Σχόλια από την καθημερινή ζωή

 Η  λιτότητα

Πολύ δύσκολες είναι οι ημέρες στις οποίες ζει ο σημερινός Έλληνας.

Οικονομική στενότητα, ακρίβεια, διαφθορά, ανεργία, λιτότητα. Αύξηση του κόστους παραγωγής των προϊόντων, ιδιαίτερα των αγροτικών, διεύρυνση της ψαλίδας τιμών παραγωγού-καταναλωτή, π.χ. ελαιόλαδο, σιτάρι-ψωμί. 

Οι αγρότες ήταν δίκαια στους δρόμους. Ο μόχθος των ανθρώπων που είναι ζυμωμένοι με τη γη τους, βρήκε τρόπο να μιλήσει. Και δεν είναι οι αμόρφωτοι της γενιάς του ’60. 

Τους είδαμε πριν από ένα μήνα, τους ακούσαμε πώς ομιλούν και με ποιον τρόπο διεκδικούν τα δίκαια συμφέροντά των. Αντιθέτως ανώνυμοι και επώνυμοι απατεώνες-καταχραστές όλων των κοινωνικών τάξεων και επαγγελμάτων, λυμαίνονται με τις απάτες και τα συναφή εγκλήματα δημόσιους, ιδιωτικούς και ιερούς κορβανάδες, παρά το ότι και τα σημερινά αργύρια «τιμή αίματος εστί» ολοκλήρου του μοχθούντος ελληνικού λαού. 

Έτσι, δυστυχώς, ‘‘ήγγικεν η εποχή των ισχνών αγελάδων’’. Λιτότητα! Πόσο θα κρατήσει άραγε; Εφτά χρόνια; Πολλοί από τους συνταξιούχους ίσως μα μην προλάβουν την ανάκαμψη, ήδη δε έχει παρέλθει η εποχή των παχέων αγελάδων.

   

Πονοκέφαλος και τα καθημερινά ‘Δελτία Ειδήσεων’, ιδιαίτερα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, που προλέγουν δυσοίωνες εξελίξεις. Οι σύγχρονες ‘Κασσάνδρες’ πρέπει να γίνονται πιστευτές, ότι τ’ αληθή λέγουν’. Ανατριχιάζεις ακούγοντας και βλέποντας τους αριθμούς εκείνων που καθημερινά απολύονται, διώχνονται από τη δουλειά των. Άνδρες και γυναίκες. 

Νέοι άνθρωποι οι περισσότεροι. Αναλογίζονται σήμερα περίλυποι, με πόση υπερηφάνεια αποχτούσαν το πολυπόθητο Πτυχίον Ανωτέρας ή Ανωτάτης Σχολής. Ευέλπιδες τότε. Με όνειρα και μεγάλες προσδοκίες. Τώρα είναι άνεργοι και στην καλύτερη περίπτωση εργαζόμενοι των 700 €, ή οι delivery (ντελίβερι: ταχεία παράδοση προϊόντος). Νέο επάγγελμα εργαζομένου πτυχιούχου! Πολλοί, άκρως απαισιόδοξοι, παρομοιάζουν τη σημερινή οικονομική κατάσταση με εκείνην του 1930. Παγκόσμιο φαινόμενο.

   

Πριν από λίγες ημέρες ο Διευθυντής της Τραπέζης της Ελλάδος, με ύφος σοβαρό, αναφέρθηκε στη συγκυρία της εποχής, στη δύσκολη περίοδο οικονομικής ύφεσης. Πρέπει, είπε, να περιοριστούν στο ελάχιστο οι ανάγκες και οι περιττές δαπάνες του δημοσίου (οποία ουτοπία), με σκοπό τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, τη σταθεροποίηση και την ανάκαμψη της οικονομίας. Φυσικά με ελάχιστες ή μηδενικές αυξήσεις (νέος, οξύμωρος, όρος κι αυτός) στους εργαζομένους και συνταξιούχους. Συνέστησε δε και λιτότητα. 

Την επομένη άκουσα από σοβαρό δημοσιογράφο έγκυρου τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού, πως ο ειρημένος Διευθυντής ο οποίος συνέστησε τη λιτότητα στους μισθωτούς των 700 €, στους συνταξιούχους του ΟΓΑ των 316 € και του δημοσίου των 1.125 € το μήνα, ότι αμείβεται με το ποσόν των 1.333 € την ημέρα, ή 40.000 € το μήνα, ή 480.000 € το έτος. Διαλέγετε και παίρνετε. «Πέτρα σκανδάλου»! Όμως συνέστησε λιτότητα εις όλους πλην των ιδίων και του εσμού των ακολούθων. Είναι δε -όπως συμπλήρωσε ο δημοσιογράφος- ο υψηλότερα αμειβόμενος Διευθυντής όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και των Η.Π.Α. και δια του λόγου το αληθές ανέφερε τις αμοιβές πολλών Διευθυντών Τραπεζών. ‘‘Αρχή άνδρα δείκνυσι’’.

   

Μία ακόμη περίπτωση λιτότητας. Διαβάζεις ή ακούς ορισμένες ειδήσεις και εξεγείρεσαι! Η είδηση αναφέρει ότι η διοίκηση του ΟΠΑΠ για να απαλλαγεί από εργαζόμενο σε αυτήν δικηγόρο, ήλθε σε συμφωνία μαζί του και τον αποζημίωσε με 1.500.000 € για να παραιτηθεί! Όπως ήταν φυσικό, ο αριβίστας δικηγόρος έγινε άφαντος! «Ούτε φωνή ούτε ακρόασις»! Από όλους. Αλλά επειδή η εντιμότητα, η εμπιστοσύνη έχει αμβλυνθεί, ενδέχεται να έγινε εσωτερική διανομή μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, όπως κάποιος ειδήμων μου σχολίασε. Είναι δυνατόν; σκέφτεσαι. Όμως αυτό το ποσόν, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, αντιστοιχεί με το εφάπαξ 100 ή 150 υπαλλήλων και ύστερα από 35 χρόνια συνεχούς υπηρεσίας στο δημόσιο. Σκάνδαλο ανενδοίαστο!

   

Εξέλιπε πλέον η αιδώς από τους διοικούντες τους διάφορους οργανισμούς της χώρας. Αυτή τη λιτότητα ευαγγελίζονται και εισηγούνται ορισμένοι υψηλά ιστάμενοι και παχυλώς αμειβόμενοι άρχοντες. Σ’ αυτούς τους ‘ακρογωνιαίους λίθους’ στηριζόμαστε για την οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, για την ευημερία του τόπου. Μόνο το θεϊκό πρόσωπο, ο από μηχανής θεός, του αρχαίου τραγωδού Ευριπίδη, μπορεί να δώσει λύση στο δράμα της οικονομίας μας. Όμως θα εμφανισθεί; Ή θα έχομε και πάλι μια υπόσχεση αλλαγής και ευδαιμονίας από εκείνες που διαρκώς αθετούνται;

Δημοσιεύθηκε από τον Βαγγέλη Κογκάκη, 

στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ την Τρίτη 10 Μαρτίου 2008

Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι

δάσκαλος, συνταξιούχος