«Η Κοινωνική Αλληλεγγύη και ο Εθελοντισμός»

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου στην εφημερίδα ‘ΠΡΟΟΔΟΣ’ της Ρόδου.

Μία ιδιαίτερη παρουσίαση του τόσο σημαντικού και επίκαιρου θέματος: «Η Κοινωνική Αλληλεγγύη και ο Εθελοντισμός, αντίδοτα στην οικονομική κρίση», ήταν το θέμα της ομιλίας του εκπαιδευτικού Μανώλη Τσιρακάκη, που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Αδελφότητας Κρητών Ρόδο «Ο Ψηλορείτης», την περασμένη Κυριακή. Μετά τον σύντομο χαιρετισμό του Προέδρου της Αδελφότητας Συγγραφέα Γιάννη Νιωτάκη, και την παρουσίαση του ομιλητή, το λόγο πήρε ο έγκριτος εκπαιδευτικός Μανώλης Τσιρακάκης, ο οποίος είναι γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός, όχι μόνον από τα παιδιά του σχολείου του, όπου διδάσκει, αλλά και από όλους όσους τον έχουν πλησιάσει.

     Μίλησε από καρδιάς, χρησιμοποιώντας πολύ ελάχιστα τις σημειώσεις του και άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής όλων, γιατί αναφέρθηκε στους προβληματισμούς και στην αλήθεια του καθενός μας. Για τον ορισμό και τη σημασία του εθελοντισμού, είπε ότι «…σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ο πρώτος ανιδιοτελής εθελοντής ήταν ο Προμηθέας». Αλήθεια, πόσοι από εμάς, αναγνωρίσαμε τον υπέρτατο συμβολισμό του Μύθου μας; Έδωσε από αγάπη στον άνθρωπο τη φωτιά (της γνώσης), γνωρίζοντας το ακριβό τίμημα που θα πλήρωνε. Τόνισε πως ο «εθελοντισμός είναι οργανωμένη, εκούσια και ανιδιοτελής προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο», «όπου ο καθένας προσφέρει τον εαυτό του, αλλά και όλες του τις δυνάμεις, δεν προσδοκά αντάλλαγμα, τίτλους, επαίνους, βραβεία και αξιώματα, παρά μόνον τη χαρά της προσφοράς, καλλιεργώντας έτσι μια άλλη συμπεριφορά.»

     Ο ομιλών ή ο γράφων, αποκαλύπτει αθέλητα, τον εσώτερο εαυτό του και ο εκπαιδευτικός Μανώλης Τσιρακάκης, δεν αποτέλεσε εξαίρεση, καθώς διατύπωσε τις σκέψεις του: «Ο εθελοντισμός είναι ουσιαστικά η εσωτερική ανάγκη», «…συνδέεται με την αγάπη του για τον πλησίον», που φέρνει στη σκέψη την Ευαγγελική ρήση/εντολή «αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν». Και βέβαια, στην πραγματικότητα, δεν δίνεις τίποτε, αν δεν δώσεις από τον εαυτό σου, κι όπως με τόση ευαισθησία και ειλικρίνεια διατύπωσε ο Μανώλης Τσιρακάκης, χωρίς να περιμένεις κανενός είδους ανταμοιβή, αλλά να προσφέρεις από εσώτερη ανάγκη. Τόνισε επίσης ο ομιλητής, ότι «ο εθελοντισμός δίνει νόημα και περιεχόμενο σε ανθρώπινες αξίες» και «σήμερα το εθελοντικό κίνημα αποτελεί την υγιή αντίδραση της κοινωνίας στα φαινόμενα της οικονομικής εξαθλίωσης, της αδράνειας, της αποχής και της παθητικότητας». Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι ο ομιλητής, έδωσε την αλήθεια συμπυκνωμένη και τη φιλοσοφία εκλαϊκευμένη, καθώς εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, διδασκόμαστε ότι η Θρησκεία μας είναι «Δράση» και όχι «Απάθεια», όπως διδάσκουν κάποιες Ανατολικές δοξασίες. Δράση, και προσφορά από αγάπη, Άλλωστε ο Ιησούς, είχε πει: «Εγώ είμαι το ‘Α’ και το ‘Ω’» και η λέξη «ΑγαπΩ», αρχίζει από ‘Α’ και τελειώνει σε ‘Ω’.

     Οι εθελοντές στη Ρόδο, μέλη διαφόρων συλλόγων και οργανώσεων, που προσφέρουν χρόνο, χρήμα και προπαντός αγάπη, ξεπερνούν τις 6.000. Ανάμεσα σε αυτούς τους συλλόγους, συγκαταλέγεται και η «Αδελφότητα Κρητών Ρόδου ο Ψηλορείτης», που έχει συγκινήσει με την παρουσία του σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους προσφοράς: στο πεδίο της Γνώσης με ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις, εορτασμούς επετείων, στο χώρο του συναισθήματος με εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς αυτούς που χρειάζονται βοήθεια και συμπαράσταση, στο χώρο της παιδείας με διαλέξεις και διδασκαλίες για μικρούς και μεγάλους παραδοσιακής μουσικής και παραδοσιακών χορών. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζομε και το ρόλο του θεάτρου, που είναι «Παιδεία».

     Ο έγκριτος εκπαιδευτικός Μανώλης Τσιρακάκης, υπογράμμισε ότι: «Στη σημερινή τεχνοκρατούμενη κοινωνία, με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής και με την άμβλυνση των ηθικών φραγμών, η έννοια του ανθρωπισμού έχει δυστυχώς παραμεριστεί. Ο Εθελοντισμός ως στάση ζωής αποτελεί την υπέρτατη έκφραση του ανθρωπισμού στις μέρες μας.» Είπε με απλότητα, την αλήθεια που κάποιοι δεν έχουν κατανοήσει ακόμα: «Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε εθελοντές, γιατί όλοι μας μπορούμε να αγαπήσουμε.» Ο αείμνηστος Καθηγητής Νομικής ο Π. Γιωτόπουλος, στο βιβλίο του «Μεταψυχική, έγραψε: «Είναι απλώς ατυχία το να μη έχωμεν αγαπηθή. Είναι όμως δυστυχία το να μην αγαπώμεν» και «Ευθύνεται τις όχι μόνον δια το κακόν το οποίον διέπραξεν, αλλά και δια το καλόν  το οποίο δεν έπραξε, ενώ ηδύνατο να το πράξη.»`

     Η ομιλία του εκπαιδευτικού Μανώλη Τσιρακάκη, θα μπορούσε να είναι και από άμβωνος, καθώς διατύπωσε: «Ο εθελοντής δεν κριτικάρει τους άλλους που δεν συμμετείχαν, γιατί κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρεμβαίνει στο «θέλω» του άλλου». Αλήθειες, που ίσως να μην έχομε σκεφτεί τη βαθύτερη σημασία τους, όπως: «Ο εθελοντής, δεν αποδέχεται να συμμετέχει σε δράσεις το αποτελέσματα των οποίων θα ωφελήσει υπέρμετρα κάποιους οι οποίοι δεν εκπληρώνουν τις απ’  το νόμο θεσμοθετημένες υποχρεώσεις τους.»  Μας είπε απλά και ξεκάθαρα ο ομιλητής, ότι πρέπει ‘να σκεφτόμαστε με το νου και να αισθανόμαστε με την καρδιά’. Είπε ακόμα: «Πως μπορεί να διαδοθεί το πνεύμα του εθελοντισμού», «η εθελοντική προσφορά είναι αποτέλεσμα ωριμότητας του ανθρώπου, δηλαδή, ηθικής ευαισθησία, πνευματικής καλλιέργειας και κοινωνικής συνειδητοποίησης,» Όπως οι Ψυχολόγοι διευκρινίζουν, έχομε πολλά ‘είδη’ ωριμότητας, είναι η ‘πνευματική ωριμότητα’ αλλά υπάρχει και η ‘συναισθηματική ωριμότητα’. Αυτό υπογράμμισε και ο εκπαιδευτικός Μανώλης Τσιρακάκης, με απλό και εύπεπτο λόγο. Διευκρίνισε επίσης, ότι «ο εθελοντισμός είναι ο δείκτης του πολιτισμού μας κοινωνίας. Γι αυτό, όπου κι όπως και να εκδηλώνεται, αποτελεί δείγμα υψηλού επιπέδου, ανθρωπιάς, κοινωνικότητας και πολιτικής ωριμότητας ανθρώπων και κοινωνιών.» 

     Το θέμα και ο εκπαιδευτικός Μανώλης Τσιρακάκης, που το ανέπτυξε, ήταν τόσο σημαντικό, που μετά το τέλος της ομιλίας, πολλοί ήταν αυτοί που παρέμειναν συζητώντας μαζί του, για τρόπους εκδήλωσης αυτής της υπέρτατης προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.