Παραβολικά κάτοπτρα - το ηλιοθερμικό σύστημα για τη Μεσόγειο

Andasol - Το μεγαλύτερο ηλιακό πάρκο της Ευρώπης

Από τον Οκτώβριο αρχίζει στην Ισπανία μαζική παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με παραβολικά κάτοπτρα. Τα ηλιοθερμικά εργοστάσια Andasol 1, 2 και 3 θα παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα όλο το 24ωρο σε πάνω από 500.000 ανθρώπους.

Η γερμανική εταιρεία Solar Millennium AG από το Έρλαγκεν αναπτύσσει στη νότια Ισπανία (Ανδαλουσία / Γρανάδα) τον τρίτο κατά σειρά ηλιοθερμικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με παραβολικά κάτοπτρα. Πρόκειται για την ολοκλήρωση του ηλιοθερμικού πάρκου που άρχισε το 2006 με τον Andasol 1.

Το εργοστάσιο που κατασκεύασε η Solar Millennium AG στην Ισπανία (Andasol 3) παράγει ηλεκτρική ενέργεια με πάνω από 200.000 παραβολικά κάτοπτρα. Τα κάτοπτρα αυτά καταλαμβάνουν συνολική επιφάνεια 70 περίπου γηπέδων ποδοσφαίρου.

Στο κέντρο του ηλιακού πάρκου υπάρχει ένας συσσωρευτής θερμότητας με δύο τεράστιες δεξαμενές αποθήκευσης, που χρησιμοποιούν υγρό άλας για την συγκράτηση της θερμότητας.

Το υγρό άλας θερμαίνεται μέχρι και 400 βαθμούς Κελσίου και μέσω ενός εναλλάκτη θερμότητας δημιουργεί ατμό. Από τον ατμό παράγεται ηλεκτρική ενέργεια.

Με τον εναλλάκτη θερμότητας μπορεί κάθε σύστημα παραβολικών κατόπτρων να αποθηκεύει το περίσσευμα ενέργειας με τη μορφή θερμότητας και να συνεχίζεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και τη νύχτα.

Το μεγαλύτερο ηλιακό πάρκο της Ευρώπης;

Η διαχειρίστρια εταιρεία των ηλιοθερμικών σταθμών Solar Millennium AG θα προχωρήσει σε νέα τεστ λειτουργίας τον Αύγουστο και αναμένεται αρχές Οκτωβρίου να ολοκληρωθεί το τρίδυμο σύστημα ηλιοθερμικών εργοστασίων Andasol.

Το ηλιακό πάρκο της Ανδαλουσίας, όπως ονομάζεται επίσημα, θα τροφοδοτεί με συνολική απόδοση 150 μεγαβάτ το κανονικό δίκτυο ηλεκτροδότησης της περιοχής.
Η τεχνολογία αυτή εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη.

Στις ΗΠΑ και μάλιστα στην Καλιφόρνια η χρήση παραβολικών κατόπτρων εφαρμόζεται από το 1985.

Η γερμανική Greenpeace χαιρέτισε την είδηση της ολοκλήρωσης του ηλιακού πάρκου στην Ισπανία με γερμανική τεχνολογία και επενδύσεις.

Σύμφωνα με ειδικούς τα παραβολικά κάτοπτρα είναι η τεχνολογία που ‘ταιριάζει’ στις χώρες της Μεσογείου. Γι’ αυτό χρειάζονται τόσο κίνητρα για επενδυτές και καταναλωτές, όσο υποχρεωτικό πλαίσιο χρήσης ηλιακής ενέργειας π.χ. για ζεστό νερό.

Ένα τέτοιο σύστημα εφαρμόζει ο δήμος της Βαρκελώνης, όπου είναι υποχρεωτική στα καινούργια κτίρια η χρήση ηλιακής ενέργειας για παροχή ζεστού νερού σε ποσοστό 60%.

DPA / Greenpeace / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Ειρήνη Αναστασοπούλου

Κυριακή πρωί στον Άγιο Μηνά

Σχόλια από την καθημερινή ζωή: Του Βαγγέλη Κογκάκη*

Έχουν περάσει δέκα και πλέον χρόνια από τότε που μετοίκισα από την πόλη του Ηρακλείου και την ενορία μου, αυτήν του Αγίου Μηνά. Η σημερινή κατοικία μου βρίσκεται μεταξύ Γαζίου και θάλασσας. Ο εκκλησιασμός μου και της οικογένειάς μου γίνεται σ’ έναν από τους πλησίον Ιερούς Ναούς, ή σε ένα από τα κοντινά μοναστήρια της ευρύτερης περιοχής.

Μια Κυριακή του Ιουνίου, ενώ είχα αποφασίσει να εκκλησιαστούμε -η γυναίκα μου κι εγώ- σε έναν από τους γειτονικούς ναούς, άλλαξα ξαφνικά γνώμη, και χωρίς πολύ σκέψη, οδηγώντας γρήγορα το αυτοκίνητο, βρεθήκαμε στο μεγάλο προαύλιο του Ιερού Ναού του Αγίου Μηνά, της παλιάς μας ενορίας.

Μεγαλοπρεπής και εντυπωσιακός ναός, από τους μεγαλύτερους της Ελλάδας.

Μπαίνοντας μέσα, κι ανάβοντας το κερί μου μπροστά στην εικόνα του Αγίου, βρέθηκα σε ένα οικείο περιβάλλον, αν και είχαν περάσει τόσα χρόνια. Οι εικόνες -έχει ιστορηθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια- του Παντοκράτορα στον πανύψηλο τρούλο, της Πλατυτέρας στην κόχη του Ιερού Βήματος, και των άλλων Αγίων -με το αυστηρό ή το γλυκύτατο και παρήγορα βλέμμα- πάντα, καρτερικά, στην ίδια θέση, να δέχονται τις θερμές προσευχές και παρακλήσεις των πιστών, να τους ανακουφίζουν γεμίζοντάς τους ελπίδα, ή να σταλάζουν βάλσαμο στη λύπη και στον πόνο τους. Η επαφή με το θείο είναι η πλέον προσωπική και ιερή υπόθεση.

Και πάλι (για μια ακόμη φορά) η σκέψη φτερουγίζει στα περασμένα. Ανασύρει από το απύθμενο αρχείο των αναμνήσεων, τα όμορφα παιδικά - αγγελικά πλασμένα χρόνια. Αναπολώντας τα μαθητικά χρόνια, των τελευταίων τάξεων του Α’ Γυμνασίου Αρρένων Ηρακλείου, βρέθηκα στη χορωδία του Πρωτοψάλτη τότε Ανδρέα Βουτσινά στο δεξιό ψαλτήρι. (Οι αναμνήσεις ποτέ δεν σβήνουν από τη μνήμη και μάλιστα ταυτίζονται με ολόκληρες χρονικές περιόδους της ζωής). Ο Πατήρ Γρηγόριος Μαυροειδής στην Ωραία Πύλη και ο Διάκος Τιμόθεος Βασιλάκης ψηλά στον Άμβωνα. «Σοφία, ορθοί. Ακούσωμεν του Αγίου Ευαγγελίου…» η εκφώνηση. Και ακουγόταν όχι μόνο μέσα στο ναό, αλλά σε ολόκληρη την πόλη. Τι υπέροχες φωνές!

Η Θεία Λειτουργία και η Βυζαντινή υμνολογία είχαν βρει ιδανικούς ερμηνευτές. Στο Δεσποτικό η επιβλητική μορφή του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη κ. κ. Ευγενίου και αργότερα Α΄. Αρχιεπισκόπου Κρήτης. Και μόνο η παρουσία του προκαλούσε το σεβασμό. Όταν δε επλησίαζε η ώρα για το κήρυγμα, ο ναός ήταν ασφυκτικά γεμάτος. Εκήρυττε ο Αρχιμσνδρίτης Νικόλαος Ξένος, ένας ρήτορας με ιδιαίτερη ευγλωττία, γλαφυρότητα, εναργή και ρέουσα ομιλία. Με τους πύρινους λόγους του συνάρπαζε τότε το εκκλησίασμα. Όλων τα βλέμματα ήταν εστραμμένα προς τον Άμβωνα!

Νοσταλγικά τα μακρινά αυτά χρόνια της αθωότητας που τόσο γρήγορα πέρασαν. Κι ήταν όμορφα γιατί ήταν νεανικά, γεμάτα ελπίδες και όνειρα! Σαν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα παλιά άλμπουμ. Τις βλέπεις και σου αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση.

Και σήμερα, χωρίς αμφιβολία, όλοι οι κληρικοί και οι ιεροψάλτες έχουν εξαιρετικές και καλλιεργημένες φωνές. Η χορωδία είναι θαυμάσια. Χαίρεσαι δε, μαζί με τις δεκάδες μορφές των Αγίων στις τοιχογραφίες, να εκκλησιάζεσαι σε έναν τόσο περικαλλή ναό, νοιώθοντας ότι όντως ευρίσκεσαι στον οίκο του Θεού. Όμως, πώς μπορείς να σταματήσεις τις αναμνήσεις, τη νοσταλγία της τότε νεανικής εποχής;

Και τόσο γνωστός ο κόσμος, το εκκλησίασμα. Πολλοί οι φίλοι και οι συμμαθητές. Και πόσο εγκάρδια είναι η ‘καλημέρα’ με μια ματιά και μια ελαφριά κίνηση της κεφαλής. Μετά την απόλυση, σχηματίστηκαν μικρές ομάδες συγγενών και φίλων στο προαύλιο του ναού, τα γνωστά πηγαδάκια, που συζητούσαν ήρεμα μεταξύ των για τα νέα των οικογενειών των. Ύστερα δε από λίγο -κι αυτό ήταν πολύ όμορφο- πολλοί από τις μικρές αυτές ομάδες κατευθύνονταν στα πλησιέστερα σπίτια των γειτόνων της περιοχής ή στα κοντινά καφενεία του κέντρου της πόλης, για έναν καφέ και τη συνέχιση της ευχάριστης κουβεντούλας.

Οι μικρές αυτές όμορφες στιγμές διανθίζουν ευχάριστα την αγχώδη καθημερινότητα της ζωή μας… τις οποίες σήμερα έχουμε τόση ανάγκη!

Η καινούργια εβδομάδα άρχισε πολύ ωραία.

* Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι δάσκαλος, συνταξιούχος

Όλη η Ελλάδα σε 50 βήματα

Ξαφνικά, φτάνει στο e-mail μια μικρή, αδιάφορη είδηση: Στον τιτάνιο αγώνα της χώρας τους να ξεπεράσουν τη βιβλική καταστροφή, κάποιοι Ιάπωνες μηχανικοί ξανάφτιαξαν έναν κατεστραμμένο αυτοκινητόδρομο σε 6 (!) ημέρες.

Φίλος αναγνώστης την έστειλε, μαζί με… τη συνέχειά της: ένα συγκριτικό με τα καθ΄ ημάς κείμενο. Σ' αυτό, η ζωή μας, που όλα μπερδεύονται με όλα και προκύπτει το χάος, προβάλλει ανάγλυφα σε όλο της το μάταιο μεγαλείο, σ’ όποιο πεδίο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ο συντάκτης αυτού του με εξαιρετικό χιούμορ κειμένου δεν αναφέρεται, αλλά μπράβο του! Λησμόνησε πάντως δύο κομβικά, διαχρονικά σημεία: το «Στάδιο μηδέν», όπου το όποιας μορφής έργο / ανάθεση / σύμβαση / θέση σε κάθε τομέα δημόσιας χρηματοδότησης (δηλαδή περίπου παντού...) μπορεί να «μαγειρεύεται» σε προδιαγραφές και κόστος και ένα «διαρκές σημείο» που μπαίνει σε πολλά στάδια της διαδικασίας, το πάρε / δώσε της μίζας…

Έδωσε όμως μια ακτινογραφία όλης της Ελλάδας του «βουλιάζουμε» σε 50 βήματα, η οποία ακολουθεί αυτούσια και αξίζει να διαβαστεί μέχρι το τέλος...:

«Ηλίθιοι Ιάπωνες».

Η ορθή διαδικασία είναι η ακόλουθη:

1.Σχεδιάζουμε έναν παρακαμπτήριο δρόμο για να εκτρέπουμε την κυκλοφορία όσο διάστημα θα διαρκούν οι εργασίες.

2.Προσέχουμε η χάραξη να είναι στενή και με αρκετές στροφές - μη σκοτωθεί κανένας από υπερβολική ταχύτητα!

3.Αλλάζουμε τη χάραξη γιατί η αρχική περνούσε από τον ελαιώνα του κοινοτάρχη.

4.Αναθέτουμε (μετά από διαγωνισμό βεβαίως, μη μας πούνε και τίποτα) 8 μελέτες σε 8 διαφορετικούς μελετητές.

5.Κηρύσσουμε απαλλοτριωτέα την έκταση.

6.Βγαίνει η δικαστική απόφαση απαλλοτρίωσης.

7.Οι ενδιαφερόμενοι καταθέτουν ενστάσεις γιατί η τιμή είναι χαμηλή.

8.Βγαίνει νέα δικαστική απόφαση με νέες, υψηλότερες τιμές.

9.Εφεσιβάλλουμε την απόφαση ενώπιον των δικαστηρίων.

10.Βγαίνει δευτεροβάθμια απόφαση που μοιράζει τη διαφορά στη μέση.

11.Εν τω μεταξύ, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προσβάλλουν τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων γιατί στην περιοχή εθεάθη ζεύγος σπουργιτιών με σπάνιο χρώμα φτερών (δύο τόνοι σκουρότερο καστανό από το κανονικό).

12.Χρειαζόμαστε χρήματα για καταβάλλουμε το κόστος των απαλλοτριώσεων. Λόγω δύσκολων καιρών, τοποθετούμε έναν νέο σταθμό διοδίων στην είσοδο της παρακαμπτηρίου.

13.Προκηρύσσεται δημόσιος διεθνής διαγωνισμός για την ανάληψη του έργου.

14.Αναδεικνύεται ο ανάδοχος.

15.Οι υπόλοιποι προσφεύγουν στα δικαστήρια για την ακύρωση του διαγωνισμού.

16.Το δικαστήριο βγάζει απόφαση και δικαιώνει τους προσφεύγοντες. Αφαιρεί το έργο από τον πρώτο και το δίνει στο δεύτερο της κατάταξης.

17.Ο πρώτος ανάδοχος προσφεύγει εκ νέου στα δικαστήρια.

18.Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δικαιώνει ξανά τον πρώτο και αφαιρεί το έργο από τον δεύτερο.

19.Στο μεταξύ ο πρώτος έχει πτωχεύσει και δεν μπορεί να το αναλάβει.

20.Ο δεύτερος αλλάζει προτεραιότητες και πλέον δεν το θέλει ούτε αυτός (σιγά μην κάτσω ν' ασχοληθώ με καραγκιόζηδες σκέφτεται).

21.Το έργο κατακυρώνεται στον τρίτο, ο οποίος πρέπει πλέον να προσλάβει επειγόντως Αλβανούς, Πακιστανούς και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις για να το αναλάβει.

22.Ξεκινάμε τις χωματουργικές εργασίες στην παρακαμπτήριο.

23.Διακόπτουμε τις χωματουργικές εργασίες γιατί ανακαλύφθηκε ένα αρχαίο κτίσμα.

24.Επεμβαίνει η αρχαιολογική υπηρεσία για σωστικές ανασκαφές.

25.Σε συμβούλιο του ΚΑΣ αποφασίζεται ότι το κτίσμα ήταν ένα μαντρί της ελληνιστική περιόδου και δεν πειράζει αν καταχωθεί.

26.Συνεχίζονται οι χωματουργικές εργασίες.

27.Διακόπτονται οι χωματουργικές εργασίες γιατί μπήκαμε στο Ραμαζάνι και οι Πακιστανοί αρνούνται να εργαστούν.

28.Μετά το Μπαϊράμι συνεχίζονται οι χωματουργικές εργασίες.

29.Τελειώνουν οι χωματουργικές εργασίες και πλέον η παρακαμπτήρια είναι έτοιμη για ασφαλτόστρωση.

30.Εν τω μεταξύ όλοι οι οδηγοί έχουν ανακαλύψει αυτόν το δρόμο και τον χρησιμοποιούν, ασχέτως αν απαιτείται να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα μηχανήματα.

31.Οι εργασίες διακόπτονται γιατί ένα αγροτικό χτύπησε έναν Πακιστανό και οι ομοεθνείς του ξεσηκώνονται για την άνανδρη χριστιανική επίθεση σε αθώους μουσουλμάνους.

32.Στο χώρο προσέρχονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα των Πακιστανών.

33.Οι Πακιστανοί πετυχαίνουν αύξηση των ημερομισθίων και επιστρέφουν στην εργασία τους.

34.Οι Αλβανοί απέχουν γιατί διαμαρτύρονται για την αύξηση των ημερομισθίων των Πακιστανών.

35.Οι Αλβανοί πετυχαίνουν κι αυτοί αύξηση του ημερομισθίου τους και επιστρέφουν στη δουλειά τους.

36.Οι εργασίες ασφαλτόστρωσης ολοκληρώνονται με την φυσιολογική καθυστέρηση των 28 μηνών.

37.Η παρακαμπτήρια οδός δίνεται στην κυκλοφορία.

38.Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί δίπλωσε μία νταλίκα.

39.Η νταλίκα μαζεύεται και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.

40.Η συντονιστική επιτροπή του κινήματος «Δεν Πληρώνω» κάνει κατάληψη στα διόδια γιατί τα θεωρεί απαράδεκτα.

41.Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί τώρα που τις μπάρες τις κρατάν ανοικτές οι «Δεν Πληρώνω» ένα κωλοφτιαγμένο Hyundai περνάει με ταχύτητα και παρασέρνει το κοπάδι πρόβατα του κυρίου Μήτσου που διασχίζει το δρόμο.

42.Τα αίματα και τα μέλη των προβάτων καθαρίζονται και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.

43.Τα διόδια λειτουργούν και πάλι μετά από παρέμβαση των μονάδων της τάξης που ρίχνουν χημικά στους «Δεν Πληρώνω». Έτσι κι αλλιώς συνηθισμένοι είναι.

44.Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί ο εργολάβος τοποθετεί τα μηχανήματά του στο δρόμο επειδή δεν έχει πληρωθεί για τη δουλειά του, η οποία τώρα κοστολογείται στο 360% του αρχικού προϋπολογισμού.

45.Τα ΜΑΤ περιποιούνται και τον εργολάβο και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.

46.Τώρα που λύθηκαν τα προβλήματα με την παρακαμπτήρια οδό, είναι ώρα να επισκευάσουμε και το δρόμο.

47.Επαναλαμβάνονται τα βήματα 1-45.

48.Εν τω μεταξύ, και επειδή έχουν περάσει πολύς καιρός, κανείς πλέον δεν θυμάται γιατί χάλασε ο δρόμος και αποφασίζεται να τον αφήσουν στην ησυχία του και να διαπλατύνουν τελικά την παρακαμπτήρια.

49.Μέχρι να διαπλατυνθεί η παρακαμπτήρια, έχει περάσει η περίοδος επανάληψης του σεισμού και ένας νέος σεισμός την καταστρέφει εντελώς.

50.Αποφασίζεται να χρησιμοποιηθεί ο παλιός αυτοκινητόδρομος ως παρακαμπτήρια της παρακαμπτήριος μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης. Και όλα κάνουν τον κύκλο τους...»


Γεώργιος Π. Μαλούχος

Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Το γράμμα ενός Φιλανδού μαθητή προς ένα φίλο του Έλληνα...

«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο, μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.

Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα.

Το σύστημά μας...

Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.
Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».

Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές.

Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί.

Επιλέγουμε μαθήματα

Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo - Λύκειο. Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.

Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.

Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Είμαστε όλοι ίσοι

Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ' εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών.

Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί».

Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια.

Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι' αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται.

Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω.

Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας. Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό.

Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο.

Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας.

Αγαπάμε ό,τι κάνουμε

Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος. Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο».

Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι - χέρι.

Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό».

Τον αγαπάμε πολύ γιατί δεν κάνει καμία διάκριση και είναι προστατευτικός και φιλικός σε όλους. Συνεχώς μας μιλάει για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σας που έλεγαν πως: «η μάθηση καλλιεργείται καλύτερα εκεί όπου βρίσκει σταθερό συναισθηματικό έδαφος, διότι δεν είναι κάτι, που εισάγεται στον ανθρώπινο νου μόνο με την εξωτερική διαδικασία της διδασκαλίας (επανάληψη και μίμηση). Αλλά είναι μία εσωτερική διεργασία ίδιας και εμπειρικής ανακάλυψης, που χωρίς την αμοιβαία βούληση δε μεταδίδεται».

Μια ημέρα μου

Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο - τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.

Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ό,τι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.

Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.

Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κλπ.

Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.

Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.

Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου - κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.

Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.

Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.

Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι' αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».

Υστερόγραφο

Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».

Γι' αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν αντιγράφεται από κάποιους ειδικούς. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει.

Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν. Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:

«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί... Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».

Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι' αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;

Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.
Με ρώτησες πόσο έχει σ' εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.

Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.

Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο

Ξέρεις ποιος καίει τα λεφτά σου;

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ;

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του νέου Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου, τα λεφτά μας θα καταλήξουν στους κλιβάνους του λιγνίτη, του πετρελαίου και της καύσης απορριμμάτων, προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στο περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία μας!

Με τι να συμβιβαστούμε;

•Με τα μέχρι και 7 δις € που ήδη ζημιώνεται η οικονομία μας, κάθε χρόνο, από τη χρήση λιγνίτη για ηλεκτροπαραγωγή;

•Με τις διοξίνες που θα εισπνέουμε από την πανάκριβη και επικίνδυνη καύση απορριμμάτων, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία μας;

•Με την πιθανότητα μιας διαρροής πετρελαίου και το ανυπολόγιστο κόστος της για τις ελληνικές θάλασσες, τον τουρισμό και τις κοινωνίες της παράκτιας και νησιωτικής Ελλάδας;

Γι’ αυτό οι ακτιβιστές της Greenpeace, βρίσκονται σήμερα έξω από το Υπουργείο ΠΕΚΑ δηλώνοντας με κατηγορηματικό τρόπο ότι οι επενδύσεις - «ευκαιρία» του κ. Παπακωνσταντίνου εντείνουν την οικονομική κρίση και στην ουσία υποθηκεύουν επικίνδυνα το μέλλον μας.

Με τη δύναμη που μας δίνουν οι υποστηρικτές μας, συνεχίζουμε να απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση ένα 100% καθαρό ενεργειακό σύστημα και ένα ορθολογικό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων.

Δείτε τι κάνουν οι ξένοι για μας τους Έλληνες.

Save Greece: Το κίνημα που γεννήθηκε στο Hollywood και θα σώσει την Ελλάδα

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, η δυσφορία και η απόγνωση του ελληνικού λαού, η βίαιη στάση της αστυνομίας και τα εκτεταμένα επεισόδια που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, συγκίνησαν ολόκληρη την υφήλιο. Τα διεθνή ΜΜΕ μεταδίδουν συνεχώς ειδήσεις από την Ελλάδα και οι εικόνες από το Σύνταγμα κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Μέσα στο ζοφερό κλίμα, μία ηλιαχτίδα ελπίδας γεννήθηκε στους κόλπους του Hollywood. Το κίνημα Save Greece. Μία αγνή ένδειξη αγάπης και συμπαράστασης των λαμπερών σταρ προς τον ελληνικό λαό.
Μέχρι και αυτή τη στιγμή, ο δημιουργός -εμπνευστής του κινήματος παραμένει άγνωστος, ωστόσο φημολογείται πως πίσω από το όλο εγχείρημα καθώς και το επίσημο διαχειριστικό twitter account της καμπάνιας @save_greece κρύβεται ο γνωστός κωμικός Ζακ Γαλιφιανάκης (για ευνόητους λόγους καθότι Ελληνικής καταγωγής).

Το κίνημα έχει για λογότυπο τον χάρτη της Ελλάδας και φέρει την επιγραφή "Save Greece", με μια υψωμένη γροθιά να σφίγγει χαρτονομίσματα και μια γραβάτα προφανώς υποδεικνύοντας τους γραβατωμένους υπαίτιους για την save_greece t-shirt

Τα t-shirt Save Greece έχουν γίνει η νέα μόδα ανάμεσα στα πιο διάσημα ονόματα της παγκόσμιας showbiz και πολλοί επώνυμοι ηθοποιοί, τραγουδιστές και μοντέλα, έχουν φωτογραφηθεί με το συγκεκριμένο t-shirt σε δημόσιες εμφανίσεις.

Ανάμεσα στους υποστηρικτές του κινήματος είναι ο Charlie Sheen, η Gisele, η Katie Holmes και ο Tom Cruise, ο Justin Bieber, η Shakira, o Bono, η Angelina Jolie και ο Brad Pitt, ο George Clooney και λίστα ανανεώνεται συνεχώς με ηχηρά ονόματα.

Τα συλλεκτικά t-shirts Save Greece πωλούνται προς $100 και όλα τα έσοδα πηγαίνουν σε ειδικό λογαριασμό που θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας.
Μήπως, για άλλη μια φορά θα πρέπει να περιμένουμε την βοήθεια να έρθει από έξω;

Τα συλλεκτικά t-shirts Save Greece πωλούνται προς $100 και όλα τα έσοδα πηγαίνουν σε ειδικό λογαριασμό που θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας.

Μήπως, για άλλη μια φορά θα πρέπει να περιμένουμε την βοήθεια να έρθει από έξω;

Πηγή: http://www.epicnews.gr

“Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη.”

Ένα καταπληκτικό άρθρο του Μ.Μαζάουερ στους New York Times

Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ίσως προκαλεί έκπληξη που… αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα.

Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! “

Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.

Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομουνιστικές δυνάμεις.

Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιο θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.

Από τον Βρετανό ιστορικό και συγγραφέα, Μαρκ Μαζάουερ, καθηγητή Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.

Αναρτήθηκε από το ιστολόγιο: aganaktismenoi

Η Ελλάδα θα αποπληρώσει το χρέος της

"Η Ελάδα θα αποπληρώσει το χρέος της", είπε ο Nicolas Sarkozy

Βρυξέλλες (Reuters): Η Ελλάδα θα πληρώσει το χρέος της, του οποίου το ύψος θα μειωθεί κατά 24% του ΑΕΠ, με τη βοήθεια των καινούριων δανείων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ καθώς και την εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο νέο σχέδιο υποστήριξης, ανακοίνωσε την Πέμπτη το βράδυ ο Nicolas Sarkozy.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήγησε επίσης, ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας (FESF), εκτός του ότι θα επιμηκύνει τον χρόνο αποπληρωμής καθώς και τα επιτόκια των δανείων, θα μπορεί εφεξής να επεμβαίνει προληπτικά προς τις δευτερογενείς αγορές του δημόσιου χρέους, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο τη δημιουργία ενός πραγματικού «Νομισματικού Ευρωπαϊκού κεφαλαίου».

Η Ελλάδα θα ξεπληρώσει το χρέος της, δήλωσε στο τέλος της διάσκεψης κορυφής της Ευρωζώνης, πριν αναφέρει οτι οι Χώρες που χρησιμοποιούν το κοινό νόμισμα, θα σταθούν έτοιμες να εγγυηθούν την σταθερότητα της οικονομίας του κράτους καθώς και των τραπεζών, αν οι οίκοι αξιολόγησης δήλωναν ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θεωρείτο «μερικό»παράπτωμα της Ελλάδας.

Τέλος, ο Nicolas Sarkozy ανέφερε ακόμη, οτι η Γαλλία και η Γερμανία θα κάνουν μέχρι το τέλος του Αυγούστου, προτάσεις που θα έχουν στόχο να ευνοήσουν την σύγκλιση όλων των Ευρωπαϊκών οικονομιών, επιταχύνοντας την ένταξή τους στην Ευρωζώνη.

Από τους : Julien Toyer και Emmanuel Jarry

Πηγή: http://www.capital.fr

ΟΧΙ στα GREEKLISH. Γράφουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Η συνείδηση της γλωσσικής μας ταυτότητας

Αγαπητοί φίλοι,

Έχω λάβει κατά καιρούς μηνύματα από ορισμένα μέλη της σελίδας μας, που εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την ουσιαστική σημασία της προσπάθειας που καταβάλλουμε για την περιστολή της επάρατης χρήσης των greeklish.

Φαίνεται ότι δε μπορούν όλοι να καταλάβουν πως η αντίθεσή μας γι' αυτά τα κορακίστικα δεν είναι έκφραση μιας ιδιοτροπίας ορισμένων αργόσχολων επιδειξιομανών, ούτε αποτελεί εκδήλωση εθνικιστικών τάσεων, με σκοπό την αναβίωση ενός πανάρχαιου κλέους...

Τέτοιου είδους ανοησίες βρίσκουν έκφραση σε ορισμένα blogs και σε ιστοσελίδες που κατασκευάζονται από και για αφελείς, που συνήθως έχουν έλλειμμα και της βασικής έστω ουσιαστικής παιδείας.

Είναι εύκολο να αναγνωρίσει κανείς αυτές τις εξάρσεις και τους εθνικισμούς από τις εικόνες, τα μυστικιστικά σύμβολα μιας δήθεν αρχαίας κληρονομιάς και από τα video που απεικονίζουν μορφές από αρχαία ερείπια, ναούς και αντικείμενα αρχαίας θρησκευτικής λατρείας.

Παρουσιάζουν αποσπασματικά αρχαίες λέξεις και ρήσεις, που ερμηνεύουν αυθαίρετα και προσπαθούν να προϊδεάσουν ότι τα πάντα έχουν προέλευση ελληνική! Όλα αυτά συνοδεύονται από εμβατήρια με επαναλαμβανόμενο ρυθμό!..

Τα αναφέρω αυτά φίλοι για να γίνει αντιληπτό ότι η δική μας προσπάθεια δεν έχει κοινά σημεία με τέτοιου είδους επιδιώξεις! Εμείς δεν κομπάζουμε για το αρχαίο κλέος, εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής κατάπτωσης, με όλες τις κοινωνικές και ηθικές της προεκτάσεις.

Εμείς προσπαθούμε να στηρίξουμε και να στηριχτούμε μεταξύ μας στις δεινές μέρες που διέρχεται η ελληνική κοινωνία.

Πιστεύουμε ότι, παρά τα αδιέξοδα όπου οδήγησαν τον τόπο οι πολιτικοί, στο τέλος θα επιζήσουμε χωρίς να χάσουμε την ελληνική μας συνείδηση και τον τρόπο ζωής, που μας διαφοροποιεί από κάθε άλλο λαό που μας περιβάλλει! Έχει εγνωσμένο δίκιο ο εθνικός ποιητής Δ. Σολωμός που έγραψε "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει"!

Έχουμε ρίζες βαθιές. Το γνωρίζουν όλοι και γι' αυτό το λόγο ανθρώπινα πλήθη, δίχως εθνότητα και ιστορία προσπαθούν να ιδιοποιηθούν τη δική μας ιστορία. Γι' αυτό το λόγο, από τα ανατολικά μας, ο τουρκικός επεκτατισμός προσβλέπει σε μια νέα υποδούλωσή μας, με υφαρπαγή εδαφών.

Γνωρίζουν ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσουν πλέον τέτοια σχέδια, αφού η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά προσβλέπουν σε μια de jure αναγνώριση δικαιωμάτων τους στην Ελλάδα, πληρώνοντας απίστευτα ποσά για προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου των Ελλήνων...

Προσπαθούν, ύστερα από τετρακόσια χρόνια υποδούλωσης, να μας πείσουν ότι είμαστε αδελφός λαός!!! Φανταστείτε: Τούρκοι και Έλληνες αδελφοί... Και δεν εννοούν βέβαια ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες να επιστρέψουν στις πατρογονικές εστίες, στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί... Όχι. Εννοούν αυτοί να έλθουν και να εποικήσουν τα νησιά μας, να εποικήσουν τη Θράκη, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, την Κρήτη με τις ορδές των Μογγόλων και Βασιβουζούκων τους, όπως έκαναν και στην πολύπαθη Κύπρο μας...

Σ' αυτά τα ελληνικά μέρη προσβλέπουν και προτείνουν στην Ελλάδα να εγγυηθούν οι Τούρκοι την ...ασφάλειά μας. Από ποιους όμως; Έφθασαν πλέον τα πράγματα μέχρι αυτό τον παραλογισμό. Κι αυτό συμβαίνει επειδή, ψάχνουν και βρίσκουν μίσθαρνα ενεργούμενα, προδότες της φυλής (που πάντα υπήρχαν στην ιστορική διαδρομή μας).

Παρακολουθήσαμε σχετικά πρόσφατα με το "ντοκιμαντέρ" "1821" την προσπάθεια του sky να πείσει τους Έλληνες ότι μας συμφέρει να ζούμε υπό τον τουρκικό ζυγό! Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο προσπάθησαν να μας περάσουν το εκπληκτικό ότι "οι Έλληνες στα πρώτα 150 χρόνια της Οθωμανικής επικράτησης βίωσαν μια άνευ προηγουμένου οικονομική ευμάρεια...".

Από εκεί και ύστερα είπαν κι ερμήνευσαν πολλά στοιχεία ιστορίας υπέρ του Τούρκων. Την άλωση της Τρίπολης, με όλες τις συνακόλουθες συγκρούσεις την ονόμασαν δολοφονία των Τούρκων, ενώ τη σφαγή της Χίου την αποκάλεσαν δραματική εξέλιξη!..

Εκείνο το μίσθαρνο υπόλειμμα Έλληνα, ο αφηγητής Πέτρος Τατσόπουλος, έφθασε να αποκαλεί σε σχόλια για το "ντοκιμαντέρ" τον Κολοκοτρώνη ...κίναιδο (και μάλιστα ...αρραβωνιασμένον με κάποιον βουνίσιο !!! Φανταστείτε, εκείνη την εποχή, με τα τότε κοινωνικά και θρησκευτικά ήθη...
Αυτά δε θα μπορούσαν ούτε σήμερα να γίνουν!!! Και ο ελληνικός λαός έπεφτε στη μάχη, κατά τις υποδείξεις ενός κίναιδου !!!).

Φανταστείτε προδοτική κατάπτωση, να τα λέει αυτά "Έλληνας"!.. Για ποιον; Για τον σεπτό μέγα ήρωα του έθνους τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, που του οφείλουμε την απελευθέρωση του έθνους !!!
Κατέληξε το "ντοκιμαντέρ" στην άποψη ότι ο λαός δε γνώριζε και δε μιλούσε ελληνικά.

Δηλαδή δεν υπήρχαν Έλληνες. Κι αυτά που έγραψε ο Ρήγας Φεραίος, ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης δεν ήταν ελληνικά; Δεν απευθύνονταν σε Έλληνες; Αντιλαμβάνεστε φίλοι το μέγεθος της προδοσίας!..

Παράλληλα, ο ANTENA "παίζει" από το πρωί ως το βράδυ τούρκικες τηλεοπτικές σειρές. Η "Ελευθεροτυπία" έκανε πανελλήνια "έρευνα" για το κατά πόσο θα μπορούσαν να ζήσουν οι Έλληνες με τους Τούρκους (να έρθουν δηλαδή οι Τούρκοι στην Ελλάδα)!

Θα ήταν αφελής όποιος θα πίστευε ότι όλα αυτά είναι συμπτωματικά. Στην πολιτική δεν υπάρχουν συμπτώσεις! Προσπάθησαν οι πληρωμένοι, αλλά η αντίδραση του ελληνικού λαού ήταν καθολική. Μεγάλος αριθμός από Blogs και ιστοσελίδες αντιστάθηκαν, έγραψαν, ξεκαθάρισαν... Και οι προδότες τα μάζεψαν!

Ο Sky τώρα παρουσιάζει σε σειρά τους πολέμους των Ελλήνων και παίρνει θέσεις έντονα φιλελληνικές... Κατάλαβαν οι υπεύθυνοι ότι η προδοσία δεν τους βγαίνει...

Κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις συγκρούσεις είναι η ελληνική γλώσσα. Η γλώσσα μας καθορίζει την εθνική μας συνείδηση. Δεν υπάρχει λαός δίχως δική του γλώσσα. Επομένως, στηρίζοντας τη γλώσσα μας διατηρούμε την ελληνικότητά μας.

Η ελληνική γλώσσα είναι ο δημιουργός αλλά και ο φορέας του ελληνικού πολιτισμού, που τον αντιλαμβάνεται κανείς όχι μόνο μέσα από την ιστορία, αλλά από την καθημερινή κοινωνική ζωή των Ελλήνων, που πέρα των άλλων δεινών που υφίστανται έχουν δεχτεί και το βάρος των περίπου 4,5 εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, σ' έναν τόπο μικρό, με μια οικονομία με βαθιές πληγές!..

Την ελληνική γλώσσα λοιπόν πρέπει πρωτίστως να διαφυλάξουμε για να παραμείνουμε Έλληνες. Κι επειδή, ως γνωστόν, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι είναι ενδογενείς, μπορεί ο καθένας εύκολα να κατανοήσει ότι τα greeklish αποτελούν μέγιστο κίνδυνο για τον ελληνισμό.

Πρόσφατα, σε μια εκπομπή του "Ράδιο Αρβύλα" μπήκε σαν θέμα και ο κίνδυνος από τα greeklish.
Λέτε και ο ANTENA να αλλάξει τώρα τροπάριο; Ο καιρός θα δείξει!

Από: Θόδωρος Καλαμπούκας

http://www.e-magazino.gr/

Και αν η Ευρωζώνη εκρήγνυτο;

Παρουσίαση του φακέλου

Αυτό που πριν μερικούς μήνες θεωρείτο αδύνατον, απ’ εδώ και μπρος έρχεται σαν πιθανότητα από τους ειδικούς.

Πρέπει να πούμε ότι η κρίση με το Ελληνικό χρέος δεν έχει ξεπεραστεί.

Επιστρέψτε μας το δικό μας Γερμανικό Μάρκο! Τώρα και μερικούς μήνες αυτό το παλαιό ρεφρέν επανέρχεται δριμύτερο από την άλλη πλευρά του Ρήνου. Από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κοντά στους μισούς Γερμανούς εμφανίζονται αντίθετοι προς το Ευρώ και πολλοί μάλιστα δεν κρύβουν την επιθυμία να το δουν να εξαφανίζεται γρήγορα.

Αρχίζοντας από τον Hans-Olaf Henkel, πρώην Πρόεδρος των βιομηχάνων και πρώην Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της ΙΒΜ στην Ευρώπη, του οποίου το βιβλίο «Σώστε το νόμισμά μας», σπάει κάθε ρεκόρ πωλήσεων από την έκδοσή του τον τελευταίο Δεκέμβριο.

Για να μπούμε στην ουσία, δυο ειδικοί, βοηθούμενοι και από καμιά πενηνταριά πολιτικές προσωπικότητες, κατέθεσαν τελευταία μια διαμαρτυρία ενώπιον της Συνταγματικής Δικαστικής Εξουσίας για να ακυρώσουν την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα. Σίγουρα δεν ικανοποιήθηκε το αίτημά τους, αλλά αυτό δεν παύει να είναι ένα σαφέστατο μήνυμα. «Η Ευρωζώνη δεν είναι πλέον βιώσιμη στην σημερινή μορφή της», διατυμπανίζει ο Ακαδημαϊκός Markus Kerber, από την έναρξη αυτής της πρωτοβουλίας.

Οι μέρες του μοναδικού κοινού νομίσματος, που υλοποιήθηκε με γενική αισιοδοξία το 1999, είναι πραγματικά μετρημένες; Ακόμα και αν κανένας από τους μεγάλους πολιτικούς υπευθύνους, δεν τολμά να αναφέρει δημοσίως αυτή την «ανόητη» εκδοχή, (κατά τον Jean-Claude Juncker, Πρόεδρο της Ευρωζώνης), η ερώτηση δεν είναι πλέον άτοπη.
Οι οικονομολόγοι δεν έχουν άλλωστε κανένα ενδοιασμό για να τη θέτουν. «Αν οι Ευρωπαίοι συνεχίσουν να μην τα βρίσκουν, τότε μια έκρηξη της Ευρωζώνης, είναι πολύ πιθανή», προειδοποιεί π.χ. ο Michel Aglietta, «Υπάρχει μια πιθανότητα στις πέντε για να επαληθευτεί ένα τέτοιο σενάριο», προσπαθεί να μας μεταφέρει ο Christian από το Saint-Etienne, Ένας από τους πρώτους που αναφέρει αυτή την εκδοχή στο βιβλίο του «Το Τέλος του Ευρώ», είναι ο Paul Jorion, συγγραφέας του «Ο Καπιταλισμός σε Αγωνία», είναι ακόμη πιο απαισιόδοξος: κατ’ αυτόν, η πιθανότητα να διαλυθεί το Ευρωπαϊκό νόμισμα είναι πάνω από 60%.

Μα γιατί όμως το μοναδικό νόμισμά μας ξαναβρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα; Πρωτίστως, γιατί η κρίση αυτού του χρέους φαίνεται ότι έχει εγκατασταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Άσχετα με τα σχέδια διάσωσης, που συζητούνται αυτόν τον τελευταίο καιρό, από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, η Πορτογαλία, η Ισλανδία και η Ελλάδα, δεν κατόρθωσαν μειώσουν τα ελλείμματα τους. Το αντίθετο μάλιστα θα ήταν μια έκπληξη. Για να πετύχουν ένα είδος ισορρόπησης, περιέκοψαν όλοι τις δημόσιες δαπάνες τους, κυρίως από κοινωνικές παροχές και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Επομένως, όπως είχαν προβλέψει πολλοί οικονομολόγοι, αυτές οι πολιτικές λιτότητας είχαν καταστροφικές επιδράσεις στην ανάπτυξή τους.

Κατά τις τελευταίες προβλέψεις, η ανάπτυξη που προβλέπεται για φέτος είναι 0,4% στην Ιρλανδία, 0,3% στην Ισπανία, 0,2% στην Πορτογαλία και - 3,6% στην Ελλάδα.
Αποτέλεσμα: όχι μόνο υπήρξε έκρηξη στην ανεργία σ’ αυτές τις Χώρες, αλλά και η πτώση στις εισπράξεις φόρων, εμποδίζει την κάθε προοπτική βελτίωσης των δημόσιων λογαριασμών, που ήταν και ο ζητούμενος αρχικός στόχος. Τελικά, η οικονομική κρίση μετατρέπεται σε ένα φαύλο κύκλο και οι αγορές δεν κάνουν λάθος. Για να δανείσουν στην Ελλάδα, που μόλις υποβαθμίστηκε ακόμη μια φορά από την Moody’s, απαιτούν τόκους 15% - δηλ. πέντε φορές πάνω από τη Γερμανία! - καθιστώντας αδύνατον τον δανεισμό.

Για να βρει τα 60 Δις Ευρώ που είχε άμεση ανάγκη, η Κυβέρνηση των Αθηνών αναγκάστηκε να στείλει σήμα στους γείτονες Ευρωπαίους και στο ΔΝΤ στις αρχές του Ιουνίου. Μετά από πολλές παρεκκλίσεις, η Γερμανία δέχτηκε τελικά να ανοίξει το ταμείο για να σώσει την Ευρωζώνη. Είναι όμως δυνατόν αυτή η βοήθεια να είναι και η τελευταία. Επομένως, αν οι έλληνες δεν δεχόντουσαν πια καμία βοήθεια, στην επόμενη οικονομική ανάγκη θα δήλωναν στάση πληρωμών και θα ζητούσαν την οικονομική τους ανεξαρτησία, για να μπορέσουν να κάνουν υποτιμήσεις. Είναι ακριβώς αυτό που έκανε η Αργεντινή – της οποίας το νόμισμα ήταν συνδεδεμένο με το δολάριο - το 2001, όταν το ΔΝΤ αρνήθηκε να του παράσχει βοήθεια. «Το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι πλέον πάνω στο τραπέζι», αναγνωρίζει η Ελληνίδα επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαμανάκη.

Όμως η οικονομική κρίση δεν εξηγεί τα πάντα. Αν η ωραία μας οικονομική ένωση, απειλείται σήμερα από έκρηξη, αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν τήρησε τις υποσχέσεις της.
Δηλαδή τι περιμέναμε; Μια σχετική σταθερότητα βέβαια, μια δυναμική προστασία απέναντι στο δολάριο, είναι προφανές, αλλά κυρίως την ευημερία όλων μας. Δέκα χρόνια αργότερα, μπορούμε να πούμε ότι τα αποτελέσματα είναι περισσότερο από αρνητικά. Σίγουρα, τον πρώτο καιρό, η καθιέρωση του κοινού νομίσματος συνέβαλε στην ταχεία ανάπτυξη της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ελλάδας και της Ισπανίας (τα περίφημα Pigs, κατά τη γνωστή έκφραση), επιτρέποντάς τους να δανειστούν με πολύ καλούς όρους. Όταν όμως αυτή περίοδος ευφορίας πέρασε, οι λεγόμενες Χώρες του Νότου, ανακάλυψαν σιγά σιγά ότι η νέα οικονομική οργάνωση, άρχισε να καταστρέφει σταδιακά την βιομηχανία τους.

Πριν από την άφιξη του Ευρώ, διέθεταν ένα πραγματικά αποτελεσματικό όπλο για να τονώσουν την ανταγωνιστικότητά τους: αρκούσε να υποτιμήσουν το νόμισμά τους για να μειώσουν μηχανικά τις τιμές των προϊόντων τους και να αυξήσουν αυτές των ξένων ανταγωνιστών τους. Ήταν πρακτικό! Επί πολλά χρόνια, αυτά τα κράτη – καθώς και η Γαλλία - χρησιμοποίησαν συστηματικά αυτή την τεχνική για να κρατήσουν ζωντανή την βιομηχανία τους. Τώρα όμως που δεν υπάρχει αυτό το όπλο, βρίσκονται υπό τον έλεγχο των χωρών με μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα.
Αποτέλεσμα: το μερίδιο των αγορών τους να συρρικνώνεται, τα εργοστάσιά τους να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με αποτέλεσμα τα τεράστια οικονομικά ελλείμματα.

Βέβαια προς μεγάλη ευτυχία της Γερμανίας της οποίας η δυνατή βιομηχανία της – ακόμη πιο δυνατή με την αυστηρότητα της μισθοδοσίας της - δυναμώνει μέρα με την ημέρα και αυξάνει διαρκώς τα πλεονάσματά της. Στην ουσία, μετά από μια προσωρινή ευημερία των κρατών του Νότου, το Ευρώ σήμερα τους οδηγεί στην ύφεση.

Για πόσο χρονικό διάστημα όμως θα ανεχτούν να είναι τα θύματα αυτής της οικονομικής φάρσας; «Όχι πάνω από ένα ή δυο χρόνια», προβλέπει ο Dominique Plihon, καθηγητής στο Paris-XIII Villetaneuse. Άλλωστε, όλες οι κρίσεις που γνωρίσαμε, απέδειξαν ότι ένα κράτος δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ καιρό ελλειμματικό χωρίς να επιτεθεί με διάφορες ανεξέλεγκτες διαπλοκές.
Για να αντέξουν σ’ αυτό το σημερινό σύστημα, οι Χώρες του Νότου δεν έχουν άλλη λύση από αυτήν της μείωσης της αγοραστικής δυνατότητας και της κατανάλωσης, συμπιέζοντας τις εισαγωγές τους και το εξωτερικό έλλειμμα. Μια καταρράκωση, φυσικά μη αποδεκτή, από τα κράτη που ήδη πλήττονται από ανησυχητικές κοινωνικές πιέσεις.

«Η κατάσταση σύντομα θα γίνει ανυπόφορη, γιατί αυτή η λιτότητα διαρκείας θα επιτείνει ακόμη περισσότερο την ανεργία, ακολουθώντας ένα σενάριο τύπου Βόρειας Κορέας!», προειδοποιεί ο Patrick Artus, Διευθυντής οικονομικών μελετών στο Natixis. Άλλωστε, ούτε η ίδια η Γερμανία δεν έχει κανένα συμφέρον, γιατί η Ευρώπη απορροφά το 60% των εξαγωγών της.

Τι κάνουμε λοιπόν; Όλοι οι ειδήμονες συμφωνούν, ότι ο καλύτερος δυνατός τρόπος εξόδου θα ήταν να υιοθετηθεί ένα είδος ομοσπονδίας, τύπου Αμερικής. Με άλλα λόγια, να τοποθετηθεί μια οικονομική Κυβέρνηση, ικανή να διαχειριστεί την μεταφορά πλούτου από τις πλουσιότερες Χώρες προς τις πιο φτωχιές. Το βαρύ έλλειμμα της Ελλάδας και της Ισπανίας δεν θα έθετε κανένα πρόβλημα στην Ευρώπη, όπως δεν έθεσε και η αποβιομηχάνιση της Φλόριντας στις ΗΠΑ.
Που είναι το πρόβλημα: Μια τέτοια εκδοχή θα προκαλέσει πολλές Ευρωπαϊκές ενστάσεις. Πρέπει να γίνει μια μεταφορά ηγεσίας προς τις Βρυξέλλες και δημιουργία μιας αληθινά ενιαίας φορολογίας. Ο προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή τη στιγμή, αντιστοιχεί στο 1% του συνόλου των Ευρωπαϊκών Χωρών, εναντι 70% στις ΗΠΑ.

Οι πλουσιότεροι λοιπόν φορολογούμενοι, θα ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν για τους φτωχότερους, σε συνεχή βάση. Μετά από μελέτες από το Natixis, η Γερμανία θα έπρεπε σ’ αυτή την περίπτωση, να συμμετέχει με ένα ποσό της τάξης του 8% του ΑΕΠ της, πράγμα πολύ δύσκολο να το αποδεχτεί το Βερολίνο. «Το πιο πιθανό σενάριο είναι, οι Ευρωπαίοι να οδηγηθούν σταδιακά προς μια ομοσπονδιοποίηση , συνεχίζοντας να βοηθούν τα υπερχρεωμένα κράτη», προβλέπει η Laurence Boone, οικονομική διευθύντρια της Τράπεζας Αμερικής στην Ευρώπη. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ότι δεν θα υπάρξει πριν οικονομική έκρηξη!

Πράγματι, απέναντι στην κοινωνική πίεση, μια καινούργια Κυβέρνηση στην Ελλάδα ή την Ισπανία, θα μπορούσε θα δηλώσει πτώχευση και να βροντήξει την πόρτα προς το Ευρώ, για να αποκτήσει ξανά περιθώρια οικονομικής διαπραγμάτευσης. «Και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η Γερμανία δεν θα αποφασίσει μια μέρα, να εγκαταλείψει το σκάφος, για να πάψει να πληρώνει!», υποθέτει ο οικονομολόγος Christian Saint-Etienne.
Άρα, αρκεί να γκρεμιστεί ένα μικρό λιθαράκι, για να δυναμιτίσει όλο το σύστημα: η Ευρωζώνη τότε θα βρεθεί κομμένη στα δυο (μια δυνατή στο βορά, μια αδύνατη στο νότο), ή θα εξαφανιστεί τελείως και τότε φυσικά θα επανέλθουν τα εθνικά νομίσματα.

Στις δυο αυτές περιπτώσεις, η Γαλλία θα βρεθεί σε ένα άσχημο βαγόνι, ενταγμένη στην νότια ζώνη και φορτωμένη με ένα αδύναμο φράγκο απέναντι στο δυνατό μάρκο.

Σίγουρα, όπως είπαμε, η κατάργηση του Ευρώ θα έδινε την δυνατότητα στις Χώρες του νότου να ξαναβρούν την ανταγωνιστικότητά τους, μειώνοντας την αξία του νομίσματός τους και αναδομώντας το χρέος τους.

Μαζί όμως με τα θετικά αυτά στοιχεία, θα υπάρξουν και τεράστια συναφή αρνητικά! Οι Ευρωπαϊκές τράπεζες θα βρεθούν ξαφνικά με δεκάδες δισεκατομμύρια υποτιμημένα Ευρώ ( τα ομόλογα που έχουν από Χώρες που πλέον διαθέτουν υποτιμημένα νομίσματα), οι εμπορικές συναλλαγές θα αποδιοργανωθούν, οι οικονομίες των καταθετών τους θα υποστούν κούρεμα, οι ανταγωνιστικές κάρτες θα αναδομηθούν, δεκάδες Ελληνικοί ή Ισπανικοί χρηματιστηριακοί οίκοι θα οδηγηθούν στην πτώχευση, η τιμή της αμόλυβδης θα απογειωθεί και σίγουρα θα χρειαστεί να ανεβάσουμε τα επιτόκια των καταθέσεων, για να στηρίξουμε το καινούργιο μας νόμισμα, με κίνδυνο όμως να μειώσουμε την ανάπτυξη.

«Κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος από ένα τέτοιο σενάριο», διαβεβαιώνει ο Sylvain Broyer, του Natixis, αλλά και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτό δεν θα το δούμε να υλοποιείται.

Sandrine Trouvelot

Πηγή: www.capital.fr

Εσύ διαλέγεις το μέλλον

Υπεραλίευση: Τι σημαίνει πραγματικά για σένα;

Ζούμε μια ψευδαίσθηση ότι η θάλασσα είναι μια ανεξάντλητη πηγή, από την οποία μπορούμε να παίρνουμε ό,τι και όσο θέλουμε...

Ας αναρωτηθούμε όμως: από πού προέρχεται η κουτσομούρα που τρώμε στην ταβέρνα; Με ποιο τρόπο αλιεύθηκε και τι μας στοιχίζει πραγματικά το ψάρι αυτό;

Η αλόγιστη και καταστροφική αλιεία συμβαίνει παντού!

Αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελληνικές θάλασσες και η αλιευτική μας οικονομία, με μεγάλα αλιευτικά σκάφη, όπως οι μηχανότρατες να καταστρέφουν το βυθό αφήνοντας ελάχιστη ζωή πίσω τους.

Κάθε χρόνο μόνο από τις μηχανότρατες, τα μη δημοφιλή ψάρια που πετιούνται πίσω στη θάλασσα νεκρά, ξεπερνούν τους 15.000 τόνους. Πρόκειται για μια τεράστια σπατάλη ζωής, με αποτέλεσμα το 65% των ψαριών της χώρας μας ήδη να υπεραλιεύεται.

Έτσι, ο τρόπος με τον οποίο αλιεύονται η κουτσομούρα και τα άλλα εμπορικά ψάρια, μας στοιχίζει την υγιή κατάσταση των θαλασσών μας και το οξυγόνο που μας προσφέρουν, το ψάρι που δε θα έχουμε αύριο στο πιάτο μας, το μέλλον 40.000 παράκτιων ψαράδων, την ταυτότητά μας.

Aν θέλουμε λοιπόν και αύριο ζωντανές θάλασσες γεμάτες ψάρια, χρειαζόμαστε θαλάσσια καταφύγια και δραστικά μέτρα για την αλιεία σήμερα! Προστατεύοντας τις ελληνικές θάλασσες, προστατεύουμε τη δική μας ζωή.

Πώς ψαρεύει η μηχανότρατα;

Η μηχανότρατα είναι το λιγότερο επιλεκτικό από όλα τα αλιευτικά εργαλεία. Αδειάζει το βυθό και σπαταλά αλόγιστα τη θαλάσσια ζωή και το ψάρι μας.

Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το 45% της ψαριάς της δεν φτάνει ποτέ στις ψαραγορές, γιατί δεν έχει επαρκή εμπορική αξία. Έτσι, οργανισμοί όπως ο γόνος, μη δημοφιλή ψάρια, κοράλλια κ.α. πετιούνται πίσω στη θάλασσα αμέσως μετά την αλίευσή τους, νεκρά.

Αποτελείται από ένα τεράστιο δίχτυ που σύρεται από δύο συρματόσχοινα δεμένα σε δύο μεταλλικές πλάκες (πόρτες), οι οποίες ακουμπούν και ξύνουν τον πυθμένα διατηρώντας το δίχτυ ανοιχτό για να πιάσει τα ψάρια που βρίσκονται εκεί.

Σέρνοντας τις πόρτες και το δίχτυ στον πυθμένα, καταστρέφει ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα, που χρειάστηκαν εκατοντάδες χρόνια για να δημιουργηθούν, όπως αποικίες κοραλλιών και λιβάδια Ποσειδωνίας.

Οικοσυστήματα που αποτελούν καταφύγια και τόπο αναπαραγωγής για πολλά είδη ψαριών.

Πηγή: Greenpeace

Κατηγορία: θαλάσσια οικολογία

Ετικέτες: θαλάσσια οικολογία, θαλάσσια καταφύγια, θάλασσα, υπεραλίευση

Μειώστε τα έξοδά σας, προστατεύοντας το περιβάλλον

Μειώστε τα έξοδά σας, προστατεύοντας το περιβάλλον ή αλλιώς Eco2nomy

Ένας πανευρωπαϊκός διαγωνισμός για την εξοικονόμηση ενέργειας με δυνατότητα συμμετοχής όλων μας…

Ένα εργαλείο που επιτρέπει στους πολίτες να υπολογίσουν τα οφέλη από την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες…

Ένας αναλυτικός κατάλογος συμβουλών εξοικονόμησης, καθώς κι ένας υπολογιστής ενεργειακού αποτυπώματος για την καθημερινότητά μας…

Αυτά είναι τα «όπλα» που παρέχει στους πολίτες η νέα εκστρατεία του WWF Ελλάς, Eco2nomy, που υλοποιείται με την υποστήριξη και τη συνεργασία του ομίλου Eurobank EFG, με στόχο να προτείνει σε κάθε οικογένεια απλές καθημερινές λύσεις μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας με σημαντικό όφελος για το περιβάλλον και το πορτοφόλι του νοικοκυριού.

Αιχμή του δόρατος της εκστρατείας αποτελεί το πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εξοικονόμησης Ενέργειας (Π.ΕΞ.Ε.), το οποίο υλοποιείται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Intelligent Energy, σε συνεργασία με την εταιρία παροχής ενεργειακών υπηρεσιών Helesco.

Οι συμμετέχοντες έχουν περιθώριο ενός έτους για την εφαρμογή μέτρων στα σπίτια τους (μηδενικού, μεσαίου ή υψηλού κόστους), που θα τους βοηθήσουν να μειώσουν τη συνολική κατανάλωση ενέργειας.

Στο Π.ΕΞ.Ε μπορούν να συμμετάσχουν όλα τα ελληνικά νοικοκυριά και να κερδίσουν πλούσια έπαθλα, αν και το μεγαλύτερο έπαθλο είναι η ίδια η συμμετοχή, καθώς μέσα από αυτή, θα προκύψουν τα σημαντικότερα οφέλη.

Το μόνο που απαιτείται είναι η διάθεση για αλλαγές στην ενεργειακή μας συμπεριφορά.

Ενημερωθείτε και πάρτε μέρος στην νέα εκστρατεία του WWF Ελλάς μέσα στην ιστοσελίδα www.wwf.gr/economy/ και κάντε πράξη το κεντρικό της μήνυμα «Μειώνουμε τα έξοδά μας, προστατεύοντας το περιβάλλον».

Ζηλεύω και θαυμάζω τους Ισλανδούς

H οικονομική κρίση στην Ισλανδία και η διαφορετικότητα στις νοοτροπίες!!!!

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΒΙΚΙΝΓΚΣ (ΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΗΜΙΑΓΡΙΟΙ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΛΙΚΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΙΚΝΙΖΕ...)

ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΟΒΑΡΩΝ ΚΡΑΤΩΝ!

Οι υποτίθεται ξυλοκόποι του βορρά, οι "βάρβαροι" Ισλανδοί ορίστε τι έκαναν για παραπλήσια κατάσταση της οικονομίας τους, που βρέθηκαν:

Οι Ισλανδοί δεν αρκέστηκαν στα δάκρυα και την οργή. Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις, για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση.

Μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε
το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς, έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο
όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.

Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών.

Ηδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους λογαριασμούς τους.

Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.

Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται.

Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες.

Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε το πλήρες κείμενο τον Απρίλιο, στον ιστότοπο της Βουλής http://sic.althingi.is/.

Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.

Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση., για τους περίφανους πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς,

Ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης.

Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον.

Τους ζηλεύω...

Πόσο πίσω είμαστε γ@μώτο... (εμείς που ήμασταν κάποτε οι λαγοί, αλλά πέσαμε στον ύπνο και μας προσπέρασαν οι χελώνες...)

Μας βάλαν τα γυαλιά!!!


Το έγραψε η Ελένη Μπρεδάκη-Μαρινέλλη

Αλλαγή ονομασίας περιοχών της Αθήνας

Μερικές περιοχές στην Αθήνα, που δυστυχώς, άλλαξαν ονομασία.

Αγχεσμός: μέχρι το 1832 ο Λυκαβηττός και μετά, Τουρκοβούνια.

Βουρλοπόταμος: σήμερα λέγεται Αμφιθέα.

Βοϊδολίβαδο: λεγόταν η σημερινή παραλία του Φαλήρου, στο τέρμα Συγγρού.

Βρομολίμνη: λεγόταν η σημερινή λίμνη της Βουλιαγμένης.

Λυκότρυπα: λεγόταν η σημερινή Λυκόβρυση.

Κατσικάδικα: λεγόταν η περιοχή γύρω από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στα κάτω Πετράλωνα.

Κερατόπυργος: λεγόταν η γειτονιά του Κερατσινίου.

Λαδοξύστης: λεγόταν η περιοχή γύρω από την εκκλησία της Αγίας Άννης, στα όρια του Αιγάλεω.

Μαγκουφάνα: λεγόταν η περιοχή ανάμεσα στην Πεύκη και Μαρούσι.

Μουνιχία: λεγόταν το Τουρκολίμανο.

Μποστάνια αράπικα: λεγόντουσαν οι τζιτζιφιές.

Μπύθουλας: λεγόταν η περιοχή του Κολωνού, όπου υπήρχαν λιμνάζοντα νερά.

Πήδημα της γριάς: λεγόταν το πρώην ρεύμα στον Βύρωνα, σήμερα οι οδοί Καϊστρου και Ταταούλων.

Ποδαράδες: λεγόταν η Νέα Ιωνία.

Τσαλαβούτα: λεγόταν το κομμάτι της λεωφόρου Κηφισού στο Περιστέρι.

Χεζολίθαρο: λεγόταν η περιοχή Ανάμεσα Μεταξουργείου και Κεραμικού.

Χεζοπόταμο: λεγόταν η Βουκουρεστίου, ακριβώς στην καρδιά της, εκεί που σήμερα παίζουν οι πιο ακριβές βιτρίνες της πόλης.

Από: ΜΥΡΣΙΝΗ ΛΙΟΝΑΡΑΚΗ

Τα μπάνια του λαού ή Διακοπές ;

Του Βαγγέλη Κογκάκη

Για τους αρχαίους ημών προγόνους ο δήλιος κολυμβητής εθαυμάζετο όπως και σήμερα ο νικητής των 100 μ. στον υγρό στίβο. Η κολύμβηση ήταν γνωστή ως μια εξαίρετη άσκηση με ευεργετικές ενέργειες για την υγεία και ένα ωφέλιμο -σωτήριο πολλές φορές- μέσο ψυχαγωγίας. Από μικροί, λοιπόν, μάθαιναν να δαμάζουν το υγρό στοιχείο θεωρώντας ότι εκείνος που δεν εγνώριζε κολύμβηση και γράμματα «…απαίδευτός εστι και βάρβαρος».

Έτσι και σήμερα έχουν γίνει πλέον συνήθεια, ‘τα μπάνια του λαού’, έλεγε ένας γνωστός, στην παρέα του. Όμως είναι πολύ banal η φράση. Διακοπές, είναι πιο αριστοκρατική λέξη. ‘Ποια παραλία θα προτιμήσετε φέτος για διακοπές;’ Άρτια, ωραία έκφραση. Εξ’ άλλου το ρήμα ‘διακόπτω’, σταματά τον συνειρμό κάθε σκέψης και εργασίας. Ξεκουράζει.

Ήλθε και πάλι ο Ιούλιος στην Κρήτη και μαζί του κατέφθασαν οι μυριάδες των επισκεπτών, Έλληνες και αλλοδαποί, παρά την οικονομική κρίση, επειδή «η φτώχια θέλει καλοπέραση», όπως μονολογούσε ο παππούς μου. Κάθε ηλικίας, φύλου, φυλής και οικονομικής κατάστασης. Όλοι πάντως είναι, ή προσπαθούν να παρουσιάζονται, ως κάτοχοι μιας κάποιας ευμάρειας.

Καλοκαίρι, λοιπόν, διακοπές και φυσικά θάλασσα, συνεχίζοντας… την παράδοση των προγόνων. Όχι σε κάποια απόμερη παραλία αλλά σε μια κοσμοπολίτικη plage. Εξαίρετη άσκηση η κολύμβηση αλλά και ένας σύγχρονος-μοντέρνος τρόπος ψυχαγωγίας με απολαυστικό… θέαμα και πολλές γνωριμίες. Έμπειροι, άριστοι κολυμβητές είμαστε, έχουμε δε και όλα τα accessoire για μια αισθητή και αισθησιακή παρουσία. Πότε θα τα επιδείξουμε όλα; Και ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο, προσθέτει ο κάτοχός του. Τόσο προσπαθήσαμε για να τα αποκτήσουμε, συμπληρώνει ο άλλος. Θυμηθείτε τη δίαιτα και την εξαντλητική γυμναστική, προσθέτει ο τέταρτος.

Η επιλογή της πλαζ επαφίεται στη συντροφιά. Το “San Trope Beach” είναι κάπως μακριά αλλά αξίζει τον κόπο, όπως με διαβεβαιώνουν οι επαΐοντες. Εντυπωσιακή και η ονομασία! Παραπέμπει στη Ν. Γαλλία, στις Κάνες! Σύμφωνοι, αλλά οδηγός εγώ, προσθέτει ο κάτοχος του ολοκαίνουργιου Ι.Χ. αυτοκινήτου.

Κυριακή 11.30. Ξεκινάμε. Από ένα χαμηλό λοφίσκο αντικρίσαμε την ακριβή κοσμοπολίτικη πλαζ. Τι θέαμα ήταν αυτό; Δεν ήταν παραλία για κολύμβηση στη θάλασσα αλλά, κατ’ αρχάς, μια υπαίθρια έκθεση αυτοκινήτων και στη συνέχεια ένα δάσος από πολύχρωμες μικρές και μεγάλες ομπρέλες. Αυτοκίνητα κάθε μάρκας και βαλαντίου. Από Rolls Roy’s, Mercedes, B.M.W. μέχρι Fiat-άκια και Datcun.

Τώρα πού θα βρούμε χώρο στάθμευσης; parking, ήθελα να πω. Με τη βοήθεια της συντροφιάς και την όλη επιδεξιότητά μου το στρύμωξα σε ένα στενό χώρο, αλλά βγήκα από τη δεξιά πόρτα καταϊδρωμένος.

Μπροστά μας δυο τρία σκαλοπάτια και κάτω η αμμουδιά, η plage. Προχωρούμε, τρόπος του λέγειν. Κοσμοπλημμύρα. Εισπνέω βαθειά τον καθαρό αέρα και για να …‘ξεφουσκώσει’ το στομάχι μου. Προσέχω συνέχεια τριγύρω μου για να μην πατήσω κανένα μέσα σε τόσο κόσμο, ξαπλωμένο σε όλες τις στάσεις. Βρίσκουμε μια κενή ομπρέλα με τις ειδικές πολυθρόνες και πριν προλάβουμε να καθίσουμε ένας Αλβανός μάς λέει στα... ελληνικά του: ‘Θέλει, ένα… καρέκλα δυόμισο ευρώ, οπρέλα 3’. ‘Τσούζουν’ οι τιμές, όπως και στα ποτά, που μας τα έφεραν ύστερα από… μία ώρα. Φυσικά χωρίς απόδειξη. Τέτοια ώρα-τέτοια λόγια. Κοιτάζω λοξά τον προτείνοντα ο οποίος ‘ποιεί την νήσσαν’. Αποφασίζω να μην μεμψιμοιρώ για τίποτα σήμερα.

Ξαπλώνουμε. Δίπλα μας σε απόσταση ενός μέτρου μια ευτραφής κυρία με ολόσωμο μαγιό και paréo, προσπαθεί μάταια να κρύψει τα προεξέχοντα παχάκια της. Φορεί μεγάλα σκούρα γυαλιά ηλίου και ψάθινο καπέλο. Μετά την πρώτη ματιά προς αυτήν, ακολουθεί η αδιαφορία του ανδρικού πληθυσμού. Ίσως το αντιλαμβάνεται γιατί υπόσχεται στον εαυτό της αυστηρή δίαιτα από αύριο, επειδή σήμερα η θάλασσα… ανοίγει την όρεξη.

Από την άλλη πλευρά ένας παχουλός 60ντάρης, αλλά καλοδιατηρημένος άνδρας, μάλλον συνταξιούχος, με μαγιό τύπου sort και ψαθάκι, μουρμουρίζει βρίζοντας τον Αλβανό. Προφανώς για τις τιμές. Είναι, βλέπετε, μόνος. Κάθεται, ανοίγει την εφημερίδα αλλά παρατηρεί κλεφτά τους γύρω του, ιδιαίτερα το γυμνό στήθος της ωραίας κυρίας που είναι ξαπλωμένη κοντά του. Τη ματιά του αντιλαμβάνεται ο συνοδός της, ο υπερασπιστής της τιμής, που σηκώνει το γόνατό του ώστε να αποκόψει την ορατότητα της αγενούς, αδιάκριτης αρσενικής ματιάς.

Μπροστά μου με ύφος blasé, ανάσκελα στη πολυθρόνα του, ακουμπισμένος ελαφρά στους αγκώνες του σε μια νωχελική στάση όλο υποσχέσεις, είναι ξαπλωμένο ‘το σώμα’. Ένας νέος άνδρας, ωραίος, γυμνασμένος, με σφιχτοδεμένο δέρμα σε χρώμα σοκολάτας, κόκκινο μικρό μαγιό τελευταίας collection και σκούρα μοντέρνα γυαλιά ηλίου. Σίγουρος για τον εαυτό του ψάχνει για τη θηλυκή λεία του. Ομολογουμένως έχει συγκεντρώσει επάνω του πολλά βλέμματα. Ζηλόφθονα ανδρικά και ερωτικά, λάγνα γυναικεία.

Ξαφνικά όλων τα βλέμματα στρέφονται προς τα πίσω. Πολλοί άνδρες βγάζουν τα σκούρα γυαλιά ηλίου και δήθεν τα καθαρίζουν… αδέξια. Μια εξαίσια καλλονή, με ένα ελάχιστο ροζ μπικίνι, ροδαλό δέρμα, διαφανές paréo που τονίζει ό,τι ήθελε να κρύψει, ξανθά μαλλιά πιασμένα ψηλά, ωραία μοντέρνα γυαλιά ηλίου και τσάντα, κατεβαίνει τα σκαλοπάτια προς την αμμουδιά, με προσποιητή φιλάρεσκη… φυσικότητα. Και το σπουδαιότερο: Δεν συνοδεύεται από άνδρα. Είναι μόνη της. Η ερωτική επιθυμία, ο πόθος, το libido όλων των ανδρών στα ύψη. Προχωρεί ψάχνοντας. Βρίσκει αυτό που θέλει και ξαπλώνει σε μια chaise longue. Σε λίγο -συνεχίζεται η βασανιστική τυραννία των αρσενικών- αρχίζει να απλώνει με αργές νωχελικές κινήσεις το αντιηλιακό της. Δεξιά, αριστερά στις γάμπες, στους μηρούς, στον ομφαλό, στο στήθος. Κρατάει ένα βαζάκι με ειδική κρέμα, γυρίζει στο πλάι και ρίχνει ερευνητικές ματιές γύρω της. Λέτε να ψάχνει κάποιον για να της το απλώσει στην πλάτη και στους γοφούς; Θα υπάρξει εθελοντής; Πολλά στόματα ανοίγουν και… περιμένουν με αγωνία. Όμως, προς μεγάλη ανακούφιση όλων, η καλλονή κλείνει το βαζάκι και το βάζει στην τσάντα της. Η παράσταση έλαβε τέλος.

Αμήχανα σκαλίζω την άμμο κοιτάζοντας γύρω και σχολιάζοντας τα πάντα με τη συντροφιά μου μέχρι να αποφασίσουμε για τη δροσερή βουτιά, όταν αντιλαμβάνομαι με κάποια δυσάρεστη έκπληξη ότι ξεθάβω αποτσίγαρα. Αμέσως μου έρχεται στο νου το φιλμ «Η θεία απ’ το Σικάγο» με τη Γεωργία Βασιλειάδου. Το θυμάστε; Ρεσιτάλ ηθοποιίας η αείμνηστη.

Κι εκεί επάνω στο κύμα η ελληνική οικογένεια. Ο πατέρας, ένας εύσωμος νέος άνδρας ξαπλωμένος στην άμμο διαβάζει την εφημερίδα του. Η μητέρα, μια ωραία νέα γυναίκα, η αιώνια Ελληνίδα μητέρα που με το τάπερ στο χέρι, λίγο παραπέρα, προσπαθεί να ταΐσει τον κανακάρη της κεφτεδάκια. Κι εκείνος, ο μπόμπιρας, την τρελαίνει στα καμώματα και τα νάζια:
- ‘Όχι… Ε χιέλω άλλο, μαμά!’
- ‘Δώσε τα σε μένα ωραία μου…’ ψιθυρίζει, καθώς γονατίζει στην άμμο, ένας μάγκας, άρτι αφιχθείς, προς την όμορφη μαμά.
Ευτυχώς δεν τον ακούει. Το είπε τόσο σιγά, μάλλον για να το ακούσει ο ίδιος και η παραδίπλα ανδρική παρέα, 3-4 νέων ανδρών, που ξαπλωμένοι στην άμμο χειρονομούν, ομιλούν μεγαλόφωνα στα κινητά τους που χτυπούν σε όλους τους ήχους και μελωδίες, γελάνε δε συνεχώς πολύ δυνατά συναγωνιζόμενοι στα τολμηρά σόκιν ανέκδοτα, πειράζοντας ο ένας τον άλλο. Είναι -ο τελευταίος- ένας νεαρός, με χρυσές αλυσίδες στο δασύτριχο στήθος και στον δεξιό καρπό. Στο άλλο χέρι κρατεί τα τσιγάρα με τον αναπτήρα θυέλλης.
Η χαίτη όρθια από το ζελέ, (αλήθεια γιατί είχε βάλει ζελέ αφού θα κολυμπούσε ή μήπως ήρθε προς άγραν οποιασδήποτε ερωτικής συντροφιάς;) και το κινητό σφηνωμένο στο εφαρμοστό κιτρινόμαυρο μαγιό του. Παρατηρεί με ενοχλητικό, αναιδές διεισδυτικό βλέμμα κάθε θηλυκή ύπαρξη και περιμένει ανταπόκριση με βέβαιη υπερφίαλη σιγουριά.

Δίπλα του, πολύ κοντά, ένας άλλος νεαρός, ξαπλωμένος μπρούμυτα περιποιημένος, με μικρό λευκό εφαρμοστό μαγιό, χωρίς ίχνος τρίχας σε όλο του το σώμα, με περίεργη κόμμωση, προσπαθεί να του ‘πιάσει κουβέντα’. Ο πρώτος, κατ’ αρχάς αδιαφορεί και στη συνέχεια τον βρίζει χυδαία ‘‘άντε ρε μα…’’, ευτυχώς χαμηλόφωνα.

Ξαφνικά μια έντονη φωνή ακούγεται σε μια γλώσσα άκρως ελληνική της…εποχής μας! Είναι η φωνή μιας ‘κυρίας’ η οποία αδυνατεί να πιστέψει ότι το τριχωτό μπαλάκι προσγειώθηκε όλως τυχαία για δεύτερη φορά στην πλάτη της. Η συγνώμη ενός εύρωστου νεαρού που πηγαίνει να το πάρει, δεν ικανοποιεί την παθούσα που συνεχίζει να μονολογεί με σχόλια καθόλου κολακευτικά -για την ελληνική γλώσσα- και το νέο άνδρα που ‘βρεγμένος’ φεύγει γρήγορα για μια άλλη αληθινή κρύα βουτιά στη θάλασσα.

Τελευταίο κατέφθασε ένα ωραίο νεαρό ζευγάρι. Ξάπλωσαν στην άμμο κοντά στον συνταξιούχο και προς μεγάλη του έκπληξη άρχισαν τις περιπτύξεις χωρίς να νοιάζονται για τον κόσμο γύρω των. Η ζεστή άμμος έγινε καυτή από την ανάφλεξη των ερωτογενών ορμονών των δύο πρωταγωνιστών που θα συνέχιζαν χωρίς να ενοχλούνται από τα πικρόχολα σχόλια των γύρω των, αν δεν τους σταματούσε ένα άλλο μπαλάκι, που ζηλόφθονα έριξε επάνω των ένας από τους νεαρούς της παρέας με τα ανέκδοτα. Ακολούθησαν ηχηρά γέλια και το show έμεινε ημιτελές.

Όμως πώς ήταν δυνατόν να απουσιάσουν από την κοσμοπολίτικη πλαζ και οι ‘Αλβανοί τουρίστες’; Τρεις νέοι άνδρες άνευ γυναικείας συνοδείας όπως πάντα, λιπόσαρκοι, ασκημούληδες με το τριγωνικό τους πρόσωπο. Οι δύο ήταν συνεσταλμένοι, αλλά ο τρίτος ζωηρός, θρασύς, με σιγουριά που την αντλεί από την αναίδειά του. Είχε ‘ξεπεταχτεί’ λόγω αρχαιότητας εν Ελλάδι. Παρατηρούν τριγύρω μιλώντας χαμηλόφωνα στη γλώσσα τους. Δεν ενοχλούν, παρά το ότι και μόνη η παρουσία των είναι ενοχλητική για πολλούς.

Όμως, είχαμε ιδρώσει αρκετά από τον ζεστό ήλιο, την πυρωμένη άμμο και την καυτή θέα. Καιρός για μια βουτιά. Τώρα, πώς θα σηκωθώ; Όλων τα βλέμματα θα πέσουν επάνω μου. Η σειρά τους να με σχολιάσουν. Σηκωθήκαμε, ρούφηξα και πάλι το στομάχι μου κι έτρεξα προς τη θάλασσα, ρίχνοντας από κοντά μια ματιά θαυμασμού στην πιο όμορφη ξανθιά της παραλίας. Με το κρύο νερό, τις φωνές και τα γέλια μας, χάθηκαν, πέταξαν όλες οι σκέψεις και τα σχόλια. Και είχαμε κάνει ομαδική κριτική και ψυχανάλυση όλων και για όλα !

ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ: Η ΚΥΠ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

Η ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ, είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μας.

Για να μην πούμε ότι είναι η ίδια η ζωή μας.

Τηλεπάθεια είναι η λήψη και η εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του
περιβάλλοντος- μέσα στο οποίο και το σύνολο των ανθρώπων της κάθε περιοχής
που βρισκόμαστε-, της ανθρώπινης «αύρας», που έχει ήδη φωτογραφηθεί με τη
μέθοδο Κιρλιάν, αλλά και των διαφόρων ακτινοβολιών του σύμπαντος.

Σήμερα είναι παραδεκτό ότι ακόμη και όλες οι άλλες γνωστές πέντε αισθήσεις
έχουν σχέση με τα ηλεκτρόνια.

Η ηλεκτρονική ατμόσφαιρα ενός ατόμου μιας ύλης(περιπυρηνικά ηλεκτρόνια)
παίζει ουσιώδη ρόλο στη χημική συμπεριφορά του ατόμου.

Η χημική αυτή συμπεριφορά εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων
(αλλαγή οσμής, γεύσης κ.λ.π.)

Όλα τα όργανα των αισθήσεων είναι χημικοί αναλυτές, αφού ξεχωρίζουν τις
οσμές και τις γεύσεις, δηλαδή αναγνωρίζουν τον αριθμό των ηλεκτρονίων.

Ιδιαίτερα θα πρέπει να τονίσουμε την ιδιότητα του κυττάρου να αντιδρά στο φως
και τον ηλεκτρομαγνητισμό, θετικά όταν εκδηλώνεται σαν έλξη του
πρωτοπλάσματος, κατά την πρόσπτωση των ακτινοβολιών, και αρνητικά όταν
αυτές απομακρύνονται.

Κάθε μια τάση δίνει διαφορετικά μηνύματα στον εγκέφαλο με τους νευρώνες του
δέρματος.

Η συνηθισμένη φωτεινή ακτινοβολία, που μας περιβάλλει καθημερινά, αποτελείται
από φωτόνια διαφόρων μηκών κύματος και συχνότητας.

Η ακτινοβολία αυτή, ως γνωστόν, δεν είναι η ίδια όλες τις ώρες της ημέρας.

Το περιβάλλον μας διαχέεται από σωρεία ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.

Πολύ συχνά - συχνότατα ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να τα αντιλαμβάνεται, να τα
ξεχωρίζει, να τα συνειδητοποιεί.

Βέβαια δεν έχουν όλα τα άτομα την ίδια «τηλεπάθεια». Αλλά κι αυτά τα άτομα που έχουν, δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες όλες τις ώρες.

Ο άνθρωπος είναι και αυτός μια πολύπλοκη ηλεκτρική μηχανή. Κάθε μέλος του
σώματός μας παράγει ηλεκτρικό ρεύμα και το εκπέμπει. Κατά τον ίδιο τρόπο
εκπέμπονται και οι επιθυμίες μας και οι σκέψεις μας.

Κάποια άλλα μέλη του συλλαμβάνουν αυτές τις εκπομπές. Είναι δηλαδή ένας πομπο-δέκτης.
Εκτός από αυτά τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, "συλλαμβάνει" και τα κύματα του
περιβάλλοντός του. Αλλα στο ένα περιβάλλον, άλλα στο άλλο.

Και μη μου πείτε ότι δεν σας έτυχε, το πιο απλό, να σκεφθείτε κάποιον και να τον
δείτε ξαφνικά μπροστά σας. Η να θέλετε να πείτε κάτι, και να προλάβει να το πει
κάποιος άλλος και να του πείτε: από το στόμα μου το πήρες.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΜΟΥΛΟΥΓΚΟΥΒΑ

Περισσότερη πάντως τηλεπάθεια έχουν οι άνθρωποι που το χρώμα τους είναι
μαύρο. Ιδίως οι άγριες φυλές.

'Οσο πιο άγρια είναι μια φυλή, όσο πιο πρωτόγονη, τόσο μεγαλύτερη τηλεπάθεια έχει, τόσο περισσότερο δεμένη με τα κύματα του Σύμπαντος είναι.

Στην Αυστραλία π.χ. τα μέλη της φυλής "Μουλουγκούβα", που ζει σε παρθένα δάση, συνεννοούνται με τηλεπάθεια και νοήματα.

Επικοινωνούν μεταξύ τους με τηλεπαθητικούς τρόπους – δηλαδή σκέπτονται
κάτι και το μεταδίδουν στον άλλο κι ο δεύτερος καταλαβαίνει τι θέλουν να του
πουν και πάει λέγοντας.

Ελάχιστοι από αυτούς ξέρουν μερικές αγγλικές λέξεις, ενώ συνήθως οι
Μουλουγκούβα συνεννοούνται μεταξύ τους με μια περιορισμένη διάλεκτο, με
νοήματα, με τα ίχνη των ποδιών τους στο έδαφος και με άλλους παρόμοιους
τρόπους.

Όταν ένας Μουλουγκούβα πεινάει αγγίζει το στόμα του, όταν διψάει αγγίζει
με το δάχτυλό του τα μαγουλά του. Τους είναι δύσκολο να σχηματίσουν μια
ολοκληρωμένη σκέψη στο μυαλό τους, ενεργούν όπως τους έρχεται, αλλά
ξέρουν πράγματα που έχουν γίνει πολλές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τον
τόπο που βρίσκονται.

Αυτό το φαινόμενο της ομαδικής τηλεπάθειας που μοιάζει με κείνη των ζώων, δεν έχει εξηγηθεί μέχρι στιγμής από την επιστήμη.

Η τηλεπάθεια και ο υπνωτισμός είναι γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν έντονα τη
φυλή τους. Είναι μυστήριο πως τέτοιες ιδιότητες έχουν πάρει ομαδική έκταση.
Γιατί κατά τα άλλα οι Μουλουγκούβα είναι μάλλον ηλίθιοι.

Προτιμούν να συνεννοούνται με τις κινήσεις των δακτύλων των χεριών τους. Και είναι αρκετά εύγλωττοι μ’ αυτόν τον τρόπο.
Αλλά γιατί;
Πρώτον γιατί αυτό τους βολεύει πνευματικά. Αποφεύγουν τις δυσκολίες του
έναρθρου λόγου. Αλλά, κυρίως, γιατί με την παντομίμα των δακτύλων τα κακά
πνεύματα –όπως πιστεύουν - δε μπορούν να καταλάβουν τι λένε μεταξύ τους οι
άνθρωποι και επομένως δεν μπορούν να τους βλάψουν.

Ειδικοί ανθρωπολόγοι που μελέτησαν τη ζωή των ιθαγενών της Αυστραλίας
λένε ότι τις ίδιες ιδιότητες τηλεπάθειας και εξαιρετικής ευαισθησίας είχαν και οι
άνθρωποι της λίθινης εποχής του Ευρωπαϊκού χώρου.

Μ αυτόν τον τρόπο κατόρθωναν να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες και τους χίλιους εχθρούς που τους τριγύριζαν. Όπως σήμερα οι Μουλουγκούβα.
Ιδιότητες που διατηρούν σήμερα τα ζώα, ενώ ο άνθρωπος με την εξέλιξη και τη δημιουργία άλλων τρόπων συνεννόησης, έχασε αυτή την ικανότητα χρήσης της τηλεπάθειας, ή την άφησε να ατονήσει. Όσο, δε πιο απολίτιστη είναι μια φυλή,
τόσο μεγαλύτερη τηλεπάθεια έχει.
* Δεν είναι τυχαίο ότι από τους λαούς οι οποίοι ζουν στις ακτές που χτυπήθηκαν από το τσουνάμι των Χριστουγέννων του 2004 στην Ινδονησία, - όπως έγραψε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24/12/05 - μία φυλή ψαράδων σε ένα νησί της Ινδίας ήταν η μόνη ομάδα που ένιωσε τον κίνδυνο έγκαιρα και έτρεξε να βρει καταφύγιο στους λόφους.

Οι πιο πρωτόγονοι άνθρωποι της περιοχής, όπως και τα άγρια ζώα, ήταν αυτοί που είχαν τη σωτήρια αίσθηση του κινδύνου.

Η ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΣΠΟΥΔΑΖΕΤΑΙ

Η τηλεπάθεια δεν σπουδάζεται, είναι φυσική, όμως, εξελίσσεται. Και δεν
αναφέρεται μόνο στα υπό των συνανθρώπων μας αποστελλόμενα μη νήματα,
αλλά και σε εκείνα που ξεκινούν από τα διάφορα ουράνια σώματα (ηλεκτρομα-γνητικές ροπές-ραδιοκύματα- φως) στο μήκος κύματος που αντιστοιχεί η κάθε
κύμανση!

Η τηλεπάθεια είναι το μέσο επικοινωνίας του Θεού με τα πλάσματά του και σ'
αυτό στηρίζονται τα μυστήρια της Θρησκείας μας.

Είναι ενεργητικής μορφής ή παθητικής: ανάλογα με την επίδραση που την
δημιουργεί. Δηλαδή, σε εκείνη που επιβάλλει και σε εκείνη που υποβάλλει. 'Ετσι
υπάρχουν οι υπερέχοντες και οι υποβαλλόμενοι.

Η τηλεπάθεια είναι η έκτη αίσθηση, η πνευματική ακοή, και είναι εντονότατη όταν
κανείς βρίσκεται σε πεσμένη ψυχική κατάσταση.

Η τηλεπάθεια περιλαμβάνει:
Τη διαίσθηση: την ικανότητα, δηλαδή, του να αντιληφθούμε ένα γεγονός
χωρίς να παριστάμεθα σ' αυτό και χωρίς να μας το έχουν περιγράψει με
οποιονδήποτε τρόπο άλλοι. Οπως οι Μουλουγκούβα.

Τη διόραση, δια της οποίας «βλέπει» κανείς αντικείμενα ή συλλαμβάνει
ιδέες, μη «ορατά» υπό των άλλων. Εκπομπή ακτίνων και επιστροφή στο
είναι μας όπου γίνεται η διαπίστωση( ένα είδος ραντάρ ) που μπορεί να
συλλαμβάνει και το μέλλον.

Την τηλεκίνηση: την ικανότητα δηλαδή να κινούμε αντικείμενα, χωρίς να
έχουμε την παραμικρή υλική επαφή μ' αυτά. 'Η να τα λυγίζουμε μόνο με την
εκπομπή ραδιοκυμάτων.

Την πρόρρηση. Την ικανότητα να μαντεύουμε γεγονότα που πρόκειται να
γίνουν. Κάθε γεγονός, οφείλεται στην προ διαγεγραμμένη κίνηση των πλανητών.
Σε αυτή οφείλονται τα προφητικά γεγονότα.
Δηλαδή, το σώμα μας είναι ένα είδος ραντάρ, που επισκοπεί τα πάντα στο
διάστημα και συλλαμβάνει μηνύματα και βγάζει συμπεράσματα.

Με την τηλεπάθεια δεν μεταδίδονται μόνο ιδέες, αλλά και συναισθήματα και
κινήσεις.
Πώς παραδείγματος χάρη καταλαβαίνει ένα μωρό λίγων μηνών ότι
του λέμε "έλα", κινώντας ανάλογα τα χέρια μας.
Γιατί να μη νομίσει ότι του λέμε "κάνε και συ έτσι", όπως συμβαίνει με άλλες κινήσεις μας.

Συμπέρασμα: το μωρό μαθαίνει τηλεπαθητικά, με εικόνα, λόγο, συναίσθημα.

Μεταδίδονται πολλά στοιχεία όπως συμβαίνει και με την τηλεόραση.
Σε αυτή βασίζεται και το πεπρωμένο.
Τα μηνύματα του σύμπαντος, οδηγούν το άτομο στην πορεία του.

Η ΚΥΠ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

Η διαίσθηση είναι η ΚΥΠ του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία εγκαίρως μας
ειδοποιεί για κάτι, αρκεί να το λάβουμε υπ' όψη μας.

Η τηλεπάθεια (δια των ραδιοκυμάτων) δημιουργεί τη νόηση, τον έρωτα, την έλξη,
την απώθηση κ.λπ. Σ' αυτήν οφείλεται και η ραδιαίσθηοη με την οποία ορισμένα
άτομα βρίσκουν που έχει νερό στη Γη.

Ο άνθρωπος αντιδρά ευκολότερα στους ερεθισμούς των πέντε αισθήσεων,
δυσκολότερα όμως, στην τηλεπάθεια διότι του δημιουργεί το «κάτι καλό» που το
θέλει και το «κάτι κακό» που δεν το θέλει, αλλά του επιβάλλεται.

Φυσικά η τηλεπαθητική επι κοινωνία επιτυγχάνεται όταν τα ραδιοκύματα δύο
ατόμων είναι στην αυτή συχνότητα, που φαίνεται να εξαρτάται από τη ζωδιακή
κατασκευή και ταύτιση.
Τα ζώα που ζουν περισσότερο ενστικτωδώς, έχουν αυξημένη την έκτη αίσθηση.
Και μ' αυτό το προνόμιο καταλαβαίνουν τον άνθρωπο και «ακούν» τηλεπαθητικά τις σκέψεις του και τις προθέσεις του, ενώ ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει τίποτε από αυτά.

Φανατικός υποστηρικτής της γνώμης ότι τα ζώα έχουν τρομερή διαίσθηση-τηλεπάθεια, ο Δρ. Χανς Μπέντερ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ υποστήριξε ότι ο κόσμος θα σωζόταν από πολλά δεινά αν άκουγε τα κατοικίδιά του.

Στο διάστημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στην πόλη Φράιμπουργκ της
Δυτικής Γερμανίας, στη λίμνη του πάρκου της πόλης ζούσαν αρκετές πάπιες.

Ανάμεσα στις πάπιες υπήρχαν, φυσικά και μερικοί αρσενικοί, ένας από τους
οποίους ήταν αξιοσημείωτος.
Γρήγορα μάλιστα, οι κάτοικοι της πόλης έμαθαν ότι συμφέρον τους ήταν να μην αγνοούν τις κραυγές που έβγαζε από καιρό σε καιρό.

Πραγματικά, ο πάπιος εκείνος έβγαζε διαπεραστικές κραυγές σε ορισμένες
περιπτώσεις.

Αρκετή ώρα μετά τις κραυγές του πάπιου, λοιπόν, άρχιζαν να ηχούν
οι σειρήνες του συναγερμού και λίγο πιο ύστερα έρχονταν τα συμμαχικά αεροπλάνα,
που βομβάρδιζαν την πόλη.

Ο πάπιος, λοιπόν ήταν πραγματικά πολύτιμος, επειδή άρχιζε να φωνάζει πολύ
πριν φανούν τα αεροπλάνα, δίνοντας καιρό σε όλους να τρέξουν στα καταφύγια.

Στις 27 Νοεμβρίου του 1944, ο πάπιος άρχισε να φωνάζει και, μολονότι οι
σειρήνες δεν ειδο ποίησαν, εκατοντάδες κάτοικοι έτρεξαν στα καταφύγια. Δέκα πέντε
λεπτά αργότερα, η πόλη σείστηκε από τις συμμαχικές βόμβες.

Μετά τον πόλεμο, οι κάτοικοι του Φράιμπουργκ έκαναν ένα άγαλμα στον
πάπιο, που κατά ειρωνεία της τύχης, είχε σκοτωθεί στο βομβαρδισμό εκείνο.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις, και πιστεύω
ότι καθένας μας θάχει και κάποια τέτοια ιστορία να αφηγηθεί, με το σκύλο του ή
κάποιο άλλο ζώο. Τηλεπάθεια έχουν και τα φυτά. Υπάρχουν διάφορα πειστικά
περιστατικά.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η τηλεπάθεια λοιπόν είναι σχετική με τις ακτινοβολίες, που αποτελούν τον Θεό.

Γιατί ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο από το σύνολο της ύλης και της ενέργειας
στην τελική «πνευματική» του μορφή.
Και γι αυτό ο Θεός είναι ένας.
Είναι εκείνος, ανθρωπόμορφος στην τελική του μορφή, που προκαλεί και ελέγχει με τον τρόπο του τα πάντα.
Αυτός που ο Μωϋσής και άλλοι «άκουσαν» τη «φωνή του. Δηλαδή μπόρεσαν να εννοήσουν τα μηνύματα των ακτινοβολιών και την εξέλιξη των γεγονότων.

'Έτσι δόθηκαν και οι δέκα εντολές στο Μωϋσή, που γράφτηκαν στους
δύο λοβούς -πλάκες - του εγκεφάλου του.

Ακόμη πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι μέλισσες και άλλα ζώα προσανατολίζονται με τις γήινες ακτινοβολίες, τον γήινο μαγνητισμό.

Κι ακόμη ότι ο Τσόρτσιλ δεν μπορούσε να κοιμηθεί αν δεν έβαζε το κεφάλι του, προς την κατεύθυνση της μαγνητικής βελόνας.

'Όσοι δε έχουν αϋπνίες μπορεί να αλλάξουν τη θέση του μαξιλαριού τους και να κοιμηθούν πιο εύκολα.

Όμως για να τα αναλύσουμε όλα αυτά, διότι κάθε λέξη θέλει ανάπτυξη,
χρειάζονται πολλές σελίδες. Κι αυτό θα γίνει σιγά-σιγά.

ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Δεδομένης της τηλεπάθειας, δηλαδή της ηλεκτρομαγνητικής επικοινωνίας των
ανθρώπων, είναι δυνατή η μετάδοση ιδεών, σκέψεων, συναισθημάτων ( αγάπης,
μίσους, θυμού, άγχους, νευρικότητας, θλίψης, κατάπτωσης, μελαγχολίας, κλπ ) με
ανάλογο επηρεασμό του δέκτη από τον πομπό, και με ανάλογες επιπτώσεις στο
ενδοκρινολογικό του σύστημα, και τη δημιουργία νέων συναισθημάτων στο δέκτη.

Συχνά αν απομακρυνθούμε από τον πομπό, η κατάσταση αλλάζει. Π.χ. Αν
αγαπάμε κάποιον και δεν βρίσκουμε ανταπόκριση φεύγουμε μακριά για να
ξεχάσουμε. Αλλάζουμε πνευματικό κύκλωμα.

Ακόμη μπορεί να συμβεί απόλυτη «μετάγγιση» συναισθημάτων, ιδεών και
απόψεων από τον πομπό στο δέκτη, ώστε ο δέκτης να τελέσει ακόμα και
αξιόποινες πράξεις, βρίσκοντάς τες σωστές, όπως τις βρίσκει και ο πομπός.

Παράδειγμα ο φύλακας του γκαράζ που πυροβόλησε τη φίλη του οδοντίατρο
Γιόλα Βαγενά για να πεθάνει, επειδή εκείνη το επιθυμούσε. Τη « μετάγγιση» είχε
δεχτεί και το δικαστήριο.

ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ Δημοσιογράφος- ερευνητής

Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με
αναφορά στην πηγή: www.koutouzis.gr .

Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.

Ελεύθερο σχόλιο του Χρήστου Κονταξάκη

Κατ’ αρχήν, επειδή αναφέρθηκε από κάποιους ότι το ΔΝΤ και η Τρόϊκα , μας υποχρεώνει να απελευθερώσουμε στην Ελλάδα όλα τα επαγγέλματα, θα πω ότι αυτό είναι τελείως ανυπόστατο και ότι απλά ήταν μια από τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης.

Τώρα σχετικά με την απελευθέρωση των διαφόρων επαγγελμάτων, συμφωνώ απόλυτα, όταν μάλιστα έχω ζήσει στην Γαλλία για περίπου 30 χρόνια και εκεί τα επαγγέλματα ήταν όλα ανοιχτά, όπως ακριβώς προτίθεται να κάνει τώρα η Κυβέρνηση.

Τα ωράρια επίσης ήταν ελεύθερα και ο κάθε καταστηματάρχης είχε το δικαίωμα να ανοίξει η να κλείσει όποτε ήθελε. Αν απ’ αυτό προέκυπταν κάποια προβλήματα, αυτά τα επωμιζόταν ο ίδιος ο καταστηματάρχης και όχι ο κλάδος στον οποίο ανήκε.

Το ίδιο ίσχυε και για τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι άνοιγαν όταν νόμιζαν ότι ο κόσμος τους είχε ανάγκη για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, ακόμη και τις Κυριακές και όχι όποτε ο κλάδος τους έδινε την άδεια να το πράξουν.

Τι θα πει δηλαδή «υπάρχουν πολλά φαρμακεία» άρα δεν επιτρέπεται να ανοίξουν άλλα; Φοβούνται δηλαδή ότι αυτοί οι νέοι που θα ανοίξουν φαρμακεία θα πεινάσουν και προσπαθούν να τους προστατεύσουν;

Ή φοβούνται ότι η πίτα θα μοιραστεί σε περισσότερους και επομένως θα μειωθεί το κέρδος τους.

Μάλλον το δεύτερο θα πρέπει να φοβούνται και γι’ αυτό αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο για τα κεκτημένα.

Φυσικά και θα πρέπει να μπορεί ο πατέρας φαρμακοποιός, όταν το παιδί του έχει τα απαιτούμενα προσόντα, να του μεταβιβάζει την επιχείρηση του φαρμακείου του, αλλά δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κάποιον άλλο να ανοίξει νέο φαρμακείο ακόμη και δίπλα του.

Αν ήταν δηλαδή μπακάλικο, δεν θα επιτρεπόταν να ανοίξει ένα νέο, δίπλα σε κάποιο υπάρχον;

Και μην μου πείτε ότι δεν είναι εμπορικό κατάστημα ένα φαρμακείο, γιατί έχω δει μέσα σε φαρμακεία να πωλούνται πάρα πολλά είδη, που ανήκουν στην κατηγορία του γενικού εμπορίου, όπως είναι παπούτσια, σάνταλα, καραμέλες, κ.λ.π.

Ο χαρακτήρας των σύγχρονων Ελλήνων

Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

«Παρά τη σύνθετη προέλευσή τους, την ευρεία γεωγραφική εξάπλωσή τους και τα κοσμοπολίτικα ένστικτά τους, οι σύγχρονοι Ελληνες είναι ένας αξιοσημείωτα ομοιογενής λαός, αισθητά διαφορετικός κατά τον χαρακτήρα από τους γειτονικούς λαούς, ενωμένος από τον κοινό ενθουσιασμό για τους εθνικούς στόχους και βαθύτατα πεπεισμένος για την ανωτερότητά τους έναντι των άλλων εθνών.

Ο ξεχωριστός χαρακτήρας τους, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή τάση τους να αντιμετωπίζουν τους μη ελληνικούς πληθυσμούς ως βαρβάρους, αντισταθμίζει, στην πραγματικότητα, τη μεγάλη ενέργεια και τον ζήλο τους στην αφομοίωση άλλων φυλών.

Η προνομιακή θέση που απέκτησαν στην Τουρκοκρατία, οφειλόμενη στον ανώτερο πολιτισμό τους, την ευελιξία τους, τον πλούτο τους και το μονοπώλιο της εκκλησιαστικής εξουσίας, θα τους επέτρεπαν πιθανώς να εξελληνίσουν μονίμως το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής, αν έδειχναν περισσότερη συμπάθεια προς τις άλλες χριστιανικά φυλές.

Ο έντονος πατριωτικός ζήλος των Ελλήνων είναι συγκρίσιμος με εκείνον των Ούγγρων. Δύναται να εκφυλισθεί σε αλαζονεία και δυσανεξία• ενίοτε τυφλώνει την κρίση τους και τους εμπλέκει σε απερίσκεπτα εγχειρήματα, αλλά παρ’ όλα αυτά παρέχει την καλύτερη εγγύηση για την τελική επίτευξη των εθνικών στόχων τους.

»Το πατριωτικό τους αίσθημα, δυστυχώς, υπόκειται στην εκμετάλλευση ιδιοτελών δημαγωγών και δημοσιογράφων, που ανταγωνίζονται στην υπερβολή των εθνικών αξιώσεων και στην κολακεία της εθνικής ματαιοδοξίας. Σε καμία άλλη χώρα το πάθος της πολιτικής δεν είναι τόσο έντονο.

Παθιασμένες πολιτικές συζητήσεις δίνουν και παίρνουν στα καφενεία• οι εφημερίδες, που είναι εξαιρετικά πολυάριθμες και γενικώς μικρής αξίας, καταβροχθίζονται• και κάθε κυβερνητικό μέτρο επικρίνεται και αποδίδεται σε ιδιοτελή συμφέροντα.

Μεγάλο μέρος της ενέργειας του έθνους ξοδεύεται σε αυτό τον διαρκή πολιτικό πυρετό, εκτρέπεται από πρακτικούς στόχους και, ούτως ειπείν, εξαερώνεται με τα λόγια.

Η ανεξαρτησία της γνώμης και η κριτική τείνουν προς την απειθαρχία του δημοσίου τομέα και έχει παρατηρηθεί ότι κάθε Ελληνας στρατιώτης είναι ένας στρατηγός και κάθε ναύτης ναύαρχος.

Στη διάρκεια του πολέμου του 1897, νεαρός ανθυποπλοίαρχος τηλεγράφησε στον υπουργό Στρατιωτικών επικρίνοντας τον ναύαρχο του και η στάση του επαινέθηκε από διάφορες εφημερίδες.

»Οι Ελληνες επιδεικνύουν μεγάλη πνευματική ζωντάνια• είναι έξυπνοι, ερευνητικοί, πνευματώδεις και επινοητικοί, αλλά αβαθείς. Η παρατεταμένη πνευματική προσπάθεια και η ακρίβεια δεν τους αρέσουν, η δε αποστροφή τους στη χειρωνακτική εργασία είναι περισσότερο εμφανής.

Ακόμη και οι αγρότες είναι μετρίως εργατικοί• άφθονες ευκαιρίες ξεκούρασης προσφέρουν οι εκκλησιαστικές εορτές.

Η επιθυμία της εκπαίδευσης είναι έντονη ακόμη και στα χαμηλότερα στρώματα• τα ρητορικά και λογοτεχνικά επιτεύγματα ασκούν μεγαλύτερη έλξη στην πλειονότητα από τα επιτεύγματα στα πεδία της σύγχρονης επιστήμης.

Ο αριθμός των προσώπων που επιδιώκουν τη σταδιοδρομία στα επαγγέλματα του πνεύματος είναι υπερβολικός• σχηματίζουν ένα τμήμα της κοινωνίας που περισσεύει, ένα μορφωμένο προλεταριάτο, που προσκολλάται σε διάφορα κόμματα με την ελπίδα της κρατικής απασχόλησης και ξοδεύει την ύπαρξη του ασκόπως, περιφερόμενο στα καφενεία και τους δρόμους όταν το κόμμα τους είναι εκτός εξουσίας.

»Τα ελαττώματα των Ελλήνων, σε μεγάλο βαθμό, πρέπει να αποδοθούν στη μακροχρόνια υποταγή τους σε ξένες φυλές.

Η εξυπνάδα τους συχνά εκφυλίζεται σε πονηριά, η ευρηματικότητα τους σε ανειλικρίνεια, η φειδώ τους σε απληστία και η επινοητικότητά τους σε απάτη.

Η ανεντιμότητα δεν είναι εθνικό ελάττωμα, αλλά πολλοί που δεν θα καταδέχονταν να κλέψουν δεν θα διστάσουν να καρπωθούν παράνομα κέρδη μέσω δολιότητας και παραπλάνησης.

Πράγματι, η εξαπάτηση συχνά ασκείται ανώφελα για την απλή πνευματική ικανοποίηση που παρέχει. Στην οξύνοια των οικονομικών τους δοσοληψιών, οι Ελληνες παροιμιωδώς υπερτερούν των Εβραίων, αλλά υπολείπονται των Αρμενίων• η αξιοσημείωτη ικανότητά τους στις επιχειρήσεις ορισμένες φορές βλάπτεται από την κοντόφθαλμη προσέγγισή τους, που τους κάνει να επιδιώκουν το άμεσο κέρδος εις βάρος του μακροπρόθεσμου.

Η ματαιοδοξία και ο εγωισμός τους, που σημειώνονται και από τους πιο ευνοϊκούς παρατηρητές, τους κάνει ζηλόφθονους, απαιτητικούς και ευάλωτους στην κολακεία.

Γενικώς, οι Ελληνες μπορεί να περιγραφούν ως ένας έξυπνος, φιλόδοξος και ευρηματικός λαός, ικανός για μεγάλες προσπάθειες και τα παραπάνω, σχετικά με τον χαρακτήρα του Ελληνα, προέρχονται από την ενδέκατη έκδοση της εγκυκλοπαίδειας Brittanica του 1910.

Ίσως κάποιους δυσαρεστήσουν, ενδέχεται άλλους να ικανοποιήσουν, ελπίζω όμως να βάλουν σε σκέψεις όσους τα διαβάσουν.