Ένα πρωτότυπο δίκτυο κομποστοποίησης που σχεδίασαν δύο νέοι Έλληνες βρίσκεται μεταξύ των16 σχεδίων που επελέγησαν στον διαγωνισμό Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Οι δύο νέοι με
καταγωγή από την Καλαμάτα,
ο 23χρονος Γιάννης Μουργής, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, και ο 24χρονος συντοπίτης του
Κωνσταντίνος Κουλοχέρης, φοιτητής Δημοσιογραφίας στο Λονδίνο, σχεδίασαν ένα
σύστημα κομποστοποίησης το οποίο λειτουργεί σε επίπεδο γειτονιάς και που στόχο
έχει να μετατρέψει τον κοινό παραγωγό
σκουπιδιών σε
οικιακό παραγωγό κομπόστ και να τον συνδέσει με την αγορά, όπως πχ με τους αγρότες
που έχουν ανάγκη από -ακριβό μάλιστα- λίπασμα.
Όπως αναφέρει ο κ. Μουργής στην “Καθημερινή” το οικονομικό
όφελος είναι συνολικό, «αφού θα εξοικονομούμε πόρους τόσο από τη διαχείριση των
σκουπιδιών όσο και από την αποφυγή των σχετικών προστίμων από την Ε.Ε.».
Ο ξύλινος κομποστοποιητής που προβλέπει το σχέδιό τους έχει
κόστος που δεν ξεπερνά τα 60 Ευρώ.
Το σύστημα
που προτείνουν λειτουργεί μέσα από την εγγραφή των ενδιαφερομένων σε μια
πλατφόρμα και την απόκτηση πόντων ανάλογα με τη δραστηριότητά τους.
Απώτερος
στόχος τους είναι η δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου φορέα, που θα
λειτουργεί αυτόνομα από την επίσημη Πολιτεία.
Ως κομποστοποίηση ορίζεται η διαδικασία
αποδόμησης των διαφόρων οργανικών υπολειμμάτων και η μετατροπή τους σε χούμο ή
διαφορετικά κομπόστ, υπό αερόβιες συνθήκες.
Η κατασκευή ενός
σωστού μίγματος κομπόστ καθορίζεται από πολλούς παράγοντες και προϋποθέτει καλή γνώση των
μηχανισμών που εμπλέκονται στην κομποστοποίηση.
Κύριοι παράγοντες επίδρασης της διαδικασίας είναι η
ποιότητα και το είδος των υλικών στο μίγμα, ο τρόπος στοίβασης του μίγματος, ο
χώρος που λαμβάνει χώρα, η ταχύτητα αποδόμησης των υλικών που συμμετέχουν, κ.ά.
Κατά τη φάση
κατασκευής της κομπόστας πρέπει να λαμβάνουμε
υπόψη τα εξής:
-Περιεκτικότητα σε
νερό: η ιδανικότερη υγρασία
στο μίγμα είναι ανάμεσα στο 40 με 60%. Πολύ υψηλά ποσοστά δίνουν ένα δύσοσμο
προϊόν, ενώ η ανεπάρκεια υγρασίας ξηραίνει το μίγμα λόγω ανύψωσης της
θερμοκρασίας του.
-Θερμοκρασία: ελέγχεται με την εισαγωγή σιδερένιων μπαρών σε διάφορα
σημεία του μίγματος. Η αίσθηση κατά την επαφή με το χέρι μας υποδεικνύει την
κατάσταση του προϊόντος. Για παράδειγμα, εάν η μπάρα είναι καυτή σημαίνει ότι η
θερμοκρασία εντός του υλικού είναι πολύ υψηλή και συνιστάται να γίνει
αναμόχλευση ή διαβροχή του σωρού.
-Αναμόχλευση: διεξάγονται τρεις αναμοχλεύσεις μέχρι να τελειώσει η
διαδικασία, περίπου ανά τρεις εβδομάδες. Σκοπός της τεχνικής είναι να
εξασφαλιστεί η επάρκεια οξυγόνου στο μίγμα και επομένως οι απαιτούμενες αερόβιες
συνθήκες.
Το ύψος του σωρού δεν πρέπει να ξεπερνάει το 1,8 μ, ενώ
το πλάτος εξαρτάται από τον διαθέσιμο χώρο και εξοπλισμό. Η κύρια τεχνική
δημιουργίας κομπόστας περιλαμβάνει το στρώσιμο 15 εκ. φυτικών υπολειμμάτων και
5 εκ. ζωικών απορριμμάτων+πότισμα εναλλάξ, μέχρι το επιθυμητό ύψος. Προσοχή: η
τελευταία στρώση πρέπει να είναι εκείνη των φυτικών υπολειμμάτων και να
ακολουθεί πότισμα του σωρού.
Το τελικό προϊόν πρέπει να είναι απαλλαγμένο από οσμές και
ασθένειες, ενώ είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται άμεσα. Σε περίπτωση που δεν
είναι δυνατή η άμεση διάθεση του προϊόντος, αυτό πρέπει να αποθηκεύεται σε χώρο
προστατευμένο από βροχές και ηλιακή έκθεση. Επίσης, καλό είναι ο σωρός να
καλύπτεται με πλαστικό η τσουβάλια από λινάτσα.
Πηγή: http://www.econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου