Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Ψωροκώσταινας πεσούσης, πας ανήρ … σκυλεύεται!

Γράφει ο Δημήτρης Ρομποτής, D.R.

Είπα να αρχίσω με κάτι αισιόδοξο τη σεζόν, έτσι για να μην μπούμε στα «βαθειά» του προβληματισμού, καθότι έχει μικρύνει η μέρα, το ψύχος είναι σχετικά έντονο, τρώμε πράγματα μεγαλύτερης περιεκτικότητος σε λιπαρές ουσίες με αποτέλεσμα να επέρχεται και η σχετική δυσπεψία που με τη σειρά της οξύνει το πρόβλημα των αιμορραϊδων κοκ, αλλά πού: με το που ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω το Διαδίκτυο, νά’σου ένα άρθρο του Καζάκη, του οικονομολόγου, που αμέσως σε επαναφέρει στην τάξη, δηλαδή ενώπιον των αδιεξόδων τα οποία έχουμε ήδη αποδεχτεί ως αναπόφευκτη πραγματικότητα κι’ας κάνουμε ότι φωνάζουμε.


Εάν δούμε το θέμα και από τη Φροϋδική του διάσταση δεν αποκλείεται να πρόκειται για μια σταδιακή συνειδητοποίηση εθνικών ομολυφοφυλικών τάσεων, στον βαθμό που σύντομα θα είμαστε σε θέση να αλαλάζουμε από χαρά για το αγγούρι που τώρα μετά δυσφορίας ανεχόμεθα ως θεραπευτικόν υπόθετον! Δεν υπερβάλω, στο τέλος θα το τρώμε (δια της βίας) και θα μας αρέσει, ειδάλλως τί νόημα έχουν οι ολοένα και αυξανόμενες φωνές περί των δήθεν ευκαιριών της κρίσης, περί της εκμεταλλεύσεως της διαλύσεως για να φτιάξουμε (μάλλον να φτιάξουν, διότι εμείς, καλώς ή κακώς δεν ζούμε εν Ελλάδι και το δικό μας «θεραπευτικό υπόθετο» κινείται με διαφορετικές στροφές και τάσεις, σίγουρα όμως προ την ίδια κατεύθυνση!) νέους θεσμούς και κράτος, κλπ;

Είναι οι πρώτες, δειλές ιαχές ικανοποιήσεως και αγαλλιάσεως, καθώς ο πόνος της βιαίου αρχικής διεισδύσεως μετατρέπεται σε χαρά ή τουλάχιστον έτσι έχουμε πείσει τον εαυτό μας. Σαν το ξύλο που τρώγαμε μικροί, από τους γονείς ή τον δάσκαλο: και στις δύο περιπτώσεις μας έπειθαν ότι ήταν για το καλό μας. Βέβαια, επειδή τότε είχαμε πολύ περισσότερο μυαλό από ό,τι οι αντίστοιχοι «πολίτες» σήμερα, σε καμμία περίπτωση δεν είχαμε φτάσει στο σημείο να απολαμβάνουμε το τσούξιμο της βρεγμένης βέργας στις φρέσκες και κρύες παλάμες μας.

Επειδή όμως, αυτή η κρίση, όπως και το παλούκι που τρώγαμε μικροί, έχει στόχο να μας κάνει «καλύτερους ανθρώπους», σαν τους Γερμανούς ας πούμε, τότε σιγά σιγά και με τη βοήθεια «συνετών» φωνών αρχίζουμε να βλέπουμε το στρίμωγμα «θετικά», την ισοπέδωση ως ευκαιρία για ανοικοδόμηση με καινούργιους όρους, σε νέα μέτρα και σταθμά που θα ενισχύουν την ευρυθμία του κράτους και της ζωής των ανθρώπων γενικά.

Και το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν Ελληνες που τα πιστεύουν αυτά, δίνουν βάση σε τέτοιου είδους υποβαθμιστικές της νοημοσύνης των μαλακίες! Κι’αφού εξαντλήσουν τον πόνο ψυχής που προκαλεί η συνειδητοποίηση της απελπιστικής καταστάσως στην οποία βρίσκονται, σε κάποιες απεργίες και συγκεντρώσεις αγανακτισμένων, επιστρέφουν με τα κεφάλια μέσα και σπάσιμο της μέσης που σχηματίζει ορθή γωνία σε σχέση με το ύψος των ποδιών, ώστε να διευκολύνεται η συνέχεια της …«νουθεσίας» υπό της τρόικας …

Αυτά σκέφτομαι και μου ανεβαίνει η πίεση πρωί πρωί και εκεί που θέλω να το παίξω αισιόδοξος ξαναπέφτω στο «ντιπρέσιον» από το οποίον δεν μπορεί να με τραβήξει ούτε γερανός των υποτιθέμενων συνεργείων ανοικοδομήσεως που θα ακολουθήσουν την κατεδάφιση του «σαθρού οικοδομήματος» (με τη συμμετοχή των ίδιων εργολάβων που το έχτισαν, βέβαια)!

Ελεγε λοιπόν ο Καζάκης – ορθώς – ότι κανείς ουσιαστικά δεν μπορεί να εγγυηθεί τις τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα, δεν προβλέπεται τέτοιο ενδεχόμενο από την Ευρωπαϊκή Ενωση κι’ούτε βέβαια υπάρχει ανάλογος μηχανισμός όσο κι’αν ο Βενιζέλος με την κυβέρνηση λένε και ξαναλένε το αντίθετο – γεγονός που από μόνο του θα πρέπει να μας υποψιάζει ή μάλλον να μας κάνει να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει κανενός είδους ασφάλεια. Πώς λοιπόν να ηρεμήσω;

Αμέσως έπιασα τα τηλέφωνα και ειδοποίησα τους ανθρώπους που διαχειρίζονται τα περιουσιακά μου στοιχεία εν Ελλάδι να δουν με ποιόν τρόπο θα μπορούσαν να τραβήξουν από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το ποσό που υπάρχει στον λογαριασμό μου και εν συνεχεία να το μεταφέρουν σε τράπεζα του εξωτερικού, κατά προτίμησιν κι’όχι κατ’ανάγκην ελβετική. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια είχα και εγώ αφήσει ένα μικρό ποσό εκεί, να το χάσω, να μου το πάρουν τα μεγαλοστελέχη των τραπεζών όταν θα το σκάσουν με τις καταθέσεις του κόσμου κι’άντε μετά να τους βρεις; Κορόιδα είμαστε δηλαδή να δουλεύουμε μια ζωή για να τα χάσουμε όλα με την κρίση, και χωρίς, εν προκειμένω, να ζούμε στην Ελλάδα! Ντροπής πράγματα!

Και καλά, το κράτος το ελληνικό τελεί υπό διάλυση (όχι νεφρού, από την άλλη, την ολοκληρωτική), ο λόγος του έχει τόση αξία όση και τα ομόλογα που εκδίδει, αλλά εμείς οι ομογενείς τί κάνουμε για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας; Γιατί και εμείς δεν συνδικαλιζόμαστε, όπως τόσοι άλλοι, να βγούμε στους δρόμους και να απαιτήσουμε την προστασία των δικών μας κεκτημένων και εν προκειμένω των καταθέσεών μας ή των περιουσιακών μας στοιχείων, βρε αδερφέ!

Τί κάνουν οι οργανώσεις μας ήθελα νά’ξερα, το ΣΑΕ, οι ομοσπονδίες, η Αρχιεπισκοπή, ή μάλλον οι κατά τόπους Αρχιεπισκοπές, η ΑΧΕΠΑ; Σύμπασα η διασπορά να κινητοποιηθεί για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της εφόσον η Ελλάς οδηγείται σε κατάρρευση! Οι μεγαλοσυνδικαλιστές εκεί το έχουν καταλάβει και αγωνίζονται λίγο πριν το ναυάγιο να κρατήσουν όσες περισσότερες βάρκες γίνεται για τους δικούς τους, σε εμάς ούτε σωσίβιο δεν θα μείνει, ούτε μια σαμπρέλα να τη φουσκώσουμε για να επιπλεύσουμε!

Εγώ ευτυχώς, ενεργήθηκα, συγγνώμη, ενήργησα άμεσα και γλύτωσα τις 5.000 δραχμές (σε Ευρώ τώρα) που είχα καταθέσει πριν 26 χρόνια. Και επειδή έχω κοινωνική συνείδηση, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου μπας και ξυπνήσει επιτέλους η ομογένεια, ο γίγαντας που κοιμάται ύπνον ιερόν και λιονταρίσιον, για να παραφράσω τον Σικελιανό, να αρχίσει να διεκδικεί το δικό της κομμάτι πριν τα αρπάξουν όλα οι Ευρωπαίοι και τα εγχώρια σκυλιά τους ..!

Πηγή: elliniki-gnomi.eu

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΈΝΑΣ «ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ» ΚΡΗΤΙΚΟΣ

Ο άνθρωπος που δεν είχε ανάγκη τη ΔΕΗ

50χρονος ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός έχει καταφέρει να αποκτήσει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας, αλλά και να μετακινείται με καύσιμο από σάπια φρούτα.
Τρία χρόνια έχει να πατήσει το πόδι του σε βενζινάδικο και 16 χρόνια να του έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ και φυσικά ούτε τώρα του ήρθε το... χαράτσι!

Πρόκειται για τον 50χρονο «πολυμήχανο» ερασιτέχνη ερευνητή Μιχάλη Καλογεράκη, ένθερμο οπαδό της πράσινης ενέργειας, ο οποίος έχει εγκαταστήσει στο σπίτι του στις Γούρνες Ηρακλείου τη δική του «ΔΕΗ», το δικό του παρασκευαστήριο καυσίμου, αλλά και τους δικούς του αυτοσχέδιους... αντιδραστήρες, όπου προχωρεί σε διάσπαση υδρογόνου και οξυγόνου.

Ο Μιχάλης Καλογεράκης, ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός στο επάγγελμα, έχει καταφέρει επί χρόνια να έχει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με τη χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας.

Παράλληλα, στην αποθήκη του σπιτιού του παράγει το οικολογικό καύσιμο από ζαχαροκάλαμο και σάπια φρούτα, το οποίο, σε συνδυασμό με μια μικρή μετατροπή στον κινητήρα της μηχανής του, του έχει δώσει μέχρι σήμερα πάνω από 25.000 δωρεάν χιλιόμετρα.
Η αιολική ενέργεια στην υπηρεσία του Μιχάλη Καλογεράκη

«Έχω μετατρέψει την αναλογία καυσίμου - αέρα. Η βενζίνη θέλει περισσότερο οξυγόνο για να αναφλεγεί, ενώ το αλκοόλ πολύ λιγότερο», δηλώνει στο «ΕΘΝΟΣ» ο ερασιτέχνης ερευνητής προσθέτοντας ότι η πατέντα του βασίζεται στην επεξεργασία του οινοπνεύματος από τα σάπια φρούτα και τη ζάχαρη και στη μετατροπή που έχει κάνει ο ίδιος στον κινητήρα της μοτοσικλέτας του.

Το τελικό μείγμα, λέει, είναι σαν μια πολύ δυνατή ρακή, 75 βαθμών, και αν κάποιος το αραιώσει μπορεί να το πιει χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η παραγωγή, όπως αναφέρει, γίνεται «από χαλασμένα φρούτα που έχουν ζάχαρη ή και από ζαχαροκάλαμα τα οποία χρησιμοποιώ. Λιώνουμε τα προϊόντα και βάζουμε λίγη μαγιά μαγειρικής και νερό.

Μέσα σε λίγα 24ωρα έχουμε έτοιμο καύσιμο για απόσταξη αλλά χρειάζεται να ρίξουμε ακόμα και μαγειρική σόδα, η οποία διαλύει τα οξέα που είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο, επικίνδυνα όμως για τα μέταλλα.

Στη συνέχεια ακολουθεί η απόσταξη, η οποία γίνεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν καίμε δηλαδή καύσιμο, αλλά απλώς χρησιμοποιούμε το περίσσευμα από τα φωτοβολταϊκά».
Οι Αυτοσχέδιοι αντιδραστήρες του 50χρονου ηλεκτρολόγου για την παραγωγή ενέργειας

Πειράματα

Καθημερινά, το σύστημα του 50χρονου μπορεί να παράγει πάνω από 10 λίτρα καυσίμου, ενώ έγινε γνωστό ότι τα ίδια καύσιμα μπορεί, πέρα από το μηχανάκι, να χρησιμοποιηθούν και για τα αυτοκίνητα αρκεί να γίνει η σχετική μετατροπή του κινητήρα τους.

«Έχω κάνει πείραμα τροποποιώντας κινητήρα εσωτερικής καύσης, το οποίο πέτυχε, αλλά δεν έχω τα χρήματα να το χρησιμοποιήσω σε αυτοκίνητο», τονίζει.

Ο κ. Καλογεράκης έχει εγκαταστήσει και λειτουργεί στην αποθήκη του σπιτιού του τους δικούς του αυτοσχέδιους αντιδραστήρες, μέσω των οποίων το νερό παράγει ρεύμα και θέρμανση.
«Όταν έχεις ήλιο, νερό, αέρα, έχεις τα πάντα. Η χώρα μας έχει απλόχερα από τον Θεό όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και θα πρέπει οι πολιτικοί μας σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, που βρίσκεται η χώρα μας, να δώσουν κίνητρα και κατευθύνσεις για την πράσινη ενέργεια ώστε να πάμε μπροστά», σημειώνει και προειδοποιεί ότι «πολύ σύντομα θα έρθει η ώρα που το νερό θα αντικαταστήσει τα κλασικά υγρά και ορυκτά καύσιμα που καταστρέφουν τον πλανήτη».

Εξηγεί, μάλιστα, πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. «Ξεκινάμε με την κατασκευή ενός πολύ αποδοτικού αντιδραστήρα από ανοξείδωτο χάλυβα που θα διασπάσει το νερό στα συστατικά του.

Όταν λέμε "αποδοτικό" σημαίνει ότι αποδίδει με μία κιλοβατώρα 200 λίτρα αερίου καυσίμου.

Το υδρογόνο και το οξυγόνο αποθηκεύονται σε μια δεξαμενή.

Από τη δεξαμενή μέσω διαφόρων συστημάτων ασφαλείας μπορεί να καταλήξει σε ένα καυστήρα για θέρμανση, σε μια κουζίνα ή σε ένα αυτοκίνητο.

Η ενέργεια που χρειάζεται ο αντιδραστήρας για να διασπάσει το νερό δίδεται από φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτρια.

Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε την απόλυτη σταθεροποίηση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας».
Ο Μ. Καλογεράκης κινεί το μηχανάκι του με καύσιμο που παράγει από ζάχαρη, ζαχαροκάλαμο και σάπια φρούτα

Γράφει: ο Μανόλης Κοκολάκης

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Λαός αξιοπρέπειας

Γραφει ο Νίκος Λυγερός, (στρατηγικός αναλυτής)

Η αξιοπρέπεια δεν είναι ένας οικονομικός παράγοντας, δεν μετριέται με δείκτες. Και η μούτζα μας στην κατοχή χρησιμοποιούσε όλα τα δάκτυλα του χεριού. Πολλές φορές τα πράγματα ήταν δύσκολα για το λαό μας, αλλά ποτέ δεν χάσαμε την αξιοπρέπειά μας. Ακόμα και ηττημένοι. Ούτε στο εκτελεστικό απόσπασμα δεν σκύβαμε.
Δεν υπήρχε λόγος, η γη μας θα ήταν ο τάφος μας. Μπορεί να ξερίζωσαν ακόμα και τα θεμέλια των σπιτιών μας όταν αντισταθήκαμε αλλά το αντέξαμε και χτίσαμε καινούργια πάνω στην ίδια γη, ενώ οι κατακτητές μας έφτυσαν αίμα και φύγαν.

Είμαστε ακραίοι, υπερβολικοί και φωνακλάδες γιατί είμαστε ακρίτες, δεν μας αρέσει η μετριότητα και αγαπάμε δυνατά. Παίζουμε θέατρο ναι, αλλά από την αρχή για ν’ αντέχουμε τις τραγωδίες και να πεθαίνουμε με κωμωδίες. Χαζεύουμε τον ουρανό, αγναντεύουμε τη θάλασσα, είναι αλήθεια. Έτσι δημιουργήσαμε την αστρονομία και κατασκευάσαμε το ναυτικό.

Μας αρέσει να ξαναφτιάχνουμε τον κόσμο, έτσι πλάσαμε τα μαθηματικά. Κι όπως νιώθουμε πάντα αδύναμοι επινοήσαμε τη στρατηγική. Δεν είμαστε διαφορετικοί αλλά κάνουμε τη διαφορά.

Ζούμε αιώνες μ’ ένα κομμάτι γης γιατί έχουμε τον ουρανό και τη θάλασσα. Κι αν είμαστε μόνο σκιές για τους άλλους είναι γιατί έχουμε ήλιο. Ο λαός μας έτρωγε πέτρες αλλά σκάλιζε μάρμαρο. Πολλές φορές μας έκαψαν αλλά δεν μας κατέστρεψαν γιατί το φως δεν καίγεται. Μας πήραν πολλές φορές το χώρο μας αλλά πάντα είχαμε το χρόνο.

Μοιάζουμε με τη θάλασσά μας. Ποιος μπόρεσε να την αρπάξει; Κι αν την μαστίγωσαν δεν έπαθε τίποτα. Αυτή είναι το αίμα μας γιατί δεν μας έδωσαν άλλο γαλάζιο. Είναι το δώρο μας, το μοναδικό. Αυτός είναι και ο μόνος μας πλούτος. Αλλιώς θα μας είχαν κατακλέψει.

Είμαστε τα παιδιά που δεν έκανε η Αντιγόνη γι’ αυτό και δεν πεθαίνουμε ποτέ. Ποιος να σκοτώσει ένα σύμβολο; Κι όταν πεθαίνει ένας δικός μας κι έχει αφήσει έργο, δεν είναι τυχαίο που η κραυγή μας βγάζει τη λέξη: άξιος! Και ζούμε για να τον θυμόμαστε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι θέμα ανάγκης.

Είμαστε λίγοι στην αρχή και γινόμαστε σπάνιοι στο τέλος. Αυτή είναι η μοναχική μας πορεία. Έτσι γεννήθηκε ο ελληνισμός και παραμένει μια αξία για όλη την ανθρωπότητα ενώ έπεσαν τόσες ιδεολογίες που θεωρούσαμε αθάνατες. Ενώ εμείς ξέρουμε εξαρχής ότι δεν υπάρχει αθανασία. Το έχουμε μέσα μας με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ακόμα και αν είχαμε χάσει τις πινακίδες μας, τις μυκηναϊκές.

Τίποτα δεν ξεχάσαμε γιατί ποτέ δεν χάσαμε τις αξίες μας. Κι αν δίνουμε τόση σημασία στην ελευθερία, είναι γιατί συνδυάζεται με τη σκέψη. Δίχως ελεύθερη σκέψη, δεν είσαι άνθρωπος. Κι εμείς παραμείναμε άνθρωποι ακόμα και σκλαβωμένοι. Μόνον έτσι δεν γίναμε σκλάβοι. Πολιορκημένοι ναι, αλλά πάντα ελεύθεροι, διότι δεν ξέραμε να ζήσουμε αλλιώς.

Αυτό λέει ακόμα και η σημαία μας με τις γαλανόλευκες συλλαβές της: Ελευθερία ή Θάνατος. Γιατί λοιπόν να γονατίσουμε τώρα; Μετά από τόσους αιώνες, να παραδοθούμε για ποιο λόγο; Επειδή θεωρούν ότι μας έπεισε η ρητορική της κρίσης; Εμείς έχουμε κρίση από τον Σωκράτη χάρη στη μαιευτική.

Δεν θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας για τόσο λίγο !

Πηγή: http://www.hellasontheweb.org

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, "Σχόλια από την καθημερινή ζωή"

Νύχτα γεμάτη θαύματα – Νύχτα σπαρμένη μάγια…’

Βαγγέλης Κογκάκης(Συνταξιούχος Δάσκαλος)

Χριστούγεννα! Η Γέννηση του Θείου Βρέφους, η γέννηση του Χριστού, η γιορτή της αγάπης και της ειρήνης με το ελπιδοφόρο μήνυμα «…και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία!» Η γέννηση της ελπίδας, μέσα στον ταραγμένο, απελπισμένο, τον φοβισμένο κόσμο εξ αιτίας της ανησυχητικής πορείας της παγκόσμιας οικονομίας αλλά και της ελληνικής. Η Θεία Οικονομία όπως αναφέρεται στην προς Εφεσίους Επιστολή «φωτίσαι πάντας τίς η οικονομία του μυστηρίου εν τω Θεώ τω τα πάντα κτίσαντι» ας κατευθύνει την πορεία της γήινης οικονομίας, διαλύοντας τα ζοφερά σκοτάδια που την ταλανίζουν.

Χριστούγεννα! Οι καμπάνες θα χτυπήσουν χαρμόσυνα καλώντας τους χριστιανούς στις εκκλησίες. Αγαλλίαση, ευφροσύνη, αγάπη. Αυτά είναι τα ωραιότερα δώρα που προσφέρονται με τις κατανυκτικές ιερές ακολουθίες. Σωστή, ολοκληρωμένη μυσταγωγία, στην οποία οφείλεις να προσπαθήσεις να συμμετάσχεις και να νοιώσεις.

Στη συνέχεια η θαλπωρή του σπιτιού με τη συγκέντρωση όλων των στενών συγγενών. Η χαρά της απόδρασης από τα καθημερινά, τα τετριμμένα και τα δυσάρεστα. Πρωταγωνιστές της γιορτής τα παιδιά με την τιμητική πρωτοκαθεδρία του παππού και της γιαγιάς. Κατά κάποιο τρόπο οι γιορτές όλου του δεκαπενθήμερου είναι αφιερωμένες στην πρώτη και τρίτη ηλικία. Οι γονείς, ο πατέρας και η μητέρα, προσφέρουν τις καλές των υπηρεσίες με στοργή και αγάπη. Οι ωραιότερες, οι πλέον ιδανικές εορταστικές στιγμές απαιτούν τα παιδιά, τους γονείς, τον παππού και τη γιαγιά.

Τα σπίτια ολόφωτα και στολισμένα πολλές ημέρες πριν. Χριστουγεννιάτικο δένδρο, πολύχρωμα φώτα μέσα κι έξω. Ειδικές εθιμοτυπικές συνταγές για φαγητά και γλυκά. Το σπίτι να ευωδιάσει και πάλι από τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, το γουρουνόπουλο και τα λουκάνικα. ‘Η βρώσις και η πόσις’ σε περίσσια αφθονία, με κόκκινα τραπεζομάντιλα κεντημένα με χρυσές κλωστές. Ευωχούμενοι άπαντες.

Ευχές πάμπολλες, τηλεφωνικές, με μηνύματα από τον υπολογιστή, το κινητό και καμιά φορά με τον παραδοσιακό τρόπο της κάρτας. Αυτός ας μην λησμονηθεί ποτέ. Όπως δεν πρέπει να λησμονήσομε και τους παντοειδώς πάσχοντες. Η κοινωνική αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο εναρμονίζεται με το πνεύμα των Χριστουγέννων από τα ανεξάντλητα αποθέματα προσφοράς, τρυφερότητας και αγάπης του λαού μας προς τον πλησίον, όποιος κι είναι και όπου κι αν βρίσκεται. Τα Χριστούγεννα εμπεριέχουν ένα θαύμα που κρύβεται μέσα μας. Αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και τους άλλους ανθρώπους!

Με αυτό τον τρόπο προσπαθώ κάθε χρόνο να πείσω τους δικούς μου και τους φίλους μου να γιορτάζομε τα Χριστούγεννα. Δεν νοιώθεις τη χαρά της Γέννησης χωρίς κωδωνοκρουσίες, λειτουργία, ψαλμωδία, «Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει…» όπως και την Πρωτοχρονιά χωρίς τον Άη-Βασίλη. Διάσημα παραμύθια και διηγήματα μεγάλων συγγραφέων, που έχουν τις ρίζες των σε βάθος χρόνου, με τα οποία γαλουχήθηκαν εκατομμύρια παιδιά πολλών γενεών, έρχονται αυτές τις ημέρες στο προσκήνιο.

Το ρεβεγιόν, αν σου αρέσει η κοσμικότητα -πράγμα που δεν είναι κατακριτέο- ας το προγραμματίσεις για την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Ας είναι και πάλι φανταστικό. Να αστράψουν οι τουαλέτες και τα κοσμήματα. Τα χαμογέλα και οι υποκλίσεις, η χαρά και η διασκέδαση -όλα αυτά- δεν πρέπει να είναι κατ’ ανάγκη υποχρεωτικά ή προσποιητά. Ο σημερινός άνθρωπος με το άγχος της εργασίας και της καθημερινότητας έχει ανάγκη της όποιας διασκέδασης, λογικής ή και ολίγον παρεκρεπόμενης. Ο πονοκέφαλος της επομένης -το επακόλουθο της ευωχίας- θα περάσει με ένα παυσίπονο. Ας χαρούμε αυτές τις γιορτινές ημέρες. Ας διατηρήσουμε όσο μπορούμε τα ήθη και έθιμά μας, παλαιά και σημερινά, ελληνικά και λίγα ξενόφερτα. Πρέπει να περάσουν και στις επόμενες γενεές.

Ας είναι γιορταστική η ατμόσφαιρα. Κι είναι τόσο ωραία τα ήθη και έθιμα των Ελλήνων. Οι ονομαστικές εορτές. Μόνο στην πατρίδα μας και σε πολλές από τις ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Ελληνικές κοινότητες, υπάρχουν αυτές οι εορτές. Κατά τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο, όλοι έχουμε συγγενείς, φίλους -φίλες, ή γνωστούς με ονόματα όπως: Βαρβάρα, Σάββα, Νίκη, Νίκο, Άννα, Σπύρο, Στρατή, Λευτέρη, Αναστασία, Ευγενία, Χριστίνα-Χρήστο, Χρυσούλα, Μανόλη, Στέφανο-Φανή, Βάσω, Βασίλη, Φάνη, Φώτη-Φωτεινή και όχι 45, αλλά πολύ περισσότερους Γιάννηδες και Γιαννούλες.

Κι όταν όλα τελειώσουν μη βιαστείτε να αφαιρέσετε τον όμορφο διάκοσμο του σπιτιού σας. Παρατείνετε τις γιορτινές ημέρες της αγάπης και της χαράς, αν δεν μπορέσατε να τις γιορτάσετε όπως επιθυμούσατε ή δεν προλάβατε. Με την τελευταία πρόσκληση από το Γιάννη μην επανέλθετε στη ρουτίνα της καθημερινότητας, στη βιαστική ‘καλημέρα’. Περιμένετε τον Αντώνη, το Θανάση και το Γρηγόρη.

Όμως και πάλι… μην κλείσετε την καρδιά σας. Αφήστε την ανοιχτή να χαίρεται όλο και περισσότερο το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων.

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά

ΔΟΜΙΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Ένας Γάλλος υπερασπίζεται την Ελλάδα

"Ellada, agapi mou"

Στους λόγους που πρέπει η Ευρώπη να αγαπά την Ελλάδα αναφέρεται ο καθηγητής Etienne Roland.
Ζητά να μην αφεθούν οι τεχνοκράτες να την εξευτελίζουν και να τη γονατίζουν.


Με ένα άρθρο έκπληξη, ο Ετιέν Ρολάντ, πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών και ομότιμος καθηγητής στη Σορβόνη, αναφέρει πως αισθάνεται βαθιά ταπεινωμένος όταν υπάρχουν εφημερίδες που αναφέρουν πως η Ελλάδα είναι λιγότερο ευρωπαϊκή χώρα από όσο δείχνει.

«Τέτοια άρθρα προσβάλλουν το φιλελληνισμό μου και ενισχύουν το μύθο ότι οι Έλληνες είναι ψεύτες και πονηροί, ενώ πόρρω απέχουν από την πραγματική εμπειρία που έχει κάποιος όταν επισκέπτεται την Ελλάδα», τονίζει ο κ. Ρολάντ.

Αρθρογραφώντας στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο κ. Ρολάντ διερωτάται «αν η Ελλάδα δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, τότε ποια χώρα δικαιούται αυτόν τον τίτλο; Η βαρβαρική Γερμανία ή η ύπουλη Γηραιά Αλβιόνα την οποίο ο κορυφαίος ποιητής της ο Βύρων κατηγόρησε πως λεηλάτησε τη χώρα του Ομήρου;

Είναι πιο ευρωπαϊκή η Βρετανία που συστηματικά αρνείται την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ιδίως όταν αυτή κοστίζει χρήματα; Ή μήπως δεν είναι η ίδια χώρα που έφερε το στρατό και το βασιλιά στην Ελλάδα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οδηγώντας στην καταστροφή του εμφυλίου την χώρα που αντιστάθηκε περισσότερο από κάθε άλλη στους ναζί;»

«Όταν ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν χαιρετούσε την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρώπη, μιλούσε για επιστροφή στις ρίζες καθώς η δημοκρατία και ο πολιτισμός προήλθαν από εκεί. Μπορεί κανείς να πει πολλά για την Αθηναϊκή Δημοκρατία, το θέμα δεν είναι όμως που γεννήθηκε η δημοκρατία αλλά να αναγνωρίσουμε ότι ο ελληνικός πολιτισμός, ή αυτό που λέμε καλύτερα Ελληνορωμαϊκός είναι το μόνο κοινό υπόστρωμα σε μια ήπειρο που τυραννήθηκε από ιστορίες μίσους και πολέμων.

Αυτός ο ελληνικός πολιτισμός γαλούχησε την Αναγέννηση και το Ρομαντισμό δημιουργώντας αυτό που ονομάστηκε «νεοκλασικισμός», τονίζει ο κ. Ρολάντ.

«Ακόμη και στη νεωτερικότητα και τη μετανεωτερικότητα, που ο κλασικισμός δέχθηκε επίθεση από παντού, η Ελλάδα δεν έχασε τη θέση της στην Ευρώπη σαν μια από τις πιο φωτεινές και ζωντανές εστίες πολιτισμού.

Με εξαιρετικούς εκπροσώπους σε όλα τα πεδία των επιστημών και της τέχνης, η Ελλάδα είναι παρούσα. Όχι μόνο στην ποίηση, αλλά και στη ζωγραφική διαμορφώθηκε ένα ιδιαίτερο ρεύμα από τον Θεόφιλο που οδηγεί στον Τσαρούχη μέσα από τον Εγγονόπουλο αλλά και στη φιλοσοφία υπάρχουν προσωπικότητες όπως ο Καστοριάδης.

Σε όλα τα πεδία θα βρείτε στην Ελλάδα μια αξιοσημείωτη γενιά που ανανεώνει το αντικείμενο».

Να υπερασπιζόμαστε τους κλέφτες;

«Πρέπει λοιπόν να υπερασπιζόμαστε αυτούς τους κλέφτες και τους ψεύτες επειδή κάποια στιγμή εφηύραν τη λέξη δημοκρατία;» διερωτάται ο κ. Ρολάντ.

Μπορούμε να βάλουμε και άλλες λέξεις για να ισορροπήσει η πλάστιγγα, τονίζει. Λέξεις όπως φιλοσοφία, ιστορία, θέατρο.

«Σε αυτή τη χώρα κατοικούν άνδρες και γυναίκες που είναι από τους πιο καλλιεργημένους και πολιτισμένους που ξέρω. Και σε ότι αφορά τις κατηγορίες για αν η χώρα τους βρίσκεται σε αυτή τη δεινή οικονομική κατάσταση ας αναρωτηθούμε ποιοι κατασπαταλούσαν τα δισεκατομμύρια μέχρι πολύ ;»

Το θέμα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι λιγότερο ή περισσότερο ευρωπαϊκή χώρα, καθώς οι βάσεις της Ευρώπης δεν υπάρχουν χωρίς τον Ελληνισμό. «Θυμηθείτε πως η Ευρώπη ήταν μια πριγκίπισσα από τη Φοινίκη, που απήγαγαν οι Κρήτες προκαλώντας την πρώτη διαμάχη μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Η Ευρώπη έχει και ανατολίτικες ρίζες. Η Ευρώπη δεν υπάρχει για να ενώνει τράπεζες και τραπεζίτες αλλά πολιτισμούς - και ο Ελληνικός πολιτισμός είναι ένα στοιχείο που μας ενώνει», επισημαίνει με νόημα ο πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών.

«Ζήτω η Ελλάδα και μην αφήσουμε τους τεχνοκράτες να μας λυγίσουν φίλοι και αδερφοί μου», καταλήγει σε πανηγυρικό τόνο το δημοσίευμα.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ, Σχόλια από την καθημερινή ζωή

Του Βαγγέλη Κογκάκη
Είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην πόλη μας, πολλά παραδοσιακά οικοδομήματα να μετατρέπονται σε εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ, καφενεία κ. ά. Έτσι και στην οδό Κυδωνίας, στο κέντρο της πόλης, ένα παλιό πετρόχτιστο διώροφο σπίτι με μια μεγάλη αυλή έχει μετατραπεί σε μια ξεχωριστή, παραδοσιακή ταβέρνα με τη ονομασία ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ή Conte miri.

Έχω την εντύπωση πολλές φορές ότι κάποια περιστατικά δεν είναι εντελώς τυχαία. Κάπου σε μια στροφή του δρόμου μάς περιμένει το απροσδόκητο παρελθόν για να μας αιφνιδιάσει με την… επικαιρότητά του. Έτσι κάποια μέρα βρέθηκα μπροστά σ’ αυτήν την ταβέρνα όπου ανταμώθηκαν το χθες με το σήμερα. Πόσες νοσταλγικές αναμνήσεις κατέκλεισαν το νου και την καρδιά μου!

‘Πάλαι ποτέ’, πριν από 50 τόσα χρόνια, τρεις νεαροί φοιτητές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου, είχαμε νοικιάσει ένα ευρύχωρο δωμάτιο στον όροφο. Ο Γιάννης από τη Ροδιά (Κωστάκης), Γιάννης ο ‘Στειακός’ (Λιμνιωτάκης) κι εγώ. Νεανικά όνειρα, μεγάλες προσδοκίες, ευοίωνες ελπίδες και τρελά σχέδια κατέκλυζαν καθημερινά το μεγάλο δωμάτιο που μαζί με τις μικροχαρές γέμιζαν τη ζωή μας. Τα νιάτα! Χωρίς ελπίδες και όνειρα πώς θα ανδρωθούν ;

Οι σπιτονοικοκυρές μας ήταν τρεις ηλικιωμένες Ηρακλειώτισσες. Η Μαρία η μεγαλύτερη -γύρω στα 65- ήταν μοδίστρα, η Ευτέρπη 3-4 χρόνια νεότερη ήταν κορδελιάστρα και η Χαρίκλεια η μικρότερη -γύρω στα 55- ήταν καπελού. Τις αναφέραμε με το παρωνύμιο ‘‘Οι Τρεις Χάριτες’’! Ίσως κι αυτές στα νιάτα τους να είχαν ομορφιά, ευφροσύνη και χάρη, όπως τις τρεις αρχαιοελληνικές θεότητες, όμως δεν θα τις συνδέαμε και με τη γονιμότητα επειδή ποτέ δεν είχαν σύζυγο!

Και οι τρεις δεν εξασκούσαν το επάγγελμά των, αχρείαστο μετά το 1950, όμως πάντα κάτι κεντούσαν, έραβαν ή έπλεκαν για να συμπληρώσουν το εισόδημά από τα ενοίκια. Μου είχαν ιδιαίτερη συμπάθεια και ήμουν για εκείνες το ‘καλό παιδί’, επειδή μόνο η μητέρα μου τις είχε επισκεφθεί με μικρά δώρα από το χωριό και είχε συνομιλήσει μαζί τους.

Ένας ψηλός πετρόχτιστος τοίχος, με σπασμένα γυαλιά καρφωμένα στην κορυφή για ασφάλεια, περιέκλειε μια ευρύχωρη αυλή. Μια μεγάλη βαριά δίφυλλη ξύλινη πόρτα ήταν η είσοδος, με το κόντε-μιρί πίσω της. 4-5 μεγάλα δένδρα και πολλά πολύχρωμα μυρωδάτα λουλούδια σε παρτέρια έδιδαν μια αρχοντική ομορφιά, μια ιδιαίτερη γοητεία στο χώρο.

Δεξιά μια ασβεστωμένη πέτρινη εξωτερική σκάλα -με μια γλάστρα σε κάθε σκαλοπάτι- οδηγούσε στο όροφο και στο βάθος της αυλής μια μεγάλη τζαμαρία έκλεινε ένα άνετο δωμάτιο όπου συνήθως περνούσαν την ημέρα τους οι 3 σπιτονοικοκυρές. Αριστερά ήταν μια πετρόχτιστη τουαλέτα, μπροστά της καρφωμένη στον τοίχο μια βρυσούλα που γέμιζε νερό με το κανάτι και στο πλάι ένας μικρός καθρέφτης για το ξύρισμα.

Στον όροφο ένας διάδρομος οδηγούσε σε 3 δωμάτια. Το μεγάλο στενόμακρο δεξιά είχαμε νοικιάσει εμείς. Αριστερά σε ένα μικρότερο έμενε ο Γιώργος, φοιτητής από τα Χανιά, σοβαρός, ολιγόλογος, που πάντα είχε ένα ψιλό φιλέ στα μαλλιά του για τη διατήρηση του χτενίσματος κι άλλος ένας τον οποίο δεν θυμάμαι. Στο βάθος ήταν το υπνοδωμάτιο για τις ‘Τρεις Χάριτες’ του οποίου η πόρτα ήταν πάντα ερμητικά κλειστή.

Το δωμάτιό μας ήταν το μεγαλύτερο. Ψηλοτάβανο, με μια πανύψηλη ντουλάπα και πάτωμα ξύλινο από σανίδες, που έχοντας αραιώσει με την πάροδο των δεκαετιών επέτρεπαν το χειμώνα να φυσά από κάτω ένα παγωμένο αεράκι. Θέρμανση δεν υπήρχε. Γι’ αυτό ο Γιάννης ο Στειακός μέσα από πανταλόνι του φορούσε μια μάλλινη πιτζάμα. Τον πειράξαμε, τον ειρωνευτήκαμε στην αρχή αλλά στη συνέχεια τον… μιμηθήκαμε.

Τότε συνέπεσε να είναι η εποχή των υπαρξιστών με αρκετή επιρροή και στη νεολαία. Οι δυο Γιάννηδες, λοιπόν, αγόρασαν 10 μέτρα σταφιδόχαρτο και αρκετό φούμο. Άπλωσαν στο πάτωμα το χαρτί.

Με την τόλμη των ιδεών τους και με το μαύρο φούμο ζωγράφισαν διάφορες φουτουριστικές παραστάσεις και όλα τα σημεία της στίξεως. Τίτλος του φιλοσοφικού των πιστεύω, της δικής των ‘εσωτερικής’ επανάστασης: «Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ». Ανέβηκαν στο τραπέζι, στις καρέκλες και το κάρφωσαν στον μεγαλύτερο τοίχο. Κάτω από το υπαρξιακό πιστεύω όλων μας τώρα, ήταν το δικό μου κρεβάτι που το κάλυπτα κάθε πρωί με μια λευκή πλεχτή κουβέρτα και μια άσπρη κεντημένη μαξιλαροθήκη.

Όμως, δυστυχώς για όλους μας, ο φούμος δεν είχε κολλητική ουσία. Άρχισε να ξεκολλά μόλις στέγνωσε το χαρτί κι έγινα όλα… μαύρα. Τοίχοι, πάτωμα, κουβέρτες… Οι σπιτονοικοκυρές ειδοποίησαν τη μητέρα μου που κατέφθασε με νεύρα αλλά και αρκετά προβληματισμένη για το περιεχόμενο της αφίσας. Και οι τέσσερις γυναίκες μάς ‘‘Έψαλλαν τον αναβαλλόμενο’’. Οι Γιάννηδες, οι πρωτεργάτες του κακού, ζήτησαν συγγνώμη και υποσχέθηκαν να είναι… φρονιμότεροι.

Πέρασε ο καιρός. Ήρθε η άνοιξη. Η αυλή ήταν στις δόξες της. Η άχρωμη καθημερινότητα βάφτηκε πολύχρωμη, μαγική… Η φύση, οι άνθρωποι, τα πουλιά και τα έντομα ακόμη αναζωογονήθηκαν. Ήρθε και ο έρωτας στο δωμάτιό μας αλλά μόνο στην καρδία του Γιάννη του Στειακού.

Όμως πού και πώς θα μπορούσε να συναντήσει την αγαπημένη του; Ο ενθουσιασμός, ο έρωτας είναι από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της νιότης, αλλά τα ήθη της εποχής ήταν πολύ αυστηρά. Δεν υπήρχαν μπαράκια και απόκρυφα μέρη. Να καθίσουν σε ζαχαροπλαστείο φανερά, μια όμορφη μαθήτρια της Ζ΄ τάξεως του Γυμνασίου μόνη της με έναν νεαρό φοιτητή, ήταν πρωτόγνωρο, παράτολμο.

Έγινε σύσκεψη και ‘‘Ο κύβος ερρίφθη’’. Αποφασίστηκε και από τους τρεις να έρθει το κορίτσι για λίγο στο δωμάτιό μας όταν νυχτώσει και μόλις οι σπιτονοικοκυρές θα αποσύρονταν για ύπνο. Εμείς θα περιμέναμε στον κήπο. Φυσικά, από το Σεπτέμβριο είχε συμφωνηθεί με τις σπιτονοικοκυρές ότι επισκέψεις θα δεχόμαστε την ημέρα και μόνο αγόρια.

Έγιναν όλα όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Δυο σκιές πέρασαν από τον κήπο και χωρίς τον παραμικρό θόρυβο μπήκαν στο δωμάτιο. Δεν είχαν περάσει λίγα λεπτά και ξεσηκώθηκε το σπίτι και η γειτονιά. «Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». Οι ‘Τρεις Χάριτες’ ξύπνησαν -αν είχαν κοιμηθεί- και χτυπούσαν με φωνές την πόρτα του δωματίου.

Είχαμε εν τω μεταξύ εμφανισθεί εμείς και μαζί με τους άλλους ενοίκους, προσπαθήσαμε να ηρεμήσουμε τα πνεύματα. Μεσολαβήσαμε, ώσπου κατόρθωσε να αποδράσει το ερωτευμένο ζευγάρι. Εκείνο που ποτέ δεν μπορέσαμε να εξηγήσουμε ήταν πώς ανακάλυψαν την ύπαρξη του κοριτσιού μέσα στο σπίτι. Μάλλον μας παρακολουθούσαν από κρυφά ανοίγματα.

Το διασταυρώσαμε και από προηγούμενους ενοικιαστές. Ίσως η ηλικία, η νοσηρή περιέργεια, οι ανεκπλήρωτοι πόθοι και επιθυμίες και οπωσδήποτε τα αυστηρότατα ήθη της εποχής τις οδήγησαν στη δημιουργία τέτοιας κωμικοτραγικής σκηνής.

Όπως ήταν αναμενόμενο οι δύο Γιάννηδες έφυγαν σύντομα από το σπίτι. Εγώ, ύστερα από παρέμβαση της μητέρας μου και την προσωπική μου υπόσχεση ότι θα είμαι ‘‘τύπος και υπογραμμός’’ παρέμεινα. Όσο για τις τρεις σπιτονοικοκυρές, πώς μπορείς να τις κατηγορήσεις μέσα στα αυστηρότατα ήθη της εποχής; Ύστερα από χρόνια προσπάθησα να πληροφορηθώ για αυτές αλλά στάθηκε αδύνατον.

Ο ερωτευμένος Γιάννης προόδευσε, μορφώθηκε περισσότερο και δημιούργησε μια ξεχωριστή οικογένεια στην κοινωνία της πόλης μας. Σε ένα από τα βιβλία που έχει συγγράψει με τον τίτλο «Οι πρωτάρηδες και άλλα διηγήματα» αναφέρεται σ’ αυτό το αθώο, άδολο αλλά και ευτράπελο νεανικό περιστατικό. Φυσικά, είναι κάτοχος της τέχνης του λόγου, έμμετρου και πεζού.

Πρόσφατα μάλιστα, με συγκίνηση παραβρέθηκα στη ‘Βασιλική του Αγίου Μάρκου’ όπου του απονεμήθηκε το Πρώτο Βραβείο ποίησης «Κωστής Φραγκούλης» που έχει θεσμοθετήσει ο ‘‘Σύλλογος Κρητών Στιχουργών Μιχάλης Καυκαλάς’’ και το οποίο απονέμεται κάθε τριετία.

Ο έτερος Γιάννης, μετά τη στρατιωτική του θητεία δεν υπηρέτησε ως δάσκαλος αλλά ύστερα από εξετάσεις διορίσθηκε στον Ο.Τ.Ε. όπου εργάσθηκε για 15-20 χρόνια. Παντρεύτηκε, δημιούργησε κι αυτός μια πολύ ωραία οικογένεια. Μελετώντας καθημερινά είχε καλλιεργήσει τις γνώσεις του. Με τις μετεκπαιδεύσεις που είχε περάσει οπωσδήποτε θα είχε προαχθεί στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας του Ο.Τ.Ε. Δεν θα λησμονήσω ποτέ μια εμπεριστατωμένη διάλεξή του για τον Καζαντζάκη τότε, το 1980, ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου.

Όμως «Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε Θεός κελεύει». Έφυγε για το ταξίδι χωρίς επιστροφή στα 48 του χρόνια. Ο Γιάννης ο Στειακός κι εγώ τον θυμόμαστε πάντα με συγκίνηση. Υπήρξε ένα ωραίος και σωστός φίλος. Για πολλούς μήνες μου ήταν αδύνατο να επισκεφτώ την οικογένειά, το σπίτι του. Ευτυχώς που ο χρόνος φέρνει τη λήθη και αλλάζουν οι συνθήκες της ζωής.

Πάλαι ποτέ, λοιπόν, τρεις ευέλπιδες νεαροί φοιτητές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου πέρασαν μια αλησμόνητη χρονιά στο παραδοσιακό σπίτι με το ‘Conte miri !


Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ηριδανός, ένα ποτάμι κάτω από τα πόδια μας

Η αναζήτηση της υπόγειας πορείας του Ηριδανού μέσα στη σύγχρονη πόλη,
κάτω από τα κτίρια και την άσφαλτο των δρόμων.



Εκείνοι, των οποίων τα σπίτια βρίσκονται πάνω από την υπόγεια πορεία του, μπορούν να μιλήσουν για αυτό. Στα υπόγεια πολυκατοικιών της οδού Δημοκρίτου ο Ηριδανός, κατεβαίνοντας με ορμή από τον Λυκαβηττό, μουγκρίζει αλλά δεν προβληματίζει.

Στο υψηλότερο τμήμα του δρόμου, περίπου στο κτίριο Δοξιάδη, υπήρχε στα νεότερα χρόνια ένα μικρό σπήλαιο με δύο σχισμές από τις οποίες ανάβλυζε νερό τόσο ώστε να υδρεύεται η γύρω περιοχή. Φυσικά η πηγή δεν υπάρχει σήμερα, το ποτάμι όμως εξακολουθεί να κυλάει.

Είναι το κρυφό ποτάμι της Αθήνας, που φανερώνεται μόνο όταν φθάνει στον Κεραμεικό, για να δείξει πώς και πόσο μπορεί να μεταβληθεί ένας τόπος, ακόμη και με λίγο τρεχούμενο νερό. Ο μικρός υγροβιότοπος που δημιουργεί εκεί συνιστά απόδειξη.

Αντίθετα στην αναζήτηση της πορείας του Λυκαβηττός- Κολωνάκι- Σύνταγμα- Μοναστηράκι μόνο να τον φανταστεί μπορεί κανείς κάτω από τόνους τσιμέντου και λωρίδες πυκνής ασφάλτου.

Ένα χαμένο ποτάμι για την Αθήνα, και ας οφείλει πολλά αυτή η πόλη στα ρέοντα ύδατα, στα ποτάμια και στις πηγές της, και ας ήταν για αυτήν πάντα υπαρκτό το πρόβλημα της λειψυδρίας, είναι ο Ηριδανός.

Τι νόημα, επομένως, μπορεί να έχει σήμερα ο εντοπισμός του; Κάνοντας ελιγμούς ανάμεσα στα αυτοκίνητα, βαδίζοντας μεταξύ εκατοντάδων άλλων ανθρώπων σε αυτήν την αναπόφευκτα κατηφορική διαδρομή από τον Λυκαβηττό, η αλήθεια είναι ότι η απουσία στοιχείων αρχικά απογοητεύει.

«Ένα από τα αόρατα φυσικά στοιχεία της πόλης» το χαρακτηρίζει ο αρχαιολόγος κ. Στέλιος Λεκάκης, οι πληροφορίες του οποίου για τα σημεία της πορείας του Ηριδανού θα αποδειχθούν πολύτιμες.

Στην αρχαιότητα ο Ηριδανός ήταν ένας φυσικός άξονας της ρυμοτομίας της πόλης, η διέλευσή του όμως μέσα από αυτήν είχε τις επιπτώσεις της. Στην Κλασική εποχή, λόγω της πυκνότητας της δόμησης πλέον, το ποτάμι άρχισε να δέχεται τα λύματα του άστεως και σύντομα μετατράπηκε σε βούρκο. Υπέστη δηλαδή τις συνέπειες αυτού που σήμερα ονομάζουμε περιβαλλοντική μόλυνση.

«Τα νερά του Ηριδανού ούτε ζώα δεν τα καταδέχονται» φθάνει να πει ο Καλλίμαχος ο Κυρηναίος στην Ελληνιστική πλέον εποχή.

Χρειάστηκε όμως να περάσουν αιώνες ώσπου επί Αδριανού (117-138 μ.Χ.) αποφασίστηκε ο εγκιβωτισμός του. Το ποτάμι καλύφθηκε από πλινθόκτιστο θόλο όπως πολύ ωραία είναι ορατός στην πλατεία Μοναστηρίου-, επιχώθηκε και μετατράπηκε σε υπόνομο.

Πολύ νωρίτερα εξάλλου, επί Θεμιστοκλή, είχε γίνει και η διευθέτηση της κοίτης του στον Κεραμεικό, το χαμηλότερο σημείο του Λεκανοπεδίου, όπου ο ποταμός πλημμύριζε τον χειμώνα και σχημάτιζε βάλτους. Σήμερα όλα αυτά τα φαινόμενα έχουν εκλείψει. Μαζί και τα ποτάμια.

9 ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
1. Κολωνάκι: Μια καθημερινή καλοκαιριάτικη ημέρα η οδός Δημοκρίτου είναι ήσυχη σαν προάστιο. Λίγα τα αυτοκίνητα, ακόμη λιγότεροι οι περαστικοί και ο λόφος του Λυκαβηττού να ξεπροβάλλει ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Στη ΒΔ πλευρά του τοποθετούνται οι πηγές του Ηριδανού, κάπου εδώ δηλαδή, ενώ φυσικά δεν υπάρχει καμία σχέση με το Αδριάνειο υδραγωγείο της Δεξαμενής, τα ύδατα του οποίου προέρχονταν από την Πάρνηθα.

2. Βουλή: Αλλεπάλληλα στρώματα της Ιστορίας έφεραν στο φως οι ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή αυτή πριν από μερικά χρόνια. Εργαστήρια, νεκροταφεία, διάφορα κτίρια, έργα υδροδότησης και αποχέτευσης. Μαζί και τον Ηριδανό, έναν από τους τρεις ποταμούς που άρδευαν το λεκανοπέδιο Αθηνών. Το ποτάμι πήρε το όνομά του από τον Ηριδανό, γιο του Ωκεανού, ενώ η λέξη σχηματίζεται από την ρίζα ηρ- και την επίσης λέξη «ντανού» που σημαίνει νερό. Τα ανθοπωλεία στη Βουλή, έτσι, ουδεμία σχέση έχουν με την κατάσταση που επικρατούσε εκεί κατά την αρχαιότητα.

3. Σύνταγμα: Το ποτάμι κυλάει κάτω από την πλατεία, εκεί όπου το συνάντησαν τα έργα του μετρό σε βάθος έξι μέτρων. Το μόνο όμως που έχει απομείνει ορατό είναι η πιστή αναπαράσταση της κοίτης του στον σταθμό, ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα εκθέματα αναφορικά με τις ανασκαφές στην περιοχή. Επάνω στην πλατεία οι διαβάτες, που τη διασχίζουν, αγνοούν ότι κάτω από τα πόδια τους το μικρό αλλά πλούσιο σε νερά ποτάμι κυλάει, ακολουθώντας τη φυσική κλίση του εδάφους με κατεύθυνση προς την οδό Μητροπόλεως.

4. Όθωνος και Αμαλίας: Από το ύψος του Άγνωστου Στρατιώτη η απέναντι γωνία κρύβεται σχεδόν από τα σταθμευμένα λεωφορεία και από το πλήθος των ανθρώπων που περιμένουν στις διαβάσεις. Η Μπουμπουνίστρα όπως λεγόταν στην Τουρκοκρατία η κρήνη του Ηριδανού (λόγω του θορύβου που έκαναν τα νερά της) βρισκόταν σε αυτό ακριβώς το σημείο. Είναι άγνωστο πότε εξαφανίστηκε. Τα υπόγεια νερά όμως της περιοχής πολύ συνετέλεσαν στην ανάπτυξη του Κήπου.

5. Μητροπόλεως: Ένα βύθισμα του εδάφους στη συμβολή της με την οδό Πεντέλης, δύο πλατάνια στο εκκλησάκι της Αγίας Δέησης, κάτι σαν ανάσα δροσιάς, μπορεί να σημαίνουν κάτι; «Εδώ σχηματιζόταν το λεγόμενο Τέλμα της Αθηνάς. Τα νερά του ποταμού λίμναζαν και δημιουργούσαν ένα έλος μπροστά από τις Πύλες του Διοχάρους, στο ύψος της οδού Βουλής και της Απόλλωνος» επιβεβαιώνει ο κ. Λεκάκης. Μπαίνοντας στο πρώτο κατάστημα ο ιδιοκτήτης παραδέχεται ότι όλοι στον δρόμο έχουν αντλίες στα υπόγειά τους για να μην πλημμυρίζουν. Και πού πάει αυτό το νερό; «Στους υπονόμους βέβαια».

6. Μοναστηράκι: Ο ήλιος καίει, έτσι κανείς στην πλατεία δεν ενδιαφέρεται για το ποτάμι, που ύστερα από ένα χιλιόμετρο διαδρομής επιτέλους φανερώνεται. Το νεράκι κυλάει στην κοίτη του και ο ήχος του ακούγεται αν έχει ησυχία• όλα αυτά όμως σε βάθος αρκετών μέτρων. Λίγοι γνωρίζουν άλλωστε ότι αυτό το τμήμα του Ηριδανού ήρθε στο φως κατά λάθος, λόγω της κατάρρευσης του εδάφους όταν κατασκευαζόταν η πλατεία. Στον σταθμό του μετρό η εικόνα είναι ευκρινέστερη: εδώ υπάρχουν η κοίτη της Κλασικής εποχής με τα δύο μονοπάτια που όριζαν την οικοδομική γραμμή στις πλευρές της και η κοίτη της Ρωμαϊκής όταν καλύφθηκε με πλινθόκτιστο θόλο. Ούτε εδώ επισκέπτης.

7. Αρχαία αγορά: Ένα μεγάλο έργο είχε κατασκευαστεί εδώ στην αρχαιότητα από τους Πεισιστρατίδες (β΄ μισό 6ου αιώνα π.Χ.) που επίχωσαν την αρχαία κοιλάδα του Ηριδανού προκειμένου να διαμορφωθεί το κατάλληλο έδαφος για την οδό των Παναθηναίων και για την ανέγερση δημόσιων κτιρίων (Βασίλειος Στοά, Ποικίλη Στοά).Το ποτάμι εγκιβωτίσθηκε σε δύο υπόγεια κανάλια που τα συνέδεσαν με τον κεντρικό αγωγό υπόνομο, τον οποίο βλέπουμε σήμερα στην Αρχαία Αγορά. Φυσικά χωρίς νερό, αφού το ποτάμι δεν περνά πια από εκεί. Οδεύοντας προς το Θησείο πάντα σε κατηφορική πορεία, η προοπτική του Κεραμεικού δημιουργεί ανακούφιση.

8. Γραμμές ΗΣΑΠ: Το ποτάμι χάνεται και πάλι αλλά η πορεία του είναι πλέον γνωστή. Πρώτα θα πρέπει να διασχίσει τις γραμμές του τρένου περιορισμένο σε ένα τσιμεντένιο κανάλι - η απόλυτη απαξίωση του ποταμού - που δύσκολα παραπέμπει σε ποτάμι και ύστερα να ακολουθήσει την οδό Αδριανού σε ένα σημείο της οποίας, κοντά στην πλατεία του Αγίου Φιλίππου, η Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή εντόπισε τμήμα της εγκιβωτισμένης κοίτης του. Ιούλιο μήνα τα νερά του Ηριδανού δεν είναι πολλά, τον χειμώνα όμως αναβλύζουν σε όλη την περιοχή. Μέσα από τα φρεάτια, μέσα από τις γραμμές του τρένου, το ποτάμι που φουσκώνει βγαίνει στην επιφάνεια.

9. Κεραμεικός: Είναι ένα κομμάτι του αττικού τοπίου που έχει μείνει αλώβητο από τις επεμβάσεις μέσα στους αιώνες, πόσω μάλλον που η επιφάνεια του εδάφους βρίσκεται στο επίπεδο των κλασικών χρόνων, δηλαδή τρία μέτρα κάτω από τη σύγχρονη πόλη. Εδώ ο χρόνος έχει σταματήσει. Ο Ηριδανός γίνεται πλέον αντιληπτός ως φυσικό στοιχείο, καλάμια φυτρώνουν στις όχθες του και βατραχάκια αποθέτουν τα αβγά τους στο νερό, όπου επιβιώνει και το κουνουπόψαρο, ένα πολύ μικρό ψάρι.
Κάποιοι τουρίστες ρωτούν πού καταλήγει το ποτάμι. Όπου όλα. Στη θάλασσα. Πρώτα όμως θα συναντήσει τον Ιλισό (κάπου στην Πειραιώς) και μαζί θα φθάσουν στον Κηφισό, τα τρία ποτάμια της Αττικής που οι άνθρωποι κατέστρεψαν.

ΠΗΓΗ: Το Βήμα - Πολιτισμός

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ένας Υπερήφανος Έλληνας

Υπερήφανος ως Έλληνας, μια απάντηση στον Monde

Διερωτήθηκε ο χθεσινός Monde εάν η Ελλάδα είναι μέλος ή όχι της Ευρώπης. Σίγουρα έχουμε πολλά να ντραπούμε.Ναι, δικό μας δημιούργημα είναι το πελατειακό Κράτος, η κακάσχημη Αθήνα των πολυκατοικιών, τα σκάνδαλα, το άθλιο πολιτικό προσωπικό μας.

Δικιά μας και η χούντα, η Μικρασιατική καταστροφή, ο εμφύλιος, η γενιά του Πολυτεχνείου που «κονόμησε». Όμως μέχρις εδώ με το αυτομαστίγωμα. Τέρμα με τη φθηνή κριτική των Ευρωπαίων που ψάχνουν άλλοθι για τις δικές τους (και τις δικές μας) αμαρτίες. Τέρμα με την κα. Μέρκελ και τις προσβολές της.

Αν θέλουν οι Γαλλογερμανοί να παίξουμε με τους ίδιους όρους απλά θυμίζουμε:

- Οι Έλληνες δεν έβαλαν τον πλανήτη δις σε πόλεμο, ούτε ευθύνονται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν οδηγήσαμε εμείς αναίτια στον θάνατο Εβραίους, Σλάβους,Τσιγγάνους κ.ά. Οι "πολιτισμένοι" Γερμανοί έκαναν αυτά. Οι παππούδες της κ. Μέρκελ δηλαδή.

- Οι Έλληνες δεν συνθηκολόγησαν μετά από σαράντα μόλις ημέρες πολέμου όπως οι Γάλλοι. Πολέμησαν ηρωικά επί έξι μήνες.

- Οι Έλληνες αντιστάθηκαν μαζικά, με τεράστιο κόστος σε θανάτους στους Γερμανούς. Οι Γάλλοι έσκυψαν το κεφάλι και μετά από τέσσερα χρόνια υποδέχθηκαν ως ήρωα τον Ντε Γκολ για να τους ξεπλύνει από την αδράνειά τους.

- Οι Έλληνες είναι λαός φιλεύσπλαχνος που δεν θα άφηνε ποτέ να πνίγονται μπροστά στα μάτια τους οι διωκόμενοι από τους Κεμαλιστές Μικρασιάτες. Οι Γάλλοι τί έκαναν το 1922; Απλά και ...πολιτισμένα κοιτούσαν.

- Οι Έλληνες δεν έχουν κλέψει πολιτιστικούς θησαυρούς των Γάλλων και των Γερμανών. Και οι δύο χώρες αυτή τη στιγμή μετά το πλιάτσικο που έκαναν διαφημίζουν Ελλάδα στα μουσεία τους.

- Οι Έλληνες πήραν τα χρήματα της Siemens άρα είναι λαμόγια και κλέφτες. Οι «καλοί» Γερμανοί που τα έδωσαν όμως τί είναι;

- Οι Έλληνες μαγείρεψαν τα στατιστικά. Οι Ιταλοί με τη σειρά τους μήπως δεν είναι Ευρωπαίοι μετά τη «μακαρονάδα» αριθμών που έφτιαξαν για να μπουν στο Ευρώ;

- Οι Έλληνες είναι ένας λαός που μετρά την ιστορία του γι' αυτό δεν πουλά την Μακεδονία. Πως θα φαινόταν στους «πολιτισμένους» Γερμανούς εάν οι Πολωνοί βάπτιζαν Βαυαρία μια περιοχή τους στην οποία κανείς δεν μιλά γερμανικά ή οι πάγια σωβινιστές Γάλλοι βλέπανε τους Βέλγους να διεκδικούν με χάρτες τη Λιλ ως δική τους;

- Οι Έλληνες τέλος σε όποιο μέρος της Ευρώπης και να πάνε ως τουρίστες φέρονται κόσμια. Αν δεν απατώμαι η λέξη χουλιγκανισμός δεν είναι ελληνική. Όπως δεν είναι ελληνικό το θέαμα των βορειοευρωπαίων που ξερνάνε στους δρόμους των πανέμορφων νησιών μας κάθε καλοκαίρι και που ντύνονται γυναικεία στα μπαρ.

Και τέλος για να μου βγει και λίγο η Ελληναριά: Βρε ουστ από δω που όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνας εσείς τρώγατε Βελανίδια!


Πηγή: http://www.protothema.gr

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Επείγουσα κλήση προς Βραζιλία

Πρόεδρε Ρούσεφ, σταματήστε την καταστροφή του Αμαζονίου!


Δυστυχώς, οι νόμοι για την προστασία των δασών δεν υποβαθμίζονται μόνο στην Ελλάδα…

Το δάσος της βροχής του Αμαζονίου – ένα από τα πιο πολύτιμα οικολογικά θησαυροφυλάκια του πλανήτη – έχει επείγουσα ανάγκη από τη δική μας φωνή!

Η Βραζιλιανή Γερουσία, με τις ευλογίες ισχυρών επιχειρήσεων γεωργικής εκμετάλλευσης, ψήφισε προχθές απαράδεκτες αλλαγές στον Δασικό Κώδικα της χώρας. Αλλαγές που απειλούν με μαζικές αποψιλώσεις το δάσος της βροχής.

Στη συνέχεια, το νομοσχέδιο αυτό θα συζητηθεί στη Βραζιλιανή Βουλή και τέλος η μοίρα της περιοχής θα βρεθεί στα χέρια της Προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ. Η Πρόεδρος θα αποφασίσει, μέσα στις επόμενες δυο εβδομάδες, εάν θα υποστηρίξει και θα υπογράψει τις απειλητικές αλλαγές ή όχι!

Αν η Πρόεδρος Ρούσεφ εγκρίνει τις αλλαγές στον Δασικό κώδικα της Βραζιλίας, τότε μια περιοχή τέσσερις φορές όσο η έκταση της Ελλάδας, η βιοποικιλότητα και οι κοινωνίες που ζουν εκεί θα απειληθούν πολύ σοβαρά. Και οι επιπτώσεις θα επηρεάσουν κάθε γωνιά του πλανήτη, καθώς αναμένεται να εκλυθούν 25 δισεκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Την ίδια στιγμή, όπως προκύπτει από πολλές ανεξάρτητες επιστημονικές εκθέσεις, η αποψίλωση και εντατική εκμετάλλευση δεν θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της Βραζιλίας, αλλά στη φτώχια και εξαθλίωση των τοπικών κοινωνιών.

Παρακαλούμε, υπογράψτε τώρα τη διεθνή έκκληση προς την Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, ώστε να ασκήσει βέτο στην υποβάθμιση του Δασικού Κώδικα της Βραζιλίας και να προστατεύσει το δάσος της βροχής στον Αμαζόνιο.

Περισσότεροι από ενάμισι εκατομμύριο Βραζιλιάνοι πολίτες έχουν ήδη υπογράψει παρόμοιες εκκλήσεις.

Το WWF και εσείς ενώνουμε τη φωνή μας μαζί τους!

Τι σημαίνει Χαράτσι, Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Χαράτσι
Το χαράτσι ήταν ένας από τους δύο φόρους, τους οποίος επέβαλαν οι Τούρκοι στους χριστιανούς υπηκόους του Σουλτάνου. Ο άλλος ήταν ο φόρος αίματος, το λεγόμενο παιδομάζωμα.

Ο φόρος

Πρόκειται για ατιμωτικό κεφαλικό φόρο, ο οποίος επιβλήθηκε από τους πρώτους χρόνους του Ισλαμισμού. Ήταν η αποζημίωση για την παραχώρηση του δικαιώματος να ζει κανείς και να λατρεύει τον θεό του.

Κάθε χριστιανός από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του και μέχρι τον θάνατό του όφειλε να εξαγοράζει κάθε χρόνο την άδεια αυτή.

Πλήρωνε τον φόρο και παραλάμβανε από τον εισπράκτορα την προσωπική του απόδειξη, η οποία λεγότανε χαράτσι. Η απόδειξη ήταν χάρτινη και είχε κάθε χρόνο διαφορετικό χρώμα, έφερε δε το εξής κείμενο:

<< ο φέρων το παρόν έχει την άδειαν να φέρη επί έν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του >>

Διαβαθμίσεις και είσπραξη του φόρου

Αρχικά οι Τούρκοι εισέπραταν τον κεφαλικό φόρο αδιακρίτως, αργότερα όμως διαίρεσαν τους Χριστιανούς σε τρεις τάξεις, και το χαράτσι ανάλογα σε τρεις βαθμούς.

 η πρώτη τάξη πλήρωνε τέσσερα φλουριά κατά κεφαλή
 η δεύτερη δύο
 και η τρίτη τάξη πλήρωνε ένα φλουρί κατά άτομο.

 Αναλόγως το χαράτσι του πρώτου βαθμού επιβαλόταν στους έμπορους και τους πλούσιους, και ονομάζονταν αλάς.
 Το χαράτσι του δεύτερου βαθμού το πλήρωναν οι βιομήχανοι και οι τεχνήτες, και λεγότανε ιφσάτ.
 Το χαράτσι τρίτου βαθμού ήταν για τους γεωργούς και τους πτωχούς και λεγότανε εδνά.

Ο τρόπος είσπραξής του ήταν ο εξής: κάθε χρόνο η Υψηλή Πύλη πούλαγε τα δικαιώματα είσπραξης των φόρων σε ισχυρούς και πλούσιους Τούρκους. Αυτοί τον μεταπουλούσαν κερδοσκοπικά σε εκμισθωτές φόρων οι οποίοι αναλάμβαναν να εισπράξουν τον φόρο από τους μη μουσουλμάνους υπηκόους.

Ο πλούσιος Τούρκος λεγόταν χαρατζίμπασης, οι δε εισπράκτορες λεγόντουσαν χαρατζίδες'.

Οι χαρατζίδες περιόδευαν τις πόλεις και τα χωριά με στρατιωτική συνοδεία και εισέπρατταν ποσά μεγαλύτερα από αυτά που έπρεπε να αποδώσουν στον χαρατζίμπαση, συχνά χρησιμοποιώντας βάρβαρα μέσα. Τη διαφορά την καρπώνονταν για προσωπικό τους όφελος.

Εξακρίβωση της ηλικίας

Τα μικρά παιδιά ήταν απαλλαγμένα από το χαράτσι. Επειδή όμως οι Τούρκοι δεν ήταν εύκολο να εξακριβώσουν την ηλικία ενός παιδιού, και για να μην χάνουν τα έσοδα του φόρου είχαν επινοήσει και καθιερώσει την εξής μέθοδο εξακρίβωσης.

Είχαν ένα κορδόνι μακρύ και το τύλιγαν δύο φορές γύρω από τον λαιμό του παιδιού, και σημάδευαν πόσο έφτανε. Στην συνέχεια το παιδί δάγκωνε το ένα άκρο του σχοινιού, ενώ ο Τούρκος περνούσε το κορδόνι πάνω από την μύτη, το κούτελο και το κεφάλι του παιδιού μέχρι το σβέρκο.

Αν το σημείο του σχοινιού που είχε σημαδεύσει έφτανε στο σβέρκο, τότε το παιδάκι θεωρείτο φορολογούμενος και έπρεπε να καταβάλει το συγκεκριμένο ποσό.

Αυτά μας προσφέρουν τα διάφορα Σούπερ Μάρκετ

Τι είναι;


Αν νομίζετε πως αυτό που απεικονίζεται στην φωτογραφία είναι παγωτό, κάνετε μεγάλο λάθος. Ανακαλύψτε την σοκαριστική αλήθεια στην συνέχεια .

Πρόκειται για μηχανικά διαχωρισμένο κοτόπουλο που χρησιμοποιείται από τα fast food για chicken nuggets και μπιφτέκια. Επίσης χρησιμοποιείται για επεξεργασμένα προϊόντα κοτόπουλου που βρίσκουμε στα σουπερ μάρκετ.

Αφού αφαιρεθούν τα βασικά κομμάτια κρέατος από το κοτόπουλο, όλα τα υπόλοιπα κομμάτια όπως κόκκαλα, εντόσθια κτλ τοποθετούνται σε ένα ειδικό μηχάνημα το οποίο τα πιέζει και τα πολτοποιεί με αποτέλεσμα την ροζ μάζα που μοιάζει με παγωτό.

Στην συνέχεια και εξαιτίας των βακτηρίων που συγκεντρώνει, το μηχανικά
διαχωρισμένο κοτόπουλο πλένεται με αμμωνία. Τέλος, του δίνεται τεχνητά η γεύση κοτόπουλου και βάφεται με συνθετικό χρώμα.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι κάπως έτσι.


Λαχταριστό, ε;



Bon appétit!!!!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Ακρίβεια & ΙΚΕΑ

Είμαστε κορόιδα!

Μέσα στη κρίση και στα σενάρια πτωχεύουμε δεν πτωχεύουμε, κάποιοι κερδοσκοπούν σε βάρος μας και κερδοσκοπούν αισχρά!

Δεν μιλάω για μονάδες spread των ελληνικών 10ετών ομολόγων, αλλά για την καθημερινότητα μας!

Πρόσφατα πήγα να αγοράσω ένα επιπλάκι από την πολυεθνική IKEA. Είχα αγοράσει ήδη ένα πριν κανα χρόνο και πήγα να αγοράσω και ένα δεύτερο. Θυμόμουν ότι το είχα αγοράσει 49 ευρώ. Όταν πήγα να πάρω το δεύτερο η τιμή του ήταν 79 ευρώ!

Δηλαδή 61% ακριβότερα!

Τρελάθηκα! Δεν ήταν τα 30 ευρώ που με τρέλαναν αλλά αυτό το 61%!
Σκέφτηκα μεσα σε περίοδο παγκόσμιας κρίσης αυτοί ανεβάζουν τις τιμές τους; Περίεργο!
Μπήκα λοιπόν στα sites της IKEA σε όλη την ευρώπη και τι διαπίστωσα;
Οι τιμές ναι μεν αυξήθηκαν.... ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Δεν φτάνει που έχουμε από τους ποιο χαμηλούς μισθούς στην Ευρώπη, έχουμε και τις πολυεθνικές (και όχι μόνο) να μας δουλεύουν...

Λοιπόν για να μην λέτε ότι σας λέω χαζομάρες, έκανα μια μικρή δειγματοληπτική έρευνα σε προιοντα μαζικής κατάνάλωσης της εν λόγω εταιρείας:

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Τραπεζάκι LACK (200.114.13)

Ελλάδα: Άσπρο: 9,95 Καρυδιά/Σημύδα: 15,00 (καταλογος 2010 σελ. 66)
Γαλλία : Όλα 4,95 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Ιταλία: 7.99 (Σε μας από 25% - 50% ακριβότερα!)
Ιρλανδία: Άσπρο: 5,99 Καρυδιά/Σημύδα: 8,99 (Σε μας από 66% ακριβότερα!)
Ισπανία: Όλα 4,99 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Πορτογαλία: Όλα 4,99 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Γερμανία: Άσπρο 7,99 Καρυδιά/Σημύδα: 9,99 (Σε μας από 25% - 50% ακριβότερα!)

Καναπές διθέσιος KLIPPAN (180χ88) κάλυμμα Lappmon

Ελλάδα : 235,00 (καταλογος 2010 σελ. 18)
Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία : 199,00 (Σε μας 18% ακριβότερα)
Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία : 189,00 (Σε μας 24% ακριβότερα)

Επιπλο Τηλεόρασης Mavas

Ελλάδα : 79,00 (καταλογος 2010 σελ. 75)
Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία : 69,00-69.90 (Σε μας 14% ακριβότερα)
Ιρλανδία: 59,00 (Σε μας 33% ακριβότερα)

Ραφιέρα EXPEDIT 59x39 Λευκή

Ελλάδα : 45,00 (καταλογος 2010 σελ. 81)
Γαλλία, Πορτογαλία, Ισπανία: 19,95 (Σε μας 225% ακριβότερα!)

Συρταριέρα MALM (300.539.21)

Ελλάδα: 79,00 (καταλογος 2010 σελ. 157)
Γαλλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία : 59,00 (Σε μας 33% ακριβότερα!)

Όλες οι τιμές που σας παραθέτω έχουν και τα αντίστοιχα links στα sites των άλλων χωρών για να μην πείτε ότι είμαι υπερβολικός!

Και θέτω τα εξής ερωτήματα:

1. Είναι προφανές ότι υπάρχουν διαφορετικοί τιμοκατάλογοι και εμείς είμαστε στον πιο ακριβό τουλάχιστον για την ευρώπη γιατί; Μήπως γιατί έχουμε τα υψηλότερα εισοδήματα; Μήπως μας περισσεύουν; Γιατί οι τιμές που αγοράζουμε είναι ίδιες με αυτές των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ναι εκεί το τραπεζάκι κάνει 49ΑΕΔ = 9,5 ευρώ αν και λίγο φτηνότερο) μιας από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο; (Στην Αμερική κάνει 7,99$ = 5,65 ευρώ - είναι φτωχοί αυτοί...)

2. Τι τους κάνει να πιστεύουν ότι είμαστε τόσο κορόιδα, ώστε να μας πουλάνε τα ίδια πράγματα 2 και 3 φορές ακριβότερα; Νομίζουν ότι πουλάνε χάντρες στους ιθαγενείς;

3. Τι μπορούμε να κάνουμε ως καταναλωτές; Μπορούμε να σταματήσουμε να ψωνίζουμε από δαύτους κανά τρίμηνο να "στρώσουν χαρακτήρα"; Μπορούμε να τους στείλουμε καμιά 1.000xxx emails διαμαρτυρίας; Να γράψουμε ένα email και να το στείλουμε σε όλους τους γνωστούς μας, απλά για να μάθουν τι θα πει σας "πουλάμε ακόμα φτηνότερα";

Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα μου την δίνει αφάνταστα να με περνάνε για κορόιδο, αλλά όλα με περνάνε για ΤΟΟΟΟΣΟ κοροίδο δεν ξέρω καν πως να αντιδράσω!

ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ ΤΩΡΑ!!!!!!


Κλαύδιος Δ. Γαληνός
Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Πεντέλης 14 - Ν.Ηράκλειο
Τηλ. 6948 385888

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Το λιμάνι του Ηρακλείου

Σχόλια από την καθημερινή ζωή

Του Βαγγέλη Κογκάκη*

Ήμουν 20 χρόνων. Μόλις είχα αποφοιτήσει από την Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου και κάποιος γνωστός μού πρότεινε να δουλέψω προσωρινά μέχρι να στρατευθώ, στο εκτελωνιστικό γραφείο του κ. Ιωάννη Ιερωνυμίδη, που βρισκόταν αριστερά στο τέλος της οδού 25ης Αυγούστου προς το λιμάνι. Ως αείροος χείμαρρος άρχισαν οι αναμνήσεις…

Ήταν ένα ευρύχωρο ισόγειο δωμάτιο, με τον αείμνηστο κ. Γιάννη, όπως όλοι τον αποκαλούσαμε, πίσω από ένα μεγάλο γραφείο, και 3 ακόμη γραφεία για τους άλλους υπαλλήλους. Εγώ ήμουν για τις εξωτερικές δουλειές, λιμάνι τελωνείο, τράπεζες, παραλαβή εμπορευμάτων, φόρτωση από το τελωνείο στα κάρα και προώθηση στα καταστήματα των πελατών. Είχα ένα μικρό τραπέζι-γραφείο πίσω από τον γκισέ. Υπήρχε και ένας μικρός, για όλες τις δουλειές.

Ωράριο δεν υπήρχε. Κάθε μέρα από τις 8 περίπου το πρωί μέχρι αργά το βράδυ ήμαστε στο γραφείο με μια μικρή διακοπή το μεσημέρι για φαγητό. Έπαιρνα έτοιμα τα έγγραφα (διασαφήσεις) από το γραφείο και πήγαινα στο τελωνείο, εκεί όπου είναι και σήμερα, ανάμεσα στο γραφείο της Περιφέρειας και στα Νεώρια.

Με την πάροδο του χρόνου, γνώρισα όλους τους υπαλλήλους στον Α΄ όροφο και στις αποθήκες του ισογείου, και εκείνοι με ήξεραν ως το νέο υπάλληλο του Ιερωνυμίδη, το δάσκαλο. Όταν κάποτε ο πατέρας μου προσπάθησε να με συναντήσει στο λιμάνι, κανείς δεν με γνώριζε με το ονοματεπώνυμό μου. Τότε εκείνος αναγκάστηκε να με περιγράψει σαν έναν ψηλό, αδύνατο νεαρό, με σγουρά καστανόξανθα μαλλιά που άρχιζαν γκριζάρουν… -Α! το δάσκαλο θες, είπαν όλοι!

Άπειρος νεαρός στην αρχή, θεώρησα δύσκολη την πρώτη μου εργασία. Όμως, αφού ενημερώθηκα σωστά, σε ένα μήνα εργαζόμουν με άνεση. Έπρεπε να τρέξεις για να προλάβεις να δώσεις τα έγγραφα στον αρμόδιο υπάλληλο στον Α΄ όροφο του τελωνείου, να υπογράψει αφού τα εγκρίνει διαβάζοντάς τα, στη συνέχεια να πάρεις υπογραφές από τον τμηματάρχη και τον διευθυντή. Τρέχοντας κατέβαινες στο ισόγειο. Εκεί έδινες τα έγγραφα στον αποθηκάριο κι εκείνος σου υπέδειχνε πού είναι αποθηκευμένα τα προϊόντα του πελάτη σου.

Τώρα έπρεπε να βρεις ένα κάρο και εργάτες για τη φόρτωση. Τα κάρα ήταν στενόμακρα (1,15μ. περίπου πλάτος και 8-10μ. μήκος) με 4 τροχούς και σιδερένια στεφάνη, που τα έσυραν μεγάλα δυνατά άλογα ή μουλάρια. Οι εργάτες, δυνατοί άνδρες, σήκωναν από το έδαφος τα τσουβάλια 40 - 50 οκάδων το κάθε ένα ή και βαρύτερα και τα τοποθετούσαν στο κάρο. Έπρεπε όλα να γίνουν τάχιστα πριν ο πελάτης τηλεφωνήσει στο γραφείο και διαμαρτυρηθεί για καθυστέρηση. (Οκά: Οθωμανική μονάδα μέτρησης μάζας, που υποδιαιρείτο σε 400 δράμια ή 1282 γραμμάρια. Καταργήθηκε από την 31η Μαρτίου 1959 και αντικαταστάθηκε από το κιλό. ‘Άφησέ τον, αυτός δεν τα έχει 400’, ήταν η συνήθης ειρωνεία τότε.).

Τα εμπορεύματα τα οποία διακινούνταν ήταν υγρά καύσιμα, χύμα σε ειδικά διαχωρισμένα μέρη στα αμπάρια των πλοίων. Ακόμη οι εδώδιμοι καρποί, όσπρια, φασόλια, φακή, ρεβίθια, αρακάς και άλλοι κατάλληλοι για τροφή και τα αποικιακά προϊόντα: καφές ρύζι, κακάο, τσάι, μπαχαρικά κλπ. (ΕΔΩΔΙΜΑ - ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ. Ποια εποχή σας θυμίζει η επιγραφή αυτή στα καταστήματα; Έδω= τρώω, έδεσμα, εδώδιμο).

Πολλά προϊόντα παραγόμενα στο νησί τα στέλναμε στον Πειραιά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αυτά κυρίως ήταν λάδια -σε σιδερένια βαρέλια, κρασί -σε βαρέλια ξύλινα και αργότερα χύμα σε δεξαμενές φορτηγών πλοίων που το αντλούσαν από βυτιοφόρα αυτοκίνητα. Επίσης σταφίδα, σταφύλια, μπανάνες, ελιές βρώσιμες, κ. ά.

Κατά τη δεκαετία του 1950 έκαναν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους και τα πρώτα θερμοκήπια στη Μεσαρά, ιδιαίτερα δε και στην Ιεράπετρα όπου το καλοκαίρι του 1966 κατασκευάσθηκε το πρώτο ξύλινο θερμοκήπιο. Από εδώ άρχισαν να εξαπλώνονται χάρη στην διορατικότητα ενός Ολλανδού γεωπόνου, του Πωλ Κούπερς, που διέβλεψε ότι οι κλιματολογικές συνθήκες ήταν οι κατάλληλες για τις καλλιέργειες στα θερμοκήπια.

Τα προϊόντα της Κρήτης φορτωμένα σε αυτοκίνητα ψυγεία -ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές, μπανάνες, καρπούζια κ. ά. κατέκλεισαν την ηπειρωτική Ελλάδα και την κεντρική Ευρώπη με επακόλουθο τη μεγάλη εισροή συναλλάγματος.

Έπαιρνα, τα συνοδευτικά έγγραφα από το γραφείο, φόρτωνα στα κάρα από την πόλη τα τότε εμπορεύματα, σταφίδα, λάδι κλπ., τα συνόδευα και αφού τα μεταφόρτωνα στο πλοίο, έδινα στον αρμόδιο τα έγγραφα. Κάποτε πήδησα στην προβλήτα του λιμανιού, ένα περίπου μέτρο, επειδή το πλοίο είχε αρχίσει να απομακρύνεται.

Τα πλοία της εποχής εκείνης από όσα θυμάμαι ήταν τα: ΚΑΔΙΩ και ΑΓΓΕΛΙΚΑ. Αργότερα δρομολογήθηκαν στη γραμμή ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ μεγαλύτερα και πολυτελέστερα πλοία όπως π. χ. τα ΚΑΝΑΡΗΣ, ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ, ΜΙΑΟΥΛΗΣ και ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ.

Το οδόστρωμα του λιμανιού ήταν καλντερίμι από δυνατές κατεργασμένες σιδερόπετρες. Μπορείτε να φανταστείτε το δυνατό θόρυβο από τους σιδερένιους τροχούς των κάρων και τα πέταλα των αλόγων. 3-4 ήταν οι επιχειρηματίες καραγωγείς.

Οι εργάτες του λιμανιού, φορτοεκφορτωτές, ήταν πολλοί, εύσωμοι και φωνακλάδες. Η γλώσσα σκληρή, μάγκικη, τραχιά αλλά πολύ ηπιότερη του σημερινού γενικού υβρεολόγιου, εντός και εκτός του λιμανιού. «Έξεστι, σήμερον, τοις Έλλησι ασχημονείν» σκέφτομαι, παραφράζοντας τους Εφόρους της Σπάρτης.

Προσωπικά μου φερόταν ‘κόσμια’ ίσως σεβόμενοι και την προσωνυμία του δασκάλου, με την οποία με αποκαλούσαν. Στα δύο εκείνα χρόνια που εργάστηκα στο εκτελωνιστικό γραφείο και στο λιμάνι, ανδρώθηκα.

Ο εργοδότης μας -ο κ. Γιάννης- ήταν δίκαιος και σωστός επιχειρηματίας. Λίγο νευρικός και φωνακλάς, αλλά λησμονούσε σχεδόν αμέσως. Εκτιμούσε τη γρήγορη διεκπεραίωση των συναλλαγών και γενικά την εργατικότητα, την ηθική και τιμιότητα των υπαλλήλων του. Εργαζόταν ακούραστα ώρες πολλές, πράγμα το οποίο απαιτούσε και από τους συνεργάτες του. Η αμοιβή ήταν περισσότερο από ικανοποιητική. Ήταν ο πλέον ‘καλοπληρωτής’ του λιμανιού.

Μας συμβούλευε πατρικά τους νέους. Να αποκτήσετε γνωριμίες και φιλίες, μας έλεγε, για να εξυπηρετείστε γρήγορα στις διάφορες υπηρεσίες. Δεν θα λησμονήσω όταν έφυγα από το γραφείο την τελευταία ημέρα, ο κ. Γιάννης με συγκίνηση με αποχαιρέτησε δίδοντάς μου έναν φάκελο με ένα σημαντικό ποσό χρημάτων ως φιλοδώρημα για τις ανάγκες μου στο στρατό.

Η πόλη του Ηρακλείου και το λιμάνι της βρίσκεται σε ένα μικρό φυσικό όρμο στο κέντρο της βόρειας Κρήτης. Πότε άρχισε να χρησιμοποιείται είναι άγνωστο, τοποθετείται ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία, ίσως πριν από 3.000 χρόνια και πιθανώς με το ίδιο όνομα, Ηράκλειο. Ο γεωγράφος Στράβων την αναφέρει ως επίνειο τη Κνωσού.

Η πόλη και το λιμάνι της αναφέρονται και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο 67 π. Χ.- 330 μ. Χ και κατά τη Βυζαντινή περίοδο μέχρι το 824 όταν η Κρήτη κατελήφθη από τους Άραβες Σαρακηνούς. Κατά τους αιώνες της κατοχής της Κρήτης από τους Άραβες (9ος αι. και το πρώτο ήμισυ του 10ου ) η πόλη οχυρώθηκε με τείχος και γύρω από αυτό υπήρχε βαθύ χαντάκι με θαλασσινό νερό.

Έτσι ονομάσθηκε Χάνδακας. Τότε έγινε οργανωμένη προσπάθεια της χρήσης του λιμανιού. Η θέση της Κρήτης στην ανατολική Μεσόγειο εξυπηρετούσε τις πειρατικές επιχειρήσεις των. Από το λιμάνι του Χάνδακα γίνονταν και οι εξαγωγές των προϊόντων του νησιού προς τις μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής, αλλά και οι εμπορικές συναλλαγές με τη λεία των Σαρακηνών, σε σκλάβους και εμπορεύματα. Ο αμοραλισμός σε όλη του έκταση.

Αργότερα, το 961, μετά την ανάκτηση της Κρήτης από το Νικηφόρο Φωκά, ο Χάνδακας παρουσιάζει μεγάλη ακμή και εξελίσσεται σε σπουδαίο λιμάνι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το 1204, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους, το νησί καταλαμβάνεται από τους Ενετούς και η Κάντια με το λιμάνι της (το Ηράκλειο - ο Χάνδακας, ονομάστηκε Κάντια, αλλά και ολόκληρη η Κρήτη) γίνεται η ‘Βενετία της Ανατολής’.

Από το λιμάνι -το σημαντικότερο της Ανατολικής Μεσογείου- εξάγονται λάδι, κρασί, σταφίδες, μέλι, κερί, τυρί, μετάξι έχει δε και το μονοπώλιο του αλατιού. Τον 17ο αι. μπορεί να ελλιμενίσει 50 γαλέρες. Εντυπωσιακή είναι η είσοδος στο Ενετικό λιμάνι με το φρούριο ‘Κούλες’. {‘…ιστορίης απόδεξις ήδε, ως μήτε τα γενόμενα εξ ανθρώπων τω χρόνω εξίτηλα γένηται, μήτε έργα μεγάλα τε και θωμαστά’ γράφει ο ιστορικός και γεωγράφος του 5ου αι. Ηρόδοτος, 485-415 π. Χ.

Η ρήση αυτή αναφέρεται και για να καταδειχθεί η συνέχεια της γλώσσας μας επί 2.500}. Η ανέγερση του ‘Κούλε’ κράτησε 17 χρόνια από το 1523 ως το 1540. Τους δύο τελευταίους αιώνες της Ενετοκρατίας αναπτύχθηκε πολύ και η κρητική λογοτεχνία με κορυφαία τα δύο έργα, ΕΡΩTΌΚΡΙΤΟΣ του Βιτσέντζου Κορνάρου και ΕΡΩΦΙΛΗ του Γεωργίου Χορτάτση.

Το 1645 οι Οθωμανοί εξεστράτευσαν κατά της Κρήτης, κατέλαβαν τις πόλεις Χανιά και Ρέθυμνο το δε Ηράκλειο το 1669, ύστερα από πολιορκία 21 χρόνων. Κατά τους αιώνες της τουρκικής κυριαρχίας (17ος-19ος αι.) οι Κρήτες χριστιανοί γνώρισαν απάνθρωπη μεταχείριση. Όμως το λιμάνι ελάχιστα διαφοροποιείται από την προηγούμενη περίοδο.

Οι πλέον καταστροφικές επεμβάσεις στο χώρο του λιμανιού και των ενετικών τειχών έγιναν τα τελευταία 50 - 70 χρόνια. Τις επέβαλαν οι ανάγκες της εποχής. Η εντός των τειχών πόλη έπρεπε να αναβαθμιστεί σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Η χρήση του αυτοκινήτου στην καθημερινή ζωή οδήγησε στη διάνοιξη νέων δρόμων ή τη διαπλάτυνση άλλων και της παραλιακής, 25ης Αυγούστου -‘‘της οδού πλάνης’’- με το γκρέμισμα σημαντικού μέρους των ενετικών τειχών και λιμενικών εγκαταστάσεων (μικρός Κούλες απέναντι από τον μεγάλο, βυζαντινή πύλη, η Πόρτα του Μόλου στο λιμάνι, η Πόρτα του Αγίου Γεωργίου ή Λαζαρέτου -όπου η προτομή Ν. Καζαντζάκη σήμερα- στις ‘Τρεις Καμάρες’, η Πύλη του Ιησού (Καινούργια Πόρτα), η Πύλη του Παντοκράτορα (Χανιόπορτα). Πολλά μνημεία δυστυχώς θυσιάστηκαν για την πρόοδο, ανάπτυξη και λειτουργικότητα του Ηρακλείου.

* Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος

S.O.S. Καστελλόριζο

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΈΞΟΔΑ, ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.
ΑΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ!!!!


Παράκληση το email αυτό να κάνει το γύρο του κόσμου!

Από τον Καθηγητή του ΕΜΠ Ευριπίδη Μπίλη:

Για τους σοβαρότατους λόγους που αναφέρει κατωτέρω ο συνάδελφος Θεόδωρος Καρυώτης, παρακαλείστε να στείλετε ταχυδρομικώς, όχι μόνο τώρα, αλλά και Χριστούγεννα και Πάσχα, μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελλόριζο, στη δ/νση:

Δημαρχείο ή Δημοτικό Σχολείο Μεγίστης
Μεγίστη,
851 11 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ


Καλούνται επίσης οι Ομογενείς και οι φοιτητές μας να στείλουν κάρτα από όλες τις γωνιές του πλανήτη, προς:

Megisti Municipality or Elementary School
Megisti,
GR-851 11 KASTELLORIZO
GREECE


Παρακαλείστε να διαβάσετε το πιο κάτω κείμενο του Καθηγητή Καρυώτη, για να αντιληφθείτε τη σημασία της αποστολής.

Στόχος, να κατακλυσθεί το Ελληνικό Καστελλόριζο με κάρτες από
όλον τον απανταχού του κόσμου Ελληνισμό.

Ευριπίδης Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ.

«ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ !!! ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΛΕΞΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΚΑΝΤΕ ΤΟ !!!

Mια κάρτα δεν κοστίζει, αξίζει. ΜΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΑΡΤΑ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ!!!!!!

Διευθυνση: Megisti Municipality or Elementary School, Megisti, GR-851 11 KASTELLORIZO, GREECE

Παρά την σπουδαιότητα του Καστελόριζου, οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανησυχητικές.

Από τον Νοέμβριο υπάρχουν πληροφορίες πως η Τουρκία αμφισβητεί νομικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου να έχουν υφαλοκρηπίδα.

Καλούμε όλους τους Έλληνες, Ελλάδας, Κύπρου και Διασποράς, να στείλουν μια κάρτα ή επιστολή στο Καστελόριζο.

Επιμένουμε να σταλεί ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά (και όχι ηλεκτρονικά) στο νησί.

Να φανεί έμπρακτα και απτά το ενδιαφέρον μας για το μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι αυτό του Ελληνισμού.
Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά.

Μια μικρή θυσία, να αγοράσουμε, να γράψουμε και να ταχυδρομήσουμε μια κάρτα, θα αναδείξει στους πάντες πως αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε, και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται.

Βλέποντας το Καστελόριζο από ένα χάρτη της ανατολική Μεσογείου,
θα δείτε πως το νησί αποτελεί ένα κόμβο, που δένει γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο μας.

Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, καθιστώντας αδύνατη, την δυνατότητα κοινής ελληνοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου, όπως επίσης και την δυνατότητα ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), αν τύχει σωστής πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης, με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον, θα μπορεί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που μαστίζουν την χώρα και να την βγάλουν από τα αδιέξοδα που την οδηγούν επιλογές υποτέλειας τύπου ΔΝΤ..

Σύμφωνα με τον Καθηγητή Γεωλογίας Αβραάμ Ζεληλίδη του Πανεπιστημίου της Πάτρας, «αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη "Ηρόδοτος", που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια»

[1]. Ο καθένας μας λοιπόν μπορεί να αντιληφθεί την τοπο-στρατηγική σπουδαιότητα του Καστελόριζου, χωρίς το οποίο Ελλάδα και Κύπρος δεν θα μπορέσουν να οριοθετήσουν την Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη.

Αναφερθήκαμε ήδη στην σπουδαιότητα της πρόσφατης συμφωνίας καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ.

Η Κύπρος έχει ήδη κάνει παρόμοιες κινήσεις επί Τάσσου Παπαδόπουλου με την Αίγυπτο και τον Λίβανο.

Απορήσαμε γιατί η Ελλάδα δεν κάνει παρόμοια κίνηση, αφού η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου δεν αποτελεί μόνο οικονομική προτεραιότητα, αλλά αποτελεί εθνική ανάγκη για την επιβίωση του Ελληνισμού στον γεωπολιτικό χάρτη και αυτό διότι τα χωρικά μας ύδατα εφάπτονται κι αυτό οφείλεται στις δυνατότητες που μάς παρέχει η ευλογία της ύπαρξης του Καστελλόριζου.

Υπάρχει ακόμη κι άλλο κείμενο, αλλά είπα να μην σας κουράσω, Τα σπουδαιότερα τα διαβάσατε.

Παράκληση το email αυτό να κάνει το γύρο του κόσμου!

Μιας και έχουμε πουλημένους πολιτικούς, ας κάνουμε ό,τι μπορούμε εμείς!

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Greenpeace

Ξέρεις πόση δύναμη έχει η φωνή σου;


Στήριξε κι εσύ την εκστρατεία μας για τα ελληνικά ψάρια μεγαλώνοντας συμβολικά ένα ψάρι στο posotonexeis.gr. Κάθε μέρα μαζί με το ψάρι σου μεγαλώνει και ο αριθμός των ανθρώπων που μαθαίνουν για την εκστρατεία της Greenpeace και συμμετέχουν στην προστασία των ελληνικών ψαριών.

Ήδη 30.000 Έλληνες ευαισθητοποιήθηκαν και μετέδωσαν το μήνυμά μας: «Το ελληνικό ψάρι, που κινδυνεύει από τους εγκληματικούς τρόπους αλιείας της μηχανότρατας, δεν πρέπει να χαθεί από τη διατροφή μας».

Για να προστατεύσουμε τα ελληνικά ψάρια...

Φτάσαμε στην καρδιά του προβλήματος: μάθαμε για το πρόβλημα μέσα από τα λόγια των παράκτιων ψαράδων των Κυκλάδων, που υπέγραψαν το αίτημα μας για θαλάσσια καταφύγια

Aποκαλύψαμε με ένα βίντεο-ντοκουμέντο ότι η μισή ψαριά της μηχανότρατας δεν φτάνει ποτέ στην αγορά και πετιέται πίσω στη θάλασσα.

Κατηγορήσαμε τον αρμόδιο υπουργό για τη συνενοχή του σε αυτό το έγκλημα και ζητήσαμε να σταματήσει αυτόν τον τρόπο αλιείας στις Βόρειες Κυκλάδες, δημιουργώντας εκεί το πρώτο θαλάσσιο καταφύγιο της χώρας.

Η δύναμή μας βρίσκεται στη συμμετοχή σου. Επειδή έτσι η φωνή μας γίνεται πιο δυνατή.

Στόχος μας είναι να σταματήσουμε τους εγκληματικούς τρόπους αλιείας που αδειάζουν τις θάλασσες από ζωή και να γίνουμε πιο υπεύθυνοι καταναλωτές, για να δούμε τις ελληνικές θάλασσες να γεμίζουν και πάλι με ψάρια.

Μεγάλωσε το ψάρι σου στο posotonexeis.gr και κάνε τη διαφορά! Σύντομα θα έχεις τη δυνατότητα να αναλάβεις περισσότερη δράση.


ΑΝΤΖΕΛΑ ΛΑΖΟΥ

Υπεύθυνη εκστρατείας
για το θαλάσσιο περιβάλλον

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑ δισ. ευρώ αφορολόγητα από Ελλάδα στην Αλβανία

Πάνω από 1 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 13% του ΑΕΠ της Αλβανίας και στο 65% του εμπορικού ελλείμματος της γειτονικής χώρας, στέλνουν από την Ελλάδα στην πατρίδα τους Αλβανοί μετανάστες, χρήματα τα οποία στο μεγαλύτερο ποσοστό τους γίνονται χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση ενώ την ίδια ώρα οι ελληνικές τράπεζες και οι Εφορίες χρεώνουν μεγάλες προμήθειες και φόρους στους Έλληνες πολίτες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το περασμένο έτος η αξία των εμβασμάτων των οικονομικών μεταναστών προς τις χώρες τους, που αυξάνεται προοδευτικά από το 1996 και μετά, βρέθηκε πέρυσι σε επίπεδο ρεκόρ, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και βεβαίως οι ως άνω εκτιμήσεις, δεν υπολογίζουν την μεταφορά χρημάτων η οποία ενδεχομένως να γινέται "χέρι με χέρι".

Το υψηλότερο μερίδιο από τα χρήματα που στέλνουν έξω δεν αποτελούν επενδύσεις ούτε και εμπορικά εμβάσματα. Απλά, κάθε μετανάστης μπορεί να αποστέλλει σε οποιονδήποτε προορισμό όσα χρήματα θέλει.

Πρόκειται ουσιαστικά για δισεκατομμύρια ευρώ που κάνουν φτερά κάθε χρόνο, τις περισσότερες φορές από "μαύρη" εργασία, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι οι οικονομικοί μετανάστες εργάζονται στη χώρα μας ανασφάλιστοι και παράνομα αλλά και όταν ασφαλίζονται το κάνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να καταβάλουν το λιγότερο δυνατόν ασφάλιστρο επιβαρύνοντας όμως δυσανάλογα το ασφαλιστικό σύστημα καθώς και το σύστημα υγείας.

HellasOnTheWeb.Org /sofokleousin.gr

ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ 15ΧΡΟΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

Το παρακάτω άρθρο ανήκει σε μια 15χρονη μαθήτρια: Την Άννα Γκάγκαλη, από χωριό της Βορείου Ηπείρου.

Το αναρτούμε, διότι εκφράζει απόλυτα τις αγωνίες του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, την ώρα που συγκεκριμένοι θύλακες θεματοφύλακες του αθηναικού μικροελλαδισμού,μας ''συστήνουν'' να μην χρησιμοποιούμε καν τον όρο Βόρειος Ήπειρος, ως δήθεν ''αναχρονιστικό''.

Ιδού η γραφή της 15χρονης Βορειοηπειρώτισσας:

Αν γινόταν καταγγελία της Αλβανίας στους διεθνείς οργανισμούς για τρομοκρατία σε βάρος των εκεί Ελλήνων της Β. Ηπείρου, αν ζητούσαμε την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας για αυτονόμηση της Βόρειας Ηπείρου, δεν θα είχαμε σήμερα τους μεγαλοϊδεατισμούς της "Μεγάλης Αλβανίας" και, συνολικά, θα ήμασταν πράγματι ο παράγοντας σταθερότητας στη Χερσόνησο του Αίμου.

Έχουμε πάψει να αντιδρούμε, να κρίνουμε, να σκεφτόμαστε και να αναλύουμε, έχουμε γίνει πολιτικά ζόμπι. Επιτέλους, ας διαβάσουμε λίγο Αριστοτέλη, λίγο Πλάτωνα. Πώς ονομαζόμαστε "πολίτες" αν δεν ασχολούμαστε με τα "πολιτικά";

Η μελέτη της Ιστορίας είναι αυτή που θα μας δώσει πίσω την χαμένη μας κριτική σκέψη και θα μας απομακρύνει από τα νύχια αυτών που θέλουν να κατευθύνουν τη σκέψη και τη κρίση μας.

Οι ασχολούμενοι με την παιδεία από κάπου πήραν την μόρφωση τους. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο είναι οι κύριοι φορείς της εκπαίδευσης. Όταν όμως από εκεί δεν διδάσκεται η σωστή μόρφωση, είναι λογικό να γίνονται λάθος ενέργειες. Παράδειγμα είναι η αφαίρεση των κεφαλαίων από την ύλη που διδάσκεται στα σχολεία στο μάθημα της Ιστορίας.

Πουθενά δεν αναφέρονται τα γεγονότα της Β. Ηπείρου, με αποτέλεσμα όταν σε ρωτάνε την καταγωγή σου και λες: «Είμαι από την Β. Ήπειρο», κατευθείαν να σου δίνουν την απάντηση: «Είσαι από την Αλβανία δηλαδή...».

Το ίδιο γίνεται και με την Κύπρο, και πόσο μάλλον με τις εθνικές εορτές που αρκετοί σημερινοί λένε ότι το 1940 πολέμησαν οι Έλληνες κατά των Τούρκων, ενώ σε άλλους τομείς όπως είναι τα αθλητικά ή τα καλλιτεχνικά θέματα τα ξέρουν όλα φαρσί.

Οι Σκοπιανοί ζητούν να ονομάζονται "Μακεδονία". Αυτό λέγεται κλοπή εθνικού ονόματος και οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν αντεπίθεση! Οι Έλληνες έχουμε ακόμη ένα ελάττωμα: σε περίοδο ειρήνης δεν είμαστε ποτέ ενωμένοι. Ο ένας κοιτάει πώς να βγάλει το μάτι του άλλου, όπως άλλωστε είναι ο ελληνικός τρόπος.

Άραγε, ποια θα ήταν η κατάλληλη απάντηση στο ζήτημα των Αλβανών για αναγνώριση μειονότητας στην χώρα μας και αποζημιώσεις των Τσάμηδων; Προσφυγή στον ΟΗΕ να είναι η ελληνική απάντηση, για τα βασανιστήρια που επί δεκαετίες δέχονται οι Βορειοηπειρώτες.

Δεν χρειάζονται αποδείξεις για τα γεγονότα αυτά, αφού ήδη οι αποδείξεις είναι ζωντανές, βλέποντας τους συμπατριώτες μας να διηγούνται όλα όσα έζησαν με κάθε λεπτομέρεια.

Δεν διεκδικούμε τίποτα από κανέναν, αλλά όλοι διεκδικούν από εμάς! Και αυτό το παρανοϊκό γεγονός, μόνο στην σημερινή Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί...

Πηγή: http://www.hellasontheweb.org

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Λογισμικό «κατάσκοπος» σε έξυπνα κινητά

Καταγράφει τις επικοινωνίες και τη θέση του χρήστη χωρίς τη συγκατάθεσή του.

Ουάσινγκτον
Εκατομμύρια κινητά Android, Blackberry και Nokia τρέχουν μια κρυφή εφαρμογή που καταγράφει τις επικοινωνίες και τη θέση του χρήστη χωρίς τη συγκατάθεσή του, αποκαλύπτει ένας 25 χρονος αμερικανός προγραμματιστής.

Σε βίντεο που ανάρτησε στο YouTube, ο Τρέβορ Έκχαρτ δείχνει ένα κινητό Android που καταγράφει τους τηλεφωνικούς αριθμούς των εξερχόμενων κλήσεων, τα SMS και τις διαδικτυακές αναζητήσεις του χρήστη. Τα προσωπικά αυτά δεδομένα μεταδίδονται στη συνέχεια στον κατασκευαστή του εν λόγω λογισμικού, την αμερικανική εταιρεία Carrier IQ.

Σε 130 εκατομμύρια συσκευές

To «κρυφό» πρόγραμμα της Carrier ΙQ βρίσκεται προεγκατεστημένο σε 130 εκατομμύρια συσκευές Android, Blackberry και Nokia, αναφέρει το CNet.

H πρώτη αντίδραση της Carrier IQ μετά την αποκάλυψη ήταν να απειλήσει τον νεαρό προγραμματιστή με προσφυγή στη Δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι το λογισμικό της είναι ένα «διαγνωστικό εργαλείο» που διευκολύνει τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στον ποιοτικό έλεγχο των υπηρεσιών τους.

Η εταιρεία διαβεβαίωσε επίσης ότι το πρόγραμμα δεν καταγράφει τα πλήκτρα που πατάει ο χρήστης, δεν διαβάζει το περιεχόμενο των email και των SMS, ούτε μεταδίδει τα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο στην Carrier IQ.

Από τις απειλές στη συγγνώμη

Λίγο αργότερα, όμως, η Carrier IQ αναγκάστηκε να αποσύρει τις απειλές της και να ζητήσει συγγνώμη από τον Έκχαρτ, καθώς έλαβε επιστολή από την οργάνωση Electronic Frontier Foundation, σύμφωνα με την οποία η έρευνα και το βίντεο του προγραμματιστή δεν παραβιάζουν την αμερικανική νομοθεσία.

Το βίντεο του Έκχαρτ, μάλιστα, δείχνει να καταρρίπτει τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας. Δείχνει, για παράδειγμα, το λογισμικό να καταγράφει το περιεχόμενο ενός SMS που γράφει «hello world». Δείχνει επίσης το λογισμικό να καταγράφει τα πλήκτρα που πατάει ο χρήστης για να καλέσει έναν αριθμό, καθώς και τους όρους μιας διαδικτυακής αναζήτησης στο Google, παρόλο που η αναζήτηση αυτή πραγματοποιείται μέσω κρυπτογραφημένης σύνδεσης HTPPS.

Αδύνατη η αφαίρεση χωρίς διαγραφή των δεδομένων

Επιπλέον, ο Έκχαρτ επισημαίνει ότι το κατασκοπευτικό πρόγραμμα είναι κρυμμένο τόσο «βαθιά» στο λογισμικό του τηλεφώνου ώστε η αφαίρεσή του είναι αδύνατη χωρίς τη διαγραφή όλων των δεδομένων και την επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος.

Μέχρι στιγμής παραμένει αδιευκρίνιστο αν το λογισμικό της Carrier IQ χρησιμοποιείται και στην Ευρώπη.

Στις ΗΠΑ, η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Sprint επιβεβαίωσε στο CNet ότι συνεργάζεται με την Carrier IQ. Διαβεβαίωσε όμως ότι χρησιμοποιεί τα επίμαχα δεδομένα προκειμένου να εντοπίσει προβλήματα στο δίκτυό της και να βελτιώσει την «εμπειρία» των χρηστών, χωρίς όμως να παρακολουθεί τις κινήσεις και το περιεχόμενο των επικοινωνιών τους.

Πηγή: "tovima.gr /science"

"Προσκύνημα" του Ρώσου ηγέτη Β. Πούτιν στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Τη μεγαλύτερηαρχαιοελληνική αποικία στο έδαφος της σημερινής Ρωσίας, την καταποντισμένη Φαναγόρεια στον κόλπο του Ταμάν, επισκέφθηκε ο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ο Ρώσος πρωθυπουργός περιόδευσε στις ανασκαφές ολόκληρης της χερσονήσου του Ταμάν στα Στενά του Κερτς, που ενώνουν την Αζοφική με τη Μαύρη Θάλασσα. Μάλιστα βούτηξε σε βάθος 200 μέτρων, όπου ανακάλυψε, σύμφωνα με την υπηρεσία Τύπου του και δύο αρχαίους αμφορείς.

Με την ιδιότητα του προέδρου του Εποπτικού Συμβουλίου της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας, που χρηματοδοτεί τις ανασκαφές στην περιοχή, ο Βλ.Πούτιν ξεναγήθηκε από τον επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών καθηγητή Βλαντίμιρ Κουζνετσόφ, ο οποίος αναφέρθηκε εκτενώς στην ανασκαφή του ταφικού λόφου Μπογιούρ-Γκαρά του 4ου αιώνα, η οποία ολοκληρώνεται περί τα τέλη της σεζόν.

Ο ταφικός λόφος («κουργκάν») έχει ύψος 10-11 μέτρα και διάμετρο 100 και θεωρείται μοναδικό και περίπλοκης δομής μνημείο, του οποίου όμως ίσως παραμείνει άγνωστο το μεγάλο μυστικό, το ποιος, δηλαδή, σημαντικός άνδρας της Φαναγόρειας θάφτηκε εκεί.

Ο κ. Κουζνετσόφ έδειξε στον Βλ. Πούτιν τους «δρόμους», δηλαδή τις στοές, που ανοίχθηκαν από τυμβωρύχους, οι οποίοι εκτιμάται ότι έδρασαν εντατικότερα από ποτέ την περίοδο του Μεσαίωνα και ήταν ως επί το πλείστον Γενουάτες, που περνούσαν στην πλευρά του Ταμάν από την αντικρινή χερσόνησο της Κριμαίας.

«Ας τα φορτώσουμε όλα στους Γενουάτες κι ας κλείσουμε την υπόθεση» αστειεύτηκε ο Βλ. Πούτιν, ο οποίος ήταν εξαιρετικά ευδιάθετος, συμμετείχε επανειλημμένως σε εργασίες, αποδεχόμενος προσκλήσεις φοιτητών και κατά την άποψη πολλών παρατηρητών πραγματοποίησε μια ακόμη επιτυχημένη προεκλογική εμφάνιση ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Δεκεμβρίου και των προεδρικών του ερχόμενου Μαρτίου.

Μεταξύ άλλων ο Ρώσος πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Ακρόπολη στο κεντρικότερο σημείο της Φαναγόρειας, όπου βρίσκεται το παλάτι του άρχοντα του Βασιλείου του Βοσπόρου, του Μιθριδάτη του 6ου του Ευπάτορος.

Το μνημείο ανακαλύφθηκε τον Αύγουστο του 2009 από την αρχαιολογική ομάδα του Β. Κουζνετσόφ και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις στην καταγραφή της ιστορίας του κατοπινού Βασιλείου του Πόντου.

Πηγή: defencenet.gr, εικόνα από news247.gr

Aδυνατισε με υπνωτισμό!


Η Sam Alderwish έγινε διάσημη, πιθανότατα για 15 λεπτά, αλλά έγινε. Σε δημοσίευμα της Μail online, η Sam υποστηρίζει ότι έχασε τα κιλά της εγκυμοσύνης με υπνωτισμό.

Όχι έναν απλό υπνωτισμό. Τύπου σταμάτα να τρως πολύ, αλλά με υπνωτισμό που έκανε το ασυνείδητό της να πιστέψει ότι έκανε εγχείρηση γαστρικού δακτυλίου.

Ω ναι! Το ακούσαμε και αυτό. Η ίδια υποστηρίζει ότι μέσω υπνωτισμού, έκανε virtual εγχείρηση γαστρικού δακτυλίου (η διαδικασία περιελάμβανε και εφέ, ήτοι ήχοι και μυρωδιές χειρουργείου), πείθοντας το ασυνείδητό της ότι το στομάχι της συρρικνώθηκε στο ελάχιστό του.

Όπως λέει, αμέσως μετά σταμάτησε να τρώει και χόρταινε με ελάχιστο φαγητό. Αποτέλεσμα μέσα σε 3 μήνες φοράει ρούχα 4 νούμερα μικρότερα. Αν θέλετε το πιστεύετε!

Σοφία Βεργοπούλου

Πηγή OTENET Portal

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Η Ευρώπη και η διαφθορά μας, του Γρηγόρη Καλφέλη


< Η ολέθρια άρνηση της «μικράς» καγκελαρίου Μέρκελ να συναινέσει άμεσα στην έκδοση των ευρωομολόγων, ίσως, να οδηγήσει στην καταστροφική διάλυση της ευρωζώνης. Και αυτό το παραδέχεται ανοικτά και η διευθυντική ομάδα της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας New York Times. Εγώ όμως θα μεταβώ παράξενα στο μεγάλο πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ, που κάποτε είχε χρησιμοποιήσει σε ένα βιβλίο του τα (λατινικά) λόγια «Acheronta movebo», δηλαδή «θα κινήσω τις περιοχές του Κάτω Κόσμου»! >

Τι ήθελε να μας πει με αυτό; Ότι δεν θα αλλάξει τίποτε σε μια κοινωνία, αν δεν μεταβληθεί δραστικά το αισχρό υπόστρωμα των συνηθειών και των πρακτικών μας.

Ποια ήταν η αφορμή για να τα θυμηθώ αυτά; Η προχθεσινή δημοσίευση της «Διεθνούς Διαφάνειας», που αποκαλύπτει πόσο, απίστευτα, διεφθαρμένοι είμαστε –ως χώρα- και πόσο συμβάλλαμε και οι ίδιοι στη συνολική μας χρεοκοπία, πέρα από τη συντηρητική Μέρκελ που μας βυθίζει στη φτώχεια (Transparency International, Corruption Perception Index 2011).

Έτσι, σύμφωνα με την παραπάνω έγκυρη έκθεση η χώρα μας βαθμολογείται στη διαφθορά με 3,9 και καταλαμβάνει απαράδεκτα την 80η θέση, έχοντας ως θλιβερούς γείτονες σε αυτή την κατάταξη την Κολομβία, το Περού και το Ελ Σαλβαντόρ!

Μάλιστα, αξιολογείται –και σωστά- ότι η διαφθορά αυτή συνέβαλε καθοριστικά στην παραγωγή του απίστευτου δημόσιου χρέους μας και ότι για τη χαμηλή βαθμολόγηση σε αυτόν τον τομέα λήφθηκαν υπόψη η δωροδοκία, τα άθλια ρουσφέτια και η φοροδιαφυγή!

Μέσα σε αυτό το πνιγηρό περιβάλλον θα αναφέρω δύο περιστατικά, που συνέβησαν τώρα τελευταία και ενισχύουν την παραπάνω αξιολόγηση για την παρακμή μας.

Έτσι, πριν από λίγο καιρό πληροφορηθήκαμε όλοι εμβρόντητοι – μετά από καταγγελία ελληνοελβετού βουλευτή- ότι η λίστα με τους διεφθαρμένους φοροφυγάδες, που έβγαλαν τα λεφτά τους στην Ελβετία, δεν δημοσιοποιείται και καμία φορολογική συμφωνία δεν κλείνεται με αυτό το κράτος, γιατί και πολλοί Έλληνες βουλευτές έχουν διοχετεύσει – παράνομα- πολλά χρήματα στις τράπεζες αυτού του ονειρεμένου παραδείσου!

Αν αυτή η καταγγελία ισχύει, τότε αυτό σημαίνει ολέθρια, ότι αρκετοί πολιτικοί έπαψαν να αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των εκλογέων τους και «αντιπροσωπεύουν» μόνο τα συμφέροντα της τσέπης τους!

Και αυτό βέβαια εξηγείται, γιατί τα περισσότερα ελληνικά κόμματα έχουν μετατραπεί σε απεχθή «μεταδημοκρατικά μορφώματα», όπου γύρω από τον αρχηγό υπάρχει απλώς μια αυτοαναπαραγόμενη εσωτερική ελίτ στελεχών, που συνδέεται με το κράτος και τις μεγάλες εταιρείες, πράγμα που ευνοεί τον παράνομο πλουτισμό του Κράτους, «Μεταδημοκρατία»).

Επομένως, αυτή η καταγγελία πρέπει να ελεγχθεί ταχύτατα, αν θέλουμε κάποτε οι πολιτικοί να λογοδοτούν για τις πράξεις τους.

Το δεύτερο περιστατικό, που τονίζει δυστυχώς τη διαφθορά που υπάρχει στη χώρα μας, αφορά και πάλι τα οικονομικά των κομμάτων.

Έτσι, σε μια εποχή, όπου τα τραπεζικά ιδρύματα δεν χορηγούν, εντελώς απαράδεκτα, κεφάλαια κίνησης ούτε στις υγιείς επιχειρήσεις, αποδεικνύεται δυστυχώς, ότι δανειοδοτούν ύποπτα και σκοτεινά τα πολιτικά κόμματα!

Κατ’ αυτόν τον τρόπο αποκαλύφθηκε πριν από λίγες μέρες, ότι η κομματική υπερχρέωση έχει προχωρήσει σε παρανοϊκό βαθμό και ότι η ΝΔ χρωστάει μόνο στην Αγροτική Τράπεζα 105 εκατομμύρια ευρώ και άλλα τόσα το ΠαΣοΚ.

Που ξοδεύονται αυτά τα απίστευτα χρήματα που παίρνουν τα κόμματα (και μάλιστα σε μια εποχή, όπου κόβονται ανήθικα μισθοί και συντάξεις και πολλοί συνάνθρωποι μας ζουν από τα συσσίτια αλληλεγγύης των δήμων);

Αυτά τα εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται ανιστόρητα για τις χειραγωγημένες μετακινήσεις ψηφοφόρων στις εκλογές (από τη Γερμανία, την Αυστρία ΚΛΠ) και για την «τροφοδοσία» αργόσχολων κομματικών στελεχών που ζουν πλουσιοπάροχα!

Επομένως, σε μια χώρα που χρεοκοπεί η χρηματοδότηση των κομμάτων πρέπει να σταματήσει, γιατί έτσι διαπαιδαγωγούνται οι πολίτες στην κυνικότητα και τη διαφθορά (όπως φαίνεται και από τους πάμπολλους γιατρούς και δικηγόρους που φοροδιαφεύγουν ασύστολα)!

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Όπως λέει και ο Σλοβένος διανοητής Σλάβοι Ζίζεκ το πραγματικό σύνθημα κάθε ριζοσπαστικής αλλαγής είναι μόνο ένα: Αλλάξτε τους εαυτούς σας!

Αλλιώς δεν θα γίνει τίποτε!

Ο κ. Γρηγόριος Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ

kalfelis@law.auth.gr

Πηγή: ΒΗΜΑ

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Παρέμβαση Κεντρικών Τραπεζών

Ασπιρίνη σε βαριά νοσούντα ασθενή.

Του Πάνου Παναγιώτου.


«Πριν από 89 χρόνια, το 1922, η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα ξεκίνησε να 'παράγει' πακτωλούς χρημάτων για να δώσει ώθηση στην 'παγωμένη' γερμανική οικονομία. Η οικονομία δεν 'έπαιρνε μπρος' και η Κεντρική Τράπεζα παρήγαγε ακόμη περισσότερο χρήμα και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Ξαφνικά, αντί να αρχίσει να καλπάζει η ανάπτυξη απογειώθηκε ο πληθωρισμός με αποτέλεσμα την υποτίμηση του μάρκου στα 2 δις μάρκα έναντι 1 δολαρίου, όταν μερικά χρόνια νωρίτερα η ισοτιμία ήταν 4,2 μάρκα προς 1 δολάριο.»

Μέχρι τα τέλη του 1923 προκειμένου να αγοραστεί ένα δολάριο χρειαζόταν 4,2 τρις μάρκα και μέχρι τις αρχές του 30 το χρήμα που κυκλοφορούσε στη γερμανική αγορά είχε αυξηθεί κατά τρισεκατομμύρια φορές. Δυστυχώς η παραγωγή χρήματος δε βοήθησε τελικά τη Γερμανία να αναπτυχθεί.

Μετά την απώλεια του ελέγχου της οικονομίας από την κυβέρνηση ακολούθησε η απώλεια του νομισματικού ελέγχου και η δυνατότητα εξασφάλισης της σταθερότητας των τιμών από τη Γερμανική Κεντρική Τράπεζα.

Περίπου 90 χρόνια αργότερα μία άλλη Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή, φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης αδυνατώντας να σταθεροποιήσει το κόστος χρηματοδότησης των κρατών και των εταιριών τους και αποτυγχάνοντας να αποτρέψει την απόκλιση του ύψους αυτού του κόστους χρηματοδότησης μεταξύ των 17 μελών της ΕΕ.

Η χρηματοπιστωτική και νομισματική πίεση έχει γίνει τόσο μεγάλη εντός της ΕΕ που οι τράπεζες και τα ιδρύματα αδυνατούν, πλέον, να δανειστούν σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα απ' το ευρώ και ιδιαίτερα σε δολάριο. Η κατάσταση έγινε τόσο δραματική που σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες (CNBC) μεγάλες τράπεζες έχουν φτάσει στα όρια της κατάρρευσης τους.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό του τρόμου μία ομάδα Κεντρικών Τραπεζών ανακοίνωσε τη συντονισμένη δράση τους ώστε να αποκαταστήσουν τη δυνατότητα δανεισμού των τραπεζών μειώνοντας παράλληλα το κόστος του, μέσω μηχανισμών που επιτρέπουν στις τράπεζες να δανειστούν σε δολάριο (ή γεν, στερλίνα κλπ) με την ΕΚΤ να λαμβάνει κεφάλαια από τις υπόλοιπες Κεντρικές Τράπεζες.

Και ενώ ακούγεται εντυπωσιακό να μιλούμε για συλλογική παρέμβαση στην πραγματικότητα η κύρια δράση έρχεται από την αμερικανική Κεντρική Τράπεζα (FED), η οποία και καλύπτει τη ζήτηση σε δολάριο.

Με το να κάνει η FED ευκολότερο των δανεισμό δολαρίων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες και να αυξήσει τη ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα θα παράσχει μια βραχυπρόθεσμη ανακούφιση αλλά δε θα διορθώσει κανένα πρόβλημα ούτε στη χρηματιστηριακή ούτε στην πραγματική οικονομία.

Τώρα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα δανείζονται δολάρια με χαμηλότερο κόστος απ' ότι οι αμερικανικές τράπεζες αλλά το φθηνότερο και περισσότερο χρήμα δε θα βρει το δρόμο του προς την πραγματική οικονομία ούτε θα μεταφραστεί σε δάνεια προς τους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις ενώ αργά αλλά σταθερά θα αυξηθεί ο κίνδυνος πληθωριστικών πιέσεων όχι στο βραχυπρόθεσμο αλλά στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Η παρέμβαση αυτή από τη FED και τις υπόλοιπες Κεντρικές Τράπεζες (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Τράπεζα της Αγγλίας , κεντρικές τράπεζες του Καναδά, της Ιαπωνίας και της Ελβετίας) επιβεβαιώνει την αποτυχία των πολιτικών να αντιμετωπίσουν την ευρωπαϊκή κρίση και πιστοποιεί την κλιμάκωση της και το γεγονός πως έχει, πλέον, μετατραπεί επισήμως και σε τραπεζική.

Παρόμοια παρέμβαση έγινε από τις μεγαλύτερες Κεντρικές Τράπεζες και το 2007 αλλά αυτό δεν απέτρεψε το κραχ και την ύφεση που ακολούθησαν.

Αν οι πολιτικοί δε προχωρήσουν στις ενέργειες εκείνες που θα οδηγήσουν άμεσα στην αποκλιμάκωση της κρίσης και στον περιορισμό της εξάπλωσης της τότε ό,τι και αν κάνουν οι Κεντρικές Τράπεζες δε θα αποδειχτεί τίποτε περισσότερο από ασπιρίνη σε βαριά νοσούντα ασθενή.


Πηγή: XrimaNews.gr