Επιστολή των 34 ακαδημαϊκών, προς τους Πολιτικούς.

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

Η Ελληνική πολιτεία σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και λειτουργία τεμένους στο Βοτανικό, προφανώς για να ασκείται κρατικός έλεγχος σε αυτό. Όμως στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση, γινόμενη υπό την πίεση της Τουρκίας και των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, επαυξάνει σοβαρά τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας από το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Η ανεξέλεγκτη εισροή αλλοεθνών στο έδαφος μιας χώρας είναι παράνομος εποικισμός, συνιστά έγκλημα εθνοκτονίας συντελούμενο κατά κανόνα υπό ανώμαλες συνθήκες πολέμου, και απαγορευόμενο από το διεθνές δίκαιο (Άρθρο 8.2.β.viii του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου).

Παράνομος μουσουλμανικός εποικισμός είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: και οι έποικοι, αντί να απελαθούν, όπως διατάσσουν οι νόμοι, εδραιώνονται και α π α ι τ ο ύ ν.

Το δε μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο καθώς εκατομμύρια παράνομοι αλλοδαποί βρίσκονται ήδη στη χώρα, ενώ οι νέες αφίξεις παρουσιάζουν υψηλό ρυθμό αύξησης ιδιαίτερα από μουσουλμανικές χώρες. Μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία της τάξεως του 27% και παραπαίει στο χείλος της χρεωκοπίας όχι μόνο δεν έχει ανάγκη από μετανάστες αλλά δεν μπορεί να τους προσφέρει, και περισσότερο σε λαθρομετανάστες, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, αφού δεν μπορεί να τις παράσχει και σε μεγάλο ποσοστό των πολιτών της.

Μετά την συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν το 2013 μπήκαν στην τελική ευθεία οι διαδικασίες για την κατασκευή, με έξοδα του Ελληνικού κράτους, ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, στην περιοχή του αρχαίου Ελαιώνα, επάνω σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε σε αυτούς από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

Με την παρουσία του τεμένους ο Βοτανικός, μια περιοχή στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα γκέτο ανέργων παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστών, με όλα τα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν τέτοια γκέτο, και μια βάση του φανατικού Ισλάμ που φουντώνει κάτω από τέτοιες συνθήκες.

Επιπροσθέτως, η περιβαλλοντική επιβάρυνση από ένα τέτοιο γκέτο θα είναι καταστροφική για μια περιοχή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ανακούφιση και χώρους «αναπνοής» για τους κατοίκους.

Η κατασκευή τεμένους στο Βοτανικό για την ικανοποίηση της Τουρκίας και των απαιτήσεων παράνομων μεταναστών, η υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β' 1453, 5-6-2014), και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προωθείται από την κυβέρνηση, έχουν επιπτώσεις πολύ ευρύτερες από αυτές στον Βοτανικό.

Η κατασκευή και λειτουργία τζαμιών με δαπάνες του κράτους ανταμείβει την παράνομη εισβολή και στην συνέχεια εποίκηση από αλλοεθνείς επήλυδες πλήρως αναφομοίωτους και οδηγεί στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής της χώρας με ολέθρια αποτελέσματα. Με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, επιβάλλεται στους Έλληνες η φίμωση της ελευθερίας του λόγου (που είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας).

Με την υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β' 1453, 5-6-2014) χορηγείται άδεια διαμονής ενός (1) έτους σε πολίτες ξένων χωρών που φέρονται ως θύματα ρατσισμού, έστω και λεκτικού. Άδεια διαμονής ενός (1) έτους χορηγείται επίσης σε όλους τους ουσιώδεις μάρτυρες, δηλαδή τους υπόλοιπους λαθρομετανάστες που εισβάλλουν παράνομα μαζί τους. Είναι φανερό ότι και η εν λόγω υπουργική απόφαση οξύνει ακόμη περισσότερο τη μάστιγα της λαθρομετανάστευσης.

Η ανέγερση του τζαμιού προγραμματίστηκε με την υπουργική απόφαση 3512/2006, εφόσον οι νόμοι 1363/1938 και 1672/1939 εξουσιοδοτούσαν τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων να δίδει άδεια για ανέγερση ευκτηρίων οίκων άλλων θρησκειών.

Επισημαίνουμε ότι με μια ad hocτροποποίηση του νόμου περί ευκτηρίων οίκων αλλοθρήσκων το ίδιο έτος (3467/2006) καταργήθηκε η προβλεπόμενη από τους νόμους του 1938-1939 προαπαίτηση της άδειας κ α ι της οικείας εκκλησιαστικής αρχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, έτσι ώστε να εκμηδενισθεί κάθε εμπόδιο για την κατασκευή του τεμένους μετά από μια υπουργική απόφαση που να την υποστηρίζει.

Δηλαδή άλλαξε η νομοθεσία αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του Ισλάμ και των φορέων του. Τόσο ο 3512/2006 όσο και η απόφαση του ΣτΕ, όμως, παρακάμπτουν το γεγονός ότι οι νόμοι του 1938-1939 (έστω και στην «τροποποιημένη» τους μορφή) σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα λατρείας σε ευκτηρίους οίκους σε μουσουλμάνους μη Έλληνες πολίτες π α ρ α ν ό μ ω ς διαβιούντες στη χώρα και των οποίων οι συνεχώς αυξανόμενοι αριθμοί αποτελούν άμεση εθνική απειλή για την Ελλάδα.

Η μοναδική διεθνής συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας για παραχώρηση τόπων θρησκευτικής λατρείας εδράζεται στη Συνθήκη τη Λωζάννης και σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με την μειονότητα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμάνων το θρήσκευμα, οι οποίοι κατοικούν στη Θράκη.

Η κατασκευή τζαμιού εντός της Επικράτειας και πέραν των ορίων της Θράκης σημαίνει dejure και de facto αναγνώριση ετέρων, αγνώστων το πλήθος, μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Αττική ή οπουδήποτε αλλού.

Έτσι, αυτόματα, αναγνωρίζονται ως νόμιμοι όλοι οι επήλυδες που έχουν εισβάλλει και διαβιούν παράνομα στην Ελλάδα αφού στερούνται / αποκρύπτουν τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά και οι χιλιάδες που συνωστίζονται στα παράλια της Τουρκίας παρά την θέληση του Ελληνικού Λαού και θα εισβάλλουν στο εγγύς μέλλον.

Σημειώνεται ότι:

α) η περιοχή του χώρου λατρείας για τους μουσουλμάνους αποτελεί και ιδιοκτησία τους, βάσει του ιερού τους βιβλίου, κάτι που συνεπάγεται ιδιοκτησία Ελληνικού εδάφους από παρανόμως ευρισκομένους σε αυτό αλλοδαπούς·

β) εκ των πραγμάτων η περιοχή του τζαμιού (ως λατρευτικού χώρου και βάσει διεθνούς δικαίου) αποτελεί χώρο ασύλου που ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για παράνομες πράξεις.

Το Ισλάμ διαιρείται σε πολυάριθμες σέκτες (σουνίτες, σιίτες, αλεβίτες, κλπ.) κάποιες από τις οποίες βρίσκονται σε αιματηρή αντιπαράθεση εδώ και αιώνες. Ποιους από όλους θα εξυπηρετεί το τέμενος στον Βοτανικό; Σε κάθε περίπτωση η πολιτεία θα αναγκασθεί στο μέλλον να εκδώσει πολυάριθμες νέες άδειες ανέγερσης τζαμιών για τις θρησκευτικές ανάγκες και των υπολοίπων ισλαμικών σεκτών, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να εμπλακούν σε εχθροπραξίες μεταξύ τους, ακριβώς όπως πράττουν σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή σήμερα.

Οι προθέσεις των ισλαμιστών της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες από την δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ερντογάν το 1997: «Η δημοκρατία είναι μόνο το τραίνο, στο οποίο επιβιβαζόμαστε για να φθάσουμε στον στόχο μας. Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι είναι τα κράνη μας, οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας». Από το 2001 και έπειτα στο όνομα του Ισλάμ έχουν γίνει περισσότερες από 17.000 τρομοκρατικές επιθέσεις.

Οι εκρήξεις στο μετρό της Μαδρίτης το 2004 και του Λονδίνου το 2005 είχαν εκατοντάδες θύματα, πρεσβείες της Δανίας παγκοσμίως έγιναν στόχος εξ αιτίας κάποιων αντί-ισλαμικών γελοιογραφιών και μουσουλμάνοι δεύτερης και τρίτης γενεάς έκαψαν το 2005 προάστια του Παρισιού.

Εάν τα ανωτέρω έγιναν σε χριστιανικές χώρες όπου οι μουσουλμάνοι εισήχθησαν ως νόμιμοι μετανάστες, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την δημόσια τάξη στην Ελλάδα όπου οι μετανάστες είναι παράνομοι και πολλαπλάσιοι ως ποσοστό απ' ότι στις καλά οργανωμένες και φυλασσόμενες χώρες της Δύσης;

Δείγματα γραφής έχουν ήδη δοθεί με συλλογικούς βανδαλισμούς στο κέντρο των Αθηνών με αφορμή την υποτιθεμένη προσβολή αντιτύπου του κορανίου από Έλληνα αστυνομικό το 2009, με την κατάληψη των Προπυλαίων του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και των μεγάλων πλατειών των Αθηνών το 2010, και με αμέτρητες ληστρικές επιθέσεις και δολοφονίες Ελλήνων πολιτών.

Οι χριστιανοί αποδεκατίζονται σήμερα σε όλο το φανατικό ισλαμικό τόξο (Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο, Ιράκ, Σομαλία, Πακιστάν). Το φανατικό Ισλάμ εξασκεί τη λατρεία όχι μόνο προσβάλλοντας «την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη», αλλά επιδιώκοντας την ανατροπή των δημοκρατικών θεσμών και την επιβολή μιας άγριας θρησκευτικής δικτατορίας.

Δεν είναι εφιαλτική υπερβολή μια μελλοντική προσπάθεια για εισαγωγή της Σαρίας στη δημόσια ζωή της χώρας μας με την συνεπαγόμενη διατάραξη της ισονομίας σε σχέση με αστικές ελευθερίες και δικαιώματα, όπως γίνεται κατόπιν πιέσεων φανατικών μουσουλμάνων σε ευρωπαϊκές χώρες:

Στο Ηνωμένο Βασίλειο ήδη συζητείται η ενσωμάτωσή του Ισλαμικού νόμου στο Βρετανικό νομικό σύστημα, ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι οι κάτοικοι της χώρας, ανάλογα με το πολιτιστικό τους υπόβαθρο.

Στη Νορβηγία, ισλαμιστικές οργανώσεις της χώρας απαιτούν τη δημιουργία Ισλαμικού χαλιφάτου που να τηρεί τους νόμους της Σαρίας, με την απειλή τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του σκανδιναβικού έθνους.

Καλούμε την Πολιτεία:

1) Να αντιμετωπίσει άμεσα τη μάστιγα της εισβολής-εποίκησης αποκαθιστώντας την υπό πλήρη κατάρρευση πληθυσμιακή συνοχή αλλά και την ασφάλεια της χώρας, όπως έχει υποχρέωση και καθήκον, ως εξής:

α) Καταγγέλλοντας και καταργώντας τους εθνοκτόνους Κανονισμούς «Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ» που πλήττουν το εθνικό συμφέρον.

β) Εντοπίζοντας όλους τους αλλοδαπούς που εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα και απελαύνοντάς τους άμεσα, με χρέωση των εξόδων απέλασης στις Πρεσβείες τους.

γ) Επαναφέροντας τα προσφάτως καταργηθέντα άρθρα του Ποινικού Κώδικα με τα οποία προβλέπονταν το μέτρο της διοικητικής απέλασης αλλοδαπών με την διάπραξη πλημμελήματος.

δ) Περιορίζοντας δραστικά το θεσμό του πολιτικού ασύλου, δεδομένου ότι ο θεσμός αυτός καταστρατηγείται συστηματικά για να διευκολύνει την είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα

2) Να αναβάλει την απόφαση για την ίδρυση τεμένους στο Βοτανικό ή αλλού στην Ελληνική επικράτεια, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της απέλασης των παράνομων αλλοδαπών.

3) Να αποσύρει το κριθέν ως αντισυνταγματικό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που, όπως έχει, καταρρακώνει το αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.

Τέλος, καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να συνειδητοποιήσουν τους εθνικούς κινδύνους που επισημαίνονται παραπάνω και να πράξουν τα δέοντα στις επερχόμενες ψηφοφορίες της Βουλής.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ:

1. Σταύρος Α. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών.

2. Ιωάννα Αναστασοπούλου, Καθηγήτρια, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

3. Αντώνιος Ανδρεάτος, Καθηγητής, Σχολή Ικάρων.

4. Ιωάννης Αργυρόπουλος, PhD, Διευθυντικό στέλεχος τεχνικού προσωπικού AT&T Labs, Atlanta.

5. Ευάγγελος Βαλιανάτος, Διδάκτωρ, συγγραφέας.

6. Νίνα Γκατζούλη, Καθηγήτρια, University of New Hampshire.

7. Αθανάσιος Επίσκοπος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

8. Χρήστος Κ. Ευαγγελίου, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ (Τάουσον), ΗΠΑ.

9. Παναγιώτης Εσκίογλου, Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

10.Πέτρος Ιωάννου, Καθηγητής, University of Southern California.

11.Λεωνίδας Κουμάκης, Νομικός, συγγραφέας.

12.Ηλίας Κουρούμαλης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης.

13.Γεώργιος Κυριακού, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

14.    Xanthippi Markenscoff, Distinguished Professor, University of California, San Diego.

15.Ευριπίδης Μπίλλης, τ. Επίκουρος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

16.Γεώργιος Μπλύτας, PhD Physical Chemistry, συγγραφέας.

17.Λευτέρης Μέρμηγκας, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ.

18.Νικόλαος Λ. Μωραΐτης, Ph.D., Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, ΗΠΑ.

19.Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Πρ. Πρύτανης, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

20.Δημήτριος Παντελής, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

21.Γρηγόριος Παπαγιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

22.Νικόλαος Θ. Παπαδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

23.Στέφανος Παπακώστας, ΜΒΑ, τ. Καθηγητής Κολλεγίων Deree, Southeastern, University of Indianapolis.

24.Νικόλαος Παπαροδόπουλος, τ.Λέκτορας Πανεπιστημίου Αιγαίου

25.Γεώργιος Παύλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

26.Γεώργιος Πυργιωτάκης, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

27.Ευάγγελος Ρήγος, Master Mariner, Pace University, NY - BBA, Ελλάς.

28.Κωνσταντίνος Ρωμανός, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

29.Ηλίας Σταμπολιάδης, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης.

30.Αναστασία Τσακιροπούλου, Καθηγήτρια, University of Alabama.

31.Georgia Triantafillou, Professor of Mathematics, Temple University, Philadelphia, ΗΠΑ.

32.Μαρία Υψηλάντη, Επίκουρος Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου.

33.Νικόλαος Φυτρολάκης, Ομότιμος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

34.Ιωάννης Χατζόπουλος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου."

Πώς δουλεύει το «σύστημα»

Του Μελέτη Μελετοπούλου

«Προτείνω για πρόεδρο τον Ν. Αλιβιζάτο», είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» (Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου) ο επικεφαλής του κόμματος «Ποτάμι».

Ήταν άλλωστε η μόνη συγκεκριμένη πρόταση που έκανε. Οι άλλες ήταν του τύπου «Πληροφορικά συστήματα και διαφάνεια παντού. Όχι στο κράτος επιχειρηματίας. Δεν είμαστε κρατιστές, ούτε όμως στοχεύουμε στην αποδιοργάνωση του κράτους. Ενίσχυση του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα και των εξαγωγών.» κλπ. κλπ.

Φαντάζομαι ότι ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΔΗΜΑΡ ούτε κανένα κόμμα του παλαιοκομματισμού δεν θα είχε απολύτως καμία αντίρρηση στα παραπάνω. Ενδιαφέρουσα, επίσης, είναι η πλήρης απουσία οιασδήποτε αναφοράς στην εξωτερική πολιτική και στην εθνική άμυνα. Αλλά για τον θώκο του προέδρου της Δημοκρατίας ο κ. Στ. Θεοδωράκης έχει συγκεκριμένη άποψη. Προτείνει τον πανεπιστημιακό κ.Αλιβιζάτο, «κορυφαίο συνταγματολόγο, κοσμοπολίτη και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Θα θέλαμε να ακούσουμε και ένα επίθετο όπως «γνώστη και υπερασπιστή των ελληνικών εθνικών συμφερόντων», αλλά δεν πειράζει, αφού είναι «κοσμοπολίτης» καλύπτεται το θέμα…. Παρεμπιπτόντως, ο κ.Θεοδωράκης θεωρεί εξίσου καλό υποψήφιο τον κ.Μπουτάρη, που ως δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης πρότεινε την μετονομασία της λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου σε Κεμάλ Ατατούρκ και ως δήμαρχος επιδιώκει την επαναφορά των ονομασιών που είχαν οι δρόμοι της συμπρωτεύουσας επί Τουρκοκρατίας.

Λαμπρά! Ας επικεντρωθούμε στην πρόταση για τον Αλιβιζάτο. Περί του επιστημονικού του έργου ας ομιλήσουν άλλοι αρμοδιότεροι. Αλλά ας δούμε τι λέει ο ίδιος για το σημερινό σύνταγμα σε άρθρο του, με τίτλο «Μία αναθεώρηση για τα στοιχειώδη» που δημοσιεύθηκε επίσης στην «Καθημερινή», και μάλιστα την αμέσως Κυριακή από την συνέντευξη Θεοδωράκη (21/9).

Ο κ.Αλιβιζάτος αρχίζει αυτοκριτικά: «Αναφέρομαι, βέβαια, στα τρωτά του ισχύοντος Συντάγματος, που με ευθύνη, είναι αλήθεια, όχι μόνον των πολιτικών αλλά και όσων από εμάς ασχολούμαστε ‘επαγγελματικά’ με αυτό, διατηρούνται άθικτα ως σήμερα. Πρόκειται για κραυγαλέους αναχρονισμούς, που είναι απορίας άξιο πώς επιβιώνουν σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα».

Δύο ερωτήσεις:

Α) ας μας εξηγήσει ο κ.Αλιβιζάτος γιατί οι συνταγματολόγοι αδράνησαν μπροστά στις παθογένειες του συντάγματος; Μήπως ήταν επικίνδυνο για την καριέρα τους; Μήπως δεν ήθελαν να διαταράξουν τις ισορροπίες του συστήματος; Του οποίου προφανώς αποτελούν αναπόσπαστο μέρος;

Β) ας μας εξηγήσει και ο κ.Θεοδωράκης: πώς προτείνει για πρόεδρο έναν συνταγματολόγο που παραδέχεται μόνος του τέτοια βαριά αμέλεια; Στο υπόλοιπο άρθρο του, ο κ.Αλιβιζάτος καταθέτει τις προτάσεις του: ανάθεση της δίωξης των υπουργών σε σώμα δικαστών, κάποιες οριακές μεταρρυθμίσεις της διαδικασίας αναθεώρησης του συντάγματος και αλλαγή του τρόπου διορισμού των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων και ανεξαρτήτων αρχών.

Επίσης θεωρεί πολιτικά αδύνατη την κατάργηση του άρθρου 16, λες και οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έγιναν ποτέ με συναίνεση…. Δηλαδή, στην συνολική κατάρρευση και απαξίωση του θεσμικού-πολιτικού-κοινωνικού οικοδομήματος της χώρας, ο κ.Αλιβιζάτος απαντά με δύο τρία σχεδόν αδιάφορα μέτρα, και δεν λέει κουβέντα για τις βαθιές συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται και μάλιστα άμεσα, όπως η άμεση εκλογή του προέδρου από τον λαό, η πραγματική διάκριση των εξουσιών, η κατάργηση των προνομίων ή η αυτοτέλεια και άρα πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.

Αλλά για το τελευταίο ο κ.Αλιβιζάτος λέει κάτι, που είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο των πραγματικών προθέσεών του, όπως και του προτείναντος αυτόν κυρίου Θεοδωράκη: προτείνει οι πρόεδροι των τριών ανωτάτων δικαστηρίων και των ανεξαρτήτων αρχών (αντί να εκλέγονται ή να κληρώνονται) να επιλέγονται από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, δηλαδή από το πολιτικό σύστημα.

Οπότε: το σύστημα έχει κι άλλα, συστήματα πολλά, όπως λέει και το γνωστό λαϊκόν άσμα….

*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.

Πηγή:  http://www.antibaro.gr/

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ από Forbes

Τα ελληνικά ύδατα έχουν 4,7 τρισεκατομμύρια κ.μ. φυσικού αερίου;

Kατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Αζερμπαϊτζάν, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, προώθησε τον ρόλο της χώρας ως «μεταφορέα» φυσικού αερίου, «καθώς είναι αποφασισμένος να καθιερώσει έναν σταθερό ρόλο για την Ελλάδα ως ενεργειακού παράγοντα στην ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει το περιοδικό «Forbes».

Όπως σημειώνεται, ο Έλληνας πρωθυπουργός «άδραξε την ευκαιρία» να προωθήσει την εικόνα της Ελλάδας ως «μεταφορικού κόμβου», τονίζοντας, μεταξύ άλλων, «τη διευρυμένη αποθηκευτική ικανότητα του τερματικού αποθήκευσης φυσικού αερίου που διαθέτει, καθώς και τις βελτιώσεις στις υποδομές των λιμένων της».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «υπογράμμισε πρόσφατα την εγχώρια δυναμική παραγωγής και έκανε λόγο για ύπαρξη 4,7 τρισ. κ.μ. φυσικού αερίου στα εγχώρια ύδατα (ποσότητα που θα μπορούσε μελλοντικά να καλύψει το 25% της ευρωπαϊκής ζήτησης).

Τόσο το μέγεθος όσο και η δυνατότητα για μια τέτοια παραγωγή αμφισβητήθηκαν, τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό, η δυνατότητα της χώρας ωστόσο να δράσει ως μεταφορέας έχει ενισχυθεί εξαιτίας πλειάδας περιφερειακών παραγόντων».

Στη συνέχεια επισημαίνεται ότι «την περασμένη εβδομάδα η Βουλγαρία ξεκίνησε συνομιλίες με την Αθήνα, ώστε να αντιμετωπισθεί η μείωση των εισαγωγών φυσικού αερίου, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αστάθειας και βίας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με το Reuters, ο προσωρινός υπουργός Οικονομικών της Βουλγαρίας Βασίλ Στόνοφ δήλωσε ότι "Εργαζόμαστε με την Ελλάδα για την αλλαγή (της οδού) του φυσικού αερίου, μέσω ενός υπαρκτού αγωγού φυσικού αερίου, καθώς θα μπορούσαμε έτσι να δεχτούμε επιπλέον ποσότητες μεταξύ 1 και 3 εκατ. κ.μ. ημερησίως"».

Επίσης, αναφέρεται ότι «τα τρία τελευταία χρόνια, η Αθήνα έχει καταβάλει συντονισμένες προσπάθειες για να δηλώσει την παρουσία της κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ενεργειακού πυρετού που έχει εκδηλωθεί στην Α. Μεσόγειο. Υπέβαλε προσφορά για ένα σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου που θα μεταφέρει 8 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά. 

Πρόκειται για αέριο προερχόμενο από τα οικόπεδα που ελέγχουν η Κύπρος και το Ισραήλ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η Ευρώπη θα συνδεθεί με το οικόπεδο Λεβιάθαν του Ισραήλ διά μέσω της Ελλάδας (μέσω του αγωγού IGI Ποσειδών που διαχειρίζεται η ιταλική Edison και η ελληνική ΔΕΠΑ.

Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «ο Αντώνης Σαμαράς και οι Έλληνες υπέρμαχοι του ρόλου της Ελλάδας ως μεταφορέα εκτιμούν ότι μια συντονισμένη προσπάθεια από την ΕΕ προς την κατεύθυνση της διαφοροποίησης των επιλογών εισαγωγής ενέργειας, θα εστιάσει την προσοχή σε παραγωγούς όπως το Αζερμπαϊτζάν».

Πηγή: http://www.imerisia.gr/

Σχόλια από την καθημερινή ζωή

Του Βαγγέλη Κογκάκη, (δασκάλου – συνταξιούχου)

Σκέψεις ενός συνταξιούχου

   Η πρόοδος του ανθρώπου -υλική και πνευματική- εξελίσσεται με τεράστια άλματα. Στη σημερινή κοινωνία υπάρχουν επιστήμονες με πολύ υψηλό επίπεδο μόρφωσης. Οι κατακτήσεις αυτών είναι συγκλονιστικές.

   Όμως η ανάπτυξη του επιπέδου μιας κοινωνίας για να είναι αρμονική θα πρέπει να αναφέρεται και στις τρεις υποστάσεις του ανθρώπου, τη φυσική, την πνευματική και την ψυχική. Τότε μόνον δεν θα υπάρχουν οι συγκρούσεις που οδηγούν στη διάσπαση και την καταστροφή.

   Ο δάσκαλος με την προσωπικότητα και το κύρος του, με την πλατύτερη έννοια του τίτλου, συμβάλλει και στις τρεις βαθμίδες της παιδείας, στην επίτευξη του τελικού αποτελέσματος. Ο σημερινός συνταξιούχος δάσκαλος εγνώριζε ότι τα γράμματα, όπως έλεγε ο κόσμος όταν δίδασκε, τότε κατά τις δεκαετίες του 1960-90 και μετά, ήταν το φύραμα με το οποίο μπορούσε να ζυμώσει τους μαθητές, να τους εξανθρωπίσει, να τους εκπολιτίσει, να τους μορφώσει, να τους δώσει την ώθηση να αναπτυχθούν σε όλα τα επίπεδα. Κι ακόμη εγνώριζε ότι, η εκπαίδευση μέσα από μια ιδιότυπη προσωπική εσωτερίκευση και αφομοίωση των προϊόντων της μάθησης, συνθέτει την προσωπική παιδεία και η προσωπική παιδεία βιώνεται ως πολιτισμός του ατόμου, της κοινότητας και της πολιτείας. Συνέβαλε, λοιπόν τα μέγιστα, ο δάσκαλος, στην υψηλή ανάπτυξη της σημερινής γνώσης και επιστήμης.

   Εγωιστικό; Ίσως. Είναι σκέψεις για γεγονότα που φαίνονται μακρινά και απρόσιτα. Όμως για μια στιγμή ο χρόνος συντομεύει και εσύ σκέφτεσαι, θυμάσαι ιστορίες και περιστατικά που εξέθρεψαν όλους εμάς τότε, σαν νάματα του χρέους.

   Πόσες φορές θαυμάζουμε έναν άνθρωπο -άνδρα ή γυναίκα- λέγοντας γι’ αυτόν κολακευτικά σχόλια, ονομάζοντάς τον: ώριμο, ωραίο, καλλιεργημένο, γοητευτικό, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ήταν και επιτυχημένος επαγγελματικά. Όμως με το πέρασμα του αδυσώπητου χρόνου, δυστυχώς, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και τα πρώτα σημάδια της ηλικίας. Αυτά είναι απόρροια, μια φυσική συνέπεια της διαδικασίας της ζωής και αποτελούν μέρος της ύπαρξής μας. Έτσι, το να είναι κάποιος εξηντάρης ή εβδομηντάρης δεν είναι ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο από το να βρίσκεται σε οποιαδήποτε άλλη ηλικία. Κάθε ηλικία έχει τη δική της ομορφιά, τη δική της γοητεία, τις δικές της χαρές και λύπες.

   Το σημείο, το όριο της γήρανσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση του κάθε ενός απέναντι στα γηρατειά. Αν εσείς πιστεύετε ότι στα 35 είστε μεσήλικες, τότε αυτή η πεποίθηση επιδρά στον οργανισμό και επιταχύνει τη διαδικασία της γήρανσης. Όταν όμως προτίθεστε, σκέφτεστε, ότι και στα 75, θα είστε ακόμα δραστήρια άτομα, εάν φροντίζετε να διατηρείτε τον εαυτό σας υγιή, τότε όχι μόνον είστε αισιόδοξοι, αλλά και δυναμικοί, δυνατοί και θα το επιτύχετε.

   Αναμφίβολα, πρέπει να το γνωρίζετε, όλες οι ηλικίες έχουν τα θετικά τους και μπορούμε να απολαύσουμε μικρές και μεγάλες χαρές. Η ικανοποίηση πάντα μπορεί να βρεθεί. Ας νιώσουμε, λοιπόν, ευτυχισμένοι με ό,τι μας επιφυλάσσει η σημερινή μας φυσική κατάσταση. Το μυστικό είναι ότι πρέπει να προσαρμοζόμαστε και στην ηλικία όπως και στην εποχή. Η αλλαγή, η μετάβαση καλύτερα από τη δυναμική παραγωγική απασχόληση ως μέλος της Κοινότητας, στη συνταξιοδότηση, έχει ως αποτέλεσμα ορισμένοι συνταξιούχοι, μπερδεύοντας τα όνειρα με την ελπίδα, να παραδίδονται πρόωρα στη γαλήνη και απεραντοσύνη της σιωπής, στην απραξία και στην πνευματική νωθρότητα της ηλικίας των. Όμως κάθε άνθρωπος έχει ένα χαμένο παράδεισο που είναι ανάγκη να τον θυμάται.

   Βέβαια ένα ηλικιωμένο άτομο με λογικό εισόδημα και μόρφωση, όπως αυτό του δασκάλου, πρέπει να συνεχίζει την απασχόλησή του, την ίδια ή διαφορετική. Υπάρχουν τόσες ευκαιρίες να συμβάλει και πάλι στην πρόοδο και ευημερία της κοινότητάς. Δεν είναι λογικό, σωστό, να αναφωνήσει, εκείνο που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Τιμόθεον επιστολή του: «Τον καλόν αγώνα ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα, λοιπόν, απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος ον αποδώσει μοι Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος Κριτής…». Ούτε να ‘‘σκοτώνει’’ την ημέρα του στο καφενείο με τους άλλους συνταξιούχους συναδέλφους. Ας μη λησμονούμε ότι πριν από 10-20 χρόνια ήμαστε στην ηγεσία μιας κοινότητας, μικρής ή μεγάλης, και ότι και σήμερα μπορούμε να προχωρήσουμε, να ηγηθούμε με επιτυχία και πρωτοτυπία, χρησιμοποιώντας τη μεγάλη πείρα που ο κάθε ένας διαθέτει. Η πορεία του μυαλού και της προσωπικότητας ενός μορφωμένου, καλλιεργημένου συνταξιούχου, δεν μπορεί να ανεχθεί τα στενά βιολογικά γεγονότα. Δείχνει, τουλάχιστον, έλλειψη σοβαρότητας, να πούμε σε έναν κορυφαίο επιστήμονα, πολιτικό, φιλόσοφο, δάσκαλο, καλλιτέχνη -ο οποίος είναι υγιής- ότι βρίσκεται σε ηλικία μαρασμού, όταν στην πραγματικότητα λειτουργεί σε ένα ανώτερο επίπεδο. Ανεξάρτητα αν το σώμα του βρίσκεται στη φθινοπωρινή εποχή, εκείνος μπορεί ακόμα να μετέχει σε νέες εμπειρίες και να επινοεί καινούργιες ιδέες. Στην εποχή μας υπάρχει μακροβιότητα και υγεία μέχρι την προχωρημένη ηλικία. Οι σημερινοί 60άρηδες και 70άρηδες δεν έχουν καμιά σχέση με τους παλαιότερους. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι έχει αυξηθεί ο μέσος όρος ζωής. Λοιπόν, τι χρεία έχομε άλλων μαρτύρων;

   Αλλά ας μην λησμονούμε ότι επί χρόνια διδάξαμε τη γλώσσα μας, την ελληνική. «Νυν εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου» είπεν ο Χριστός όταν Έλληνες ζήτησαν να τον γνωρίσουν. «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου» γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης. Η ελληνική τροφοδότησε και τροφοδοτεί αιώνες τώρα τις θυγατρικές της γλώσσες, και οι οποίες είναι σεβαστές από όλους μας. «Το να μιλά κανείς για ενωμένη Ευρώπη χωρίς την ελληνική γλώσσα είναι σαν να μιλά σε έναν τυφλό για τα χρώματα…», αναφέρει ένας γλωσσολόγος-ιστορικός.

   Άμποτε να γινόταν επιστροφή του πολιτισμού, με τη σημερινή πρόοδο της επιστήμης, στη γλώσσα και στο πνεύμα των Ελλήνων. Τότε που «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» κατά τη ρήση του Πρωταγόρα.

   Τελειώνοντας σας θυμίζω το πασίγνωστο λεχθέν από το Μ. Αλέξανδρο: «Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στο δάσκαλό μου το ευ ζην» κι εκείνο που είπε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του το 1955: «Κύριοι, ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα. Κανείς όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου, ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη, σκέψη και έρευνα. Και για να μην σας κουράσω, σας λέω απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, στον οποίο εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα».

Αμφίπολη: «Πουλάνε τρέλα» οι Σκοπιανοί-Καταγγέλλουν το BBC για τον ελληνικό τάφο!

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως οι Σκοπιανοί παραχαράκτες της ιστορίας καπηλεύονται ακόμα και αυτό το γεγονός.

Φαίνεται πως το γεγονός ότι τα διεθνή μέσα ασχολούνται με τον τάφο της Αμφίπολης και τα βλέμματα παγκοσμίως έχουν πέσει στη χώρα μας, έχει ενοχλήσει μερικούς... φίλους μας.

Μέχρι και το έγκυρο διεθνές δίκτυο BBC κατήγγειλε η κυβέρνηση Γκρουέφσκι που ελέγχει τα media της χώρας.

Σύμφωνα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Dnevnik» με τίτλο «Ερασιτεχνισμός και άγνοια σε αμερικανικά και βρετανικά ΜΜΕ / Πώς κατέστη ελληνικός ο τάφος στην Αμφίπολη από την εποχή της Μακεδονίας» καταγγέλλει βρετανικά και αμερικανικά ΜΜΕ όπως το BBC, η «The Washington Post» και οι «International Business Times» για «ερασιτεχνισμό» και «πλήρη άγνοια της ιστορίας» με αφορμή τις πρόσφατες αναφορές τους στις ανασκαφές στην Αμφίπολη.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα τα βρετανικά και τα αμερικανικά ΜΜΕ «μετονόμασαν αδαώς τον μακεδονικού τύπου τάφο σε ελληνικό» ενώ σχολιάζει τα εξής: «Υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν κάθε είδους θέσεις και απόψεις. Ωστόσο, κανένας επιστήμονας (ακόμη και στην Ελλάδα) δεν αμφισβήτησε τον όρο "μακεδονικός τάφος", δηλαδή το γεγονός πως εκεί έχει ενταφιαστεί κάποια μεγάλη προσωπικότητα από τη μακεδονική δυναστεία. Αυτό υπογραμμίστηκε με σαφήνεια παντού.

Ακόμη και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος επισκέφθηκε αυτή την τοποθεσία, δήλωσε ότι η μακεδονική γη δεν παύει να μας εκπλήσσει», γράφουν οι Σκοπιανοί!

Ωστόσο ο πρωθυπουργός συνέχισε τη δήλωσή του λέγοντας ότι «οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Αμφίπολη αποτελούν επιβεβαίωση της ελληνικότητας της Μακεδονίας».

Αυτό εντέχνως το αποσιωπούν οι Σκοπιανοί. Για τους γνωστούς δικούς τους λόγους...

Ο ρόλος των Βρετανικών μέσων ενημέρωσης και ο όρος «Ελλάδα»

Αξίζει να επισημάνουμε πως το κατάπτυστο δημοσίευμα της εφημερίδας Dnevnik εκτιμά πως δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι παραπάνω αναφορές προέρχονται κυρίως από ΜΜΕ του Ηνωμένου Βασιλείου, «δηλαδή της χώρας η οποία υπερηφανεύεται για την Έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο που περιλαμβάνει τα μάρμαρα του Παρθενώνα».

Μάλιστα στο δημοσίευμα αναφέρεται πως «αυτό που δεν είναι σαφές στην όλη υπόθεση είναι ο λόγος για τον οποίο τα διεθνή ΜΜΕ προσδιορίζουν έναν τάφο από την περίοδο του μακεδονικού βασιλείου χρησιμοποιώντας τους όρους "Ελλάδα" και "ελληνικός", χωρίς να αναφέρουν πότε η Ελλάδα πάτησε επίσημα το πόδι της στην Μακεδονία και σε οποιαδήποτε περιοχή βορείως του Ολύμπου κατά τη διάρκεια ολόκληρης αυτής της περιόδου, δηλαδή από την εποχή της αρχαίας Μακεδονίας μέχρι και το 1912.

Προφανώς πρόκειται για ερασιτεχνισμό και φοβερή άγνοια των μεγάλων διεθνών ενημερωτικών ΜΜΕ, τα οποία έχουν πρόβλημα με βασικούς όρους ιστορίας».

Φαίνεται πως η διεθνής προβολή της χώρας μας και η προσέλευση πολλών διεθνών μέσων ενημέρωσης στην Αμφίπολη έχει ενοχλήσει... βαρέως τους γνωστούς καλούς μας φίλους.

Άραγε θα υπάρξει απάντηση από την ελληνική πλευρά;

Πηγή: http://www.kamikaze.gr/2014/09/bbc.html#ixzz3Dk3anCoz

Επιστολή Αθανασίου σε Λαγκάρντ για τη «μαφία της φοροδιαφυγής»

Επιστολή στη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ απέστειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου ζητώντας περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αναφορές της για απειλές κατά της ζωής της από πλούσιους φοροφυγάδες στην Ελλάδα.

Η Κριστίν Λαγκάρντ μιλώντας στους Financial Times, όταν ρωτήθηκε για φοροδιαφυγή των πλουσίων στην Ελλάδα απάντησε: «Καλύτερα να μην λέω πολλά για αυτό το θέμα γιατί όταν μίλησα στην Ελλάδα για το θέμα των πλουσίων που φοροδιαφεύγουν δέχθηκα απειλές για τη ζωή μου. Χρειάστηκε να αυξηθεί η προσωπική μου ασφάλεια». «Πληρώνει όντως η ναυτιλιακή βιομηχανία τους φόρους της; Το κάνουν άλλοι; Δεν νομίζω», πρόσθεσε.

Υπενθυμίζεται πως βουλευτές της ΔΗΜΑΡ με ερώτησή τους ζήτησαν τη δικαστική και διοικητική διερεύνηση της υπόθεσης, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επισημάνει την «σιωπή» της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ είχε αναφερθεί στο ζήτημα υπογραμμίζοντας πως και εκείνος έχει δεχτεί ανάλογες απειλές. Μετά τις αντιδράσεις το υπουργείο αποφάσισε να κινηθεί ζητώντας περαιτέρω πληροφορίες από την επικεφαλής του ΔΝΤ.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, είναι αναφέρει πως «η ελληνική μαφία δεν διστάζει να απειλεί την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η ελληνική κυβέρνηση σιωπά». «Η αποκάλυψη της Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνδυασμό με τη σαφή υστέρηση της Ελλάδας ως προς την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, παραπέμπει περισσότερο σε πλαίσιο άνομων σχέσεων «τύπου μαφίας» παρά σε ευνομούμενο κράτος δικαίου», ανέφεραν στην ερώτησή τους οι  βουλευτές της ΔΗΜΑΡ.

Οι εισαγγελικές αρχές φέρονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο να διατάξουν τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας για τις απειλές που ανέφερε η Κριστίν Λαγκάρντ αλλά και για τις αντίστοιχες αναφορές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.

Πηγή: http://tvxs.gr/

Ελληνικά βιοκαύσιμα από αγριαγκινάρα

Τα οφέλη και η καλλιέργεια

Την παραγωγή ελληνικών βιοκαυσίμων από αγριαγκινάρα προβλέπει ένα πρόγραμμα που υλοποιούν το “Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών” από κοινού με την εταιρεία «Ελληνικά Στερεά Βιοκαύσιμα».

Το βιοκαύσιμο θα παραχθεί σε μονάδα που έχει αρχίσει να κατασκευάζεται στην Α’ ΒΙΠΕ Βόλου, ενώ η προμήθεια της βιομάζας θα παράγεται στη βάση συμβολαιακής γεωργίας, προς 70 ευρώ/τόνο, με μεγάλα οφέλη για τον παραγωγό, την τοπική απασχόληση, τον τελικό χρήστη-καταναλωτή και φυσικά το περιβάλλον.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Εργαστηρίου, καθηγητή Νίκο Δαναλάτο, έχει ήδη επέλθει συμφωνία με ομάδα επενδυτών για την καλλιέργεια αρχικά 10.000 στρεμμάτων στη Θεσσαλία για την παραγωγή 15.000 τόνων πελλέτας (7500 τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου) που θα διατίθεται σε τιμές τρεις φορές χαμηλότερες του ισοδυνάμου πετρελαίου θέρμανσης.

Η επέκταση του σχεδίου, σύμφωνα με τον κ. Δαναλάτο, πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα στο τρίπτυχο ελληνική γεωργία-εθνική οικονομία- μερική απεξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου.

Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Δαναλάτος, η καλλιέργεια 10.000 στρεμμάτων για την παραγωγή και χρήση αγριαγκινάρας για παραγωγή βιοκαυσίμου θα συμβάλλει στην αύξηση του ΑΕΠ κατά 28.000.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη τις προστιθέμενες αξίες καθ’ όλη την παραγωγική διαδικασία από την καλλιέργεια και παραγωγή βιομάζας στο χωράφι, την επεξεργασία της στο εργοστάσιο μέχρι την πώληση της πελέττας και τη χρήση της ως βιοκαυσίμου, την ανάπτυξη νέων θέσεων εργασίας, τους φόρους προστιθέμενης αξίας και την μείωση εισαγωγών ορυκτών καυσίμων.

Τα περιβαλλοντικά οφέλη

Η εγκατάσταση της καλλιέργειας της αγριογκινάρας, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα συμβάλει στη μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων και την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ασφαλείς και συμβατές με το περιβάλλον και κυρίως όσον αφορά τον περιορισμό του φαινόμενου του θερμοκηπίου και τον περιορισμό των όξινων βροχών, σύμφωνα με τις αποφάσεις των συνόδων του Ρίο Ντι Τζανέιρο και του Κιότο, διότι η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με βιομάζα είναι ουδέτερη σε εκπομπές CO2.

Κι αυτό επειδή η ποσότητα που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα μετά την καύση της αφομοιώνεται από το φυτό κατά τη φωτοσύνθεση, ενώ από την άλλη πλευρά, με την καύση βιομάζας σχεδόν μηδενίζεται η απελευθέρωση θείου (S) στην ατμόσφαιρα.

Πράγματι, αναφέρει ο κ. Δαναλάτος, κατά τη διαδικασία μετατροπής της βιομάζας σε “πράσινη” ενέργεια, όλα τα στοιχεία εκτός του αζώτου, επιστρέφουν ως στάχτη στο έδαφος. Έτσι, δημιουργείται ο σχεδόν κλειστός κύκλος παραγωγής ενέργειας από βιομάζα. Η παγκόσμια έρευνα, η οποία ακόμη εξελίσσεται, έχει δείξει ότι το περιβάλλον ουδόλως επιβαρύνεται από τις εκπομπές αερίων κατά την παραγωγή ενέργειας από τα βιοκαύσιμα, αλλά και κατά την παραγωγή της βιομάζας.

Οι περιβαλλοντικές εκροές των υπό μελέτη συστημάτων καλλιεργειών με αγριαγκινάρα για παραγωγή βιοενέργειας είναι χαμηλότερες από αυτές των παραδοσιακών καλλιεργειών, σύμφωνα με τον κ. Δαναλάτο.

Πιο αναλυτικά:

*Μείωση νιτρορύπανσης: Η αγριαγκινάρα χρειάζεται λιγότερο άζωτο και σε προηγούμενα πειράματα στο Π.Θ. πολύ υψηλές αποδόσεις πραγματοποιήθηκαν με 0-5 μονάδες Ν ανά στρέμμα. Τα χαμηλότερα επίπεδα λίπανσης συντελούν στη μείωση της νιτρορύπανσης που γενικά απειλεί πολλές περιοχές με καλλιέργειες σίτου, βαμβακιού, τεύτλων, καπνού, κ.λπ.

*Μείωση φυτοφαρμάκων: Η μεγάλη ανταγωνιστικότητα της αγριαγκινάρας περιορίζει την ανάπτυξη των ζιζανίων. Είναι ανθεκτική και δεν προσβάλλεται από σοβαρές ασθένειες και έντομα. Ως εκ τούτου, η χρήση μυκητοκτόνων, εντομοκτόνων και ζιζανιοκτόνων είναι σχεδόν μηδενική.

*Διαχείριση νερού: Η αγριαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση.

*Διάβρωση/ερημοποίηση: Η αγριαγκινάρα μετά τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου αναπτύσσεται ταχύτατα και καλύπτει πλήρως το έδαφος προστατεύοντας το από την διάβρωση που είναι ιδιαίτερα απειλητική στα επικλινή εδάφη της ξηροθερμικής ζώνης της χώρας μας.

*Αύξηση εδαφικής γονιμότητας: Πρέπει να αναφερθεί η συμβολή της καλλιέργειας στην αύξηση της γονιμότητας των εδαφών με τον εμπλουτισμό τους με οργανική ουσία και τη δημιουργία καλής δομής, έτσι ώστε να δίνει μεγάλες αποδόσεις στις επόμενες καλλιέργειες.

Ένα μεσογειακό φυτό

Η αγριοαγκινάρα, όπως εξηγεί ο καθηγητής, είναι ένα πολυετές φυτό μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Νότιας Ευρώπης.

Η ανάπτυξή της αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται, εκμεταλλευόμενη τις βροχές του χειμώνα και της άνοιξης, μέχρι τις αρχές του θέρους, όταν η υγρασία του εδάφους μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τότε, το εναέριο τμήμα του φυτού αποξηραίνεται και μπορεί να συγκομισθεί ξηρό την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου. Με τις πρώτες βροχές του Οκτωβρίου παρατηρείται και πάλι ταχεία ανάπτυξη της αγριοαγκινάρας που μέσα σε λίγες ημέρες θα έχει και πάλι καλύψει πλήρως το έδαφος, κ.ο.κ.

Λόγω του γεγονότος, διευκρινίζει ο κ. Δαναλάτος, ότι η αγριοαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων.

Επίσης, η αγριαγκινάρα, λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος, που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται πολύ λιγότερο άζωτο. Η αγριοαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1200-1600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια ενώ με 2-3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή στις περισσότερες περιοχές) οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2500 – πάνω από 3000 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε αντιπαράθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριοαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος.

Οι πελλέτες είναι μικρά κυλινδρικά τεμάχια από συμπιεσμένο ξύλο και στην περίπτωσή μας από αγριοαγκινάρα, διαφόρων μεγεθών (π.χ. διαμέτρου 6 mm και μήκους 30 mm) που μπορούν εύκολα να συσκευασθούν, μεταφερθούν με βυτιοφόρα και αποθηκευτούν στους αποθηκευτικούς χώρους, από όπου μεταφέρονται αυτόματα για την καύση τους σε υπερ-σύγχρονους καυστήρες με αποδόσεις εφάμιλλες αυτών των καυστήρων πετρελαίου, με την επιθυμητή ροή.

Οι πελλέτες έχουν υγρασία περί το 8 % (ειδικό βάρος περί τα 700 κιλά ανά κυβικό μέτρο) και θερμική αξία τέτοια ώστε 2 κιλά να ισοδυναμούν με περίπου 1 λίτρο πετρελαίου.

Πηγή: http://www.econews.gr/

Οι 4 τροφές που δεν πρέπει να ξαναφάτε...

Αν προσπαθείτε να βελτιώσετε την υγεία σας ή ακόμη και να χάσετε βάρος, τότε υπάρχουν τροφές, που δεν θα πρέπει να καταναλώσετε σε καμία περίπτωση, καθώς υπονομεύουν «αθόρυβα» όλη την προσπάθεια που καταβάλλετε!

Ποιες είναι, όμως, αυτές οι τροφές και γιατί πρέπει να τις αποφεύγουμε;

Λευκό ψωμί.

Δεν έχει ιδιαίτερη διατροφική αξία. Περιέχει αρκετή ζάχαρη και δεν ενισχύει το αίσθημα του κορεσμού, με αποτέλεσμα να πεινάμε συνέχεια.

Προτιμήστε το πολύσπορο ψωμί ή το ψωμί ολικής άλεσης, καθώς περιέχει ωφέλιμα συστατικά που μειώνουν τη χοληστερόλη, αλλά και τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες.

Άσπρο ρύζι.

Είναι σαν το λευκό ψωμί. Συγκεκριμένα κάνει το σώμα να αποθηκεύει επιπλέον λίπος, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει την απώλεια βάρους. Καλύτερα να επιλέγετε το καστανό ρύζι, καθώς είναι πιο πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά.

Σάλτσες για σαλάτα.

Το μόνο που πετυχαίνετε, προσθέτοντας έτοιμες σος στις σαλάτες είναι να τις καταστρέφετε. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών και ζάχαρης και μας φορτώνουν με  περιττές θερμίδες.

Τηγανητά.

Έχουν μικρή διατροφική αξία, συμβάλλουν στην εμφάνιση σοβαρών παθήσεων και μας παχαίνουν. Σχετίζονται άμεσα με την κακή χοληστερόλη και την υψηλή αρτηριακή πίεση, ενώ πυροδοτούν και διαταραχές του πεπτικού συστήματος.

Πηγή: http://www.onmed.gr/

Επιστολή κόλαφος του αμερικανού καθηγητή Αρχαιολογίας Στέφεν Μίλλερ

Ξεσκεπάζει με ακράδαντα στοιχεία τους πλαστογράφους των Σκοπίων!

Nikolaos Gonos 11/ 9/2014

Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»!

Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΠΑΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!

Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology : «Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.

Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του “Owning Alexander”, ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία.

Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).

ΠΑΙΟΝΕΣ ΕΣΤΩ, “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΠΟΤΕ!

Βεβαίως (συνεχίζει ο Καθηγητής), όπως μας λέει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει «μία στενή λωρίδα της Παιονίας, που εκτείνεται από το εσωτερικό μέχρι την Πέλλα και τη θάλασσα, κατά μήκος του Αξιού ποταμού. Θα ήταν ίσως κατανοητό εάν οι σημερινοί κάτοικοι της δημοκρατίας των Σκοπίων ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και θεωρούσαν ότι τους ανήκει η περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Αλλά γιατί, αντίθετα, προσπαθούν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να ονομάζονται Μακεδόνες και η περιοχή τους Μακεδονία;

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ!

O κ. Brunwasser, (Σ.55) αναφέρεται στους Ελληνικούς ισχυρισμούς, ότι η στάση αυτή αποτελεί «ένδειξη διεκδικήσεων Ελληνικών εδαφών» και επισημαίνει ότι «η βόρεια περιοχή της Ελλάδας, ονομάζεται επίσης Μακεδονία». Αφήνοντας κατά μέρος ότι αυτή η βόρεια περιοχή της Ελλάδας ονομάζεται συνεχώς Μακεδονία για περισσότερα από 2500 χρόνια, (βλέπε μεταξύ άλλων και Ηρόδοτος 5.17 – 7.128 και αλλού) η πλέον σύγχρονη Ιστορία καταδεικνύει ότι οι Ελληνικές ανησυχίες είναι νόμιμες.

Ενδεικτικά σημειώνεται ότι Χάρτης που εκτύπωσαν τα Σκόπια το 1992 (Εικόνα 1) δείχνει καθαρά την διεκδίκηση, ότι η Μακεδονία εκτείνεται από εκεί, μέχρι το όρος Όλυμπος, προς νότον, συγχωνεύοντας έτσι τις περιοχές της αρχαίας Παιονίας και Μακεδονίας σε μία ενότητα. Η ίδια διεκδίκηση είναι διακριτή και σε χαρτονόμισμα τράπεζας της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”, που δείχνει ως ένα από τα Μνημεία της τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην Ελλάδα (Εικόνα 2). Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ημερολογίων, χριστουγεννιάτικων καρτών, αυτοκόλλητων για αυτοκίνητα κτλ, με τις ίδιες διεκδικήσεις.

ΣΕ ΠΟΙΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΠΗΓΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;

Ο κ. Brunwasser έχει επί πλέον αναδείξει συμφωνώντας, (International Herald Tribune 10-1-2008), εργασία του «Μακεδονικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών 16:9» που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (16:9), κατά την οποία ένας Μακεδόνας παρουσιάστηκε στον Απόστολο Παύλο, παρακαλώντας τον «Έλα στη Μακεδονία να μας βοηθήσεις». Σε ποίες περιοχές της Μακεδονίας πήγε ο Απόστολος Παύλος; Πήγε στη Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, στη Απολλωνία, στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια (Πράξεις 16:11-17:10). Όλες αυτές οι περιοχές αποτελούν την ιστορική Μακεδονία και καμία δεν βρίσκεται στην Παιονία. Τι είδους απαίτηση εγείρεται από ένα Ινστιτούτο των Σκοπίων, που αναφέρεται σε περιγραφή της αρχαίας Μακεδονίας και στη σημερινή περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας;

“Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΛΩΡΙΔΑ”

Δεν ξέρω τι θα συμπεραίναμε, εάν ένα μεγάλο νησί κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές των ΗΠΑ άρχιζε να αυτοαποκαλείται Φλώριδα και εμφάνιζε σε χαρτονομίσματά του εικόνες της από το Disney World, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε χάρτες που θα παρουσίαζαν τη “Μεγάλη Φλώριδα”!

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ, 1944

Σίγουρα δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι είχε στο μυαλό του ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinious, όταν στις 26 Δεκεμβρίου 1944 έγραφε [Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii, Washington, D.C., Circular Airgram (868.014/26Dec.1944)]: “Το Υπουργείο (Εξωτερικών) σημείωσε με σημαντικό ενδιαφέρον αυξανόμενες προπαγανδιστικές διαδόσεις και ημιεπίσημες δηλώσεις υπέρ μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά επίσης και από Γιουγκοσλαβικές πηγές παρτιζάνων και άλλων, με την πρόθεση να συμπεριληφθούν και ελληνικές περιοχές στο υπό διαμόρφωση κράτος. Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί τις συζητήσεις περί μακεδονικού «κράτους», Μακεδονικής «πατρίδας» ή Μακεδονικής «εθνικής συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα και διαβλέπει με τη σημερινή της επανεμφάνιση σε μια πιθανή συγκάλυψη επιθετικών προθέσεων κατά της Ελλάδας.”

ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ!

Ο κάτοικος Βουλγαρίας κ. Brunwasser αναφέρει στη συνεχεία (συνεχίζει πάντα στην Επιστολή του ο Καθηγητής), με έκδηλη καταφρόνηση, ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται πως ο “Αλέξανδρος Γ΄, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ….Έλληνας”. Αυτή η στάση με περιπλέκει. Τι “διεκδίκηση” υπάρχει; Ο προ-προ-πάππος του Αλεξάνδρου, ο Αλέξανδρος Α΄ είχε πιστοποιηθεί ως Έλληνας στην Ολυμπία και σύμφωνα με τα λεγόμενα του πατέρα της ιστορίας: “Συμβαίνει να γνωρίζω ότι [οι πρόγονοι του Αλεξάνδρου] είναι Έλληνες” (Ηρόδοτος 5.22)

Ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος, είχε νικήσει σε διάφορα ιππευτικά αθλήματα στην Ολυμπία και τους Δελφούς (Πλούταρχος, Αλέξανδρος 4.9; Ηθικά 105A), που αποτελούν τα πλέον Ελληνικά από όλα τα Ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στα οποία Γραμμένα με ελληνικά γράμματα, 2.300 χρόνια πριν, πιστοποιούν αδιαμφισβήτητα την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της Μακεδονίας, που με τον Αλέξανδρο τον Α΄ έσωσε στις Πλαταιές την Ελλάδα, με τον Φίλιππο ετοίμασε το όραμα και το στράτευμα και με τον Αλέξανδρο Γ΄ τον Μέγα, πέτυχε την κατάλυση της απέραντης και πανίσχυρης Περσικής Αυτοκρατορίας, στο όνομα όλων των Ελλήνων δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή μη Ελλήνων σε αγώνες. Εάν ο Φίλιππος ήταν Έλληνας, δεν ήταν επίσης και ο γιος του Αλέξανδρος Έλληνας;

ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ

Ο Ευριπίδης, ο οποίος πέθανε και ετάφη στη Μακεδονία (Θουκυδίδης apud Pal. Anth. 7.45; Παυσανίας 1.2.2; Διόδωρος ο Σικελός 13.103), έγραψε το έργο Αρχέλαος, προς τιμή τού προγόνου του Αλεξάνδρου, στη Σλαβική γλώσσα; Όταν έγραψε τις Βάκχες, ευρισκόμενος στην Αυλή του Αρχέλαου, δεν το έγραψε στα Ελληνικά, όπως έχει διασωθεί μέχρι τις ημέρες μας; Μήπως πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ευριπίδης ήταν «Μακεδόνας», που έγραφε στα Σλαβικά (σε μια εποχή που αυτή η γλώσσα δεν υπήρχε) και μετά τα έργα του μεταφράστηκαν στα Ελληνικά;

ΣΕ ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ;

Ποια ήταν η γλώσσα στην οποία ο Αριστοτέλης δίδασκε τον Αλέξανδρο; Ποια γλώσσα μετέφερε ο Αλέξανδρος στις εκστρατείες του στην Ανατολή; Γιατί έχουμε σήμερα αρχαίες επιγραφές στην Ελληνική, σε πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος, φθάνοντας μέχρι το Αφγανιστάν, και όχι στη Σλαβική; Γιατί η Ελληνική επικράτησε παντού στην Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν πραγματικά όχι Έλληνας αλλά “Μακεδόνας”; (σ.σ. εννοεί εθνικά “Μακεδόνας” όπως το εννοούν οι Σκοπιανοί) Γιατί η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στην Ελληνική και όχι στη Σλαβική;

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΛΑΒΙΚΑ

Στη σελίδα 57 της αποκαλούμενης «Επιστολής από τη Μακεδονία», υπάρχει φωτογραφία του συγγραφέα, που στέκεται μπροστά από “μπρούτζινο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πόλη Πριλέπ”. Το άγαλμα είναι έκδηλα σύγχρονης κατασκευής, αλλά το ερώτημα είναι εάν Αλέξανδρος θα μπορούσε να διαβάσει την επιγραφή που φέρει στη Σλαβική γλώσσα, κάτω από τα πόδια του. Με την δεδομένη ιστορικά μεταγενέστερη ανάπτυξη της Σλαβικής σε σχέση με την Ελληνική γλώσσα, η απάντηση είναι προφανής.

“ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ” ΤΟΥ MATTHEW BRUNWASSER

Παρά το ότι είναι καλοδεχούμενη η αναφορά του κ. Brunwasser σε αρχαιολογικά θέματα της Παιονίας, η εκ μέρους του υιοθέτηση και η προβολή συγχρόνων πολιτικών επιδιώξεων των κατοίκων της ως προς την χρήση της ονομασίας Μακεδονία, δεν είναι μόνο μη καλοδεχούμενη, αλλά αποτελεί παροχή κακών υπηρεσιών προς τους αναγνώστες του περιοδικού Archaeology, οι οποίοι φαντάζομαι ότι ενδιαφέρονται για ιστορικές αλήθειες. Αλλά τότε, η απόφαση εκ μέρους του περιοδικού Archaeology – ενός εντύπου του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ – για την διάδοση αυτής της ιστορικής ανοησίας, αποτελεί εγχείρημα σε βάρος της αξιοπιστίας του.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ

Ας λεχθεί ακόμη μία φορά: Η περιοχή της αρχαίας Παιονίας, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως ήταν επίσης η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η Μέμφις, η Βαβυλώνα, τα Τάξιλαe και δωδεκάδες ακόμη. Όλες αυτές είχαν γίνει «Μακεδονικές» για μία περίοδο, αλλά καμία από αυτές δεν ήταν ποτέ η «Μακεδονία»

“ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ας μου επιτραπεί να περατώσω αυτή τη επεξήγηση κάνοντας μία πρόταση, για την επίλυση του ερωτήματος της σύγχρονης χρήσεως της ονομασίας «Μακεδονία». Η Ελλάδα πρέπει να προσαρτήσει την Παιονία, όπως έκανε ο Φίλιππος Β΄ το 359 π.Χ. Αυτό θα φαινόταν αποδεκτό από τους σύγχρονους κατοίκους της εν λόγω περιοχής, δεδομένου ότι ισχυρίζονται πως είναι Ελληνική, ενστερνιζόμενοι το όνομα της Μακεδονίας και του πλέον διάσημου τέκνου της. Τότε οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της νέας Ελληνικής περιοχής, θα μπορούσαν να ασχοληθούν να μάθουν, να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά, ας ελπίσουμε τόσο καλά, όσο τα ήξερε και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Ειλικρινώς, Stephen G. Miller, Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkley, Καλιφόρνια, ΗΠΑ Υ.Γ. Για μία πληρέστερη εξέταση αρχαίων αποδείξεων περί της Παιoνίας, βλέπε I. L. Merker, “The Ancient Kingdom of Paionia,” Balkan Studies 6 (1965) 35-54 Κοινοποίηση: C. Brian Rose, President, Archaeological Institute of America Hillary Rodham Clinton, Secretary of State of the United States of America

ΠΗΓΗ: http://www.katohika.gr/