Γράφτηκε πριν από 27 χρόνια !!

Πριν από 30 χρόνια περίπου το αντιπαθές.... ΔΝΤ (παρόλο που δεν είχε επίσημη αρμοδιότητα τότε), είχε προειδοποιήσει συμβουλευτικά την ελληνική Κυβέρνηση, ότι η Οικονομία μας οδεύει προς την καταστροφή. Αυτό το μήνυμα δεν το έλαβαν μόνο οι αρμόδιοι, αλλά δημοσιεύτηκε και στον Τύπο.

Αν τα ανωτέρω δεν είναι γνωστά εκείνο, που ασφαλώς θα θυμούνται όλοι είναι, ότι όταν ο Κ. Σημίτης ως  Πρωθυπουργός ζήτησε την βοήθεια 2 καθηγητών φίλων του (Σπράος και Γιαννίτσης) και εκείνοι του συνέστησαν δραστικά μέτρα περικοπών αυτός τελικά *αγνόησε* τις συμβουλές τους λόγω του πολιτικού κόστους.....

Και τώρα το άρθρο - καταπέλτης :

Για να μην ισχυρίζονται μερικοί, ότι ΔΕΝ ξέραμε τίποτα, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986,  υπό τον τίτλο :

«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού ;»

Με αφορμή την έκθεση του τότε Διοικητή της Τράπεζας της  Ελλάδος κ. *Δημ. Χαλικιά*, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ. Γ. Μαρίνος έγραφε :....

«Και ιδού πού φθάσαμε:

Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.

Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.

Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.

Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.

Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύουμε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.

Αντί να ενθαρρύνουμε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζουμε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκουμε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με τη εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς

εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.

Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολουμένων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.

Αντί να αναπτύσσουμε την παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία τη οικονομίας μας, το 'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολάρια

από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.

Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.

Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελληνικής Οικονομίας.

Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να  καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.

Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.....».

Τώρα πλέον είστε ελεύθεροι να πιστεύετε και να διαδίδετε,  ότι για όλα φταίει μόνον η Τρόικα και η κακιά Μέρκελ !...

Ο πυροσβεστικός ρόλος των ΗΠΑ προς το ΔΝΤ για την Ελλάδα

Παρασκηνιακή παρέμβαση στο ΔΝΤ αναμένεται να πραγματοποιήσουν οι ΗΠΑ προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών. Αυτό φέρεται να συμφωνήθηκε κατά την τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών, Τζακ Λιου, όπως αποκαλύπτουν σε δημοσίευμά τους «Τα Νέα».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο αξιωματούχος φέρεται να διαβεβαίωσε τον Έλληνα πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους την Παρασκευή, ότι θα αναληφθούν από αμερικανικής πλευράς οι δέουσες πρωτοβουλίες για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. Μάλιστα, σύμφωνα με «Τα Νέα», ο Τζακ Λιου προτίθεται να ανοίξει το θέμα της Ελλάδας κατά την επικείμενη Σύνοδο του G7 που αρχίζει αύριο, Τετάρτη, στη Γερμανία που έχει και την προεδρία.

Το τηλεφώνημα Τσίπρα – Λιου δημοσιοποιήθηκε από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών και επιβεβαιώθηκε και από την ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με την απόρρητη ενημέρωση που έγινε στο Μαξίμου από τις ελληνικές διπλωματικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ, ο Τζακ Λιου εμφανίστηκε να πείστηκε μετά την επικοινωνία με τον κ. Τσίπρα για την αναγκαιότητα άμεσης προώθησης λύσης και συμφωνίας. Και αυτό διότι αμέσως μετά ο βοηθός υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Σινγκ ενημέρωσε αρμοδίως ότι «ανεξαρτήτως των όσων διαδραματίζονται στο Brussels Group, η Ουάσινγκτον θα πράξει ότι είναι δυνατό προκειμένου το ΔΝΤ να μην σταθεί εμπόδιο σε διαφαινόμενη συμφωνία».

Η στάση της ηγεσίας του ΔΝΤ

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με «Τα Νέα», οι αμερικανοί που βρίσκονται σε διαρκή επαφή με ανώτατα κλιμάκια και των τριών θεσμών που συμμετέχουν στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης διαμήνυσαν στην ελληνική πλευρά ότι παρά τα όσα ακούγονται και γράφονται για τη σκληρή στάση του ΔΝΤ απέναντι στη χώρα μας, η ηγεσία του Ταμείου δεν είναι αρνητική απέναντι στην προοπτική συμφωνίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το εμπιστευτικό τηλεγράφημα που έφτασε ξημερώματα Σαββάτου στο Μαξίμου λίγες ώρες μετά το τηλεφώνημα Αλέξη Τσίπρα και Τζακ Λιου, εμφανίζει την ίδια την διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ να προτίθεται «να συνεισφέρει σε θετική κατάληξη».

Οι Αμερικανοί φέρονται να διαβεβαίωσαν επίσης την ελληνική πλευρά ότι ο Τζακ Λιου πιστεύει πως οι πιο σημαντικές ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να περιμένουν περαιτέρω κινήσεις καλής θέλησης από την ελληνική πλευρά.

Μάλιστα ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με την απόρρητη ενημέρωση των αρχών των ΗΠΑ προς τις ελληνικές αρχές πείστηκε από τον Αλέξη Τσίπρα ότι οι κινήσεις καλής θέλησης από την ελληνική πλευρά «δεν είναι δυνατόν να αναμένονται σε τομείς εργασιακών σχέσεων ή συντάξεων, όπου η Ελλάδα έχει υπερβεί τα όρια της. Με λίγα λόγια στους δύο τομείς στους οποίους το ΔΝΤ προβάλλει υπερβολικά αιτήματα έχοντας οδηγήσει αρκετές φορές τη διαπραγμάτευση σε αδιέξοδο.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/

Υποχρεωτική κατάργηση των… μετρητών;

Αίσθηση προκαλεί η πρόταση επιφανών οικονομολόγων στη Γερμανία, και όχι μόνο, να καταργηθούν τα μετρητά στις συναλλαγές.

Ο καθηγητής Αλόις Πριντς υποστηρίζει πάντως ότι η πρόταση δεν είναι ρεαλιστική.  Πολλοί δεν θέλουν να χρησιμοποιούν μετρητά για πρακτικούς λόγους, άλλοι για λόγους ασφαλείας.

Χώρες όπως η Δανία σχεδιάζουν να περιορίσουν δραστικά την κυκλοφορία μετρητών, ώστε να περιορίσουν το κόστος της κοπής νέου χρήματος.

Για τις φορολογικές αρχές η κατάργηση των μετρητών θα διευκόλυνε την καταπολέμηση της παραοικονομίας, καθώς θα καταγραφόταν, και θα μπορούσε να ελεγχθεί εκ των υστέρων, κάθε συναλλαγή.

Τέλος, υπάρχουν και οι συνωμοσιολόγοι που θεωρούν ότι η υποχρεωτική χρήση καρτών είναι ένα μέσο για να «περάσει» πιο εύκολα η πολιτική αρνητικών επιτοκίων από τις τράπεζες. Μία ενιαία απόφαση δεν είναι εύκολη, γιατί δεν είναι ενιαία τα συναλλακτικά ήθη στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, επισημαίνει ο καθηγητής Αλόις Πριντς, μιλώντας στη γερμανική ραδιοφωνία.

Όπως επισημαίνει «υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες και αυτές δεν έχουν να κάνουν απαραίτητα με το ύψος των συναλλαγών.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι σε πολλές χώρες, και στη Γερμανία, οι εννέα στους δέκα πληρώνουν μικρότερα ποσά με μετρητά. Αλλά είναι και θέμα ηλικίας: οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι άνω των 60-65 ετών αποφεύγουν τις ηλεκτρονικές πληρωμές και επιπλέον κάνουν πολύ λιγότερες αγορές μέσω ίντερνετ». «Θέμα χρόνου η επικράτηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών» 

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αυτό σημαίνει ότι το «πρόβλημα»- εάν θεωρήσουμε πρόβλημα τα μετρητά- θα λυθεί από μόνο του; «Πράγματι» υποστηρίζει ο καθηγητής Πριντς «υποθέτω ότι με την πάροδο του χρόνου η χρήση μετρητών θα αρχίσει να αντικαθίσταται- αν και όχι ολοκληρωτικά- από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές.

Το ζήτημα είναι εάν απλώς θα περιμένουμε την πάροδο του χρόνου ή θα δώσουμε και κίνητρα γι αυτό. Εδώ το κράτος θα μπορούσε να κάνει πολλά, για παράδειγμα να προσφέρει φορολογικά κίνητρα για το πλαστικό χρήμα- κάτι που θα έχει πλεονεκτήματα, αλλά σίγουρα και κάποια μειονεκτήματα».

Ο διακεκριμένος οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ, μέλος της «Επιτροπής Σοφών» για τη γερμανική οικονομία, υποστηρίζει ότι τα μετρητά είναι αναχρονισμός σε μία εποχή που υπάρχουν πολύ πιο σύγχρονες τεχνολογικές λύσεις για τη διεκπεραίωση συναλλαγών. Αλλά ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία το ζήτημα διχάζει τους ειδικούς.

Για παράδειγμα ο Λαρς Φελντ, επίσης μέλος της «Επιτροπής Σοφών», αντιτείνει ότι κάτι τόσο χειροπιαστό όσο τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα είναι και ένας είδος «οικονομικής ελευθερίας σε έντυπη μορφή».

Στην πραγματικότητα το χρήμα δεν έχει παρά την αξία που εμείς είμαστε διατεθειμένοι να του αναγνωρίσουμε, τονίζει ο καθηγητής Πριντς: «Σε τελική ανάλυση πρόκειται για ένα εικονικό μέγεθος.

Σε μία επιφανειακή ανάγνωση φαίνεται μάλλον γελοίο το ότι δίνουμε τόση αξία σε αυτά τα χρωματιστά χαρτάκια, τα οποία από μόνα τους στερούνται αξίας. Αποκτούν όμως αξία, όταν κερδίζουν την εμπιστοσύνη μας ότι με αυτά μπορούμε να πραγματοποιήσουμε συγκεκριμένες συναλλαγές, κατά τις οποίες όλοι μας θα τηρούν συγκεκριμένους κανόνες».

Η «γοητεία» των μετρητών Σε αυτό το πλαίσιο τα μετρητά αποκτούν ιδιαίτερη αξία, γιατί αποτελούν την άμεση εκπλήρωση και απόδειξη της εμπιστοσύνης, τονίζει ο καθηγητής Πριντς. Εδώ δεν έχουμε μία υπόσχεση πληρωμής στη βάση σχέσεων εμπιστοσύνης, αλλά την άμεση υλοποίηση της υπόσχεσης, την άμεση τακτοποίηση της εκκρεμότητας και μάλιστα χωρίς το κόστος που θα είχε η ηλεκτρονική συναλλαγή για τους εμπλεκόμενους.

Από την άλλη πλευρά ωστόσο και τα μετρητά, δηλαδή και η κοπή του χρήματος, έχει κάποιο κόστος. Ποιος είναι εκείνος που θα είχε άμεσο συμφέρον από την κατάργησή τους; «O πρώτος που θα ενδιαφερόταν για κάτι τέτοιο είναι βέβαια το κράτος, ώστε να παρακολουθεί συστηματικά την πορεία της κάθε συναλλαγής και να διασφαλίζει τη φορολόγησή της. Ιδιαίτερα η κοπή νομισμάτων είναι πολύ ακριβή για το κράτος.

Αλλά και οι επιχειρήσεις το βλέπουν θετικά. Εάν κάνουν όλες τις συναλλαγές τους με πλαστικό χρήμα, θεωρητικά εκπίπτουν τα έξοδά τους για την αποθήκευση του πραγματικού χρήματος.

Ωστόσο δεν μπορώ να φανταστώ ότι αυτό θα ωφελούσε όλους και ιδιαίτερα και τις μικρότερες επιχειρήσεις, γιατί, πρώτον ένα σύστημα ηλεκτρονικών συναλλαγών θα είχε και αυτό ʻκρυφά κόστηʼ και, δεύτερον, κίνδυνος κλοπής υπάρχει και στην ηλεκτρονική συναλλαγή. Το πρόβλημα δεν είναι αμελητέο, έστω και αν οι τράπεζες προτιμούν να μην μιλούν γι αυτό το ζήτημα».

πηγη: www.dikaiologitika.gr

Όταν η ΒΙΑΜΑΞ έκανε εξαγωγές λεωφορείων - Δείτε πως έκλεισε

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Ελλάδας. Ποιά είναι όμως η πραγματική για την αναστολή των παραγωγικών δραστηριοτήτων της, συμπαρασύροντας εκατοντάδες μικρότερους αμαξοποιούς, βιοτεχνίες που εργάζονταν ως προμηθευτές στην παραγωγική εφοδιαστική αλυσίδα λεωφορείων και λοιπών οχημάτων;

Η αρχή του κακού ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’70 όταν η πατρίδα απαλλάχθηκε από ένα καθεστώς αλλά υποτάχθηκε στην πελατειακή φρενίτιδα που οδήγησε στα γνωστά δεδομένα μετά τις 18 Οκτωβρίου 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία.

Η ΒΙΑΜΑΞ κατάφερε να αναδειχθεί εκείνη την εποχή σε βασίλισσα βιομηχανία της ελληνικής αμαξοποιΐας, από το 1958 εξαιτίας της ευελιξίας, της παραγωγικής αρτιότητας, συνέπειας και ποιότητας που είχαν τα οχήματα με την υπογραφή της, αλλά και της φιλο-εργατικής αντιλήψεως που διέκρινε ανέκαθεν την οικογένεια Φωστηρόπουλου.

Η ΒΙΑΜΑΞ όντως διέκοψε κάθε παραγωγική δραστηριότητα το 1984 αφού την είχαν αρχίσει να τη διαλύουν από το 1976 τα σωματεία, είχε γίνει η προμήθεια των ουγγρικής κατασκευής ρυπογόνων Ikarus και η τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν δεχόταν ούτε να συζητήσει με τον «καπιταλιστή» Φωστηρόπουλο ενώ είχε απορρίψει ως «ακατάλληλα» τα F580 Sπου προτείνονταν για την ΕΑΣ.

Η εποχή των «πρασινοφρουρών»

Αντιθέτως μάλιστα, κάποιοι «πρασινοφρουροί» εισηγούνταν με πάθος στον τότε αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Γιάννη Ποττάκη, τον αποκλεισμό του «δεξιομάγαζου» από κάθε προμήθεια του Δημοσίου.

Η μαρτυρία παλιού στελέχους της ΒΙΑΜΑΞ που αποκαλύπτει τον πόλεμο νεύρων που άσκησαν συνδικαλιστές της εταιρείας απέναντι στον αμαξοποιό Ιωάννη Μανταδάκη όταν εκείνος δεν δέχθηκε να συνυπογράψει το μανιφέστο συνδιοίκησης της επιχειρήσεις που προωθούσε συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, είναι χαρακτηριστική.

Η είδηση για την επικείμενη διακοπή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ αποτέλεσε πρώτης τάξεως ευκαιρία για την τουρκική Otomarsan που έφτιαχνε στην Τουρκία τα Ο302 με προσωπικό που ερχόταν στη ΒΙΑΜΑΞ να εκπαιδευτεί.

Τόσο ο στενός συνεργάτης του Φωστηρόπουλου και γενικός διευθυντής της ΒΙΑΜΑΞ, ο κ. Στέργιος Σακελλαρόπουλος, όσο και ο πρόεδρος του σημερινού εργοστασίου της EvoBus (πρώην Otomarsan που εξαγοράστηκε από την MB και έχει σούπερ εγκαταστάσεις στο Χόσντερε της Ανατολικής Θράκης) μου έχουν πει ιστορίες που γράφονται εν μέρει ή θα ειπωθούν ύστερα από 20 χρόνια.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι Τούρκοι από τις αρχές της δεκαετίας του '70 εποφθαλμιούσαν τις υποδομές της ΒΙΑΜΑΞ.

Όταν στις γραμμές παραγωγής του εργοστασίου στο Μανχάιμ της τότε Δυτικής Γερμανίας δεν ήξεραν τι σημαίνει "ρομποτικός αυτοματισμός", στη Λεωφόρο Αθηνών η ΒΙΑΜΑΞ είχε ρομποτάκια για κολλήσεις στις βάσεις που εφάρμοζαν το πλαίσιο με το αμάξωμα.

Φαίνεται πως τόσο οι μικροκομματισμοί, όσο και τα συντεχνιακά συμφέροντα απογοήτευσαν τον Φωστηρόπουλο, ο οποίος ως την τελευταία στιγμή ζητούσε εγγυήσεις από την τότε κυβέρνηση και τα σωματεία πως αφ' ενός θα επιτρέπονταν εξαγωγές οχημάτων και αφ' ετέρου δεν θα γίνονταν απεργίες ώστε να τηρηθούν χρονοδιαγράμματα παραδόσεων.

Δεν τηρήθηκε τίποτε. Οι υποκινούμενοι εργατοπατέρες καταδίκασαν το μέλλον όσων εργάζονταν σε αυτόν τον κερδοφόρο τομέα δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Τούρκοι της Otomarsan ήρθαν με λεφτά μετρητοίς και σήκωσαν το εργοστάσιο σε χρόνο μηδέν.

Οι συνδικαλιστές που έκαναν τη «βρώμικη δουλειά» διορίστηκαν την άλλη ημέρα σε υπηρεσίες του Δημοσίου με άμεσες διαδικασίες που πέρασαν όλες από το γραφείο του τότε υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως Ασημάκη Φωτήλα και με εποπτεία από τον Σάκη Πεπονή.

Η ΒΙΑΜΑΞ συνέχισε την εμπορική δραστηριότητά της με εισαγωγές λεωφορείων “Jonckheere” και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη των αστικών λεωφορείων DAF “Den Oudsten” που προορίζονταν για τις ΣΕΠ και τελικά κατέληξαν στο Α/Σ Μπραχαμίου της ΕΘΕΛ.

Μάλιστα, όταν παρουσιάστηκαν τα DAF Den Oudsten στην αγορά το 1993 με τα σήματα της ΒΙΑΜΑΞ και τα χαρακτηριστικά κόκκινα ταμπελάκια από τις μήτρες γραμματοσειρών του εργοστασίου, πολλοί έλεγαν ότι «ο Φωστηρόπουλος ετοιμάζει τη μεγάλη επιστροφή».

Η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι οικονομικοί πειραματισμοί που ακολούθησαν και η διαφαινόμενη από τότε εισδοχή της χώρας στο ΔΝΤ δεν επέτρεψαν στην οικογένεια Φωστηρόπουλου να κάνει κάτι δυναμικό στην αγορά.

Αντιθέτως, η εταιρεία πώλησε τα εμπορικά σήματα που διαχειριζόταν (JCB, DAF, Rover, κλπ.) στον Όμιλο Σφακιανάκη, συρρικνώθηκε και σήμερα φυτοζωεί για ιστορικούς λόγους ως εταιρεία συμβούλων.

Τι έγινε στην Τουρκία

Στην Τουρκία, το εργοστάσιο της Otomarsan με τα κούτσουρα των κρεοπωλείων, τους φούρνους με άμμο θαλάσσης και τις ματσόλες εξευρωπαΐστηκε με τα σπλάχνα της ΒΙΑΜΑΞ το 1984.

Όταν το 2008 πήγα στα εγκαίνια του υπερσύγχρονου εργοστασίου στο Χόσντερε ντράπηκα όταν με έψαξε ο Τούρκος που έκλεισε τη συμφωνία με τον Φωστηρόπουλο και ήταν ο πρόεδρος της EvoBus Τουρκίας.

«Τώρα πια δεν αισθανόμαστε φτωχοί, πήγαμε πολλά βήματα μπροστά από εσάς αδελφέ μου Ρωμιέ», μου είπε κι απλώς ήμουν ο μόνος που έλαβα το προνόμιο να μιλήσω, να δειπνήσω και να δημοσιεύσω αποκλειστική του συνέντευξη απ' όλο το ευρωπαϊκό γκρουπ δημοσιογράφων που είχαμε προσκληθεί.

Πηγή: http://mati-gr.blogspot.gr/

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΒΟΜΒΑ; ΠΡΟΣΟΧΗ με τα αυγά. Αυτοί οι κρόκοι σας φαίνονται ίδιοι; Δείτε γιατί…

Όταν σπάτε ένα αυγό για να το ρίξετε στο τηγάνι, πιθανώς να δείτε τον κρόκο να έχει ένα ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι οι κρόκοι των αυγών υποτίθεται ότι δεν πρέπει να είναι κίτρινοι.

Το χρώμα του κρόκου ενός αυγού, λέει πολλά για την υγεία του κοτόπουλου που το γέννησε, αλλά και για το φαγητό που τελικά θα καταλήξει στο στομάχι μας.

Όταν σκεφτόμαστε τα κοτόπουλα ωοτοκίας, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την εικόνα μιας κότας που βολτάρει ελεύθερη σε κάποιο περιφραγμένο οικόπεδο. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική.

Τα περισσότερα από τα αυγά που αγοράζουμε στο εμπόριο προέρχονται από κότες που περνούν 24 ώρες την ημέρα κλεισμένες μέσα σε ένα κλουβί. Σπάνια βλέπουν τον ήλιο, και σχεδόν ποτέ δεν περιφέρονται ελεύθερες.

Θέλετε να μάθετε αν το κοτόπουλο που γέννησε το αυγό που ετοιμάζεστε να απολαύσετε, ήταν φυλακισμένο ή ελεύθερο; Απλά ρίξτε μια ματιά στον κρόκο του αυγού.

