Δέκα τρόφιμα που ξαναφυτρώνουν από τα σκουπίδια

Κάντε ανακύκλωση στα φυτά που χρησιμοποιείτε και ανανεώστε υγιεινά και φθηνά το καθημερινό σας μενού.

Ψάχνετε για έναν υγιή τρόπο για να “παράγει” περισσότερα ο κήπος σας; Θέλετε να ξέρετε τι τρώτε; Έχει σημασία για εσάς το φαγητό σας να είναι απαλλαγμένο από φυτοφάρμακα; Καλλιεργήστε εκ νέου τρόφιμα από τα υπολείμματα της κουζίνας σας! Είναι διασκεδαστικό και πολύ απλό… αν ξέρετε πώς να το κάνετε.

Απλά θυμηθείτε ότι η ποιότητα των φυτικών απορριμάτων που θα χρησιμοποιήσετε καθορίζει και την ποιότητα των “νέων” τροφίμων που θα φυτρώσουν στον κήπο σας. Για αυτόν τον λόγο, προτιμήστε την αγορά τοπικών βιολογικών προϊόντων, ώστε να είστε σίγουροι ότι τα φυτά σας είναι φρέσκα, υγιή και απαλλαγμένα από χημικές και γενετικές παρεμβάσεις.

Σας παρουσιάζουμε 10 κατηγορίες φυτών που μπορούν να ξαναφυτρώσουν μέσα από τα υπολείμματά τους και σας συμβουλεύουμε πώς να το καταφέρετε.

1. Πράσα, κρεμμύδια και μάραθος

Απλά τοποθετήστε το λευκό άκρο της ρίζας σε ένα γυάλινο βάζο με λίγο νερό και αφήστε το σε μια ηλιόλουστη θέση (π.χ. στο παράθυρο). Όταν έρθει η ώρα για μαγείρεμα, απλά κόψτε ό, τι χρειάζεστε από το πράσινο και αφήστε το λευκό άκρο της ρίζας να συνεχίσει να μεγαλώνει στο νερό. Φρεσκάρετε το νερό του φυτού μία φορά την εβδομάδα και έτσι δεν θα χρειαστεί να  αγοράσετε αυτά τα λαχανικά ποτέ ξανά.

2. Λεμονόχορτο

Το λεμονόχορτο μεγαλώνει ακριβώς όπως οποιοδήποτε άλλο χόρτο. Φυτέψτε το άκρο της ρίζας (αφού έχετε κόψει τα υπόλοιπα κομμάτια) σε ένα γυάλινο βάζο με λίγο νερό και αφήστε το σε μια ηλιόλουστη θέση.

Μέσα σε μια εβδομάδα, νέα φύλλα θα αρχίσουν να εμφανίζονται. Μεταφυτέψτε το λεμονόχορτο σε μια κατσαρόλα και αφήστε την έξω στον ήλιο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το λεμονόχορτό σας όταν φτάσει στο ύψος περίπου 30 εκατοστών. Κόψτε ό,τι χρειάζεστε και αφήστε το υπόλοιπο φυτό να συνεχίσει να μεγαλώνει.

3. Σέλινο, μαρούλι και λάχανο

Παρομοίως με τα πράσα, και αυτά τα λαχανικά θα φυτρώσουν εκ νέου από το λευκό άκρο της ρίζας τους. Κόψτε τα μακριά κοτσάνια, όπως θα κάνατε κανονικά, και τοποθετήστε το άκρο της ρίζας σε ένα ρηχό μπολ με νερό, αρκετό για να καλύψει τις ρίζες. Τοποθετήστε το σε μια ηλιόλουστη θέση δίπλα στο παράθυρο και ψεκάστε το περιστασιακά με νερό για να κρατήσετε την κορυφή υγρή.

Μετά από μερικές μέρες, θα πρέπει να αρχίσουν να εμφανίζονται οι ρίζες και τα νέα φύλλα. Μετά από περίπου μια εβδομάδα, μεταφυτέψτε το φυτό στο χώμα, μόνο με τα φύλλα να εξέχουν στην επιφάνεια. Το φυτό θα συνεχίσει να μεγαλώνει και μέσα σε λίγες εβδομάδες θα φυτρώσει και άλλο ένα ολόκληρο.

Εναλλακτικά, μπορείτε να φυτέψετε τη ρίζα κατευθείαν στο χώμα, αλλά θα πρέπει να προσέξετε να την κρατήσετε πολύ υγρή την πρώτη εβδομάδα, μέχρι να αρχίσουν να εμφανίζονται νέοι βλαστοί.

4. Tζίντζερ (Πιπερόριζα)

Τo τζίντζερ είναι πολύ εύκολο να αναπτυχθεί εκ νέου. Απλά φυτέψτε ένα μεγαλύτερο κομμάτι της ρίζας σε χώμα μαζί με τα νεότερα (δηλαδή μικρότερα) κομμάτια, στραμμένα προς τα πάνω. Η πιπερόριζα απολαμβάνει το “φιλτραρισμένο”, όχι άμεσο, φως του ήλιου, σε ένα ζεστό υγρό περιβάλλον.

Πολύ γρήγορα το φυτό θα αρχίσει να βγάζει νέους βλαστούς και ρίζες. Μόλις δημιουργηθεί ολόκληρο το φυτό, βγάλτε το όλο από το χώμα και αφαιρέστε ένα κομμάτι από το ρίζωμα για να επαναλάβετε τη διαδικασία.

Πρόκειται, επίσης, για ένα πολύ όμορφο φυτό, οπότε εάν δεν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε ως τρόφιμο, αφήστε το να ομορφαίνει τον χώρο σας.

5. Πατάτες

Η εκ νέου καλλιέργεια της πατάτας είναι ένας πολύ καλός τρόπος να αποφευχθεί η σπατάλη τροφίμων (όπως και χρημάτων). Είναι εφικτό να επανακαλλιεργήσετε πατάτες από κάθε παλιά πατάτα που έχει “μάτια” πάνω της. Διαλέξτε μια πατάτα που έχει αυτά τα “εξογκώματα” και κόψτε την σε κομμάτια περίπου 5 εκατοστών σε πλάτος, εξασφαλίζοντας το κάθε κομμάτι να έχει τουλάχιστον ένα ή δύο “μάτια”. Αφήστε τα κομμένα μέρη σε θερμοκρασία δωματίου για μία ή δύο ημέρες, ώστε να στεγνώσουν στην επιφάνεια. Αυτό αποτρέπει την πατάτα να χαλάσει, εξασφαλίζοντας οι νέοι βλαστοί να τρέφονται από το κάθε κομμάτι της.

Φυτέψτε τα κομμάτια πατάτας περίπου 20 εκατοστά βαθιά με το “μάτι” στραμμένο προς τα πάνω και καλύψτε με χώμα περίπου τα 10 εκατοστά. Καθώς το φυτό σας θα αρχίσει να μεγαλώνει και να φαίνονται περισσότερες ρίζες, προσθέστε και άλλο χώμα. Αν το φυτό σας πραγματικά “απογειωθεί”, βάλτε περισσότερο χώμα γύρω από τη βάση του για να βοηθήσει την ανάπτυξη.

6. Σκόρδο

Μόνο μία σκελίδα μπορεί να δημιουργήσει ένα ολόκληρο νέο σκόρδο. Απλά φυτέψτε την, με τη ρίζα προς τα κάτω, σε μια ζεστή θέση με άφθονο φως. Το σκόρδο θα φυτευτεί μόνο του και θα παράγει νέους βλαστούς.

7. Κρεμμύδια

Τα κρεμμύδια είναι ένα από τα ευκολότερα λαχανικά για φύτευση. Κόψτε την άκρη της ρίζας του κρεμμυδιού, αφήνοντας ένα εκατοστό περίπου. Τοποθετήστε το σε μια ηλιόλουστη θέση και καλύψτε το πάνω μέρος με χώμα. Βεβαιωθείτε ότι το χώμα διατηρείται υγρό.

Όσο χρησιμοποιείτε τα κρεμμύδια που μόνοι σας καλλιεργήσατε, συνεχίστε να φυτεύετε τις άκρες της ρίζας που σας έμειναν από το μαγείρεμα, φυτέψτε τις εκ νέου και δεν θα ξαναχρειαστεί να επισκεφθείτε τη λαϊκή για να αγοράσετε κρεμμύδια.

8. Γλυκοπατάτες

Όταν φυτευτεί, η γλυκοπατάτα θα παράγει βλαστούς-”μάτια” που μοιάζουν σε αυτά της πατάτας. Φυτέψτε ολόκληρη ή ένα μέρος της γλυκοπατάτας κάτω από ένα λεπτό στρώμα χώματος, σε μία υγρή, ηλιόλουστη θέση. Οι νέοι βλαστοί θα αρχίσουν να εμφανίζονται μέσα στο χώμα σε περίπου μία εβδομάδα. Μόλις οι βλαστοί φθάσουν σε ύψος περίπου 10 εκατοστών, βγάλτε τους και ξαναφυτέψτε τους, επιτρέποντας περίπου 30 εκατοστά κενό ανάμεσα σε κάθε φυτό. Θα χρειαστούν περίπου 4 μήνες για τις γλυκοπατάτες σας να είναι έτοιμες.

9. Μανιτάρια

Μπορεί να ξαναφυτεύονται, αλλά τα μανιτάρια είναι από τους πιο δύσκολους οργανισμούς για να μεγαλώσουν μέσα από τα υπολείμματά τους. Χρειάζονται ζεστό και υγρό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά χώμα, αλλά πρέπει να ανταγωνιστούν άλλους μύκητες για να επιβιώσουν σε αυτό το περιβάλλον. Αν και δεν είναι το “αγαπημένο” τους κλίμα, το κρύο, σχεδόν παγωμένο περιβάλλον δίνει στα μανιτάρια μια μεγαλύτερη πιθανότητα να κερδίσει τον αγώνα ενάντια σε άλλους μύκητες.

Ετοιμάστε ένα μείγμα από χώμα και λίπασμα σε ένα δοχείο, ώστε να μπορείτε να το μεταφέρετε εύκολα και να ελέγχετε τη θερμοκρασία του μανιταριού σας. Καλό είναι, κατά τη διάρκεια της ημέρας να το διατηρείτε σε ζεστό, “φιλτραρισμένο” φως και το βράδυ σε μια δροσερή θερμοκρασία. Απλά φυτέψτε το κοτσάνι στο χώμα (και αφαιρέστε το υπόλοιπο), αφήνοντας μόνο την κορυφή εκτεθειμένη. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, στη βάση θα αναπτυχθεί ένα εντελώς νέο μανιτάρι.

10. Ανανάς

Για να φυτρώσει εκ νέου ο ανανάς, θα πρέπει να αφαιρέσετε το πράσινα φυλλώδη κομμάτια στην κορυφή και να εξασφαλίσετε ότι κανένα κομματάκι του φρούτου δεν εξακολουθεί να είναι προσκολλημένο.

Φύτεψε το “στέμμα” του ανανά σε ένα ζεστό και εντελώς στεγνό περιβάλλον. Στην αρχή θα το ποτίζετε τακτικά, μειώνοντας το εβδομαδιαίο πότισμα μόλις διαμορφωθεί το φυτό. Θα το δείτε να αναπτύσσεται τους πρώτους λίγους μήνες, αλλά θα χρειαστούν περίπου 2 με 3 χρόνια μέχρι ο ανανάς να είναι έτοιμος για το πιάτο σας.

Πηγή: econews

Η εκπληκτική έκθεση του 14χρονου Μάριου Χατζηδήμου.

Περσινός νικητής του διεθνούς διαγωνισμού Έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης ήταν ένας Έλληνας.

Ένας 14χρονος μαθητής Β’ Γυμνασίου από τα Γιαννιτσά του Ν. Πέλλας, ονόματι Μάριος Χατζηδήμου. Πρωτύτερα, είχε αναδειχτεί νικητής σε πανελλαδικό επίπεδο τον Απρίλιο. Έπειτα η έκθεσή του διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης, μέσω των Ελληνικών Ταχυδρομείων. Εκεί αξιολογήθηκε ως η καλύτερη ανάμεσα σε εκθέσεις νέων ανθρώπων από 55 χώρες του κόσμου.

Οι συμμετέχοντες έφτασαν το 1 εκατομμύριο. Το θέμα του διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Ο Παραλήπτης που επέλεξε ο Μάριος ήταν ο Νο1 παγκόσμιος πρωταθλητής του τένις Ρότζερ Φέντερερ.

Την Τρίτη 9 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η τελετή βράβευσής του στην Ντόχα του Κατάρ από τη διοργανώτρια αρχή. Στην βράβευση του Μάριου δεν έδωσε το παρόν ο Ρότζερ Φέντερερ. Παρόλα αυτά ήταν ενήμερος, γι’ αυτό και έστειλε μια προσωπική επιστολή προς τον 14χρονο μαθητή, η οποία διαβάστηκε δημόσια. Αφού τον συνεχάρη, τον ενθάρρυνε να συνεχίσει το γράψιμο και το τένις. Του εξομολογήθηκε ότι μπορεί να είναι ένας από τους χιλιάδες θαυμαστές του αλλά ένας από τους λίγους με τέτοιο ταλέντο. Όπως ανέφερε ο διάσημος τενίστας, το βραβείο αυτό αποτελεί την πρώτη «νίκη» του.

Παρακάτω η εκπληκτική Έκθεση του 14χρονου μαθητή:

«Γιαννιτσά, 25/01/12 Κύριο Ρότζερ Φεντερερ, Tennis sport club of Bussel, Switzerland.

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,

    Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω… να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!

Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

    Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα…

Συνέχιζα και ονειρευόμουνα… Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

    Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη.

Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή…

…Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα: - Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά; - Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!

     - Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων.

Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται απ ό λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.

    Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «Ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.

Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε… Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό, Μάριος Α. Χατζηδήμου»

Ο θάνατος της ελληνικής βιομηχανίας

Αναρτήθηκε από Anagnostis Pseftoglou  //  23 Φεβρουαρίου 2014 

Επαίρεται η κυβέρνηση και το μνημονιακό στρατόπεδο για το θρίαμβο που έχει καταγάγει με την απάλειψη του «διπλού ελλείμματος», δηλαδή του δημοσιονομικού και των τρεχουσών συναλλαγών. Σώθηκε η Ελλάδα, μείναμε στο ευρώ, πέτυχε η προσπάθεια προσαρμογής, παρά τα «λάθη» των κακών της Τρόικας. Πλέον εξυγιάνθηκε η οικονομία, μπαίνουμε σε ανάκαμψη και σύντομα οι Έλληνες θα δουν το όφελος στην καθημερινή ζωή τους.

Ας αφήσουμε κατά μέρος τον παραλογισμό, από τη μια, να κατηγορείται η Τρόικα για λανθασμένα και άστοχα μέτρα και, από την άλλη, να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την επιτυχία του προγράμματος που σχεδίασε η Τρόικα. Ας παραβλέψουμε και τον εμφανή προεκλογικό χαρακτήρα των ανακοινώσεων, ο οποίος δείχνει ότι στην ουσία το ελληνικό πολιτικό προσωπικό τίποτε δεν έμαθε από την κρίση και χρησιμοποιεί κυνικά οποιοδήποτε οικονομικό στοιχείο, χωρίς να ενδιαφέρεται για την ουσία. Aς ρωτήσουμε μόνο: Υπάρχει κάποια βάση στα περί εξυγίανσης και ανάκαμψης;

Το τι πραγματικά συμβαίνει στον παραγωγικό ιστό της ελληνικής οικονομίας φαίνεται στο διάγραμμα που δείχνει τη βιομηχανική παραγωγή:

1. Διάγραμμα που δείχνει τη βιομηχανική παραγωγή της Ελλάδος

2. Δείκτης νέων παραγγελιών

3. φωτογραφία Eos Aurora

Η ελληνική βιομηχανία λίμνασε κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου του ευρώ, όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλά και οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ υψηλοί λόγω της φθηνής πίστωσης. Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκε και το τεράστιο έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές, καθώς η συνολική ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας συνετρίβη εντός της ΟΝΕ.

Η κατάρρευση της βιομηχανίας άρχισε με την παγκόσμια κρίση του 2007-9, συνεχίστηκε ακάθεκτη με την υιοθέτηση των Μνημονίων και ουσιαστικά επιταχύνθηκε το 2013. Τα πρόσφατα γεγονότα της Χαλυβουργικής δεν είναι παρά μια απεικόνιση της πικρής πραγματικότητας: η Ελλάδα αποβιομηχανοποιείται με απίστευτους ρυθμούς εδώ και έξι χρόνια. Τα Μνημόνια σήμαναν το τέλος της ελληνικής βιομηχανίας.

Αν νομίζουν κάποιοι ότι η βιομηχανική κατάρρευση έχει φτάσει στο τέλος της, ότι ‘πιάσαμε πάτο’ και απο δω και πέρα θα περάσουμε σε ανάκαμψη δεν έχουν παρά να δουν το επόμενο διάγραμμα:

Ο δείκτης νέων παραγγελιών της ΕλΣτατ δείχνει μείωση 7,5% για το Δεκέμβριο 2013 και συνολική μείωση 6,9% για ολόκληρο το 2013. Δεν υπάρχει κανένας δυναμισμός στις προοπτικές της ελληνικής βιομηχανίας. Η εικόνα είναι απλώς τραγική. [εικ. 2]

Τι προκάλεσε την κατάρρευση της ελληνικής βιομηχανίας; Η απάντηση είναι σύνθετη και δε μπορεί να δοθεί σε λίγες γραμμές. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην Τρόικα, στα Μνημόνια και στην παραμονή στο ευρώ. Η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας, όπως και η προσαρμογή του εξωτερικού ελλείμματος, βασίστηκαν στη συντριβή της εγχώριας ζήτησης που επέβαλαν τα Μνημόνια. Το δημόσιο περιέκοψε δραστικά τις δαπάνες του και ανέβασε τη φορολογία, η κατανάλωση ελαττώθηκε ταχύτατα και οι επενδύσεις (δημόσιες και ιδιωτικές) κυριολεκτικά κατέρρευσαν απο το 2008 και μετά. Η συντριβή της εγχώριας ζήτησης έφερε δημοσιονομική και εξωτερική ισορροπία, αλλά συνέτριψε και τη βιομηχανική παραγωγή.

Τι συνέβη όμως με τις εξαγωγές, οι οποίες στις νεοφιλελεύθερες αναλύσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ υποτίθεται ότι θα λειτουργούσαν ως σανίδα σωτηρίας; Η συνολική αξία των εξαγωγών το 2013 μειώθηκε κατά 0,2%, ενώ τους τελευταίους μήνες η συρρίκνωση ήταν ταχύτατη. Το Δεκέμβριο του 2013, για παράδειγμα, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 14,2%. Η συρρίκνωση δεν αποτελεί κανένα απολύτως μυστήριο: οι εξαγωγές προς την ευρωζώνη πάσχουν διότι η οικονομία της ΟΝΕ είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ οι εξαγωγές εκτός ευρωζώνης πάσχουν διότι το ευρώ είναι πολύ ισχυρό. Και αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τη δυσκολία εξεύρεσης εξαγωγικών πιστώσεων. Για την ελληνική βιομηχανία η πτώση της εξωτερικής ζήτησης ήταν και το τελειωτικό πλήγμα.

Ναι, ίσως πει κανείς, αλλά οι μισθοί έχουν επίσης συντριβεί και άρα η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας ανεβαίνει. Γιατί δε φαίνεται αυτό στα αποτελέσματα της οικονομίας; Φαίνεται μια χαρά, αρκεί κανείς να καταλαβαίνει τι βλέπει. Η απάλειψη του εξωτερικού ελλείμματος, για την οποία τόσο περηφανεύεται η κυβέρνηση, είναι αντανάκλαση της ανόδου της συνολικής ανταγωνιστικότητας που οφείλεται στη συντριβή των μισθών. Μόνο που η απάλειψη συνέβη λόγω της κατάρρευσης των εισαγωγών και όχι της εκτόξευσης των εξαγωγών (οι οποίες αντιθέτως μειώνονται). Η άνοδος της συνολικής «εθνικής» ανταγωνιστικότητας που μετριέται με το μοναδιαίο κόστος εργασίας είναι απολύτως συμβατή με το πλεόνασμα που πλέον παρατηρείται στις τρέχουσες συναλλαγές.

Η «εθνική» ανταγωνιστικότητα όμως μικρή σχέση έχει με την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, ή οποιουδήποτε άλλου κλάδου, η οποία καθορίζεται από πολύ πιο συγκεκριμένους παράγοντες. Η ελληνική βιομηχανία αντιμετωπίζει πτώση της εγχώριας και της εξωτερικής ζήτησης, άλμα του κόστους ενέργειας, φορολογικές πιέσεις, πολύ υψηλά επιτόκια και έλλειψη πιστώσεων. Πως να αντισταθμιστούν όλα αυτά από την πτώση των μισθών;

Η ελληνική οικονομία έχει όντως πετύχει μια σχετική σταθεροποίηση με την απάλειψη του «διπλού ελλείμματος». Αλλά η σταθεροποίηση αυτή είναι αποτέλεσμα καταστροφής και δε δείχνει απολύτως καμία εξυγίανση του παραγωγικού ιστού, ή της οικονομίας γενικότερα. Η Ελλάδα κατέστρεψε τη βιομηχανία της και κατασπατάλησε τους πόρους της – κυρίως τον κόσμο της εργασίας – ακολουθώντας την πολιτική της Τρόικας. Το κόστος της παραμονής στο ευρώ είναι οι άνεργοι και η κατεστραμμένη βιομηχανία.

Δεν υπάρχει σοβαρή προοπτική ανάκαμψης του βιομηχανικού ιστού όσο ακολουθείται η σημερινή πορεία. Αυτοί που ισχυρίζονται το αντίθετο και υπόσχονται σύντομα καλύτερες μέρες, ή δεν καταλαβαίνουν τι λένε, ή είναι τελείως κυνικοί. Η καταστροφή που υπέστη ο ελληνικός παραγωγικός ιστός και το τεράστιο ποσοστό ανεργίας δε θα αντιστραφούν χωρίς ολική και εστιασμένη αλλαγή πολιτικής. Μέσα στην ΟΝΕ και με τις περιοριστικές πολιτικές της ΕΕ κάτι τέτοιο απλώς δε γίνεται. Λείπει δυστυχώς ο πολιτικός φορέας που θα διαμορφώσει με θάρρος την πραγματική εναλλακτική πρόταση.

Κώστας Λαπαβίτσας

Πηγή: http://www.terrapapers.com

Ανίκανη ή εξαρτημένη Δικαιοσύνη;

Η-δικαιοσύνη-και-ο-ψευτο-άγγελος

Ενώ όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν καταδίκασε στην ουσία, ούτε ένα λαμόγιο από αυτά που καταλήστευαν το δημόσιο χρήμα, ξαφνικά τώρα, στην εποχή της κοινωνικής οργής, κάθε μέρα βλέπουμε να σκάει και από ένα σκάνδαλο. 

Προς το παρόν το βλέπουμε βέβαια, γιατί το αν θα υπάρξει τελικά ή όχι καταδίκη, αυτό θα το μάθουμε έπειτα από πολλά χρόνια, όταν όλα θα έχουν ξεχαστεί.

Που ήταν λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική Δικαιοσύνη; Ήταν ανίκανη και ξαφνικά έγινε ικανή; Την απάντηση την δίνει το καλοπληρωμένο παπαγαλάκι, στο πάνω δεξιό παράθυρο της τηλεοπτικής οθόνης. «Γιατί τώρα υπάρχει πολιτική βούληση», μας λέει. 

Εφόσον όμως ισχύει αυτό, τότε δεν έχουμε ανεξάρτητη, αλλά απόλυτα εξαρτώμενη από την πολιτική βούληση Δικαιοσύνη. Θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε τι Δικαιοσύνη έχουμε. Ανίκανη, εξαρτημένη ή ανεξάρτητη;

Εντάξει, βλέπουμε λοιπόν να σκάνε διάφορα σκάνδαλα. Αλλά βλέπουμε να πιάνεται «μαρίδα», τα τελευταία δηλαδή εξαρτήματα του συστήματος. Δεν βλέπουμε όμως να πιάνεται το ίδιο το σύστημα. Δεν βλέπουμε να κατηγορείται κανένας από αυτούς που στέκονται πάνω από το πολιτικό σύστημα και το ελέγχουν. 

Δεν βλέπουμε να καλείται ως μάρτυς ούτε ένας πολιτικός, ούτε ένας πρώην πρωθυπουργός, να εξηγήσει τι γνώριζε για όλα αυτά που συνέβαιναν στους τομείς της αρμοδιότητάς του. Γνώριζε ή ήταν ανίκανος να γνωρίζει; Έφταιγε αυτός ή φταίνε οι θεσμοί που δεν του επέτρεπαν να γνωρίζει; 

Αυτό θα πρέπει να το μάθει ο ελληνικός λαός. Πρέπει να διορθώσουμε αυτό που έφταιγε. Απλές κινήσεις εκτόνωσης της λαϊκής οργής δεν οδηγούν πουθενά. Είναι πρόσκαιρες και δεν επιφέρουν την κάθαρση που έχει ανάγκη το Έθνος για να βγει από την κρίση.

Θα πρέπει λοιπόν η Δικαιοσύνη, να προσχωρήσει σε βάθος. «Αναζητήσατε τη γυναίκα» έλεγε ένας Γάλλος δικαστής για την εξιχνίαση κάθε εγκλήματος. 

Στην εξιχνίαση των εγκλημάτων διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στην  Ελλάδα ο Έλληνας δικαστής θα έπρεπε να λέει: «Αναζητήσατε τον πολιτικό».

Πέτρος  Χασάπης

Πηγή: tolimeri.blogspot.com

Η ΙΣΠΑΝΙΑ

Μια μεγάλη και ολοκάθαρη χώρα

αλλά και η ανατρεπτική ομορφιά της Ευρώπης

Του Βαγγέλη Κογκάκη, δασκάλου, συνταξιούχου

Η αίσθηση ενός τόπου που επισκέπτεσαι για πρώτη φορά είναι γραμμένη με μελάνι που δεν σβήνει. Στην πορεία μπορεί να ξεχάσεις μνημεία που θαύμασες, δρόμους που περπάτησες, ανθρώπους που συναναστράφηκες. Η αίσθηση όμως είναι αυτή που συντροφεύει ό,τι διηγείσαι στις συντροφιές σου και ο καταλύτης της επιστροφής στον ίδιο προορισμό.

   

Μια αγγελία στην εφημερίδα ‘ΠΑΤΡΙΣ’ «Ο Γύρος της Ισπανίας – 8 Ημέρες Αεροπορικώς» με έκανε να προβληματιστώ και να ξύνω το κεφάλι μου. Αρκετά χρόνια είχα να ταξιδέψω εκτός Ελλάδος. Ήταν και αεροπορικώς, δηλαδή χωρίς ιδιαίτερη κούραση! Το συζήτησα με τη γυναίκα μου, η οποία ενθουσιάστηκε. Έτσι το πρωί της Τετάρτης 16ης Οκτωβρίου ταξιδεύαμε για την Ισπανία.

   

Στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης μας περίμενε ένα μεγάλο ολοκάθαρο πούλμαν -είμαστε 48 εκδρομείς από όλη την Ελλάδα- με ξεναγό κ. Αντωνία, μία πολύ μορφωμένη κυρία, με τέλεια ισπανικά και ελληνικά. Η Εσπερία των αρχαίων Ελλήνων ή Hispania των Ρωμαίων, το Βασίλειο της Ισπανίας σήμερα το οποίο διαιρείται διοικητικά σε 17 Αυτόνομες ‘Κοινότητες’. Έχει έκταση 504.782 τ. χ. και πληθυσμό 46.853.045 κατοίκους.

  

1η Ημέρα: Αρχίσαμε από την ‘Κοινότητα’ του Λεβάντε και την πρωτεύουσά της Βαλένθια με 810.064 κατοίκους κατά την απογραφή του 2008. Σύγχρονη πόλη αλλά ταυτόχρονα με πολλές παραδόσεις και πλούσιο παρελθόν, είναι τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Ισπανία, η πιο πυκνοκατοικημένη της Αυτόνομης Κοινότητάς της. Ιδρύθηκε το 137 π.χ. από τους Ρωμαίους και μέσα στους αιώνες κατακτήθηκε και διοικήθηκε από Βησιγότθους, Άραβες, Καταλανούς και Αραγόνους. Στο ιστορικό της κέντρο συναντάτε ένα πυκνό δίκτυο μνημείων ιδιαίτερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η Llotja de la Seda ( Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από το 1996 -αριστερά ).       Ορόσημό της είναι αναμφίβολα η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών (Ciutat de les Arts i les Ciències ), ένα πρωτοποριακό και φουτουριστικό συγκρότημα - μουσείο.

Κάναμε μια πανοραμική περιήγηση της πόλης, που μεταφέρει στο σήμερα την αρχιτεκτονική και πολιτισμική παράδοση των χιλίων χρόνων της ιστορίας της. Όμως η Βαλένθια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια από τις πλέον σύγχρονες πόλεις της Ευρώπης.   Στην παλαιά πόλη είδαμε το Δημαρχείο, το οποίο κλέβει την παράσταση με το μέγεθός του και την τοποθεσία του, καθώς στέκεται στην κορυφή της πλατείας, έχοντας την τεχνοτροπία αναγεννησιακού μπαρόκ. Ήταν η έδρα των Ρεπουμπλικάνων την εποχή του εμφυλίου πολέμου (17/7/36 – 1/4/1939). Είναι σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Σαντιάγκο Καλατράβα (Santiago Calatrava) που σχεδίασε και το ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας το 2004.

   

Το κέντρο των τεχνών και της επιστήμης είναι ένα σύμπλεγμα 3 κτιρίων και περιλαμβάνει το ημισφαίριο-Imax (όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε ντοκιμαντέρ σε μια γιγάντια οθόνη με τέλεια εικόνα). Το μουσείο επιστήμης είναι ένα τεράστιο κτίριο που μοιάζει με διαστημόπλοιο του Star Trek που πραγματικά αξίζει να δει ο επισκέπτης. Τέλος υπάρχει ένα από τα καλύτερα ενυδρεία του πλανήτη στα οποία φιλοξενούνται τροπικά και μεσογειακά ψάρια. Το σύμπλεγμα κτιρίων διαθέτει μεγάλο πάρκινγκ αλλά ο καλύτερος τρόπος να φτάσει κανείς είναι να περπατήσει το αποξηραμένο ποτάμι-πάρκο της πόλης.

Miguelete καμπαναριό και τον καθεδρικό ναό της Βαλένθια, Ισπανία   

Στη συνέχεια είδαμε το παλάτι του Marques de dos Aguas, με τη θαυμάσια αλαβάστρινη πρόσοψή του, που σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο Κεραμικής. Περπατήσαμε στην αγορά με το παλιό χρηματιστήριο και καταλήξαμε στον Καθεδρικό ναό με τον πύργο Mikelet, που θεωρείται σύμβολο της πόλης.

   

Η πλατεία του Δημαρχείου βρίσκεται στο κέντρο της Βαλένθια (εκεί από όπου ξεκινούν ή καταλήγουν οι παρελάσεις κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ). Το Δημαρχείο, χτισμένο στις αρχές του 20ού αιώνα, συνδυάζει μοντέρνα με μπαρόκ στοιχεία, δημιουργώντας ένα θέαμα εκθαμβωτικό. 

Το τοπίο συμπληρώνουν τα υπέροχα παράπλευρα κτίρια, ενώ στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα εντυπωσιακό σιντριβάνι, περιτριγυρισμένο από μια πανδαισία χρωμάτων, αφού υπαίθριοι ανθοπώλες πωλούν εκεί όλων των ειδών τα λουλούδια. 

Στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας θα βρείτε τα περισσότερα μοντέρνα καταστήματα της πόλης.

Βρισκόμαστε στη Βαλένθια, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, και η παραπάνω εικόνα δεν είναι τίποτα περισσότερο από... ρουτίνα στους κήπους του ποταμού Turia, την πράσινη καρδιά της. Μιας πόλης που δικαιολογεί απόλυτα το μεσογειακό της ταμπεραμέντο! Τοποθετημένη στα ανατολικά παράλια της χώρας, με τη θάλασσα να την «αγγίζει» και τον ήλιο να τη συντροφεύει τους περισσότερους μήνες του χρόνου, η Βαλένθια κεντρίζει το ενδιαφέρον με την ποικιλομορφία και την εξωστρέφειά της. 

Ένα γραφικό ιστορικό κέντρο αλλά και εντυπωσιακά δημιουργήματα σύγχρονης αρχιτεκτονικής με φουτουριστική διάθεση, πάρκα και παραλίες, καλλιτεχνικές δραστηριότητες, έντονη νυχτερινή ζωή και, φυσικά, μια γερή δόση της καταλανικής κουλτούρας, μέσα από γιορτές και φεστιβάλ. Μια τέτοια φιέστα -η μεγαλύτερη και η πιο φαντασμαγορική της πόλης- είναι και το Las Fallas. Διοργανώνεται κάθε χρόνο 15 με 19 Μαρτίου και δεν είναι άλλο από ένα πενθήμερο φεστιβάλ δρόμου με καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Tο διαστημικό Παλάτι των Τεχνών στην Βαλένθια   Tο διαστημικό Παλάτι των Τεχνών στην Βαλένθια Εμπνευστής και δημιουργός ο διάσημος και στη χώρα μας Santiago Calatrava ο οποίος κατάγεται από τη Βαλένθια. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να θυμίζει κάτι από πλοίο και…διαστημόπλοιο μαζί. Το κτήριο περιτριγυρίζεται από κήπους, συντριβάνια και μονοπάτια σε έκταση 87.000 τ. μ.

2η  Ημέρα: Μαδρίτη.  Άφιξη, πανοραμική περιήγηση της πόλης.

3η  Ημέρα: ΜΑΔΡΙΤΗ. Θα ξεκινήσουμε τη σημερινή μας ξενάγηση, η οποία θα μας αποκαλύψει τα πλούσια αξιοθέατα της ισπανικής πρωτεύουσας. 

Θα θαυμάσουμε τα εντυπωσιακά μνημεία και τις πλατείες, αρχίζοντας με το κεντρικότατο σημείο, την Πουέρτα Ντελ Σολ, όπου βρίσκεται το άγαλμα σύμβολο της πόλης. (αριστερά) Θα δούμε επίσης την πλατεία της Θεάς Κυβέλης, την πύλη του Αλκαλά και το πάρκο Ρετίρο. Θα επισκεφθούμε το μοναδικό Μουσείο Πράδο, στο οποίο στεγάζονται 3.000 πίνακες και μία από τις πιο σημαντικές συλλογές Ισπανών ζωγράφων, ενώ ταυτόχρονα θα απολαύσουμε τα αριστουργήματα μεγάλων δημιουργών όπως Βελάσκεθ, Μουρίλιο, Γκόγια, Ελ Γκρέκο κ.α. Η ξενάγησή ολοκληρώνεται με την επίσκεψη στο Παλάθιο Ρεάλ, το ξακουστό Βασιλικό Παλάτι. 

Ένα κολοσσιαίο κτίριο, ρυθμού ιταλικού μπαρόκ, με 2.800 δωμάτια, όπου θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε μερικά από αυτά.

   

Το Βασιλικό παλάτι (Παλάθιο Ρεάλ-αριστερά) της Μαδρίτης είναι ένα από τα κορυφαία τουριστικά αξιοθέατα της πόλης και επίσημη οικία της βασιλικής οικογένειας. Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο για κρατικές τελετές, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο είναι ανοιχτό στο κοινό. Χτίστηκε μεταξύ του 18ου και 19ου αιώνα, αντικαθιστώντας ένα μεσαιωνικό κάστρο το οποίο κάηκε το 1794. Οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν -στο κολοσσιαίο κτίριο ιταλικού μπαρόκ με τα 2.800 δωμάτια και αίθουσες-  και να θαυμάσουν την υπέροχη διακόσμηση.

4η Ημέρα: Επίσκεψη και ξενάγηση στην “Πόλη των Τριών Πολιτισμών”, το Τολέδο. Πόλη με σπουδαία ιστορική, καλλιτεχνική και πολιτιστική κληρονομιά.

   

Περιπλανηθήκαμε στα στενά δρομάκια της μεσαιωνικής πόλης και επισκεφθήκαμε τον Καθεδρικό Ναό, ένα μοναδικό κτίσμα μεγάλων καλλιτεχνών και μείγμα πολλών αρχιτεκτονικών στυλ, καθώς και την, εκκλησία του Αγίου Θωμά όπου θαυμάσαμε το αριστουργηματικό έργο του Ελ Γκρέκο “Η Ταφή του Κόμητος Οργκάθ.” (1586-800px-Toledo_Skyline_Panorama,_Spain_-_Dec_2006.jpg88, λάδι σε μουσαμά 480x360 εκ.) 

Τελευταία μας στάση το σπίτι, στο οποίο έζησε και μεγαλούργησε ο μεγάλος Έλληνας-Ηρακλειώτης- ζωγράφος Δομίνικος Θεοτοκόπουλος.

   

Ο σημαντικότερος κλασικός καθεδρικός ναός της Ισπανίας είναι ο Catedral και ένας από τους πλουσιότερους στον κόσμο. Γοτθικού ρυθμού. Η ανέγερσή του αναφέρεται από το 1227. Φωτίζεται από τα 750 Βιτρώ που έχουν παραστάσεις από την Καινή Διαθήκη. Το καμπαναριό έχει ύψος 90μ.

5η Ημέρα: ΜΑΔΡΙΤΗ – ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ (COSTA BRAVA) Αναχώρηση για την πρωτεύουσα της Καταλονίας, τη Βαρκελώνη. Υπόλοιπο της ημέρας ελεύθερο για μια πρώτη γνωριμία με την περιοχή.

6η Ημέρα: ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ Η ξενάγηση αρχίζει με μια πανοραμική άποψη της πόλης, ξεκινώντας από το λιμάνι της Βαρκελώνης. Στη συνέχεια έχουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στην κεντρική Ramplas και στη γοτθική συνοικία. Απολαύσαμε την πανοραμική θέα της πόλης και του λιμανιού από τον λόφο Μοντζουίκ, επισκεφθήκαμε το Πάρκο Γκουέλ, τον καμβά δημιουργίας του διάσημου Γκαουντί, το λιμάνι της Βαρκελώνης, τη Γοτθική συνοικία και επίσης το αξιόλογο έργο του Gaudi, Σαγκράδα Φαμίλια. Τελευταία μας στάση το Ολυμπιακό χωριό και το Ολυμπιακό στάδιο, όπου πραγματοποιήθηκαν οι αγώνες το 1992.  Επιστροφή στο ξενοδοχείο.  Δείπνο και διανυκτέρευση.

7η Ημέρα: ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ – ΧΙΡΟΝΑ – ΦΙΓΚΕΡΕΣ

Μετά το πρωινό αναχωρήσαμε για την Ιστορική πόλη της Χιρόνα, όπου θα θαυμάσαμε μεταξύ άλλων τον καθεδρικό ναό και την εβραϊκή συνοικία. Χρόνος ελεύθερος για να περιηγηθούμε στα γραφικά σοκάκια του κάστρου.  Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Figueres, όπου βρίσκεται το μουσείο - θέατρο του διάσημου ζωγράφου Salvador Dali. Αφεθήκαμε στη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα που εκπνέουν τα έργα του από τα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας ως και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Βγαίνοντας από το μουσείο, επισκεφθήκαμε την Καθολική εκκλησία του Αγ. Πέτρου. Θαυμάσαμε τη Γοτθική αρχιτεκτονική του με τις τοξωτές οροφές και την απλότητα του ναού.

8η  Ημέρα: ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ – ΑΘΗΝΑ

   Ως επίλογο θέλω και γραπτώς να ευχαριστήσω τους διοργανωτές της υπέροχης αυτής μορφωτικής – ψυχαγωγικής εκδρομής, την ξεναγό μας κ. Αντωνία η οποία με χαμόγελο και υπομονή μας ξενάγησε όλες αυτές τις ημέρες, όπως και όλους τους συνταξιδιώτες μας που πάντα με καλή διάθεση συμμετείχαν σε όλες τις εκδηλώσεις.                             

Τι έχεις Γιάννη ; Τ’ είχα πάντα.

Άρθρο του Χ. Boυτυράκη ( h_vout@yahho. gr ) στη Ροδιακή.

Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντί γι’ αυτό υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από τους άλλους και είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, που δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουν την ικανότητα. 

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία στο βιοτικό επίπεδο και τα εισοδήματα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτοί που κερδίζουν, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι,  και οι μαυραγορίτες, ζουν μέσα στον πλούτο και την χλιδή και αυτό το πρόβλημα ουδεμία κυβέρνηση το αντιμετώπισε αποτελεσματικά. 

Την ίδια ώρα ο λαός περνά μιαν άθλια ζωή. Αυτοί που κερδίζουν είναι σχετικά ελάχιστοι και ο συνολικός τους πλούτος, ακόμη κι’ αν φορολογηθεί, θα βελτίωνε ελάχιστα τις γενικές συνθήκες διαβίωσης. Ο πολυτελής τους όμως τρόπος ζωής μέσα στην φτώχεια του λαού, υπογραμμίζει την φτώχεια των πολλών, και τους εξοργίζει. 

Υπάρχει στην χώρα σημαντικό ποσοστό φανερής και συγκαλυμμένης ανεργίας. Τα χαμηλότατα επίπεδα ζωής των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και των άλλων μισθοσυντήρητων, αποτελούν ένα σημαντικό  παράγοντα πολιτικής και κοινωνικής έντασης που χαρακτηρίζει σήμερα την Ελλάδα. 

Δεν πάρθηκαν μέτρα για να δοθεί χρήσιμη εργασία σ’ αυτούς που μπορούν να εργαστούν από το πλήθος των ανέργων. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση νέκρωσης παρά την ουσιαστική εξωτερική βοήθεια και την αρμόδια εξωτερική καθοδήγηση. Σ’ ολόκληρη την χώρα, απ’ άκρη σ’ άκρη κυριαρχεί μια γκρίζα, ανυπεράσπιστη, βαθειά έλλειψη  πίστης για το μέλλον, μια έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το σήμερα. 

Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες. Σημαντικά ποσά σπαταλήθηκαν κατά το παρελθόν σε εισαγωγές ειδών πολυτελείας, σε πώληση χρυσού από το κράτος και σε πράξεις στο νόμισμα στην μαύρη αγορά. Διαπιστώνεται ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία κάνοντας θόρυβο για τις θυσίες της Ελλάδας. 

Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια σαν μέσον για την διαιώνιση των προνομίων μιας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα. Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσον τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να κοστίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. 

Τα μέλη αυτής της κλίκας, επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο του χρήματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του εξωτερικού. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στην δική τους χώρα, για να αναστηλώσουν  την εθνική τους οικονομία. Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. 

Η Ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο Ελληνικό κράτος δεν αποκομίζει κανένα όφελος απ’ αυτά τα κέρδη. Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας, οι κομψευόμενοι κοσμοπολίτες που  κατοικοεδρεύουν στις Κάνες, στο Σαιν Μόριτς και στην πλατεία Κολωνακίου, θα βοηθήσει την ξένη αποστολή ειδικών, για τα δικά τους φυσικά συμφέροντα. 

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι γοητευτικοί άνθρωποι, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά. Είναι πάντα πρόθυμοι όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν για τον εαυτό  τους την ξένη βοήθεια. Ανάμεσα σ’ αυτούς και στα παιδιά που πεθαίνουν στους δρόμους της Αθήνας η διαφορά είναι πραγματικά τρομερή. Για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα προτείνονται τα ακόλουθα μέτρα. Να σταλούν στην χώρα αρκετοί εμπειρογνώμονες και ξένοι τεχνικοί, που θα διοριστούν από την Ελληνική κυβέρνηση σε επίκαιρες εκτελεστικές  θέσεις. Από την Αποστολή αυτή θα ελέγχεται ιδιαίτερα το εξωτερικό εμπόριο και η καλή χρήση της βοήθειας. 

Αν δεν εφαρμόζει η Κυβέρνηση τα μέτρα, η Αποστολή θα έχει το δικαίωμα να διακόπτει ή να περιορίζει την βοήθεια. Επίσης θα ελέγχει τον προϋπολογισμό του κράτους και το εξωτερικό εμπόριο…….     

Αν ο αγαπητός αναγνώστης του κειμένου νόμισε ότι αυτό αναφέρεται σε συμβάντα της σημερινής  Ελληνικής πραγματικότητας, πλανήθηκε από την απίστευτη ομοιότητα με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα  το 1947. Το κείμενο είναι αποσπάσματα από την έκθεση που υπέβαλε ο απεσταλμένος Πώλ Πόρτερ, του τότε προέδρου των ενωμένων πολιτειών Χάρη Τρούμαν,  για να καταγράψει την κατάσταση στην τότε Ελλάδα. 

Ο Πόρτερ έφθασε στην Ελλάδα την 18/01/1947 και αφού ενημερώθηκε επί τόπου για την κατάσταση, συνέταξε την έκθεση του την 14/02/1947 και την υπέβαλε στο Κονγκρέσο την 28/03/1947. Σκοπός της έκθεσης, ήταν να χορηγηθεί στην Ελλάδα η βοήθεια  του δόγματος Τρούμαν, γνωστής και ως σχέδιο Μάρσαλ. Έτσι περάσει η Ελλάδα από την Αγγλική στην Αμερικάνικη κατοχή., για να γίνει βάση που εξυπηρετούσε τα Αμερικάνικα συμφέροντα κατά την διεξαγωγή του Ψυχρού πολέμου. 

Το πρωτότυπο της έκθεσης Πόρτερ βρίσκετε  στην βιβλιοθήκη Τρούμαν. Σήμερα για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο τρόπο η Ελλάδα  πέρασε μέσω Ευρωπαϊκής ένωσης στην κατοχή της Γερμανίας. Εδώ γεννάτε το πικρό ερώτημα. Ποιόν ¨Έλληνα είχε στον νου του ο Κάλβος , όταν διατύπωνε το γνωστό απόφθεγμα, « του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει», αφού  ψάχνεις στην πραγματική Ιστορία να βρεις περίοδο χωρίς ζυγό, και δεν βρίσκεις. 

Εξαίρεση οι ελάχιστες ιστορικές στιγμές της σπάνιας απόρριψης της διχόνοιας της δολερής. Ίσως η διχόνοια, ίσως η αμορφωσιά, ίσως γιατί διαθέτομε κάτι, που ελκύει τους κατακτητές , όπως το αίμα ελκύει τα κουνούπια και μας απομυζούν. Ίσως γιατί είμαστε « μικροί», και παρά την ανδρεία μας και την περιφρόνηση  του θανάτου, τελικά υπέρτερες αδηφάγες δυνάμεις μας υποδουλώνουν. 

Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στα Ιστορικά λόγια προσωπικοτήτων όπως : Του Στάλιν, ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης. « Όταν νικήσομε, θα μπούμε στην Βουλγαρία ως τιμωροί, στην Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές» (Αλλά πάντως κατακτητές) 

Του Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργού της Αγγλίας. «Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα , αλλοίμονο μας.» ( Άγγλοι πρωταθλητές στο άθλημα διαίρει και βασίλευε). 

Του Χίτλερ, Γερμανού καγκελάριου. « Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω, ότι μόνον οι Έλληνες, εξ’ όσων με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και υψίστη περιφρόνηση προς τον θάνατο.( Αυτό δεν τον εμπόδισε να μας ρουφήξει το αίμα, όπως κάνει και η σημερινή συνάδελφος του). 

Η απάντηση που δίδει παρηγοριά στη σημερινή θλιβερή κατάσταση της χώρας, είναι ο λόγος του Ελύτη. «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». 

Μπορούμε όμως να μην αφήσομε την αποσύνθεση να φτάσει ως εκεί. Στο χέρι μας είναι.

Ρόδος  19/01/2014