Ελληνικό τραπεζικό σύστημα ή και αμάρτησα για το χρήμα

Άρθρο του Χαράλαμπου Βουτυράκη

Ο Αριστοτέλης (384-322 προ χρηστού), στα πολιτικά του αναφέρει: «Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι με την φτώχεια τους και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. 

Σ’ αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει η επιβολή μεγάλων φόρων και η απορρόφηση των περιουσιών τους!!!!»

Κάθε ομοιότητα της περιγραφής του Αριστοτέλη με το σημερινό πολίτευμα της Ελλάδας και την σημερινή κατάσταση των Ελλήνων πολιτών «δεν» οφείλεται σε σύμπτωση. 

Εκτός των άλλων παραγόντων, η ενοχή των Ελληνικών τραπεζών για την φτωχοποίηση και την υποδούλωση των Ελλήνων πολιτών σε ξένα χρηματοπιστωτικά κέντρα, αλλά και την στήριξη του πολιτικού συστήματος (κατ’ επίφαση Δημοκρατίας), είναι εξαιρετικά σημαντική. Το θέμα, ασφαλώς είναι τεράστιο και μόνο μικρά ψήγματα μπορούν να αναφερθούν στον διατιθέμενο χώρο.

Πρώτη ένοχη, η κατ’ όνομα Τράπεζα της Ελλάδος, που ως γνωστόν,  κάθε άλλο παρά Τράπεζα της Ελλάδος είναι. Στον λογότυπο της, πχ εικονίζεται μόνο η σημαία της πατρίδας της, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Η συμμετοχή της Ελλάδας είναι μόνο 6 έως 9%  και οι λοιποί μέτοχοι , άγνωστοι. Κατά το καταστατικό της, είναι ανώνυμη εταιρία με την Επωνυμία ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. 

Στην ταυτότητα της και στο  κεφάλαιο “ Η Τράπεζα “, η ίδια αναφέρει. « Από το 2001 η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του Ευρωπαϊκού συστήματος που απαρτίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) …και συνεχίζει, έκτοτε η τράπεζα, “συμμετέχει στην χάραξη της κοινής νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ, και την εφαρμόζει στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΕΚΤ”. 

Μια τέτοια τράπεζα εποπτεύει όλες τις Ελληνικές τράπεζες άραγε προς όφελος των ελλήνων πολιτών ή της ΕΚΤ; Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Δεύτερες σε ενοχή για την φτωχοποίηση των Ελλήνων είναι οι λοιπές Ελληνικές τράπεζες. Ας αφήσομε όμως να μιλήσουν για τον ισχυρισμό, ελάχιστοι απ’ αυτούς που κατά τεκμήριο γνωρίζουν. 

Ο γνωστός πολιτικός της ΝΔ, τέως Υπουργός και για λίγο πρόεδρος της Βουλής, Βύρων Πολύδωρας γράφει στο βιβλίο του “Κατά κηνσόρων”. « Είδατε μήπως ισοδύναμο πόλεμο κατά της στυγνής τοκογλυφίας των εγχωρίων τραπεζιτών; Για παράδειγμα , κατά της χορήγησης των πάσης φύσεως αδειών και δανείων; 

Ακούσατε ποτέ καμιά πληροφορία για το σε ποιους χορηγήθηκαν από τουw εντιμότατους τραπεζίτες τα δάνεια των δεκάδων δισεκατομμυρίων;» Ο γνωστός πανεπιστημιακός και  πρώην Δ/ντής του κεντρικού καταστήματος της Αγροτικής τράπεζας Χανίων Γιάννης Πολυράκης, αναφέρει σε ομιλία του. « Είναι σκάνδαλο η πώληση από τον κύριο Προβόπουλο Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος στον φίλο και πρώην προϊστάμενο του κύριο Σάλλα , της Αγροτικής   τράπεζας έναντι 95 εκ. ευρώ όταν μόνο η ακίνητη περιουσία της αποτιμάται στο 1,4 δις ευρώ και παρ’ όλον ότι η έκθεση της Black rock προέβλεπε γι’ αυτήν κέρδη 400 εκ. ευρώ την διετία 2013-2014». 

Ο Βουλευτής Βασίλης Καπερνάρος κατέθεσε επερώτηση στην βουλή, ζητώντας να μάθει, που πήγαν τα πρώτα 23 δις ευρώ που δανείστηκαν οι Ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ, με εγγύηση των φορολογουμένων Ελλήνων, μέσω της τράπεζας της Ελλάδος, με τον νόμο Κώστα Καραμανλή 3723/2008. Αυτό το χρέος, έπρεπε να αποπληρωθεί εντός τριετίας από τις τράπεζες, με ευθύνη της ΤτΕ. Μέχρι όμως το πρώτο τρίμηνο του 2012, ήταν άφαντο. 

Το δεύτερο τρίμηνο του ίδιου έτους , ω!! του θαύματος, « νάτο, νάτο πετιέται από ξαρχής κι’ αντρειεύει και θεριεύει» το δημόσιο χρέος , που εμφανίζεται αυξημένο κατά τα 23 δις. Έτσι θα το πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Με το πάτημα ενός κουμπιού, οι τράπεζες ιδιοποιήθηκαν 23 δις του Ελληνικού λαού. 

Έκτοτε βάσει του ίδιου νόμου και των αποφάσεων των μνημονιακών κυβερνήσεων, οι τράπεζες δανείστηκαν βάσει των αποφάσεων:  3845/ΦΕΚ 65/6.5.2010, 15 δις. 3864/ΦΕΚ119/2172010, 10 δις. 3872/ΦΕΚ148/3.9.2010, 25δις. 4031/ΦΕΚ246/9.12.2011, 60δις. ΠΝΠ /ΦΕΚ94/19.04.2012 ,40 δις. Σύνολο 173 δις ευρώ δανείστηκαν οι τράπεζες με εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου και τώρα τα χρωστούνε οι Έλληνες πολίτες. 

Αριστοτέλη αθάνατε , τους έμαθες την τέχνη και την πληρώνομε εμείς, με τους μισθούς, τις συντάξεις, τους φόρους, τα χαράτσια, τα σπίτια , το μέλλον των παιδιών μας, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας και τον αφελληνισμό μας. Το πάρτι των τραπεζών όμως ,τέλος δεν έχει. Τα ερωτηματικά που σχετίζονται με το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είναι άπειρα. Για παράδειγμα. 

Ο γνωστός στο Πανελλήνιο πρόεδρος του ομίλου τράπεζας Πειραιώς, υπηρέτησε σε πρωτοκλασάτες δημόσιες θέσεις επί Α.Παπανδρέου, τότε σχεδόν του χαρίστηκε η τράπεζα Πειραιώς που μετεξελίχτηκε σε όμιλο τράπεζας Πειραιώς, αφού καταβρόχθισε  μέχρι  σήμερα πολλές άλλες τράπεζες. Mήπως αυτή η ιστορία επιτυχίας συνέβη γιατί υπήρξε μέγας μάνατζερ ή γιατί είναι ένας από τους 150 που υπέγραψαν την διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του  ΠΑΣΟΚ και υπήρξε κολλητός του Α. Παπανδρέου και των διαδόχων του, εξαργυρώνοντας έτσι την αντιστασιακή του δράση; 

Είναι τυχαίο που ο υφιστάμενος του αντιπρόεδρος  στην τράπεζα Πειραιώς προωθήθηκε στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, αφού έλαβε αποζημίωση 3,4 εκ. ευρώ;(Reuters). Για ποιες υπηρεσίες; Τις περασμένες ή τις επόμενες; Από τότε, oι αποφάσεις του διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος, ευνοούν τους διεθνείς κερδοσκόπους ή τον Ελληνικό λαό;  

Οι αποφάσεις του ζημίωσαν ή όχι με πολλά εκατομμύρια τα ασφαλιστικά ταμεία των απόμαχων της εργασίας; Ευνόησε τραπεζίτες που τελικά πήραν τον δρόμο της δικαιοσύνης για τραπεζικά σκάνδαλα; Βοήθησε σαν διοικητής, τον πρώην προϊστάμενο του να αποκτήσει αρκετές τράπεζες και ιδιαίτερα την Αγροτική; Προστατεύει τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών ή  νομιμοποιεί πολιτικές αποφάσεις επιζήμιες γι’ αυτούς αλλά και ενέργειες των τραπεζών επιεικώς παράνομες; 

Αν όχι τι χρειαζότανε τον νόμο 4021/2011 που τον προστατεύει και προβλέπει ρητά. « Ο διοικητής και υποδιοικητές, τα μέλη των συλλογικών οργάνων και εν γένει το προσωπικό της τράπεζας της Ελλάδος, δεν ευθύνονται αστικά έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλήψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εντός των κατά τον παρόντα νόμο αρμοδιοτήτων τους, καθώς επίσης κατά των λοιπών αρμοδιοτήτων τις οποίες ασκεί η Τράπεζα της Ελλάδος.» Κι αυτός ο νόμος ψηφίζεται από το διαπλεκόμενο πολιτικό  σύστημα, την ίδια ώρα που ο απλός πολίτης κινδυνεύει να μπει στην φυλακή για οφειλές μερικών χιλιάδων ευρώ ή να του πάρουν οι τράπεζες το σπίτι του. 

Το μεγάλο όμως ερώτημα που προκύπτει από την τοκογλυφική συμπεριφορά των Ελληνικών τραπεζών είναι: Βοηθούν την Ελλάδα να βγει από τα μνημόνια υποστηρίζοντας την ανάπτυξη, η κερδοσκοπούν, επωφελούμενες από την κρίση, βαθαίνοντας την ύφεση ;

Η σύγκριση με τις τράπεζες της Ιρλανδίας, που βοήθησαν να βγει από το μνημόνιο και την οικονομική κηδεμονία η χώρα τους, δίδει την απάντηση. Οι Ιρλανδικές τράπεζες δώσανε προτεραιότητα στην πραγματική οικονομία, χορηγώντας χρήμα με επιτόκια 3%έως 3,5%  υφιστάμενες ζημιές σε όλη την διάρκεια της ύφεσης. 

Αντίθετα οι περισσότερες Ελληνικές τράπεζες εν μέσω κρίσης παρουσίασαν κέρδη σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, όπως π.χ για το πρώτο τρίμηνο του 2013  η Εθνική κέρδισε 186 εκ ευρώ, η Eurobank 375 εκ, η ALFA 126,7 εκ, η Πειραιώς 3 δις 617 εκ,  κλπ.                 

Ρόδος  21/11/2013  Χ. Βουτυράκης   ( H. vout@yahoo.gr )