Ποιος από αυτούς τις κρόκους μοιάζει πιο φυσιολογικός;

Εάν αγοράζετε τα αυγά σας από κάποιο παντοπωλείο, ο ελαφρύ-κίτρινος κρόκος στη μέση της φωτογραφίας ίσως σας φανεί ο πιο φυσιολογικός. Άραγε οι κότες αυτές να έτρωγαν οργανικά και χορτοφαγικά ή να τρέφονταν με φτηνές ζωοτροφές;

Τα περισσότερα εμπορικά διαθέσιμα αυγά που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν ένα λεπτό, κίτρινο κρόκο. Και αυτό σημαίνει ότι το κοτόπουλο πιθανώς δεν ακολουθούσε υγιεινή διατροφή.

Αν και μπορεί να σας φανεί ασυνήθιστο, ένας παχύς κρόκος με σκούρο πορτοκαλί χρωματισμό είναι στην πραγματικότητα ο πιο επιθυμητός.

«Οι πλουσιότερου χρώματος κρόκοι αυγών είναι πιο πιθανό να προέρχονται από κότες ελευθέρας βοσκής» λέει ο Δρ Hilary Shallo Thesmar, διευθυντής των προγραμμάτων ασφάλειας τροφίμων των ΗΠΑ.

«Οι κότες ελευθέρας βοσκής έχουν την ευκαιρία να τρώνε περισσότερο χρωματισμένα τρόφιμα και η χρωστική των τροφών που καταναλώνουν μεταφέρεται στη συνέχεια στον κρόκο» επισημαίνει.

Ίσως κάποιος να αναρωτιέται για ποιο λόγο θα έπρεπε να νοιαζόμαστε για το τι τρώνε οι κότες. Είναι πολύ απλό. Επειδή οτιδήποτε τρώνε οι κότες, καταλήγει πολύ απλά στο στομάχι μας.

Ενώ τα μακροθρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες και λίπος) παραμένουν τα ίδια, ανεξάρτητα από το χρώμα του κρόκου, οι πιο σκουρόχρωμοι κρόκοι μαρτυρούν την παρουσία ξανθοφύλλων και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή της κότας. Οι ξανθοφύλλες συναντώνται στα σκούρα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι, το λάχανο και τις λαχανίδες, καθώς και στα κολοκυθάκια, το μπρόκολο και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα υπάρχουν συγκεντρωμένα σε μεγάλες ποσότητες στους σπόρους λιναριού και τα φύκια της θάλασσας.

Όταν αυτά τα υγιεινά θρεπτικά συστατικά αποτελούν μέρος της διατροφής της κότας, τα θρεπτικά συστατικά περνάνε στα αυγά τους και συγκεντρώνονται στους κρόκους τους. Και μαντέψτε ποιος θα τα φάει αυτά!

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Mother Earth News, η οποία διεξήγαγε τη δική της ανάλυση αυγών και σύμφωνα με μια πιο πρόσφατη μελέτη του πανεπιστήμιου της Pennsylvania, τα αυγά που προέρχονταν από κότες ελευθέρας βοσκής περιείχαν υψηλότερα επίπεδα των βιταμινών Α, D και Ε, περισσότερη βήτα-καροτίνη και περισσότερα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι μια κότα ελευθέρας βοσκής δεν είναι απλά μια πιο ευχαριστημένη κότα, αλλά και ότι τα αυγά της είναι πολύ πιο ωφέλιμα για τη διατροφή μας.

Πηγή: http://olympia.gr/

Ο Μέγας Κωνσταντίνος χάραξε και για τις ημέρες μας γεωπολιτικές γραμμές…

Οι Τοκογλύφοι βεβηλώνουν καθημερινά την ζωή μας , οι Τούρκοι επιθυμούν διακαώς να βεβηλώσουν την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ και ταυτόχρονα ξεσαλώνουν στο Αιγαίο… όλοι ξεσάλωσαν και μένει να ¨¨ ξεσαλώσουν ¨¨ οι πραγματικοί φίλοι του ΧΡΙΣΤΟΥ, οι Άγιοι μας.

Για έναν τέτοιο ΑΓΙΟ θα μιλήσουμε που είναι Μέγας φίλος του ΧΡΙΣΤΟΥ και διαχρονικός αγγελιοφόρος της Ρωμιοσύνης.

Δεν θα πραγματευθούμε τις παρακάτω θέσεις μας από τις θολές βιβλιογραφικές πηγές της Δύσης, όσον αφορά την προσωπικότητα του Ισαποστόλου και Μεγάλου Κωνσταντίνου που πολλές φορές στάζουν χολή και ιστορικό δηλητήριο με στόχο να απομειώσουν το Παγκόσμιο κύρος του.

Αλλά θα καταθέσουμε τα νάματα των πηγών της Ελληνικής καρδιάς και της Ρωμαίικης παράδοσης που ξέρει να τον τιμάει εδώ 1500 χρόνια με ύμνους και ωδές πνευματικές σε πείσμα των Καρλομάγνιων εργατών της ανέραστης από ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ σημερινής προσπάθειας της παγκοσμιοποίησης.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη η μητέρα αυτού απαρτίζουν το κατεξοχήν γεωπολιτικό δίδυμο της Παγκόσμιας ιστορικής ανατροπής , όχι μόνο για την απελθούσα ιστορία αλλά κυρίως για τις δικές μας ημέρες.

Πόσες μεταγενέστερες αυτών Αυτοκρατορίες-Δυνάστες και Τύραννοι προσπάθησαν να τους μιμηθούνε ακόμη και μέχρι σήμερα, όλες όμως γκρεμίζονται στα τάρταρα της παραφροσύνης και του εωσφορικού εγωισμού τους και αυτό γίνεται κατεξοχήν γιατί δεν αναγνώρισαν το Μυστήριο του Ζωοποιού Σταυρού και το Παγκόσμιο Γεγονός της Ανάστασης και Ανάληψης του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Η ωραία Ελένη της Σπάρτης πήρε τον εκλεκτό της σαρκικής καρδιάς της τον Πάρι και τράβηξε προς την Τροία.

Το ίδιο αυτό Ελληνικό όνομα που ακούγεται στα Ομηρικά Έπη της Ιλιάδος φέρει η Αγία Ελένη, δείγμα της αδιάσπαστης ιστορικής συνέχειας και γενετικής συνάφειας της Ρωμιοσύνης.

Με την μόνη διαφορά η Ισαπόστολος Αγία Ελένη παίρνει τον αγαπημένο υιό της τον Άγιο Κωνσταντίνο και συμβαδίζουν στον δρόμο προς την ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ, δρόμο που τους χάραξε ο Εκλεκτός της Καρδιάς τους Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ με Θεοσημεία ( ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ) .

Με μία απλή κίνηση και ευλογημένη πορεία μεταφοράς της πρωτεύουσας της Αυτοκρατορίας στο μεταίχμιο δυο ηπείρων-μέχρι και σήμερα γεωπολιτικών πόλων, τίναξαν τότε στον αέρα το παγκόσμιο μυστήριο της ανομίας που ήδη ενεργούσε και θεμελίωσαν Κρατική Υπόσταση πνευματικής Αυτοκρατορίας, όπου στο διάβα των αιώνων αυτή ¨χώνεψε¨ με συναλληλία, ισοτιμία και σεβασμό λαούς, φυλές και γλώσσες δια του Μυστηρίου της ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ και ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.

Η Αγία Ελένη παρόλο το προχωρημένο της ηλικίας της συνέχισε την Γεωπολιτική της ειρηνική εκστρατεία στην Παλαιστίνη και ΘΕΙΑ ΝΕΥΣΗ έφερε στην Παγκόσμια επιφάνεια του πλανήτη μας τα αδιάψευστα ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ της πνευματικότητας της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ και η ΑΝΑΣΤΑΣΗ από τότε ήταν τα φυλακτήρια της τότε πρώτης πνευματικής και πραγματικής παγκοσμιοποίησης των Λαών που έφερνε το Υπέρ Πάν Όνομα του ΧΡΙΣΤΟΥ και οριοθετούσε τα σύνορα της στις πορείες που χάραξαν ¨οι ωραίοι πόδες των Ευαγγελιζόντων την ΕΙΡΗΝΗ ¨ Αποστόλων και κυρίως επί των Ιεραποστολικών διαδρομών του ΘΕΙΟΥ Παύλου.

Το γεγονός ότι επί Μεγάλου Κωνσταντίνου η επίσημη γλώσσα ήταν τα λατινικά δεν αποστερεί την ουσιαστικής σημασίας συμβολή της Ελληνίδας μητέρας του Αγίας Ελένης στην Ελληνιστική παιδεία του υιού της και στην επίγνωση εκ μέρους του Αυτοκράτορα των

στρατηγικών-πολιτισμικών επιλογών του άλλου Μεγάλου της Ιστορίας μας, Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μετά το παγκόσμιας ιστορικής σημασίας διάταγμα των Μεδιολάνων όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ όπου αναδυόταν η Νέα Ρώμη και ταυτόχρονα στην Δύση της παλαιάς Ρώμης κάποιοι έσπερναν σπόρους φθόνου και διχόνοιας για να αναρριχηθούν αργότερα νοητές τσουκνίδες με τα δηλητήρια των σχισματικών αιρέσεων , των δολοφονικών δήθεν σταυροφοριών και άλλων μέχρι σήμερα ενεργειών και πράξεων που δείχνουν απύθμενο μίσος και ιδιοτέλεια.

Άραγε υπάρχει εκ μέρους των Δυτικών ίχνος ειλικρινούς καταλαγής πέρα από τις συγνώμες και τα προσποιητά χειροφιλήματα;

Το πόσο αγαπάμε οι Δυτικοί τον Μέγα Κωνσταντίνο συνιστά από μόνο του το γεγονός αυτό δείκτη της ειλικρίνειας τους απέναντι στην Εκκλησιαστική Ιστορική διαδρομή της Ορθοδοξίας.

Αναρωτηθήκαμε πόσοι Ιεροί Ναοί είναι αφιερωμένοι στην μνήμη και την τιμή των Αγίων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Δύση; Αν ναι , πόσοι;

Πόσοι δυτικοί φίλοι μας φέρουν το όνομα αυτό;

Γιατί αντίθετα στην Ρωμαίικη Ελληνική Επικράτεια είναι τόσο πνευματικά δημοφιλείς αυτοί οι Άγιοι;

Η απάντηση είναι απλή.

Οι πρόγονοι μας γνώριζαν πολύ καλά ποιοι ήταν οι στυλοβάτες της Ρωμιοσύνης και θεωρούσαν τους εαυτούς τους πνευματικά παιδιά του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης.

Παράλληλα γνώριζαν ότι εξ αιτίας της αγάπης και της τιμής στα πρόσωπα των ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ υπέφεραν στο διάβα της ιστορίας από το μίσος και το κόμπλεξ των δήθεν Σταυροφόρων της Δύσης που με καταστροφές και βιαιοπραγίες προσπαθούσαν να βεβηλώσουν το τεράστιο πνευματικό έργο που επιτέλεσαν οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη στην οικουμένη.

Αντίθετα οι κατατρεγμένοι πρόγονοι μας σαν αντίδοτο της δυτικής μοχθηρής ζηλοτυπίας έσπειραν και ανήγειραν εκατοντάδες πάλλευκα εκκλησάκια στην μνήμη αυτών των δύο Αγίων σε όλη την ενδοχώρα της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ , δίνοντας και μάλιστα το όνομα αυτών των δύο Αγίων στα παιδιά τους κατά κόρον.

Μάλιστα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το όνομα Κωνσταντίνος ήταν συνυφασμένο με το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ του σκλαβωμένου γένους μας.

Η προσωπική ζωή του Μεγάλου Κωνσταντίνου δεν ήταν ρόδινη , τον πολέμησαν από όλες τις πλευρές, αλλά δεν τον σάλεψαν από την Πίστη του. Άλλωστε το όνομα του στα Ελληνικά σημαίνει ΕΥ-ΣΤΑΘΙΟΣ, δηλ καλά σταθερός , αμετάβλητος από το λατινικό constant.

Και αυτό το απέδειξε σε όλη την βιωτή του προασπίζοντας σταθερά το Δόγμα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ με τους Άγιους Θεοφόρους και Οικουμενικούς Πατέρες, καθιερώνοντας μάλιστα την ανάγκη σύγκλισης Οικουμενικών Συνόδων όταν διακινδύνευε το πλήρωμα της Εκκλησίας από τους ¨βαρείς λύκους¨ των αιρέσεων.

Είναι δυνατόν και εμείς σαν παιδιά της γνήσιας Ρωμιοσύνης του Μεγάλου Κωνσταντίνου να περάσουμε καλά στα χέρια της σημερινής Παναίρεσης των νεοποχιτών που ζήλεψε την Νέα Ρώμη και στην θέση της βάλθηκε να φτιάξει την Νέα Εποχή διασαλεύοντας τα θεμέλια του ανθρώπινου πολιτισμού με εκατόμβες Αθώων θυμάτων;;

Όλες οι σημερινές κρίσεις( οικονομικές-κοινωνικές-γεωπολιτικές) ξεκινούν από την διαφημιζόμενη Παναίρεση της Νέας Εποχής που πολεμάει λυσσαλέα την Πνευματική Νέα ΡΏΜΗ δηλ την Ρωμιοσύνη του Μεγ. Κωνσταντίνου.

Και όλες οι λύσεις θα δοθούν όταν ξεφτίσει το πνευματικό υπόβαθρο της διαφημιζόμενης Παναίρεσης και έχει στις μέρες μας ήδη ξεφτίσει γιατί αδυνατεί να δώσει καθαρές απαντήσεις στην χειμαζόμενη ανθρωπότητα των καιρών μας.

Να λοιπόν γιατί ο Μέγας Κωνσταντίνος σήμερα είναι τόσο επίκαιρος περισσότερο από κάθε άλλη φορά !!!

Ακριβώς γιατί χάραζε και ασκούσε γεωπολιτική και γεω-στρατηγική πάνω σε ένα άλλο υπόβαθρο που είχε σαν σημείο αναφοράς τον πνευματικό άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες.

Ακριβώς γιατί ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν Οικουμενικός και υπέρμαχος της Ορθοπραξίας πάνω στα Δόγματα των Πατέρων, στοιχεία που σήμερα συγκρούονται αμείλικτα με την παναίρεση του πολυδιάστατου οικουμενισμού.

Σε νησί του Αιγαίου ένας Γέροντας πριν πολλά χρόνια θα συλλειτουργούσε την ημέρα της εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης με ανώτερο εκκλησιαστικό παράγοντα γνωστό για τις οικουμενιστικές θέσεις του που εκείνα τα χρόνια οι απόψεις αυτές γενικότερα δεν είχαν τόσο διασαφηνισθεί στο εκκλησιαστικό πλήρωμα.

Αποβραδίς ευπρεπίζοντας τον Ιερό Ναό διαπίστωσε ότι κάποιοι αθεόφοβοι είχαν¨ κατουρήσει¨ τα λευκά μάρμαρα του Πρόναου εν αγνοία του. Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη αλλά και τα στίγματα της δυσχρωμίας δεν έφευγαν με τίποτε από τα πεντελικό λιθόστρωτο παρ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες του. Έτσι το βράδυ κοιμήθηκε στενοχωρημένος. Ξημερώματα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου παρουσιάσθηκε έμπροσθεν του ένας Ρωμαίος Στρατιωτικός με την μορφή του Αγίου Κωνσταντίνου σε μεγάλη εικόνα που είχαν μέσα στον Ιερό Ναό και του είπε ολοζώντανα

-αν τελικά συλλειτουργούσες με αυτόν θα επέτρεπα να βρωμίσουν και τα μάρμαρα του κυρίως Ναού.

Ο Γέροντας σηκώθηκε ανήσυχος δεν ήξερε τι να κάνει . Το ξημέρωμα τον βρήκε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου να προσεύχεται ικετευτικά.

Ξεκίνησε με βαριά καρδιά τον Όρθρο αλλά ο αρχιμανδρίτης δεν φαινόταν ακόμα. Ένα παπαδάκι του έφερε την είδηση , ο ιερέας που θα λειτουργούσε μαζί του αδυνατούσε να προσέλθει γιατί αποβραδίς ήταν κλινήρης από λουμπάγκο.

Ο Γέροντας τα επόμενα χρόνια όταν του άνοιγαν συζήτηση για τα οικουμενιστικά ανοίγματα κάποιων έφερνε το περιστατικό που έζησε με τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και τα κατουρημένα μάρμαρα.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πηγή: http://olympia.gr/

Μια ωραία ιστορία....

Το κάστρο της ζωής

Ήταν μια φορά ένας κύριος που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Όταν έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε από το αεροδρόμιο έναν οδηγό με τα κάστρα των νησιών. Κάποια είχαν συγκεκριμένες μέρες επισκέψεων και άλλα πολύ αυστηρό ωράριο. Αλλά αυτό που του τράβηξε την προσοχή, ήταν ένα που παρουσιαζόταν με τη φράση «Η επίσκεψη της ζωής σου».

Στις φωτογραφίες τουλάχιστον, φαινόταν ένα κάστρο ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο εντυπωσιακό από τα άλλα, αλλά είχε ιδιαίτερες συστάσεις. Ο οδηγός εξηγούσε πως για λόγους που θα γίνονταν κατανοητοί αργότερα, οι επισκέπτες δεν πλήρωναν είσοδο εκ των προτέρων αλλά ήταν απαραίτητο να κλείσουν από πριν ραντεβού δηλαδή ημέρα και ώρα. Η διαφορετική αυτή πρόταση του είχε κινήσει την περιέργεια, και το ίδιο απόγευμα ο άνθρωπος τηλεφώνησε από το ξενοδοχείο του και έκλεισε ραντεβού.

Κάστρο Pierrefonds

Όλα λειτουργούν πάντα με τον ίδιο τρόπο στον κόσμο. Αρκεί να έχει κάποιος ένα σημαντικό ραντεβού κάποια συγκεκριμένη ώρα και ανάγκη να είναι ακριβής, για να μπερδευτούν όλα. Η περίπτωση αυτή δεν αποτέλεσε εξαίρεση, και δέκα λεπτά αργότερα από τη συμφωνημένη ώρα, ο τουρίστας έφτασε στο παλάτι. Παρουσιάστηκε σ' έναν άντρα με καρό φούστα, που τον περίμενε και τον καλωσόρισε.

-«Οι υπόλοιποι μπήκαν ήδη με τον ξεναγό;» ρώτησε αφού πρώτα δεν είδε κανέναν άλλο επισκέπτη.

-«Οι υπόλοιποι;» ανταπέδωσε την ερώτηση ο άντρας. «όχι οι επισκέψεις είναι ατομικές και δεν προσφέρουμε ξεναγούς»

Χωρίς καμιά αναφορά στο ωράριο, του εξήγησε λίγο την ιστορία του κάστρου και του ανέφερε τι να προσέξει ιδιαιτέρως: τις τοιχογραφίες, τις πανοπλίες στη σοφίτα, τον πολεμικό εξοπλισμό στη Βόρεια αίθουσα, τις κατακόμβες κάτω από τη σκάλα και το δωμάτιο βασανιστηρίων στο μπουντρούμι. Αφού είπε αυτά του έδωσε ένα κουτάλι και του ζήτησε να το κρατήσει οριζόντιο, με το κοίλο μέρος προς τα πάνω.

-«Κι αυτό τι;» ρώτησε ο επισκέπτης

-«Εμείς δεν εισπράττουμε την άδεια εισόδου στο κάστρο. Για να κοστολογήσουμε την επίσκεψή σας καταφεύγουμε σε αυτό το σύστημα. Κάθε επισκέπτης κρατάει ένα κουτάλι σαν αυτό, γεμάτο μέχρι πάνω με ψιλή άμμο. Εδώ χωράνε ακριβώς 100 γραμμάρια. Μετά την περιήγηση σας στο κάστρο, ζυγίζουμε την άμμο που έχει μείνει στο κουτάλι και σας χρεώνουμε μια λίβρα για κάθε γραμμάριο που έχετε χάσει. Ένας τρόπος για να βρούμε το κόστος της καθαριότητας» εξήγησε.

-«Κι αν δεν χάσω ούτε ένα γραμμάριο;»

-«Α αγαπητέ μου κύριε, τότε η επίσκεψη σας στο κάστρα θα είναι δωρεάν»

Κάστρο Chenonceau

Ο άνθρωπος αν και έκπληκτος, βρήκε την πρόταση διασκεδαστική και, αφού είδε τον οικοδεσπότη να ξεχειλίζει το κουτάλι με άμμο, ξεκίνησε την περιήγησή του. Έχοντας εμπιστοσύνη στις κινήσεις του, ανέβηκε πολύ αργά τις σκάλες με το βλέμμα καρφωμένο στο κουτάλι. Όταν έφτασε πάνω, στην αίθουσα με τις πανοπλίες, προτίμησε να μην μπει γιατί σκέφτηκε πως ο αέρας θα έπαιρνε την άμμο κι έτσι αποφάσισε να κατέβει προσεκτικά. Περνώντας από την αίθουσα με τις πολεμικές μηχανές, κάτω από τη σκάλα, συνειδητοποίησε πως για να τις δει καλά, θα έπρεπε να κρατηθεί από τα κάγκελα και να σκύψει πολύ. Δεν ήταν επικίνδυνο για την σωματική του ακεραιότητα, αλλά συνεπαγόταν πως θα έχανε κάτι από το περιεχόμενο του κουταλιού, οπότε συμβιβάστηκε να το κοιτάξει από μακριά. Τι ίδιο του συνέβη και με την υπερβολικά απότομη σκάλα που οδηγούσε στα μπουντρούμια. Καθώς επέστρεφε από το διάδρομο στο σημείο εκκίνησης, κατευθύνθηκε ικανοποιημένος προς τον άνθρωπο με τη σκωτσέζικη φούστα που τον περίμενε με μια ζυγαριά. Εκεί άδειασε το περιεχόμενο του κουταλιού και περίμενε την ετυμηγορία του άντρα.

-«Εκπληκτικό, χάσατε μόνο μισό γραμμάριο» ανακοίνωσε, «σας συγχαίρω. Όπως εσεις προβλέψατε, αυτή η επίσκεψη δε θα σας στοιχίσει τίποτα»

-«Ευχαριστώ»

-«Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;» ρώτησε στο τέλος ο οικοδεσπότης.

Ο τουρίστας δίστασε και τελικά αποφάσισε να φανεί ειλικρινής.

-«Η αλήθεια είναι πως όχι και πολύ. Ήμουν τόσο απασχολημένος με το να προσέχω την άμμο, που δεν μπόρεσα να δω αυτό που μου είπατε.»

-«Μα αυτό είναι φριχτό! Κοιτάξτε, θα κάνω μια εξαίρεση. Θα σας ξαναγεμίσω το κουτάλι, γιατί είναι ο κανονισμός, αλλά τώρα ξεχάστε πόσο θα χυθεί: μένουν 12 λεπτά μέχρι να έρθει ο επόμενος επισκέπτης. Να πάτε και να γυρίσετε πριν φτάσει»

Κάστρο Val , Bort-les-Orgues

Χωρίς να χάσει χρόνο, ο άνθρωπος πήρε το κουτάλι κι έτρεξε στη σοφίτα. Όταν έφτασε έριξε μια γρήγορη ματιά σε ότι υπήρχε εκεί, και κατέβηκε τρέχοντας στα μπουντρούμια γεμίζοντας τις σκάλες με άμμο. Δεν περίσσευε ούτε μια στιγμή γιατί τα λεπτά περνούσαν, και σχεδόν πέταξε προς το πέρασμα κάτω από τη σκάλα, όπου, σκύβοντας για να μπει του έπεσε το κουτάλι και χύθηκε όλο το περιεχόμενό του. Κοίταξε το ρολόι του. Είχαν περάσει έντεκα λεπτά. Ξανά, χωρίς να δει τις πολεμικές μηχανές, έτρεξε μέχρι τον άνθρωπο στην είσοδο, στον οποίο παρέδωσε το άδειο κουτάλι.

-«Αυτή τη φορά χωρίς άμμο λοιπόν, αλλά μην ανησυχείτε, έχουμε κάνει μια συμφωνία. Πώς ήταν; Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;»

Ξανά ο επισκέπτης δίστασε μερικές στιγμές.

-«Η αλήθεια είναι πως όχι» ομολόγησε στο τέλος. «Ήμουν τόσο απασχολημένος να γυρίσω πριν φτάσει ο επόμενος, που έχασα όλη την άμμο, αλλά και πάλι δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου.»

Ο άνθρωπος με την πίπα άναψε την πίπα του και του είπε:

-«Υπάρχουν κάποιοι που περπατούν στο κάστρο της ζωής τους προσπαθώντας να μην τους κοστίσει τίποτα, και δεν μπορούν να το ευχαριστηθούν. Υπάρχουν άλλοι που βιάζονται τόσο να φτάσουν νωρίς, που χάνουν τα πάντα χωρίς και αυτοί να ευχαριστηθούν τίποτα. Κάποιοι λίγοι μαθαίνουν αυτό το μάθημα και παίρνουν τον χρόνο τους για κάθε διαδρομή. Ανακαλύπτουν και απολαμβάνουν την κάθε γωνιά, το κάθε βήμα. Ξέρουν πως δε θα είναι δωρεάν, αλλά καταλαβαίνουν ότι το κόστος του να ζεις, αξίζει τον κόπο.»

Απόσπασμα από το βιβλίο "Να σου πω μια ιστορία" του Χόρχε Μπουκάϊ

  

Τι έγινε την Πέμπτη που λίγοι το κατάλαβαν; Ανοίξτε τα μάτια και διαβάστε αυτά που δεν θα ακούσετε ποτέ στις ειδήσεις των 8...

Είμαι απολύτως βέβαιος ότι οι περισσότεροι – αν όχι όλοι – από τους Έλληνες το μόνο ενδιαφέρον που δείχνουν για τα οικονομικά, είναι το δίλεπτο στις ειδήσεις των 8...

εκεί που σας δείχνουν πόσο ανέβηκαν ή κατέβηκαν οι δείκτες των σημαντικότερων χρηματιστηρίων στον κόσμο.

 Όμως αυτό ίσως είναι και το τρικ για να σας κάνουν να μην ασχολείστε. Αν δείτε μια μικρή πτώση ή μικρή άνοδο ή σταθερότητα, τότε για εσάς όλα καλά.

Όμως στους επιμέρους χρηματιστηριακούς δείκτες, αυτούς που έστω και το 0,001 % έχει τεράστια σημασία, γιατί κρύβουν όχι δις αλλά τρις, δεν θα σας τους δείξουν ποτέ και αυτό γιατί εκεί ακριβώς κρύβεται η κατάρρευση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος!

 Πριν ξεκινήσω το βασικό μέρος του άρθρου να σας ξεκαθαρίσω κάτι.

Τα πάντα στον κόσμο γυρίζουν γύρω από την πίστωση, το δανεισμό δηλαδή. Εαν ποτέ σταματήσει η πίστωση (όπως έχει γίνει στην Ελλάδα) τότε σε λίγες εβδομάδες θα καταρρεύσει όλο το χρηματικοικονομικό σύστημα, αφού πλέον θα απαιτείται ρευστό και ρευστό υπάρχει μόνον για το 25% των συναλλαγών που πραγματοποιούνται καθημερινά. Το υπόλοιπο 75 είναι απλά ένα νούμερο που γυρίζει σε κάποιους υπολογιστές.

Τι έγινε την Πέμπτη που λίγοι το κατάλαβαν…

Την Πέμπτη τα ξημερώματα – ώρα Ελλάδος – αρχικά στα ασιατικά και εν συνεχεία σε όλα τα χρηματιστήρια άρχισε η άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων. Όχι της Ελλάδας ή των άλλων διαλυμένων οικονομικών, αλλά της Γερμανίας, από 0,05 τους προηγούμενους μήνες έφθασε να ανοίγει ξαφνικά στο 0,5 και έκλεισε την Πέμπτη στο 0,76, δηλαδή είχε άνοδο 30% σε μια μόνο ημέρα! Ανάλογα αποτελέσματα είχαμε και σε άλλες χώρες, όπως η Αμερική.

 Θα μου πείτε σίγα τη διαφορά. Όμως δεν ξέρετε ότι όταν η αξιά των 10ετών έχει ανέβει 15 φορές η απόδοση τους, για να διορθωθεί απαιτήθηκαν περίπου αρκετά τρις που χορήγησαν οι κεντρικές τράπεζες.

 Αυτό ήταν ένα προμήνυμα για τους διαβασμένους. Απλά μας είπαν ξεκάθαρα ότι το παγκόσμιο χρέος είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ και δεν μπορεί να το σηκώσει η οικονομία, όπως τουλάχιστον είναι δομημένη αυτή τη στιγμή.

 Τι θα μας φέρει το μέλλον…

 Θεωρητικά οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να διορθώνουν τις αποκλίσεις, μέχρι τη στιγμή όμως που θα σκάσει η πρώτη, γι΄αυτό και δεν αφήνουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Εκεί πιστεύω ότι πατάει και ο Βαρουφάκης. Όλοι οι αναλυτές γνωρίζουν ότι όταν σκάσει ο πρώτος σε 48 ΩΡΕΣ το πολύ θα σκάσουν τουλάχιστον άλλες 10-15 οικονομίες και όχι απαραίτητα συνδεδεμένες (δλδ εκτός ΕΕ).

ΠΗΓΗ: http://hellaspress-angel.blogspot.com/2015/05/8.html#ixzz3aVlbErny

Διάγγελμα Τσίπρα και μετά … η βοήθεια του κοινού!

Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος

Ελευθερία είναι η δυνατότητα που πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος, να αρέσει ή να μην αρέσει, όμως εξαιτίας αυτού του γεγονότος να μην κινδυνεύει να χάσει το κεφάλι του. Συνήθως το κεφάλι του το χάνει κάποιος όταν λέει επικίνδυνα πράγματα για την εκάστοτε εξουσία ή όταν είναι ξένος στον τόπο που βρίσκεται.

Αυτό που ορίζει την ελευθερία μεταξύ των ανθρώπων, ορίζει και την ελευθερία μεταξύ των εθνών και των λαών. Γι αυτό και με την Ελλάδα θεωρώ πως συμβαίνουν και τα δυο. Κινδυνεύει αυτή τη στιγμή να χάσει το κεφάλι της καθώς λέει επικίνδυνα πράγματα για την ευρωγερμανική (και όχι μόνο…) εξουσία και μοιάζει όλο και πιο ξένη μέσα στην κοινότητα των υπολοίπων μελών – κρατών της Ευρωζώνης. Αυτή είναι η απόδειξη πως δεν είμαστε ελεύθεροι, πως η Ελλάδα δεν είναι ελεύθερη. Απειλείται με το να καταστεί «αποδιοπομπαίος τράγος», μόνο και μόνο επειδή σε κάποιους «δεν αρέσει»…

Τι ακριβώς «δεν αρέσει»; Δεν αρέσει και δηλώνεται με κάθε τρόπο, το γεγονός πως στη μεγάλη πλειοψηφία της η ελληνική κοινωνία έχει επιδείξει ανακλαστικά στη διάρκεια της κρίσης κι έχει βρει τρόπους να παραμείνει όρθια, παρά τα περί του αντιθέτου εικαζόμενα, τα οποία και επαναλαμβάνονται σταθερά από το 2010 μέχρι και σήμερα. Και εν πολλοίς αυτό οφείλεται στις «αντιστάσεις» που επιδείχθηκαν ώστε να μπαίνουν «χαλικάκια» στους τροχούς μεταφοράς εθνικού πλούτου στους δανειστές αυτά τα πέντε χρόνια. Σε συνθήκες κατοχής έτσι γίνεται «αντίσταση».

Η ελληνική κοινωνία στράφηκε στο ΣΥΡΙΖΑ για να δυναμώσει ακριβώς αυτή την «αντίσταση». Δηλαδή το «σαμποτάζ» στις «γραμμές μεταφοράς» να γίνει πιο συστηματικό και ενταγμένο σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό αποτελεσματικότερης προστασίας του εθνικού πλούτου, του πραγματικού πλούτου των Ελλήνων ώστε να μπορούν να μεγαλώσουν κι άλλες γενιές Ελλήνων σε αυτόν τον τόπο και να μη διασκορπισθούν στα πέντε σημεία του ορίζοντα για να γλυτώσουν από τη μοίρα μιας χώρας «υπό κατοχή».

Αυτή η στροφή οδήγησε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Κι αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη του πρωθυπουργού να ανταποκριθεί με μοιρογνωμιακή ακρίβεια στη βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να μην παραδοθεί στην «κινεζοποίησή του», απ’ όποια πλευρά κι αν επιχειρείται κάτι τέτοιο. Διότι μπορεί πράγματι η «λάθος συνταγή» και το «λάθος φάρμακο» να μην ήταν ατυχείς συμπτώσεις, όμως αυτό δεν σημαίνει πως και η διακοπή του «φαρμάκου», συνεπάγεται ανάρρωση υπό τις παρούσες συνθήκες. Αντιθέτως θα μπορούσε να επιφέρει ραγδαίες μεταβολές επιδείνωσης εάν δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική «θεραπεία».

Συνεπώς, αν ο πρωθυπουργός αισθάνεται αβέβαιος για την έκβαση του σχεδιασμού της «αντίστασής του» και δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις για τη «συνταγή» που πρέπει να ακολουθήσει καθώς θα υπερβαίνουν τα όρια της λαϊκής εντολής της 25ης Ιανουαρίου, αντί να αφήνει το χρόνο να κυλάει και στο τέλος να οδηγηθεί να «βγει στο βουνό», καλύτερα να βγει να πει τι τρέχει. Να βγει μπροστά από τα γεγονότα, με ένα διάγγελμα – απόψε κιόλας – και να εξηγήσει απλά και καθαρά στον ελληνικό λαό, ποιο είναι το δίλημμα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η χώρα. Με κάθε ειλικρίνεια και κάθε λεπτομέρεια. Να περιγράψει επίσης, χωρίς μικροκομματικές αναστολές, χωρίς μεζούρα «πολιτικού κόστους» και με αίσθηση ιστορικού καθήκοντος, την εμπειρία του να είναι πρωθυπουργός αυτές τις 100 μέρες και κάτι, σε αυτή τη χώρα του κόσμου και με αυτόν τον συσχετισμό δυνάμεων στο παγκόσμιο σύστημα.

Αν ο Τσίπρας μιλήσει απλά κι ειλικρινά, η κοινωνία θα τον καταλάβει, οπότε θα καταλάβει σωστά και το δίλημμα. Ακόμη κι από διαίσθηση. Οπότε θα μπορέσει πλέον ο πρωθυπουργός να ζητήσει … «τη βοήθεια του κοινού», την οποία προφανώς και χρειάζεται όσο η σιωπή της αμηχανίας τροφοδοτεί νευρικότητα και «κρίσεις πανικού». Είναι αποδεδειγμένο διαχρονικά και σε όλα τα «παιχνίδια», πως η «βοήθεια του κοινού» είναι η πιο πολύτιμη βοήθεια που μπορεί να έχει ένας Παίχτης. Αρκεί βέβαια το κοινό να έχει καταλάβει σωστά την ερώτηση και να μην απαντά «με ό,τι ξέρει».

Όσο πιο σύντομα το κάνει ο πρωθυπουργός, τόσο πιο λυτρωτικό θα είναι για τη χώρα. Οι μεγάλοι ηγέτες φαίνονται στα «ιστορικά σταυροδρόμια». Σύγχρονη ηγεσία δεν σημαίνει «αποφασίζω εγώ». Σημαίνει όμως σίγουρα, δίνω ένα σαφή προσανατολισμό σε μια κοινωνία που βυθίζεται καθημερινά όλο και πιο βαθιά μέσα στη σύγχυση.

Πηγή: http://www.rizopoulospost.com/