Βίλχελμ Ράιχ
Ο Βίλχελμ Ράιχ είναι
γνωστός για την εργασία του πάνω στην ψυχανάλυση, την σεξουαλικότητα του
ανθρώπου, αλλά κυρίως για την ανακάλυψη της οργόνης. Υπάρχει τελικά αυτή η
ενέργεια; Τι λέει η επιστημονική κοινότητα; Χρησιμοποιείται η γνώση αυτής της
ενέργειας κρυφά ή φανερά; Μπορούμε στηριζόμενοι στα πειράματα του Ράιχ να
επαληθεύσουμε τις θεωρίες του; Και πόσο χρήσιμες μπορεί αυτές να είναι τελικά
για μας;
Ξεκινάω το θέμα με μια
βιογραφία του αδικημένου και μοναχικού αυτού επιστήμονα - ερευνητή.
Βίλχελμ Ράιχ ( Wilhelm
Reich) 1897- 1957
Ο Β. Ράιχ γεννήθηκε στις
24 του Μάρτη του 1897 στη Γαλικία, την περιοχή που βρισκόταν τότε στην
ανατολική παραμεθόριο, κομμάτι της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ο Ράιχ ήταν
παιδί μιας οικογένειας γερμανόφωνων εύπορων αγροτών. Από τα έξι μέχρι τα δέκα
του χρόνια ο πατέρας του τον εμπιστεύθηκε σ' έναν παιδαγωγό. Αργότερα φοίτησε σ'
ένα γερμανικό λύκειο, απ' όπου και έλαβε το 1915 το πρώτο του δίπλωμα φυσικών
επιστημών.
Από πολύ μικρή ηλικία
είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Στα οχτώ του χρόνια έφτιαχνε
συλλογές από φυτά και έντομα και μελετούσε τους τρόπους αναπαραγωγής τους. Το
1918 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Κέρδιζε κάποια
χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα και ζούσε πολύ μετρημένα αποφεύγοντας τις
κοσμικές συγκεντρώσεις και τις καφετέριες.
Το 1920, ενώ ήταν ακόμα
φοιτητής, έγινε δεκτός σαν μέλος στη Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης, που
καθοδηγούσε τότε ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Οι στενές σχέσεις του με τον Φρόυντ και
την ψυχανάλυση συνεχίστηκαν μέχρι το 1934. Το 1922 ο Ράιχ άρχισε μια λαμπρή
καριέρα σαν ψυχαναλυτής. Έγινε ένας από τους καλύτερους θεραπευτές της Βιέννης
και υπήρξε πιθανόν ο λαμπρότερος ψυχαναλυτής της δεύτερης γενιάς, αυτής που
διαδέχτηκε τους μεγάλους προκατόχους του σαν τον Φρόυντ, τον Φερέντσι, τον
Άμπραχαμ κ. α.
Από εκεί κι έπειτα η ζωή
του ακολούθησε μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του.
Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του διώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά
κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας. Οι
εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρησαν κομμουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι
κομμουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι
ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την
Ψυχαναλυτική Ένωση.
Η αντίληψη που είχε για
τα πράγματα και οι ανακαλύψεις του ήταν πολύ πλατιές και δεν μπόρεσαν να
χωρέσουν στα "στενά καλούπια" της τότε επίσημης επιστήμης. Έτσι
έφτασε στο σημείο να θεωρηθεί από πολλούς ως τρελός. Ήταν ένας από τους
επιστήμονες που δυσφημήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκάλεσε μεγάλη επίθεση
από διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων. Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη
Σοβιετική Ένωση και κάηκαν στη Γερμανία, ενώ στις Η.Π.Α. κατέστρεψαν όλες τις
επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσαν οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή
ανακαλύψεών του σε ανθρώπους και συνέχιση των ερευνών και πειραμάτων.
Από πολύ νωρίς
αντιλήφθηκε ότι ίσως πέρα από τη λίμπιντο του Φρόυντ να κρύβεται μια πραγματική
ενέργεια που διακατέχει τον άνθρωπο. Η βάση που στηρίζεται η θεωρία του Ράιχ
για την ανθρώπινη παθολογία είναι ο παραλληλισμός του οργασμού με ένα είδος
ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που υπάρχει συσσωρευμένη στον άνθρωπο. Όταν υπάρχει
ανικανότητα εκφόρτισης αυτής της ενέργειας (θωράκιση), τότε μπορεί να υπάρξουν
σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες.
Ο Ράιχ παρατήρησε πως, όταν η θωράκιση
αφαιρείται με τη θεραπευτική προσέγγιση, τότε αυτή η ενέργεια που υπάρχει στον
οργανισμό, δεσμευμένη πριν στη θωράκιση, κινείται ελεύθερα και εμφανίζει έναν
παλμό. Προεκτείνοντας τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη θωράκιση στον
κοινωνικό χώρο, διαπίστωσε ότι τα θωρακισμένα άτομα γίνονται απαθή, υποχωρητικά
κι έχουν την ανάγκη της καθοδήγησης, και ακόμα διαμορφώνουν τυραννική
συμπεριφορά, ακριβώς γιατί το βιοσύστημά τους είναι άκαμπτο.
Όταν ο Ράιχ μετακόμισε
απ' την Ευρώπη στη Σκανδιναβία και στην Αμερική, άφησε πίσω του μια σειρά από
εξαγριωμένους ειδικούς σε κάθε πεδίο που εξερεύνησε, στην ψυχιατρική, την
πολιτική, τη σεξολογία, τη βιολογία, τη μικροσκοπία και την έρευνα για τον
καρκίνο. Όμως το ανήσυχο πνεύμα του τον έκανε να μη σταματήσει ποτέ να ερευνά
και να αναρωτιέται. Από το 1931 μέχρι το 1941 δίδαξε στη "Νέα Σχολή
Κοινωνικής Έρευνας" στη Νέα Υόρκη. Εκεί δεν άργησε να περιτριγυριστεί από
πολλούς μαθητές, πάνω στους οποίους ο Ράιχ ασκούσε μια παράξενη γοητεία. Με
έξοδα των μαθητών του ίδρυσε ένα εργαστήρι, έναν εκδοτικό οίκο και έβγαλε ένα
περιοδικό που δημοσίευε τα σχετικά με τα πειράματά του.
Θέλοντας να επιβεβαιώσει
την ανακάλυψή του, δηλαδή την ύπαρξη και τις εκδηλώσεις της υγείας ή της
αρρώστιας από τον τρόπο που παλλόταν αυτή η ενέργεια μέσα στον οργανισμό,
άρχισε να ερευνά τις μικρότερες μονάδες ζωής. Έτσι ανακάλυψε τα βιόντα. Αυτά
είναι ενεργειακές κύστες, δηλαδή μεταβατικές μορφές από την άβια και έμβια ύλη.
Η συνέχιση αυτής της έρευνας τον οδήγησε σε μια ενοποιητική ανακάλυψη: Μία
δίχως μάζα, παλλόμενη ζωτική ενέργεια, την οποία ονόμασε οργόνη, επειδή την
ανακάλυψε σε ζωντανούς οργανισμούς πριν ανακαλύψει ότι διαποτίζει επίσης τη
γήινη ατμόσφαιρα.
Επίσης ανακάλυψε μια
συσκευή που μπορούσε να συσσωρεύει την οργόνη. Τη δυνατότητα αυτής της συσκευής
να συγκεντρώνει την οργόνη την απέδειξε με πολλά πειράματα και κανένα από αυτά
δεν έχει αποδειχθεί λάθος μέχρι σήμερα. Τη συσκευή την ονόμασε οργονοθάλαμο και
τη χρησιμοποίησε σε πειραματικές έρευνες για τη θεραπευτική αγωγή καρκινοπαθών
και άλλων ασθενών, με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Ο συσσωρευτής είναι ένας
θάλαμος φτιαγμένος από στρώματα οργανικών και ανόργανων υλικών. Πειράματα με
αυτόν παρουσιάζουν ανώμαλα αποτελέσματα. Μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας
μέσα στο συσσωρευτή, υποδεικνύει περιορισμούς στο δεύτερο νόμο της
θερμοδυναμικής. Άσχετα αν η συγκεντρωμένη οργόνη μπορεί να δώσει λύση σε
προβλήματα υγείας, ο συσσωρευτής προκαλεί ακόμη και σήμερα ανοικτά την
κατεστημένη επιστήμη.
Στη συνέχεια άρχισε να
διαπιστώνει ότι αυτή η ενέργεια που συγκέντρωνε ο οργονοθάλαμος, είχε κινητήρια
δύναμη και τελικά κατάφερε να κινήσει ένα μοτέρ. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για
την κίνηση αυτού του μοτέρ και μεταξύ άλλων υπάρχει και σχετικό φιλμ στο
Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ, στην κωμόπολη Ρέιντζλι της πολιτείας Μαίην.
Το 1942 ο Ράιχ και οι
μαθητές του αγόρασαν μια εδαφική έκταση στην Πολιτεία Μαίην, κοντά στα καναδικά
σύνορα. Βάφτισαν αυτή την έκταση "Όργονον", και ο Ράιχ έφτιαξε εκεί
ένα εργαστήρι όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα μαζί με τους μαθητές του και
να πραγματοποιεί πειράματα πάνω στην οργόνη. Ο Ράιχ περιφερόταν μόνος του τη
νύχτα και ατένιζε αυτόν τον πελώριο ωκεανό οργόνης (όπως τον ονόμαζε),
σκεπτόμενος τους μακρινούς γαλαξίες. Η σκέψη του είχε πάρει μια μυστικιστική
χροιά, και αυτό φαινόταν στα τελευταία βιβλία του, όπως "Ο θάνατος του
Χριστού" , "Άκου ανθρωπάκο", "Ο Αιθέρας, ο Θεός και ο
διάβολος" κ.α.
Ο ζωή του Reich τελείωσε
στη φυλακή στις 3 Νοεμβρίου του 1957 μετά από μια παρατεταμένη σύγκρουση με την
Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Τα βιβλία και οι σημειώσεις του
κάηκαν από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, επειδή η FDA είχε ξεσηκώσει ένα ζήτημα
εναντίον της χρήσης για θεραπεία του συσσωρευτή οργόνης του.
Έτσι τελείωσε η ζωή ενός
γνήσιου επιστήμονα που δε δίστασε να πάει κόντρα στο κατεστημένο και στα
συμφέροντα της εποχής του, για να ανακαλύψει την αλήθεια πέρα από προκαταλήψεις
και δογματισμούς. Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο πρώτος δυτικός επιστήμονας που κατάφερε
να "ξαναανακαλύψει" και να τεκμηριώσει επιστημονικά την ύπαρξη αυτής
της λεπτής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που περιβάλει τα πάντα και που στην
Ανατολή ήταν τόσο διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια, ως "Πράνα" στην
Ινδία, και "Τσι" στην Κίνα. Οι ανακαλύψεις του άνοιξαν την πόρτα στην
εμφάνιση νέων επιστημονικών κλάδων, όπως η Βιοτρονική ή Οργοτρονική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου