«Ένα μικρό άλμα…»

Η Ντία, το μικρό νησάκι βόρεια του Ηρακλείου, που απέχει 7 ναυτικά μίλια και έχει μια έκταση 12 τ.χλμ., κατά κάποιο τρόπο, μου θυμίζει τη Σελήνη… Πριν 48 χρόνια, η τηλεόραση είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της και τα πρώτα δειλά της βήματα. Αυτό θα πει πως και τα προγράμματα ήταν λίγα και οι ζωντανές μεταδόσεις ήταν προβληματικές. Συσκευή είχαν ελάχιστοι…

Αν ήταν να μεταδοθεί κάτι σημαντικό και ήθελες να το δεις οπωσδήποτε, έπρεπε να ενεργοποιήσεις τις διασυνδέσεις σου και τελικά να καταλήξεις στον ξάδελφο της θείας, που η ανιψιά της είχε μπατζανάκη, που η πεθερά του… είχε σπίτι της συσκευή τηλεόρασης. Έφτανες, λοιπόν, στο σπίτι της, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ανέφερες το βαθμό της γνωριμίας σου (κάτι σαν παρασύνθημα) δικαιολογούσες την αδυναμία της διασύνδεσής σου να σε συνοδεύει και, τελικά, ήσουν ευπρόσδεκτος στο φιλόξενο σαλόνι· εκεί μπορεί να ήταν και καμιά δεκαριά επισκέπτες, που βρίσκονταν εκεί για τον ίδιο λόγο.

Ανάλογα με τη νοικοκυρά ήταν και ο βαθμός περιποίησης (λουκούμι, γλυκό κουταλιού, κ.λπ.). Ο αντικειμενικός σκοπός ήταν να δεις τη ζωντανή εκπομπή, παρ’ όλες τις τεχνικές δυσκολίες του κρατικού σταθμού…

Ήταν η 20η Ιουλίου, του 1969. Θεσσαλονίκη… Στριμωγμένοι στο μικρό σαλονάκι και ανάμεσα στις τουλούμπες, τα σαραγλί και τα διάφορα σιροπιαστά, που απλόχερα μας είχε προσφέρει η φιλόξενη νοικοκυρά, που διέθετε συσκευή τηλεόρασης, παρακολουθήσαμε την πρώτη προσ…σελήνωση του ανθρώπου στο φυσικό μας δορυφόρο. Ασπρόμαυρα, βέβαια. Ας μην ξεχνάμε ότι και στην Αμερική, η έγχρωμη τηλεόραση άρχισε να διαδίδεται γύρω στο 1963-64. Ύστερα, ήταν και τα συστήματα του τότε… PAL και SECAM στην Ευρώπη, άλλο σύστημα στην Αμερική … τρέχα – γύρευε. Όμως, η συμβατότητα ήταν πρόβλημα των τεχνικών. Τι απέγινε και με αυτά τα συστήματα, έχουμε ξεχάσει!

Είδαμε το πρώτο βήμα του ανθρώπου στη Σελήνη, (με το πρόγραμμα Apollo 11), το πρώτο «μικρό άλμα» του αστροναύτη Neil Armstrong, που όπως είπε, τότε, ήταν και ένα «μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα». Σε λίγο, βγήκε από το θαλαμίσκο και ο δεύτερος αστροναύτης, ο Edwin Auldring και με έκσταση και θαυμασμό παρατηρήσαμε τους δύο αστροναύτες να περπατούν … χοροπηδώντας, με χάρη, πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Από τότε, δώδεκα, συνολικά, αστροναύτες περπάτησαν πάνω στο φυσικό δορυφόρο μας, ώσπου το 1972, το πρόγραμμα Apollo, που σκοπό είχε την αποστολή ανθρώπων στη Σελήνη, διακόπηκε, γιατί είχε μεγάλο κόστος. Χονδρικά, ο στόχος είχε επιτευχθεί, ύπαρξη

ζωής δεν διαπιστώθηκε και οι αστροναύτες, μας έφεραν πίσω κάποια πετρώματα, τα οποία, στη συνέχεια, έκαμαν το γύρο του κόσμου … «για να τα δει ο κόσμος»! Παράλληλα, είχε επιτευχθεί και ο πολιτικός στόχος, που ήταν η κυριαρχία των ΗΠΑ στο διάστημα, έναντι της, τότε, Σοβιετικής Ένωσης, που ήταν ο μόνος υπολογίσιμος αντίπαλος…

Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει η Ντία με τη Σελήνη; Όπως η Σελήνη είναι, πια, ένας εφικτός στόχος του ανθρώπου, στο χώρο του διαστήματος, έτσι και η Ντία είναι ένας εφικτός στόχος για τους έχοντες ιδιωτικό σκάφος. Η μετάβαση στη Ντία είναι μια ημερήσια εκδρομή, όπου ο κάθε κάτοχος ιστιοφόρου ή άλλου μηχανοκίνητου σκάφους, μπορεί να επιδείξει τις ναυτικές του ικανότητες και να επιβεβαιώσει την αφοσίωσή του στη ναυτοσύνη. Είναι δηλ. «ένα μικρό άλμα», για τους θαλασσόλυκους με τα ιδιωτικά σκάφη… Κατ’ αναλογία, στο διάστημα, μετά τη Σελήνη αρχίζουν τα δύσκολα. Το ίδιο και με τη Ντία.

Ο επόμενος προορισμός πρέπει να είναι κάποιο άλλο νησάκι του Αιγαίου, αρκετά πιο μακριά... Εδώ, όμως, απαιτούνται άλλα προσόντα, σοβαρότερος σχεδιασμός, κατάλληλος συγχρονισμός, εξεύρεση της σωστής παρέας, άνεση χρόνου, μεγαλύτερη οικονομική συμμετοχή και τόσα άλλα.

Το ίδιο και στο Διάστημα… Ο επόμενος στόχος είναι ο πλανήτης Άρης. Το ταξίδι προγραμματίζεται για το 2033 και μόνο η μετάβαση, όταν ο Άρης θα βρίσκεται στο πλησιέστερο σημείο, θα διαρκέσει 244 γήινες ημέρες, δηλ. 35 εβδομάδες. Όλα αυτά, με τις πιο αισιόδοξες προοπτικές… Εννοείται ότι δεν υπάρχει πια σκέψη για τη μετάβαση του ανθρώπου σε άλλο αστρικό σώμα (ποιο;).

Από την άποψη αυτή, οι ιδιοκτήτες σκαφών είναι πιο τυχεροί, καθότι η μετάβαση στη Μήλο, στη Φολέγανδρο και στα άλλα νησάκια του Αιγαίου, δεν είναι –τελικά- μια εξωπραγματική επιχείρηση. Στο Διάστημα, όμως; Σημειώσατε … «Χ»! Η μετάβαση, σε άλλο πλανήτη, έξω από το ηλιακό μας σύστημα, με τις σημερινές προοπτικές (όχι, σημερινές δυνατότητες), απαιτεί πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες και χρόνο που αντιστοιχεί σε αρκετές… ανθρώπινες ζωές! Όμως, η φαντασία καλπάζει και ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να φέρει μέσα του το στοιχείο της περιέργειας, της εξερεύνησης και της αναζήτησης της γνώσης.

Μέσα στην απαισιόδοξη προοπτική της αποστολής του ανθρώπου στο πέραν του ηλιακού μας συστήματος Διάστημα, έρχονται στο μυαλό μας οι στίχοι του ποιητή: «Πάντα στην πόλη αυτή (τη Γη) θα φθάνεις. Για τα αλλού –μη ελπίζεις- δεν έχει πλοίο (διαστημόπλοιο κατάλληλο) για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ (στη Γη), στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην τη γη (στο Διάστημα) τη χάλασες».

20 Ιουλίου, 2017. Μετά από 48 χρόνια από την κατάκτηση της Σελήνης… κάναμε με τη «Μουσική Συντροφιά», ένα «μικρό άλμα» στη σκηνή, στο μικρό Κηποθέατρο, του Ηρακλείου. Ήταν η συναυλία μας με τίτλο: «Είμαι απ’ το Ηράκλειο…». Ο καιρός ήταν μαζί μας, το ίδιο και το εκλεκτό ακροατήριο … ζητούμε συγγνώμη και την κατανόηση από όσους παρέμειναν όρθιοι… Πάνω, ψηλά, ο έναστρος ουρανός, η Σελήνη, ο Άρης και ο Διαστημικός Σταθμός!!!

Ep.Peripatitis@gmail.com