφαλώς θα ξανακελαηδήσουν  στις Πλάτρες τ’ αηδόνια του Σεφέρη, αλλά το κελάηδημα τους δεν θα συγκινεί τους κατατρεγμένους Κύπριους. Σε λίγο οι αδελφοί μας Ελληνοκύπριοι, Θα μπουν κάτω από την «προστασία» της Τρόικας. Τότε πια δεν θα φοβούνται ότι θα πεινάσουν. Δεν θα φοβούνται, ότι δεν θα έχουν χρήματα ν’ αγοράσουν γάλα για τα παιδιά και τροφή για τους ίδιους. Δεν θα φοβούνται, ότι δεν θα μπορούν ν’ αγοράσουν βενζίνη. Δεν θα φοβούνται, μήπως κλείσουν οι τράπεζες και χάσουν τις δουλειές τους. 

Δεν θα φοβούνται, όλα όσα τα Ελλαδικά συνεργαζόμενα με τους Τροικανούς Μίντια, τους αναγκάζουν να φοβούνται. Σε λίγο δεν θα φοβούνται γιατί πραγματικά θα πεινάσουν. Σε λίγο, πραγματικά δεν θα έχουν χρήματα ν’ αγοράσουν βενζίνη, γάλα για τα παιδιά τους, τροφή για τον εαυτό τους, ρούχα να ντυθούν, θα χάσουν τις δουλειές τους και θα υποβαθμιστεί αστάθμητα η ζωή τους για τα επόμενα αριθμητικά απρόβλεπτα χρόνια. Μόνο που τότε θα καταλάβουν επίσης, ότι ο φόβος της πείνας και της ανέχειας είναι χειρότερος και βασανιστικότερος από την ίδια την πείνα και την ανέχεια. Τότε θα επιχειρήσουν να επιβιώσουν, ανακαλύπτοντας τους κάδους των σκουπιδιών, τα φορτηγά διανομής αγροτικών προϊόντων, τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα συσσίτια. 

Τότε θα μάθουν ότι δεν θα έχουν ανεργία αλλά εφεδρεία. Δεν θα έχουν μισθούς αλλά επιδόματα πείνας. Τότε θα καταλάβουν ότι τα σημερινά,  της παρασκευής των πρώτων χαιρετισμών, εννέα νομοσχέδια που θα ψηφίσει η Κυπριακή Βουλή, θα ανοίξουν τον τάφο και όταν θα γίνουν χίλια εννέα, όπως στην Ελλάδα, θα γίνουν η ταφόπλακα της αξιοπρέπειας τους. Νομοσχέδια που υπαγορεύει ο  Τύραννος. Ο τύραννος  δεν ανέχεται στο χωράφι του να υπάρχουν εύρωστα στάχια που περισσεύουν οι κεφαλές τους. 

Όσες περισσεύουν τις κόβει με το σπαθί του, και γίνονται όλα τα στάχυα ίδια. Αφήνει μόνο όσα δεν αυθαδιάζουν και όσα γέρνουν το κεφάλι, προσκυνημένα. Οι αδελφοί μας Κύπριοι κάνανε το λάθος να προκόψουν. Αυτή η προκοπή, άσχετα αν είναι καθ ομοίωση του « αγνού» προτεσταντικού Βορρά, ήταν αμάρτημα  καθοσίωσης. Δεν έπρεπε η οικονομία τους να σηκώνει το κεφάλι της πάνω από τους γείτονες τους. Δεν έπρεπε αυτοί, να απολαύσουν τον πλούτο του τόπου τους. 

Γι αυτό τους κόβουν το κεφάλι. Για να γίνουν ίσοι με τους γείτονες τους, Τουρκοκύπριους όσοι απόμειναν μετά τον αποικισμό του νησιού από τούρκους της Ανατολής. Σε λίγο θα καταλάβουν ότι ο αγώνας τους να αποτινάξουν τον Εγγλέζικο ζυγό, πήγε στράφι. Θα καταλάβουν ότι δεν κατάφερε ο Σαμψών της Ελληνικής Χούντας, ότι δεν τους έκαμαν οι δύο Αττίλες, ότι δεν τους έκαμε το σχέδιο Ανάν, θα τους το κάμουν τώρα και για πολλά χρόνια οι Άριοι Γερμανοί, οι Ευρωπαίοι υπάλληλοι τους και οι ντόπιοι συνεργάτες τους. 

Σήμερα όλα θλίβονται και τα βουνά λυπούνται, γιατί το Ελληνικό πείραμα αποδείχτηκε επιτυχημένο και η ελπίδα του εφήμερου ΟΧΙ των Κυπρίων , γονάτισε μπροστά στον φόβο του αύριο. Ο Δαβίδ δεν νίκησε τον Γολιάθ. Αποδείχτηκε ότι το πειραματικό πρόγραμμα της μητέρας Ελλάδας πέτυχε. Το αποδεικνύει η κατάσταση του πειραματόζωου «Η Ελλάς», που είναι ριγμένη στον Βούρκο από τα ίδια τα παιδιά της, δυστυχώς όχι για πρώτη φορά. Ένα πρόγραμμα που  είναι οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μελετημένο από διεστραμμένες και πληρωμένες οικονομικοοπολιτικές διάνοιες. 

Τέτοιες που κάνουν ακόμη και νομπελίστες όπως ο Αμερικάνος οικονομολόγος krugman να εκραγεί και να γράψει σήμερα, παρασκευή των πρώτων χαιρετισμών, στους Times της N.Y. ότι οι Ευρωπαίοι βιάζουν (fucked up) την Κύπρο!! Τετέλεσται!! Η Ανάσταση χάθηκε στα βάθη των δεκαετιών. Το Μερκελικό Ράιχ νίκησε. Πέθανε ο πολιτισμός . Πέθανε η ανθρωπιά, η ευρωπαϊκή ισότητα, η αλληλεγγύη των Ευρωπαϊκών λαών, το μέλλον των απλών ανθρώπων. Τα ματωμένα νύχια του Γερμανικού αετού ετοιμάζονται να μπηχτούν στο σώμα της Ευρώπης δημιουργώντας ένα ακόμη ολοκαύτωμα. Ποιός νιάζεται αν… « Τα’ αηδόνια δεν σ’ αφήνουν να κοιμηθείς στις Πλάτρες. Μεγάλος πόνος έχει πέσει στην Ελλάδα. 

Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας, στα σαγόνια της γης. Τόσες ψυχές, δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν σιτάρι. Κι οι ποταμοί φούσκωσαν μες στη λάσπη το αίμα, για ένα λινό κυμάτισμα, για μια νεφέλη, μιάς πεταλούδας τίναγμα, το πούπουλο ενός κύκνου, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιάν Ελένη. Κι ο αδελφός μου. Αηδόνι, αηδόνι, αηδόνι. Τ’ είναι ο θεός; Τι μη θεός; Και τι τ’ανάμεσο τους ; 

Τ’ αηδόνια δεν σ’ αφήνουν να κοιμηθείς στις Πλάτρες.»(Σεφέρης) Ζήτω η Γερμανική παγκοσμιοποίηση. Ζήτω το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ζήτω η επικράτηση των βορείων αγρίων Αρίων. Χάιλ Μέρκελ.

Ρόδος 22/03/2013                                            Χ. Βουτυράκης

                                                                        h_vout@yahoo. gr