Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Άκου παιδί μου.

Από Χαράλαμπο Βουτυράκηh_vout@yahoo.gr )

Παιδί μου ένα βάρος πλακώνει το στήθος μου. 

Σίγουρα φταίει η καταραμένη κρίση, που αυτό τον καιρό « όλα τα σκεπάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά». H κρίση μου άνοιξε τα μάτια και δεν  βλέπω κανένα φως στην άκρη του τούνελ που μας οδηγεί ο μονόδρομος. 

Βλέπω και σας τους νέους  άνεργους και απελπισμένους να αχρηστεύεστε  και να φεύγετε στα ξένα για να επιβιώσετε. Φεύγετε εσείς οι συνομήλικοι σου νέοι, που  είστε το μέλλον μας.
Το μέλλον της οικογένειας και της πατρίδας μας. 

Σου ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν αυτά που θα σου πω μεγαλώσουν και την δική σου στενοχώρια. Άκου λοιπόν παιδί μου. Η ζωή του ανθρώπου δεν σημαδεύεται  μόνο από το παρόν. Κυρίως σημαδεύεται από το παρελθόν που πρέπει να προδιαγράφει το μέλλον. 

Επομένως τόσο η σωματική όσο και η ψυχική και διανοητική του υγεία έχει σχέση, είτε το θέλομε είτε όχι, με την κληρονομικότητα του. Σπουδαίο ρόλο παίζει φυσικά και το περιβάλλον που επιβάλλει καλές ή κακές συνήθειες ζωής. 

Εσένα οι ρίζες σου παιδί μου, είναι στην Ελλάδα. Την Ελλάδα που έβαλε τα θεμέλια όλων των επιστημών, των τεχνών, του πολιτισμού και γέννησε παρά το μικρό της γεωγραφικό μέγεθος, απειράριθμους σοφούς και φιλοσόφους ιδρυτές όλων των επιστημών. Χρειάστηκαν μόνο λίγους αιώνες για να ερευνήσουν και να θέσουν τις βάσεις «επί παντός  επιστητού». Χωρίς αυτά τα θεμέλια, σήμερα δεν θα υπήρχε δυτικός πολιτισμός  κατά κοινή παραδοχή. 

Αν αφαιρεθούν από τα λεξικά των δυτικών οι Ελληνικές λέξεις και από τα πανεπιστήμια τους και τα εργοστάσια τους οι ελληνικές επιστημονικές αρχές θα προκύψει απερίγραπτο χάος. Όποιος επομένως λησμονεί τις ρίζες του είναι χαμένος, πελαγωμένος και ζει εκτός πραγματικότητας. Για να επανενταχθεί στην πραγματικότητα,  έχει ανάγκη ψυχιάτρου. Εσένα όμως  παιδί μου, δεν σου χρειάζεται ψυχίατρος. 

Είσαι πελαγωμένος γιατί σου λείπουν οι ρίζες σου. Εάν δεν επανασυνδεθείς μ’ αυτές, η ζωή και το μέλλον σου προμηνύονται μαύρα. Αν δεν συμφιλιωθείς με το παλιότερο σημαντικό, μα και το πιο πρόσφατο οδυνηρό παρελθόν σου, θα μείνεις άνθρωπος χωρίς ταυτότητα και τα χρόνια που σε περιμένουν θα είναι πολύ δύσκολα, έως τραγικά. 

Αν δεν προσπαθήσεις να συμφιλιωθείς με το παρελθόν σου, όσο κι’ αν αυτή η προσπάθεια πονά, αντί να δέχεσαι να απομακρύνεσαι απ’ αυτό, οι προσωπικές αλλά και οι οικογενειακές και εθνικές σου αποτυχίες θα επαναλαμβάνονται διαρκώς. Οι δικές σου ρίζες παιδί μου βρίσκονται στην χιλιόχρονη ιστορία σου, την υπερηφάνεια  του παππού σου του γεωργού, του πατέρα σου του μεροκαματιάρη και της μάνας σου της ακούραστης αγωνίστριας της ζωής. 

Κι’ εσύ καθισμένος στο καφενείο, ένας νέος–γέρος συνταξιούχος χωρίς σύνταξη, πίνεις καφέ με τα δανεικά λεφτά του πατέρα σου. Μ’ αυτόν τον τρόπο ζωής, τ’ αγόρια δεν γίνεστε άνδρες και τα κορίτσια γυναίκες και μητέρες. Έτσι σβήνουν  σιγά-σιγά οι οικογένειες και η Ελλάδα. 

Αυτά είχα να σου πω παιδί μου και τώρα ακούω την γνώμη σου.. 

Πατέρα σε άκουσα με σεβασμό και εκτίμηση, αλλά δεν διστάζω να σου πω με ειλικρίνεια την άποψη μου και συμπάθαμε αν σε πικράνω. Πρέπει να αναγνωρίσεις ότι  σπατάλησα τα νιάτα μου προσπαθώντας να αποκτήσω τη γνώση της ζωής μέσα από ένα λάθος «εκ προμελέτης» εκπαιδευτικό σύστημα που μου στέρησε το παιχνίδι και την χαρά της αληθινής γνώσης που μαθαίνεται μέσα απ’ αυτό. 

Σπατάλησα με την προτροπή σου, όλο τον  νεανικό μου χρόνο για να εξειδικευτώ στην άσκηση  ενός επαγγέλματος που θα διασφάλιζε την βιολογική μου επιβίωση, όχι όμως και την πνευματική μου  προκοπή. Ενός επαγγέλματος που σήμερα μου το στερήσανε «εκ προμελέτης». 

Εσύ στη νεότητα σου δεν είχες πολλά αλλά είχες ελπίδα και μ’ αυτήν πρόκοψες, χωρίς όμως να φροντίσεις να διαφυλάξεις τους κόπους σου. Ο κόσμος που δημιούργησες, εμένα μου τα πήρε όλα. Ζωή , χαρά, γέλιο, ακόμη και την ελπίδα. Ένα μόνο δεν θα μπορέσει να μου πάρει. Την σκέψη, γιατί ξέρω, ότι όσο σκέφτομαι είμαι ζωντανός. Οι σκέψεις μου θα με σώσουν και αν πεθάνουν, τότε μόνο θα χαθώ μαζί τους. 

Πριν ακόμη γεννηθώ η γενιά σου είχε υποθηκεύσει την δική μου ζωή. Πώς να επανασυνδέσω το παρόν μου με το ένδοξο παρελθόν της πατρίδας μου; Όταν δεν έχω στον ήλιο μοίρα, γιατί εσύ και η γενιά σου σαν εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, πολιτικοί, εξουσιαστές, γραμματισμένοι και απαίδευτοι, παραδώσατε την πατρίδα μας στα χέρια ξένων αδηφάγων  κατακτητών;  Σε μένα λες ότι έχω αποκοπεί από την ιστορία της πατρίδας μου και τις ρίζες μου; 

Όταν εσείς, οι δάσκαλοι, οι πολιτικοί, και όλοι αυτοί που ονομάζεται πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο, (πού είναι αλήθεια όλα αυτά τα φαντάσματα), έχετε ξεπουλήσει την γλώσσα, την αρχαία και νεότερη ιστορία, τον πολιτισμό, το όνομα της Μακεδονίας, τα διάφορα Ίμια και τώρα όλη την επικράτεια. 

Δεν έχετε καταντήσει αυτή την πανέμορφη πατρίδα σε απέραντο φτωχοκομείο- γηροκομείο, όπου κυκλοφορούν οι περισσότεροι με Αλτσχάιμερ αφού δεν θυμούνται και ξαναψηφίζουν συνέχεια τους ίδιους άχρηστους; Μου λες εμένα πατέρα, να μην πάω σε ψυχίατρο, όταν εσείς οι μεγάλοι (σε ηλικία), είστε πρώτοι στην Ευρώπη, σε κατανάλωση φαρμάκων, στο κάπνισμα, στα ναρκωτικά, στα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. 

Είστε επίσης νευρωσικοί, υποχόνδριοι και καταθλιπτικοί. Ξοδεύετε 5.2 δις το χρόνο για φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία και ιδιαίτερα και παρ’ όλα τα έξοδα, είμαστε κι’ εμείς αλλά και σεις γραμματισμένοι μεν, αμόρφωτοι δε και επί πλέον άξεστοι απολίτιστοι και επικίνδυνοι για τον τόπο μας. Αλλά μάλλον δεν μας αγαπάτε εμάς τα παιδιά σας γι’ αυτό μας παρκάρετε, στα πέρα από τα αναγκαία, σχολεία για ένα δήθεν καλλίτερο μέλλον, που όμως το εξαφανίσατε. 

Το «παίζετε» κουλτουριάρηδες, μορφωμένοι, ανθρωπιστές ανεξάρτητα από πολιτική ιδεολογία. Για να αποφύγετε τις ενοχές σας, καμώνεστε ότι φυλάτε Θερμοπύλες, όταν οι «Πέρσες» έχουν ήδη περάσει. Δουλεύετε, δουλεύετε και δεν παράγετε ούτε τα βασικά. Η επαρχία έχει ρημάξει. Είδη διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, βιομηχανικά, όλα είναι εισαγόμενα. Ούτε πινέζες ούτε σπίρτα δεν κατασκευάζετε. 

Αντί λοιπόν να τα λες σε μένα, πες τα στους συνομήλικους σου, κυβερνήτες, επενδυτές, επιστήμονες, διανοούμενους, και άλλους αρμοδίους που βάλατε τη χώρα στον αυτόματο πιλότο κατ’ αρχήν και μετά προσλάβατε ξένο κυβερνήτη που μας οδηγεί κατά κει που τον συμφέρει. 

Γιατί περιμένεις, πατέρα ν’ αλλάξω εγώ την πατρίδα μας; Εγώ την κατάντησα έτσι; Είναι άδικο. Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά το μέλλον μου, και λυπούμαι που αναγκάζομαι εγώ το παιδί σου να σου τα  πω, άκου. Έλα, όλοι μαζί  να στείλουμε στον ψυχίατρο, τους διάφορους  Πρετεντέρηδες, Καψήδες , Τρεμούλες, και λοιπούς πριν μας αποτρελάνουν και να διώξομε τους Ροντούληδες, Κούγιδες, Αδώνιδες, κλπ πολιτικούς, όσους καταστρέφουν τον τόπο μας αλλά και πολιτικούς αναλυτές, δημοσιογράφους και οικονομολόγους που νέμονται καταχρηστικά την δημοσιότητα και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. 

Να βρούμε σοβαρούς επιστήμονες που να ξέρουν περισσότερους από ένα δρόμους, να μας εξηγήσουν την πρωτογενή αιτία που δεν παράγομε σχεδόν τίποτα, πρωτογενώς. Να καταφέρομε να γεμίσομε την επαρχία με νέους σύγχρονους γεωργούς, κτηνοτρόφους παραγωγούς, βιοτέχνες. 

Να φροντίσομε την ναυτιλία μας ,τον τουρισμό μας, την βιομηχανία βασικών ειδών διατροφής, ένδυσης και υπόδησης και μετά να διαπραγματευτούμε χορτάτοι  την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών και όχι πεινασμένοι. 

Να αλλάξομε το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να δώσομε βαρύτητα στην διδασκαλία της πολιτιστικής και μορφωτικής μας κληρονομιάς. Η γνώση των προγόνων μας περιέχουν όλη την αλήθεια για δημοκρατία, πολιτική, οικονομία, ηθική, πολιτεία. Ακόμα και το «κούρεμα» δανείων είχε χρησιμοποιήσει ο Σόλων  με τον όρο «σεισάχθεια».   

Να αφήσομε τα παιδιά να παίξουν και να μάθουν παίζοντας για να γίνουν συγκροτημένοι ενήλικες. Να στηριχτούμε ο ένας στον άλλο, για να μην κατρακυλήσομε στην ανυποληψία των άλλων λαών. 

Να σταματήσομε να «ξεφτιλιζόμαστε» υπομένοντας δουλικά τις προσβολές των γειτόνων μας και υποκύπτοντας στις ορέξεις των μεγάλων βάρβαρων λαών. Να αποκτήσομε αρετή και τόλμη αν θέλομε να ζήσομε ελεύθεροι. 

Έτσι θα επανασυνδεθούμε με τις ρίζες μας και θα ισορροπήσομε. Διαφορετικά θα εξακολουθήσομε να είμαστε ανισόρροποι και θα χαθούμε σαν έθνος.


Ρόδος 2/6/2013                                                              Χ.                                                                   


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου