Τι έχεις Γιάννη ; Τ’ είχα πάντα.

Άρθρο του Χ. Boυτυράκη ( h_vout@yahho. gr ) στη Ροδιακή.

Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντί γι’ αυτό υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από τους άλλους και είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, που δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουν την ικανότητα. 

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία στο βιοτικό επίπεδο και τα εισοδήματα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτοί που κερδίζουν, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι,  και οι μαυραγορίτες, ζουν μέσα στον πλούτο και την χλιδή και αυτό το πρόβλημα ουδεμία κυβέρνηση το αντιμετώπισε αποτελεσματικά. 

Την ίδια ώρα ο λαός περνά μιαν άθλια ζωή. Αυτοί που κερδίζουν είναι σχετικά ελάχιστοι και ο συνολικός τους πλούτος, ακόμη κι’ αν φορολογηθεί, θα βελτίωνε ελάχιστα τις γενικές συνθήκες διαβίωσης. Ο πολυτελής τους όμως τρόπος ζωής μέσα στην φτώχεια του λαού, υπογραμμίζει την φτώχεια των πολλών, και τους εξοργίζει. 

Υπάρχει στην χώρα σημαντικό ποσοστό φανερής και συγκαλυμμένης ανεργίας. Τα χαμηλότατα επίπεδα ζωής των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και των άλλων μισθοσυντήρητων, αποτελούν ένα σημαντικό  παράγοντα πολιτικής και κοινωνικής έντασης που χαρακτηρίζει σήμερα την Ελλάδα. 

Δεν πάρθηκαν μέτρα για να δοθεί χρήσιμη εργασία σ’ αυτούς που μπορούν να εργαστούν από το πλήθος των ανέργων. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση νέκρωσης παρά την ουσιαστική εξωτερική βοήθεια και την αρμόδια εξωτερική καθοδήγηση. Σ’ ολόκληρη την χώρα, απ’ άκρη σ’ άκρη κυριαρχεί μια γκρίζα, ανυπεράσπιστη, βαθειά έλλειψη  πίστης για το μέλλον, μια έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το σήμερα. 

Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες. Σημαντικά ποσά σπαταλήθηκαν κατά το παρελθόν σε εισαγωγές ειδών πολυτελείας, σε πώληση χρυσού από το κράτος και σε πράξεις στο νόμισμα στην μαύρη αγορά. Διαπιστώνεται ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία κάνοντας θόρυβο για τις θυσίες της Ελλάδας. 

Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια σαν μέσον για την διαιώνιση των προνομίων μιας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα. Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσον τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να κοστίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. 

Τα μέλη αυτής της κλίκας, επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο του χρήματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του εξωτερικού. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στην δική τους χώρα, για να αναστηλώσουν  την εθνική τους οικονομία. Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. 

Η Ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο Ελληνικό κράτος δεν αποκομίζει κανένα όφελος απ’ αυτά τα κέρδη. Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας, οι κομψευόμενοι κοσμοπολίτες που  κατοικοεδρεύουν στις Κάνες, στο Σαιν Μόριτς και στην πλατεία Κολωνακίου, θα βοηθήσει την ξένη αποστολή ειδικών, για τα δικά τους φυσικά συμφέροντα. 

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι γοητευτικοί άνθρωποι, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά. Είναι πάντα πρόθυμοι όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν για τον εαυτό  τους την ξένη βοήθεια. Ανάμεσα σ’ αυτούς και στα παιδιά που πεθαίνουν στους δρόμους της Αθήνας η διαφορά είναι πραγματικά τρομερή. Για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα προτείνονται τα ακόλουθα μέτρα. Να σταλούν στην χώρα αρκετοί εμπειρογνώμονες και ξένοι τεχνικοί, που θα διοριστούν από την Ελληνική κυβέρνηση σε επίκαιρες εκτελεστικές  θέσεις. Από την Αποστολή αυτή θα ελέγχεται ιδιαίτερα το εξωτερικό εμπόριο και η καλή χρήση της βοήθειας. 

Αν δεν εφαρμόζει η Κυβέρνηση τα μέτρα, η Αποστολή θα έχει το δικαίωμα να διακόπτει ή να περιορίζει την βοήθεια. Επίσης θα ελέγχει τον προϋπολογισμό του κράτους και το εξωτερικό εμπόριο…….     

Αν ο αγαπητός αναγνώστης του κειμένου νόμισε ότι αυτό αναφέρεται σε συμβάντα της σημερινής  Ελληνικής πραγματικότητας, πλανήθηκε από την απίστευτη ομοιότητα με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα  το 1947. Το κείμενο είναι αποσπάσματα από την έκθεση που υπέβαλε ο απεσταλμένος Πώλ Πόρτερ, του τότε προέδρου των ενωμένων πολιτειών Χάρη Τρούμαν,  για να καταγράψει την κατάσταση στην τότε Ελλάδα. 

Ο Πόρτερ έφθασε στην Ελλάδα την 18/01/1947 και αφού ενημερώθηκε επί τόπου για την κατάσταση, συνέταξε την έκθεση του την 14/02/1947 και την υπέβαλε στο Κονγκρέσο την 28/03/1947. Σκοπός της έκθεσης, ήταν να χορηγηθεί στην Ελλάδα η βοήθεια  του δόγματος Τρούμαν, γνωστής και ως σχέδιο Μάρσαλ. Έτσι περάσει η Ελλάδα από την Αγγλική στην Αμερικάνικη κατοχή., για να γίνει βάση που εξυπηρετούσε τα Αμερικάνικα συμφέροντα κατά την διεξαγωγή του Ψυχρού πολέμου. 

Το πρωτότυπο της έκθεσης Πόρτερ βρίσκετε  στην βιβλιοθήκη Τρούμαν. Σήμερα για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο τρόπο η Ελλάδα  πέρασε μέσω Ευρωπαϊκής ένωσης στην κατοχή της Γερμανίας. Εδώ γεννάτε το πικρό ερώτημα. Ποιόν ¨Έλληνα είχε στον νου του ο Κάλβος , όταν διατύπωνε το γνωστό απόφθεγμα, « του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει», αφού  ψάχνεις στην πραγματική Ιστορία να βρεις περίοδο χωρίς ζυγό, και δεν βρίσκεις. 

Εξαίρεση οι ελάχιστες ιστορικές στιγμές της σπάνιας απόρριψης της διχόνοιας της δολερής. Ίσως η διχόνοια, ίσως η αμορφωσιά, ίσως γιατί διαθέτομε κάτι, που ελκύει τους κατακτητές , όπως το αίμα ελκύει τα κουνούπια και μας απομυζούν. Ίσως γιατί είμαστε « μικροί», και παρά την ανδρεία μας και την περιφρόνηση  του θανάτου, τελικά υπέρτερες αδηφάγες δυνάμεις μας υποδουλώνουν. 

Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στα Ιστορικά λόγια προσωπικοτήτων όπως : Του Στάλιν, ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης. « Όταν νικήσομε, θα μπούμε στην Βουλγαρία ως τιμωροί, στην Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές» (Αλλά πάντως κατακτητές) 

Του Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργού της Αγγλίας. «Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα , αλλοίμονο μας.» ( Άγγλοι πρωταθλητές στο άθλημα διαίρει και βασίλευε). 

Του Χίτλερ, Γερμανού καγκελάριου. « Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω, ότι μόνον οι Έλληνες, εξ’ όσων με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και υψίστη περιφρόνηση προς τον θάνατο.( Αυτό δεν τον εμπόδισε να μας ρουφήξει το αίμα, όπως κάνει και η σημερινή συνάδελφος του). 

Η απάντηση που δίδει παρηγοριά στη σημερινή θλιβερή κατάσταση της χώρας, είναι ο λόγος του Ελύτη. «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». 

Μπορούμε όμως να μην αφήσομε την αποσύνθεση να φτάσει ως εκεί. Στο χέρι μας είναι.

Ρόδος  19/01/2014