Η αντικατάστασή τους εξαγγέλθηκε μεν από τον περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης Άρη Γιαννακίδη, ύστερα και από πιέσεις αλιέων και ανθρώπων του Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Νέστου- Βιστωνίδας- Ισμαρίδας, αλλά ακόμη δεν έχει προχωρήσει, ελλείψει κονδυλίων.
Πρόκειται για δίχτυα που βρίσκονται τοποθετημένα πάνω στο νερό, στις λεκάνες διαχείμασης, όπου οι αλιείς προφυλάσσουν τα νεαρά ψάρια τους χειμερινούς μήνες από τον παγετό.
"Είναι πρακτική που ακολουθείται σε όλες τις λεκάνες διαχείμασης των λιμνοθαλασσών, με τους αλιείς να κρατάνε στα τεχνητά κανάλια τα μικρά ψάρια, κυρίως κέφαλους, λαυράκια και τσιπούρες, να τα σκεπάζουν με δίχτυα για να τα προφυλάξουν και να τα απελευθερώνουν την άνοιξη στις λιμνοθάλασσες" εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο Μάνος Κουτράκης, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Φορέα Διαχείρισης.
Με το πέρασμα, όμως, των χρόνων προκαλούνται φθορές στα δίχτυα και οι τρύπες που δημιουργούνται σε διάφορα σημεία επιτρέπουν στα πουλιά να εισέρχονται στις λεκάνες σε αναζήτηση τροφής, αλλά δεν μπορούν να ξαναβγούν, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται και να πεθαίνουν.
"Η κατάσταση επιβαρύνθηκε με τον παγετό και τις πλημμύρες που κατέστρεψαν τις υποδομές" συμπληρώνει ο κ.Κουτράκης.
Πάντως, για τη Μαρία Παναγιωτοπούλου από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, στις λεκάνες διαχείμασης των αλιέων, ο αριθμός των ψαριών είναι τόσο μεγάλος, που είναι λογικό να λειτουργούν ως "εστιατόρια" για τους κορμοράνους.
"Επιπλέον, στην Ελλάδα υπάρχει αύξηση του πληθυσμού τους, όχι όμως με τον ίδιο ρυθμό που παρατηρείται σε χώρες της Μαύρης Θάλασσας ή στη βορειοδυτική Ευρώπη" αναφέρει η κ.Παναγιωτοπούλου, διευκρινίζοντας ότι η χώρα μας είναι μακρινός μεταναστευτικός σταθμός για τα πουλιά αυτά.
Όταν, όμως, βρεθούν σε μια περιοχή, χρειάζονται περίπου μισό κιλό ψάρια τη μέρα, γι' αυτό, δικαίως, οι ψαράδες τους αποκαλούν "συνεταιράκια", αφού όσα ψάρια βγάζουν, άλλα τόσα τρώνε και τα πουλιά, αναφέρει, χαριτολογώντας, ο κ.Κουτράκης.
Πηγή: http://tsekouratoi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου