Εισαγωγές όπλων στην Ελλάδα: «Έχτισαν» και γιγάντωσαν το δημόσιο χρέος

Η Ελλάδα την περίοδο συσσώρευσης του χρέους (1974-2010) διέθεσε για εισαγωγές οπλικών συστημάτων ποσά ισοδύναμα, χωρίς τους τόκους, με μισό ετήσιο ΑΕΠ!

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία για τη συμβολή των δαπανών για εισαγωγές όπλων, κυρίως από ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία, στη γιγάντωση του δημόσιου χρέους, πάνω στο οποίο πάτησαν για να επιβάλουν την υποδούλωση της χώρας και τον εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού.

Πρόκειται κατά κανόνα για πολεμικό υλικό που δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά εντάσσεται στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες χρηματοδοτούνται με δανεισμό και κατά συνέπεια τροφοδοτούν  άμεσα το χρέος, όχι μόνον αυξάνοντάς το κατά το ύψος του ποσού αυτών των δαπανών, αλλά κατά πολύ περισσότερο, καθώς συσσωρεύονται και οι τόκοι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την περίοδο συσσώρευσης του δημόσιου χρέους, μετά το 1974 και μέχρι το 2010 που εκδηλώθηκε σε όλη της έκταση η οικονομική κρίση, υπήρξαν εισαγωγές όπλων στην Ελλάδα, προερχόμενων από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία), συνολικής αξίας ίσης σχεδόν με το μισό του μέσο ετήσιο ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) της ίδιας περιόδου.

Αν λοιπόν ληφθεί υπόψιν ότι:

- το δημόσιο χρέος, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί μέχρι το 2010 - οπότε και ξεκίνησε η εφαρμογή των μνημονίων - με τη συσσώρευση τόκων επί τόκων είχε περάσει τα 330 δις ευρώ, περίπου το 143% του ετήσιου ΑΕΠ του ίδιου έτους,

- το γεγονός ότι το συσσωρευμένο δημόσιο χρέος των 330 δισ. ευρώ αποτελείται όχι μόνο από το αρχικό κεφάλαιο αλλά έχουν συσσωρευτεί και οι τόκοι,

- οι εισαγωγές όπλων χρηματοδοτούνται κυρίως από εξωτερικό δανεισμό, δηλαδή «χτίζουν» άμεσα το χρέος και μάλιστα είναι μακροχρόνιος δανεισμός πράγμα που συμβάλλει κατά πολύ στη συσσώρευση των τόκων. Ακόμα πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για την αποπληρωμή σε αμερικανικές τράπεζες της λεγόμενης «αμερικανική στρατιωτικής βοήθειας» (προ- γράμματα FMF) που ξεκίνησε τη δεκαετία του '50.

- οι δαπάνες για τις εισαγωγές όπλων, οι οποίες χωρίς τους τόκους, ισοδυναμούν με το 50% ενός μέσου ετησίου ΑΕΠ της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών, είναι καθαρό κεφάλαιο χωρίς τους τόκους.

Τότε το συμπέρασμα είναι καταλυτικό:

Ένα πολύ μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους, προέρχεται από τις δαπάνες για τις εισαγωγές όπλων και τους τόκους που συσσωρεύτηκαν για την εξυπηρέτηση αυτών των αγορών.

Πρέπει να επισημανθεί ότι οι δαπάνες για τις οποίες γίνεται λόγος εδώ, δεν είναι γενικά οι αμυντικές δαπάνες της χώρας (μισθοδοσία προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, λειτουργικές δαπάνες κλπ), που ενδεχομένως κατά ένα μέρος τους είναι αναγκαίες και αναπόφευκτες αλλά πρόκειται αποκλειστικά για εξοπλιστικές δαπάνες και ειδικότερα για δαπάνες που αφορούν εισαγωγές όπλων και οπλικών συστημάτων και μάλιστα σε βάρος της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

Σε πολλές περιπτώσεις αγοράζαμε οπλικά συστήματα που είτε παρέμειναν επιχειρησιακά ανενεργά είτε ήταν ακατάλληλα είτε δεν ολοκληρώθηκαν σαν συστήματα ποτέ.

Για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ

Είναι αγορές οπλικών συστημάτων που πρώτα και κύρια υπαγορεύονται από τις προτεραιότητες και τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και αποτελούν μέρος ενός γενικότερου καταμερισμού ανάμεσα στις χώρες μέλη. Οι επιλογές αυτές δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες που έχουν να κάνουν με την αμυντική θωράκιση της χώρας αλλά έρχονται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών επιτελείων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις οπλικών συστημάτων μεγάλης αξίας:

- Οι αντιαεροπορικοί αντιβαλιστικοί πύραυλοι «Πάτριοτ» έχουν ενταχθεί στο σχεδιασμό του συστήματος «αντιπυραυλικής προστασίας» των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

- Οι πιο σύγχρονες φρεγάτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, έχουν κατά καιρούς διατεθεί στις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις στη Λιβύη, τη Σομαλία (αντιμετώπιση πειρατείας), την Ανατολική Μεσόγειο (πόλεμος κατά της τρομοκρατίας).

- Τα ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη

(Αερομεταφερόμενο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου).

- Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 έχουν πιστοποιηθεί από το ΝΑΤΟ για την μεταφορά και ρίψη ατομικών βομβών και έχουν ενταχθεί στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.

Σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για οπλικά συστήματα που παραμένουν ανενεργά καθώς βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ολοκλήρωσή τους, ενώ υπάρχει πρόβλημα και στην ποιότητα και τη χρησιμότητα αυτών των εξοπλισμών. Τα παρακάτω παραδείγματα είναι αποκαλυπτικά:

• Η σκανδαλώδης αγορά των υποβρυχίων Τ-214, που δεκατρία χρόνια μετά την ...εσπευσμένη παραγγελία τους και αφού έχουν διατεθεί 2,5 δισ. ευρώ, το Πολεμικό Ναυτικό έχει παραλάβει μόνο ένα σκάφος το «πειραματικό» το «Παπανικολής», τα άλλα τρία σαπίζουν στη ναυπηγική κλίνη στου Σκαραμαγκά. Επίσης, η σύμβαση του 2002 για ανακατασκευή των τριών παλαιών υποβρυχίων Τ-209, το κόστος της οποίας άγγιξε το ποσό που θα κόστιζε η εξαρχής κατασκευή τους, δηλαδή περίπου 500 εκατ. ευρώ έκαστο. Τελικά αφού ανακατασκευάστηκε το ένα (το «Ωκεανός») που επίσημα δεν έχει παραληφθεί από το Πολεμικό Ναυτικά, η ανακατασκευή των άλλων δύο ακυρώθηκε επί Ε.Βενιζέλου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και αντ' αυτών  παραλήφθηκαν το 2010 δύο καινούργια Τ-214.

• Η αγορά 170 γερμανικών αρμάτων μάχης τύπου «Leopard 2 HEL», αξίας 1,7 δισ. ευρώ, τα οποία για πάνω από πέντε χρόνια, μετά την παραλαβή τους (2006), έμειναν χωρίς πυρομαχικά και ήταν μόνο για ...παρελάσεις, ενώ το πρόβλημα ακόμα παραμένει σε μεγάλο βαθμό.

• Η παρτίδα 50 μαχητικών «F-16» που παραγγέλθηκαν εσπευσμένα... το έτος 2000, λίγο πριν τις εκλογές, χωρίς στην αρχική παραγγελία να περιλαμβάνεται ο κινητήρας και το σύστημα αυτοπροστασίας, για τα οποία χρειάστηκε να γίνει αργότερα νέα συμπληρωματική σύμβαση με τους όρους των Αμερικανών πωλητών.

• Τα 5 αντιτορπιλικά τύπου «Adams» που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ, το διάστημα 1960-1964, ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 1991 σε ηλικία 30 ετών για να αποσυρθούν μετά από 10 χρόνια, αφού προηγουμένως «εκσυγχρονίστηκαν» με υψηλό κόστος, χωρίς ποτέ να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στην αμυντική θωράκιση της χώρας.

• Τα συστήματα «Πάτριοτ», για τα οποία οι Αμερικάνοι επιχείρησαν να παραδώσουν με υποβαθμισμένο το λογισμικό τους.

• Τα 4 αερόστρωμνα (χόβερκραφτ) τύπου «Zubr» από Ρωσία και Ουκρανία, που η ένταξης τους στα επιχειρησιακά σχέδια του Πολεμικού Ναυτικού παρέμεινε ως εκκρεμότητα.

Η Ελλάδα «πρωταθλητής» στις εισαγωγές όπλων.

Η Ελλάδα, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλή στρατιωτικές δαπάνες (ποσοστό επί του ΑΕΠ) ανάμεσα στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και βρίσκεται σταθερά, παρά το μέγεθός της, στην πρώτη δεκάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Ειδικότερα με βάση τα στοιχεία που προέρχονται από την ετήσια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), η Ελλάδα για την πενταετία 2001 - 2005 είναι πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη στις εισαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και δέκατη στις εισαγωγές όπλων μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου, κατέχοντας ως χώρα εισαγωγής το 4% της παγκόσμιας «πίτας» των εξαγωγών όπλων που γίνονται από όλες τις χώρες.

Με βάση τα στοιχεία του «Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης» (SIPRI):

1. Σε ό,τι αφορά στις δαπάνες για εισαγωγές όπλων κατά την ίδια περίοδο που έγινε η συσσώρευση του δημόσιου χρέους (1974-2010), η Ελλάδα έκανε εισαγωγές όπλων αξίας 32 δισ. δολαρίων (σε σταθερές τιμές 1990), ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο μισό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) της ίδιας χρονιάς (1990), που ήταν 66,7 δισ. δολ.

2. Η Ελλάδα, από το 1974 και μετά, κατέχει σταθερά μια από τις 10 πρώτες θέσεις παγκόσμια στις εισαγωγές οπλικών συστημάτων, φθάνοντας ορισμένες χρονιές και στην πρώτη τριάδα. Ειδικά το διάστημα 2007-2010 (περιλαμβάνονται και τα έτη εκδήλωσης της κρίσης), κατέχει την 5η θέση στη λίστα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, αφού πραγματοποίησε εισαγωγές όπλων που αντιστοιχούν στο 4% της παγκόσμιας δαπάνης για εισαγωγές όπλων, ή 4.336 εκατ. δολάρια (σταθερές τιμές του 1990). Είναι χαρακτηριστικό ότι το έτος 2007 – πάντα σε σταθερές τιμές 1990 – η Ελλάδα δαπάνησε για εισαγωγές όπλων 1.808 εκατ. δολάρια, το 2008 δαπάνησε 559 εκατ. δολάρια, το 2009 δαπάνησε 1.266 εκατ. δολάρια και το 2010 δαπάνησε 703 εκατ. δολάρια.

Μάλιστα, το 2009 κατέλαβε την 4η θέση παγκόσμια!

Στην ίδια λίστα των παγκόσμιων «πρωταθλητών» στις εισαγωγές όπλων για το διάστημα 2007-2010, την 1η θέση κατέχει η Ινδία (9.852 εκατ. δολ.), τη 2η η Ν. Κορέα (5.658 εκατ. δολ.), την 3η το Πακιστάν (5.351 εκατ. δολ.), την 4η η Κίνα (4,864 εκατ. δολ.) και, όπως προαναφέραμε, την 5η θέση κατέχει η Ελλάδα (4.336). Ακολουθούν κατά σειρά οι χώρες Σιγκαπούρη, Αλγερία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Μαλαισία, Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Βενεζουέλα κ.λπ.

Ενδιαφέρον έχει η διαχρονική εξέλιξη (σταθερές τιμές 1990) της δαπάνης της Ελλάδας για εισαγωγές όπλων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του SIPRI, η Ελλάδα την περίοδο:

1960-2010 δαπάνησε 36.895 εκατ. δολάρια (13η θέση παγκόσμια).

1974-2010 δαπάνησε 32.080 εκατ. δολάρια (10η θέση παγκόσμια).

1980-2010 δαπάνησε 26.257 εκατ. δολάρια (10η θέση παγκόσμια).

1990-2010 δαπάνησε 21.394 εκατ. δολάρια (7η θέση παγκόσμια).

2000-2010 δαπάνησε 11.092 εκατ. δολάρια (4η θέση παγκόσμια).

Η τροφοδότηση του χρέους

Όλες οι παραπάνω αναφορές γίνονται με σταθερές τιμές του 1990. Για να υπάρχει, όμως, ένα μέτρο σύγκρισης με τις σημερινές τιμές και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της συμμετοχής των δαπανών για εισαγωγές όπλων στη συσσώρευση του δημόσιου χρέους, θα πρέπει οι παραπάνω τιμές (δολάρια) τουλάχιστον να τριπλασιαστούν (πληθωρισμός, συναλλαγματικές ισοτιμίες), ώστε να είναι συγκρίσιμες με τις τιμές του σημερινού δημόσιου χρέους, το οποίο, στο τέλος του 2010, έκλεισε στα 328,5 δισ. ευρώ.

Έτσι, αν λάβουμε υπόψιν, πρώτον, ότι η δαπάνη για εισαγωγές όπλων στην Ελλάδα το διάστημα 1974-2010, ήταν 32 δισ. δολ. σε σταθερές τιμές του 1990, έτος κατά το οποίο το ελληνικό ΑΕΠ ήταν 66,7 δισ. δολ., δηλαδή σχεδόν μισό ΑΕΠ του έτους εκείνου, δεύτερον, ότι στο τέλος του 2010 το δημόσιο χρέος των 328,5 δισ. ευρώ (επί 1,4 περίπου η μετατροπή του σε δολάρια) αντιστοιχεί στο 142,76 % του ΑΕΠ του 2010, που είναι 230,1 δισ. ευρώ, τρίτον, τις ετήσιες δαπάνες για εξοπλισμούς (κυρίως εισαγωγές) ως ποσοστό του ΑΕΠ, που αποτελούν διαχρονικά το 30%-55% (μέσος όρος άνω του 40%) του συνόλου του αμυντικών δαπανών της χώρας, οι οποίες (αμυντικές δαπάνες) κυμαίνονται κατ' έτος από 5% έως 2,8% του ΑΕΠ, δηλαδή οι ετήσεις δαπάνες για εξοπλισμούς είναι σταθερά ως μέσος όρος κοντά στο 2% του ΑΕΠ, τέταρτον, τις ετήσιες αμυντικές δαπάνες σε τρέχουσες τιμές, ενδεικτικά το 1990 ήταν 1,8 δισ. ευρώ, ενώ το 2006 5,3 δισ. ευρώ το 2009 ήταν 6,6 δισ. ευρώ έτος κατά το οποίο δαπανήθηκαν για εξοπλισμούς 3,1 δισ. ευρώ.

Προκύπτει το συμπέρασμα, με βάση τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, ότι για αγορές όπλων (μόνο εισαγωγές) μετά το 1974, έχει διατεθεί − λαμβάνοντας υπόψιν και την αύξηση του ΑΕΠ στη διάρκεια της 20ετίας − τουλάχιστον το ένα τρίτο ενός (ετήσιου) σημερινού ελληνικού ΑΕΠ (χωρίς τους τόκους)! Αν σε αυτό το αρχικό κεφάλαιο υπολογιστούν και οι τόκοι τότε δεν είναι υπερβολή ότι παραπάνω από το μισό συσσωρευμένο χρέος πριν γίνουν τα δύο «κουρέματα» (PSI) οφείλεται στις εισαγωγές όπλων.

Προς ενίσχυση αυτής της εκτίμησης, να υπενθυμίσουμε ότι κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2004 στη Βουλή, ο τότε υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης μιλώντας στο τέλος του 2003 στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, παραδέχθηκε ότι «τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (σ.σ. δηλαδή το 1/4 του χρέους), οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας», θέλοντας με αυτό τον τρόπο να υποστηρίξει την άποψη ότι η Ελλάδα αν αφαιρεθεί η ιδιαιτερότητα των αυξημένων δαπανών για εξοπλισμούς και δεν υπολογιστεί το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων, τότε εκπληρώνει τους δείκτες της ΟΝΕ για τα δημοσιονομικά μεγέθη και κυρίως αυτόν του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Άρα, λοιπόν, το ποσόν των 32 δισ.. δολαρίων (σταθερές τιμές έτους 1990), που έχει διατεθεί για εισαγωγές όπλων το διάστημα 1974-2010, αν υπολογιστεί με βάση τον πληθωρισμό, τις αλλαγές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες αλλά και τους τόκους που πληρώνονται στα δάνεια για την κάλυψη αυτών των αγορών, τότε προκύπτει πως ένα μεγάλο μέρος, πολύ πάνω από το 1/3, του προ PSI συνολικού δημόσιου χρέους της Ελλάδας των 328,5 δισ. ευρώ (περιλαμβάνει κεφάλαια και τόκους) οφείλεται σε εισαγωγές όπλων.

Να επισημάνουμε, επίσης, ότι πρόκειται για δαπάνες μόνο εισαγωγής όπλων και οπλικών συστημάτων και δεν καλύπτουν τις όποιες προμήθειες από την εγχώρια αγορά όπως επίσης δεν αφορά το σύνολο των αμυντικών δαπανών (λειτουργικά έξοδα, μισθοδοσία προσωπικού, υποδομές κ.λπ.), που είναι κατά πολύ μεγαλύτερες. Σε κάθε περίπτωση, είναι δαπάνες που υπαγορεύονται από τις προτεραιότητες των επιτελείων και του ΝΑΤΟ.

Κερδισμένα τα μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν και τα στοιχεία που αφορούν τις χώρες προέλευσης των οπλικών συστημάτων που αγοράζει η Ελλάδα.

Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του SIPRI για την περίοδο 1974-2010, η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15.475 εκατ. δολ., από τη Γερμανία όπλα αξίας 6.552 εκατ. δολ, από τη Γαλλία όπλα αξίας 4.055 εκατ. δολ, από την Ολλανδία όπλα αξίας 2.147 εκατ. ευρώ, από τη Ρωσία όπλα αξίας 1.060 εκατ. ευρώ, από την Ιταλία όπλα αξίας 879 εκατ. δολ. κ.λπ. (όλα σε σταθερές τιμές έτους 1990).

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα σταθερά μετά το 1974 εισάγει κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι για την ίδια περίοδο (1974-2010), η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής άνω των 16 μηνών.

Αντίστοιχα, από τη Γερμανία, η Ελλάδα εισάγει το 9,64% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων αυτής της χώρας, που σημαίνει ότι η χώρα μας, κάθε δέκα χρόνια, αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές. Από τη Γαλλία, η Ελλάδα κάθε χρόνο κατά μέσο όρο αγοράζει το 5,51% των παγκόσμιων εξαγωγών της, που σημαίνει ότι η χώρα μας αγόρασε, μέσα στην περίοδο αυτή, το σύνολο της παραγωγής περίπου δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας, που προορίζεται για εξαγωγές.

Ακόμα πληρώνουμε την «αμερικανική βοήθεια» του δόγματος Τρούμαν

Ειδικό κεφάλαιο αποτελεί το χρέος που προέρχεται από τα προγράμματα FMF (αμερικανική στρατιωτική βοήθεια). Το έτος 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι).

Το 2002 ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε δηλώσει στη Βουλή απαντώντας σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ μετά από σχετικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει στοιχεία πέρα από αυτό που έχουν οι ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα ότι: «Τα στοιχεία του χρέους από το έτος 1994 και μετά τηρούνται από το υπουργείο Οικονομικών. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία που μας έχουν κοινοποιηθεί από τις ΗΠΑ, τα οφειλόμενα τοκοχρεολύσια για δάνεια FMF (για το έτος 2001) ανέρχονται σε 523,25 εκατομμύρια δολάρια. Διευκρινίζεται ότι οι παρατηρούμενες αυξήσεις, σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό, οφείλονται στη μεγάλη διαφοροποίηση της ισοτιμίας του δολαρίου με τη δραχμή»!

Αποκαλυπτικός για το ίδιο θέμα ήταν ο πρώην αρχηγός και ΓΕΣ στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης, ο οποίος καταθέτοντας στις 17/11/2008, ως μάρτυρας σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνούσε τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων, που έγιναν επί υπουργίας των Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου, είχε πει ότι η Ελλάδα επί πολλά χρόνια δεχόταν από τις ΗΠΑ ό,τι περίσσευε, αφού «παίρναμε οπλικά συστήματα τα οποία ήταν σάπια, με τις λεγόμενες βοήθειες και τα προγράμματα FMF.

Ό,τι περίσσευε μας δίνανε». Η μονόπλευρη, συνέχισε ο ίδιος, οδός προμήθειας ορισμένων οπλικών συστημάτων κυρίως από τους Αμερικανούς «μας δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις μας και στις επιχειρήσεις μας, αν κάναμε, με τους Τούρκους».

«Το ΝΑΤΟ μπορεί να μας κάνει παρεμβολές όποτε θέλει», συνέχισε ο στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης και είπε ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη αρκετά όπλα για το ΝΑΤΟ. «Πρέπει κάποτε να κρατάμε και κάποια οπλικά συστήματα για τη δική μας την άμυνα γιατί το ΝΑΤΟ, όταν κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία δε θα μας βοηθήσει, όπως ξέρετε».

Συντάχθηκε από τον Σύλλογο «Εργατικός Αγώνας»

Σάββατο, 15 Ιουνίου 2013 (από τον δημοσιογράφο Κυριάκο Ζηλάκου)

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Κλείνοντας το σύγγραμμα που σας εξηγεί όλη σας τη θέση μέσα σ’ ένα ανθρώπινο σώμα, σ’ οποιοδήποτε σημείο κι αν βρίσκεστε στο πλανήτη γη, θέλουμε να σταθούμε λίγο στο φύλο σας, άντρας ή γυναίκα, και στην ηλικία σας (παιδιά – νέοι – νέες, μεσήλικες, ηλικιωμένοι).

Θέλουμε να σας το ξεκαθαρίσουμε με το πιο διευκρινιστικό τρόπο.

Όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη σας, μέσα στο ορατό σύμπαν, ονομάζεστε «ανθρωπότητα» και τίποτα άλλο.

Σίγουρα, έχουν ενσαρκωθεί στο πλανήτη σας κάποιες πολύ ιδιαίτερα εξελιγμένες ψυχές και η πλειοψηφία από αυτές τις σταλμένες εξελιγμένες ψυχές, έχουν γεννηθεί στην ελληνική φυλή. Όπως και κάποιες άλλες ιδιαίτερες ψυχές έχουν γεννηθεί σε διαφορετικές χώρες από την Ελλάδα.

Θέλουμε όμως να σας το ξεκαθαρίσουμε τόσο όσο δεν γίνεται περισσότερο.

Είτε ο αποσυμβολισμός της μυθολογίας του 12Θεου, είτε ο αποσυμβολισμός των παραβόλων που δίδαξε ο μέγιστος δάσκαλος Ιησούς Χριστός, είτε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος με την φιγούρα του κηρυκείου (ράβδος με δυο φίδια), είτε όλοι οι άλλοι ασύλληπτοι μύστες – Δάσκαλοι, κανένας μα κανένας δε κατέβηκε για τη χώρα που γεννήθηκε να διδάξει.

Όλοι, μηδενός και ουδεμίας δασκάλου/ας – μύστη/ιας δεν ενσαρκώθηκε στον πλανήτη σας, πάρα μόνο για να βοηθηθεί να ανέλθει πνευματικά όλη η ανθρωπότητα.

Κανένας μύστης, κανένας Δάσκαλος, καμία Δασκάλα δεν ήρθε για να διδάξει καμία μεμονωμένη χώρα.

Όλες οι σημαίες που ακλουθείτε στο μέρος που γεννηθήκατε, οι θρησκείες, τα ήθη και τα έθιμα, οι στημένες κρίσεις, οι στημένοι πόλεμοι, οι στημένοι προβοκάτορες, πράκτορες, πολιτικοί, θρησκείες, θρησκευτικοί άρχοντες, όλοι αυτοί έχουν μόνο ένα σκοπό. Είτε οι υψηλά ιστάμενοι το γνωρίζουν, είτε οι χαμηλά ιστάμενοι (παγωμένοι νόες) δεν το γνωρίζουν.

Όλα αυτά λοιπόν σκοπό έχουν να σας διαιρέσουν. Όλες μα όλες οι εξουσίες του πλανήτη σας, φυσικά η κάθε μια εκπροσωπεί την αλήθεια της, πως αλλιώς θα μπορέσουν να σας πείσουν, να ακολουθείτε πιστά και φανατισμένα αυτές τις εξουσίες που έχουν ταιριάξει τάχα στη δική σας ιδιαιτερότητα ή ιδιοσυγκρασία, ή χαρακτήρα.

Όμως, για την δημιουργία, για το Θειο σχέδιο, για το σύμπαν, αυτές οι διαφορές δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο μια λέξη, «ανθρωπότητα».

Γεννιέστε και πεθαίνετε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Από μια μητέρα γεννιέστε και το φυσικό σας σώμα το αφήνετε να αποσυντεθεί στο θάνατο σας στα υλικά της γης. Είτε σαν πλούσιοι από υλικά αγαθά ή φτωχοί να ζήσετε σε όλη την ενσάρκωση σας τα λίγα γήινα χρόνια που ισχύουν αυτά στην απειρότητα του χρόνου (όπως αντιλαμβάνεστε στη γη το χρόνο), είναι αστείο να το συζητάτε.

Ακόμα και 100 χρόνων να πάει ένας συνάνθρωπός σας, ρωτήστε αυτόν ή τους εαυτούς σας, αν κατάλαβε πως έφτασε 100 χρόνων. Θα σας απαντήσει ότι δεν κατάλαβα πως έφτασα 100 χρόνων.

Αυτός ο γρήγορος γήινος χρόνος όπως τον αντιλαμβάνεστε, βοηθάει στο να μπερδευτεί ο κατώτερος Δίας σας – Νους, ώστε να πλανεύεστε από όλες τις στημένες εξουσίες στο πλανήτη σας ότι τάχα 10 -30 η 50 γήινα χρόνια είναι τεράστιος χρόνος

Όμως, όπως σας προείπαμε, όλα τα παιδιά του πλανήτη σας, είναι παιδιά της ανθρωπότητας, όλοι οι νέοι και οι νέες του πλανήτη σας είναι μέλη της ανθρωπότητας, και ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τους μεσήλικες και για τους ηλικιωμένους.

Δεν σας κοιτάμε και δεν σας μιλάμε με διαφορετικές γλώσσες και διαφορετικές παροτρύνσεις. Όλους σας βλέπουμε σαν ανθρωπότητα και μέσα από αυτή την αποσφράγιση της γνώσης απευθυνόμαστε σε όλη την ανθρωπότητα.

Μιλώντας για τα παιδιά, μιλάμε για όλα τα παιδιά της ανθρωπότητας.

Μιλώντας για τους νέους και τις νέες, μιλάμε για όλα τους νέους και τις νέες της ανθρωπότητας. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τις άλλες ηλικίες.

Και σ’ αυτή την πρώτη επιστολή φυσικά απευθυνόμενοι σε όλους τους κατοίκους της γης/ ανθρωπότητα η μοναδική εργασία που είστε υποχρεωμένοι να ασχοληθείτε είναι να δουλέψετε πρώτα και αποκλειστικά με τον εαυτό σας. Μέσα από αυτή την αποσφράγιση σας δίνονται ακριβέστατες οδηγίες στο πως να εργαστείτε με τον εαυτό σας δηλαδή να μάθετε ποιοι είστε, να αποβάλετε όλα τα βαρίδια του εαυτού σας που φυσικά αντιστοιχούν στα δικά σας εγώ και κατόπιν εξαλείφοντας από εσάς τους ίδιους όλα τα βαρίδια -εγώ σας- επιθυμίες αυτός ο δρόμος θα σας οδηγήσει στην απόλυτη αυτογνωσία και αυτό αυτόματα σημαίνει για εσάς τους ίδιους, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Φυσικά μετά από αυτή τη κατάκτηση της αυτογνωσίας για εσάς τους ίδιους, και τον περίγυρο σας και κατ’ επέκταση για όλη την ανθρωπότητα πλέον ο πλανήτης σας ζει τη νέα χρυσή εποχή.

Πηγή: http://kataklusmosnoe.blogspot.gr/

Μεγάλη Πέμπτη: ο Χριστός πλένει πρώτα τα πόδια του προδότη, ρίχνοντας τον στο αιώνιο ανάθεμα

Πρώτος μεταξύ ίσων ο Χριστός, Αυτός ο πραγματικός μαχητής του δικαίου και της αλήθειας.

Πλένει τα πόδια των μαθητών του πριν τον Μυστικό Δείπνο, ετοιμάζει μόνος του το τραπέζι. Πρώτα πλένει τα πόδια του Ιούδα, ως γνώριζε για την προδοσία. Και αυτή η κίνηση αρκεί για να ρίξει το αιώνιο ανάθεμα στον προδότη. Εάν τον ειχε διώξει ή τον είχε σκοτώσει, ο Ιούδας θα ηταν απλώς ένα συνηθισμένο «συμβάν» της ιστορίας. Αυτή η κίνηση του Χριστού δείχνει την απεχθή φύση του ανθρώπου που πουλά το δίκαιο και την αληθεια για προσωπικά οφέλη.

Που βάζει το τομάρι του πάνω από το κοινό καλό, πάνω από την κοινωνία και την πατρίδα.

Μόνος του σφίγγει την θηλειά γύρω από τον λαιμό του μόλις η προδοσια της αλήθειας και του δικαίου ολοκληρώνεται. Τα αργύρια του άδικου, ουδείς τα χάρηκε.

Εἰς τὸν Ἱερὸν Νιπτήρα

Νίπτει Μαθητῶν ἑσπέρας Θεὸς πόδας,

Οὗ ποῦς πατῶν ἦν εἰς Ἐδὲμ δείλης πάλαι.

Εἰς τὸν Μυστικον Δεῖπνον

Διπλοῦς ὁ Δεῖπνος· Πάσχα γὰρ νόμου φέρει,

Καὶ Πάσχα καινόν, Αἷμα. Σῶμα Δεσπότου.

Εἰς τὴν ὑπερφυᾶ Προσευχὴν

Προσεύχῃ· καὶ φόβητρα, θρόμβοι αἱμάτων,

Χριστέ, προσώπου, παραιτούμενος δῆθεν

Θάνατον, ἐχθρὸν ἐν τούτοις φενακίζων.

Εἰς τὴν Προδοσίαν

Τί δεῖ μαχαιρῶν, τί ξύλων λαοπλάνοι,

Πρὸς τὸ θανεῖν πρόθυμον εἰς Κόσμου λύτρον.

Βιογραφία

Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου, Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ’ εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του και της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.

Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν’ αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ’ όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ’ όλους».

Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στό Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ’ όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανακάθησε.

Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιός θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.

Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ’ αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.

Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεό μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.

Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.

Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πεί εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε. Από ‘κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωϊ.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. δ’.

Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχὴν τὴν Διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴν τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.

Κάθισμα

Ἦχος α’. Τὸν Τάφον σου Σωτὴρ.

Ὁ λίμνας καὶ πηγάς, καὶ θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν ἡμᾶς, ἐκπαιδεύων ἀρίστην, λεντίῳ ζωννύμενος, Μαθητῶν πόδας ἔνιψε, ταπεινούμενος, ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας, καὶ ὑψῶν ἡμᾶς, ἀπὸ βαράθρων κακίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)

Αὐτὸς ποὺ δημιούργησε τὶς λίμνες, τὶς πηγὲς καὶ τὶς θάλασσες, θέλοντας νὰ μᾶς διδάξει τὴν πιὸ τέλεια ταπείνωση, ἀφοῦ ζώστηκε τὸ λέντιο (ποδιά), ἔνιψε τὰ πόδια τῶν μαθητῶν, ταπεινούμενος ἀπὸ ὑπερβολικὴ εὐσπλαχνία, καὶ ἀνυψώνοντας ἐμᾶς ἀπὸ τὰ βάραθρα τῆς κακίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Ἕτερον Κάθισμα

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Ταπεινούμενος, δι’ εὐσπλαγχνίαν, πόδας ἔνιψας, τῶν Μαθητῶν σου, καὶ πρὸς δρόμον θεῖον τούτους κατεύθυνας, ἀπαναινόμενος Πέτρος δὲ νίπτεσθαι, αὖθις τῷ θείῳ ὑπείκει προστάγματι, ἐκνιπτόμενος, καὶ σοῦ ἐκτενῶς δεόμενος, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Κάθισμα

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Συνεσθίων Δέσποτα, τοῖς Μαθηταῖς σου, μυστικῶς ἐδήλωσας, τὴν παναγίαν σου σφαγήν, δι’ ἧς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν, οἱ τὰ σεπτά σου, τιμῶντες Παθήματα.

Ὁ Οἶκος

Τῇ μυστικῇ ἐν φόβῳ τραπέζῃ, προσεγγίσαντες πάντες, καθαραῖς ταῖς ψυχαῖς, τὸν ἄρτον ὑποδεξώμεθα, συμπαραμένοντες τῷ Δεσπότῃ, ἵνα ἴδωμεν τοὺς πόδας πῶς ἀπονίπτει τῶν Μαθητῶν, καὶ ἐκμάσσει τῷ λεντίῳ, καὶ ποιήσωμεν ὥσπερ κατίδωμεν, ἀλλήλοις ὑποταγέντες, καὶ ἀλλήλων τοὺς πόδας ἐκπλύνοντες· αὐτὸς γὰρ ὁ Χριστὸς οὕτως ἐκέλευσε, τοῖς αὐτοῦ Μαθηταῖς ὡς προέφησεν, ἀλλ’ οὐκ ἤκουσεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.

Πηγή: https://olympia.gr/

ΟΙ ΧΗΜΙΚΟΙ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΑΣ

Ένας έξυπνος , σπουδαγμένος πράξη -θεωρία, άνθρωπος, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον καχύποπτος με τους <αεροψεκασμούς> !

Τουλάχιστον αποκαλύπτεται ένα τεράστιο κόστος για να γίνονται οι ψεκασμοί.

Ξεκινώντας από μία απλούστατη λογική (η σχέση χρήματος -κέρδους ), δεν ξοδεύω ένα cent αν δεν εισπράξω δύο !!!

Ας μην θεωρηθώ συνωμοσιολόγος , οι ψεκασμοί είναι γεγονός , πράγμα που σημαίνει ότι αυτός ο οποίος πληρώνει το κόστος των ψεκασμών αναμένει το ανάλογο κέρδος !

Πότε, από που θα εισπράξει το κέρδος της επένδυσης ?

Τα πράγματα από δω και πέρα γίνονται πολύπλοκα !!

Αναγκαστικά θα αναφερθώ σε ένα τραγικό ανέκδοτο!

-Ένας σκορπιός ήθελε να περάσει ένα ποταμάκι. Κολύμπι δεν ήξερε και ζήτησε από έναν βάτραχο να τον πάρει στην ράχη του να τον περάσει απέναντι.

Ο βάτραχος καχύποπτος του λέει..

-Τι λες να με κεντρίσεις?

-Μα αν σε κεντρίσω θα πνιγώ  κι εγώ !!

-Έπεισε λοιπόν τον βάτραχο  και τον πήρε στην πλάτη του!

-Στα μισά του δρόμου κεντρίζει  τον βάτραχο!!

-Τι έκανες του λέει ο βάτραχος, θα πνιγείς και συ μαζί μου !!

-Άκου, του λέει ο σκορπιός τι  κι αν πνιγώ, η δουλειά μου είναι να τσιμπώ!

Θέλει να μας πει η ιστορία ότι αυτοί που ψεκάζουν με ένα σωρό χημικά στοιχεία, εισπράττουν  κι αυτοί και τα παιδιά τους τα ίδια δηλητήρια !!!

Ας δούμε τα πράγματα με το μάτι του ερευνητή.

Η Βιολογική επιστήμη προηγείται της φαντασίας, όπως και όλες οι συναφείς επιστήμες !!!

Το πρόγραμμα της παγκοσμιοποίησης προβλέπει πολλά πράγματα ..

Πρώτον ο έλεγχος των συνειδήσεων (η πλύση εγκεφάλου απεσύρθη ως αναχρονιστική )  αποτελεί πρώτο κανόνα !

Σε αυτό συμμετέχουν οι ψεκασμοί, τα υποδουλωμένα Μ.Μ.Ε. και  οι πουλημένες κυβερνήσεις !!!

Δεύτερον η διασπορά ασθενειών, οι οποίες  την κύρια πηγή πλουτισμού της απόλυτα ελεγχομένης φαρμακοβιομηχανίας!!

Τρίτον  τα μυστικά πειράματα για το ...2016 ...χρηματοδοτούνται από όλες τις πηγές πλουτισμού της Παγκόσμιας Τάξης !

Αν δεν βάλουμε την φαντασία να συνεργαστεί με την γνώση, η Παγκόσμια νέα τάξη πραγμάτων θα φέρει την πληθυσμιακή ποσότητα στα μέτρα της !!

Θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι προηγούνται 100 χρόνια !

Το πάζλ θα ολοκληρωθεί με την προετοιμαζόμενη πανθρησκεία !

Θα αναφερθώ σε μια προσωπική εμπειρία την οποία εφάρμοζα όταν είχα την βιοτεχνία !

Τον Αύγουστο μήνα, όταν ο ανταγωνισμός πήγαινε διακοπές, όχι μόνο δεν σταματούσα αλλά συνέχιζα την παραγωγή  με ειδική ομάδα εργαζομένων και ταυτόχρονα  αλλά προχωρούσα στην βελτίωση των προϊόντων μου !!

Έκπληκτος ο ανταγωνισμός  έβλεπε να προηγούμαι !!

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, την ώρα όπου όλοι απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής, εκείνη εργάζεται μέρα-νύκτα σε εργαστήρια όλων των ειδικοτήτων !

Έκπληκτοι λοιπόν παρατηρούμε τους ψεκασμούς, την ηλεκτρονική τεχνολογία (για την οποία ούτε καν περιμένουν να <χωνέψεις > τα πρώτα κι ακολουθούν νέες ανακαλύψεις ), την διαστημική τεχνολογία, την επίγεια ( βλέπε CERN) κτλ.

Η Ελλάδα ήταν και είναι το <χαμσεράκι> πειραματόζωο, μέσω της οποίας δοκιμάζουν ότι  νέο παράγουν ή σκέπτονται !

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ !

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ο Κολοκοτρώνης και ο οξύθυμος στρατιώτης

Ο Κολοκοτρώνης έκανε μια μέρα δριμύτατες παρατηρήσεις σ’ ένα από τους άνδρες της φρουράς.

Εκείνος, οξύθυμος καθώς ήταν, κατέβασε από τον ώμο το καρυοφύλλι του, 

σκόπευσε τον Κολοκοτρώνη στο κεφάλι και τράβηξε τη σκανδάλη.

Αλλά το όπλο έπαθε εμπλοκή.

Ατάραχος, τότε, ο Γέρος του Μοριά του είπε:

– Σε τιμωρώ με δέκα ημέρες περιορισμό στη σκηνή σου, γιατί δεν συντηρούσες καλά το όπλο σου.

Πηγή: https://olympia.gr/

Ο καθηγητής και ο βαρκάρης

Κάποια μέρα, ένας από τους μεγαλύτερους πανεπιστημιακούς καθηγητές και υποψήφιος του βραβείου Νόμπελ, διάσημος σε όλο τον κόσμο, έφθασε στις όχθες μια λίμνης.

Ζήτησε από τον βαρκάρη να του κάνει το γύρο της λίμνης για να ξεκουραστεί και να απολαύσει τη σπάνια ομορφιά της. Ο βαρκάρης ανταποκρίθηκε με πολύ προθυμία. Όταν απομακρύνθηκαν από την ακτή, ο καθηγητής άρχισε τις πειρακτικές ερωτήσεις του.

-Φίλε μου, γνωρίζεις μαθηματικά, τον ρώτησε.

-Όχι, απάντησε συνεσταλμένα ο βαρκάρης.

-Έχεις χάσει το ένα τέταρτο της ζωής σου, ήταν η απάντηση του καθηγητή.

-Μήπως ξέρεις αστρονομία; συνέχισε το πείραγμα.

-Όχι, απάντησε ο βαρκάρης.

-Έχεις χάσει τα δύο τρίτα της ζωής σου. Τότε θα γνωρίζεις φιλοσοφία.

-Όχι, απάντησε και στην τρίτη ερώτηση ο βαρκάρης.

-Κρίμα! Έχεις χάσει τα τρία τέταρτα της ζωής σου, αποφάνθηκε ο σοφός καθηγητής.

Ξαφνικά μια καλοκαιριάτικη καταιγίδα ξέσπασε. Η βάρκα, καταμεσής της λίμνης, χοροπηδούσε σαν καρυδότσουφλο. Ο αγέρας σφύριζε δαιμονισμένα. Απεγνωσμένα προσπαθούσε ο βαρκάρης να κρατήσει τη βάρκα του. Γύρισε τότε προς τον καθηγητή και τον ρώτησε:

-Καθηγητά μου, ξέρετε να κολυμπάτε;

-Όχι, απάντησε εκείνος ξέψυχα.

-Λυπάμαι, αλλά εσείς χάσατε όλη σας τη ζωή!

Ένα δυνατό κύμα αναποδογύρισε τη βάρκα…

«Μεριμνάς και τυρβάζει περί πολλά∙ ενός δε εστί χρεία» (Λουκ.10,41).

Μάθε να κολυμπάς…

Πηγή:  http://www.vimaorthodoxias.gr/

Η Ελλάδα μπορεί;

Κύριε Περιπατητή, πριν από ένα μήνα και κάτι είχα διαβάσει το άρθρο σας με τίτλο «1η Μαρτίου» και μου δημιούργησε διάφορες σκέψεις. Αλλού πίστευα ότι συμφωνώ, σε άλλα ήμουν αντίθετος. Εκεί στο καφενείο, όπου με τον καφέ διαβάζω και την «ΠΑΤΡΙΣ», μπορεί ν’ ακούσει κανείς πολλά και διάφορα. Βλέπετε, είναι ο χώρος όπου συχνάζουν αυτοί που έχουν καιρό και δεν έχουν καμία άλλη ασχολία. Έτσι, κάθονται με τις ώρες και σχολιάζουν την καθημερινότητα.

Με αφορμή το άρθρο σας, όσοι το είχαν διαβάσει, πήραν αφορμή για συζήτηση πάνω στο επίμαχο θέμα της μετανάστευσης. Και με την ευκαιρία, όσοι δεν το είχαν διαβάσει, για να πάρουν μέρος στη συζήτηση και να έχουν γνώμη, κυκλοφόρησαν την εφημερίδα από χέρι σε χέρι. Έτσι, το άρθρο σας το διάβασαν οι περισσότεροι, εκείνο το πρωί. Πρόσεξα ότι στο τέλος επικράτησε μέσα στην αίθουσα του καφενείου κάποιος σκεπτικισμός. Εκείνοι που ξεκίνησαν λέγοντας ότι τα γράφετε με μια δόση … ισλαμοφοβίας, έδειξαν στη συνέχεια να είναι πιο συγκρατημένοι, πιο μετριοπαθείς και πιο προβληματισμένοι. Η δική μου γνώμη ήταν, πως τα γράφετε μάλλον συντηρητικά. Ότι μεταξύ σοβαρού και αστείου, τα λέτε «με το γάντι». Πιστεύω ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή και ότι τα δύσκολα και τα παράξενα είναι μπροστά μας. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Πρόκειται για τις πρώτες … αψιμαχίες, για κάποιες αναγνωριστικές κινήσεις. Μου φαίνεται δύσκολο το ποτάμι να γυρίσει πίσω.

Η συγκεκριμένη μεταναστευτική ροή έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το ένα είναι το οικονομικό και το άλλο είναι το θρησκευτικό. Στην περίπτωση αυτή και τα δύο χαρακτηριστικά συμπίπτουν. Δηλ. αυτοί που προσπαθούν να έρθουν στην Ευρώπη αφενός είναι οικονομικοί μετανάστες, δηλ. άνθρωποι που αναζητούν μια καλύτερη ζωή και από την άλλη, στην πλειοψηφία τους είναι μωαμεθανοί. Χωριστά αν το δούμε, κανένα από τα δύο δεν είναι ούτε μεμπτό, ούτε επιλήψιμο. Όμως, και τα δύο μαζί, όταν βρίσκονται σε αντιπαράθεση σε ένα χώρο, όπως η Ευρώπη, όπου η πλειοψηφία βρίσκεται σε ένα γενικά υψηλότερο οικονομικό επίπεδο και χαρακτηρίζεται από ένα διαφορετικό θρήσκευμα, είμαστε πολύ κοντά στο να σχηματιστεί ένα εκρηκτικό μίγμα. Και σε πολλές περιπτώσεις αυτό το μίγμα έχει αρχίσει να δίνει τους πρώτους του σπινθήρες.

Όπως στο ποδόσφαιρο (αλλά και σε άλλα αθλήματα), όταν οι ομάδες παίζουν εκτός έδρας είναι πάντοτε συγκρατημένες. Σέβονται τον αντίπαλο και η ομάδα ξεκινά από το «να μη χάσει». Έτσι και οι πλειοψηφία των μεταναστών… ξέροντας ότι βρίσκονται μακριά από τον τόπο τους, μακριά από τους δικούς τους, σε ένα τόπο ξένο, συμπεριφέρονται με σεμνότητα και προκαλούν τη συμπάθεια των κατοίκων στον τόπο που βρίσκονται, προσωρινά. Όμως, με την αύξηση του αριθμού των μεταναστών, εμφανίζονται και οι πιο ανυπόμονοι και απαιτητικοί … κάπου «βγαίνουν και τα μαχαίρια», δημιουργούνται τοπικά και κάποια έκτροπα και η εικόνα αρχίζει να θαμπώνει… Κάτω από την πίεση της δύσκολης ζωής που βιώνουν, διατυπώνονται οι πρώτες απαιτήσεις και οι διαμαρτυρίες που έχουν. Ο ίδιος άκουσα στην τηλεόραση μετανάστη να διαμαρτύρεται σε κάποιον αστυνομικό, λέγοντας: «Τώρα βρισκόμαστε στην Ε.Ε. Απαιτούμε να έχουμε τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών». Από μια μεριά μπορεί να ακούγεται λογικό. Μόνο που δεν βρίσκεται στην Ε.Ε. με νόμιμο τρόπο, ούτε και είναι κάτοικος χώρας της Ε.Ε. Για να το δούμε και λίγο με το μεγεθυντικό φακό, ας φανταστούμε ότι επιστρέφεις στην ωραία μονοκατοικία σου, που μόχθησες να τη φέρεις σ’ ένα λογαριασμό και στον κήπο σου υπάρχει μια σκηνή της οποίας ο «ένοικος», σου δηλώνει ότι μια που βρίσκεται εκεί, απαιτεί να έχει το ίδια δικαιώματα που έχεις κι εσύ (κι όχι μόνο στον κήπο, αλλά και μέσα στο σπίτι … και ίσως και δικαιώματα που έχουν να κάμουν με πρόσωπα της οικογένειάς σου).

Κύριε Περιπατητή, το πρόβλημα των μεταναστών, γίνεται ακόμα πιο οξύ, από το κλείσιμο των συνόρων των άλλων κρατών της Ε.Ε. με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των μεταναστών στη χώρα μας. Παρά το γεγονός, ότι όλοι δηλώνουν ότι η επιθυμία τους είναι να μεταβούν στη Γερμανία οι περισσότεροι ή σε άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης, γίνεται αντιληπτό ότι η φράση «στην Ελλάδα, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» ξεφεύγει από τα όρια του αστείου. Γιατί μόνο αστείο που δεν είναι το ότι οι μετανάστες στην Ειδομένη κρατούν πάνω από δυο βδομάδες κλειστή τη σιδηροδρομική γραμμή. Αποτέλεσμα η διακοπή της επικοινωνίας και η εισαγωγή εμπορευμάτων για την τροφοδοσία της αγοράς. Υπολογίστε το οικονομικό κόστος σε ένα ήδη επιβαρυμένο κλάδο, του οποίου η δυσχερής πορεία αντανακλά αρνητικά στη ζωή όλων μας. Σε άλλη περίπτωση, μετανάστες –κατά βούληση- καταλαμβάνουν το οδόστρωμα και διακόπτουν (δηλ. απαγορεύουν) τη διέλευση πεζών και οχημάτων. Φανταστείτε να πηγαίνετε στο σπίτι σας με το αυτοκίνητο και καθ’ οδόν να διαπιστώσετε ότι οι μετανάστες σας κλείνουν το δρόμο. Ή να έχετε ένα χωράφι (από το οποίο περιμένετε να ζήσετε, ως γεωργός) και να μην μπορείτε να το οργώσετε, επειδή έχει καταληφθεί από τις σκηνές των μεταναστών…

Κατανοώ την καλή διάθεση που υπάρχει, διάχυτη, σε πολύ κόσμο, απέναντι στην προσπάθεια όλων αυτών των ανθρώπων, που αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανέχειας. Και ένα πτηνό πληγωμένο και ένα ταλαίπωρο ζωάκι αν το δούμε στο δρόμο μας θα το μαζέψουμε για να το περιθάλψουμε. Πολύ περισσότερο αν είναι αυτοί κάποιοι συνάνθρωποί μας. Τα παραδείγματα βοήθειας και συμπαράστασης είναι άπειρα, όπως διαπιστώνουμε βλέποντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Όμως, για τη χώρα μας το πρόβλημα έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι ότι ζούμε σε μια δυσχερή οικονομική συγκυρία και λόγω της οποίας αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί ότι η παροχή βοήθειας δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ χρόνο, χωρίς εξωτερική βοήθεια. Το άλλο είναι πως όλοι όσοι ζούνε στην ανέχεια, σε όλη την Αφρική και στην Ασία, έχουν για στόχο τους την Ευρώπη και αναγκαστικά συγκεντρώνονται στον αδύνατο κρίκο εισόδου, που είναι η χώρα μας.

Είδαμε και την «παρά φύσιν» (sic) εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην αναχαίτιση της διακίνησης από την Τουρκία στα νησιά μας. Δεν ακούσαμε κάποιο –έστω και πρόχειρο- απολογισμό της επιχείρησης. Και η παρουσία του ΝΑΤΟ είναι «παρά φύση», επειδή δεν προβλέπεται από το καταστατικό της ίδρυσής του να αναλαμβάνει και να εμπλέκεται σε επιχειρήσεις αυτού του είδους… Βλέπουμε και την εξέλιξη της Ευρω-Τουρκικής συμφωνίας. Και αυτή δεν αποφέρει καρπούς, τουλάχιστον στο ξεκίνημά της, όπου οι προοριζόμενοι για επανεγκατάσταση, δηλ. οι επιστροφές στην Τουρκία είναι «σταγών εν τω ωκεανώ»… αφήστε που κάποιες ομάδες μεταναστών εξαφανίζονται καθ’ οδόν και η αστυνομία τους ψάχνει (κωμικοτραγικό). Κατά μέρος το γραφειοκρατικό κώλυμα, κατά το οποίο δεν επιτρέπεται η μετακίνηση αν δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα της παροχής ασύλου, πράγμα που ώθησε όλους σχεδόν τους μετανάστες να υποβάλλουν αίτηση για άσυλο. Γράφε «καθυστέρηση»… Κερδισμένη από τη συμφωνία αυτή, θα είναι η Τουρκία, που με την κατάργηση της βίζας, τα 75 εκατομμύρια από τους γείτονές μας, θα περιδιαβαίνουν ανενόχλητοι την Ευρώπη!

Κύριε Περιπατητή, διαβάζουμε, κατά διαστήματα, ότι κι εμείς οι Έλληνες είμαστε λαός μεταναστευτικός και ότι συμπάσχουμε και έχουμε ηθική υποχρέωση κ.λπ. Οι πρόσφυγες του ’22, που ήρθαν στη χώρα μας, ήταν … 200% Έλληνες, όπως είναι όλοι οι Έλληνες που ζουν εκτός συνόρων. Και πάλι, όμως, χρειάστηκαν δεκαετίες προσαρμογής… Οι Έλληνες που μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, έως και τα μέσα του περασμένου αιώνα, σε Αμερική και Αυστραλία, κυρίως, προσαρμόστηκαν, προόδευσαν και κάποιοι μεγαλούργησαν όπου κι αν εγκαταστάθηκαν, μη έχοντας μεγάλες διαφορές στη νοοτροπία και κυρίως στη θρησκεία! Άρα, μιλάμε για άλλο πράγμα. Κοινή ευχή, όλων μας, είναι να δοθεί σύντομα η καλύτερη και όσο γίνεται πιο ανώδυνη λύση στο πρόβλημα αυτό. Αρκεί να δούμε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις κι όχι να αναζητούμε… σοβαρούς επενδυτές εκεί όπου βασιλεύει η ανέχεια. Διαφορετικά, μακροπρόθεσμα, αφού ούτε η Ευρώπη θα αντέξει σε ένα υπέρογκο μεταναστευτικό κύμα… η Ελλάδα μπορεί;

Ευχαριστώ ( Κ.Ι.Μ. )

Ep.Peripatitis@gmail.com

Πηγή: http://www.patris.gr/

Ημέρες 1974 στο Αιγαίο;

Έγραψε ο Σάββας Καλεντερίδης.

Ένας φίλος που ήταν για χρόνια κοντά στον Αριστοτέλη Ωνάση, μου εξιστόρησε ένα περιστατικό. Ο μεγάλος εκείνος Έλληνας του είχε εκμυστηρευτεί ότι ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, την άνοιξη του 1974, είχε πει στον ίδιο ότι «Θα γίνουν καλά πράγματα για την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Θα πάρουμε τη Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο. Έχουμε τη στήριξη των ΗΠΑ. Μόνο που μου ζητάνε να βγάλω από τη μέση τον Μακάριο, για να έχουμε τη στήριξή τους».

Τότε ο πανέξυπνος Καππαδόκης (και όχι Σμυρνιός) γύρισε και του είπε: «Και γιατί σου ζητάνε να τον βγάλεις εσύ από τη μέση και δεν το κάνουν οι ίδιοι; Γιατί πρέπει να το κάνεις εσύ;».

Ο Ιωαννίδης δεν άκουσε τον Ωνάση και έκανε το προδοτικό πραξικόπημα, που άνοιξε το δρόμο για τον Αττίλα και την κατάληψη του 40% της Μεγαλονήσου.

Όταν ήμουν ανθυπίλαρχος, το 1981, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων διοικητής ήταν ο τότε ταξίαρχος Νικόλαος Γρυλλάκης. Σε μια από τις συγκεντρώσεις της Παρασκευής, μιλώντας σε όλους τους ανθυπιλάρχους, μας είπε την εξής ιστορία:

Όταν ο ταξίαρχος Ιωαννίδης έκανε το προδοτικό πραξικόπημα, είχε πάρει διαβεβαιώσεις από κάποιον αξιωματούχο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι δεν πρόκειται να αντιδράσει η Τουρκία. Τις ημέρες που άρχισαν οι Τούρκοι να συγκεντρώνουν στρατεύματα στη Μερσίνα, ο Αμερικανός… αξιωματούχος συνέχισε να διαβεβαιώνει ότι πρόκειται για ασκήσεις. Όταν ξεκίνησαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί και άρχισε η απόβαση, ο Ιωαννίδης εξοργισμένος αναζήτησε τον Αμερικανό αξιωματούχο στην πρεσβεία, για να του διαμαρτυρηθεί γιατί δεν τήρησε τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις που του είχε δώσει.

Όμως η απάντηση που πήρε από τον τηλεφωνητή της πρεσβείας ήταν «δεν υπηρετεί τέτοιο άτομο στην πρεσβεία μας κύριε…» και του έκλεισε το τηλέφωνο.

Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι μας και κυρίως την γνωρίζουν οι συγγενείς των χιλιάδων θυμάτων και αγνοουμένων, οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες των Κατεχομένων και ολόκληρος ο ελληνισμός, που κουβαλάει τις μνήμες της εισβολής και τον πόνο της συνεχιζόμενης κατοχής του 40% της Κύπρου.

Οι μέρες που ζούμε θυμίζουν σκηνικό ανωμαλίας.

Η Ελλάδα είναι μια ημικατεστραμμένη χώρα, ο κοινωνικός ιστός έχει διαλυθεί, το κράτος έχει τεθεί στην υπηρεσία των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΜΚΟ, των αλληλέγγυων και των κάθε είδους μπουκαδόρων, και φυσικά τα αδιέξοδα στην οικονομία παραμένουν.

Την ίδια στιγμή, η πολιτική των ανοικτών συνόρων και οι καταστροφικοί χειρισμοί στο Προσφυγικό –μεταξύ αυτών και η αποδοχή της περίεργης εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο θέμα αυτό– στην κυριολεξία έχουν οδηγήσει στην γεωπολιτική περιθωριοποίηση της πατρίδας μας στη διεθνή σκηνή, ακόμα και στην ίδια τη δική μας ΕΕ, και στην κατάρρευση του οικοδομήματος των επιχειρημάτων μας στο Αιγαίο, σε μια περίοδο που η ρευστότητα και η αστάθεια στη Μέση Ανατολή τείνει να επεκταθεί στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

Η Τουρκία, τρομοκρατημένη υπό το φάσμα της Κουρδικής Απειλής, προσπαθεί να πιαστεί απ’ όπου μπορεί κι απ’ όπου βρει, ενώ έχει θέσει ως κυρίαρχο στόχο την εξομάλυνση των σχέσεών της με την Αίγυπτο, τη Ρωσία, το Ισραήλ, ακόμα και τον ίδιο τον Άσαντ.

Σε μια τέτοια περίοδο, που φυσιολογικά θα έπρεπε να παρατηρείται ύφεση, η Τουρκία προβαίνει σε μια πρωτοφανή κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, με επαναλαμβανόμενες υπερπτήσεις πάνω από ΕΛΛΗΝΙΚΑ νησιά του Αιγαίου επί τρεις συνεχόμενες ημέρες, λες και οι Τούρκοι και κάποιοι άλλοι περιμένουν έναν Έλληνα να καταρρίψει ένα τουρκικό αεροσκάφος, για να ακολουθήσει στη συνέχεια το σενάριο που είδαμε να παίζεται στην Κύπρο το 1974, με τις παραλλαγές που απαιτεί η γεωπολιτική συγκυρία και η γεωγραφική ιδιαιτερότητα του αιγαιακού χώρου.

Προσοχή, αδέλφια, οι ελληνοτουρκικές κρίσεις πάντα –μα πάντα– σχεδιάστηκαν σε ξένα γραφεία και στη συνέχεια οι σχεδιαστές έψαξαν τους δράστες σε Τουρκία και Ελλάδα, για να τα υλοποιήσουν.

Και στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί τέτοιοι πολιτικοί, μα πάρα πολλοί. Ο εφιάλτης της διαπραγμάτευσης του 2015 και η καταστροφική κατάληξή της με τα capital controls, το ξεπούλημα των τραπεζών και η συνεχιζόμενη καταστροφή των ελληνικών επιχειρήσεων, επ’ ωφελεία των πολυεθνικών, συνεχίζεται (περίπτωση Ηλεκτρονικής), έγινε από τέτοιους.

Προσοχή λοιπόν, γιατί ο Ιωαννίδης σάπισε στη φυλακή...

Πηγή: http://www.pontos-news.gr/article/149228/imeres-1974-sto-aigaio

Φωτοβολταϊκά πάνελ παράγουν ενέργεια όταν βρέχει

Μόνο τα φωτοβολταϊκά στις στέγες μπορούν να παραγάγουν το 40% των ενεργειακών αναγκών στις ΗΠΑ.

Παρόλα αυτά, η ηλιακή ενέργεια έχει περιορισμούς με κυριότερο τη διαλείπουσα φύση της παραγωγής της: τα φωτοβολταϊκά δεν παράγουν ενέργεια ούτε το βράδυ ούτε όταν επικρατεί συννεφιά.

Το βράδυ δεν μπορεί να γίνει μέρα, αλλά ηλιακή ενέργεια μπορεί να παραχθεί ακόμα και όταν βρέχει υποστηρίζουν τέσσερεις κινέζοι επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Yunnan Normal University και το Ocean University.

Οι κινέζοι ερευνητές ανακάλυψαν πώς η εφαρμογή γραφενίου πάνω στα φωτοβολταϊκά πάνελ μπορεί να μετατρέψει τη βροχή σε καθαρή ενέργεια.

Μπορεί η βροχή να τροφοδοτήσει τις ηλιακές κυψέλες το ίδιο αποδοτικά με την ηλιακή ακτινοβολία; Την απάντηση τους έδωσε το γραφένιο, ένα δισδιάστατο υλικό με πάχος ενός ατόμου άνθρακα που χάρισε το βραβείο Νομπέλ Φυσικής στους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ που το ανακάλυψαν πριν από λίγα χρόνια.

Το γραφένιο, το «πιο αγώγιμο υλικό στον κόσμο» έχει πλήθος εφαρμογών, από το φιλτράρισμα του νερού ως τις ιατρικές συσκευές, αλλά και τα φωτοβολταϊκά.

Η Κινέζοι τοποθέτησαν γραφένιο στις ηλιακές κυψέλες και «ως εκ θαύματος» παρήγαγαν ηλιακή ενέργεια από τη βροχή.

Πώς έγινε αυτό; Τα θετικά φορτισμένα ιόντα των διαφόρων αλάτων που υπάρχουν στο νερό της βροχής, όπως το αμμώνιο, το ασβέστιο και το νάτριο αντιδρούν με τα ιόντα του γραφενίου παράγοντας ηλεκτρισμό και έτσι επιτρέπουν στις φωτοβολταϊκές κυψέλες να παραγάγουν ενέργεια ακόμα και όταν βρέχει.

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή τεχνολογική ανακάλυψη, αλλά δεν μπορεί ακόμα να χαρακτηριστεί ως οριστική λύση σε μια από τις αιτίες της διαλείπουσας παραγωγής. Οι φωτοβολταϊκές κυψέλες που είναι επικαλυμμένες με γραφένιο έχουν χαμηλή αποδοτικότητα, της τάξης του 6,5% τη στιγμή που οι συμβατικές κυψέλες μετατρέπουν το 22% της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική ενέργεια.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς την οριστική και αμετάκλητη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Πηγή: http://www.econews.gr/

ΝΕΑ ΣΟΒΑΡΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης - Βήμα βήμα προχωρεί με προκλητικό τρόπο το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς στην σταδιακή μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης, το κορυφαίο αρχιτεκτονικό δημιούργημα της ανατολικής Χριστιανοσύνης, σε μουσουλμανικό τόπο λατρείας.

Η νέα σοβαρή τουρκική πρόκληση στην Αγία Σοφία παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτολγου και του θρησκευτικού ηγέτη της Τουρκίας, Mehmet Görmez, είναι τα εγκαίνια μέσα στον ναό μιας ισλαμικής θρησκευτικής έκθεσης με την ιερή μουσουλμανική ονομασία «Ask-ı Nebi», τελώντας παράλληλα και παρουσία εκατοντάδων επισκεπτών και μια χαρακτηριστική μουσουλμανική τελετή.

Η έκθεση αυτή προβάλλει διάφορα μουσουλμανικά σύμβολα με κύριο στόχο να καταδείξει τον ισλαμικό χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας και όπως αναφέρεται, στα εγκαίνια της προσκλήθηκαν και παραβρέθηκαν και ισλαμικοί παράγοντες από τα Βαλκάνια όπως και ο εκπρόσωπος της μουσουλμανικής βοσνιακής κυβέρνησης, Denis Zvizdiç.

Η νέα αυτή τουρκική πρόκληση είναι στα πλαίσια του μεγάλου σχεδίου της ισλαμικής κυβέρνησης της Τουρκίας να θέσει προ τετελεσμένων την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης σε μουσουλμανικό τέμενος, ανταποκρινόμενη στις υποσχέσεις που έχει δώσει γι’ αυτόν τον σκοπό στους οπαδούς της.

  

Εμείς, ας… μείνουμε απαθείς να παρακολουθούμε τις αλλεπάλληλες τουρκικές προκλήσεις. Μάλιστα!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ (Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος)

Πηγή: www.nikosxeiladakis.gr