ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι

Του Βαγγ. Κογκάκη (Συνταξιούχος Δάσκαλος) Εκλογές: Η καθολική ψηφοφορία για την ανάδειξη των μελών της εθνικής αντιπροσωπίας, των βουλευτών, ή γενικότερα ενός αντιπροσωπευτικού σώματος.
Είναι επίσης, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, η μέγιστη και υπέρτατη δύναμη του πολίτη, αλλά και η υποχρέωσή του.
Ακόμη είναι η δύναμη της προαίρεσης, της θέλησης της πλειοψηφίας η οποία προκύπτει από τη μυστικότητα της ψηφοφορίας, με εκλογείς ανεξάρτητους πολίτες, ελεύθερους, με καθαρότητα σκέψης και βούλησης. Κοινοβούλιο: Το ανώτατο συλλογικό πολιτικό όργανο, που συγκροτείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού και ασκεί τη νομοθετική εξουσία, ενώ παράλληλα ελέγχει και την εκτελεστική.
Η Ελλάδα, κατ’ εξοχήν κοιτίδα των δημοκρατικών θεσμών χρησιμοποίησε από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, τους όρους Βουλή, Βουλευτήριο, Κοινοβούλιο, για να δηλώσει το χώρο συσκέψεως, συναντήσεως για τα κοινά. Κοινή ρίζα των τριών όρων είναι η λέξη ‘βουλή’, που δηλώνει τη σκέψη, τη διαδικασία του συσκέπτεσθαι και διαλέγεσθαι.

Δημοκρατία: Πολίτευμα -το πολιτειακό καθεστώς- με μορφές κατά κοινωνίες και ιστορικές περιόδους, σύμφωνα με το οποίο η πολιτική εξουσία πηγάζει από το λαό και ασκείται προς όφελός του. Βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος αποτελούν η ισονομία, η ισοπολιτεία, η κατοχύρωση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η αρχή της πλειοψηφίας, η ελευθερία του λόγου και λοιπές αρχές.

Αντίθετα πολιτεύματα είναι η τυραννία, η απολυταρχία, η ολιγαρχία, η μοναρχία, ο δεσποτισμός, η δικτατορία, ο φασισμός. Το σημερινό πολίτευμα της χώρας μας είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η συνηθέστερη μορφή σύγχρονου δημοκρατικού πολιτεύματος, κατά την οποία, σύμφωνα με το σύνταγμα, η πολιτική εξουσία ασκείται από το λαό έμμεσα μέσω αιρετών αντιπροσώπων.

 Σε λίγες ημέρες καλούμεθα να εκλέξομε τους νέους αντιπροσώπους μας στη Βουλή. Καθημερινά οι τηλεοπτικοί σταθμοί μας βομβαρδίζουν με βαρύγδουπες αναλύσεις, προγράμματα, υποσχέσεις ευδαιμονίας που μετέπειτα αθετούνται, λόγια που πολλές φορές ακούγονται ευχάριστα, που κολακεύουν, χωρίς όμως ιδιαίτερη βαρύτητα… «Έπεα πτερόεντα» κατά τον Όμηρο.

Η ελληνική κοινωνία ήταν παλαιότερα εις το έπακρον πολιτικοποιημένη, απόρροια μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων. Στην εποχή μας η πολιτικοποίηση σε σημαντικό αριθμό πολιτών έχει υποχωρήσει και τη θέση της έχει καταλάβει η επιδίωξη του ευδαιμονισμού και η κοινωνική αναγνώριση από τη χρήση των καταναλωτικών αγαθών.

Οι πολίτες είναι καχύποπτοι, μεμψιμοιρούν, γκρινιάζουν διαρκώς κι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική και τους πολιτικούς. Είναι διάχυτη σήμερα η αίσθηση του τέλματος και η έλλειψη κάποιου μεγάλου και διεγερτικού κοινωνικού οράματος. Προβλήματα όπως η οικονομική ύφεση, η ανεργία, η φτώχεια, η οποία όπως λέγει ο Γκάντι είναι η χειρότερη μορφή βίας, το ασφαλιστικό, η εκπαίδευση, η σκανδαλώδης φοροδιαφυγή, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος κ. ά. είναι περίπλοκα και απαιτούν πολιτικές λύσεις.

Δυστυχώς η ελληνική πολιτική σκηνή, με ολιγάριθμες εξαιρέσεις, είναι εγκλωβισμένη σε νοοτροπίες και οικονομικές δραστηριότητες, με οποιοδήποτε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, για την επίτευξη και μεγιστοποίηση του ‘κέρδους’. Δεν υπάρχει σταθερό σημείο αναφοράς, ένα ηθικό υπόδειγμα που θα μπορούν να στραφούν οι πολίτες για να βρουν απαντήσεις.

Ο κρατικός μηχανισμός, ο συνδικαλισμός, η δικαιοσύνη, οι πανεπιστημιακοί φορείς και η Εκκλησία, εν πολλοίς, έχουν καταστεί παραδείγματα συναλλαγής, διαφθοράς και ιδιοτέλειας. Έτσι πολλοί απομακρύνονται από την πολιτική και τους πολιτικούς. Υπάρχουν, βέβαια και πολιτικοί που τιμούν το αξίωμά τους. Επίσης μια μεγάλη μερίδα των πολιτών αναθεωρεί τα όρια τής ανοχής της σε όσα διαδραματίζονται.

Αυτή η Ελλάδα δεν είναι η μειοψηφία, αλλά η δημοκρατική σιωπηρή πλειοψηφία σε όλη τη χώρα. Είναι οι πολίτες που αντιστέκονται στη δημοκοπία των συνθημάτων της τηλεοράσεως, που δεν ανέχονται το βομβαρδισμό των κατευθυνόμενων, αλλοιωμένων ‘έγκυρων’ πληροφοριών και ψευδών ειδήσεων, είναι η πλειοψηφία που πιστεύει ακόμη σε ιδανικά και αξίες.

Είναι εκείνοι οι πολίτες -όχι οι τηλεθεατές- που αντιμετωπίζουν με αδιαφορία, με περιφρόνηση και στρέφουν την πλάτη σε όλους αυτούς που επιβουλεύονται την ηρεμία, τη γαλήνη, την ελεύθερη βούλησή των, τη Δημοκρατία. Η Παιδεία, έρχεται και πάλι να διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο στην ανάδειξη ικανών ηγετών και ελεύθερα βουλομένων πολιτών.

Ο Δάσκαλος -σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης- θα διαπαιδαγωγήσει, θα βοηθήσει το νέο πολίτη να αντιπαρέλθει τα εμπόδια ώστε να μείνει αλώβητος, ακέραιος μέσα στη διαφθορά, στην ανεργία. Να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην πρόκληση της συναλλαγής, όταν παραπετώντας την περηφάνια του και, πιεζόμενος από την αδήριτο ανάγκη της καθημερινής ζωής, να διαπραγματεύεται ταπεινωτικούς όρους και συμβιβασμούς.

Οπωσδήποτε και από την άλλη πλευρά ο πολιτικός και η πολιτική γενικότερα, στερείται πλέον αξιοπιστίας και καθημερινά διαφθείρεται, εκφυλίζεται. «Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει» (Πολλά είναι τα θαυμαστά πράγματα στον κόσμο, αλλά σαν τον άνθρωπο θαυμαστότερο κανένα) αναφέρει ο Σοφοκλής.

Είναι μεγάλη η απαξίωση του αριβίστα πολιτικού, εκείνου που κύριο εφόδιό του έχει την έλλειψη δισταγμού και η οποία δεν καταγράφεται μόνο στην προεκλογική περίοδο. Ιδιαίτερα στους νέους, οι οποίοι αναζητούν πλέον πρότυπα στα πρόσωπα των τραγουδιστών, των ποδοσφαιριστών και των μοντέλων.

Αρκετοί, βέβαια, από τους ιδιοτελείς εθνοπατέρες, κάτοχοι της τέχνης του προκλητικού λόγου, αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο πόνο και με κύριο εφόδιο την έλλειψη δισταγμού, προχωρούν με θράσος, μη πιστεύοντας σε τίποτα, έχοντας τη σιγουριά της ασυλίας και της παντελούς έλλειψης κυρώσεων. «Αρχή άνδρα δείκνυσι» έγραφε και πάλι ο Σοφοκλής γύρω στο 442 π. Χ. στην «Αντιγόνη».

 Σε μια συγκυρία όπως η σημερινή που βιώνουμε μια πολλαπλή κρίση, όπου ζητείται όσο ποτέ άλλοτε ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της πολιτικής κι αναζητείται ο κώδικας του ήθους και των αρχών των πολιτικών, οι αγωνίες, οι στοχασμοί αλλά και η στάση ζωής του πολίτη, παραμένουν ζωντανοί και επίκαιροι. «Φοβού τους πολιτικούς και δώρα φέροντας» αναφέρω, παραφράζοντας τον Λαοκόοντα.

Πρέπει να βοηθήσομε όλοι ώστε η πολιτική ζωή να κερδίσει και πάλι την αίγλη που της αρμόζει. Οι πολίτες-ψηφοφόροι να γίνουν περισσότερο πολίτες και λιγότερο ψηφοφόροι, τα Μ.Μ.Ε. να φροντίζουν περισσότερο για την ενημέρωση και να είναι λιγότερο ‘Μέσα’ και οι πολιτικοί να είναι περισσότερο Πολιτικοί και λιγότερο πολιτικάντηδες.

Ως επίλογο σας αναφέρω δύο ευτράπελα αλλά αληθινά περιστατικά. 1956-1962. Βουλευτικές εκλογές στην Κρήτη. Στελέχη της Ε.Ρ.Ε. (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) όργωναν το νησί. ‘‘Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια’’, διηγούνται σήμερα. ‘‘Πηγαίναμε στα χωριά με μεγάλη συνοδεία και η πρώτη δουλειά που κάναμε (ιδιαίτερα στα χωριά του Μυλοποτάμου Ρεθύμνου) ήταν να στείλουμε 2-3 μεγαλόσωμους άνδρες στην εκκλησία να ασφαλίσουμε... την καμπάνα, για να μη μας την παίξουν...νεκρικά.

Αυτή την κακή συνήθεια είχαν οι οπαδοί των άλλων κομμάτων, που ήταν και η πλειοψηφία. Να παίζουν την καμπάνα πένθιμα μόλις πήγαινε στο χωριό τους πολιτευτής της ΕΡΕ’’ !

Να και ένας συνήθης κρητικός διάλογος έξω από το εκλογικό κέντρο, στο χωριό μου. - Γεια σου, σύντεκνε Μανόλη, ήντα κάνεις; Εψήφισες; - Όι, εδά θα ψηφίσω, εσύ; - Εδά θα ψηφίσω κι ’γώ - Μπρε συ Μανόλη! Έλα στο σπίτι γλήγορα που σε θέλουνε… - Εδά μπρε γυναίκα, εδά θα ψηφίσω, μαζί με το σύντεκνο το(ν) Κωστή κ(ι)αι θα ν’ έρθω, ντελόγο. - Καλά, μα γιάε, μην αργήσεις! - Όι, σάλεβε κ(ι)αι θα (ν) έρθω.

 Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες από την ηπειρωτική Ελλάδα, οι φρουροί της τάξης, ακούγοντας αυτόν το διάλογο, διερωτώντο ανήσυχοι: Τόσοι κομουνιστές υπάρχουν στην Κρήτη; (Εδά: τώρα. Ντελόγο: αμέσως. Γιάε: πρόσεξε. Σάλεβε: πήγαινε. Ε.Δ.Α. Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά).

Τι μπορεί να κάνει κάποιος ηλικιωμένος όταν θέλει

Σκαρφάλωσε στο Έβερεστ στα 73 της χρόνια!

Η Γιαπωνέζα Tamae Watanabe... δεν δείχνει σε καμία περίπτωση να έχει «συμφιλιωθεί» με την ηλικία της, ενώ στην προτροπή όλων να μένει στο σπίτι κάνοντας κάποιο εργόχειρο, εκείνη... σκαρφαλώνει στις ψηλότερες κορυφές του κόσμου!
Πιο συγκεκριμένα, η 73χρονη «σούπερ γιαγιά» έσπασε πριν από λίγες μέρες το ρεκόρ ως «η γηραιότερη γυναίκα στον κόσμο που ανέβηκε στο Έβερεστ».
Η τολμηρή Tamae έφτασε στα 8.850 μέτρα μαζί με τέσσερα μέλη της ομάδας του Συλλόγου «China Tibet Mountaineering Association», ενώ η εν λόγω είδη έκανε αμέσως το γύρο του κόσμου, προκαλώντας ιδιαίτερη εντύπωση.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η εν λόγω «γιαγιά» έσπασε προηγούμενο δικό της ρεκόρ, το οποίο είχε πετύχει 10 χρόνια νωρίτερα, στην ηλικία των 63 ετών. «Οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ καλές.

Άλλωστε ο Μάιος είναι ο ιδανικός μήνας για κάποιον που θέλει να αναρριχηθεί στο Έβερεστ. Η εμπειρία είναι μοναδική είτε κάνεις κάποιο ρεκόρ είτε όχι», λέει με υπερηφάνεια η Tamae σχετικά με τον «άθλο» της, ενώ ο αρχηγός της ομάδας κ. Ang Tshering συμπληρώνει: «Δεν το βάζει εύκολα κάτω παρά τις προτροπές της οικογένειάς της να σταματήσει τα επικίνδυνα σπορ!

 Πραγματικά το λέει η καρδιά της και νομίζω βάζει σε όλους μας τα γυαλιά... Θέλει να είναι μια γιαγιά διαφορετική από τις άλλες και -νομίζω- το πετυχαίνει και με το παραπάνω. Είναι παράδειγμα προς μίμηση για το θάρρος, την υπομονή και την επιμονή της».

ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρη τη δύση είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρέσυρε στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη.
“Η Γαλλία είναι τόσο λίγο αυτάρκης, όσο και η οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης ή του πλανήτη.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, πρέπει να είναι ανταγωνιστική ή, καλύτερα, να γίνει ξανά. Κάτι τέτοιο μπορεί να το πετύχει, εντός της Ευρωζώνης, είτε με τη βοήθεια της εσωτερικής υποτίμησης (μειώσεις μισθών), είτε με ένα «άγριο» πρόγραμμα λιτότητας, όπως αυτό που εφαρμόζεται στην Ελλάδα.

Εάν η Γαλλία αποφασίσει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, τότε ο Hollande διακινδυνεύει έναν εμφύλιο πόλεμο, μέσα από εκτεταμένες κοινωνικές αναταραχές. Η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα του νέου προέδρου της είναι να εγκαταλείψει αμέσως τη ζώνη του ευρώ, να υιοθετήσει ξανά το φράγκο και να το αφήσει να υποτιμηθεί όσο περισσότερο γίνεται.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Γαλλία να κερδίσει ξανά την εξαγωγική ισχύ της, την οποία έχει χάσει εντελώς, καθώς επίσης ο πρόεδρος της να αποφύγει τη μάχη εναντίον της αριστεράς - επίσης, την μη τήρηση των προεκλογικών του υποσχέσεων” (W.Hankel - Γερμανός διδάκτορας, καθηγητής οικονομικών και ειδικός στο συνάλλαγμα).


ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Η.Π.Α.

Άνοιξη, Μάης του 2012 - με την ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε μία καταστροφική ύφεση, για πέμπτη συνεχή χρονιά.

Η ανεργία καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αυξάνονται γεωμετρικά, το χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, η αγορά ακινήτων υποφέρει, η βιωσιμότητα των τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από προβληματική, η απαισιοδοξία των Ελλήνων είναι στο ζενίθ της και οι ελπίδες από τον τουρισμό αρχίζουν να μαραίνονται.

Μετά από δύο χρόνια μειώσεων των μισθών, περιορισμού του κοινωνικού κράτους και διαδοχικών φορολογικών αυξήσεων,επικρατεί πλέον μία «διαρθρωτική κούραση» - μία απροθυμία δηλαδή για την αποδοχή νέων μέτρων, με βάση τα οποία θα μπορούσε ίσως η χώρα να ξεφύγει από την κρίση. Οι οικονομολόγοι, Έλληνες και ξένοι, δεν βλέπουν καμία προοπτική για το μέλλον – παρά τις τεράστιες δοκιμασίες, στις οποίες έχουν υποβληθεί οι Πολίτες.

Η Ευρώπη απειλεί, η Γερμανία παραμένει αμετακίνητη στη στείρα, αυτοκαταστροφική πολιτική, την οποία έχει επιβάλλει αυταρχικά σε όλη την ήπειρο, ενώ η ΕΚΤ έχει σπαταλήσει όλα της τα όπλα, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πολλοί Έλληνες αυτομαστιγώνονται, θεωρώντας το δυστυχώς αυτοκριτική – πρόθυμοι να αναλάβουν οι ίδιοι ολόκληρο το βάρος για τα δεινά της πατρίδας τους, μετά από τις διαδοχικές πλύσεις εγκεφάλου των ΜΜΕ και την τρομοκρατία που έχουν υποστεί.

Εν τούτοις, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί οι οποίοι, επηρεασμένοι από τη διαρκή «χειραγώγηση» τους εκ μέρους ορισμένων πολιτικών, με την «ευγενική συνδρομή» των ΜΜΕ, στα πλαίσια της προσπάθειας τους να ενοχοποιήσουν τους Πολίτες για τη χρεοκοπία, πιστεύουν πως αποκλειστικά υπεύθυνη για τα δεινά της χώρας είναι η φοροδιαφυγή.

 Οι λύσεις απελπισίας από τους «νοσταλγούς του παρελθόντος», του «δίκαιου» κομμουνισμού και της «συνετής» στρατιωτικής δικτατορίας, όπως, για παράδειγμα, η επιστροφή στη δραχμή και στον προστατευτισμό, συνεπικουρούμενες από τους ιδιοτελείς εχθρούς της νομισματικής ένωσης και τους υποστηρικτές των αγορών, αποκτούν όλο και μεγαλύτερα ερείσματα στον πληθυσμό της δύστυχης χώρας – η οποία έχει χάσει όλες τις ελπίδες για το μέλλον της, έχει απογοητευθεί από την απίστευτη διαφθορά της πολιτικής εξουσίας, καθώς επίσης των έντονα «διαπλεκομένων» ΜΜΕ, αναζητάει με αγωνία έναν καινούργιο προσανατολισμό, έχει εξευτελιστεί διεθνώς, βιώνει το ναδίρ της αυτοπεποίθησης και δεν διακρίνει καμία απολύτως προοπτική.

Στα πλαίσια αυτά, όταν απεγνωσμένα η Ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τις πρόωρες εκλογές, «εισπράττει το λογαριασμό»: το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα για τα κόμματα εξουσίας, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – μία πλήρης κομματική καταστροφή. Τα εκβιαστικά διλήμματα που ακολουθούν, όπως οι προσπάθειες να προκληθεί στο πλήθος ο φόβος της ακυβερνησίας, έτσι ώστε να υποχρεωθεί να αλλάξει την ψήφο και τις επιλογές του στις νέες εκλογές, δεν φαίνεται να ευδοκιμούν – αφού ο φόβος έχει ξεπεράσει προ πολλού τα ανώτατα όρια, με αποτέλεσμα να μην έχει πλέον καμία επίδραση στα θύματα του.

Η Ελλάδα ευρίσκεται στα όρια του χάους, με την ολοκληρωτική καταστροφή «προ των πυλών» – γεγονός όμως που τρομάζει κυρίως τους διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι φοβούνται την τιμωρία, καθώς επίσης τη διεθνή κοινότητα, η οποία φοβάται τους δικούς της Πολίτες. Πλέον, όχι τους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι φαίνεται να έχουν «διαβεί το Ρουβίκωνα» – να έχουν πάρει δηλαδή εν γνώσει τους μία ριψοκίνδυνη, πατριωτική και ώριμη απόφαση, χωρίς επιστροφή. 

Τρομοκρατημένη η Ευρώπη και ολόκληρος ο πλανήτης, μετά τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα οφείλει το τετραπλάσιο σχεδόν του ΑΕΠ της (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, συν τον ELA-δανεισμό από την ΕΚΤ – συνολικά περί το 1 τρις €), το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δεν θα πληρωθεί, αφού καταδικάστηκε άδικα στη χρεοκοπία, ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να αντιδράσει.

Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό «κατασκεύασμα» της δύσης είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρασύρει στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι πλουσιότερες, αφού αυτές θα χάσουν τελικά τις απαιτήσεις τους (τα δάνεια που έχουν δώσει σε όλες τις υπόλοιπες).

 Στο τέλος, αν και πρόκειται για μία υπερβολή, ίσως καταρρεύσει ακόμη και το ίδιο το χρηματοπιστωτικό σύστημα…….αυτό που ουσιαστικά εξασφάλισε την «ηγεμονία» της δύσης σε ολόκληρο τον πλανήτη, μετά από 200 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας του – μία μάλλον τρομακτική προοπτική.

Εν τούτοις, 15 περίπου χρόνια πριν, παρά το ότι ο πλανήτης δεν ήταν τόσο δικτυωμένος όσο σήμερα, ενώ δεν υπήρχαν τα χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής σε αυτήν την έκταση, η κρίση της Ασίας μεταφέρθηκε αστραπιαία στη Ρωσία και στη Λατινική Αμερική – οδηγώντας πολλές χώρες στη χρεοκοπία, καθώς επίσης το «σύστημα» στα όρια του.

Επομένως, τα παραπάνω δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ουτοπικές προβλέψεις – αν και θα ήταν καλύτερα για όλους μας. Συνεχίζοντας, τα ξένα ΜΜΕ επιμένουν στην (αυτο)καταστροφική τους αναφορά για την Ελληνική κρίση, με πρώτο και καλύτερο το Spiegel το οποίο, με τον «κατάπτυστο» τίτλο «Αντίο Ακρόπολη», γράφει τα εξής: “Ενώ τα διεφθαρμένα παλαιά κόμματα της χώρας προσπαθούσαν ανεπιτυχώς, για πολλές ημέρες, να συγκροτήσουν μία νέα κυβέρνηση, ένας νεαρός πολιτικός, περιστοιχισμένος από μία άγρια «συλλεκτική κίνηση» τροτσκιστών, αναρχικών και αριστερών σοσιαλιστών, κυριαρχεί στα γεγονότα…...

Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει την Ελλάδα να παραδώσει το ευρώ…...Εάν τυχόν εγκαταλείψει η χώρα οικιοθελώς το ευρώ (δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα), τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα οικονομικά επακόλουθα θα είναι τεράστια – κυρίως για τους Έλληνες, αλλά επίσης για την υπόλοιπη Ευρώπη….


Εάν η Ελλάδα θελήσει να κρατήσει με κάθε θυσία το ευρώ, θα παραμείνει εξαρτημένη από τη διεθνή κοινότητα για πολλές δεκαετίες. Εάν όμως η χώρα υιοθετήσει το δικό της νόμισμα, θα μπορούσε να αποφασίζει μόνη της για το (δυσοίωνο) μέλλον της….

 Την ίδια στιγμή βέβαια, ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα αποτελούσε ένα ισχυρό μήνυμα για τις υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες, ένα μήνυμα που θα έλεγε: η Ευρώπη δεν εκβιάζεται. Εάν όμως η Ευρώπη συμβιβαστεί, τότε θα πάψουν και οι υπόλοιπες χώρες να εφαρμόζουν την πολιτική λιτότητας.

Στην περίπτωση αυτή, τα δημόσια χρέη θα συνεχίσουν να αυξάνονται, οι επενδυτές θα εγκαταλείψουν το ευρώ και η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει”. Πειραματόζωο λοιπόν της Γερμανίας……Ανεξάρτητα από αυτό, με ένα ατύχημα (μαζική «επίθεση» των καταθετών στις τράπεζες κλπ.) να είναι πιθανότερο από ποτέ, η Ελλάδα οδηγείται σε επαναληπτικές εκλογές – στις οποίες κανένας δεν ξέρει αν προλάβει να φτάσει «σώα και αβλαβής».

 Δυστυχώς τα κόμματα της πλειοψηφίας δεν καταφέρνουν ούτε αυτή την ύστατη στιγμή να συνεννοηθούν – ενώ η προηγούμενη συγκυβέρνηση, έντονα προβληματισμένη (εάν όχι πανικόβλητη), φαίνεται να έχει υπογράψει τέτοια «ενδοτικά» χαρτιά, για τα οποία θα μπορούσε να κάνει τα πάντα, αρκεί να μην αποκαλυφθούν στο λαό.

Αν και η κοινότητα της δύσης, τρομοκρατημένη όσο ποτέ από την επικίνδυνα «απασφαλισμένη» ελληνική βόμβα μεγατόνων, φαίνεται να αλλάζει απόψεις («επιθυμούμε την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ», ανακοινώνει επίσημα η κυρία καγκελάριος), «ο κύβος έχει πλέον ριφθεί» - με εντελώς απρόβλεπτα αποτελέσματα για το μέλλον.

ΠΗΓΗ:http://www.sofokleous10.gr/

Πράσινη Ενέργεια, όχι.... πράσινα άλογα

Πράσινη Ενέργεια από τα έγκατα της γής που θα μπορούσε να καλύψει μέχρι και 2.000 Μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 1/5 των αναγκών της Ελλάδας σε ρεύμα, θα μπορούσε να παραχθεί από το πλήθος των θερμών πηγών που υπάρχουν διάσπαρτες στις χερσαίες αλλά και στις νησιώτικες περιοχές της χώρας μας, όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα που έγινε από το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) η οποία δημοσιεύθηκε στην Επιστημονική Επιθεώρηση «Geothermics».

«Υπάρχουν περισσότερες από 15 μεγάλες θερμές πηγές στη χώρα μας που μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε γεωθερμικά, ώστε όχι μόνο να παράγουμε θερμότητα και να ζεσταινόμαστε τον χειμώνα, αλλά...

...και για να παράγουμε ηλεκτρισμό καλύπτοντας το 1/5 των αναγκών της Ελλάδας που φθάνουν τα 10.000 μεγαβάτ», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Δημήτρης Μενδρινός, μεταλλειολόγος - μηχανικός, επιστημονικός συνεργάτης του ΚΑΠΕ σε θέματα Γεωθερμίας. «Για παράδειγμα, μία θερμή πηγή όπου η θερμοκρασία του νερού σε μεγάλο βάθος μπορεί να ξεπερνά τους 150 και 200 βαθμούς Κελσίου είναι δυνατόν να μας δώσει ηλεκτρική ενέργεια 10 ή και 20 μεγαβάτ. Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι η συγκεκριμένη πηγή μπορεί να ηλεκτροδοτήσει μέχρι και 2.000 σπίτια μιας πόλης, καθώς ένα τυπικό διαμέρισμα καταναλώνει κατά μέσο όρο ηλεκτρική ενέργεια περίπου 5 κιλοβάτ», προσθέτει ο κ. Δ. Μενδρινός. Μάλιστα, στο νησί της Μήλου, οι θερμές πηγές που υπάρχουν σε βάθος μέχρι και 1,5 χλμ. μπορούν να προσφέρουν ηλεκτρική ισχύ 150 μεγαβάτ. Λίγο πιο ανατολικά, στη Νίσυρο, έχουν εντοπιστεί δύο πηγές σε βάθος 1.370 μέτρων και 1.710 μέτρων αντίστοιχα, όπου το νερό έχει θερμοκρασία μεγαλύτερη από 300 βαθμούς Κελσίου.

Η ηλεκτρική ισχύς που μπορεί να παραχθεί από τις πηγές αυτές αγγίζει τα 50 μεγαβάτ και ήδη έχουν γίνει ισάριθμες γεωτρήσεις για την κάλυψη αναγκών θέρμανσης και ηλεκτροδότησης. Οι Έλληνες ειδικοί χρησιμοποίησαν γεωθερμόμετρα και υπολόγισαν το μέγεθος της ισχύος που κρύβουν οι θερμές πηγές βαθιά μέσα στη Γη, χωρίς να παραστεί ανάγκη να κάνουν γεωτρήσεις στον φλοιό της Γης. «Σε σχέση με το μέγεθός της, η Ελλάδα είναι πολύ πλούσια σε θερμές πηγές που μπορούν να αξιοποιηθούν γεωθερμικά.

Αυτό οφείλεται τόσο στο είδος και την ηλικία των πετρωμάτων στο υπέδαφος όσο και στην υποβύθιση της αφρικανικής λιθοσφαιρικής πλάκας κάτω από την ευρωπαϊκή στην περιοχή του Αιγαίου, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του λεγόμενου ηφαιστειακού τόξου πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια».

Οι θερμές πηγές σχηματίζονται σε μεγάλο βάθος, που μπορεί να ξεπερνά τα 2 χιλιόμετρα στον φλοιό της Γης. Εκεί διεισδύει το βρόχινο ή το θαλασσινό νερό διαπερνώντας πόρους ή ρωγμές στα πετρώματα και ζεσταίνεται από την πολύ υψηλή θερμοκρασία. Στο βάθος αυτό η θερμοκρασία του νερού μπορεί να φθάνει από 100 βαθμούς Κελσίου μέχρι και 350.

 Ο λόγος που δεν εξατμίζεται το νερό (το σημείο βρασμού και εξάτμισης είναι οι 100 βαθμοί Κελσίου) οφείλεται στη μεγάλη ατμοσφαιρική πίεση που υπάρχει βαθιά στο υπέδαφος. Από τα 2 χιλιόμετρα, το νερό στη συνέχεια ανεβαίνει προς τα πάνω λόγω του ειδικού βάρους του και ξεπροβάλλει στο έδαφος.

Ανάλογα με την πηγή από την οποία προέρχεται, μόλις αναβλύσει στην επιφάνεια, η θερμοκρασία του μπορεί να κυμαίνεται από 30 μέχρι και 90 βαθμούς Κελσίου.

 Στην Ελλάδα οι θερμές πηγές δημιουργήθηκαν σε πετρώματα ηλικίας από 55 εκατομμύρια χρόνια, όπως στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, μέχρι και 1,8 εκατομμύρια χρόνια, όπως είναι αυτά σε νησιώτικες περιοχές, απο το Σουσάκι και τη Μήλο μέχρι τη Σαντορίνη και τα Δωδεκάνησα. 

Ρεπορτάζ : Στέφανος Κρίκκης (από ΤΑ ΝΕΑ)

Ποιος ήταν ο Στέλιος Κυριακίδης

ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ , KAMIA OΔΟ με ΤΟ ΟΝΟΜΑ του ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ???

θα επρεπε ομως... διαβαστε να παθετε σοκ :

Στην Πάφο γεννήθηκε, σαν σήμερα. Στις 4 Μαϊου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια. Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό.
Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936! Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει και μετακομίζει στο Χαλάνδρι.
Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να βγάλει το μεροκάματο. Τα' μπλεξε ο πόλεμος μετά. Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός, έτσι και η οικογένειά του. Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει. Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930, να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός.
 Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια. Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει!

Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική. Στην Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε. Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική;

Με τι λεφτά; Μαζεύει και πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ' επιστροφής».

 Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο! «Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα» Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής - κι ακόμα φημισμένος - ήταν αυτός της Βοστώνης.

Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς. Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε: «Δεν μπορείς να τρέξεις.». - Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ ενώ έκανα τόσο ταξίδι; - Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά χιλιόμετρα.

Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου. Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα.». Αρχίζει ο αγώνας. 20 Απριλίου 1946 ήτανε.

Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και πατούσε καλύτερα. Στο 40 χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο. Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ! Παραμιλούσε η Αμερική. «Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου, ο Κυριακίδης για έναν λαό»

 Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι. Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από το Runner's World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα. Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου.

Πώς έχασες απ' αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;». Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία...».

Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα». «Δεν θέλω τίποτα για μένα, μόνο για τους Έλληνες που λιμοκτονούν» Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν.

Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει». Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν.

Μόλις βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η βοήθεια στην Ελλάδα. Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν. Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή.

Όλες οι αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην τσακισμένη Ελλάδα. Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή! Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ' αυτόν τον τεράστιο Έλληνα.

Την μέρα που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαϊου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί. Είχαν φτάσει απ' όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον ευχαριστήσουν. Εκείνη τη μέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε ξανά η Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο γεγονός για τον τόπο ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια.

Ο Κυριακίδης έδωσε χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του. Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο. Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε χρόνια μετά όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά). Με διαμάντι!

Μέσα σ' αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο κέντρο του ένα διαμάντι! Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες φιλάθλους.

Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του, έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray.

 Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε στην εποχή του. Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι.

 Κι ας έκανε, πέρα απ' όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι τρομερά δύσκολο.

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΘΟΛΩΤΟΣ ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ

ΣΟΚ ! ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΘΟΛΩΤΟΣ ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΥΘΗΤΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ !

Αμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός βρέθηκε στη Μεσσηνία-Άνω του ενός δισ. ευρώ εκτιμάται μόνο η αξία των χρυσών κτερισμάτων!!!

Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!! Ναι όσο απίστευτο και να φαίνεται, βρέθηκε ο θολωτός τάφος του θρυλικού Βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης, Αριστόδημου, ο οποίος για αιώνες τώρα ήταν βασική επιδίωξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και εκατοντάδων επίδοξων θησαυροκυνηγών, οι υποίοι είχαν κυριολεκτικά ανασκάψει την ανατολική πλευρά του ιερού όρους της Μεσσηνίας, Ιθώμη, όπου κατά τον Παυσανία είχε ταφεί ο εν λόγω βασιλιάς.

Πολλοί πίστευαν από τα παλαιότερα χρόνια, ότι ο τάφος του Αριστόδημου ο οποίος είχε θυσιάσει την κόρη του,σύμφωνα με χρισμό του μαντείου των Δελφών, προκειμένου να απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες, ότι βρίσκεται κοντά στο χωριό Αριστοδήμειο της Ιθώμης και για το λόγο αυτό έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα του θρυλικού βασιλιά.

Νεότερες μελέτες ιστορικών είχαν αποφανθεί ότι ο περιβόητος τάφος με τους αμύθητους θησαυρούς, βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού "Βαλύρα", όπου κατά την ιστορία διάβηκε ο λυράρης της αρχαιότητας Θάμυρις και συνέβη το γνωστό περιστατικό της ρίψης της λύρας στο νερό μετά της τύφλωσή του από τις εννέα Μούσες.

Έκτοτε η περιοχή αυτή οργώνονταν κατά καιρούς από λαθροανασκαφείς, οι οποίοι εφοδιασμένοι με ανιχνευτές μετάλλων προσπαθούσαν τις νύχτες να εντοπίσουν τον θησαυρό που θα τους έκανε βαθύπλουτους.

Εις μάτην όμως, γιατί παρά τις δεκάδες τρύπες που δημιούργησαν σκάβοντας, ο θησαυρός ήταν αδύνατον να εντοπιστεί.Όμως όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος, όπως λέει και ο σοφός λαός. Και η στιγμή που ήρθε ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής που αγαπούν την πολιτιστική παράδοση της περιοχής τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την προστατεύσουν και να την προβάλουν.

Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!! Η ομάδα αυτή των ανθρώπων του πολιτισμού της Ιθώμης, αξιοποιώντας αρχαίες γραφές σύμφωνα με τις οποίες, κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού ΄΄Βαλύρα" ή κατά την σύγχρονη ονομασία "Μαυροζούμενα", υπάρχει η πύλη του Άδη, εκεί που δηλαδή περνούσαν οι ψυχές των αποθανόντων για τον άλλο κόσμο στην αρχαιότητα, την εντόπισαν έχοντας ο βοηθό τους την σύγχρονη τεχνολογία GPS και έφθασαν μετά από πολύ κόπο στο επίμαχο σημείο, καθώς ήταν καλυμμένο από οργιώδη βλάστηση και μια πέτρινη πλάκα η οποία είχε ελαφρώς μετακινηθεί στο διάβα των αιώνων.

Η είσοδος στην φερόμενη ως πύλη του Άδη άφησε την ερευνητική ομάδα εμβρόντητη καθώς βρέθηκαν σε μια φυσική σπηλιά,διαστάσεων εδάφους 7,63 Χ 8,45 m , η οποία περίτεχνα είχε μετατραπεί σε υπόγειο θολωτό τάφο.

Στο βορινό μέρος υπάρχει μαρμάρινος τάφος με την επιγραφή "Αριστοδήμω Μεσσηνίων Βασιλεί" , ο οποίος είναι ανέγγιχτος και τριγύρω διάφορα ειδώλια από ατόφιο χρυσάφι, λήκυθοι οι οποίες περιέχουν χρυσαφένια ομοιώματα κλώνων ελιάς, χρυσαφένια κτερίσματα και χρυσοελεφάντινο αγαλματίδιο του Ιθωμάτα Διός.

Αμέσως η ομάδα ενημέρωσε τις αρχές ασφαλείας του νομού,τον καθηγητή αρχαιολογίας κ.Πέτρο Θέμελη οποίος κατέφθασε αμέσως από την Αρχαία Μεσσήνη, τον υπουργό Πολιτισμού και τις δικαστικές αρχές, προκειμένου να προστατευθεί πάση θυσία ο μεγάλος και ανεκτίμητος αυτός θησαυρός.

Σύμφωνα με μεταλλειολόγο που συμμετείχε στην ομάδα, η αξία σε χρυσό των ευρημάτων εκτιμάται σε περίπου ένα δισ. ευρω, ενώ συμπεριλαμβανομένης της αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής τους αξίας, κατά τον κ.Θέμελη, τούτη ανέρχεται στο 100/πλάσιο!!!

Το περιστατικό αυτό που συνέβη λίγο πριν το μεσημέρι εχθές Σάββατο, σύμφωνα με ασφαλείς και καλά διασταυρωμένες πληροφορίες μας, έχει προκαλέσει σεισμό στο κυβερνητικό επιτελείο. Ήδη η περιοχή έχει περικυκλωθεί από ένοπλους άνδρες της ασφάλειας, οι οποίοι καμουφλάρονται σε κάθε σημείο πρόσβασης στην περιοχή για την πιθανότητα ληστείας.

Ακόμα έχουν επιστρατευθεί και σύγχρονα συστήματα δορυφορικής παρακολούθησης που διέθεσε το υπουργείο άμυνας. Σύντομα θα επανέλθουμε στο μεγάλο αυτό θέμα με νεότερα στοιχεία και λεπτομέρειες.

Πηγή: diadrastiko.blogspot.com

13 σίγουρες ενδείξεις ότι θα ζήσεις περισσότερο

Στον 20ό αιώνα, το προσδόκιμο... ζωής αυξήθηκε κατά 30 χρόνια 

H μεγαλύτερη αύξηση στα 5.000 της ανθρώπινης ιστορίας.

Επίσης, οι «αιωνόβιοι» -οι άνθρωποι δηλαδή... τριψήφιας ηλικίας- δεν αποτελούν πια κλαμπ για ελάχιστα εκλεκτά μέλη, αφού αυξήθηκαν κατά 51% από το 1990 μέχρι το 2000.

Πού οφείλονται αυτές οι αυξήσεις; Όπως πιθανότατα «μαντεύεις», στην πρόοδο της ιατρικής και στον τομέα της εκπαίδευσης, πρόληψης και αντιμετώπισης των ασθενειών.

Αυτό που μάλλον δεν φαντάζεσαι όμως, είναι ότι μερικές φαινομενικά ασήμαντες καθημερινές συνήθειες ή παρελθοντικά γεγονότα μπορούν να επηρεάσουν το χρόνο ζωής μας.

Το Prevention σού παρουσιάζει τα τελευταία επιστημονικά συμπεράσματα για τη μακροζωία και πώς θα την εξασφαλίσεις.

1. Η μητέρα σου σε γέννησε σε νεαρή ηλικία
Αν ήταν νεότερη από 25 χρονών, έχεις διπλάσιες πιθανότητες να φτάσεις τα 100 απ' ό,τι κάποιος που γεννήθηκε από μεγαλύτερη μητέρα, σύμφωνα με έρευνα του Παν/μίου του Σικάγο. Οι ειδικοί θεωρούν πως τα ωάρια μιας νεαρής γυναίκας είναι «καλύτερα», γι' αυτό δίνουν και υγιέστερα νεογνά.


2. Πίνεις τσάι
Τόσο το μαύρο όσο και το πράσινο τσάι περιέχουν κατεχίνες, ουσίες οι οποίες προστατεύουν την καρδιά. Σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν 40.500 Ιάπωνες, άντρες και γυναίκες, εκείνοι που έπιναν 5 ή περισσότερα φλιτζάνια πράσινο τσάι την ημέρα συγκέντρωσαν τις λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή πάθηση ή εγκεφαλικό.

Επίσης, άλλες παλαιότερες έρευνες σχετικά με το μαύρο τσάι είχαν δείξει παρόμοια αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, χρειάζεσαι 1 με 2 φλιτζάνια τη μέρα για να αρχίσεις να προστατεύεις και να «ανακουφίζεις» την καρδιά σου. Εκτός από τα έτοιμα προϊόντα που θα βρεις στο εμπόριο, μπορείς να το φτιάξεις και μόνη σου.

Σ' αυτή την περίπτωση, καλό θα ήταν να το πιεις «φρέσκο», μόλις λίγα λεπτά μετά την παρασκευή του. Τέλος, αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που το απολαμβάνουν προσθέτοντας γάλα, καλό είναι να αλλάξεις συνήθειες.

Κι αυτό γιατί, κάποιες παλαιότερες έρευνες, έχουν δείξει ότι και το γάλα ελαττώνει τις ευεργετικές επιδράσεις του τσαγιού στο καρδιαγγειακό μας σύστημα. Περιορίσου λοιπόν στο να εμπλουτίσεις τη γεύση του με μερικές σταγόνες λεμόνι ή λίγο μέλι.

3. Προτιμάς το περπάτημα
Τα γυμνασμένα άτομα, -εννοώντας και όσους περπατάνε 30' τη μέρα- έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο από εκείνα που κάνουν καθιστική ζωή, άσχετο με το πόσο λίπος έχουν, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα σε 2.063 άντρες και γυναίκες.

 Παρομοίως, οι υπέρβαρες γυναίκες μπορούν να βελτιώσουν την υγεία της καρδιάς τους προσθέτοντας έστω και 10' σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ρουτίνα τους, εννοώντας το γρήγορο βάδισμα και όχι το πλύσιμο των πιάτων.

Οπότε, κάνε καθημερινή σου συνήθεια έναν μικρό περίπατο, π.χ. ξεκινώντας λίγο νωρίτερα για να πάρεις το παιδί απ' το σχολείο - δεν είναι δα και ο άθλος του Ηρακλή.

4. Έχεις υπάρξει φοιτήτρια
Πρόσφατη έρευνα του Harvard έδειξε πως τα άτομα, τα οποία έχουν μεγαλύτερη από τη 12ετή βασική εκπαίδευση (ακόμα κι αν φοίτησαν μόνο 1 χρονιά σε Ανώτερη ή Ανώτατη Σχολή ή είχαν ακολουθήσει οποιαδήποτε μετεκπαίδευση) ζουν κατά μέσο όρο 18 μήνες περισσότερο συγκριτικά με εκείνα τα οποία έχουν λιγότερα χρόνια εκπαίδευσης.

 Για ποιο λόγο μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Καταρχάς, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως όσο περισσότερο μορφώνεσαι τόσο λιγότερες οι πιθανότητες να καπνίσεις ή να ακολουθήσεις άλλες βλαβερές συνήθειες (π.χ. αλκοόλ).

Συγκεκριμένα, μόνο ένα 10% φοιτητών (που όμως δεν τελείωσαν τις ανώτατες σπουδές τους) κάπνιζε, σε αντίθεση με ένα 35% που περιορίστηκε στο απολυτήριο Λυκείου (ή Γυμνασίου). Προφανώς δεν έχουν δει ποτέ γιατρό να καπνίζει, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

5. Έχεις δυνατά πόδια
Το δυνατό κάτω μέρος του κορμού μεταφράζεται σε καλή ισορροπία, ευλυγισία και αντοχή.
Όσο μεγαλώνεις, αυτοί είναι οι παράγοντες-κλειδιά, που θα μειώσουν τον κίνδυνο πτώσεων και τραυματισμών - ιδίως καταγμάτων των ισχύων, που συχνά οδηγούν σε γενικότερη κατάρρευση της υγείας (έως και ένα 20% των ασθενών πεθαίνουν μέσα στο επόμενο έτος από τις επιπλοκές).

Οι χαλαροί μηροί είναι η Νο 1 ένδειξη σωματικής αδυναμίας στα γεράματα. Για να τους δυναμώσεις ακολούθησε την άσκηση «καρέκλα φάντασμα»: Στάσου όρθια με την πλάτη να ακουμπάει στον τοίχο.

Σιγά σιγά περπάτησε τα πόδια μπροστά και χαμήλωσε την πλάτη σου μέχρι να φτάσεις σε καθιστή στάση, προσέχοντας ώστε τα γόνατα να μην είναι πιο μπροστά από τις πατούσες και η βάση της πλάτης σου να ακουμπάει στον τοίχο.

Μείνε σ' αυτήν τη στάση μέχρι οι μηροί σου να φωνάξουν «Φτάνει!». Επανάλαβε καθημερινά, αυξάνοντας το χρόνο παραμονής μερικά δευτερόλεπτα κάθε φορά.

6. Καταναλώνεις... τα σκούρα
Μαύρο σταφύλι, μούρα, κόκκινο κρασί: Και τα τρία έχουν πλούσιο, βαθύ χρώμα από την πολυφαινόλη, ένα αντιοξειδωτικό που προστατεύει από καρδιακά επεισόδια, ακόμα και από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με νεότερη έρευνα.

Οι πολυφαινόλες διατηρούν τα καρδιακά αγγεία υγιή. Ό,τι είναι καλό για τη στεφανιαία αρτηρία είναι επίσης καλό για τα εγκεφαλικά αγγεία.

Παλαιότερη έρευνα σε πειραματόζωα έδειξε ότι μαύρα σταφύλια μπορούν να βελτιώσουν την εγκεφαλική λειτουργία, ενώ πιο πρόσφατη σε ανθρώπους έδειξε πως 1 φλ. βατόμουρα καθημερινά δυναμώνει τη μνήμη.

7. Είχες φυσιολογικό βάρος στην παιδική ηλικία
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Journal of Pediatrics και παρακολούθησε 137 Αφροαμερικάνους από τη γέννηση μέχρι τα 28 τους χρόνια, συμπέρανε ότι τα παιδιά που είναι υπέρβαρα στα 14, έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2 μεγαλώνοντας.

Επιπλέον, οι ενήλικες με διαβήτη αντιμετωπίζουν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις από εκείνους που δεν πάσχουν από ζάχαρο σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιάς.


8. Δεν τρως χάμπουργκερ
Μερικά χοιρινά ή μοσχαρίσια μπιφτέκια στο μέγεθος της παλάμης μια στο τόσο δεν είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά αν καταναλώνεις περισσότερο από 500 γραμμ. κόκκινο κρέας την εβδομάδα, κινδυνεύεις περισσότερο από καρκίνο του εντέρου, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που διενήργησε ο Αμερικανικός Οργανισμός για την Έρευνα του Καρκίνου.

Οι πιθανότητες αυξάνονται κατά 42% με κάθε μερίδα 100 γραμμαρίων επεξεργασμένου κρέατος (π.χ. αλλαντικά) που καταναλώνουμε καθημερινά, συμπέρανε η μελέτη.

Χωρίς να είναι σίγουροι γιατί το κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας είναι τόσο βλαβερό, οι επιστήμονες έχουν ξεχωρίσει ως έναν από τους κύριους υπόπτους τα καρκινογόνα που σχηματίζονται όταν ψήνεται στο γκριλ ή γίνεται καπνιστό ή όταν του προσθέτουμε συντηρητικά.

Οπότε, απόλαυσε με την ησυχία σου εκείνο το hot dog στο σινεμά, αλλά μην το κάνεις καθημερινή συνήθεια. Και όταν βάζεις κόκκινο κρέας στο γκριλ, φρόντισε να το έχεις μαρινάρει προηγουμένως, να το έχεις κόψει κομματάκια και να το γυρνάς συχνά πάνω στη σχάρα - όλα αυτά εμποδίζουν τη δημιουργία καρκινογόνων.
Στο φούρνο, διατήρησε τη θερμοκρασία κάτω από 200 0C. 9. 


Δεν έχεις οικιακή βοηθό
Απλά σκουπίζοντας, σφουγγαρίζοντας ή πλένοντας τα παράθυρα για λίγο περισσότερο από 1 ώρα, ένα μέσο άτομο μπορεί να χάσει 285 θερμίδες, μειώνοντας τις πιθανότητες θανάτου κατά 30%, σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε σε 302 εθελοντές.

10. Έχεις καλούς φίλους...
Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις δρουν σαν οδοστρωτήρας απέναντι στο άγχος. Και μόνο η αίσθηση ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για σένα, σου κάνει καλό ψυχικά και σωματικά, αφού το χρόνιο άγχος εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα και επιταχύνει τη γήρανση των κυττάρων, αφαιρώντας 4 με 8 χρόνια από τη ζωή μας, σύμφωνα με σχετική έρευνα.

Μόνο που εδώ χρειάζεσαι φίλους που να μπορείς να τους μιλήσεις χωρίς να σε κατακρίνουν ή κριτικάρουν, αλλιώς δώρον άδωρον.

11. ...και είναι υγιείς
Αν η παρέα σου έχει τα κιλάκια της (και κάτι παραπάνω) οι πιθανότητες να μπεις κι εσύ στο κλαμπ των υπέρβαρων αυξάνονται κατά 57% σύμφωνα με έρευνα της New England of Journal of Medicine.

Για να διατηρήσεις έναν υγιή τρόπο ζωής πρέπει να συναναστρέφεσαι με άτομα που σκοπεύουν στο ίδιο.

Οπότε, κράτησε τους αγαπημένους σου φίλους, αλλά βρες μια παρέα για το γυμναστήριο.

12. Λες «ναι» στις προκλήσεις
Τα άτομα με αυτοπειθαρχία και οργάνωση ζουν περισσότερο και κινδυνεύουν λιγότερο από Αλτσχάιμερ από τα λιγότερο συνεπή. Όταν καταφέρνουμε να εστιάσουμε σε ένα θέμα, ενεργοποιούμε περισσότερο τον εγκέφαλο.

Κράτα το μυαλό σου σε φόρμα, λοιπόν, θέτοντας προσωπικούς ή επαγγελματικούς στόχους και βάλε σκοπό να τους πραγματοποιήσεις μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Επίσης, δοκίμασε καινούργια πράγματα για να τροφοδοτείς τον εγκέφαλο με ερεθίσματα:

Αν είσαι φανατική της επιστημονικής φαντασίας, διάβασε μια βιογραφία, έτσι για αλλαγή, και την επόμενη, προσπάθησε να θυμηθείς τρία γεγονότα που έμαθες από το βιβλίο.

13. Απολαμβάνεις τη ζωή
Χρειάζεται να έχουμε θετική στάση κι ένα νόημα στη ζωή μας, να νιώθουμε ότι ανήκουμε κάπου.

Στη Σαρδηνία και την Οκινάουα, όπου σύμφωνα με στατιστικές οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, η σκληρή δουλειά είναι κυρίαρχο μέρος της ζωής τους, αλλά όχι πιο σημαντικό από το χρόνο που περνάνε με την οικογένειά τους, καλλιεργώντας το πνεύμα τους και φροντίζοντας τους άλλους.

Πηγή: http://tsekouratoi.blogspot.com

Το τζόγγινγκ προσθέτει χρόνια στη ζωή...

Το τζόγγινγκ έστω και επί μία ώρα την εβδομάδα μπορεί να προσθέσει χρόνια στη ζωή, αναφέρουν Δανοί ερευνητές.
Σε πολυετή μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως άνδρες και γυναίκες που τρέχουν συστηματικά ζουν κατά μέσον όρο 6 χρόνια περισσότερο.
 Το μεγαλύτερο όφελος παρέχει το τζόγγινγκ με «αργό ή μέσο ρυθμό» - αυτό που είναι αρκετά γρήγορο ώστε να λαχανιάζει λίγο ο δρομέας – και όχι αυτό στο οποίο εξωθεί ο δρομέας το σώμα του στα άκρα. Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Πέτερ Σνορ, καρδιολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Bispebjerg, «τα ευρήματά μας παρέχουν οριστική απάντηση στο ερώτημα εάν το τζόγγινγκ ωφελεί την υγεία.

Είδαμε με βεβαιότητα ότι το συστηματικό τζόγγινγκ χαρίζει μακροζωία – και το καλύτερο είναι πως δεν χρειάζεται να τρέχει κανείς πολύ για να αποκομίσει αυτό το όφελος». Τα ευρήματα βασίζονται σε 1.878 άντρες και γυναίκες τζόγκερς, που συμμετέχουν στην επονομαζόμενη Καρδιολογική Μελέτης της Κοπεγχάγης (CCHS).

Η μελέτη αυτή άρχισε το 1976 και διεξάγεται σε 20.000 εθελοντές, οι οποίοι είχαν ηλικία από 20 ετών και πάνω, όταν δήλωσαν συμμετοχή σε αυτήν. Ο δρ Σνορ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν τη θνησιμότητα από το 1976 έως το 2011 σε μία υποομάδα της CCHS που αποτελείται από 1.116 άνδρες και 762 γυναίκες λάτρεις του τζόγγινγκ.

Στα 35 χρόνια που μεσολάβησαν οι εθελοντές συμπλήρωναν σε τακτά χρονικά διαστήματα ερωτηματολόγια για το πόσο τζόγγινγκ έκαναν κάθε εβδομάδα και με τι ρυθμό έτρεχαν. Σε σύγκριση με τους μη δρομείς του κύριου πληθυσμού της CCHS, ο κίνδυνος θανάτου στη διάρκεια της 35ετίας για τους τζόγκερς ήταν μειωμένος κατά 44%.

Τα στοιχεία έδειξαν πως, αφού ελήφθη υπ’ όψιν η ηλικία, το τζόγγινγκ αύξανε το προσδόκιμο επιβίωσης των ανδρών κατά 6,2 χρόνια και των γυναικών κατά 5,6 χρόνια. Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι 1 έως 2,5 ώρες τζόγγινγκ με μέτριο ρυθμό την εβδομάδα, «χωρισμένο» σε 2 ή 3 προπονήσεις την εβδομάδα, είναι το ιδανικό για την μακροζωία. «Το όφελος του τζόγγινγκ μοιάζει με αυτό του αλκοόλ», εξήγησε ο δρ Σνορ, ο οποίος θα παρουσιάσει τη μελέτη στο συνέδριο EuroPRevent 2012 το οποίο θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο στο Δουβλίνο.

«Η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη σε όσους ασχολούνται με το τζόγγινγκ με μέτρο, παρά σε όσους δεν κάνουν καθόλου τζόγγινγκ ή σε όσους φτάνουν στα άκρα – ακριβώς όπως συμβαίνει και με το αλκοόλ.

Οι δρομείς πρέπει να έχουν ως στόχο να λαχανιάζουν λίγο, αλλά όχι να μην μπορούν να πάρουν ανάσα».

Ο δρ Σνορ πρόσθεσε ότι το τζόγγινγκ ωφελεί ποικιλοτρόπως την υγεία, αυξάνοντας την πρόσληψη οξυγόνου, την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τα επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης, και μειώνοντας ταυτοχρόνως τα επίπεδα της «κακής» (LDL) χοληστερόλης και την πίεση.

Επιπλέον, βελτιώνει την λειτουργία της καρδιάς και του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνει την οστική πυκνότητα και μειώνει την φλεγμονή και τον κίνδυνο παχυσαρκίας.

Ο δρ Σνορ δημοσίευσε πέρυσι άλλη μελέτη, που έδειξε ότι και η ποδηλασία μπορεί να χαρίσει μακροζωία, αυξάνοντας κατά 5 χρόνια το προσδόκιμο επιβίωσης.

Ωστόσο στην περίπτωση αυτή το όφελος παρατηρήθηκε σε όσους έκαναν ποδήλατο με πολύ γρήγορο ρυθμό.

Πηγή: http://himaira.blogspot.com

Η απίθανη γεωγραφία των ονομάτων

Από που προέρχεται και τι ρόλο μπορεί να παίξει το όνομα.

Γράφει ο ΑΠΕΛΛΗΣ Ζούμε σε έναν κόσμο, όπου το όνομα είναι το ήμισυ του παντός. Αν, μάλιστα, είναι ένα όνομα καλό και άξιο, τότε είναι το όλον της αρχής.
Η ονοματοδοσία είναι έμφυτη στον άνθρωπο και σύμφυτη με την απόκτηση της λογικής του.
Είναι στην πραγματικότητα μια συνέπεια της λογικής και της ανάγκης της να ξεχωρίζει τα πράγματα, ώστε να αναπτύσσει τη δομή της.
Για αυτό τα ονόματα είναι πάντα λογικά, ώστε να περιγράφουν αυτό που έχει καταχωρηθεί στη συνείδηση και να προσδιορίζουν με ακρίβεια αυτό το οποίο ονομάζουν. Το όνομα είναι γνώση για τον άνθρωπο.

Το όνομα μεταφέρει αυτόματα ιδιότητες και πληροφορίες. Το όνομα κάνει ένα πράγμα πιο οικείο, πιο γνώριμο και για αυτό το άγνωστο προκαλεί συνήθως ανασφάλεια και φόβο. Όταν δίνεις όνομα σε κάτι, είναι σαν να το κατέχεις αντιληπτικά, να το γνωρίζεις. Το όνομα ακόμη λειτουργεί και σαν μια εικόνα.

Μπορεί να γίνει μια εικόνα. Βλέπεις κανείς ένα γεράκι να πετάει και αυτόματα το όνομα του πτηνού έρχεται στο νου, ως μια ταξινομημένη αντιληπτική έννοια. Από την άλλη, το άκουσμα του ονόματος του γερακιού, προβάλλει αυτόματα στη φαντασία την αποθηκευμένη οπτική πληροφορία-εικόνα του πτηνού, που συνδέεται με το όνομα αυτό.

Η διαδικασία είναι ίδια, αν και ετερόστροφη. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα πράγματα, πλάσματα, ανθρώπους, καταστάσεις, αρκεί να είναι γνωστά. Πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι οι άνθρωποι αντιλαμβανόμενοι με διαφορετικό τρόπο και συνθήκες τα πράγματα, ή γνωρίζοντας τα μέσα από κάποια ειδικά χαρακτηριστικά τους, τους δίνουν ενίοτε διαφορετικά ονόματα, ακόμη και αν πρόκειται για τα ίδια πράγματα.

Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και με το όνομα της Ελλάδας και με το όνομα Έλληνες. Το ένα. λοιπόν, είναι, το πως ονομάζουμε εμείς τους εαυτούς μας και το δεύτερο είναι, πως ονομάζουν εμάς οι άλλοι.

Το παιχνίδι των ονομάτων είναι πολύ διασκεδαστικό, αλλά είναι κυρίως πολύ διδακτικό, γιατί μας επιτρέπει να διεισδύσουμε βαθιά στα «μυστικά» των ονομάτων, όπως αυτά παγιώθηκαν ως εναργείς έννοιες στις συνειδήσεις των λαών.

Θα μιλήσουμε βεβαίως για την Ελλάδα, αλλά θα ήθελα πρώτα να κάνουμε ένα γύρο στην Ευρώπη, διότι και εκεί τα ίδια συμβαίνουν. Μια απίθανη γεωγραφία ονομάτων, που όμως κρύβει πολλές αλήθειες. Ας πάμε πρώτα στην Γερμανία και στα ονόματα που της έχουν δώσει οι άλλοι λαοί.

Εμείς, οι Ιταλοί, οι Άγγλοι και άλλοι νότιοι, την αποκαλούμε Γερμανία, Germania, Germany. Ωστόσο, οι Ιταλοί λένε τους Γερμανούς Tedesco, μάλλον από τους Τεύτονες. Οι Γάλλοι αντίθετα την αποκαλούν Aleman, από τους Αλαμανούς, φυλή γερμανική. Οι υπόλοιποι βόρειοι την αποκαλούν γενικά με μια παραλλαγή του ονόματος Deutsch και το ίδιο ονομάζουν και οι Γερμανοί την χώρα τους, Deutschland την χώρα, Deutscher τον κάτοικο της, χωρίς να λείπουν και τα τοπικά ονόματα π.χ Bayer και Bayerisch= Βαυαρία και Βαυαρικό.

Οι ακριβολόγοι Γερμανοί δίνουν πάντα στα ονόματα χωρών και λαών τη σημασία τους. Προσθέτουν το land, όταν θέλουν να δείξουν την φυλετική πανάρχαια κτήση της γης. Η Ελλάδα για αυτούς είναι η Griechenland=Η γη των Γραικών.

Οι Deutsch, είναι οι γερμανοί, για την ακρίβεια είναι το κοινό όνομα που έχουν αποδεχθεί οι πολλές φυλές-κρατίδια των Γερμανών. Για αυτό προσθέτουν πάντα και το Bundes=Ενωμένο, πριν από το Bundestag και από το Bundes Republic Deutschland= Ενωμένη Δημοκρατία της Γερμανίας. Σε ό,τι αφορά την Γαλλία και τους Γάλλους, εμείς μόνοι τους ονομάζουμε στην ουσία Γαλάτες. Όλοι οι υπόλοιποι στην Ευρώπη, νότιοι και βόρειοι, με μια παραλλαγή του France-Francs, τους ονομάζουν Φράγκους.

Με το ίδιο μάλιστα όνομα ονομάζουν και οι Γάλλοι τη χώρα τους και έχουν κρατήσει το Caulloise μόνο για τη μάρκα των τσιγάρων. Οι Γερμανοί πάλι, ονομάζουν την Γαλλία Franc-Reich=Κράτος των Φράγκων και όχι Franc-land=Γη των Φράγκων. Εμείς, με το όνομα Φραγκιά-Φράγκος, ονομάζαμε κάποτε και ακόμη το κάνουμε, το σύνολο σχεδόν της δυτικής Ευρώπης.

Και πολύ σωστά, αφού οι Φράγκοι ήταν γερμανική φυλή, που είχε εξαπλωθεί σε μεγάλη έκταση στην Γαλλία, Γερμανία και Φλάνδρα. Το ίδιο και οι Γότθοι, που είναι ένα άλλο κλαδί του γερμανικού δέντρου.

Όλα αυτά τα ονόματα κρύβουν από πίσω τους τεράστιες αλήθειες για τα έθνη και τους λαούς και πολύ περισσότερα πράγματα από όσα μπορεί να φανταστεί κανείς, ακόμη και σήμερα. Το Γαλατικό στοιχείο και το Κελτικό, που υπό γερμανική πίεση υποχώρησε κάποτε, το συναντά κανείς σήμερα στην Ιρλανδία, Ireland και στους Irish, στην Bretagne της Γαλλίας (σημείο τριβής με την Αγγλία για τη χρήση του ονόματος, ανάλογο με το μακεδονικό), στους Ουαλούς, Wales και στους Σκώτους Scotland, Scottish.

Είναι αξιοσημείωτο το πώς οι λαοί διατηρούν τις μνήμες τους μέσα από την ονοματολογία ακόμη και των ποδοσφαιρικών τους ομάδων, π.χ. η Celtic, Celsy, για να δηλώσουν το παρελθόν της καταγωγής τους.

Η χώρα των γερμανοφυών Ολλανδών, για εμάς ονομάζεται Ολλανδία-Holland, όπως και για τους περισσότερους λαούς, αλλά οι ίδιοι ονομάζουν την χώρα Nederland και τους εαυτούς τους Dutch. Οι Ισπανοί και οι Ιταλοί ονομάζονται από όλους ως έχουν, το ίδιο και οι Πορτογάλοι, μόνο που εδώ έχουμε τους Γαλάτες-Κέλτες της δυτικής Ιβηρικής.

Η Φινλανδία είναι για όλους Finland αλλά για τους Φινλανδούς είναι Suomi. Η Ρωσία και οι Ρώσοι αποκαλούνται επίσης από όλους Russia, Russian, και Russland=Γη των Ρως και το ίδιο όνομα έχουν οι ίδιοι για τον αυτοπροσδιορισμό τους.

Οι Αλβανοί και η Αλβανία ονομάζονται έτσι από όλους, αλλά οι ίδιοι προτιμούν το Shqipëria. Να μην επεκταθώ περισσότερο όμως σε άλλες χώρες και σε άλλα ονόματα, όπως England, Saxons κ.α, όπου η ονοματολογία μετατρέπεται κυριολεκτικά σε ένα ιστορικό πάζλ. Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα.

Αν μπορούσαμε να τραβήξουμε μια νοητή γραμμή από βορρά σε νότο, θα διαπιστώναμε το εξής. Σε όλη τη δύση μας αποκαλούν Greeks και την χώρα μας Greece. Σε όλη την ανατολή όμως και σε λαούς με ανατολική προέλευση μας αποκαλούν Yunan και την χώρα Yunani-stan=Χώρα των Ιώνων.

Που είναι το παράξενο; Πουθενά! Έγραψα προηγουμένως, ότι ακόμη και για τα ίδια πράγματα πολλές φορές, δίνονται διαφορετικά ονόματα, ανάλογα με τα ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πράγματος γνωρίζει κανείς, ή σε ποια έχει επικεντρωθεί η προσοχή του ονοματοδότη.

Ολόκληρη η δυτική Ευρώπη, μέσω των Ρωμαίων και των αρχαίων Ιταλών, είχε γνωρίσει την ελληνική φυλή των Γραικών που ήταν η πλησιέστερη προς αυτούς. Άπαξ και η πρώτη επαφή των δυτικών μαζί μας εντυπώθηκε στη συνείδηση τους με το όνομα Γραικός, το όνομα ήταν πλέον αδύνατο να αλλάξει. Χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει, δια μέσω του μέρους, το σύνολο των ελληνικών φυλών.

Μήπως, όμως, θα πρέπει να σιχτιρίζουμε τους Γραικούς για αυτό; Διότι φαίνεται ότι σε εμάς αρέσει περισσότερο να μας λένε Έλληνες, λες και οι Γραικοί ήταν Αιθίοπες. Η ανατολή από την άλλη, γνώρισε, όπως είναι φυσικό, την πλησιέστερη προς αυτήν ελληνική φυλή, τους Ίωνες της Μ. Ασίας και έτσι με το όνομα αυτό ονόμασαν όλες τις ελληνικές φυλές Yunan.

Μήπως τελικά θα πρέπει να απαρνηθούμε και αυτούς; Θα μας φαινόταν, λοιπόν, παράξενο, αν συνέβαινε τελικά το αντίθετο. Δηλαδή, να μας ονομάσουν Γραικούς οι της ανατολής και Ίωνες οι της δύσης. Πώς όμως μπορεί να ονομάσει κάποιος αυτό που ΔΕΝ έχει γνωρίσει και να του δώσει το όνομα που ο ίδιος αγνοεί; Ωστόσο, εδώ υπάρχει μια «αντινομία», που η έρευνα της μπορεί να μας δώσει μια πολύ σημαντική ιστορική πληροφορία.

Οι Ρώσοι για παράδειγμα, μας αποκαλούν επίσης Греция και Грек. Αυτό είναι όντως παράξενο, διότι η απόμακρη θέση της Ρωσίας και ο χρόνος της ιστορικής της εμφάνισης, αποκλείει μια γνωριμία της με την αρχαία ελληνική φυλή των Γραικών. Άρα, από κάπου αλλού το έμαθαν, από πού όμως;

Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν το ίδιο όνομα που χρησιμοποιούν και οι δυτικοί, ενώ γνωρίζουμε ότι η Ρωσία ήταν απομονωμένη από την Ευρώπη μέχρι τον 18ο αιώνα, εποχή του Μ. Πέτρου. Αντίθετα, είχε στενή και άμεση επαφή με την Ρωμανία και με την Κωνσταντινούπολη, ήδη από τον 9ο-10ο αιώνα.

Πώς, λοιπόν, υιοθέτησε το όνομα αυτό και όχι κάποιο άλλο; Ακόμη και αν υποθέσουμε, ότι κάποια στιγμή, κάποιοι Ρώσοι έμποροι έφθασαν μέχρι τη δυτική Ευρώπη, πόσο πιθανό είναι, αφού γνώρισαν το όνομα αυτό από τους Ευρωπαίους, να το μετέφεραν στην Ρωσία, ώστε να εμπεδωθεί έπειτα από όλον τον ρωσικό λαό το όνομα Грек για τους Έλληνες; Τη στιγμή, μάλιστα, που πλήθος Ρώσων, ήδη ορθοδόξων, μπαινόβγαιναν στην Πόλη και οι επαφές των δύο λαών ήταν άμεσες και δίχως ανάγκη μεσολαβητών;

Η μόνη λογική εξήγηση είναι, πως οι Ρώσοι ερχόμενοι σε επαφή με τους Ρωμανούς και ζώντας κοντά τους, έμαθαν το όνομα Γραικοί (1), από τους ίδιους, καθώς φαίνεται πως ο όρος ήταν σε πλήρη χρήση από τότε, ως ένα από τα προσδιοριστικά ονόματα της αρχαίας καταγωγής τους. Ήδη από τον 16ο αιώνα χρησιμοποιείται ευρύτατα, όπως βλέπουμε και από το όνομα του αστέρα της Ορθοδοξίας Αγίου Μάξιμου του Γραικού.

Όλα αυτά τα γράφω, σε σχέση με το θέμα που αφορούσε τη διαμαρτυρία της ηθοποιού Κατερίνας Μουτσάτσου, περί του ονόματος Ελλάδα και Έλληνες, Hellas και Hellenes αντί του Greece και Greeks. Φαντάζομαι, ότι την ενδιαφέρει κυρίως η ενημέρωση των δυτικών, αφού εκεί κάνει καριέρα και έτσι υποθέτω πως δεν θα θέλει να αλλάξει και το Yunan-Yunanistan, διότι πράγματι τότε θα δημιουργούσε παγκόσμιο πρόβλημα σύγχυσης σχετικά με την ταυτότητα μας.

Να υπενθυμίσω, ότι το όνομα Έλληνες ήταν επίσης το όνομα μιας από τις ελληνικές φυλές, όπως ήταν το Γραικός και το Ίωνας, που χρησιμοποιήθηκε για να συμπεριλάβει όλους τους αυτόχθονες κατοίκους της χώρας. Άρα, πρόκειται καθαρά περί μιας προσωπικής-υποκειμενικής προτίμησης του ενός ονόματος αντί των άλλων, και δεν έχει την έννοια της ιστορικής επανόρθωσης της προσβεβλημένης εθνικής μας ονομασίας.

Κανείς, λοιπόν, δεν μας αδικεί, ούτε μας προσβάλλει αποκαλώντας μας Greeks και Yunan. Προσωπικά, δεν θίγομαι όταν με αποκαλούν Γραικό ή Ίωνα, ακόμη και Ρωμιό, πόσο μάλλον που μου αρέσει να αυτοπροσδιορίζομαι σαν Έλληνας, και κανείς δε μπορεί να μου το απαγορεύσει και όλοι παγκοσμίως μου το αναγνωρίζουν.

Δέχομαι απόλυτα τον όρο Έλληνας για τον εαυτό μου και τον χρησιμοποιώ, πώς όμως να το επιβάλλω στους άλλους; Εδώ δε μπόρεσα ποτέ να κάνω τους φίλους μου να μάθουν να με λένε με το ωραίο βαπτιστικό μου όνομα, αντί του υποκοριστικού που με έχουν συνηθίσει. Ωστόσο, δεν είναι απόλυτη αλήθεια, ότι στη δύση χρησιμοποιείται αποκλειστικά ο όρος Greece και Greeks.

Ίσως έτσι να φαίνεται σε ανθρώπους, όπως η ωραία κυρία του βίντεο, που δεν έχουν σφαιρική άποψη και που δεν έχουν ψάξει ποτέ σε ξένη επιστημονική βιβλιογραφία, (τι να την κάνουν στο επάγγελμα τους άλλωστε), ώστε να συναντήσουν τους επαναλαμβανόμενους από ξένους συγγραφείς όρους όπως: Hellenism, Hellenistic, Hellenischer.

Τι να πούμε όμως και στον Αθανάσιο Διάκο, που προχθές ακόμη ήταν η επέτειος του μαρτυρίου του, όταν η εθνική του συνείδηση τον βάζει να λέει: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω…». Όσο για τον El Greco, ε, αυτός ας πάει να κουρεύεται.

Δείτε, λοιπόν, το αστείο της υπόθεσης. Φανταστείτε έναν άνθρωπο που έχει τρία ονόματα. Για παράδειγμα: Γεώργιος- Παναγιώτης Αλεξίου και κάποιον να λέει: «Ο Παναγιώτης και ο Αλεξίου δεν είναι εντάξει, αλλά ο Γεώργιος είναι το καλύτερο παιδί». Κάπως έτσι, ένας ξένος που θα ήθελε να κάνει πλάκα, θα έλεγε : «Μα τέλος πάντων, θα πρέπει να είναι πολύ καλύτεροι αυτοί οι Έλληνες από τους Γραικούς και τους Ίωνες, για να κάνει τόση φασαρία η καλλιτέχνης Μουτσάτσου!».

Η αλήθεια είναι, πως είναι πλέον έτοιμη για να της δώσουν κάποιο μεγαλύτερο ρόλο σε ταινία, διότι είναι πια μια «Hellenes» και όχι μια Greek! Καημένη Ελλάδα! Πόσοι επενδύουν πάνω στο ιστορικό σώμα σου με ανυπόστατες φανφάρες και με τυμπανοκρουσίες πατριωτισμού, για να φτιάξουν καριέρες.

Και πόσοι αληθινά, θα έχυναν το αίμα τους για εσένα; Σημειώσεις: 1. Στα ρωμαϊκά και στα βυζαντινά χρόνια το όνομα Γραικός σημαίνει Έλληνας χριστιανός, ενώ η ονομασία Έλληνας διατηρείται για τους ειδωλολάτρες Έλληνες και στερείται καλής φήμης. Γι’ αυτό στα βυζαντινά χρόνια η ελληνική γραμματεία ονομάζεται «Γραικών γράμματα».

Επίσης, λίγο πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453), στη Σύνοδο της Φλωρεντίας, αναφέρουν «συνελθόντες Λατίνοι τε Γραικοί», όπου το Γραικός σημαίνει Έλληνας ορθόδοξος. Στα βυζαντινά χρόνια το όνομα Γραικός επεκτείνεται και στους Σλάβους. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας το όνομα Γραικός το προτιμούν οι ξενιτεμένοι Έλληνες.

Ο Κοραής απαντώντας σε κατηγορίες εναντίον του, αναφέρει πως προτιμάει την ονομασία Γραικός «και ως ιστορικώς παλαιοτέραν και διότι ούτω μας ονομάζουσι όλα τα φωτισμένα Έθνη της Ευρώπης». Μετά την επικράτηση της Επανάστασης άρχισε να επιβάλλεται το Έλληνας αντί Γραικός και Ρωμιός.

 Το όνομα «Γραικός» παραδίδεται αρχαιότατο, αφού κατά τον Αριστοτέλη και τα «Μετεωρολογικά» του, «Γραικοί» ονομάζονταν οι Έλληνες που κατοικούσαν, μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, στη Δωδώνη και στον Αχελώο (“…ούτος περί τον ελληνικόν εγένετο τόπον μάλιστα και τούτου περί την Ελλάδα την αρχαίαν.

Αύτη δε εστίν η περί Δωδώνην και τον Αχελώον…. ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες”). Από την πλευρά του, ο Ησίοδος αναφέρει τον ήρωα Γραικό, γιο του Δία και της Πανδώρας («Πανδώρη Διί πατρί Θεών σημάντορι πάντων μιχθείσ’ εν φιλότητι τέκε Γραικόν»).

Πηγή: http://exomatiakaivlepo.blogspot.com

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή από τους γονείς.

Έλληνες έφηβοι: Πειραματίζονται με χασίς και φλερτάρουν με τα ναρκωτικά

Δυστυχώς τα στοιχεία είναι ανησυχητικά και αντικατοπτρίζουν πλήρως την πραγματικότητα...
Τα ελληνόπουλα, αγόρια και κορίτσια, από τις αρχές της εφηβείας τους, δοκιμάζουν ναρκωτικά, αλκοόλ και τσιγάρο.
Κατά μέσο όρο λοιπόν από...τα 13 τους χρόνια, η πλειονότητα των εφήβων Ελλήνων θα “γνωριστεί” με τις κάθε είδους βλαβερές ουσίες.
Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας που εκπόνησε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ), σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 683 σχολεία με τη συμμετοχή 37.040 μαθητών, ηλικίας 13 έως 19 ετών, και καταγράφει πρωτίστως, την ανησυχητική αύξηση στη χρήση χασίς. Η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, Μένη Μαλιώρη, εξηγεί ότι η πλειονότητα των παιδιών που δοκιμάζουν χασίς, περνούν από τον πειραματισμό στη συστηματική χρήση.

Το γεγονός αυτό, προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα και σύμφωνα με την έρευνα, πιο στενά «φλερτάρουν» με τα ναρκωτικά οι έφηβοι στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, με 18,2% των αγοριών και 8,3% των κοριτσιών, να έχουν δοκιμάσει χασίς τουλάχιστον μία φορά.

Άλλες ουσίες που χρησιμοποιούν οι έφηβοι είναι οι εισπνεόμενες κόλες, που κυκλοφορούν νόμιμα στο εμπόριο, τα βερνίκια και τα διαλυτικά. Ακολουθούν τα ηρεμιστικά υπνωτικά χάπια, τα οποία λαμβάνονται χωρίς την συνταγή γιατρού.

Στην έρευνα αποτυπώνεται ξεκάθαρα και η αυξητική τάση στην κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ειδικότερα στους νομούς Έβρου, Καστοριάς και Πιερίας, οι οποίοι έχουν πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας στους νέους.

Τους ειδικούς του ΕΠΙΨΥ και του ΟΚΑΝΑ, ξαφνιάζει το γεγονός της ανησυχητικής κατανάλωσης αλκοόλ γιατί παρατηρείται σε μία εποχή που τα ποτά έχουν ακριβύνει από την αύξηση του ΦΠΑ, ενώ το χαρτζιλίκι των μαθητών έχει εξανεμισθεί από τις διαρκείς περικοπές στο εισόδημα των γονιών τους.

Σύμφωνα με την έρευνα, έξι στους δέκα μαθητές πίνουν αλκοόλ, ενώ το 11% πίνει τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, ακόμη ένας στους τρεις μαθητές έχει μεθύσει τουλάχιστον μία φορά στην ζωή του και το 13% έχει μεθύσει πάνω από δύο φορές, γεγονός που δείχνει πως αρκετά παιδιά περνούν από την κατανάλωση αλκοόλ στην κατάχρηση.

Όπως εξηγεί η ομότιμη καθηγήτρια ψυχιατρικής, Άννα Κοκκέβη, που συντόνισε την μελέτη, πρώτη στις προτιμήσεις των μαθητών έρχεται η μπίρα και ακολουθείται από τα σκληρά οινοπνευματώδη ουίσκι, βότκα και τζίν.

Πιο διαδεδομένο μεταξύ των μαθητών από το ποτό και το χασίς είναι το τσιγάρο, με την έρευνα να αποκαλύπτει πως ένας στους πέντε μαθητές καπνίζει.

Μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης το 50% των εφήβων καπνίζει συστηματικά, ενώ το ένα τρίτο αυτών των παιδιών καπνίζει πάνω από δέκα τσιγάρα την ημέρα.

Πηγή: enimerwsi.gr

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ..

Η κ.ΡΕΠΟΥΣΗ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ…ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ

Στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από το μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του.

Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία, της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός Εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο Talat Pascha .

Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς.

Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε.

Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήτα αρκετή. Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον».

Ο Τεχλιριάν έτρεξε να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση κατάφερε να τον συλλάβει. Στην δίκη που έγινε και η οποία συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρων, ο Τεχλιριάν απολογούμενος απέρριψε την κατηγορία που του αποδίδονταν με την φράση : «Σκότωσα μα δεν είμαι δολοφόνος».

Το δικαστήριο, μετά από μια δραματική δίκη τον αθώωσε. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την διεθνή κοινή γνώμη και θεωρήθηκε σαν μια πρώτη δικαίωση στο ανοσιούργημα της αρμένικης γενοκτονίας του 1915-16. Αλήθεια τι κρίμα που ο Τεχλιριάν δεν πρόλαβε να γνωρίσει την κυρία Ρεπούση και τους τουρκολάγνους Nεοέλληνες.

Σίγουρα θα είχε αποφευχθεί όλη αυτή η βία και ο Ταλαάτ θα απαλλάσσονταν πανηγυρικά από τις «ιστορικές συκοφαντίες» περί δήθεν γενοκτονιών καθώς σύμφωνα με όλους αυτούς, οι χριστιανοί περνούσαν «ζωή και κότα» και αναπτυσσόταν συνεχώς μέσα στην «στοργική» Οθωμανική αυτοκρατορία που τους προστάτευε με «μητρικό τρόπο» σαν τα «αγαπημένα» της παιδιά.

Η εμφάνιση της κυρίας Ρεπούση σαν υποψήφια βουλευτής και μάλιστα αριστερού πολιτικού νεόκοπου σχήματος, αφού στην αρχή με εξέπληξε, στη συνέχεια ξεσήκωσε μέσα μου όλες τις ενστάσεις που είχαν αναδυθεί όταν η κυρία αυτή περιέγραψε την σφαγή της Σμύρνης σαν τον γνωστό συνωστισμό.

Και αυτό όχι μόνο γιατί πρόσβαλε βάναυσα τη μνήμη των προγόνων μου και ιδιαίτερα του παππού μου που μετά τη σφαγή της οικογένειάς του και τον διασκορπισμό όλων των διασωθέντων συγγενών στα τέσσερα σημεία του οριζόντια κατάφερε με χίλια βάσανα και περιπέτειες να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια στην τουρκοκρατούμενη τότε Θεσσαλονίκη. Υπάρχει όμως και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο στην όλη αυτή ιστορία (η παραΐστορία).

Φαίνεται πως η κυρία αυτή είναι θαυμαστής της τουρκικής τηλεόρασης και των ειδικά σχεδιασμένων τουρκικών σήριαλ τα οποία ανέδειξαν την «ιστορική αντικειμενικότητα» της ιδίας και των οπαδών της. Η κυρία αυτή λοιπόν στο περίφημο βιβλίο της ιστορίας της δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να περιγράψει πιστά τις σκηνές του παρακάτω τουρκικού τηλεοπτικού σήριαλ που έκανε θραύση στην τουρκική τηλεθέαση και αναφέρεται σε εκείνη την τραγική εποχή.

Η καταπληκτική λοιπόν τηλεοπτική σειρά, στην οποία αναφέρομαι είναι το, «Kırık Kanatlar», ή «Σπασμένα Φτερά», η οποία προβλήθηκε στο ίδιο δηλαδή τουρκικό κανάλι, (το KanalD), που παρήγαγε και το περίφημο και πασίγνωστο σε μας σήριαλ «Τα σύνορα της Αγάπης».

Μια χαρακτηριστική σκηνή αυτής της σειράς που φαίνεται πως γοήτευσε την κ Ρεπούση και τους «συν αυτής», ξετυλίγεται σε μια προκυμαία της Ιωνίας κοντά στη Σμύρνη, μετά την ήττα των Ελλήνων και ενώ έχει υπογραφεί, παρά τις…έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων κατοίκων της περιοχής, η ανταλλαγή των πληθυσμών.

Οι Ρωμιοί κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Η χαρακτηριστική σκηνή είναι στην προκυμαία, όπου έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες παρέα με… τους θρήνους των Τούρκων συγκατοίκων τους, που κλαίνε οι «καημένοι» γιατί… θα φύγουν οι αγαπημένοι τους Ρωμιοί.

Το εκπληκτικό όμως δεν είναι σε αυτό το σημείο, αλλά στο ότι ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά… έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει… τρόφιμα, ( catering της εποχής), ποτά και ό,τι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς. Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες… κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα.

Ένας Λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά !!! (καημένε Τούρκε χάνεις την Rωμιά σου ετέρα σου. Αχ άτιμε Κεμάλ τι μας έκανες!!) Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια.

Από τη μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που… κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε… η Μικρασιατική καταστροφή και η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ. Χαρακτηριστική είναι και μια άλλη σκηνή, που δείχνει πως οι Τούρκοι, το 1922 πάλι, καταφέρνουν να κάψουν ένα ελληνικό στρατόπεδο με… αναπτήρες σύγχρονης εποχής.

Φαίνεται πως οι Τούρκοι ξέρουν να ξαναγράφουν την ιστορία μέσω τηλεοπτικών επιτυχιών, που έχουν ρεκόρ τηλεθέασης στην χώρα τους. Αυτά λοιπόν προβάλλονται στην Τουρκία και ίσως σύντομα να τα δούμε και στα ελληνικά κανάλια... άλλωστε η αρχή έγινε προς δόξα της κ. Ρεπούση και των οπαδών της.

Αλλά ας είμαστε λίγο σοβαροί. Το λιγότερο που θα έλεγα είναι μεγάλη ντροπή και προσβολή στη μνήμη όλων των θυμάτων της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής, η ανάδειξη αυτής της κυρίας σαν υποψήφια βουλευτής προς «ανταμοιβή» των πολύτιμων υπηρεσιών της. Ντροπή σας κ. Κουβέλη.

Αν δεν σέβεστε τις μαρτυρίες των προγόνων μας, τουλάχιστον έλπιζα ότι θα έχετε στοιχειώδεις γνώσεις της ιστορίας. Αν πάλι δεν μπορείτε να διαβάσετε ξένη (κυρίως γαλλική και αγγλική) βιβλιογραφία, τότε σας προτείνω στα ελληνικά τα σχετικά συγγράμματα-μαρυρίες, όπως: «Η Σμύρνη στις Φλόγες» της Μαρτζορί Χαουτζπιάν, «Η κατάρα της Ασίας» του Goerge Horton, «Αρμενία 1915» του Jean Marie Carzou και το βιβλίο του Χάρη Τσιρκινίδη,

«Επιτέλους τους Ξεριζώσαμε», από προσωπική ρήση του Κεμάλ Ατατούρκ στις 13 Αυγούστου του 1923. Ίσως έτσι καταλάβετε μερικά αυτονόητα, αλλά ιερά και όσια.

Νίκος Χειλαδάκης Δημοσιογράφος-Συγγραφέας- Τουρκολόγος