Κατ’ αρχήν, επειδή αναφέρθηκε από κάποιους ότι το ΔΝΤ μας υποχρεώνει να απελευθερώσουμε στην Ελλάδα όλα τα επαγγέλματα,, θα πω ότι αυτό είναι τελείως ανυπόστατο και ότι απλά ήταν μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ.
Τώρα σχετικά με την απελευθέρωση των διαφόρων επαγγελμάτων, συμφωνώ απόλυτα, όταν μάλιστα έχω ζήσει στην Γαλλία για περίπου 30 χρόνια και εκεί τα επαγγέλματα ήταν όλα ανοιχτά, όπως ακριβώς προτίθεται να κάνει τώρα η Κυβέρνηση.
Τα ωράρια επίσης ήταν ελεύθερα και ο κάθε καταστηματάρχης είχε το δικαίωμα να ανοίξει η να κλείσει όποτε ήθελε. Αν απ’ αυτό προέκυπταν κάποια προβλήματα, αυτά τα επωμιζόταν ο ίδιος ο καταστηματάρχης και όχι ο κλάδος στον οποίο ανήκε.
Το ίδιο ίσχυε και για τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι άνοιγαν όταν νόμιζαν ότι ο κόσμος τους είχε ανάγκη για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, ακόμη και τις Κυριακές και όχι όποτε ο κλάδος τους έδινε την άδεια να το πράξουν.
Τι θα πει δηλαδή «υπάρχουν πολλά φαρμακεία» άρα δεν επιτρέπεται να ανοίξουν άλλα; Φοβούνται δηλαδή ότι αυτοί οι νέοι που θα ανοίξουν φαρμακεία θα πεινάσουν και προσπαθούν να τους προστατεύσουν;
Ή φοβούνται ότι η πίτα θα μοιραστεί σε περισσότερους και επομένως θα μειωθεί το κέρδος τους.
Μάλλον το δεύτερο θα πρέπει να φοβούνται και γι’ αυτό αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο για τα κεκτημένα.
Φυσικά και θα πρέπει να μπορεί ο πατέρας φαρμακοποιός, όταν το παιδί του έχει τα απαιτούμενα προσόντα, να του μεταβιβάζει την επιχείρηση του φαρμακείου του, αλλά δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κάποιον άλλο να ανοίξει νέο φαρμακείο ακόμη και δίπλα του.
Αν ήταν δηλαδή μπακάλικο, δεν θα επιτρεπόταν να ανοίξει ένα νέο, δίπλα σε κάποιο υπάρχον;
Και μην μου πείτε ότι δεν είναι εμπορικό κατάστημα ένα φαρμακείο, γιατί έχω δει μέσα σε φαρμακεία να πωλούνται πάρα πολλά είδη, που ανήκουν στην κατηγορία του γενικού εμπορίου, όπως είναι παπούτσια, σάνταλα, καραμέλες, κ.λ.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου