« Όσοι
το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει
αρετήν και τόλμην η Ελευθερία.» ( Ανδρέας Κάλβος)
Άρθρο
του Χαράλαμπου Βουτυράκη στη Ροδιακή.
Η
διαπίστωση του ποιητή σ’ αυτήν την ωδή εκφράζει μια συγκλονιστική αλήθεια. Ο
φόβος της ελευθερίας υποδουλώνει τον άνθρωπο.
Τι είναι όμως φόβος και τι Ελευθερία; Ο φόβος είναι βασικό συναίσθημα
του ανθρώπου, που προκαλείται από την συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή
πλασματικού κινδύνου.
Είναι προστατευτικός μηχανισμός αυτόματος, που δεν
χρειάζεται συνειδητή σκέψη για να εκδηλωθεί. Ο άνθρωπος είναι βιολογικά
προγραμματισμένος, να φοβάται πρωτόγονα ότι έχει σχέση με την επιβίωση του,
όπως το σκοτάδι, τα άγρια ζώα, την θέα του αίματος και σήμερα την οικονομική
κρίση.
Δεν φοβάται αντίθετα πραγματικούς
κινδύνους που απειλούν την ζωή του, όπως τα αυτοκίνητα, το κάπνισμα, την
αιθαλομίχλη, τα όπλα, τα κινητά τηλέφωνα, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και
άλλα άπειρα αίτια που θα έπρεπε να προκαλούν πραγματικό φόβο. Εσένα, επομένως, τον σύγχρονο άνθρωπο και
ειδικά Έλληνα του 21ου αιώνα, δεν σε ψεκάζουν τα αεροπλάνα, δεν σου ρίχνουν
κατασταλτικά φάρμακα στο νερό, δεν σε κάνει απαθή, παρά τα όσα υποφέρεις κάτι
έξω από τον εαυτό σου.
Αυτό που φταίει είναι ο μέσα σου παραλυτικός φόβος . Ο
φόβος που υπάρχει και καλλιεργείται σκόπιμα από τα ΜΜΕ. Δεν σου φταίνε τα
αεροπλάνα και οι εξατμίσεις τους. Την αιτία να την ψάξεις στον καθημερινό σου
ψεκασμό, κυρίως από την τηλεόραση, με
ιδέες που εντείνουν τον μέσα σου φόβο. Αυτά τα μέσα στήριξης του συστήματος,
καλλιεργούν τον φόβο σου πως θα κάνεις
λάθος, αν πάρεις την τύχη του εαυτού σου
στα χέρια σου και την διαχειριστείς, γιατί δεν διαθέτεις ούτε «αρετήν» ούτε
«τόλμην».
Έτσι υπομένεις τα πάνδεινα χωρίς καμιάν αντίδραση. Πράγμα που «αυτοί»
, ξέρεις εσύ ποίοι , που είναι επιστήμονες στο να προκαλούν φόβο, γνωρίζουν
πολύ καλά, ότι φοβάσαι να είσαι ελεύθερος,
και σε τρομοκρατούν για δική τους ωφέλεια. Είναι αυτοί οι ίδιοι που σε
πείσανε ότι η σωτηρία σου είναι μονόδρομος κι αν παραστρατήσεις από εκεί που σε
οδηγούν, είσαι χαμένος. Τρομοκρατημένος δεν τολμάς να αποφασίσεις ελεύθερα αν
θα ακολουθήσεις έναν άλλο δρόμο, αναλαμβάνοντας έτσι την ευθύνη της σωτηρίας
σου.
Σου λείπει η αρετή και η τόλμη, είσαι πολιτικά ανήλικος. Χρειάζεσαι
Πατερούλη να σκέφτεται, να ενεργεί για
λογαριασμό σου και να σε καθοδηγεί σαν άτομο με ειδικές ανάγκες , γιατί έτσι σ’
έμαθαν από τα γεννοφάσκια σου. Έτσι σ’ έμαθαν από μικρό, οικογένεια, σχολείο
και θρησκεία. Έχει τις ευθύνες για την ζωή
και την προστασία σου κάποιος
άλλος που αυτός μπορεί, ξέρει, ή είναι παντοδύναμος. Κι εσύ ικανοποιείσαι και
περιορίζεσαι να τον δοξάζεις όταν περνάς καλά και να τον βρίζεις, να τον
βλαστημάς, όταν περνάς κακά. Δεν επιθυμείς να χρησιμοποιήσεις την
δυνατότητα να επιλέξεις ελεύθερα τον δρόμο της ζωής σου γιατί η
ελευθερία σε τρομάζει. Τι είναι όμως ελευθερία;
Είναι να πράττεις σύμφωνα με
την δική σου βούληση. Να πράττεις κατά συνείδηση σε ατομικό, κοινωνικό,
πολιτικό και εσωτερικό επίπεδο. Πράττεις όμως κατά συνείδηση και με τι δική σου
βούληση, ή νομίζεις ότι το κάνεις, ενώ στην πραγματικότητα είσαι ενεργούμενο
ξένης βούλησης; Μάλλον το δεύτερο. Αυτό επιβεβαιώνεται με το ψυχιατρικό πείραμα
της υποβολής απόψεων αντίθετων από τα πιστεύω του υπνωτιζόμενου, κατά την
διάρκεια ελεγχόμενης ύπνωσης του, που τον κάνουν να πιστεύει ακράδαντα πως οι αντίθετες απόψεις είναι δικές του και
όταν ξυπνήσει πράττει σύμφωνα μ’ αυτές με φανατισμό.
Με παρόμοια μέθοδο, εσύ ο
σύγχρονος άνθρωπος με την καθημερινή ύπνωση σου από τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα την τηλεόραση, δέχεσαι να πράττεις
ή να αδρανείς σύμφωνα με αυτά που σου υπαγορεύουν όσοι διαθέτουν το «χάλκεον
χέρι» του φόβου. Σε υποχρεώνουν να προτιμάς την δουλεία έστω κι αν μείνεις χωρίς δουλειά, πεινάσεις,
ξενιτευτείς, προσβληθείς, διαλυθεί η οικογένεια σου, χάσεις το σπίτι σου,
στερηθείς την κοινωνική περίθαλψη, την σύνταξη και όλες τις λοιπές κοινωνικές
παροχές που δικαιούσαι.
Το σωστό πείθεσαι ότι είναι, να σου πάρουν οι δανειστές
τα λεφτά που άλλοι φάγανε καθώς και αυτά που βοηθούν τις τράπεζες να
«ανακεφαλαιοποιηθούν». Προτιμάς την άθλια εκμετάλλευση, την κατάθλιψη, το άγχος
, την αγχόνη, γιατί φοβάσαι να αποφασίσεις ελεύθερα. Τα ΜΜΕ σε ψεκάζουν με
κατασκευασμένες αριστοτεχνικά πληροφορίες, ειδήσεις δήθεν, που σου προκαλούν φόβο και άγχος για την
επιβίωση μέχρι παράνοιας.
Δεν σε ψεκάζουν με χημικά ή με ηρεμιστικά στο νερό.
Σε ψεκάζουν με σκόπιμη ενημέρωση, ψευδείς
ειδήσεις, σκέψεις και πιστεύω ξένα για σένα, που δρουν όπως στο πείραμα της ύπνωσης
και καταλήγεις να τις θεωρείς δικές σου και να τις υπερασπίζεσαι με σθένος.
Φοβάσαι να έχεις διαφορετική κριτική
άποψη, για ότι σε αφορά γιατί δεν αντέχεις να διαφέρεις από τους
διπλανούς σου.
Προτιμάς να μη φαίνεσαι, χαμένος μέσα το κοπάδι, ελπίζοντας ότι
οι λύκοι θα φάνε κάποιον άλλο και εσύ θα γλυτώσεις. Μέχρι πότε; Είναι καιρός ν’
αποτινάξεις το «χάλκεον χέρι του φόβου»
από τον τράχηλο σου . Σταμάτα να μουρμουράς « και τι μπορώ να κάνω εγώ ο
αδύναμος;» Ελευθερώσου από τον φόβο.
Σκέψου , το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι o
φόβος του φόβου. Ανάλαβε τις ευθύνες της ζωής σου και δημιούργησε το μέλλον σου
όπως επιθυμείς εσύ και όχι το μέλλον που σου υποβάλλουν. Αυτό είναι το χρέος
σου απέναντι στον εαυτό σου, τα παιδιά σου, την πατρίδα σου, την ιστορία της
και τον πολιτισμό της.
Τώρα πια είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα της χώρας σου, δεν
είναι οικονομικό και δεν μπορεί να το λύσει καμιά οικονομική θεωρία. Η λύση
είναι καθαρά πολιτική , δηλαδή επαφίεται σε σένα.
Ρόδος 30/10/2013
Χ.Βουτυράκης ( h_ vout@yahoo.gr )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου