Στα «ψιλά» έχει περάσει το σχόλιο του Βρετανού πολίτη Τζάθαν Σμιθ.

 Ο 29χρονος Άγγλος Τζάθαν Σμιθ, με IQ 145 Εξηγεί Γιατί Ψήφισε Υπέρ Του Brexit απαντώντας στη «λάσπη» περί ακροδεξιάς και ξενοφοβίας Και Αποστομώνει!

«Είμαι 29, με ΙQ πάνω από 145. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ μου κανένα πολιτικό κόμμα, δεν είμαι θρησκευόμενος και αγαπώ κάθε άνθρωπο στον πλανήτη εκτός κελιού φυλακής.

Τώρα, μετά που ψήφισα ΕΚΤΟΣ, έγινα 30 ετών, το IQ μου έπεσε κατακόρυφα, έγινα δεξιός εθνικιστής, χριστιανός και ξενοφοβικός ρατσιστής σύμφωνα με κάποιους που ψήφισαν την παραμονή.

Δεν ψήφισα επειδή πιστεύω στη μία πλευρά ή στην άλλη.

Δεν ψήφισα επειδή μισώ τον Ντέιβιντ Κάμερον ή γιατί θέλω να δω τον Μπόρις Τζόνσον ή τον Νάιτζελ Φάρατζ ή οποιονδήποτε άλλο να γίνεται πρωθυπουργός.

Δεν ψήφισα επειδή θέλω να διώξω τους εκπληκτικούς και σκληρά εργαζόμενους μετανάστες από αυτή τη χώρα.

Δεν ψήφισα για να μπορέσουμε να πούμε στον υπόλοιπο κόσμο και στην Ευρώπη να πάει να γ@μηθεί.

Ψήφισα επειδή πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το δικαίωμα για μια εκλεγμένη, υπεύθυνη και υπόλογη εκπροσώπηση για τη χώρα του.

Ψήφισα για την ελπίδα ότι η Ευρώπη και η Βρετανία μπορούν με ό,τι απέμεινε από τις εθνικές τους ταυτότητες και ιδιαιτερότητες να εργαστούν από κοινού ως μεγάλα αυτόνομα έθνη, αντί να είναι μια ομογενοποιημένη ομάδα όμοιων ανθρώπων, των οποίων η μόνη διαφορά μεταξύ τους θα είναι ποιος έχει χρήματα και ποιος θα ικετεύει για ψίχουλα από τους μη εκλεγμένους, τζάμπα μάγκες, υποκριτές δικτάτορες που κάνουν κουμάντο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για την μη αναβίωση της Γερμανικής οικονομικής( πλέον) κατοχής.    ( Μέρκελ-Σόιμπλε)».

Πηγή: http://www.tribune.gr/

Κατέρρευσε το παραμύθι του «Όχι» που έγινε «Ναι»

Μετά από έναν χρόνο ψεύδους, η Κωνσταντοπούλου αναγκάστηκε να ομολογήσει οτι εξαπάτησαν τον κόσμο συνειδητά παρέα με τους νταβατζήδες για το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος που δήθεν το έκανε ΝΑΙ ο Τσίπρας.

Επειδή λοιπόν σύσσωμο το νταβατζήδικο συκοφαντούσε την κυβέρνηση οτι με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα βγαίναμε από το Ευρώ, η κυρία Κωνσταντοπούλου παραδέχθηκε οτι σε όλη την διάρκεια της προετοιμασίας για το δημοψήφισμα, ο Τσίπρας ουδέποτε είπε ή υπαινίχθηκε ότι το «ΟΧΙ» εκλαμβάνεται ως Grexit! Υπηρέτησαν λοιπόν συνειδητά το σχεδιο ανατροπής της κυβέρνησης Τσίπρα για λογαριασμό των νταβατζήδων.

Πηγή: https://olympia.gr/

Τελικά, το Brexit είναι καλό για την Ελλάδα;

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Την Παρασκευή βρισκόμουν για επαγγελματικούς λόγους στις Βρυξέλλες. Έτσι, υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας μιας γκάμας συναισθημάτων που ξεκινούσε από τη παγωμάρα κι έφτανε στον πανικό μεταξύ των υπαλλήλων της ΕΕ, για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. Πολλοί αναρωτιούνταν αν θα υποστούν μειώσεις στις αποδοχές τους λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, άλλοι απλά σκέφτονταν ποιοι θα αντικαταστήσουν τους βρετανούς συναδέλφους τους που θα φύγουν και κάποιοι έφταναν ως το σενάριο της διάλυσης της ΕΕ και μαζί με αυτό ασφαλώς και το τέλος της «ευτυχισμένης ζωής» γι αυτούς. Κοινώς ζουν στον κόσμο τους.

Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο πρόβλημα της ΕΕ. Μια προνομιούχα γραφειοκρατία στις Βρυξέλλες που ζει “στον κόσμο της” και είναι αποκομμένη από την πραγματική ζωή των πραγματικών ανθρώπων στις χώρες – μέλη της Ε.Ε. Ένας ολόκληρος στρατός υπαλλήλων που σχεδιάζει και αποφασίζει με βάση κάποιες υποτιθέμενες τεχνοκρατικές κατευθύνσεις και τα νούμερα που έχει στο excel. Γι αυτό και η Ευρώπη συλλαμβάνεται μονίμως στον ύπνο κι έχει αποδειχθεί ανίκανη να επιδείξει πολιτικά αντανακλαστικά σε κάθε κρίση. Αν όλα πηγαίνουν σύμφωνα με το «πρόγραμμα» έχει καλώς, αν κάτι όμως ξεφύγει από την αναμενόμενη κανονικότητα του «προγράμματος», τότε η Ευρώπη δείχνει τη γύμνια της.

Υπό αυτή την έννοια είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως το Brexit ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της Ευρώπης, πριν καταλήξει ένας απέραντος γερμανικός «βάλτος». Το ίδιο ταρακούνημα θα μπορούσε να έχει κάνει και η Ελλάδα το 2010, αν είχε βρει το σθένος να διαπραγματευτεί σοβαρά το χρέος της με την Ευρώπη. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα τότε αποδείχθηκε πολύ κατώτερο των περιστάσεων και γι αυτό «σερνόμαστε» τα τελευταία χρόνια και το ίδιο θα συνεχίζει να συμβαίνει και στα επόμενα χρόνια, αν δεν υπάρξουν δομικές αλλαγές στην ΕΕ.

Η Βρετανία, ασφαλώς, έχει άλλο μέγεθος και άλλη ισχύ από την Ελλάδα. Έκανε λοιπόν το βήμα που πραγματικά είναι αναγκαίο αυτή την ώρα προκειμένου η Ευρώπη να αφυπνιστεί και να επανασχεδιάσει το μέλλον της. Η Βρετανία δεν είπε όχι στην Ευρώπη, είπε όχι στη συγκεκριμένη ΕΕ, η οποία έχει αρχίσει να φέρνει επικίνδυνα στο νου των ευρωπαϊκών λαών την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση: πλάνα, κομισάριοι, ρύθμιση των πάντων με το υποδεκάμετρο, κυνήγι μαγισσών, διαρκείς περιορισμοί στην άσκηση ελευθεριών και αποτέλεσμα μηδέν.

Οι πρώτες αντιδράσεις πάντως δείχνουν πως ο πανικός που υπάρχει αυτή την ώρα στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τις γνωστές και μονότονες επιδείξεις της γερμανικής αυστηρότητας. Αλλά η Βρετανία δεν είναι Ελλάδα και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί.

Σε ό,τι μας αφορά, πιστεύω πως μακροπρόθεσμα το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Η Ευρώπη για να μπορεί πλέον να υπάρξει πρέπει να αλλάξει. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως θα αρχίσουν να πέφτουν δώρα από τον ουρανό. Θα απαιτηθεί χρόνος και στο διάστημα αυτό η ελληνική κυβέρνηση που έχει δεσμευτεί για συγκεκριμένα πράγματα οφείλει να τα τηρήσει.

Ωστόσο είναι σαφές πως μέσα στο σημερινό σκηνικό, μπορούν να διαμορφωθούν σοβαρά περιθώρια για μια αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διαχείριση της τύχης του ελληνικού χρέους. Αλλά αυτό δεν θα γίνει ούτε με «τζάμπα μαγκιές», ούτε με τα γνωστά ευχολόγια. Χρειάζεται στρατηγική, χρειάζεται πολιτική συμμαχιών εντός κι εκτός Ε.Ε και πάνω απ’ όλα χρειάζεται προσοχή σε τυχόν παγίδες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε Grexit, προκειμένου να δείξει ο Σόιμπλε πως όποιος βγαίνει από το μαντρί τρώγεται από το λύκο. Κι επειδή αυτό είναι μάλλον δύσκολο να συμβεί στη Βρετανία, η Ελλάδα παραμένει η ιδανική περίπτωση «σωφρονιστικού» παραδειγματισμού, κατά τη γερμανική αντίληψη.

Πηγή: http://www.rizopoulospost.com/

Οι αιτίες του βρετανικού ευρωσκεπτικισμού

Έγραψε ο ΘΥΜΙΟΣ ΤΖΑΛΛΑΣ*

Μπιραρία στο Λιντς με κάνουλα «Μέσα» και «Εξω» (από την Ευρώπη).

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Ο ευρωσκεπτικισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο προκαλεί συνήθως εκνευρισμό και απορία στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Γιατί οι Βρετανοί -και μόνον αυτοί- να διεκδικούν προνομιακή μεταχείριση σε μία ένωση στην οποία δεν έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος, ούτε συνεισφέρουν περισσότερα από τους Γάλλους ή τους Γερμανούς; Αυτή η απορία προκαλεί συνειρμούς με δύο εδραιωμένες αντιλήψεις για τους λόγους πίσω από τη δύσκολη σχέση της Μ. Βρετανίας με την Ε.Ε.: το σχετικά πρόσφατο παρελθόν της χώρας ως αυτοκρατορίας και το γεγονός ότι είναι νησί. Υπάρχει η αίσθηση πως οι Βρετανοί δεν αναγνωρίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ε.Ε., γιατί δεν έχουν ακόμη χωνέψει το γεγονός ότι η δική τους κυριαρχία στον κόσμο έχει τελειώσει. Οι ίδιοι οι Βρετανοί δεν αντλούν την προσδοκία της προνομιακής τους μεταχείρισης από τον διεθνή ρόλο της χώρας, αλλά από τη συνέχεια των θεσμών στο εσωτερικό της. Από τη «Μάγκνα Κάρτα» το 1215 μέχρι το Εθνικό Σύστημα Υγείας το 1948, οι Βρετανοί θεωρούν πως καινοτομούν και εγκαθιδρύουν πρωτοποριακούς θεσμούς πριν από την υπόλοιπη Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτή τη διαδεδομένη αντίληψη στη χώρα, η Βρετανία δεν έχει τόσο ανάγκη τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όσο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί τη βρετανική εμπειρία.

Η αφήγηση του προηγμένου κράτους που προλαβαίνει τις κακοτοπιές και ανατροπές που βρίσκουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, είναι σταθερή εδώ και αιώνες στο Ην. Βασίλειο. Οι Βρετανοί θεωρούν την απαρχή του κράτους πρόνοιας από τους Φιλελεύθερους το 1911 ως μία από τις βασικές αιτίες που ο κομμουνισμός δεν είχε ποτέ απήχηση στη χώρα τους. Περίπου έναν αιώνα πριν, το 1832, η επέκταση του δικαιώματος ψήφου σε μεγάλα στρώματα της κοινωνίας, απορρόφησε σε ανύποπτο χρόνο τους κραδασμούς που οδήγησαν στις επαναστάσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη το 1848.

Η ισχυρή πίστη των Βρετανών στους θεσμούς τους, συνδέεται άρρηκτα με την απαξίωση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών: από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μέχρι το κοινό νόμισμα. Αυτή η υποτίμηση των ευρωπαϊκών δυνατοτήτων οδήγησε το Ην. Βασίλειο στο να απέχει ουσιαστικά από τις διαπραγματεύσεις δημιουργίας του θεσμού-πρόδρομου της Ε.Ε., της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα στις αρχές της δεκαετίες του ’50. Έτσι δημιουργείται ο φαύλος κύκλος που περιέγραψε εύστοχα ο πρώην πρωθυπουργός Tόνι Μπλερ, λέγοντας πως «στην καρδιά του βρετανικού ευρωσκεπτικισμού βρίσκεται το γεγονός ότι δεν δημιουργήσαμε εμείς τον θεσμό της Ε.Ε., αλλά άλλες χώρες. Έτσι, ιστορικά θεωρούμε την Ευρώπη ως κάτι που μας συνέβη, χωρίς να το προκαλέσουμε οι ίδιοι».

Παίζει άραγε κυρίαρχο ρόλο ο νησιωτικός χαρακτήρας της χώρας στην αδυναμία ταύτισής της με την υπόλοιπη Ευρώπη; Ίσως να υπερεκτιμούμε το χαρακτηριστικό αυτό. Αν μπεις σε ένα τρένο στο Λονδίνο, σε λιγότερο από δύο ώρες θα είσαι Βρυξέλλες. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι φανατικά φιλοευρωπαίοι  Έλληνες, ούτε το προνόμιο του γρήγορου τρένου είχαν ποτέ, για πολλούς δε, ο παραδοσιακός τρόπος προσέγγισης της Ευρώπης και διέλευσης των ευρωπαϊκών συνόρων ήταν το πλοίο για την Ιταλία και από εκεί με το αυτοκίνητο για την Κεντρική Ευρώπη.

Ασφαλώς, τα κοινά σύνορα είναι λόγος συγχρωτισμού και δημιουργίας δεσμών, όχι όμως ο κυρίαρχος. Ούτε η Βρετανία, άλλωστε, υπήρξε ποτέ μία χώρα που έπασχε από απομονωτισμό. Αντιθέτως, ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της πρωτεύουσάς της είναι διαχρονικός.

* Ο Θύμιος Τζάλλας είναι δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας. Εργάζεται στη Hansard Society.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/

Μείωση κινδύνου για πρόωρο θάνατο

Η σωματική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο για πρόωρο θάνατο

Το κάπνισμα, η ψηλή χοληστερόλη αίματος, η κατάχρηση αλκοόλ, η παχυσαρκία και η απουσία σωματικής άσκησης είναι οι συχνότεροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για ασθένειες και για πρόωρο θάνατο.

Πολλά άτομα έχουν περισσότερους από ένα από τους πιο πάνω παράγοντες κινδύνου.

Το κάπνισμα είναι η πιο επικίνδυνη συνήθεια που είναι αιτία για το μεγαλύτερο αριθμό προβλημάτων υγείας:

1. Καρκίνος: Σχεδόν 50% των θανάτων που προκαλεί το κάπνισμα οφείλονται σε καρκίνους όπως για παράδειγμα ο καρκίνος του πνεύμονα

2. Αναπνευστικά προβλήματα: Το κάπνισμα προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες των πνευμόνων όπως οι χρόνιες αποφρακτικές πνευμονικές παθήσεις

3. Καρδιαγγειακές παθήσεις: Το κάπνισμα είναι μια σοβαρή αιτία πρόκλησης στένωσης των στεφανιαίων αγγείων της καρδίας που οδηγεί σε ισχαιμικά επεισόδια.

Περίπου 18% των θανάτων που συμβαίνουν πρόωρα στους άνδρες, οφείλονται στο κάπνισμα. Στις γυναίκες το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 9%.

Η ψηλή πίεση προκαλεί διάφορες ασθένειες. Οι ασθένειες που έχουν σχέση με την ψηλή πίεση και μπορούν να προκαλέσουν πρόωρο θάνατο είναι συχνότερες στο μεσήλικα άντρα παρά στη μεσήλικη γυναίκα.

Μετά από την ηλικία των 75 ετών η κατάσταση αντιστρέφεται με την ψηλή πίεση να προκαλεί περισσότερες ασθένειες και θανάτους στις γυναίκες. 

Η ψηλή πίεση συσχετίζεται με:

Στεφανιαία νόσο της καρδίας

Εγκεφαλικά επεισόδια

Αγγειακά προβλήματα ιδιαίτερα στις αρτηρίες των κάτω και άνω μελών που μπορούν να πάθουν απόφραξη

Καρδιοπάθεια λόγω ψηλής πίεσης

Νεφρική ανεπάρκεια

Η βελτίωση της θεραπευτικής αντιμετώπισης της υπέρτασης επιτρέπει τη μείωση των θανάτων λόγω ασθενειών που σχετίζονται με την ψηλή πίεση.

Η ψηλή χοληστερόλη αίματος προκαλεί καρδιοαγγειακά νοσήματα. Οι λόγοι που επιβάλλουν τη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα είναι:

Η ψηλή χοληστερόλη αίματος είναι η αιτία για τουλάχιστο 20% όλων των θανάτων που οφείλονται σε καρδιοαγγειακές νόσους

Ακόμη και μια μικρή αύξηση της χοληστερόλης αίματος, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιοαγγειακών παθήσεων. Οι παχύσαρκοι έχουν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοαγγειακή ασθένεια.

Η πρόληψη της παχυσαρκίας περιλαμβάνει:

Αύξηση της σωματικής άσκησης

Μείωση της ποσότητας των φαγητών με ψηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια και λίπη.

Η παχυσαρκία τείνει να καταστεί μια από τις μεγαλύτερες επιδημίες που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Ο τρόπος με τον οποίο διατρέφονται οι νέοι σήμερα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις αύξησης της παχυσαρκίας και του διαβήτη.

Η κατάχρηση αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο από ασθένειες και τραυματισμούς. Ο αλκοολισμός επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών. Η επίδραση του αλκοολισμού στη θνησιμότητα έχει μειωθεί διότι έχει μειωθεί το ποσοστό των αλκοολικών.

Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ έχει προστατευτική δράση εναντίον των καρδιαγγειακών παθήσεων μόνο σε άτομα άνω των 45 ετών. Στην πραγματικότητα ο αριθμός των ανδρών που πεθαίνουν λόγω αλκοολισμού είναι μεγαλύτερος από αυτούς που σώζονται λόγω μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ.

Η σωματική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο για πρόωρο θάνατο. Η καθημερινή μέτριας έντασης σωματική άσκηση προστατεύει τους μεσήλικες ή τους προχωρημένης ηλικίας άνδρες και γυναίκες από διάφορες ασθένειες και αυξάνει τη διάρκεια ζωής τους.

Τα άτομα προχωρημένης ηλικίας που αυξάνουν το επίπεδο σωματικής τους δραστηριότητας, μπορούν να έχουν βραχυπρόθεσμα όφελος για την υγεία τους. Όσο πιο νωρίς αρχίζει κάποιος να εξασκεί το σώμα του, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να διατηρεί μια καλή φυσική κατάσταση.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ένα μεγάλο ποσοστό πρόωρων θανάτων, μπορεί να αποφευχθεί με απλά μέτρα πρόληψης που ο καθένας από εμάς μπορεί εύκολα να εφαρμόσει.

Η αύξηση της διάρκειας και της ποιότητας της ζωής μπορούν να επιτευχθούν με την αποφυγή του καπνίσματος, την τακτική σωματική άσκηση, την διατήρηση μια κανονικής πίεσης, την καταπολέμηση της παχυσαρκίας και του αλκοολισμού.

Πηγή: https://www.medlook.net

Δείτε πόσο θεραπευτική είναι η γλιστρίδα και τι προσφέρει παραπάνω ακόμα και από τα ψάρια

Έχει επουλωτικές ιδιότητες και πολλά Ω3 λιπαρά ευεργετικά για την καρδιά και αντικαρκινικής δράσης

Η γλιστρίδα είναι ένα… ευεργετικό ζιζάνιο. Παλιότερα χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά στη διατροφή στις αγροτικές περιοχές και όχι μόνο. Έχει ιδιαίτερη γεύση είναι πολύ ωφέλιμη και έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

Το αστείο είναι ότι όταν σε έναν οργανισμό υπάρχει έλλειψη Ω3 οι ειδικοί συστήνουν

συμπληρώματα ή παχιά ψάρια, ενώ η απλή ταπεινή γλιστρίδα «τα έχει όλα και συμφέρει» που έλεγε και μια παλιά διαφήμιση. Δυστυχώς είναι ένα από τα παραμελημένα φυτά της ελληνικής υπαίθρου παρά το γεγονός ότι έχει υψηλή διατροφική αξία. Είναι δύσκολο να την πετύχεις ακόμα και στη λαϊκή.

Όπως υπογραμμίζει ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων κ. χρήση της γλιστρίδας ως θεραπευτικό φυτό στην Ευρώπη, το Ιράν και την Ινδία, έχει ιστορία τουλάχιστον 2.000 ετών και πιθανότατα καταναλωνόταν ως λαχανικό πολλά χρόνια πριν.

Στην αρχαία Ρώμη η γλιστρίδα χρησιμοποιείτο για θεραπεία των πονοκεφάλων και της δυσεντερίας, των σκωλήκων των εντέρων και των δαγκωμάτων από σαύρες. Βέβαια τότε δεν γνώριζαν ότι είναι πλούσιο σε ω3 λιπαρά οξέα και σε αντιοξειδωτικά απαραίτητα για την υγειά.

Η γλιστρίδα θεωρείτο από παλαιά σαν πολύτιμο φυτό για τη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος. Ανοίγει την όρεξη και έχει επουλωτικές ιδιότητες. Η διουρητική δράση της χρησιμεύει σαν ανακούφιση των ασθενειών της ουροδόχου κύστης, για παράδειγμα στη δυσκολία κατά την ούρηση.

Οι γλυχρασματογενείς ιδιότητες του φυτού το καθιστούν επίσης καταπραϋντικό γιατρικό για τα γαστρεντερικά προβλήματα όπως ηδυσεντερία και η διάρροια. Παλαιά στην Κρήτη καταναλώνεται ωμή με ξίδι και ήταν δροσιστική και δημοφιλής.

Απαλλάσσει το συκώτι από υπεραιμία γι’ αυτό λέγανε «γλιστρίδα και νερό συκώτι δροσερό». Επίσης, παλαιά στην Κρήτη τη συνιστούσαν στους πάσχοντες από αιμορροΐδες. Κοπανισμένη επιτίθεται σε εγκαύματα. Για κάποιον που είναι αθυρόστομος και φλύαρος οι Κρητικοί λένε «Γλιστρίδα ’φαγες και γλιστρά το στόμα σου;». Ως γνωστό η βιταμίνη Ε και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα προστατεύουν πιθανώς από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τις φλεγμονώδεις παθήσεις”.

Όταν είναι προϊόν βιολογικής γεωργίας τότε η γευστική και η θεραπευτική της αξία γίνεται μεγαλύτερη. Πολλοί καλλιεργητές όταν την ξεριζώνουν από τις καλλιέργειές του δεν την πετάνε αλλά την πουλάνε για την λαϊκή. Είναι από τα ήπια μορφής ζιζάνια. Ο κόσμος μαθαίνει και αρχίζει να την χρησιμοποιεί σε σαλάτες.

Σύμφωνα με τη διδάκτορα Ιατρικής και πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Διατροφής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ κας Άρτεμης Σιμοπούλου η μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα 3-λιπαρά οξέα, κάνει τη γλιστρίδα ιδιαίτερα ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Όπως επισημαίνει η κα Σιμοπούλου στα γραπτά της “οι παραδοσιακές κοινωνίες τη χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που σήμερα καταπολεμούνται από τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 και στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φλεγμονές, τα προβλήματα στην καρδιά, οι στομαχικές διαταραχές, ο πόνος και ο πυρετός. Παραδείγματος χάρη, ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, σύστηνε τη γλιστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία…

Η γλιστρίδα είναι γεμάτη από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Εκατό γραμμάριά της περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια ωμέγα-3, του φυτικού λιπαρού οξέος που συναντάται στο φυτικό βασίλειο και ονομάζεται άλφα-λινολενικό ή LΝΑ – περιέχει δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Και επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Μια μερίδα γλιστρίδας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη Ε και παρέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Ο, Β-καροτένιου και γλουταθειόνης. Συνειδητοποίησα ακόμα ότι οι ανακαλύψεις μου με οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως τόσο η γλιστρίδα όσο και άλλα παρόμοια άγρια φυτά θα πρέπει να συνεισέφεραν ένα σημαντικό ποσοστό LΝΑ και αντιοξειδωτικών στο διαιτολόγιο των πρώτων ανθρώπων”.

Οι βιταμίνες που περιέχονται στην γλιστρίδα.

Βιταμίνη Α: Τα ψάρια και το μουρουνέλαιο αποτελούν μεγάλες πηγές. Βοηθάει την όραση και κάνει καλό στο δέρμα.

Βιταμίνη Β: Αναπλάθει την επιδερμίδα, τα νύχια και βοηθάει στην μείωση του στρες.

Βιταμίνη C: Η πιο γνωστή από τις βιταμίνες, η βιταμίνη c ,Βοηθάει και προστατεύει τον οργανισμό από ιώσεις και γρίπη.

Βιταμίνη D: Ευεργετική για τα κόκαλα, χρησιμοποιείτε κατά κόρον για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.

Βιταμίνη Ε: Η βιταμίνη αυτή είναι της γονιμότητας και της ομορφιάς.

Βιταμίνη F: Η βιταμίνη αυτή είναι τα γνωστά σε όλους ακόρεστα λιπαρά οξέα και είναι ευεργετική για τον οργανισμό μας.

Βιταμίνη Κ: Είναι σημαντική για τα οστά και για τις αιμορραγικές καταστάσεις, βρίσκεται στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.

Βιταμίνη P: Ενισχύει τη δράση της βιταμίνης C και έχει πολλές ωφέλιμες ιδιότητες για τον οργανισμό μας.

ΠΗΓΗ: http://therapeftis.blogspot.gr/

Η πιο σπάνια ορχιδέα στον κόσμο μοιάζει με …μαϊμού.

Έχει δύο παράξενα ονόματα, δηλωτικά της απόκοσμης και περίεργης εμφάνισής της, και αποτελεί μία από τις πιο σπάνιες ορχιδέες του πλανήτη, η οποία ευδοκιμεί σε μεγάλα υψόμετρα 1.000 και 2.000 μέτρων στο Εκουαδόρ και το Περού.

Η “ορχιδέα-μαϊμού” (Orchid Monkey) ή αλλιώς “Δράκουλας” (γένος Dracula simia) ονομάστηκε έτσι εξαιτίας της μεγάλης ομοιότητας που έχουν τα άνθη της με το πρόσωπο της μαϊμούς αλλά και επειδή οι απολήξεις των πετάλων θυμίζουν τα δόντια του… Κόμη Δράκουλα της Τρανσυλβανίας!

Πέρα από την ονοματολογία, όμως, η εν λόγω ορχιδέα είναι από τις πιο σπάνιες στον κόσμο, η οποία ανακαλύφθηκε το 1978 από τον βοτανολόγο Luer, και δύσκολα ευδοκιμεί σε καταστάσεις “αιχμαλωσίας”, μέσα σε γλάστρες ή θερμοκήπια, αν και γίνονται αρκετές προσπάθειες γι’ αυτό.

Φύεται συνήθως σε δάση, σε υγρά και σκιερά μέρη κάτω από τα δέντρα, αρκετά μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, γεγονός που καθιστά τη συλλογή της μια ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Για το λόγο αυτό σπάνια εμφανίζεται σε ανθοπωλεία και φυτώρια, ενώ λίγοι είναι αυτοί που έχουν το πλεονέκτημα να τη θαυμάσουν από κοντά!

Αυτόχθονες Έλληνες

Edith Hamilton - Αθάνατη Ελλάδα: η ελληνική συνεισφορά στον δυτικό κόσμο.

Πεντακόσια χρόνια πριν από το Χριστό, σε μια μικρή πόλη, στις ακραίες παρυφές τού τότε πολιτισμένου και κατασταλαγμένου κόσμου, μια καινούρια, παράξενη δύναμη άρχισε να έρχεται στο φως.

Κάτι είχε ξυπνήσει μέσα στο νου των ανθρώπων πού ζούσαν εκεί κι αυτό το κάτι θα ’μενε πια γραμμένο στην μορφή του κόσμου ολόκληρου, κι ούτε οι αιώνες ούτε οι αλλαγές πού φέρνει η ιστορία θα είχαν τη δύναμη να σβήσουν τα βαθιά του σημάδια.

Αν είμαστε σήμερα διαφορετικοί, κι αν νιώθουμε διαφορετικά, το χρωστάμε σ’ ότι δημιουργούσε επί ένα δυο αιώνες εκείνη η μικρή πολιτεία, —- πάνε δυο χιλιάδες τετρακόσια χρόνια τώρα.

Ήτανε κρίσιμη η στιγμή.

Πολιτισμοί παλιοί, ισχυροί, είχανε εκλείψει και χαθεί, κι η σκιά τς άγνοιας πλανιότανε πάνω απ’ τη γη. ο κόσμος πορευότανε ξανά προς μια εποχή άγρια, και σκοτεινή, και βάρβαρη...

Κι όμως στο κέντρο αυτής τής σκοτεινιάς, μια μικρή Ιστία πνευματική φούντωνε σιγά σιγά και σπίθιζε: στην πόλη των ’Αθηνών ένας καινούριος πολιτισμός γεννιότανε, πού η Ανθρωπότητα ως τότε δεν είχε ξαναδεί.

Πώς έγινε αυτό;

Έχει σημασία για μας να το γνωρίσουμε.

Αυτό πού ανακάλυψαν οι Έλληνες, κι ο τρόπος με τον όποιο το ανακάλυψαν, κι ο τρόπος με τον όποιο έφεραν στο φως έναν καινούριο κόσμο μέσα από τα χαλάσματα ενός παλιού πού μόλις είχε γκρεμιστεί, μπορεί να είναι χρήσιμο και σέ μας πού είδαμε χτες έναν ολόκληρο κόσμο να καταρρέει μέσα σε δυο δεκαετίες.

Πραγματικά.

Στο χάος και στη σύγχυση τού σύγχρονου καιρού μας αξίζει να μελετήσουμε πολύ σοβαρά πώς οι Έλληνες κατόρθωσαν να πετύχουν μια τέτοια διαύγεια στη σκέψη τους και μια τέτοια σταθερή τελείωση της τέχνης πού δημιούργησαν.

Άλλες είναι βέβαια οι συνθήκες πού τότε αντιμετώπιζαν, μα πρέπει πάντα να έχουμε στο νου πώς όσο κι αν αλλάζει το φλούδι τής ζωής η ουσία της μένει ίδια και πώς ένα είναι το βιβλίο πού πρέπει να διαβάζουμε αν θέλουμε σωστά ν’ αποφοιτήσουμε απ’ το σχολείο τής ανθρώπινης εμπειρίας: ο Άνθρωπος.

Τα μεγάλα βιβλία, παλιά και σημερινά, δεν είναι παρά το απόσταγμα τής γνώσης τής ανθρώπινης καρδιάς, και τα μεγάλα έργα δεν είναι παρά η επίτευξη μιας ισορροπίας στη σύγκρουση ανάμεσα στις επιταγές τού εξωτερικού και τού εσωτερικού μας κόσμου.

Κρίμα.

Απ’ όσα έφτιαξαν οι Έλληνες λίγα έχουν φτάσει ως εμάς και δεν έχουμε τρόπο να εξακριβώσουμε αν είναι κιόλας ότι καλύτερο είχαν δημιουργήσει. Στους μεγάλους σπασμούς τής ιστορίας οπού επικρατεί μονάχα ο νόμος τού Δυνατού δεν υπάρχει κι άλλος ένας νόμος να πού διασφαλίζει την επιβίωση τού ωραίου.

Μα όσα λίγα διατήρησαν για χάρη μας οι ιδιοτροπίες των καιρών και οι συντυχιές των περιστάσεων μοιάζει να δίνουν το μέτρο τής υψηλότερης στάθμης στην οποία είναι δυνατόν ποτέ να αναχθεί το κάθε τι πού άγγιξε ο Ελληνικός πολιτισμός.

Την γλυπτική τους, τίποτα δεν την συναγωνίζεται.

Την αρχιτεκτονική τους, κανένας δεν την ξεπέρασε.

Την γραμματεία τους, ποιος θα την φτάσει;

Τί έχει απομείνει απ' όλον τούτο τον τεράστιο αισθητικό πλούτο;

Γκρεμίστηκαν τα κτίρια, παραμορφώθηκαν τα Αγάλματα, έσβησαν οι ζωγραφιές κι απ’ τα γραφτά λίγα έχουν σωθεί.

Κι όμως. Πάνω σ’ αυτά τα συντρίμμια των όσων προ υπήρξανε, ο κόσμος έμαθε να κτίζει, γιατί επί δύο χιλιάδες χρόνια δεν είχε τίποτα καλύτερο. Τούτα τα λιγοστά κατάλοιπα της πανώριας Ελληνικής οικοδομής στάθηκαν έμπνευση και πρόκληση στον άνθρωπο κι είναι ακόμα ότι πιο πολύτιμο κατέχει ο Δυτικός πολιτισμός.

Ότι έφτιαξαν οι Έλληνες το έχει υιοθετήσει πια ολόκληρη η άνθρωπό της, και δεν υπάρχει σήμερα κανένας πού να αρνείται στο Ελληνικό πνεύμα την πλήρη δικαίωσή του.

Εκείνο όμως πού δεν είναι τόσο γνωστό και πού συχνά παραγνωρίζουμε, είναι οι αιτίες πού οδήγησαν σ’ αυτές τις επιτεύξεις. Συνηθίσαμε, στον καιρό μας, να μιλάμε για το Ελληνικό θαύμα και να θεωρούμε την ξαφνική άνθιση τού Ελληνικού πνεύματος σαν κάτι πού δεν έχει ρίζες πουθενά και πού δεν μπορούμε να το αποδώσουμε σε καμιάν αίτια. οι ανθρωπολόγοι μάλιστα προσπαθούνε να μας μεταφέρουνε με το στανιό πίσω σέ κείνα τ’ άγρια δάση οπού έχει την προέλευσή του κάθε τι το ανθρώπινο και να μας πείσουν πώς εκεί γεννήθηκε και κάθε τι το Ελληνικό.

Μ’ άλλο είναι ο σπόρος και άλλο το λουλούδι.

Η τραγωδία, λένε, τι άλλο είναι παρά συνέχεια πρωτόγονων ιεροτελεστιών χαμένων στα βάθη των αιώνων; Μα να είναι τάχα μόνον αυτό; Κανένας ως τώρα δεν πρόσφερε μίαν ιστορική γεφύρωση ανάμεσα σ’ εκείνες τις άγριες τελετές και στο συγκροτημένο οικοδόμημα τής πραγματικής Ελληνικής Τραγωδίας, ενώ υπάρχει αυτή η γέφυρα, και υπάρχει και η ερμηνεία. ’Αποφεύγουμε απλώς την ευθύνη παρουσιάζοντας την Τραγωδία σαν ένα θαύμα απρόσμενο. Η πνευματική και αισθητική δραστηριότης πού μέσα σ’ ελάχιστα χρόνια έκανε την ’Αττική εποχή να μην συγκρίνεται με καμιάν άλλη εποχή στην ιστορία δεν είναι ανεξήγητη...

Σήμερα όλοι συμφωνούμε πώς η Ελλάδα ανήκει στον κόσμο τον Αρχαίο. Κάθε φορά πού ο ιστορικός πάει να τραβήξει μια γραμμή ανάμεσα στον κόσμο τον παλιό και τον κόσμο τον καινούριο, τοποθετεί τούς "Έλληνες στον κόσμο τον παλιό, γιατί εκεί, λέει, ανήκουν.

Κι εκεί βέβαια ανήκουν χρονικά, αλλά, μονάχα από πλευράς αριθμήσεως τον αιώνων. Αν κοιτάξουμε βαθύτερα μέσα στον καθρέφτη του καιρού θα δούμε ευθύς τη διαφορά.

Αυτός ο «αρχαίος κόσμος» αλήθεια,—ως το σημείο, φυσικά, πού μπορούμε να τον αναπλάσουν —έχει παντού τα ίδια χαρακτηριστικά. στην Αίγυπτο, στην Κρήτη, στην Μεσοποταμία, όσο μπορούμε να μαντέψουμε απ’ τα θρύψαλα, ίδιες ήταν οι συνθήκες τής ζωής.

Ένας μονάρχης, δεσποτικός, πού κυβερνούσε το λαό του σύμφωνα με τα κέφια του και τα κρυφά του πάθη. "Ένας λαός κατατρεγμένος, υποταγμένος, εξαθλιωμένος. και μια μεγάλη ιερατική ομάδα προνομιούχων πού χειρίζεται αποκλειστικά κάθε τι με το πνεύμα και τη σκέψη.

Αυτός είναι ο τύπος ενός κράτους πού ακόμα και σήμερα ονομάζουμε Ασιατικό. Διατηρήθηκε μέσα στους αιώνες χωρίς να χάση κανένα από τα χαρακτηριστικά του, και μονάχα στα τελευταία χρόνια παρουσιάζει, τουλάχιστον εξωτερικά, δείγματα προσπάθειας να συμμορφωθεί προς τίς επιταγές τού σύγχρονου πολιτισμού.

Μα κατά βάθος η Ανατολή ποτέ της δεν αλλάζει. Από τ’ αρχαία χρόνια ως σήμερα στάθηκε πάντα φοβισμένη και διατακτική σέ κάθε εξέλιξη και σέ κάθε γόνιμη αλλαγή.

Πως να σύνδεσης λοιπόν τούς Έλληνες με μια τέτοια νοοτροπία ;

Οι Έλληνες φτιάξανε κάτι εντελώς νέο και πρωτότυπο.

Ήταν οι πρώτοι Δυτικοί, οι δημιουργοί μιας νοοτροπίας πού σήμερα είναι πια η δική μας.

Αυτή ήταν η βασική Ελληνική συνεισφορά κι’ αυτή είναι και σήμερα η θέση τής Ελλάδας στον σύγχρονο κόσμο μας.

Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την Ρώμη.

Δεν ήταν βέβαια υποταγμένη, η Ρώμη, στο πνεύμα το ανατολικό κι ήταν φορές πού άνθρωποι υπεύθυνοι επαναστατούσαν και θεωρούσαν ανόητους τούς διαλογισμούς των σοφών τής Ανατολής. «Τί έστιν αλήθεια;» ρώτησε με περιφρόνηση ο Πιλάτος.

Αλλά εξίσου απομακρυσμένη ήταν η Ρώμη κι από το πνεύμα. το Ελληνικό. Οι επιστήμες,—τα μαθηματικά, η φιλοσοφία,— η αέναη έρευνα των μυστικών του κόσμου και των τρόπων με τούς όποιους πορεύεται,—σταμάτησαν επι αιώνες όταν η ηγεσία πέρασε από τούς Έλληνες στους Ρωμαίους.

Η δήθεν Ελληνορωμαϊκή «κλασσική παράδοση» στην όποια συχνά αναφερόμαστε και στην, όποια αποδίδουμε τα ίδια χαρακτηριστικά είναι μια ψευδαίσθηση. η Αθήνα και η Ρώμη είχαν ελάχιστα κοινά σημεία μεταξύ τους.

Εκείνο πού διακρίνει τον σύγχρονο κόσμο μας απ’ τον παλιό και πού χωρίζει τη Δύση από την Ανατολή είναι η υπεροχή του νου στις σχέσεις των ανθρώπων, κι αυτό στην Ελλάδα μόνο γεννήθηκε και ανάμεσα στους Έλληνες μόνον διατηρήθηκε, απ’ όλους τούς λαούς τού αρχαίου κόσμου. Σέ μια ανθρωπότητα όπου επικρατούσε ο παραλογισμός, αυτοί ήταν οι πρωτοπόροι τού λόγου, οι πρώτοι αληθινά πνευματικοί άνθρωποι πού φάνηκαν στη γη.

Μας είναι δύσκολο σήμερα να συλλάβουμε τι μεγάλη σημασία είχε αυτή η καινοτομία.

Ο κόσμος μες στον όποιο ζούμε μας φαίνεται κάπως λογικός και καταληπτός, κι έχουμε πια ένα πλήθος συγκεκριμένα στοιχεία για το κάθε τι πού μας τριγυρίζει.

Τώρα πού βρήκαμε τον τρόπο να εντάσσουμε τις τρομακτικές φυσικές δυνάμεις στην εξυπηρέτηση δικών μας σκοπών η κυριότερη προσπάθειά μας είναι να εντείνουμε την επικυριαρχία μας πάνω στον υλικό κόσμο.

Δεν πλανιόμαστε πάνω απ’ την γη με τα φτερά τής φαντασίας, ούτε βυθιζόμαστε μέσα στον εσωτερικό μας κόσμο με τα μάτια τής ψυχής. Παρατηρούμε απλώς τι γίνεται γύρω μας και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας με το μέσο τής λογικής.

Η δραστηριότης μας είναι κυρίως νοητική. η κοινωνία μέσα την όποια ζούμε είναι μια κοινωνία βασισμένη στη λογική. τα συναισθήματα και τα δράματα έχουν τη θέση τους μονάχα όταν εναρμονίζονται προς τα έλλογο αυτό κοινωνικό μας πλέγμα.

Μα δεν ήταν τέτοιος ο κόσμος μέσα στον όποιο πρωτοβρέθηκαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Ακόμα και σήμερα αυτά πού λέμε για τον κόσμο μας εφαρμόζονται μονάχα σ’ ένα περιορισμένο γεωγραφικό χώρο και δεν περιλαμβάνουν τις απέραντες εκτάσεις και τούς απειράριθμους πληθυσμούς τής ’Ανατολής.

Εκεί ισχύει αυτό πού ίσχυε πάντα, η υπεροχή του ψυχικού στοιχείου. Ότι δεν συμβαίνει μέσα στον άνθρωπο θεωρείται ασήμαντο και ανάξιο τής προσοχής των αληθινά σοφών. Η παρατηρητικό της για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, για τα πραγματικά περιστατικά τού έξω κόσμου, δεν εκτιμάται στην Ανατολή.

Ο κόσμος, λοιπόν, μέσα στον όποιο πρωτοεμφανίστηκε η Ελλάς ήταν ένας κόσμος όπου ο νους είχε την τελευταία θέση. Ότι άξιζε και ότι επικρατούσε ως τότε ήταν το άγνωστο, το απύθμενο, κείνο πού βλέπει μόνο η ψυχή.

Αλλά τον ψυχικό κόσμο δεν τον βλέπει κανένας, ούτε τον ακούει, ούτε τον αγγίζει. τον ζει μονάχα, κι ούτε τον μοιράζεται με τον άλλον. Ίσως οι άγιοι η οι ήρωες να μπορούν να τον αποδώσουνε μ’ ένα λόγο η με ένα τραγούδι, η με μια ζωγραφιά, κι αυτό μονάχα αν είναι οι ίδιοι καλλιτέχνες.

Νους και ψυχή μαζί είναι ότι μας διακρίνουν απ’ τον άλλον κόσμο, τον ζωικό. Αυτά είναι πού δίνουν στον άνθρωπο την δυνατότητα να μάθει την Αλήθεια, μα και να πεθάνει για χάρη της. Δύσκολα χωρίζονται και δύσκολα απομονώνονται, γιατί και τα δυο μαζί είναι εκείνα πού (για να θυμηθούμε τον Πλάτωνα) «δίνουν στο άμορφο μορφή».

Κι όμως διακρίνονται.

Όταν ο Άγιος Παύλος λέει πώς τα όσα βλέπουμε είναι πρόσκαιρα και τα όσα δεν βλέπουμε είναι αιώνια, διαχωρίζει τα σύνορα τού νου πού ασχολείται με τα απτά και τα ορατά από τα όρια τής ψυχής πού ζει μέσα στ’ αόρατα και τα υπερκόσμια.

Όταν η Ελλάδα ανακάλυψε τη δύναμη του νου, η υπόλοιπη ανθρωπότης ήταν γυρισμένη κι αντίκριζε τα ψυχικά ερέβη. Τότε, για μια στιγμή, η Δύση κι η Ανατολή στην Ελλάδα σμίξανε: η τάση προς τον ρασιοναλισμό πού θα γινότανε με τον καιρό το έμβλημα τής Δύσης και η βαθιά ψυχική κληρονομιά τής  ανατολής ενώθηκαν.

Τί μεγάλη σημασία είχε μια τέτοια ένωση, τι καταπληκτική δημιουργική ώθηση είναι η διαύγεια του νου συνταιριαγμένη με την δύναμη την ψυχική, μπορεί κανένας να το νιώσει αν σκεφτεί τι συνέβαινε στην Ανθρωπότητα προτού φανεί η Ελλάδα, μ’ άλλους λόγους, τι συμβαίνει κάθε φορά πού υπάρχει ψυχική δύναμη, μα το μυαλό, παράλληλα, τηρείται σε μίαν απόσταση και μια ακινησία.

Edith Hamilton - Αθάνατη Ελλάδα: η ελληνική συνεισφορά στον δυτικό κόσμο.

ΠΗΓΗ : http://antikleidi.com

Η Έντιθ Χάμιλτον (Edith Hamilton) (12 Αυγούστου 1867 - 31 Μαΐου 1963) ήταν καθηγήτρια κλασικών σπουδών και εκπαιδευτικός προτού γίνει γνωστή ως συγγραφέας έργων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και μάλιστα τη μυθολογία. Τα διασημότερα βιβλία της είναι ο Ελληνικός τρόπος, (1930) και η Μυθολογία (1942). Το τελευταίο, με τις επανειλημμένες εκδόσεις του, χρησιμοποιείται ευρύτατα ως εισαγωγικό κείμενο στα αμερικανικά κολέγια στο μάθημα της μυθολογίας, και ως οδηγός μελέτης για την υπάρχουσα βιβλιογραφία.

Η Χάμιλτον άργησε να γίνει γνωστή ως συγγραφέας. Άρχισε να γράφει μετά στη συνταξιοδότησή της, στα 60 της. Έκανε πολλά ταξίδια στους τόπους της κλασικής αρχαιότητας, η ίδια όμως θεωρούσε αποκορύφωμα της αναγνώρισής της την επίσκεψή της στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1957, όταν σε ειδική τελετή στο Θέατρο του Ηρώδου Αττικού τής απονεμήθηκε από τον βασιλέα Παύλο ο Χρυσούς Σταυρός του Τάγματος της Ευποιίας και από τον δήμαρχο Αθηναίων η ανακήρυξή της σε επίτιμη δημότισσα Αθηνών.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτές είναι οι τροφές που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ξαναφάτε....

Πολλά είναι τα διατροφικά ατοπήματα που κάνουμε καθημερινά και που έχουν επιπτώσεις στην υγεία μας.

Η άγνοια των αρνητικών τους συνεπειών μας ωθεί στη συνεχή κατανάλωσή τους, η οποία εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Για το λόγο αυτό, σας παρουσιάζουμε 7 τροφές που δεν πρέπει ποτέ να ξαναφάτε, καθώς επίσης και τους λόγους για τους οποίους αυτές είναι επιβλαβείς για τον οργανισμό μας.

Κατεψυγμένα φαγητά:

Τα περισσότερα κατεψυγμένα φαγητά είναι γεμάτα με συντηρητικά, αλάτι, λιπαρά και άλλες τεχνητές ουσίες. Εκτός αυτού, τα γεύματα αυτά είναι προμαγειρεμένα και συνήθως αποτυχημένα στο ζέσταμα.

Ποπκορν  που γίνονται σε φούρνο μικροκυμάτων:

Τα ποπκορν αυτά είναι συμπιεσμένα σε σακούλες και περιβάλλονται από πάρα πολλά χημικά και αλάτι για να διατηρηθούν! Είναι ανθυγιεινά και γεμάτα χημικά όπως το diacetyl, μια ουσία εξαιρετικά επικίνδυνη.

Αλλαντικά:

Κόψε τα λουκάνικα, το μπέικον και όλα αυτά τα αλλαντικά και κρέατα που έχουν φτιαχτεί είτε από τα περισσεύματα άλλων κρεάτων, είτε σε απαράδεκτες συνθήκες. Ειδικά όσοι έχετε χοληστερίνη, πρέπει να τα αποφεύγετε όπως ο διάβολος το λιβάνι!

Energybars:

Αυτό που θεωρητικά βοηθά στη διατροφή μας, κάνει κακό στον οργανισμό μας. Πολλά από αυτά έχουν τρανς λιπαρά, ζάχαρη και ουσίες που τα κάνουν επικίνδυνα.

Μαργαρίνη:

Κρύβεται σε όλα τα αγαπημένα σας φαγητά, το τρανς λιπαρό που όλοι αγαπάμε όμως μας κάνει τόσο κακό που θα έπρεπε να απαγορευτεί. Προτιμάτε να βάζετε βούτυρο στο φαγητό σας και να αποφεύγετε τα λιπαρά γεύματα όταν τρώτε έξω.

Γάλα σόγιας ή οτιδήποτε με σόγια:

Πολλά εργοστάσια που παράγουν σόγια χρησιμοποιούν ένα τοξικό χημικό που ονομάζεται hexane και προκαλεί καρκίνο.

Προϊόντα διαίτης:

Δημιουργούν μακροπρόθεσμα διάφορα προβλήματα στο έντερο και το στομάχι σας και αντικαθιστούν τη ζάχαρη με ουσίες άκρως επικίνδυνες.

Πηγή: www.star.gr

ΑΝΑΠΤΥΞΗ-Απαλλαγή από ΦΠΑ για 700.000 επιχειρήσεις με τζίρο ως 25.000 ευρώ

Την βάση για την απαλλαγή από το καθεστώς ΦΠΑ για περίπου 700 .000 επιχειρήσεις και επιτηδευματίες με τζίρο μέχρι και 25000 ευρώ από 10.000 ευρώ που ισχύει σήμερα βάζει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το 2014 αποφασίστηκε η προαιρετική απαλλαγή από το καθεστώς ΦΠΑ σε επιχειρήσεις και επιτηδευματίες με τζίρο μέχρι και 10.000 ευρώ Τώρα ήρθε αύξηση του ορίου στα 25.000 όπως ισχύσει στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ.

Απώτερος στόχος της αλλαγής είναι οι ελεγκτικές και διωκτικές αρχές του ΥΠΟΙΚ να επικεντρωθούν σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις και να κυνηγήσουν την φοροδιαφυγή του ΦΠΑ που φτάνει σε ετήσια βάση (το 33% του συνόλου των εσόδων ) σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Από την άλλη η απαλλαγή από τον ΦΠΑ μεταφράζεται σε σαφή μείωση του κόστους εξυπηρέτησης των φορολογικών υποχρεώσεων για τις μικρές επιχειρήσεις, τους ελεύθερους επαγγελματίες και όσους αμείβονται με «μπλοκάκι», αλλά και σε απώλεια επιστροφών ΦΠΑ για τη συντριπτική τους πλειονότητα, αν επιλέξουν να μπουν στο νέο σύστημα.

Όλοι αυτοί μέχρι τώρα έπρεπε να υποβάλλουν ανά τρίμηνο περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ, υποχρέωση η οποία για εννιά στους δέκα απαιτεί λογιστή, χαρτομάνι και εν τέλει διοικητικό κόστος, τόσο για τους φορολογουμένους όσο και για τη Φορολογική Διοίκηση. Όσοι επιλέξουν να ενταχθούν στο νέο σύστημα, θα μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους ή να πωλούν τα αγαθά τους χωρίς ΦΠΑ.

Την ίδια ώρα όμως οι επιτηδευματίες που θα ενταχθούν στο νέο αυτό γενικευμένο καθεστώς απαλλαγής από τον ΦΠΑ δεν δικαιούνται πλέον καμία έκπτωση του ΦΠΑ που πληρώνουν για τις δαπάνες τους και ως εκ τούτου χάνουν το δικαίωμα να εισπράξουν επιστροφή ΦΠΑ

Πηγές του υπουργείου οικονομικών οι επιχειρήσεις με έσοδα μέχρι και 25.000 ευρώ συμψηφίζουν θετικά για αυτές το ΦΠΑ τους εξασφαλίζοντας έτσι επιστροφή παρά αποδίδοντας φόρο σε καθαρή βάση.

Η υπαγωγή στο νέο σύστημα είναι προαιρετική. Αν κάποιος κρίνει ότι τον συμφέρει να χρεώνει ΦΠΑ και να υποβάλλει ανά τρίμηνο περιοδικές δηλώσεις, μπορεί να παραμείνει στο κανονικό καθεστώς.

Αν όμως επιλέξει το απαλλασσόμενο καθεστώς, θα πρέπει να παραμείνει σε αυτό τουλάχιστον δύο χρόνια. Στην περίπτωση όπου στη διάρκεια μιας χρήσης τα ακαθάριστα έσοδα ξεπεράσουν το όριο των 25.000 ευρώ, αυτομάτως στην επόμενη χρήση ο φορολογούμενος θα επανενταχθεί στο κανονικό σύστημα υποβολής περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ.

Πηγή: https://olympia.gr/

Ευρωπαϊκές πόλεις που πρέπει να επισκεφθείτε αποκλειστικά με φίλους

Σε αυτές τις πόλεις θα ζήσετε μοναδικές εμπειρίες με την παρέα σας.

Ο σχεδιασμός ενός ταξιδιού με την παρέα σας μπορεί να φαίνεται αρκετά αγχωτικό στην αρχή. Ωστόσο, ένας καλός προορισμός σίγουρα θα ανταμείψει τον κόπο σας.

Ποιες είναι όμως οι επιλογές των ταξιδιωτών; Η ιστοσελίδα κρατήσεων RoutePerfect.com συνέλεξε τα στοιχεία για τις πιο δημοφιλείς ευρωπαϊκές πόλεις με βάση 900.000 κρατήσεις που πραγματοποιούνται μέσω του διαδικτύου.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε διάσημες πόλεις που πρέπει να επισκεφθείτε αποκλειστικά με φίλους:

1. ΡΩΜΗ, ΙΤΑΛΙΑ

Η Ρώμη είναι ο «παράδεισος» του πολιτισμού. Η ιταλική πόλη φιλοξενεί αξιόλογα αρχιτεκτονικά κτίρια, όπως η Φοντάνα ντι Τρέβι και το Κολοσσαίο, ενώ είναι δεδομένο ότι θα βιώσετε με την παρέα σας μια από τις πιο ευχάριστες εκδρομές της ζωής σας.

·                                          

                                       2. ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ

Για όσους αγαπούν τα γλυκά και τις κρέπες, η γαλλική πρωτεύουσα είναι ένας ιδανικός προορισμός. Σε κάθε γωνιά της πόλης μπορείτε να βρείτε γραφικά μαγαζιά, τα οποία σερβίρουν τις πιο λαχταριστές λιχουδιές, αλλά και εστιατόρια που προσφέρουν τα καλύτερα γαλλικά κρασιά. 

3. ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Το Άμστερνταμ είναι μια πόλη γεμάτη με λουλούδια. Μάλιστα, μπορείτε να βρείτε αλλά και να αγοράσετε τις πιο σπάνιες τουλίπες στην αγορά της πόλης. Εάν δε οι φίλοι σας είναι λάτρεις της μπύρας, είναι ευκαιρία να επισκεφθείτε το μουσείο της Heineken. 

4. ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ, ΙΣΠΑΝΙΑ

Η Βαρκελώνη φημίζεται για τον πλούσιο πολιτισμό της. Εάν βρεθείτε ποτέ στην κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Καταλονίας θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τα αριστουργήματα του Gaudi, αλλά και να απολαύσετε ένα πικ νικ στο πάρκο Guell. 

5. ΠΡΑΓΑ, ΤΣΕΧΙΑ

Εάν σας αρέσει να τριγυρνάτε, η Πράγα είναι ο ιδανικός προορισμός σας, καθώς μπορείτε να ανακαλύψετε όλη την πόλη με τα πόδια. 

6. ΛΟΝΔΙΝΟ, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Η βρετανική πρωτεύουσα είναι γεμάτη με μαγαζιά διασκέδασης. Εάν θέλετε να ζήσετε ένα φανταχτερό βράδυ, μπορείτε να επισκεφθείτε το Sky Garden στην κορυφή του ουρανοξύστη Walkie Talkie και να απολαύσετε το ποτό σας με θέα τον ποταμό Τάμεση. 

7. BΕΡΟΛΙΝΟ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Μιλώντας για αρχιτεκτονική, η γερμανική πρωτεύουσα είναι γεμάτη με ασυνήθιστα κτίρια, όπως το Ράιχσταγκ και η αίθουσα συναυλιών της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, ενώ η πόλη είναι γνωστή για το εκπληκτικό street art, ιδιαίτερα στην περιοχή Kreuzberg, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο trendy σημεία της πρωτεύουσας.  

8. ΒΕΝΕΤΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ

Εάν με την παρέα σας απολαμβάνετε τα έργα αρχιτεκτονικής, προγραμματίστε το επόμενό σας ταξίδι στη Βενετία. Θα μείνετε έκπληκτοι με το σχεδιασμό των κτιρίων, αλλά και με τις γραφικές γειτονιές της πόλης.

9. ΜΟΝΑΧΟ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εάν συχνάζετε με την παρέα σας σε μπυραρίες, τί θα λέγατε να προγραμματίσετε το επόμενο ραντεβού σας στο…Μόναχο! Εκεί θα βρείτε μερικά από τα καλύτερα μαγαζιά ζυθοποιίας στον κόσμο.  

10. ΒΙΕΝΝΗ, ΑΥΣΤΡΙΑ

Η Βιέννη είναι η ανεπίσημη «πρωτεύουσα της όπερας» και ένα μοναδικό μέρος για να επισκεφθείτε με την παρέα σας.  

11. ΜΑΔΡΙΤΗ, ΙΣΠΑΝΙΑ

Kατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο Prado, το οποίο προσφέρει στους επισκέπτες έργα από την ευρωπαϊκή τέχνη, ενώ έχετε τη δυνατότητα να δείτε από κοντά όλα τα αξιοθέατα της πόλης, όπως το Βασιλικό παλάτι ή το Plaza Mayor, με ποδήλατο.

Πηγή: http://www.fortunegreece.com/photo-gallery/