Καινοτόμο σύστημα κομποστοποίησης δύο νέων Ελλήνων διακρίνεται στο εξωτερικό

Ένα πρωτότυπο δίκτυο κομποστοποίησης που σχεδίασαν δύο νέοι Έλληνες βρίσκεται μεταξύ των16 σχεδίων που επελέγησαν στον διαγωνισμό Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Οι δύο νέοι με καταγωγή από την Καλαμάτα, ο 23χρονος Γιάννης Μουργής, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, και ο 24χρονος συντοπίτης του Κωνσταντίνος Κουλοχέρης, φοιτητής Δημοσιογραφίας στο Λονδίνο, σχεδίασαν ένα σύστημα κομποστοποίησης το οποίο λειτουργεί σε επίπεδο γειτονιάς και που στόχο έχει να μετατρέψει τον κοινό παραγωγό σκουπιδιών σε οικιακό παραγωγό κομπόστ και να τον συνδέσει με την αγορά, όπως πχ με τους αγρότες που έχουν ανάγκη από -ακριβό μάλιστα- λίπασμα.

Όπως αναφέρει ο κ. Μουργής στην “Καθημερινή” το οικονομικό όφελος είναι συνολικό, «αφού θα εξοικονομούμε πόρους τόσο από τη διαχείριση των σκουπιδιών όσο και από την αποφυγή των σχετικών προστίμων από την Ε.Ε.».

Ο ξύλινος κομποστοποιητής που προβλέπει το σχέδιό τους έχει κόστος που δεν ξεπερνά τα 60 Ευρώ.

Το σύστημα που προτείνουν λειτουργεί μέσα από την εγγραφή των ενδιαφερομένων σε μια πλατφόρμα και την απόκτηση πόντων ανάλογα με τη δραστηριότητά τους.

Απώτερος στόχος τους είναι η δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου φορέα, που θα λειτουργεί αυτόνομα από την επίσημη Πολιτεία.

Ως κομποστοποίηση ορίζεται η διαδικασία αποδόμησης των διαφόρων οργανικών υπολειμμάτων και η μετατροπή τους σε χούμο ή διαφορετικά κομπόστ, υπό αερόβιες συνθήκες.

Η κατασκευή ενός σωστού μίγματος κομπόστ καθορίζεται από πολλούς παράγοντες και προϋποθέτει καλή γνώση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην κομποστοποίηση.

Κύριοι παράγοντες επίδρασης της διαδικασίας είναι η ποιότητα και το είδος των υλικών στο μίγμα, ο τρόπος στοίβασης του μίγματος, ο χώρος που λαμβάνει χώρα, η ταχύτητα αποδόμησης των υλικών που συμμετέχουν, κ.ά.

Κατά τη φάση κατασκευής της κομπόστας πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα εξής:

-Περιεκτικότητα σε νερό: η ιδανικότερη υγρασία στο μίγμα είναι ανάμεσα στο 40 με 60%. Πολύ υψηλά ποσοστά δίνουν ένα δύσοσμο προϊόν, ενώ η ανεπάρκεια υγρασίας ξηραίνει το μίγμα λόγω ανύψωσης της θερμοκρασίας του.

-Θερμοκρασία: ελέγχεται με την εισαγωγή σιδερένιων μπαρών σε διάφορα σημεία του μίγματος. Η αίσθηση κατά την επαφή με το χέρι μας υποδεικνύει την κατάσταση του προϊόντος. Για παράδειγμα, εάν η μπάρα είναι καυτή σημαίνει ότι η θερμοκρασία εντός του υλικού είναι πολύ υψηλή και συνιστάται να γίνει αναμόχλευση ή διαβροχή του σωρού.

-Αναμόχλευση: διεξάγονται τρεις αναμοχλεύσεις μέχρι να τελειώσει η διαδικασία, περίπου ανά τρεις εβδομάδες. Σκοπός της τεχνικής είναι να εξασφαλιστεί η επάρκεια οξυγόνου στο μίγμα και επομένως οι απαιτούμενες αερόβιες συνθήκες.

Το ύψος του σωρού δεν πρέπει να ξεπερνάει το 1,8 μ, ενώ το πλάτος εξαρτάται από τον διαθέσιμο χώρο και εξοπλισμό. Η κύρια τεχνική δημιουργίας κομπόστας περιλαμβάνει το στρώσιμο 15 εκ. φυτικών υπολειμμάτων και 5 εκ. ζωικών απορριμμάτων+πότισμα εναλλάξ, μέχρι το επιθυμητό ύψος. Προσοχή: η τελευταία στρώση πρέπει να είναι εκείνη των φυτικών υπολειμμάτων και να ακολουθεί πότισμα του σωρού.

Το τελικό προϊόν πρέπει να είναι απαλλαγμένο από οσμές και ασθένειες, ενώ είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται άμεσα. Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η άμεση διάθεση του προϊόντος, αυτό πρέπει να αποθηκεύεται σε χώρο προστατευμένο από βροχές και ηλιακή έκθεση. Επίσης, καλό είναι ο σωρός να καλύπτεται με πλαστικό η τσουβάλια από λινάτσα.

Πηγή: http://www.econews.gr

Οι ΑΠΕ βγάζουν τους λιγνίτες της ΔΕΗ στη “σύνταξη”

Τη μείωση της παραγωγής των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ έχει προκαλέσει η υψηλότερη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κυρίως φωτοβολταϊκών και αιολικών στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΑΔΜΗΕ (του φορέα που διαχειρίζεται το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας) τις τελευταίες μέρες η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κυμάνθηκε σε 700-1.030 Μεγαβάτ, ακόμα και στις νυχτερινές ώρες, τη στιγμή που οι λιγνιτικές μονάδες μείωσαν την παραγωγή τους έως και 50%.

Όπως αναφέρει το euro2day, τις μέρες που έχει ηλιοφάνεια και ισχυρούς ανέμους η συνεισφορά των ΑΠΕ λόγω φωτοβολταϊκών και αιολικών αυξάνεται με αποτέλεσμα την πολύ μεγάλη μείωση στα λιγνιτικά.

Υπενθυμίζεται ότι το Νοέμβριο, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών ήταν πάνω από 1.400 Μεγαβάτ (μαζί με το πρόγραμμα στεγών) ενώ η ισχύς των συμβολαιοποιημένων μονάδων σε 3.447 μεγαβάτ. Αντίστοιχα, η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών ανήλθε σε περίπου 1.500 μεγαβάτ.

Πρόβλημα για τη ΔΕΗ αποτελεί το γεγονός ότι οι λιγνιτικές μονάδες δεν είναι τόσο ευέλικτες ως προς την αυξομείωση της παραγωγής όσο οι μονάδες φυσικού αερίου, ώστε να υπάρξει συντονισμός με την παραγωγή από ΑΠΕ η οποία επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του euro2day, στις 23 Ιανουαρίου οι τέσσερις από τις πέντε μονάδες του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου επί 7-10 ώρες είχαν προγραμματιστεί να λειτουργήσουν με φορτίο μειωμένο κατά 40%, οι δύο από τις τέσσερις του ΑΗΣ Καρδιάς με μειωμένο κατά 45%, το ίδιο και του ΑΗΣ Αμυνταίου, Μελίτης και Μεγαλόπολης.

Πηγή: econews

Η ατυχία του να είσαι Έλληνας.

Τύχη είναι: Το τυχαίο γεγονός,…η μοίρα, το ριζικό, το πεπρωμένο.

Άτυχος είναι: Αυτός που δεν έχει καλή τύχη, ο κακομοίρης, ο κακορίζικος, αυτός που έχει κακό πεπρωμένο, που ατυχεί, που δεν τα βγάζει πέρα, που  αποτυχαίνει, που προσπαθεί αλλά δεν τα καταφέρνει να πετύχει τον σκοπό του.

Η εθνικότητα του ανθρώπου, είναι τυχαίο γεγονός. Δεν επιλέγει ο ίδιος τη χώρα που θα γεννηθεί, και άρα δεν επιλέγει το πεπρωμένο, το ριζικό που του προσδίδει η εθνικότητα του. Άραγε αν τύχει και γεννηθεί σε μια από τις ωραιότερες χώρες του κόσμου, σαν την Ελλάδα, είναι τυχερός; Ζει σε μια χώρα ηλιόλουστη, με απερίγραπτες φυσικές ομορφιές, με θαυμάσιο κλίμα, με  φύση φιλική στη ζωή φυτών ,ζώων και ανθρώπων. Με χρώματα και αρώματα που πλανεύουν το νου και προκαλούν χιλιάδες συναισθήματα. Που παροτρύνουν τον άνθρωπο να ερωτευθεί, να γελάσει, να γλεντήσει, να γίνει ένα με την Διονυσιακή φύση που τον περιβάλλει, να καλοτυχίσει. Ζει σε μια χώρα, που το περιβάλλον ευνοεί την πνευματική ανάπτυξη, αναπτύσσει την ευφυΐα και εκλεπτύνει τις δεξιότητες.

Δεν είναι τυχαίο, ότι δημιούργησε έναν, από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς του κόσμου. Ίσως τον σπουδαιότερο μέχρι σήμερα. Δεν είναι τυχαίο που δίδαξε την δημοκρατία, τις τέχνες, τα γράμματα, και  τις επιστήμες. Όλα όσα απολαμβάνει σήμερα η ανθρωπότητα, «καλύφθηκαν» από την Ελληνική διανόηση και «ανά- καλύφθηκαν από την ανθρωπότητα, κατά την «ανά-γέννηση». Το γνωρίζουν αυτό όλοι, εκτός από κάποιους βαρβάρους. Το γνωρίζει και ο Ζαν Κλώντ  Γιούνγκερ, αφού δήλωσε πρόσφατα πώς: « Η Ευρωπαϊκή ένωση θα ήταν ατελής χωρίς την Ελλάδα.

Έχουμε γίνει αλαζόνες. Δεν γνωρίζουμε ιστορία. Δεν συμπαθούμε αυτούς που δεν είναι σαν εμάς…. Αυτοί που βρίσκονται στον Βορρά και θεωρούν ότι είναι ενάρετοι, θα πρέπει να κοιτάξουν τα δικά τους δημοσιονομικά στοιχεία. Από την άλλη, οι χώρες του Νότου έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να ενταχθούν στην Ε.Ε. Oι χώρες του Βορρά δεν είναι περισσότερο ενάρετες από τις χώρες του Νότου».Προφανώς, σκόπιμα δεν αναφέρει τις αθλιότητες των πολιτικό-οικονομικών κατεστημένων των χωρών της Ε.Ε και ιδιαίτερα της Ελλάδας.

Την ιδιαιτερότητα μα και σπουδαιότητα του Ελληνικού λαού την γνωρίζει και ο Βρετανός ευρωβουλευτής, που σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο  διακήρυξε: « Η Ελλάδα είναι ένα έθνος με ψυχή, ένα έθνος με υπερηφάνεια, με ιστορία… Για το θεό επινόησαν πρώτοι την δημοκρατία. Υποφέρουν, η ανεργία στους νέους είναι 50%. Κι’ αυτό κύριε Βαν Ρομπάι, γιατί βρίσκονται στο Ευρώ. Εσείς προκαλείτε την αθλιότητα σ’ αυτή τη χώρα και λέτε μπούρδες για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Τίποτα απ’ αυτά δεν θα γίνει στην πραγματικότητα. Και θυμηθείτε. Αυτοί οι άνθρωποι οδηγούνται στην εξαθλίωση και την απόγνωση. Και οι απεγνωσμένοι άνθρωποι, κάνουν απεγνωσμένες πράξεις. Φοβάμαι πραγματικά για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν συνεχίσομε αυτή την τρελή πορεία και φυσικά όπως ξέρει ο κύριος Μπαρόζο, ακολουθεί η Πορτογαλία».

Να λοιπόν που είμαστε άτυχοι που είμαστε Έλληνες γιατί γεννηθήκαμε σε μια τυχερή χώρα, και δεν μας συμπαθούν οι άλλοι. Είναι ατυχία μας που έχομε πλουτοπαραγωγικές πηγές, αλιεία, κτηνοτροφία, γεωργία, ήλιο, αλλά και γλέντια, ανοιχτό μυαλό, εφευρετικότητα, χαρά της ζωής. Έχομε την ατυχία να διαθέτουμε ανθρωπιά, αγάπη, φιλία, στοργή, για τα παιδιά μας, τους γέροντες, τους αδύνατους τους άρρωστους, τους άπορους. Απαγορευμένες σήμερα, ηλίθιες ευαισθησίες. Να λοιπόν που είμαστε άτυχοι γιατί δουλεύουμε περισσότερο από τους άλλους Ευρωπαίους, (σύμφωνα με τη Ευρω-Στατ), αλλά είμαστε αμαρτωλοί γιατί αντίθετα μ’ αυτούς, δουλεύουμε κάτω από έναν θαυμάσιο ήλιο, μέσα στην ωραία φύση και το γλεντούμε συγχρόνως.

Για όλα αυτά είμαστε άτυχοι που γεννηθήκαμε Έλληνες και πρέπει να γίνομε ίδιοι με τους ενάρετους Βόρειους. Διαφορετικά πρέπει να εξαφανιστούμε από το πρόσωπο της γης, γιατί χαλούμε την σούπα της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να μας πάρουν την χώρα μας οι τυχεροί που διαθέτουν μηχανάκια που τυπώνουν τα χωρίς αντίκρισμα μέχρι να γίνουν χρέος, χαρτονομίσματα τους.

Πρέπει να πάρουν τη χώρα μας, οι τυχεροί Βόρειοι, που γεννήθηκαν σε χώρες κρύες , ανήλιαγες, παγωμένες. Που δουλεύουν σε λαγούμια ορυχείων, σαν τυφλοπόντικες. Σε εργοστάσια που παράγουν τεχνολογικά προϊόντα που σκλαβώνουν τον άνθρωπο, αντί να τον απελευθερώνουν για να χαρεί την μικρή ζωή του  ευτυχέστερος.

Είναι αδιάφορο στους Βόρειους, εάν δεν επιδιώξαμε να γεννηθούμε Έλληνες. Συγνώμη κύριοι Βόρειοι, τυχαία γεννηθήκαμε Έλληνες. Μας συγχωρείται δεν επιδιώξαμε να σας προσβάλλουμε  Δεν φταίμε για την άχαρη ζωή σας εμείς. Έπρεπε να έχετε την αξιοπρέπεια να ζήσετε στη χώρα που σας έδωσε ο θεός. Όχι να αρπάξετε τη χώρα , τη χαρά και τη ζωή άλλων λαών. Έπρεπε να δεχθείτε την ιδιαιτερότητα μας και όχι να μας κάμετε σαν τα μούτρα σας. Μπορεί να είστε εσείς οι καλοί κι εμείς οι σκάρτοι. Αλλά αυτοί είμαστε. Χωρίς τους δοσίλογους συνεργάτες σας, θα ήμασταν καλλίτεροι. Σας το λέει ο δικός σας κύριος Γιούγκερ. «Δεν μας συμπαθείτε γιατί δεν είμαστε σαν εσάς…»

Είμαστε άτυχοι γιατί επινοήσαμε την δημοκρατία και αναδείξαμε πολιτικούς που την απαξίωσαν τελείως.

Ήμαστε άτυχοι γιατί μένουμε υπερήφανοι ακόμη κι’ όταν δεν έχομε να φάμε.

Άτυχοι γιατί έχομε βαριά κι’ αξιοζήλευτη, δυσβάσταχτη πολιτιστική κληρονομιά, που δεν τσιγκουνευτήκαμε να σας την δανείσουμε για να μάθετε τι είναι ουμανισμός και πολιτισμός.

Άτυχοι γιατί σας διδάξαμε ότι τον άνθρωπο ξεχωρίζει από το ζώο η αγάπη , ο πολιτισμός η καρδιά, η ψυχή και το μυαλό κι όχι τα νύχια , τα δόντια, το στομάχι και το χρυσάφι.

Ήμαστε άτυχοι γιατί από ιδιοσυγκρασία, χωρίς να παραμελούμε τη δουλειά μας, διασκεδάζουμε γεμάτοι από τη χαρά της ζωής, προκαλώντας άθελα μας την ζήλια σας.

Αλλά μην ανησυχείτε το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο μας θα σας βοηθήσει να πάρετε όλη τη χώρα μας, να μας κάμετε εργατικό πολτό σαν τους ενάρετους λαούς σας, που ζουν για να τρώνε αντί να τρώνε για να ζουν. Θα σας βοηθήσουν, να μας κάμετε να σερνόμαστε βουτηγμένοι στην δυστυχία, την κατάθλιψη, την πείνα, την ανέχεια, άστεγοι άπλυτοι και ρακένδυτοι κάτω από τον υπέροχο ήλιο μας και μέσα στην εξαίσια φύση της χώρας μας. Θα σας βοηθήσουν να μας τιμωρήσετε, επειδή είχαμε το θράσος να γεννηθούμε Έλληνες και να ζούμε σαν τζιτζίκια που τραγουδούν τη χαρά της ζωής και όμως ζουν, όσο και όπως ζουν. Και όχι σαν παμφάγα στρατοκρατικά μυρμήγκια που δουλεύουν σιωπηλά, ασταμάτητα, σκληρά, για να ζήσουν στα λαγούμια τους, τρώγοντας. Χρεώστε μας λοιπόν, υποδουλώστε μας, με την βοήθεια των ντόπιων δοσίλογων. Θα το πετύχετε ίσως μόνο για τα σώματα μας. Τις ψυχές μας δεν θα τις πάρετε, γιατί εμείς ξέρομε καλά πως: Κι’ απού ‘χε τα πολλά κι’ απού ‘χε και τα λίγα, μεγάλη είχε σκοτούρα. Μα όποιος δεν είχε τίποτα  , έκατσε κι’  ετραγούδα.

Ρόδος 26/1/2013                                                  

Πηγή: Χ. Βουτυράκης   ( h_vout@yahoo. Gr )

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Ροδιακή 31/1/2013

Πως επιδρά στον εγκέφαλό μας το πληκτρολόγιο;;;

Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε το κείμενο, και όσο αναρωτιέστε τι είναι

αυτό το φαινόμενο qwerty, σας λέμε τα εξής:.

Κοιτάξτε προσεκτικά το πληκτρολόγιο του υπολογιστή που κάθεστε αυτή τη στιγμή. Κοιτάξτε καλύτερα προς την αριστερή πλευρά, ακριβώς κάτω από το 1 στους αριθμούς. Αυτό είναι το φαινόμενο Qwerty...Τα πρώτα γράμματα από τα αριστερά προς τα δεξιά του πληκτρολογίου.
Το Q, το W, το E, το R, το T, και το Υ.

Βρετανοί και Αμερικάνοι επιστήμονες λοιπόν, ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι, ενδόμυχα, προτιμούν τις λέξεις εκείνες που αποτελούνται από γράμματα που βρίσκονται στο δεξί τμήμα του πληκτρολογίου, από ότι στο αριστερό. Αυτό συμβαίνει επειδή, το ίδιο το πληκτρολόγιο επιδρά στο πως αντιδρά ο εγκέφαλος μας στις λέξεις. Οι άνθρωποι αντιδρούν πιο θετικά στις λέξεις που έχουν γραφτεί με γράμματα από το δεξί μέρος του πληκτρολογίου. Αντίθετα, οι λέξεις με γράμματα από το αριστερό τμήμα γενούν πιο αρνητικά συναισθήματα.

Η επίδραση αυτή, που φαίνεται να προέρχεται από το ίδιο το πληκτρολόγιο, προς το παρόν έχει αποκληθεί «φαινόμενο Qwerty». Μια πιθανή εξήγηση, κατά τους επιστήμονες, θεωρείται ότι είναι κάπως πιο εύκολο να πληκτρολογήσει κανείς με το δεξί χέρι, ακόμα κι αν είναι αριστερόχειρας. Αυτό κυρίως οφείλεται στο ότι, αν χωρίσει κανείς νοητά ένα πληκτρολόγιο στη μέση, στη δεξιά πλευρά υπάρχουν λιγότερα γράμματα και ο εγκέφαλος -άρα και το δεξί χέρι- δυσκολεύεται λιγότερο να διαλέξει ένα από αυτά. Αν κάτι είναι ευκολότερο, τότε αντιμετωπίζεται πιο θετικά, αντίθετα κάτι που φαντάζει πιο δύσκολο, αποκτά μια πιο αρνητική έννοια.

Οι ερευνητές ζήτησαν από εθελοντές να βαθμολογήσουν διάφορες λέξεις και, προς έκπληξή τους, διαπίστωσαν ότι πάντα -και όχι μόνο μερικές φορές- οι άνθρωποι αντιδρούσαν πιο θετικά στις «δεξιές» λέξεις από ό,τι στις «αριστερές». Μάλιστα, οι εθελοντές μιλούσαν διάφορες γλώσσες, όπως αγγλικά, ισπανικά και ολλανδικά.

Οι ερευνητές επισήμαναν ότι αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από όσους «βαφτίζουν» νέα προϊόντα (ή οτιδήποτε άλλο), αν θέλουν να διαλέξουν ένα -υποσυνείδητα- πιο ευμενώς αποδεκτό όνομα.
Βέβαια, αυτό το φαινόμενο -στον βαθμό που όντως είναι αληθινό- δεν μπορεί παρά να ισχύει μόνο στις κοινωνίες και στους ανθρώπους που έχουν πια εξοικειωθεί με τα πληκτρολόγια, σε τέτοιον βαθμό, ώστε, χωρίς καν να το καταλαβαίνουν, να αποδίδουν θετικό ή αρνητικό νόημα στις λέξεις, ανάλογα με το ποια πλευρά του πληκτρολογίου έχει χρησιμοποιηθεί για να γραφτούν αυτές.

Δεν είναι τυχαίο, κατά τους ερευνητές, ότι όσο πιο πρόσφατη είναι μια λέξη, έχει δηλαδή δημιουργηθεί στην εποχή της νέας τεχνολογίας, τόσο πιο έντονη είναι η επίδραση του «φαινομένου Qwerty».

aneksigita-fainomena.blogspot.gr

Πηγή: http://www.tsekouratoi.gr/2013/01/blog-post_9476.html#ixzz2JZA13nFB

Συνέντευξη Μπαμπινιώτη στον Παύλο Τσίμα

Ηχηρή παρέμβαση του ακαδημαϊκού Γεωργίου Μπαμπινιώτη, ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε στον αμερόληπτο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα είπε -μεταξύ άλλων:

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Η ελληνική γλώσσα κατακρεουργείται καθημερινά. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Διαρκώς ακούμε για την κατάληψη της βίλα Αμαλίας ή ότι έγινε ανακατάληψη της βίλα Αμαλία.

Και σας ρωτώ. Η λέξη βίλα δεν κλίνεται;

Αν δεν το γνωρίζετε η βίλα προέρχεται από το ιταλικό villa και είναι λέξη ελληνοποιημένη, όπως 

η κατσαρόλα, όπως οι ολυμπιονίκες της άρσης βαρών.

Και πρέπει να κλίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της γραμματικής.

Δε λέμε: Το καπάκι της κατσαρόλα.

Ούτε θα πούμε: Αυθαίρετες οι βίλα των υπουργών.

Για να το καταλάβετε καλύτερα θα σας αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα: Τη Μαρία Κάλλας.

Η Κάλλας, όπως γνωρίζετε, ήταν Ελληνίδα. Ως Ελληνίδα η γενική του ονόματος της είναι: Της Μαρίας Κάλλας. Και όχι της Μαρία Κάλλας.

Αντίστοιχα πρέπει να λέμε: Η κατάληψη της βίλας Κάλλας και όχι της βίλα Κάλλας.

ΤΣΙΜΑΣ: Μπορεί αυτό να συμβαίνει επειδή γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες. Villa Amalias.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κι αυτό είναι λάθος. Τι ήταν η Αμαλία; Βασίλισσα της Αγγλίας;

ΤΣΙΜΑΣ: Βίλα Αμαλίας, λοιπόν.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Ακριβώς! Η βίλα, της βίλας, οι βίλες, των βιλών.

ΤΣΙΜΑΣ: Και τι έχετε να πείτε για το χαρακτηρισμό «μαλακισμένα» που ακούστηκε στον αέρα από γνωστό δημοσιογράφο;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Καθόλου δε με ξάφνιασε. Ουδείς φαυλότερος των πολιτικών, αν δεν υπήρχαν οι δημοσιογράφοι. Η έκφραση του κυρίου δεν ήταν μόνο απρεπής, αλλά και σημειολογικά εσφαλμένη. Θα σας εξηγήσω.

Το «μαλακισμένος» είναι μετοχή του ρήματος: Μαλακίζομαι.  Αυτό προέρχεται από το αρχαίο: Μαλακία, παράγωγο της λέξεως «μαλακός».

Καθόλου νεολογισμός δεν είναι αυτές οι λέξεις. Σας θυμίζω το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: «Και περιήγεν ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία.»

Αλλά η ρίζα της λέξης είναι αρχαιοελληνική.

Στην Αρχαία Ελλάδα συνηθιζόταν η έκφραση: «Μαλάκας πολίτης», η οποία ήταν συνώνυμη του «ιδιώτης».

Ιδιώτης ήταν ο πολίτης που δεν ασχολείτο με τα πολιτικά.

Η ιδιωτεία, για τους αρχαίους ημών προγόνους, ήταν κατάπτυστη. Εξ ου και το λατινογενές idiot, 

το οποίο προέρχεται από τον ιδιώτη και σημαίνει ηλίθιος.

Ο ιδιώτης περιφρονητικά αποκαλείτο μαλάκας πολίτης.

Και ακόμα πιο πίσω αν κοιτάξουμε, στα ομηρικά έπη θα βρούμε την έκφραση: «Αιδώς, Αργείοι».

Αυτή προέρχεται από την Ιλιάδα:

«Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.»

Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως εξής: Το να δείχνεσαι ντροπαλός ανάμεσα σε κακούς δεν ωφελεί καθόλου, γιατί η σιωπή η δική σου γίνεται τότε σύμμαχος του κακού, που φλυαρεί.

Αν, με λίγα λόγια, εσύ ακούς τους φαύλους και δε μιλάς γίνεσαι σύμμαχος τους.

Αρχικά η έκφραση ήταν: «Αιδώς, μαλάκες».

Αλλά με τα χρόνια εκφυλίστηκε σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.

Ας μου πει, λοιπόν, ο κύριος Καμπουράκης. Ποιοι είναι οι ιδιώτες, ποιοι είναι οι μαλάκες που σιωπούν, ποια είναι τα μαλακισμένα της εποχής μας;

Οι καταληψίες των βιλών ή οι έχοντες το ακατοίκητο τηλεθεατές του Μέγκα και των υπόλοιπων καναλιών;

ΤΣΙΜΑΣ: Το Μέγκα είναι αμερόληπτο, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Φυσικά! Και ο κώλος της μαϊμούς είναι πράσινος.

ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω λίγο επιθετικό.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Κι εγώ σας βρίσκω αρκετά ηλίθιο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.

ΤΣΙΜΑΣ: Ας πούμε κάτι άλλο. Τι γνώμη έχετε για τη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ευθαρσώς είπε ότι είναι αναρχικός, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος, την ίδια μέρα, δήλωσε ότι είναι νοικοκυραίοι κι αυτοί.

Αυτό δεν είναι οξύμωρο;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Καταρχάς κάνατε λάθος χρήση του επιρρήματος ευθαρσώς, το οποίο δηλώνει θάρρος, ενώ εσείς, έτσι πιστεύω, θέλατε να δείξετε το θράσος του. Όσον αφορά το οξύμωρο της δήλωσης. Όχι! Καθόλου! Που το βλέπετε το οξύμωρο;

ΤΣΙΜΑΣ: Μα. Αναρχικός νοικοκυραίος;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Και λοιπόν; Δε γνωρίζετε το βιβλίο του Πεσόα «Ο αναρχικός τραπεζίτης»; 

Αυτό δεν είναι οξύμωρο;

ΤΣΙΜΑΣ: Δεν το έχω διαβάσει, οπότε δεν μπορώ να πω.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Κακώς! Θα έπρεπε να διαβάζετε και μερικά βιβλία, εσείς οι δημοσιογράφοι, αντί μόνο να γράφετε. Θα σας εξηγήσω: Ο αναρχικός νοικοκυραίος είναι ένας άμεσα νοικοκυραίος, 

ο οποίος αντιμάχεται τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος από τον πυρήνα του, την ίδια την οικογένεια.

ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω πολύ αριστεριστή, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Σταματήστε να λέτε "σας βρίσκω", γιατί αρχίζω να πιστεύω ότι μου παίρνει συνέντευξη η Μενεγάκη.  Και ναι! Είμαι αριστεριστής. Γιατί, καταρχάς, δεν είμαι διορισμένος 

σε κανένα υπουργείο. Αν με ξανακάνουν υπουργό παιδείας θα ανασκευάσω τις δηλώσεις μου.

Και ναι, είμαι αριστεριστής, γιατί. Είμαι ακαδημαϊκός.

Οι ακαδημαϊκοί κύκλοι, όπως και οι εκκλησιαστικοί, είναι κύκλοι ομόκεντροι της εξουσίας.

Έτσι, αφού αντιλαμβάνομαι μια αλλαγή προς την αριστερά, προετοιμάζομαι να ακολουθήσω 

το ρεύμα της εποχής μου.

Κανένας ακαδημαϊκός ή καταξιωμένος διανοούμενος δεν είναι, ποτέ, ριζοσπαστικός.

Δείτε την κυρία Κική Δημουλά. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου υπέγραψε δήλωση νομιμοφροσύνης, μαζί με άλλους τριάντα, εκείνο το περιβόητο: «Τολμήστε!»

Τώρα, που βλέπει ότι η παλίρροια αλλάζει, μιλάει στα ξένα περιοδικά για χάος.

Προετοιμάζεται κι εκείνη για την αλλαγή εξουσίας και νοοτροπίας.

Αν ήταν η Χρυσή Αυγή που διεκδικούσε την εξουσία η κυρία Δημουλά θα γινόταν ένας άλλος 

Έζρα Πάουντ. Και διαβάστε κάνα βιβλίο για να καταλάβετε τι εννοώ.

ΤΣΙΜΑΣ: Δηλαδή πιστεύετε ότι η διανόηση συμπορεύεται με την εξουσία, ανεξαρτήτως του. χρώματος της;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Πάντα! Η αποδεχτή διανόηση. Οι λογοτέχνες, οι λόγιοι, οι καλλιτέχνες και πανεπιστημιακοί που προβάλλονται και προοδεύουν, γιατί αλλιώς θα βρισκόντουσαν στα ρείθρα 

της επικαιρότητας.

ΤΣΙΜΑΣ: Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που πιστεύετε ότι βρίσκεται εκτός. νομιμότητας;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Τώρα πια, μόνο οι μπλογοτέχνες.

ΤΣΙΜΑΣ: Ορίστε;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Οι μπλόγκερ. Γιατί αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα.

ΤΣΙΜΑΣ: Οι μπλόγκερ. Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζετε από αυτούς;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ:Πολλοί. Ο μόνος που μου έρχεται τώρα στον νου είναι ο Γελωτοποιός, ο οποίος πρέπει να βελτιώσει το συντακτικό του και να μην παρασύρεται από την κυκλοθυμικότητα 

του, αλλά κατά τα άλλα είναι αξιόλογος.

ΤΣΙΜΑΣ: Γελωτοποιός, λοιπόν.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Το σημειώσατε; Για να το ψάξει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος;

ΤΣΙΜΑΣ:  Με προσβάλετε, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ελάτε, κύριε Τσίμα, ας είμαστε ειλικρινείς. Όλοι το ξέρουν ότι είστε ρουφιάνοι.

ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε για διαφημίσεις και θα συνεχίσουμε με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ναι! Πως θα μάθουν τα παιδιά να ανάβουν φωτιές για να ζεσταίνονται.

ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε.

«Σήμερα έκανα το τελευταίο μου μάθημα»

Επιστολή ενός Ισπανού δασκάλου

Έτσι έχουμε οδηγηθεί στη μαζική παραγωγή «προσοντούχων αμόρφωτων» και σε μια εκπαίδευση που έπαυσε να είναι λειτούργημα και έγινε «δουλειά», στην οποία ο μαθητής έχει γίνει «πελάτης» και το μάθημα «εμπόρευμα».

Μετά από περισσότερα από 35 χρόνια υπηρεσίας στη δημόσια εκπαίδευση, σήμερα έκανα το τελευταίο μου μάθημα. Συνταξιοδοτούμαι. Δεν είχα σκοπό να το κάνω, αλλά με αναγκάζουν οι καταστάσεις, ας το πούμε έτσι. Θα μπορούσα να πω ότι η αιτία είστε εσείς, αλλά θα ήταν αρκετά απλό και επιπλέον θα βρίσκατε αρκετούς λόγους για να δικαιολογηθείτε, καθώς δεν αντιλαμβάνεστε καθόλου όσα συμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης. 

Είστε εσείς που υποβάλετε τη δημόσια εκπαίδευση σε μία σταδιακή υποβάθμιση και οδηγείτε τους εκπαιδευτικούς στο να υιοθετήσουν αμυντική στάση, κάτι που δεν θα είχε νόημα σε μία χώρα που πίστευε ότι στην εκπαίδευση βρίσκεται το μέλλον των πολιτών της και όχι οι μελλοντικοί καταναλωτές.

 Έκανα το τελευταίο μου μάθημα και ήδη μου λείπουν οι μαθητές μου και οι συνάδελφοί μου. Ανάμεσα στις ευκαιρίες που μου δόθηκαν ξεκινώντας τον εργασιακό μου βίο διάλεξα αυτή που ήταν πιο κοντά στις επιθυμίες μου και τα όνειρα που είχα όντας νέος. Βρέθηκα σε έναν κόσμο όπου η συνεργασία μου προκαλούσε μεγαλύτερη ικανοποίηση από τον ανταγωνισμό.

Ομολογώ ότι ποτέ δεν επιθύμησα να είμαι ανταγωνιστικός, αλλά κατάλληλος, δεν προσπάθησα να είμαι ο καλύτερος αλλά καλύτερος, για να επιτύχω αυτό που κατά βάθος όλοι αναζητούν περισσότερο από χρηματικές ανταμοιβές ή βραβεία και διακρίσεις, την ικανοποίηση να μπορούμε να κάνουμε αυτό που μας ικανοποιεί, μας αρέσει, μας κάνει να αισθανόμαστε χρήσιμοι και σημαντικοί. Δεν νιώθω ντροπή επειδή ήμουν δάσκαλος ή δημόσιος υπάλληλος, το αντίθετο, αισθάνομαι υπερήφανος. 

Αυτή η υπερηφάνεια, κα Figar, δεν οφείλεται στα προνόμια στα οποία αναφέρεται κάποιος συνεργάτης σας στην κυβέρνηση.

Πριν ένα χρόνο, όταν προκαλέσατε τις μεγαλύτερες περικοπές που υπέστη η δημόσια εκπαίδευση της Μαδρίτης, ο κος Beteta δήλωσε ότι ήταν μία προσπάθεια να μπει ένα τέλος στα προνόμια, ότι δουλεύουμε λίγο, ότι οφείλουμε να αποδεχτούμε τις περικοπές για το συμφέρον των υπολοίπων, κλπ.

Δεν αντιλαμβάνεστε τίποτα.

Το μεγαλύτερο προνόμιο ενός δασκάλου είναι που επικοινωνεί με τους μαθητές του, τους μεταφέρει τον πολιτισμό του, τους δίνει το καλύτερο εαυτό του, υπηρετεί με εντιμότητα ένα από τα παλαιότερα επαγγέλματα του κόσμου. Η στιγμή που ένα ανθρωποειδές προσπάθησε να εκπαιδεύσει ένα άλλο, να του μεταδώσει πολιτισμό αποτελεί το σημείο καμπής για την εξέλιξή στο ανθρώπινο είδος. Εσείς δεν το βλέπετε έτσι. Δε γνωρίζετε και, πράγμα που είναι και το χειρότερο, δε μπορείτε να το αντιληφθείτε, αυτό που αισθάνεται ο δάσκαλος όταν κάποιοι μαθητές συνεχίζουν να σχολιάζουν το θέμα που συζήτησαν στην τάξη μετά τη λήξη του μαθήματος, επειδή τους έχει διεγείρει το ενδιαφέρον. Δεν αντιλαμβάνεστε την αίσθηση που προκαλεί σε ένα δάσκαλο η ερευνητική ματιά ενός μαθητή που σκέφτεται και προσπαθεί να καταλάβει αυτό που του έχει παρουσιαστεί, που ανακαλύπτει από μόνος του κάτι σχετικό με τον ίδιο ή με τον κόσμο που τον περιβάλλει.

 Μιλάτε μόνο για τον πολιτισμό της προσπάθειας: θα ήταν πιο χρήσιμο να προσπαθούσατε περισσότερο για τον πολιτισμό! Σας απασχολεί μόνο να επιλέγετε μαθητές για την επίτευξη του πολύ παράξενου για μένα στόχου που λέγεται «αριστεία».

Η αριστεία σας μου θυμίζει άλλες εποχές, ελπίζω οριστικά περασμένες. Επιθυμείτε να επιλέγετε άριστους ανταγωνιστικούς ηγέτες που θα καταφέρουν να αποσπάσουν από τις θυσίες των άλλων πολιτών την απαραίτητη αποδοτικότητα ώστε η χώρα να γίνεται συνέχεια περισσότερο ανταγωνιστική σε αυτή την βάρβαρη οικονομία της αγοράς. Υποκρίνεστε ότι προετοιμάζετε τους πολίτες για την αγορά και όχι για τη ζωή. Δε σας ενδιαφέρει τίποτα περισσότερο από το να τους ταξινομήσετε με διαδικασίες επιλογής και να τους προσφέρετε στην αγορά για να αποδώσουν το μέγιστο κέρδος.

Θα είναι πολύ λίγοι αυτοί που θα ξεχωρίσουν, οι άριστοι, κάποιοι περισσότεροι που θα χειρίζονται τα μέσα παραγωγής και θα αποτελέσουν μία μεσαία τάξη και η πλειοψηφία θα αποτελέσει το εργατικό χέρι που θα γίνεται περισσότερο ανταγωνιστικό όσο περισσότερο χειραγωγημένο είναι.

Με τέτοιους στόχους οι οικονομικοί οργανισμοί, και όχι οι πολιτισμικοί, δημοσιεύουν στοιχεία, όπως αυτά της PISA και τα χρησιμοποιούν για να κατατάξουν τις χώρες με κριτήρια κάποιους εκπαιδευτικούς στόχους που έχουν διατυπώσει βάσει των συμφερόντων τους. Κι εσείς με τη σειρά σας χρησιμοποιείτε αυτά τα στοιχεία για να επιτεθείτε σε ένα σύστημα που εκτός των άλλων έχει μορφώσει την καλύτερη γενιά στην ιστορία της Ισπανίας, ικανή να στελεχώσει οποιοδήποτε τομέα, ακόμα και θέσεις σχετικές με την οικονομία: την εργασία και τη δημιουργικότητα.

Πολλοί πτυχιούχοι είναι αναγκασμένοι να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες. Δεν σας ενδιαφέρουν πολίτες μορφωμένοι και με κριτική σκέψη, αλλά αποτελεσματικοί υπάλληλοι. Η παιδεία είναι δικαίωμα και όχι επένδυση. Αλλά αυτό εσείς δεν το καταλαβαίνετε.

 Οι άνισες ευκαιρίες αρχίζουν από τον τόπο και την οικογένεια στην οποία κάποιος γεννιέται. Είναι πολύ δύσκολο οι έφηβοι που προέρχονται από χαμηλά κοινωνικά στρώματα να επιτύχουν υψηλούς στόχους, καθώς το σημείο αφετηρίας τους βρίσκεται πολύ μακριά από αυτούς.

Γι αυτό είναι απαραίτητο να καταβάλουμε τη μεγαλύτερη προσπάθεια προς χάρη της ισορροπίας και όχι της επιλογής.

Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δεν αξιολογούνται από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες.

Έχετε ασχοληθεί με τη δουλειά που γίνεται στα δημόσια σχολεία και που αφορά στην ενσωμάτωση μεγάλου ποσοστού των μεταναστών που φτάνουν στη χώρα μας; Γνωρίζετε ότι περισσότερο από το 90% του πληθυσμού του περιθωρίου βγαίνει από αυτό χάρη στην προσπάθεια πολλών δασκάλων που με επίμονη δουλειά, σχεδόν χωρίς καμιά υποστήριξη ή αναγνώριση, εξομαλύνουν την αντίθεση μεταξύ των δικαιωμάτων όσων είναι περισσότερο ενταγμένοι και όσων προσπαθούν να ενταχθούν.

Γνωρίζετε πόσο δύσκολο είναι να κατορθώσεις να δώσεις ελπίδα σε νέους που προέρχονται από καταστάσεις που θα σας προκαλούσαν τρόμο αν τις γνωρίζατε; Γνωρίζετε την κατάσταση στην περιφέρεια των μεγάλων πόλεων όπου η μόνη ελπίδα για τους νέους για να ξεφύγουν από τη μιζέρια είναι το πολιτιστικό κέντρο της γειτονιάς τους;

 Τα δημόσια σχολεία ήταν κέντρα πολιτισμού με δασκάλους που διέτρεχαν όλες τις περιοχές της παγκόσμιας γνώσης.

Αν υποθέσουμε ότι επιθυμείτε να μετατρέψετε το Πανεπιστήμιο σε χώρο παροχής εξειδικευμένης εκπαίδευσης για την απόκτηση δεξιοτήτων απαραίτητων για την αγορά και τα σχολεία της δευτεροβάθμιας σε οργανισμούς επιλογής προσωπικού, πού θα εκχωρήσετε το δικαίωμα της παροχής ουσιαστικής, σφαιρικής μόρφωσης για όλους τους πολίτες; Επαναλαμβάνω, η μόρφωση είναι δικαίωμα και όχι επένδυση. Έχει πει ένας ποιητής και δάσκαλος ότι «κάθε ανόητος, μπερδεύει την αξία με την τιμή».

Πράγματι οι δάσκαλοι είμαστε προνομιούχοι, νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι με το να μοιραζόμαστε από το να ανταγωνιζόμαστε. Αλλά εσείς ποτέ δε θα καταλάβετε άλλο κίνητρο από τον ανταγωνισμό και την οικονομική αποτελεσματικότητα και ούτε που θα σκεφτείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που οι επιθυμίες τους και τα κίνητρά τους είναι διαφορετικά από τα δικά σας.

 Δε θα αποφάσιζα να συνταξιοδοτηθώ αν τα πράγματα ήταν όπως πριν από κάποια χρόνια. Αισθανόμουν πια φόβο ότι θα χάσω το κέφι μου και ότι θα εξαντληθώ μέχρι να απαρνηθώ το επάγγελμα που με έκανε τόσο ευτυχισμένο. Δε φεύγω επειδή θέλω να αφήσω τους αγαπημένους μου μαθητές ή τους συναδέλφους μου με τους οποίους απολαμβάνουμε αμοιβαία εκτίμηση. Καταλαβαίνετε ότι κάποιος επιδιώκει πρωτίστως το συναίσθημα από το προνόμιο; Εσείς μας υποτιμάτε διαρκώς και είναι δύσκολο να αντέξουμε αυτό που θα φέρει η «ανταγωνιστικότητά» σας.

 Σήμερα είπα στους μαθητές μου ότι υπάρχει η πιθανότητα να τους πάρουν τα χρήματα ή τα καταναλωτικά αγαθά, αλλά ποτέ δε θα μπορέσουν να τους κλέψουν τη γνώση, την κουλτούρα τους, ούτε και να τους τις περικόψουν. Τους ενθάρρυνα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους.

Τους ευχήθηκα καλή επιτυχία για να επιτύχουν να εργαστούν ή να αναπτύξουν ένα επάγγελμα που τους ευχαριστεί και τους κάνει περισσότερο ευτυχείς. Να εργάζονται και να συνεργάζονται με ευγενή άμιλλα και όχι ανταγωνιστικά. Τότε θα απολαύσουν περισσότερα και θα αποζημιωθούν καλύτερα, όπως έχω διαπιστώσει επικοινωνώντας με δύο γενιές πολιτών, που ήταν μαθητές μου.

Σήμερα έκανα το τελευταίο μου μάθημα, αλλά φοβάμαι ότι εσείς δεν έχετε καταλάβει τίποτα.

Carlos Pulido Bordallo

Μαδρίτη, 28-11-2012

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΥΣ

Μπανάνες: Εκπληκτικά φρούτα!


Ένας καθηγητής στο CCNY είπε σε µια τάξη φυσιολόγων για τις µπανάνες.
Είπε ότι η έκφραση "going bananas" είναι από τις επιπτώσεις της
µπανάνας στον εγκέφαλο. Διαßάστε την:

Ποτέ, µη ßάλετε τη µπανάνα σας στο ψυγείο!
Αυτό είναι ενδιαφέρον.
Μετά την ανάγνωση αυτού του κειµένου, δεν πρόκειται ποτέ ξανά να
κοιτάξετε µια µπανάνα µε τον ίδιο τρόπο.

Οι µπανάνες περιέχουν τρία φυσικά σάκχαρα - σακχαρόζη, φρουκτόζη και
γλυκόζη σε συνδυασµό µε ίνες. Μια µπανάνα δίνει µια άµεση, διαρκή και
ουσιαστική ώθηση ενέργειας.

Η έρευνα έχει αποδείξει ότι δύο µπανάνες παρέχουν αρκετή ενέργεια για
µια επίπονη 90λεπτη προπόνηση. Δεν αποτελεί έκπληξη που η µπανάνα
είναι το νούµερο ένα φρούτο σε κορυφαίους αθλητές του κόσµου.

Αλλά η ενέργεια δεν είναι ο µόνος τρόπος που µια µπανάνα µπορεί να µας
ßοηθήσει να κρατιόµαστε σε καλή κατάσταση. Μπορεί επίσης να ßοηθήσει
να ξεπεραστούν ή αποτραπούν ένας σηµαντικός αριθµός ασθενειών και
καταστάσεων, καθιστώντας την αναγκαία στην καθηµερινή διατροφή µας.

Κατάθλιψη: Σύµφωνα µε µια πρόσφατη έρευνα που ανέλαßε η MIND µεταξύ
των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη, πολλοί από αυτούς αισθάνονται
πολύ καλύτερα αφού φάνε µια µπανάνα. Αυτό συµßαίνει επειδή µπανάνες
περιέχουν τρυπτοφάνη, ένα είδος πρωτεΐνης που το σώµα µετατρέπει σε
σεροτονίνη, γνωστή για να σας κάνει να χαλαρώσετε, να ßελτιωθεί τη
διάθεση σας και γενικά σας κάνει να αισθανθείτε πιο ευτυχισµένοι.

PMS (Προεµµηνορροϊκό Σύνδροµο): Ξεχάστε τα χάπια - φάτε µια µπανάνα. Η
ßιταµίνη B6 που περιέχει ρυθµίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίµα, η
οποία µπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή σας.

Αναιµία: Υψηλή σε σίδηρο, η µπανάνας µπορεί να τονώσει την παραγωγή
της αιµοσφαιρίνης στο αίµα και έτσι ßοηθά σε περιπτώσεις αναιµίας.

Αρτηριακή πίεση: Αυτό το µοναδικό τροπικό φρούτο έχει εξαιρετικά υψηλή
περιεκτικότητα σε κάλιο και χαµηλή περιεκτικότητα σε αλάτι,
καθιστώντας το ιδανικό να κτυπήσει την αρτηριακή πίεση. Έτσι, η
αµερικανική Υπηρεσία Τροφίµων και Φαρµάκων έχει επιτρέψει στον κλάδο
της µπανάνας να κάνει επίσηµες ανακοινώσεις για την ικανότητα της
µπανάνας να µειώσει τον κίνδυνο της αρτηριακής πίεσης και εγκεφαλικού
επεισοδίου.

Εγκεφαλική δύναµη: 200 µαθητές σε ένα Twickenham (Middlesex) σχολείο
(Αγγλία), ßοηθήθηκαν στις εξετάσεις τους, αυτό το έτος, µε την
κατανάλωση µπανάνας στο πρωινό, το διάλειµµα και γεύµα σε µια
προσπάθεια να ενισχύσουν τη δύναµη εγκεφάλου τους. Η έρευνα έχει
δείξει ότι το κάλιο στα φρούτα µπορεί να ßοηθήσει στη µάθηση,
καθιστώντας τους µαθητές πιο προσεκτικούς.

Δυσκοιλιότητα: Υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες,
συµπεριλαµßάνοντας τις µπανάνες στη διατροφή µπορεί να ßοηθήσουν την
αποκατάσταση της φυσιολογικής δράσης του εντέρου, ßοηθώντας να
ξεπεραστεί το πρόßληµα χωρίς την προσφυγή σε καθαρτικά.

Hangover: Ένας από τους ταχύτερους τρόπους για τη θεραπεία του
Hangover είναι να γίνει ένα milkshake µπανάνα, γλυκασµένο µε µέλι. Η
µπανάνα ηρεµεί το στοµάχι και, µε τη ßοήθεια του µελιού, αυξάνονται τα
επίπεδα σακχάρου στο αίµα, ενώ το καταπραΰνει το γάλα και ενυδατώνεται
εκ νέου το σύστηµά σας.

Καούρα: Οι µπανάνες έχουν µια φυσική επίδραση αντιόξινου στο σώµα.
Έτσι εάν πάσχετε από καούρα, δοκιµάστε να φάτε µια µπανάνα για
ανακούφιση.

Πρωινή αδιαθεσία: Τρώγοντας µπανάνες µεταξύ των γευµάτων ßοηθά στη
διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίµα και να αποφευχθεί η πρωινή
αδιαθεσία

Τσιµπήµατα κουνουπιών: Πριν φθάσετε να ßάλετε κρέµα για τα έντοµα,
δοκιµάστε να τρίψετε την προσßεßληµένη περιοχή µε το εσωτερικό της
φλούδας της µπανάνας. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι εκπληκτικά
επιτυχής στη µείωση του πρηξίµατος και του ερεθισµού.

Νεύρα: Οι µπανάνες είναι πλούσιες σε ßιταµίνες του συµπλέγµατος Β που
ßοηθούν στην ηρεµία του νευρικού συστήµατος.

Πίεση και στην εργασία; Σπουδαστές στο Ινστιτούτο Ψυχολογίας στην
Αυστρία, που ßρέθηκαν υπό πίεση στην εργασία οδηγήθηκαν να
καταßροχθίζουν µε άνεση τροφές όπως η σοκολάτα και τα τσιπς…
Κοιτάζοντας 5.000 ασθενείς νοσοκοµείου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι
οι πιο παχύσαρκοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι σε θέσεις
εργασίας υψηλής πίεσης. Η έκθεση κατέληξε στο συµπέρασµα ότι, για την
αποφυγή του πανικού που προκαλεί έντονη επιθυµία για τροφές, πρέπει να
ελέγχουµε τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίµα µας, απολαµßάνοντας πλούσια
σε υδατάνθρακες τρόφιµα κάθε δύο ώρες για να κρατηθούν τα επίπεδα
σταθερά…

Έλκη: Η µπανάνα χρησιµοποιείται ως διαιτητικό τρόφιµο από εντερικές
διαταραχές εξαιτίας της µαλακής υφής και απαλότητα της. Είναι το µόνο
ωµό φρούτο που µπορεί να καταναλωθεί χωρίς άγχος στις περισσότερες
περιπτώσεις. Εξουδετερώνει επίσης την υπερßολική οξύτητα και µειώνει
τον ερεθισµό µε επικάλυψη των ßλεννογόνου του στοµαχιού.

Έλεγχος της θερµοκρασίας: Πολλοί άλλοι πολιτισµοί ßλέπουν τις µπανάνες
ως "κρύα" φρούτα που µπορεί να µειώσουν τόσο τη σωµατική και
συναισθηµατική θερµοκρασία των εγκύων γυναικών. Στην Ταϊλάνδη,
παραδείγµατος χάριν, οι έγκυες γυναίκες τρώνε µπανάνες για να
εξασφαλίσουν ότι το µωρό τους θα γεννηθεί µε µια δροσερή θερµοκρασία.

Εποχιακή συναισθηµατική αναταραχή (SAD): Οι µπανάνες µπορούν να
ßοηθήσουν τους πάσχοντες από SAD επειδή περιέχουν τον φυσικό ενισχυτή
διάθεσης tryptophan.

Κάπνισµα και Χρήση Καπνού: Οι µπανάνες µπορούν επίσης να ßοηθήσουν
τους ανθρώπους που προσπαθούν να σταµατήσουν το κάπνισµα. Οι B6 και
B12 που περιέχουν, καθώς και το κάλιο και το µαγνήσιο που ßρέθηκαν σε
αυτές, ßοηθούν το σώµα να ανακάµψει από τις επιπτώσεις της αποχής από
τη νικοτίνη.

Άγχος: Το κάλιο είναι ένα ζωτικής σηµασίας ορυκτό, το οποίο ßοηθά στην
οµαλοποίηση του καρδιακού παλµού, στέλνει οξυγόνο στον εγκέφαλο και
ρυθµίζει το υδατικό ισοζύγιο του οργανισµού µας… Όταν είµαστε
αγχοµένοι, ο µεταßολικός ρυθµό µας αυξάνεται, µειώνοντας έτσι τα
επίπεδα καλίου µας. Αυτοί µπορούν να εξισορροπούνται µε τη ßοήθεια
ενός σνακ µπανάνας υψηλού καλίου.

Εγκεφαλικά επεισόδια: Σύµφωνα µε την έρευνα στους New England Journal
of Medicine, τρώγοντας µπανάνες ως µέρος µιας τακτικής δίαιτας µπορεί
να µειώσετς τον κίνδυνο θανάτου από εγκεφαλικά επεισόδια κατά
τουλάχιστον 40%!

Κρεατοελλιές: Οι πρόθυµοι για φυσικές εναλλακτικές λύσεις ορκίζονται
ότι αν θέλετε για να εξοντώσετε ένα κονδύλωµα, πάρτε ένα κοµµάτι
φλούδας µπανάνας και τοποθετήστε το στο κρεατοελλιά, µε την κίτρινη
πλευρά. Προσεκτικά κρατήστε τη φλούδα στη θέση αυτή µε λευκοπλάστη ή
χειρουργική ταινία!

Έτσι, µια µπανάνα είναι πραγµατικά µια φυσική θεραπεία για πολλά
δεινά. Όταν τη συγκρίνετε µε ένα µήλο, έχει τέσσερις φορές περισσότερη
πρωτεΐνη, δύο φορές περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, τρεις φορές
φώσφορο, πέντε φορές περιεκτικότητα σε ßιταµίνη Α και σίδηρο, και δύο
φορές τις άλλες ßιταµίνες και µέταλλα. Είναι επίσης πλούσια σε κάλιο
και είναι ένα από τα µεγαλύτερης αξίας τρόφιµα. Έτσι ίσως ήρθε η ώρα
να αλλάξει αυτή γνωστή φράση, ώστε να λέµε, "Μια µπανάνα την ηµέρα το
γιατρό τον κάνει πέρα!"

Υ.Γ: Οι µπανάνες πρέπει να είναι ο λόγος που οι πίθηκοι είναι τόσο
χαρούµενοι όλη την ώρα! Θα προσθέσω επίσης έναν εδώ· Θέλουν γρήγορη
λάµψη στα παπούτσια µας;; Πάρτε το εσωτερικό της φλούδας της µπανάνας,
και τρίψτε το απευθείας στο παπούτσι… γυαλίστε µε στεγνό πανί.

O Άβολος Ορισμός ενός Άπιστου

Θα χρειαστείτε ένα ποτό μετά την ανάγνωση του παρακάτω άρθρου.

Μου άρεσε αυτό, γιατί είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της. 

Αποφασίστε ότι νομίζετε, αφήνοντας τον παράγοντα «φόβο» στην άκρη, διότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε σ' αυτόν τον Πλανήτη.

Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.

Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία

Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση / ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.

Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους.

Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.

Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων.

Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα: «Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο.

Αν αυτή είναι ....η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου;

Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε, «αυτοί που δεν πιστεύουν!»

Του ανταπάντησα, «Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστά αντιλήφτηκα την απάντηση σας:

Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο.

Είναι σωστό αυτό;»

Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα.

Εκείνος ντροπαλά απάντησε, «Ναι».

Στη συνέχεια δήλωσα: «Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να φανταστώ τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν' αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»

Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!

Και συνέχισα: «Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν!

Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα.

Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»

Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.

 

Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.

Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με τον νόμο της Σαρίας.

Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης και με την επικρατούσα 'τρελή πολιτική ορθότητα',

δεν υπάρχει περίπτωσης αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.

 Το κείμενο το έγραψε ο John Harrison MBE. MIDSc

  

Μύθος και Θρησκεία στην Αρχαία Ελλάδα

Πέρα από το δέος και το θάμβος που προκαλεί το θείον, η Ελληνική θρησκεία εμφανίζεται ως μία ευρύτατη συμβολική κατασκευή, σύνθετη αλλά με συνοχή, που επιτρέπει στη σκέψη, όπως και στο συναίσθημα, να εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδά της, περιλαμβανομένης της λατρείας. Ο μύθος παίζει κι αυτός τον ρόλο του σ’ αυτό το σύνολο, όπως και οι τελετουργικές πρακτικές και οι μορφές με τις οποίες εικονίζεται το θείον.

1. Μύθος,

2. Τελετουργία,

3. Εικαστική αναπαράσταση,

Αυτοί είναι οι τρεις τρόποι – λόγος, δράση, εικόνα – μέσω των οποίων δηλώνεται η θρησκευτική εμπειρία των Ελλήνων.

Κάθε Πάνθεον, όπως το Ελληνικό Πάνθεον, προϋποθέτει ένα πλήθος θεοτήτων, κάθε θεότητα έχει το δικό της ρόλο, το δικό της πεδίο, τους ιδιαίτερους τρόπους δράσης της, τη δική της μορφή εξουσίας. Οι θεότητες αυτές, οι οποίες στις μεταξύ τους σχέσεις συγκροτούν μια ιεραρχημένη κοινωνία Θεών, όπου οι ιδιότητες και τα προνόμια αποτελούν αντικείμενο μιας αρκετά αυστηρής κατανομής, αναγκαστικά περιορίζουν η μία την άλλη, ενώ ταυτόχρονα αλληλοσυμπληρώνονται. Το θείον στον Πολυθεϊσμό δεν συνεπάγεται τη μοναδικότητα, αλλά ούτε την και την παντοδυναμία, την παντογνωσία, την αιωνιότητα ή το απόλυτο. Το πλήθος αυτό των θεών βρίσκεται εντός του κόσμου, αποτελεί μέρος του.

Οι θεοί δεν δημιούργησαν τον κόσμο με μια πράξη η οποία, στην περίπτωση του ενός και μοναδικού θεού, δηλώνει την απόλυτη υπερβατικότητά του ως προς ένα έργο του οποίου η ύπαρξη εκπορεύεται ολοκληρωτικά από αυτόν.

 Οι θεοί γεννιούνται από τον κόσμο. Το γένος εκείνων στους οποίους οι Έλληνες αφιερώνουν μια λατρεία, τη λατρεία των Ολύμπιων θεών, εμφανίζεται ταυτόχρονα με το σύμπαν. Καθώς διαφοροποιείται και ταξινομείται, παίρνει την τελειωμένη μορφή του οργανωμένου κόσμου.

Υπάρχει, επομένως, μέρος του θείου στον κόσμο, όπως υπάρχει μέρος του κοσμικού στις θεότητες. Με τον τρόπο αυτό η λατρεία δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε ένα ον ριζικά υπερκόσμιο, του οποίου ο τρόπος ύπαρξης δεν θα είχε τίποτα κοινό με οτιδήποτε ανήκει στη φυσική τάξη, στο φυσικό σύμπαν, στην ανθρώπινη ζωή, στην κοινωνική ύπαρξη. Αντίθετα, η (πολυθεϊστική) λατρεία μπορεί να απευθύνεται σε κάποια άστρα, όπως η Σελήνη, ή στην Αυγή, στο φως του Ήλιου, στη Νύχτα, σε μια πηγή, σε ένα ποτάμι, σε ένα δένδρο, στην κορφή ενός βουνού, όπως και σε ένα συναίσθημα, ένα πάθος (Αιδώς, Έρως), σε μια ηθική ή νομική έννοια (Δίκη, Ευνομία). Όχι ότι πρόκειται κάθε φορά για θεότητες στην κυριολεξία, αλλά όλες, στον χώρο που τους ανήκει, δηλώνουν το θείον με τον ίδιο τρόπο που παριστάνει την θεότητα το λατρευτικό είδωλο. (Σελήνη και το Ταξίδι των Ψυχών)

Με την παρουσία του σε έναν κόσμο πλήρη θεών, ο Έλληνας άνθρωπος δεν διακρίνει ως δύο αντίθετους χώρους το φυσικό και το υπερφυσικό. Και τα δύο παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένα. Μπροστά σε κάποια φαινόμενα του κόσμου βιώνει το ίδιο αίσθημα ιερότητας που δοκιμάζει στη συναλλαγή του με τους Θεούς, κατά τις τελετές που τον φέρνουν σε επαφή μαζί τους.

Δεν πρόκειται για μια θρησκεία της φύσης, οι θεοί των Ελλήνων δεν αποτελούσαν προσωποποιήσεις φυσικών δυνάμεων ή φαινομένων. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ο κεραυνός, η καταιγίδα, οι υψηλές κορυφές δεν είναι ο Δίας, αλλά του Διός. Του Διός που είναι πέραν αυτών, εφόσον τα περικλείει όλα στους κόλπους μιας Δύναμης που αγγίζει πραγματικότητες, όχι πλέον φυσικές, αλλά ψυχολογικές, ηθικές ή θεσμικές.

Αυτό που κάνει μια Δύναμη θεότητα είναι το γεγονός ότι συγκεντρώνει υπό την εξουσία της μια πληθώρα «εκδηλώσεων», εντελώς διακριτών για μας, τις οποίες όμως ο Έλληνας οικειοποιείται διότι βλέπει σε αυτές την έκφραση μιας και μόνης εξουσίας που ασκείται στα πιο διαφορετικά πεδία. Αν ο κεραυνός ή υψηλές κορυφές είναι του Διός, αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός εκδηλώνεται στο σύνολο του σύμπαντος κόσμου με όλα εκείνα τα στοιχεία που φέρουν την σφραγίδα μιας εμφανούς ανωτερότητας, μιας υπεροχής.

Ο Δίας δεν είναι φυσική δύναμη. Είναι άρχων κυρίαρχος, κάτοχος εξουσίας με όλες τις μορφές που αυτή μπορεί να λάβει.

Ο πολυθεϊσμός των Ελλήνων δεν στηρίζεται σε κάποια «θεϊκή αποκάλυψη».

Η προσκόλληση στη θρησκευτική παράδοση στηρίζεται στη χρήση (στα προγονικά ανθρώπινα έθιμα, τους νόμους). Όπως η γλώσσα, ο τρόπος ζωής, τα έθιμα του φαγητού και της ένδυσης, η στάση και η συμπεριφορά των ανθρώπων στις ιδιωτικές και δημόσιες συναναστροφές τους, έτσι κι η λατρεία δεν έχει ανάγκη άλλη αιτιολόγηση από την ύπαρξή της. Από την στιγμή που οι άνθρωποι την ασκούν, είναι ήδη αιτιολογημένη. Εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες κατάφεραν εξαρχής να οργανώσουν τη σχέση τους με το θείον. Το να αποκλίνουν από αυτό θα σήμαινε αυτομάτως ότι παύουν ξαφνικά να είναι ο εαυτός τους.

Ανάμεσα στο θρησκευτικό από τη μία και το κοινωνικο-ιδιωτικό και πολιτικό από την άλλη, δεν υπάρχει, επομένως, αντίθεση ή ξεκάθαρη τομή, όπως επίσης δεν υπάρχει ανάμεσα σε υπερφυσικό και φυσικό, θεϊκό και κοσμικό. Η Ελληνική θρησκεία δεν συνιστά ένα τμήμα ξεχωριστό, κλεισμένο στα όριά του, το οποίο θα ερχόταν να επιβληθεί πάνω στην οικογενειακή, επαγγελματική, πολιτική ζωή ή πάνω στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων, δίχως να συγχέεται με αυτά.

Αν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε, όσον αφορά την αρχαϊκή και κλασσική Ελλάδα, για «θρησκεία της πόλεως», είναι διότι σε αυτήν το θρησκευτικό περιλαμβάνεται μέσα στο κοινωνικό και, αντίστοιχα, το κοινωνικό, σε όλα τα επίπεδα και στην ποικιλία των εκφάνσεών του, διαποτίζεται από το θρησκευτικό.

Από τα παραπάνω προκύπτουν δύο συνέπειες. Σε αυτόν τον τύπο θρησκείας το άτομο ως άτομο δεν κατέχει κεντρική θέση. Δεν μετέχει στη λατρεία ως πρόσωπο, ως ένα ιδιαίτερο ον υπεύθυνο για τη σωτηρία της ψυχής του. Αναλαμβάνει τον ρόλο που του αναθέτει η κοινωνική του υπόσταση, άρχων, πολίτης, μέλος της φατρίας, γυναίκα ηλικιωμένη, νεαρό άτομο (αγόρι ή κορίτσι) στα διάφορα στάδια της ένταξής του στην ωριμότητα. Θρησκεία που καθιερώνει μια συλλογική τάξη και η οποία ενσωματώνει σε αυτήν, στη θέση που τους αρμόζει, τα διάφορα συστατικά της στοιχεία.

Θρησκεία όμως που αφήνει εκτός πεδίου της την μέριμνα για τον καθένα ξεχωριστά ως πρόσωπο, την πιθανή αθανασία του, την μοίρα του πέραν του θανάτου. Ακόμα και στα μυστήρια, όπως για παράδειγμα στα Ελευσίνια μυστήρια, όπου οι μυημένοι λαμβάνουν από κοινού την υπόσχεση για μια καλύτερη τύχη στον Άδη, δεν ασχολούνται με την ψυχή, δεν υπάρχει τίποτα που να φανερώνει έναν προβληματισμό γύρω από τη φύση της ψυχής ή μια σειρά πνευματικών ασκήσεων για τον εξαγνισμό της. ( Η Ρωμαϊκή Συνομωσία για την Εφεύρεση του Ιησού )

Ο πιστός δεν συνάπτει, επομένως, μια προσωπική σχέση με την θεότητα. Ένας θεός υπερβατικός, ακριβώς επειδή βρίσκεται εκτός του κόσμου τούτου, μακριά από την επίγεια ζωή, μπορεί να βρει στα βάθη της ψυχής κάθε πιστού, αν η ψυχή του έχει κατάλληλα προετοιμαστεί από την θρησκεία, έναν χώρο πρόσφορο για επαφή και επικοινωνία. Οι θεοί των Ελλήνων δεν είναι πρόσωπα αλλά Δυνάμεις.

Η λατρεία τους αποδίδει τιμές επειδή ακριβώς κατέχουν μια θέση υπεροχής. Αν και ανήκουν στον ίδιο κόσμο με τους θνητούς, αν κι έχουν κατά κάποιον τρόπο κοινή την καταγωγή τους, αποτελούν ένα γένος που, απαλλαγμένο από όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τα θνητά όντα -αδυναμία, μόχθους, πάθη, αρρώστιες, θάνατο-, δεν ενσαρκώνει το απόλυτο ούτε το αιώνιο, αλλά το σύνολο των αξιών που αποτελούν τα αγαθά της ύπαρξής μας πάνω σ’ αυτήν την γη, την ομορφιά, τη δύναμη, την αιώνια νεότητα, μια ζωή γεμάτη δόξα και λαμπρότητα.

Το να λέει κανείς ότι η σφαίρα του πολιτικού είναι διαποτισμένη από το θρησκευτικό στοιχείο, ισοδυναμεί με το να αναγνωρίζει ταυτόχρονα ότι και η σφαίρα του θρησκευτικού είναι συνδεδεμένη με το πολιτικό στοιχείο. Κάθε αξίωμα έχει έναν χαρακτήρα ιερό, αλλά και κάθε ιερατικό αξίωμα προέρχεται από την κοσμική εξουσία. (Οι Μαινάδες)

Αν οι θεοί είναι θεοί της πόλεως, εντούτοις είναι η συνέλευση του λαού που έχει τον πρώτο λόγο στη διοίκηση των Ιερών, των υποθέσεων δηλαδή που αφορούν τους θεούς, όπως και τη διοίκηση των ανθρώπων. Αυτή είναι που καθορίζει το θρησκευτικό ημερολόγιο, που εκδίδει νόμους οι οποίοι ρυθμίζουν τα Ιερά, που αποφασίζει για την διοργάνωση των εορτών, για τη διοίκηση των Ναών, για την προσφορά των θυσιών, για την ένταξη νέων θεών, καθώς και για τις τιμές που πρέπει να τους αποδοθούν.

Ακόμα και κατά τον 6ο και 5ο αιώνα π.Κ.Ε όταν η επίσημη λατρεία κυριαρχεί στο σύνολο της θρησκευτικής ζωής των πόλεων, δεν απουσιάζουν από κοντά της, στις παρυφές της, τάσεις λίγο ως πολύ περιθωριακές με προσανατολισμό διαφορετικό. Η ίδια η θρησκεία της πόλεως, αν και υπαγορεύει τις θρησκευτικές συμπεριφορές, δεν μπορεί να διασφαλίσει πλήρως την κυριαρχία της παρά παραχωρώντας, μέσα στους κόλπους της, έναν χώρο στις μυστηριακές λατρείες και ενσωματώνοντας, για να συμπεριλάβει και αυτήν, μια θρησκευτική εμπειρία όπως είναι η διονυσιακή λατρεία, της οποίας το πνεύμα είναι τελείως αντίθετο από το δικό της.

© “Μύθος και θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα”  Vernant, Jean – Pierre

Πηγή: http://www.terrapapers.com

Ο πρώτος 100% ελληνικός δορυφόρος με δωρεά από τη NASA

Ο πρώτος ελληνικός δορυφόρος, κατασκευασμένος από Έλληνα θα εκτοξευτεί το καλοκαίρι του 2013 από το ακρωτήριο Κανάβεραλ με «δωρεά» της NASA και θα έχει καθαρά επικοινωνιακό ρόλο, αναφέρει το Έθνος.

Εμπνευστής του φιλόδοξου προγράμματος ένας Ελληνας αστροφυσικός, καθηγητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ στην Καλιφόρνια, ο Περικλής Παπαδόπουλος και «κατασκευαστές» του δέκα Έλληνες ερευνητές σε πανεπιστήμια και ιδρύματα 

σε όλο τον κόσμο.

Ο lambdasat πήρε το όνομά του από το γράμμα λάμδα που θυμίζει Ελλάδα, ήλιο, θάλασσα και κατασκευάζεται μέσα από μια ιδιότυπη διαδικτυακή συνεργασία των Ελλήνων επιστημόνων.

«Είναι συγκινητικό το πώς δουλεύει αυτή η ομάδα, που την ονομάζω Greek Minds at Work (ελληνικά μυαλά σε δράση), πόσο γρήγορα τρέχει το πρότζεκτ και πόσο μεγάλη ήταν η ανταπόκριση Ελλήνων και ομογενών για τη χρηματοδότηση», λέει από το Σαν Χοσέ ο κ. Παπαδόπουλος, ο οποίος εξηγεί πως η κατασκευή του δορυφόρου θα κοστίσει μόλις 100.000 δολάρια, ενώ το κόστος της εκτόξευσης θα αναλάβει η NASA, καθώς θα τον προσδέσει σε διαστημόπλοια που θα αναχωρήσουν για το διάστημα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο – ανάλογα πότε θα είναι έτοιμος.

Ο δορυφόρος θα είναι μικρός και ο σκοπός του επικοινωνιακός, ενώ συζητήσεις γίνονται και με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου για την παροχή τεχνογνωσίας.

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, αν όλα πάνε καλά και ο δορυφόρος εκτοξευτεί στην ώρα του, θα μπορεί να δίνει χρήσιμες πληροφορίες για την πορεία των ελληνικών καραβιών, τα οποία απειλούνται από την πειρατεία, ιδιαίτερα στις αφρικανικές ακτές.

Πηγή: usa.greekreporter.gr

Στέλιος Κυριακίδης, ένας Μαραθώνιος ήρωας.

 ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Στην Πάφο γεννήθηκε στις 4 Μαϊου 1910, πάνω από έναν αιώνα πια.

Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό.

Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι.

Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936!

Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει και μετακομίζει στο Χαλάνδρι.

 Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να βγάλει το μεροκάματο.

Ήρθε ο πόλεμος μετά . Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός,  και η οικογένειά του.

Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει.

Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930,

να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός.

Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια.

Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει!

Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική.

Στην Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε.

Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική; Με τι λεφτά; Μαζεύει και πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ' επιστροφής».

Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο!

«Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα»άκουσε να του λένε.............

Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής - κι ακόμα ο πιο  φημισμένος - ήταν αυτός της Βοστώνης. Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς.

Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε: «Δεν μπορείς να τρέξεις.».

- Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ ενώ έκανα τόσο ταξίδι;

- Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά χιλιόμετρα.

Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου. Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα.».

Αρχίζει ο αγώνας.

20 Απριλίου 1946 ήτανε.

Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και πατούσε καλύτερα. Στο 40ό χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο.

Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ! Παραμιλούσε η Αμερική.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι.

Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από το Runner's World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα.

Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ' αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;».

Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία...».

Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα»

Απάντηση Κυριακίδη:

 «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει».

Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν. Μόλις βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η βοήθεια στην Ελλάδα. Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν.

Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή.

Όλες οι αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην τσακισμένη Ελλάδα.

Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή!

Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ' αυτόν τον τεράστιο Έλληνα. Την μέρα που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαϊου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί.

Είχαν φτάσει απ' όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον ευχαριστήσουν. Εκείνη την ημέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε ξανά η Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο γεγονός για τον τόπο ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια. Ο Κυριακίδης έδωσε χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του.

Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο.

Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε χρόνια μετά όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά).

Μέσα σ' αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο κέντρο του ένα διαμάντι!

Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες φιλάθλους. Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του, έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray.

Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε στην εποχή του. Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι.

Κι ας έκανε, πέρα απ' όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι τρομερά δύσκολο.

Ο αείμνηστος Φρέντυ Γερμανός είχε κάνει μια εξαιρετική εκπομπή για τον Κυριακίδη το 1981, απόσπασμα της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε από το βίντεο εδώ:    

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=26683&tsz=0&act=mMainView 

Στυλιανός Κυριακίδης: ένας αφανής Έλληνας ήρωας

 Στη Βοστώνη, σε ανάμνηση του θριάμβου του, οι Αμερικανοί φιλοτέχνησαν γλυπτό στο οποίο εμφανίζεται ο πρώτος σύγχρονος ολυμπιονίκης του μαραθωνίου, Σπύρος Λούης, να δείχνει στον Στέλιο Κυριακίδη το δρόμο προς τη νίκη.

Λίγα χρόνια μετά την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού, το 1987, όταν η Εθνική μπάσκετ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, ο παππούς μου μού είπε: «τόσους πολλούς Έλληνες μονοιασμένους έχω 

να δω από την ημέρα της απελευθέρωσης (ενν. από τους Γερμανούς) και από την υποδοχή του Κυριακίδη.».

***

Δείτε το θαυμάσιο ντοκιμαντέρ NBC στα αγγλικά »Στυλιανός Κυριακίδης: 

Το ταξίδι ενός πολεμιστή» (STYLIANOS KYRIAKIDES: the journey of a warrior, 2004) 

 http://vimeo.com/25545569

  

Πηγή: ΑΥΓΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ  (ΑΝΤ/ΡΧΟΣ  Π Ν   Ε Α)