Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ευαγγέλου Κογκάκη το ανάγνωσμα Νο6

Το έθιμο του κλήδονα

Ας λησμονήσομε για λίγο τις καθημερινές φροντίδες και προβληματισμούς, την οικονομική κρίση, τα μνημόνια και, αναπολώντας τα περασμένα, ας φέρομε στο προσκήνιο της μνήμης κάτι παραδοσιακό και ευχάριστο -μάλλον άγνωστο για τους νεότερους- το έθιμο του κλήδονα.

Οι Έλληνες και στην περίπτωσή μας οι κάτοικοι της Κρήτης, έχουν κρατήσει αρκετά στοιχεία λατρείας των αρχαίων Ελλήνων για τη φύση και τις ομορφιές της, για τα ήθη και έθιμα που είχαν και τα οποία έχουν περάσει σε μας με σχετικές τροποποιήσεις. Σύμφωνα με τους Στράβωνα, Διόδωρο κ.α. οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τους χρησμούς και τη μαντική ήταν οι Ιδαίοι δάκτυλοι ή άλλως Κουρήτες, Κ(ου)ρήτες μετέπειτα, και εκείνος που έμαθε στους Κρήτες το τόξο, το χρησμό και τη μαντική ήταν ο θεός Απόλλωνας.

Επομένως ο κλήδονας, όπως συνάγεται από τις ορολογίες του (ριζικάρι, μαντινάδα κ.τ.λ.), αλλά και από τα λεγόμενα των αρχαίων συγγραφέων είναι ένα έθιμο που ξεκίνησε από την Κρήτη και με τον καιρό επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα. (Μαντινάδες κανονικά λέγονται τα δίστιχα που περικλείουν κάποιο νόημα, κάποιο μαντάτο, άρα χρησμό. Ετυμολογία από το μαντεύω – μαντεύομαι).

Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι ο κλήδονας και οι μαντείες υπήρχαν από την εποχή της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο, 1500 π. Χ.

Η χριστιανική θρησκεία, άφησε το λαό ελεύθερο, να πραγματοποιεί πολλές από αυτές τις θρησκευτικές-λατρευτικές εκδηλώσεις και να χαίρεται τις χαρές της ζωής. Στα πλαίσια αυτών των εκδηλώσεων, που προέρχονται από τα αρχαία χρόνια, μπορούμε να εντάξουμε και το έθιμο του Κλήδονα που γίνεται ανήμερα της γιορτής του Άη-Γιάννη του Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου, αμέσως μετά το θερινό ηλιοστάσιο. Γιορτή που σχετίζεται με τη μαντεία και την πρόβλεψη του ‘ριζικού’, από όπου πήρε και το όνομα ‘ριζικάρια’. Το έθιμο αυτό το συναντάμε στον Όμηρο (στη Σμύρνη υπήρχε ιερό κληδόνων) και στους Βυζαντινούς χρόνους την παραμονή του Αγίου Ιωάννου, οι άνθρωποι συναθροίζονταν σε ένα σπίτι και ‘γιόρταζαν’ τον κλήδονα κατά τρόπο παρόμοιο με τον σημερινό, έθιμο που το ονόμαζαν ‘κληδονισμό’. Επίσης οι Αλβανοί και οι Τούρκοι είχαν αυτό το έθιμο, το οποίο μάλλον το πήραν από τους Έλληνες.

Ξέρουμε ότι υπάρχει και το άλλο έθιμο για την ημέρα της Πρωτομαγιάς. Ο κόσμος τότε βγαίνει στην ύπαιθρο, χαίρεται και γιορτάζει τον ερχομό της άνοιξης, μαζεύει λουλούδια, φτιάχνει στεφάνια και να τα κρεμά πάνω από την πόρτα των σπιτιών. Την παραμονή της γιορτής τού Άη Γιάννη, στην κάθε γειτονιά μαζεύουν τα στεφάνια, ανάβουν μεγάλες φωτιές και οι άνθρωποι πηδάνε πάνω από τις φλόγες τραγουδώντας διάφορους στίχους. Οι στίχοι αυτοί έχουν σχέση με την υγεία και την κάθαρση του σώματος από κάθε αρρώστια καθώς οι άνθρωποι θεωρούν τη δύναμη της φωτιάς ικανή να απομακρύνει κάθε κακό.

Επίσης τον Άη-Γιάννη τον λατρεύουμε και ως άγιο ‘ριζικάρη’, δηλαδή ως άγιο που έχει μαντικές ικανότητες και μπορεί να προμαντεύει την τύχη των ανύπαντρων κοριτσιών. ‘Κλήδονα’ ή Κλείδωνα’ τον ονομάζουν γιατί έχει κλειδωμένα τα μυστικά, τη μοίρα κάθε ανύπαντρης κοπέλας.

Εδώ βλέπουμε ένα ακόμη συσχετισμό με τις αρχαίες γιορτές, προς τιμή του θεού Απόλλωνα, ως θεού της μαντικής.

Στην Αττική επί τουρκοκρατίας τον έλεγαν ‘Ριγανά’ γιατί εκείνη την ημέρα μάζευαν τη ρίγανη. Στη Χίο τον έλεγαν ‘Λιοτροπιό’ γιατί τότε αλλάζει τροχιά ο ήλιος κτλ.

Την παραμονή της γιορτής, το βράδυ, μια κοπέλα που είναι πρωτογέννητη και έχει στη ζωή και τους δύο γονείς, πηγαίνει στη βρύση να γεμίσει μια στάμνα με το «αμίλητο νερό». Το έλεγαν έτσι επειδή αυτή που την κουβαλούσε δεν έπρεπε να μιλήσει καθόλου. {Όπως ο πατέρας του Προδρόμου -ο Προφήτης Ζαχαρίας- όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ του ανήγγειλε ότι η σύζυγός του Ελισάβετ θα γεννήσει γιό και το όνομά του θα είναι Ιωάννης. Δυσπίστησε τότε, γνωρίζοντας ότι ήταν στείρα και γριά και ο ίδιος προχωρημένης ηλικίας. Τιμωρήθηκε γι’ αυτό και έμεινε άλαλος μέχρι τη γέννηση του Τιμίου Προδρόμου.}

Μετά κάθε μία από τις ανύπανδρες κοπέλες, έριχνε μέσα στη στάμνα με το νερό το ‘ριζικάρι’, δηλαδή ένα αντικείμενο όπως π.χ. δαχτυλίδι, καρφίτσα, σκουλαρίκι, νόμισμα, ή και κάποιο από τα φρούτα της εποχής πάνω στο οποίο είχε χαράξει τα αρχικά του ονόματός της. Στο τέλος σκέπαζαν το στόμιο της στάμνας με ένα κόκκινο ύφασμα ή μαντήλι, το έδεναν σφιχτά με ένα κορδόνι και πάνω έβαζαν ένα μεγάλο κλειδί, συνήθως από αυλόπορτα σπιτιού και κλείδωναν τον Κλήδονα. «Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ’ Άη-Γιαννιού τη χάρη – κι απού ’χει ριζικό καλό να δώσει και να πάρει». Άφηναν τέλος, τη στάμνα όλη νύχτα στην ύπαιθρο να τη δούνε τ’ αστέρια. «Κλειδώνουμε τον κλήδονα μ’ ένα χρυσό κλειδάκι, κι απόης τον αφήνουμε όξω στο φεγγαράκι».Λέγεται ότι τα κορίτσια τη νύχτα αυτή θα ονειρευόταν τον μέλλοντα σύζυγό τους.

Ανήμερα του Άη-Γιαννιού, πριν ανατείλει ο ήλιος ώστε να μην εξουδετερωθεί η μαγική επιρροή των άστρων, το κορίτσι που είχε φέρει το αμίλητο νερό, έβαζε τη στάμνα μέσα στο σπίτι. Την ίδια μέρα μαζεύονταν πολλοί, γυναίκες, άνδρες και έγγαμοι, μάρτυρες της ‘μαντικής’ τελετουργίας, για να βγάλουν τα ριζικάρια από τη στάμνα. Η όλη διαδικασία συνοδευόταν με μαντινάδες. Τα κορίτσια τραγουδούσαν: «Ανοίξετε τον Κλήδονα με τ’ Αη-Γιαννιού τη χάρη κι όπου είναι καλορίζικος, κείνος θε να προβάλει», ή «Ανοίξετε τον Κλήδονα με τ’ Άη-Γιαννιού τη χάρη κι όποια έχει μήλο κόκκινο ας έρθει να το πάρει».

Μετά από κάθε μαντινάδα, το ίδιο κορίτσι -η υδροφόρος- έβαζε το χέρι της μέσα στη στάμνα, έβγαζε ένα αντικείμενο -το ριζικάρι- αφού προηγουμένως τα κορίτσια είχαν πει μαντινάδα που αφορούσε την κοπέλα που ήταν δικό της το ριζικάρι.

Η μαντινάδα εθεωρείτο χρησμός για το πρόσωπο στο οποίο ανήκε το αντικείμενο. Από το συσχετισμό του αντικειμένου με το τραγούδι έβγαινε η μαντεία. Οι μαντινάδες συνήθως ήταν ερωτικές, αλλά πολλές φορές και με σατυρικό νόημα.
Ήταν ένα είδος δημοτικής ποίησης με ομορφιά και μεγάλη αξία.

«Ανοίξετε τον Κλήδονα να βγει χρυσή βελόνα,
του χρόνου σαν και σήμερα να βάλεις αρραβώνα.

Ανοίξετε τον Κλήδονα να δω το ριζικό μου,
να δω αν θα στεφανωθώ τον αγαπητικό μου.

Η μαντινάδα τη δουλειά του τηλεγράφου κάνει,
πέμπει ο νιός τα σήματα κι η κοπελιά τα πιάνει.

Ανάθεμά τον πού ’λεγε πως είν’ γλυκιά η αγάπη,
μα εγώ την εδοκίμασα κι είναι πικρή, φαρμάκι.

Σα μάθει ο σκύλος γράμματα κι γάτα να διαβάζει,
τότε κι εσύ θα παντρευτείς να κάνει ο κόσμος χάζι.

Μες στη φωθιά να καίγομαι, σαν το κερί να λιώνω,
άθος να γίνει το κορμί για σε, δε μετανιώνω.

Ως έχεις την απομονή, έχε και την ολπίδα,
με τον καιρό το γιασεμί αθεί και βγάνει φύλλα.

Μισεύγεις, κλαίνε τα πουλιά, μαραίνονται τα δάση άχι,
τον έρμο τον καιρό, και πότε θα περάσει.

Αγάπη δίχως πείσματα, δίχως καημό και πόνο
είναι αγάπη ψεύτικη, ψευθιάς αγάπη μόνο.

Μην τόνε κλαις τον αετό όπου πετά οντέ βρέχει
μα κλαίγε το μικρό πουλί, οπού φτερά δεν έχει.

Ήμουνε κράχτης πετεινός κι εδά στα γεραθειά μου
να με τζιμπούν οι γι-όρνιθες δεν το βαστά η καρδιά μου.

Πότες, μωρέ, με φίλησες και πας και το καυχάσαι;
μουδέ τσ’ αθρώπους ντρέπεσαι, μουδέ Θεό φοβάσαι!

Αυτά τα λεν στον κλήδονα όσοι δεν έχουν γνώση
κι όμως τα ίδια στη Βουλή τά ’πανε κι οι τρακόσοι!

Σε κάποια μέρη, μόλις τελειώνουν τα ριζικάρια, οι κοπέλες γεμίζουν το στόμα τους με ‘αμίλητο νερό’, πηγαίνουν έξω, περιμένοντας να ακούσουν κάποιο αντρικό όνομα. Στο πρώτο όνομα που ακούν, φτύνουν το νερό από το στόμα τους και πιστεύουν, ότι θα είναι το όνομα του μελλοντικού άνδρα τους. Σχετικά με αυτό συμβαίνουν πολλά πειράγματα μεταξύ των νέων.

Σε άλλα μέρη, αν ανοίξουν τον κλείδωνα νωρίς, πηγαίνουν σε ένα πηγάδι και ρίχνουν μέσα λίγο αμίλητο νερό. Μετά, με έναν καθρέπτη αντανακλούν τις ακτίνες του ήλιου μέσα στο πηγάδι, προσπαθώντας με την αντανάκλαση να δουν στην επιφάνεια του νερού το πρόσωπο εκείνου που θα παντρευτούν.

Το έθιμο του Κλήδονα, όπως και πολλά άλλα, είναι χαρακτηριστικά της σύνδεσης που έχει ο άνθρωπος με τις δυνάμεις της φύσης και με τα Θεία στα οποία προσφεύγει ζητώντας βοήθεια και στήριξη για ό,τι πρόκειται να συμβεί στη ζωή του.

Δυστυχώς όμως το έθιμο αυτό, όπως και πολλά άλλα, φθίνουν χρόνο με το χρόνο και σήμερα τα συναντάμε μόνο σε λίγα χωριά.

Σημείωση: Οι μαντινάδες δεν ανήκουν στον γράφοντα.


Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι
δάσκαλος, συνταξιούχος

Η Ελλάδα χρειάζεται έργα και όχι λόγια.

Δεν χρειαζόμαστε παραπληροφόρηση

Οι επικοινωνιακές δηλώσεις πάνε σύννεφο αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο που διανύει η Χώρα μας και καλά θα κάνουμε να είμαστε προσεκτικοί και να βάζουμε μπροστά από τα κομματικά συμφέροντα, το συμφέρον της Πατρίδας μας.

Θα φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ.

Όταν άρχισε ο έλεγχος των αποδείξεων και αντιλήφθηκαν ότι πρέπει να επιστρέψουν μπόνους σε φορολογούμενους, πάνω από 600 εκατομμύρια Ευρώ, βγήκε η αντιπολίτευση και ιδίως η Αξιωματική, κατηγορώντας την Κυβέρνηση ότι έκανε ένα τεράστιο λάθος, που επιστρέφει αυτά τα χρήματα σε απλούς φορολογουμένους.

Κατ’ αρχήν, για να επιστρέψει 600 εκατομμύρια σε μπόνους, φανταστείτε σε πόσα Δις εισπραχθέντος φόρου αυτό αντιστοιχεί, που αν οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι, δεν ζητούσαν αποδείξεις, το κράτος δεν θα εισέπραττε ούτε ένα Ευρώ.

Καλό θα ήταν βέβαια, να μην υπήρχε φοροδιαφυγή και να ζούσαμε σε μια Χώρα όπου όλοι οι πολίτες θα ήταν νομοταγείς, όπου δεν θα υπήρχε αδήλωτη εργασία, όπου δεν θα υπήρχαν τα ρουσφέτια, όπου δεν θα υπήρχαν οι λαμογιές, κ.λ.π.
Τότε απλά δεν θα βρισκόμασταν και στην κατάσταση που είμαστε σήμερα.

Μια δεύτερη αναντιστοιχία στη φιλοσοφία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι ότι ενώ κραυγάζει ότι ο απλός φορολογούμενος λεηλατείται με τους υψηλούς φόρους και αυτό βυθίζει την οικονομία της Ελλάδας, μόλις άκουσε ότι θα επιστραφούν φόροι με τον τρόπο αυτό, βγήκε να κατηγορήσει την Κυβέρνηση, ότι σπαταλάει τα χρήματα του Ελληνικού λαού, επιβραβεύοντας αυτούς που βοήθησαν για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι πρέπει να καθιερωθεί ένα σύστημα, με το οποίο οι συναλλαγές που θα γίνονται με ηλεκτρονική κάρτα, θα επιβραβεύονται με ένα ποσοστό επί της αξίας των αγορών που θα κάνει ο πολίτης, όπως γίνεται και από πολλές τράπεζες σήμερα και με τον τρόπο αυτόν ο έμπορος θα έχει αυτομάτως δηλώσει όλες τις συναλλαγές του, χωρίς δυνατότητα φοροδιαφυγής.

Αν δεν βάλουμε όλοι, το συμφέρον της Χώρας πάνω από τα οποιαδήποτε συμφέροντα, προσωπικά, πολιτικά, κομματικά, συντεχνιακά, συνδικαλιστικά, κ.λ.π. δεν υπάρχει περίπτωση να βγει η Χώρα από την κρίση, τουλάχιστον όχι για τα επόμενα χρόνια.

Χ. Κονταξάκης.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ

Υπουλα Σκοπιανά παιχνίδια...


Αυτή τη στιγμή 2 εκατομμύρια Σκοπιανοί προσβάλουν και διασύρουν την παγκόσμια ιστορία. Την ιστορία της Μακεδονίας, την ιστορία του Μεγάλου Αλέξανδρου

Το UMD είναι το λόμπυ των Σκοπιανών στην Αμερική. Μια καλοστημένη οργάνωση που εδώ και χρόνια δεν έχει πάψει να διασύρει την χώρα μας στο εξωτερικό. Φυσικά με τις ευλογίες του εβραιοκερδοσκόπου Σόρος.

Ο πρόεδρος του UMD Meto Koloski

Από την UMD απαιτείται διακοπή των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα!

Δηλώσεις του προέδρου UMD 11-2011:

(το άρθρο είναι σε απευθείας μετάφραση από την google United Macedonian Διασποράς)

–Η UMD στις ΗΠΑ απαιτεί την αναστολή των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα για τη διαφωνία του ονόματος. Σύμφωνα με αυτά, το πρόβλημα ήταν: «εφευρέθηκε από την Ελλάδα να εκτροχιάσουν την ένταξη της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ.»

«Η υπομονή είναι το τέλος. λήγει στις ελληνικές αδιαλλαξίας και λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Το καλύτερο της Μακεδονίας να αναστείλουν τις συνομιλίες με την Ελλάδα ότι η Αθήνα θέλει να τραβά σε μάκρος επ ‘αόριστον, τοποθετώντας παράλογες απαιτήσεις επιπλέον με μοναδικό σκοπό να αποσπάσει την προσοχή από το πραγματικό ζήτημα. – τη συνέχιση και συστηματικές διακρίσεις κατά των Macedonian εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα ανεξάρτητο κράτος Macedonian είναι ανάθεμα για την Ελλάδα γιατί είναι ενοχλητικό υπενθύμιση των αποτυχημένων προσπαθειών στην Ελλάδα για την εξάλειψη των Macedonian έθνους, γλώσσας και ταυτότητας », δήλωσε ο Πρόεδρος UMD Meto Koloski.

Η UMD καλεί τα μέλη του ΝΑΤΟ, μέσω των διπλωματικών και οικονομικών δραστηριοτήτων της, να πιέσει Ελλάδα προς την κατεύθυνση αυτή είναι ήδη να μην αντιταχθεί στην Macedonian εισόδου στη Συμμαχία.

«Το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει πλέον να επιτρέψει στην Ελλάδα να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Η Ελλάδα είναι ανεύθυνη ηθοποιός στην Ευρώπη για κάποιο χρονικό διάστημα δεν θέτουν σε κίνδυνο μόνο το οικονομικό μέλλον, αλλά δημιουργεί περιφερειακά προβλήματα», λέει ο UMD πρόεδρος Meto Koloski.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τη συμβολή της ΠΓΔΜ για την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, το Αφγανιστάν και αλλού δείχνει ότι η Μακεδονία κάποια στιγμή εκ των πραγμάτων λειτουργεί ως μέλος του ΝΑΤΟ.

Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε

Ημερομηνία Καταχώρησης Κυριακή 26 Ιουνίου 2011.
Πηγή: www.votegreece.gr

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Μάθε πως να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας.....

Θέλω να κατεβώ στο κέντρο της Αθήνας αλλά φοβάμαι...

Φοβάμαι μήπως οι κουκουλοφόροι με περάσουν για ακροδεξιό αγανακτισμένο πολίτη και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως ακροδεξιοί αγανακτισμένοι πολίτες με περάσουν για λαθρομετανάστη και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως συμμορία λαθρομεταναστών με περάσουν για εύπορο πολίτη και με δείρουν

Φοβάμαι μήπως μάζα πολιτών με περάσουν για πολιτικό και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως διεφθαρμένοι πολιτικοί με περάσουν για ταραξία και βάλουν τα ΜΑΤ να με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως ταραξίες με περάσουν για ασφαλίτη και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως ασφαλίτες με περάσουν για συνδικαλιστή και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως βολεμένοι συνδικαλιστές με περάσουν για απεργοσπάστη και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως διαδηλωτές απεργοί με περάσουν για ομάδα Δέλτα και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως η ομάδα Δέλτα με περάσει για διανοούμενο της αριστεράς και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως διανοούμενοι της αριστεράς με περάσουν για αριστερό απο άλλο χώρο και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως ΑΕΚτζήδες με παράσουν για Παναθηναϊκο και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως Παναθηναϊκοι με παράσουν για Ολυμπιακό και με δείρουν.

Φοβάμαι μήπως Ολυμπιακόι με παράσουν για κατι άλλο και με δείρουν.

Τελικά, ποιός από ολους αυτούς δέρνει λιγότερο; Για να ξέρω και γω τι θα είμαι...



Πηγή: http://gelia.gr/53408876

Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ το Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Ανησυχεί για τους Σύριους φίλους του

Ο τέως διευθυντής του Ελληνικού Μορφωτικού Κέντρου στη Δαμασκό κ. Βαγγέλης Κογκάκης, από τα Κεράσια τού πρώην Δήμου Παλιανής, μιλά για την εμπειρία του στη Μέση Ανατολή.

Μοιάζουν Σύριοι και Κρητικοί

Φτωχοί, φιλότιμοι, φιλόξενοι

Ερωτηθείς σχετικά με τον τύπο των Συρίων, ο κ. Κογκάκης τους κατατάσσει στο μεσογειακό τύπο ανθρώπων, θεωρεί μάλιστα ότι οι Σύριοι της εποχής πριν 30 χρόνια, που ζούσε εκείνος στη Δαμασκό, μοιάζουν με τους παλιούς Κρητικούς. Φιλότιμοι, φιλόξενοι, ακόμα και αν είναι πάρα πολύ φτωχοί.

Ο κ. Κογκάκη εκτιμά ότι στη Συρία μόλις ένα 10% του πληθυσμού είναι πολύ πλούσιοι. Ένα 15% ανήκει στη λεγόμενη μεσαία τάξη, ενώ το υπόλοιπο 75% είναι οι φτωχοί άνθρωποι. Και όταν λέμε φτωχοί, εννοούμε πραγματικά φτωχοί. Τόσο φτωχοί, που ο κ. Κογκάκη θυμάται ότι έμεναν σε καλύβες. Σε κάτι πήλινα σπίτια χτισμένα στρογγυλά με μια οπή στη μέση της στέγης ώστε όταν ανάβουν φωτιά να βγαίνει ο καπνός

Οι Σύριοι, αλλά και γενικότερα οι Άραβες, αγαπούν τους Ευρωπαίους. Μάλιστα, κατά τον κ. Κογκάκη, αγαπούν ένα παραπάνω τους Έλληνες, ενώ νιώθουν πιο κοντά στους ορθόδοξους απ' ό,τι στους καθολικούς. Ο κ, Κογκάκης υπηρέτησε με απόσπαση στην πρεσβεία τns Ελλάδας στη Δαμασκό. Είχε τη διεύθυνση του Ελληνικού Μορφωτικού Κέντρου από τον Ιούλιο του 1973 μέχρι τον Ιούλιο του 1979.

Η κυρίως εργασία του ήταν να συσπειρώσει τους εναπομείναντες Έλληνες της Δαμασκού, ώστε να διατηρήσουν την ελληνική γλώσσα, την ορθόδοξη θρησκεία, τα ελληνικά ήθη και έθιμα, και να ενθαρρύνει το φιλελληνισμό μεταξύ των Σύρων και των Αράβων γενικότερα...
* * * * * *
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί η διεθνής κοινότητα την κατάσταση στη Συρία, που γίνεται σοβαρότερη μέρα με την ημέρα. Με κομμένη την ανάσα, όμως, παρακολουθεί και ο τέως διευθυντής του Ελληνικού Μορφωτικού Κέντρου στη Δαμασκό κ. Βαγγέλης Κογκάκns, από τα Κεράσια τού πρώην δήμου Παλιανής. Όχι, ο κ. Κογκάκης δεν έχει κάποιο γεωπολιτικό συμφέρον στην περιοχή.

Έχει, όμως, φίλους εκεί. Πολλούς φίλους. Σύρoυs, αλλά και Έλληνες του εξωτερικού που διαμένουν μόνιμα στη Δαμασκό.

Όλες τιs τελευταίες ημέρες ο κ. Κογκάκης κάνει επανειλημμένες προσπάθειες για να μιλήσει μαζί στο τηλέφωνο και να μάθει από πρώτο χέρι για το πώs πάνε τα πράγματα. Οι περισσότερες από τις προσπάθειεςs του αυτές αποβαίνουν για διάφορoυs λόγους άκαρπες.

Προ ημερών είχε κατορθώσει να μιλήσει με έναν Έλληνα τηs Δαμασκού, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι δε συντρέχει λόγος ανησυχίας.

Του είπε ότι οι συγκρούσει γίνονται σε πόλεις έξω από τη Δαμασκό, με αποτέλεσμα όσοι ζουν στην πρωτεύουσα να μην έχουν καταλάβει τίποτα.

Άλλος φίλος του, με τον οποίο είχε μεταγενέστερη επικοινωνία, του είπε ότι έγιναν κάποιες διαδηλώσει στα προάστια τns Δαμασκού, χωρίς να σημειωθούν επεισόδια.

Οι διαδηλώσεις αυτές, ωστόσο, οδήγησαν τους κατοίκους της Δαμασκού, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων της περιοχής, να μη βγαίνουν τα βράδια για λόγους ασφαλείας.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως φίλος του κ. Κογκάκη του ανέφερε πως ανήμερα του Πάσχα ταξίδεψε στη Βηρυτό για να περάσει μερικές ημέρες με την κόρη του που βρίσκεται εκεί. Ταξίδεψε από τη Δαμασκό στη Βηρυτό, μπήκε και βγήκε από τη Συρία, χωρίς να αντιμετωπίσει απολύτως κανένα πρόβλημα.

Ωστόσο, ο κ. Κογκάκης δεν έχει περιοριστεί στις συγκεκριμένες πληροφορίες. Έχει επικοινωνήσει και με παιδιά Ελλήνων της Δαμασκού, που έχουν επιστρέψει στην πατρίδα και ζουν μόνιμα εδώ. Με παλιούς μαθητές του, που έχουν εγκαταλείψει εδώ και αρκετά χρόνια τη Συρία, τη χώρα στην οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

Αυτό που κατάλαβε από την επικοινωνία με τους Έλληνες που έχουν επιστρέψει είναι πως οι Έλληνες που έχουν μείνει πίσω στη Συρία «δεν θέλουν να μιλήσουν και να δώσουν πληροφορίες γιατί παρακολουθούνται τα τηλέφωνά τους».

Είναι, ωστόσο, διάχυτη η αντίληψη που επικρατεί και έχει αποκομίσει ο κ. Κογκάκης, ότι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια για τον αθέμιτο πλουτισμό των ανθρώπων που βρίσκονται στο περιβάλλον του προέδρου.

Υπάρχει έντονος φόβος ότι θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές εξεγέρσεις. Θεωρείται ως πολύ πιθανό το ενδεχόμενο ανατροπής του οφθαλμίατρου Άσαντ, που δε θεωρείται και κακός, αλλά έχει κακούς και άπληστους συμβούλους.

Στην αραβική γωνιά του σπιτιού του στην Κρήτη.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Ευαγγέλου Κογκάκη το ανάγνωσμα Νο5

Οι παρίες των φαναριών


Κατά τον 20ό αιώνα η Ελλάδα υπήρξε χώρα αποστολής μεταναστών. Από το 1900 ως το 1917, 450.000 Έλληνες μετανάστευσαν στις Η.Π.Α. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως το 1977, σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις μετανάστευσαν περίπου 1.000.000 Έλληνες.

Το 61% κινήθηκε προς τις χώρες της Βορειοδυτικής Ευρώπης, κυρίως προς τη Δυτική Γερμανία. Επίσης πολλοί εγκαταστάθηκαν στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και οι υπόλοιποι σε άλλες υπερπόντιες χώρες. Από το σύνολο των Ελλήνων μεταναστών του 20ού αιώνα υπολογίζεται ότι το 40% περίπου επέστρεψε στην Ελλάδα.

Σήμερα… ποιος το περίμενε ότι η Ελλάδα θα γινόταν χώρα υποδοχής μεταναστών κυρίως από τις όμορες βαλκανικές χώρες.

Το 1989 επήλθε η πτώση του τείχους του Βερολίνου και το 1991 η Σοβιετική Ένωση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ διαλύθηκε. Οι 14 σοσιαλιστικές ‘δημοκρατίες’ της Ε.Σ.Σ.Δ. και οι άλλες δορυφορικές θα καταρρεύσουν και οι κάτοικοι των φτωχότερων θα στραφούν προς τις χώρες τις Νοτιοδυτικής Ευρώπης ή τις γειτονικές προς αυτές χώρες.

Τη χώρα μας θα κατακλύσουν μετανάστες από τη Ν. Α. Ευρώπη και κυρίως από την Αλβανία. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου της Ελλάδας αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή της ως τόπου παραμονής ή μόνιμης εγκατάστασης οικονομικών μεταναστών, συνετέλεσε δε και ως κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της οικονομίας μας, όπως και πολλών άλλων χωρών.

Πόλεμοι, εμφύλιες συγκρούσεις, φτώχεια, άνιση κατανομή πλούτου, δικτατορικά καθεστώτα προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών από την Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Πλέον των 175 εκατομμ. ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, δεν είναι πολίτες στη χώρα στην οποία ζουν.

Η χώρα μας στις αρχές του 1996 είχε περισσότερους από 500.000 παράνομους οικονομικούς μετανάστες. Τότε είχαν δημιουργηθεί στρατόπεδα συγκέντρωσης που βαφτίζονταν «χώροι φιλοξενίας». Από εκεί άνοιγε ο δρόμος για μαζικές απελάσεις με το αρνητικό πρόσημο -λαθρο. Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι να χαρακτηρίζονται λαθραίοι από καθεστώτα που με τη δική των συνενοχή στις πολεμικές επιχειρήσεις φέρουν την ευθύνη για τον ξεριζωμό τους.

Με προεδρικά διατάγματα το 1997 πέτυχαν να βγάλουν από τη ζώνη της παρανομίας 200.000 περίπου. Όμως ο οικονομικός μετανάστης, ο ξένος, ο λαθρομετανάστης, ο ‘ξενομπασάρης’, αντιμετωπίζεται διαφορετικά, με ‘περίεργο’ τρόπο από την ευρωπαϊκή κοινωνία αλλά και ως αναγκαίο κακό. Είναι ευπρόσδεκτος σε ότι αφορά την παροχή από αυτόν φτηνής εργασίας, άρα ως σημαντικός παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης, όμως είναι και ανεπιθύμητος ως διεκδικητής θέσεων εργασίας από τους γηγενείς συναδέλφους του.

Για την πολιτεία το πρόβλημα αναφέρεται στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις αυτής προς τον μετανάστη πράγμα το οποίο υποβαθμίζει. Το μόνο μέλημά της είναι η αξιοποίησή του ως φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά προς όφελος των εργοδοτών. Φυσικά θα έπρεπε να του διασφαλίζει ίση μεταχείριση, δικαίωμα στην εργασία και στην ασφάλιση όπως και αυτό που ορισμένοι μελετητές ονομάζουν ‘‘κοινωνική υπηκοότητα’’.

Έχετε παρατηρήσει πόσο έχουν αυξηθεί τα απλωμένα χέρια, ζητώντας ικετευτικά τον οβολό σας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, στους δρόμους του Ηρακλείου, στις λαϊκές αγορές, στα καταστήματα, στα λεωφορεία, στις εκκλησίες, ακόμη και στα δημόσια γραφεία;. Ας θυμηθούμε τους παρίες των φαναριών. Δεν χρειάζονται συστάσεις. Τους ξέρετε, τους αντιμετωπίζετε καθημερινά.

Στις διασταυρώσεις των δρόμων, όπου λειτουργούν φανάρια για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας των οχημάτων, σε περιμένει ο Πακιστανός, ο Αφγανός, ο μελαχρινός συνήθως, που με το κοντάρι και το αφρολέξ σού προτείνει να καθαρίσει το παρμπρίζ του αυτοκινήτου σου. Τις περισσότερες φορές -αν δεχθείς- το πασαλείφει επειδή βιάζεται να προλάβει. Ε, να μην του δώσω τίποτε ψιλά του ‘κακομοίρη’!

«Πάντα ουν όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς» υπογραμμίζει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Άλλος αφήνει στο παρμπρίζ 3-4 αυτοκινήτων από ένα πακέτο χαρτομάντιλα και επιστρέφει γρήγορα να εισπράξει λίγα κέρματα ή να τα πάρει πίσω. Η επαιτεία είναι πράξη μειωτική για τον επαίτη και για την κοινωνία στην οποία ζει. Λέγεται ότι είναι ο εύκολος τρόπος να εξασφαλίζει κανείς τα προς το ζην. Όμως υπάρχουν κυκλώματα και σπείρες που πλουτίζουν από την ευαισθησία του πλήθους.

Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πότε ο ζητιάνος είναι ένας άτυχος και αδικημένος συνάνθρωπος, ή είναι κάποιος επαγγελματίας και πότε η ζητιανιά είναι δεύτερο επάγγελμα. Και επειδή πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι είναι προτιμότερο να κάνουν λάθος ευνοώντας κάποιον παρά αγνοώντας ή αδικώντας τον, προσφέρουν μια μικρή βοήθειά, καθιστώντας έτσι την επαιτεία μια προσοδοφόρα απασχόληση. Πολλά παιδιά τσιγγάνων 8-12 χρόνων, απλώνουν το χέρι ζητιανεύοντας.

Μερικά είναι και θρασύτατα. Όταν κάποτε αδιαφόρησα στις παρακλήσεις ενός, αυτό με έβρισε χυδαία! Θύμωσα και κινήθηκα να ανοίξω την πόρτα του οδηγού. Εκείνο τότε έτρεξε για να φύγει και παρά λίγο να το χτυπήσει το παραπλεύρως διερχόμενο αυτοκίνητο. Ανατρίχιασα! Θα γινόμουν αιτία σοβαρού τροχαίου δυστυχήματος.

Άλλες φορές πάλι, -εκεί όπου απουσιάζουν τα ελάχιστα προς το ζην, περισσεύει η ελπίδα και το όνειρο- σε σταματούν νέοι άνδρες και διστακτικά-ντροπαλά σου ζητούν βοήθεια. Είναι ντυμένοι φτωχικά και φέρονται περίεργα. Σου δίνουν την εντύπωση ότι προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα για τη ‘δόση’ τους.

Δεν είναι πάντα έτσι. Πολλές φορές άλλοι 50-60 ετών, περιποιημένοι, ντυμένοι αξιοπρεπώς με ρούχα, απομεινάρια της άλλοτε καλής ζωής, παρατηρώντας γύρω μήπως τους βλέπει κάποιος γνωστός, σε παρακαλούν για λίγα χρήματα, απλώνοντας την μισο-ανοιγμένη παλάμη τους. Όλοι αυτοί δεν είναι οι κατ’ επάγγελμα, οι συνηθισμένοι επαίτες. Είναι εκείνοι που -λόγω της οικονομικής κρίσης- έχασαν την εργασία τους ή έκλεισαν το κατάστημα, το μικρό εργαστήριό τους. Χτύπησαν πολλές πόρτες αλλά δεν κατάφεραν να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά.

Άλλοι είναι οι συνταξιούχοι των πενιχρών αποδοχών ή εκείνοι του ταμείου ανεργίας. Οι τελευταίοι εισπράττουν, ανάλογα με τα μέλη της οικογενείας των, 450 έως 600 € το μήνα με τα οποία πρέπει να ζήσουν, να πληρώσουν και το ενοίκιο. Το εισόδημα του φτωχού ακόμα και αν επιτρέπει την εφήμερη επιβίωση, εφόσον απέχει πολύ από το μέσο εισόδημα της πλειοψηφίας, δεν τον απαλλάσσει από τη φτώχια που είναι ‘‘η χειρότερη μορφή βίας’’ κατά τον Γκάντι

Συνέπεσε δύο φορές τους τελευταίους μήνες να με σταματήσουν κυρίες, που χαμηλόφωνα και με ευγένεια μου ζήτησαν δουλειά, δηλαδή να φροντίζουν κυρίους ηλικιωμένους ή αρρώστους, όπως είπαν. Στα μάτια τους, στο πρόσωπό τους ήταν αποτυπωμένη η λύπη, η απελπισία, η απόγνωση λόγω της απόλυτης ένδειας. Θυμήθηκα τα λόγια της Αντιγόνης, (ήταν διαφορετική η αιτία), από την ομώνυμη αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή: «Κι αν πεθάνω πριν την ώρα μου, κέρδος εγώ το λέω αυτό, γιατί όποιος ζει μέσα σε τόση όση εγώ δυστυχία πώς να μην είναι ο θάνατός του κέρδος;»

Και το τελευταίο…

Σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ένας απελπισμένος άνδρας 35 ετών, ελαιοχρωματιστής, πατέρας 3 παιδιών, ζητούσε οποιαδήποτε εργασία με ημερομίσθιο έστω δέκα (10)€ επειδή δεν μπορούσε πλέον να λέει στα παιδιά του ότι δεν έχει να τους δώσει ένα ευρώ το πρωί που έφευγαν για το σχολείο. Ο αρχαίος ποιητής Ησίοδος αναφέρει: «Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος». Ευτυχώς, κάποιος ακροατής, χωρίς να αναφέρει το όνομά του, ζήτησε να τον πάρει στο συνεργείο του -ελαιοχρωματιστών- για ένα μήνα. Η ευαισθησία και η καλοσύνη του Έλληνα παραμένουν ευτυχώς αναλλοίωτα συναισθήματα.

Ανεργία. Μία άλλη πολύ επικίνδυνη μορφή βίας. 15.789.000 Ευρωπαίοι ήταν άνεργοι τον προηγούμενο Μάιο, δηλαδή το 10% του εργατικού δυναμικού. Είναι το υψηλότερο επίπεδο ανεργίας από τη δημιουργία της ευρωζώνης το 1999. Όμως στους νέους των 15-24 ετών το ποσοστό έφτασε το 27,5% και σε εκείνους των 25-34 ετών το 12,6%. Όλα αυτά επισήμως. Επειδή ανεπισήμως τα πράγματα είναι χειρότερα και αναμένεται να γίνουν χείριστα. Στην Ελλάδα το 29,2% των νέων μεταξύ 15-24 ετών εργάζεται σε θέση επισφαλούς εργασίας ή με συμβόλαιο προσωρινής απασχόλησης.

Η λεγόμενη κοινωνική έκρηξη, την οποία όλοι φοβούνται, θα έχει πρωταγωνιστές όλους εκείνους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Τους ανέργους, οι οποίοι είναι παγιδευμένοι στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην επαρχία τα πράγματα λειτουργούν και ρυθμίζονται διαφορετικά. Η κυβέρνηση, τώρα που τέλειωσε με τα ‘μέτρα’, οφείλει να δημιουργήσει σοβαρό δίκτυο απασχόλησης και προστασίας των ανθρώπων αυτών. Έτσι δεν πρέπει να προκαλεί ερωτηματικά το παράδοξο όταν ο Έλληνας των 25-34 ετών καθυστερεί να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία. Τα αγόρια φεύγουν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 30 ετών, ενώ τα κορίτσια των 28 ετών.

Η ‘φυγή’ στο εξωτερικό προς αναζήτηση προσωπικής επαγγελματικής διεξόδου είναι ήδη μια αυξανόμενη τάση κατά προτίμηση κυρίως των νέων (ειδικά σε μια μερίδα νέων επιστημόνων ή κατόχων μεταπτυχιακών και διδακτορικών πτυχίων) ή σε στελέχη καριέρας. Όμως δεν είναι βέβαιο ότι όσοι κάνουν αυτή τη σκέψη θα την ακολουθήσουν μέχρι τέλους.

Η επίδραση της ανόδου της ανεργίας στους μετανάστες είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τα γηγενή εργατικά δυναμικά, καθώς απασχολούνται κυρίως σε τομείς οι οποίοι έχουν πληγεί βαρύτατα από την κρίση: Οικοδομές, βιομηχανία, πωλήσεις, η ‘μαύρη’ ανασφάλιστη εργασία η οποία τρέχει με ρυθμούς καλπασμού, φτάνοντας το 25%, όπως δήλωσε στη Βουλή ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας.

Τελευταία οι οικονομικοί μετανάστες επιστρέφουν στις πατρίδες των, ξεριζωμένοι οι δυστυχείς για δεύτερη φορά. Όπως όμως με διαβεβαίωσε ένας από αυτούς θα επανέλθουν σύντομα, ευελπιστώντας στην ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας, πιεζόμενοι και από την εκεί ανεργία αλλά και από τα παιδιά των που γεννήθηκαν, έζησαν και συνήθισαν στην Ελλάδα.

* Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι δάσκαλος, συνταξιούχος

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 19/7/2010

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

Άρθρο του Βρετανού δημοσιογράφου Μαικλ Χανλον της DAILY MAIL

Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει, αυξάνονται αυτοί που απαιτούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την.... επιστροφή της στην τριτοκοσμική κόλαση, όπου και ανήκει.

Η Ελλάδα δεν είναι τέλεια.

Πράγματι οι πολιτικοί της είναι διεφθαρμένοι, άχρηστοι και τεμπέληδες.

Όμως πρέπει θα θυμηθούμε και την ιστορία.

Το 1941 μόνο ένα έθνος υποστήριζε τη Βρετανική αυτοκρατορία εναντίον των Ναζί.

Όχι η Αμερική αλλά η Ελλάδα που είχε κερδίσει την ανεξαρτησία της από τους Τούρκους το 1821.

Τη διετία 1942 - 43 περισσότεροι απο 300.000 Έλληνες πολίτες έχασαν τη ζωή τους.

Το 1944, η Ελληνική βιομηχανία ήταν κατεστραμμένη ο πλούτος του έθνους είχε λεηλατηθεί, εκατομμύρια άνθρωποι πεινούσαν..

Μη ξεχνάμε τον εμφύλιο και τη χούντα.

Μεγάλη ιστορία σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας.

Μπορεί να μη δέχεστε τη θεωρία ότι η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού, μπορεί όταν βρίσκεστε στη χώρα να εκπλήσσεστε από τη μεγάλη διαφορά της κλασικής Αθήνας και της χαοτικής σύγχρονης Αθήνας.

Μην ξεχνάτε όμως ότι η Ελλάδα αντιστάθηκε στον Χίτλερ καθυστερώντας τον να εισβάλει στη Ρωσία και πρέπει να ευχαριστούμε τους Έλληνες που δεν μιλάμε σήμερα Γερμανικά.

Τους χρωστάμε περισσότερα απ΄ ότι μας χρωστάνε.

ΥΣ: Πολλοί ξένοι, ακόμη και διπλωμάτες καριέρας, δεν γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα.

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 22/06/2011

ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΡΟΪΔΑ?

Είμαστε κορόιδα!

Μέσα στη κρίση και στα σενάρια πτωχεύουμε δεν πτωχεύουμε, κάποιοι κερδοσκοπούν σε βάρος μας και κερδοσκοπούν αισχρά!

Δεν μιλάω για μονάδες spread των ελληνικών 10ετών ομολόγων, αλλά για την καθημερινότητα μας!

Πρόσφατα πήγα να αγοράσω ένα επιπλάκι από την πολυεθνική IKEA. Είχα αγοράσει ήδη ένα πριν κανα χρόνο και πήγα να αγοράσω και ένα δεύτερο.

Θυμόμουν ότι το είχα αγοράσει 49 ευρώ. Όταν πήγα να πάρω το δεύτερο η τιμή του ήταν 79 ευρώ!

Δηλαδή 61% ακριβότερα!

Τρελάθηκα! Δεν ήταν τα 30 ευρώ που με τρέλαναν αλλά αυτό το 61%!

Σκέφτηκα μεσα σε περίοδο παγκόσμιας κρίσης αυτοί ανεβάζουν τις τιμές τους; Περίεργο!

Μπήκα λοιπόν στα sites της IKEA σε όλη την ευρώπη και τι διαπίστωσα;
Οι τιμές ναι μεν αυξήθηκαν... ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Δεν φτάνει που έχουμε από τους ποιο χαμηλούς μισθούς στην Ευρώπη, έχουμε και τις πολυεθνικές (και όχι μόνο) να μας δουλεύουν...

Λοιπόν για να μην λέτε ότι σας λέω χαζομάρες, έκανα μια μικρή δειγματοληπτική έρευνα σε προιοντα μαζικής κατάνάλωσης της εν λόγω εταιρείας:

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Τραπεζάκι LACK (200.114.13)


Ελλάδα: Άσπρο: 9,95 Καρυδιά/Σημύδα: 15,00 (καταλογος 2010 σελ. 66)

Γαλλία : Όλα 4,95 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Ιταλία: 7.99 (Σε μας από 25% - 50% ακριβότερα!)
Ιρλανδία: Άσπρο: 5,99 Καρυδιά/Σημύδα: 8,99 (Σε μας από 66% ακριβότερα!)
Ισπανία: Όλα 4,99 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Πορτογαλία: Όλα 4,99 (Σε μας από 200% - 300% ακριβότερα!)
Γερμανία: Άσπρο 7,99 Καρυδιά/Σημύδα: 9,99 (Σε μας από 25% - 50% ακριβότερα!)

Καναπές διθέσιος KLIPPAN (180χ88) κάλυμμα Lappmon


Ελλάδα : 235,00 (καταλογος 2010 σελ. 18)

Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία : 199,00 (Σε μας 18% ακριβότερα)
Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία : 189,00 (Σε μας 24% ακριβότερα)

Επιπλο Τηλεόρασης Mavas


Ελλάδα : 79,00 (καταλογος 2010 σελ. 75)

Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία : 69,00-69.90 (Σε μας 14% ακριβότερα)
Ιρλανδία: 59,00 (Σε μας 33% ακριβότερα)

Ραφιέρα EXPEDIT 59x39 Λευκή


Ελλάδα : 45,00 (καταλογος 2010 σελ. 81)

Γαλλία, Πορτογαλία, Ισπανία: 19,95 (Σε μας 225% ακριβότερα!)

Συρταριέρα MALM (300.539.21)


Ελλάδα: 79,00 (καταλογος 2010 σελ. 157)

Γαλλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία : 59,00 (Σε μας 33% ακριβότερα!)

Όλες οι τιμές που σας παραθέτω έχουν και τα αντίστοιχα links στα sites των άλλων χωρών για να μην πείτε ότι είμαι υπερβολικός!

Και θέτω τα εξής ερωτήματα:

1. Είναι προφανές ότι υπάρχουν διαφορετικοί τιμοκατάλογοι και εμείς είμαστε στον πιο ακριβό τουλάχιστον για την ευρώπη γιατί;
Μήπως γιατί έχουμε τα υψηλότερα εισοδήματα;
Μήπως μας περισσεύουν;
Γιατί οι τιμές που αγοράζουμε είναι ίδιες με αυτές των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ναι εκεί το τραπεζάκι κάνει 49ΑΕΔ = 9,5 ευρώ αν και λίγο φτηνότερο) μιας από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο; (Στην Αμερική κάνει 7,99$ = 5,65 ευρώ - είναι φτωχοί αυτοί...)

2. Τι τους κάνει να πιστεύουν ότι είμαστε τόσο κορόιδα, ώστε να μας πουλάνε τα ίδια πράγματα 2 και 3 φορές ακριβότερα; Νομίζουν ότι πουλάνε χάντρες στους ιθαγενείς;

3. Τι μπορούμε να κάνουμε ως καταναλωτές; Μπορούμε να σταματήσουμε να ψωνίζουμε από δαύτους κανά τρίμηνο να "στρώσουν χαρακτήρα"; Μπορούμε να τους στείλουμε καμιά 1.000xxx emails διαμαρτυρίας; Να γράψουμε ένα email και να το στείλουμε σε όλους τους γνωστούς μας, απλά για να μάθουν τι θα πει σας "πουλάμε ακόμα φτηνότερα";

Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα μου την δίνει αφάνταστα να με περνάνε για κορόιδο, αλλά όλα με περνάνε για ΤΟΟΟΟΣΟ κοροίδο δεν ξέρω καν πως να αντιδράσω!


ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ ΤΩΡΑ!!!!!!

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ευαγγέλου Κογκάκη το ανάγνωσμα Νο4

Συμβουλές σε έναν επισκέπτη της Κρήτης


‘‘Περίλυπος εστί η ψυχή μου…’’ μονολογούσε αναστενάζοντας!

Φεύγω μεθαύριο για διακοπές στην Κρήτη, το νησί των γονέων μου, το νησί μας!

Έχω να το επισκεφτώ πολλά χρόνια. 10…12…δεν θυμάμαι πια.
Όμως 15 μόνο ημέρες! Φαντάζουν πολλές; Δυο εβδομάδες είναι μόνο!

Μην αναστενάζεις. Θα προσαρμοστείς γρήγορα. Προσπάθησε να ξεκουραστείς. Να νοιώσεις φυσική άνεση και ψυχική ηρεμία με τη φιλική συντροφιά σου. Χωρίς άγχος. Να χαλαρώσεις. Να ηρεμήσεις. Να βιώσεις μια ευχάριστη διαμονή κοντά στη φύση. Μακριά από τα πολυσύχναστα κοσμοπολίτικα κέντρα.

Να θυμηθείς ξανά όμορφες νοσταλγικές στιγμές που φαντάζουν ατέλειωτες. Να τις ανιστορήσεις. Τις παιδικές, νεανικές αναμνήσεις σου. Ένα απαλό χάδι, μια γλυκειά κουβέντα, μια ωραία στιγμή. Κοντά στα λυπημένα από την εγκατάλειψη, αλλά ακόμη ‘‘ωραία ερείπια’’ κατά τον ποιητή, τα παραδοσιακά σπίτια των προγόνων σου, του χωριού σου, της υπαίθρου.

Να αισθανθείς ελεύθερος, να περπατήσεις, να πεις μια ‘καλημέρα’, να συνομιλήσεις με τους κατοίκους, με τη βαριά τραγουδιστή προφορά των Κρητικών γερόντων, τους πάλαι ποτέ συντοπίτες σου, τους Ετεοκρήτες, που αναδίδουν ευπρέπεια, ανθρωπιά, μεγαλοσύνη, ανωτερότητα ψυχής.

Σ’ αυτούς που λατρεύουν ακόμη τον ‘Ξένιο Δία’. Αυτοί, που είναι η ίδια η Κρήτη. Του Θεοτοκόπουλου, του Ερωτόκριτου, της Ερωφίλης, και του Καπετάν Μιχάλη.

Να ζήσεις τη γιορταστική ομορφιά της φύσης, σε λιγοστές ακόμη γωνιές, πριν κάποιο βέβηλο μυαλό σκεφτεί και τις ‘‘αξιοποιήσει’’.

Ονειρική η καλοκαιρινή ημέρα. Η κάθε σου ημέρα.

Σιγά-σιγά η Κρήτη θα αρχίσει να ξυπνά μέσα σου ντυμένη με το πεντακάθαρο πολύχρωμο ένδυμα των αναμνήσεων.

Πεντακάθαρος ατέλειωτος και ο ουρανός, βαθειά γαλάζια η θάλασσα, διαλεχτή η συντροφιά σου, ψυχολογία και διάθεση εις το έπακρον.

Απόδραση από την καθημερινότητα. Για να γνωρίσεις, έστω και για λίγο, την άγνωστη, ανεξερεύνητη, δυσπρόσιτη Κρήτη. Σε λιγοστά τοπία. Όσα κατορθώσεις να επισκεφτείς. Παραλίες απομακρυσμένες και περίπου απάτητες.

Να χαίρεσαι τη θάλασσα στην πιο αγνή μορφή της. Και στο τέλος της αμμουδιάς, μια χαρακιά στο βουνό από μια δύναμη θεϊκή και ένα στενό πέρασμα να ανοίγεται. Ένα φαράγγι. Ίσως οι θεοί σ’ αυτό να έκρυβαν τα πλέον ενδιαφέροντα μυστικά τους.

Αυτή είναι η Κρήτη. Φώναξέ το σε όλους! Η πιο όμορφη από τις 50 κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Νηρηίδα της Μεσογείου. Η γοργόνα του Μ. Αλεξάνδρου. Η γη όπου ‘‘ρέει μέλι και γάλα’’ κατά τον άγριο Άραβα κατακτητή.

Η Κρήτη, διαποτισμένη από το άρωμα του δίκταμου (έρωντα για τους ντόπιους), του σκίνου και του θυμαριού. Η Κρήτη σ’ ένα κράμα μινωικής λεπτότητας και δωρικής τραχύτητας που στο πέρασμα αιώνων αναδύεται από τους αφρούς της Μεσογείου.

Ήθελα μόνο μια στιγμή τση θάλασσας να μοιάσω,
για να μπορέσω ολόκληρη τη Κρήτη ν’ αγκαλιάσω !.

Να ’μουν γεράκι στα Σφακιά κι αητός στον Ψηλορείτη
κι αγρίμι στα φαράγγια σου να σε χορταίνω Κρήτη !

Πάντα στην τσέπη βαστώ χώμα του Ψηλορείτη
και το σκορπώ για να γενεί όλος ο κόσμος Κρήτη !

Την τελευταία μου στιγμή σα θα ’ναι να μισέψω,
στον Ψηλορείτη θ’ ανεβώ την Κρήτη ν’ αγναντέψω !.

Αλήθεια με ποιο χρώμα θα μπορούσες να ζωγραφίσεις τη νοσταλγία;



_______________________
Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι
δάσκαλος, συνταξιούχος


________________________
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
ΠΑΤΡΙΣ στις 5 Ιουλίου 2006

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Συνέλαβαν τον Γενικό Διευθυντή της Greenpeace

νέο από Greenpeace - 18 Ιουνίου, 2011

Ο Kumi Naidoo κατάφερε την Παρασκευή να σκαρφαλώσει στην εξέδρα εξόρυξης πετρελαίου Leiv Eiriksson στην Αρκτική και να παραδώσει 50.000 ονόματα ανθρώπων από όλο τον κόσμο που ζητάνε από την Cairn Energy να σταματήσει τις επικίνδυνες εξορύξεις στην περιοχή.

Λίγες ώρες μετά, το πολεμικό ναυτικό της Δανίας τον συνέλαβε και τον μετέφερε με ελικόπτερο σε φυλακή της Γροιλανδίας, όπου παρέμεινε κρατούμενος για 5 ημέρες.


Η Greenpeace εδώ και ένα μήνα, ζητά από την εταιρία να δημοσιεύσει το Έκτακτο Σχέδιο Αντιμετώπισης.

Το σχέδιο δηλαδή, που οφείλει να έχει σε περίπτωση διαρροής πετρελαίου στην ευαίσθητη περιοχή της Αρκτικής.

Και γιατί το κρατάνε κρυφό; Γιατί σε περίπτωση διαρροής πετρελαίου στην Αρκτική, θα απαιτούνταν χρόνια για τον τερματισμό της εξαιτίας των ακραίων συνθηκών που επικρατούν εκεί.

Δείτε το σχετικό βίντεο στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://links.mailing.greenpeace.org/ctt?kn=12&ms=MzY3MzgxMDUS1&r=NDI0NzQ5MjU3OQS2&b=0&j=MTA0NDM2NDQ3S0&mt=1&rt=0

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Tου Nικου Γ. Ξυδακη

Το Μνημόνιο Ι, και πολύ περισσότερο το Μνημόνιο ΙΙ, έδειξαν την ελληνική κοινωνία να χωρίζεται αδιόρατα πλην σαφώς σε όσους τα υποστήριξαν και τα υποστηρίζουν και σε όσους αντιτάσσονται. Ο διαχωρισμός δεν έχει να κάνει μόνο με λογικά επιχειρήματα και τοποθετήσεις, αλλά και με παράδοξες ομαδώσεις του πολιτικού θυμικού, αταβιστικές αντιδράσεις, ακόμη και με διαφορισμούς γούστου.

Κατ’ αρχάς, το δίλημμα «Μνημόνιο ή θάνατος», έτσι όπως δραματικά και εκβιαστικά ετέθη, φυσικό ήταν να τρομοκρατήσει το πλήθος των νεοελλήνων: κανείς δεν ήθελε να πεθάνει. Αλλωστε, κανείς δεν διέθετε τις αναγκαίες πληροφορίες και τα διανοητικά εργαλεία για να αναλύσει επαρκώς την κατάσταση.

Οι ομιχλώδεις τεχνικοί όροι, οι δαιδαλώδεις απρόσωπες αγορές και η απειλή μη πληρωμής συντάξεων διαμόρφωσαν την ικανή συνθήκη πρόκλησης πανικού. Εξ ου και πολύς κόσμος συμμορφώθηκε στα οδυνηρά μέτρα του Μνημονίου, αναμένοντας την επιστροφή στις μαγικές αγορές και στην έξοδο από το τούνελ της κρίσης. Σε αυτό το σημείο καταλυτικό ρόλο για τη συμμόρφωση έπαιξε και η συλλογική ενοχοποίηση: το «μαζί τα φάγαμε» περιείχε μια μερική αλήθεια μέσα με μια τερατώδη προπαγάνδα.

Ελάχιστοι γνώριζαν ότι το τούνελ της κρίσης οδηγεί στη βαθιά ύφεση, στη μακροχρόνια ανεργία και την καταστροφή πολυπληθών κοινωνικών ομάδων. Μόνο όταν ο Τομάζο Παντόα Σκιόπα, ο εκλιπών Ιταλός σύμβουλος του πρωθυπουργού, μίλησε για δεκαπέντε χρόνια οδύνης και μια χαμένη γενιά, αρκετοί αντελήφθησαν τη σφοδρότητα της κρίσης.

Αυτό που μας απασχολεί, όμως, είναι η διαίρεση του κόσμου και η ανάδυση νέων διακρίσεων σε φιλο- και αντι- μνημονιακούς. Ενα ιδιαίτερο γνώρισμα αυτού του διαχωρισμού είναι ότι υπερβαίνει την παραδοσιακή διάκριση Δεξιά - Αριστερά. Το αντιλαϊκό Μνημόνιο και την αφόρητη πίεση στα αδύναμα μικρομεσαία στρώματα εισηγείται η κεντροαριστερά, και αντιτάσσεται η δεξιά παράταξη μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς. Ωστόσο, με τη σοσιαλδημοκρατική κεντροαριστερά συντάσσεται ανοιχτά υπέρ του Μνημονίου και η άκρα δεξιά και μια ορισμένη φιλελεύθερη δεξιά-κεντροδεξιά.

Επαμφοτερίζουσα, μα βαθύτερα υπέρ Μνημονίου, εμφανίζεται μια άλλη μερίδα αριστεράς, η οποία και στο παρελθόν είχε φλερτάρει ανοιχτά με τον πασοκικό εκσυγχρονισμό της ισχυρής Ελλάδας του Χρηματιστηρίου και των διαπλεκομένων.

Οι, ούτως ειπείν, φιλομνημονιακοί εκφράζουν την απέχθειά τους προς τον λαϊκισμό και την πίστη τους στις δυνάμεις του εκσυγχρονισμού και της σώφρονος διαχείρισης. Στην πράξη, συχνά ο αντιλαϊκισμός μετά βίας διαφορίζεται από μια απροκάλυπτη αποστροφή προς τον λαό και τη λαϊκή κυριαρχία, ενώ ο εκσυγχρονισμός νοείται ως λατρεία μιας δημοκρατίας των διευθυντών, εξ ου και οι πυκνές αναφορές σε κυβερνήσεις τεχνοκρατών, σοφών κ.λπ.

Πίσω από τη ρητορική των εκσυγχρονιστών περί αριστείας, συναίνεσης, σωφροσύνης κ.ο.κ. λανθάνει η εδραία πεποίθησή τους ότι ο λαός μπορεί να κυβερνηθεί μόνο από Illuminati, προερχόμενους από συγκεκριμένα σχολεία, κομματικά θερμοκήπια ή συγκεκριμένες οικογένειες και παρέες. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ισχύει ούτε αυτή η ιδιοτέλεια• επικρατεί η καθαρή ιδεολογία, καθαρή μεν, αλλά τόσο ξεροκέφαλη, που αρνείται να δει την πραγματικότητα, και καταντάει εμμονική ηθικολογία.

Περιγράφουμε ατελώς μια νέα Δεξιά, αυτή που ο Ιταλός στοχαστής Ραφαέλε Σιμόνε ονομάζει Μειλίχιο Τέρας, και την οποία βλέπει να κυριαρχεί στη Δύση. Το μόρφωμα αυτό απορροφά και ομογενοποιεί παραδοσιακούς δεξιούς και αριστερούς σε ένα νέο πολιτικό σύνθεμα, υπεράνω παθών, δυσάρεστων συναισθημάτων, συμπόνιας, ενοχών, διεκδικήσεων.

Στα καθ’ ημάς, το φιλομνημονιακό μόρφωμα αποδέχεται περιστολή της λαϊκής κυριαρχίας, εφόσον κρίνεται αναποτελεσματική, περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, εφόσον κρίνεται περιττός μπελάς καθ’ οδόν προς την παγκόσμια διακυβέρνηση, περιστολή του κοινωνικού κράτους εφόσον δεν είναι ανταποδοτικό, συρρίκνωση του κράτους επειδή οι λειτουργοί του αποδείχτηκαν ανάξιοι. Με μια κουβέντα: Αφού αποτύχαμε οι Ελληνες, ας έρθουν οι Γερμανοί να μας βάλουν τάξη.

Η εθελοδουλία είναι περιγραφή και εξήγηση αυτής της διάχυτης στάσης. Η ιδιοτέλεια και ο αριβισμός είναι μια εξήγηση. Η καθίζηση της αριστεράς, πνευματική και ψυχική, είναι μια άλλη εξήγηση. Η ηθική απαξίωση του φιλελευθερισμού, μετά τη σύμπλευσή του με τη γυμνή κερδοσκοπία, εξήγηση επίσης. Η νεωτερικότητα ως επισώρευση ερειπίων, κατά Μπένγιαμιν, είναι μια σκοτεινή πλην βαθιά εξήγηση αυτού του μειλίχιου ζόφου.

Στην ελληνική περίπτωση, ρευστή σαν νιτρογλυκερίνη, η αναπάντεχη παρουσία του πλήθους δρα ενάντια στο μειλίχιο τέρας της ομογενοποιημένης σκέψης, συνενώνοντας κατεστραμμένους μικροαστούς, πατριώτες, δεξιούς, εθνικιστές, λαϊκιστές, αριστερούς, αντιεξουσιαστές.

Το Μνημόνιο ΙΙ, έκφραση της αυτοκαταστροφικής αμηχανίας των ευρωπαϊκών ελίτ και της παράλυσης των ελληνικών ελίτ, δείχνει το κρατίδιο και πάλι σαν πεδίο ιστορικών ρήξεων.

Πηγή: Καθημερινή 19/6/2011

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ

«ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ – καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε»

Δελτίο Τύπου

ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ προβάλλουν τα ελληνικά προϊόντα

Μετά από πρόταση του «ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ – καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε» τα περισσότερα μεγάλα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ δέχτηκαν το αίτημα να στηρίξουν ενεργά τον αγώνα μας, για την προτίμηση των ελληνικών προϊόντων.

Συγκεκριμένα τα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ:
ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ
MY MARKET
ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΑΛΑΞΙΑΣ
ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ

Αποφάσισαν λοιπόν όπως, εντός του Ιουνίου:

1)Να εκτυπώσουν αφίσες του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στις οποίες θα προβάλλεται το σύνθημα «ντύνομαι ελληνικά, τρώω ελληνικά, κάνω τουρισμό ελληνικά».

2)Να τοποθετήσουν τις αφίσες στα καταστήματά τους σε ολόκληρη την Ελλάδα.

3)Να τυπώσουν το σύνθημα και στις πλαστικές τους σακούλες που δίνουν στους πελάτες τους για να τοποθετούν τα είδη που αγοράζουν.

Χαιρετίζουμε την απόφαση των ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ που στηρίζουν τον αγώνα μας και δίνουν την δυνατότητα να περάσει το μήνυμά μας, για την προτίμηση των ελληνικών προϊόντων σε πολύ μεγάλο αριθμό πολιτών - καταναλωτών, σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι Έλληνες καταναλωτές θα έχουν ακόμα μία ευκαιρία να σκεφθούν και να συνειδητοποιήσουν ότι η προτίμηση των ελληνικών προϊόντων αποτελεί καθήκον όλων μας.

Έτσι μετέχουμε και εμείς οι πολίτες ενεργά στη μάχη για την καταπολέμηση της ανεργίας, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της βιοτεχνίας και της βιομηχανίας μας, τη στήριξη των Αγροτών και Παραγωγών μας, του Τουρισμού μέσα στη χώρα μας.

Έτσι στηρίζουμε την εθνική μας οικονομία.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΓΕΛΑΤΕ Ή ΕΣΤΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!

18 Στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζατε σχετικά με το γέλιο



Ανεβάζει με φυσικό τρόπο τη διάθεση, προλαμβάνει τις ασθένειες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βελτιώνει το καρδιαγγειακό σύστημα, καίει θερμίδες, γυμνάζει και αυξάνει τη μακροζωία. Όλες αυτές οι ιδιότητες δεν συγκεντρώνονται σε κάποιο μαγικό φίλτρο, αλλά στην ικανότητά μας να γελάμε.

Δείτε τι αποκαλύπτουν οι έρευνες.

1. Τα μωρά δεν γελούν παρά μόνο αφού συμπληρώσουν 3 μήνες ζωής.

2. Όταν γελάμε, ο αέρας που εκπνέουμε, φεύγει από τους πνεύμονες με ταχύτητα 96 χλμ/ώρα.

3. Χρησιμοποιούμε 17 μυς του προσώπου μας για να γελάσουμε και 47 για να κατσουφιάσουμε.

4. Οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν 40% μειωμένο κίνδυνο για καρδιοπάθεια συγκριτικά με τους
απαισιόδοξους.

5. 17 λεπτά γέλιου την ημέρα, αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής σας κατά μία ημέρα.

6. Ένα 6χρονο παιδί γελά κατά μέσο όρο 300 φορές την ημέρα. Ένας ενήλικος γελά μόλις 15 φορές την ημέρα.

7. Οι χαμογελαστοί σερβιτόροι παίρνουν 50% περισσότερα φιλοδωρήματα από τους αγέλαστους συναδέλφους τους.

8. Ένα καλό γέλιο μπορεί να διαρκέσει μία ώρα.

9. Οι περισσότεροι γελαστοί άνθρωποι ζουν στην Κούβα και τη Βραζιλία. Στον αντίποδα βρίσκονται οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών.

10. Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει 18 είδη χαμόγελου.

11. Πρέπει να χαμογελάσετε περίπου 250.000 φορές για να κάνετε μία ρυτίδα.

12. Το να γελάσετε 100 φορές ισοδυναμεί με το να κάνετε 10-15 λεπτά ποδήλατο.

13. 15 λεπτά γέλιου έχουν τα ίδια οφέλη με 2 ώρες ύπνου.

14. Σύμφωνα με έρευνα του Γερμανού ψυχολόγου, Dr. Michael Titze, τη δεκαετία του 1950, οι άνθρωποι γελούσαν κατά μέσο όρο 18 λεπτά την ημέρα. Σήμερα, είναι 4-6 λεπτά την ημέρα.

15. Έρευνα του Πανεπιστημίου Vanderbilt διαπίστωσε ότι με το γέλιο καίμε λίγο παραπάνω από μία θερμίδα ανά λεπτό.

16. Το γέλιο ακούγεται το ίδιο σε όλους τους πολιτισμούς και όλες τις κουλτούρες. Oι επιστήμονες, μάλιστα, πιστεύουν ότι το γέλιο συνέβαλε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των προγόνων μας.

Ο ήχος του γέλιου είναι τόσο κοινός και οικείος που είναι αναγνωρίσιμος ακόμη και αν παιχτεί ανάποδα στο μαγνητόφωνο.

17. Με το γέλιο ο εγκέφαλος απελευθερώνει τις βήτα-ενδορφίνες, τις φυσικές οπιούχες ουσίες με αναλγητική δράση.

18. Το γέλιο ρίχνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτρέποντας την εμφάνιση ασθενειών.


Από τον φίλο: Δομέτιο Μαραβέλια

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Ευαγγέλου Κογκάκη το ανάγνωσμα Νο3

Η νυχτερινή διασκέδαση !


Πώς θα περάσει η βραδιά;


Μα, αρκετοί τρόποι υπάρχουν.

Να καθίσεις στο σπίτι σου απέναντι από την T.V. παρακολουθώντας όλα τα απογευματινά και βραδινά σήριαλ των τηλεοπτικών σταθμών με τα απίθανα σενάρια, ελληνικά, αμερικάνικα, βραζιλιάνικα, τούρκικα, κ. ά.

Για την ενημέρωσή σου υπάρχουν οι εμβόλιμες παρεμβολές με επώνυμους και ανώνυμους λυμεώνες όλων των κοινωνικών τάξεων και επαγγελμάτων, λειτουργών του δημοσίου, της δικαιοσύνης και του Υψίστου, που λυμαίνονται με τις απάτες και τα συναφή εγκλήματα δημόσιους, ιδιωτικούς και ιερούς κορβανάδες.

Θα ενημερωθείς επίσης για λιμούς, λοιμούς, λυγμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, κουτσομπολιά -κοινωνική κριτική- για τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τους εμφυλίους πολέμους μεταξύ μεγαλοδικηγόρων, δικηγόρων, δικαστικών, υπουργών, βουλευτών, πολιτικών κομμάτων και πολιτικών, ως και τηλεοπτικών σταθμών, με τα πολλά ‘παράθυρα’ των δελτίων ειδήσεων. (Ο συναγωνισμός, ανταγωνισμός καλύτερα, της υπερβολής).

Μπορείς αν θέλεις με τη συντροφιά σου, να καθίσεις σε ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο -όχι μπαρ με το ηχείο πάνω από το κεφάλι σου- και πίνοντας το ποτό σου να συζητήσεις θέματα κοινού ενδιαφέροντος, ή…

Να ανταποκριθείς στην πρόσκληση φίλου ή γνωστού σου για δείπνο στο σπίτι του ή σε κάποιο ξενοδοχείο, όπου μετά το φαγητό μπορείς να περάσεις ευχάριστα με φιλική συζήτηση για τα πολλά θέματα. Μπορείς, αν σου αρέσει να παίξεις και χαρτιά άνευ ιδιαιτέρας απώλειας ή κέρδους χρημάτων.

Αν ποτέ αποφασίσεις να διασκεδάσεις με την συντροφιά σου μετά μουσικής και μάλιστα ζωντανής τότε αρχίζει ο πονοκέφαλος (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Ανοίγοντας ένα λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας θα διαβάσεις: "Μουσική"

Σύνολο ήχων οργανωμένων, έτσι ώστε να διαθέτουν ρυθμό, αρμονία, μελωδία και να αποτελούν ευχάριστο άκουσμα για το ανθρώπινο αυτί. Είναι δε η μουσική, γλυκιά, εύθυμη, υποβλητική, κλασική, πένθιμη.

Επίσης σοβαρή, ελαφρά, μοντέρνα, έντεχνη, παραδοσιακή, χορευτική, ηλεκτρονική, μονοφωνική, στερεοφωνική, δημοτική, ευρωπαϊκή, βυζαντινή, εκκλησιαστική, φωνητική, οργανική, πολυτονική, αρμονική, ευχάριστη κ. ά. Πουθενά δεν υπάρχει ο όρος εκκωφαντική…

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, όντες λάτρεις για κάθε τι το ωραίο και της μουσικής οπωσδήποτε, όρισαν τον ωραιότερο θεό, τον Απόλλωνα, ως προστάτη της.

Μουσική αίσθηση, μελωδικότητα, μπορούμε να αποδώσουμε σε ένα άκουσμα.

Μελωδός (αρχαιοπρεπώς) ονομαζόταν εκείνος που συνέθετε μελωδίες όπως και αυτός που τραγουδούσε, ο αοιδός, ο τραγουδιστής.

Ηχεί σαν μουσική η φωνή του, λέμε για εκείνον που έχει ευχάριστη και μελωδική φωνή.

Γιατί αναφέρομαι τόσο εκτενώς στη μουσική; Πρέπει να το έχετε εννοήσει.

Είχα τη χαρά τους τελευταίους μήνες να προσκληθώ σε πολλούς γάμους και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις οι οποίες κατέληγαν σε κοσμικό κέντρο για δείπνο μετά μουσικής. Από εκείνα τα κέντρα τα οποία -in memoriam του αείμνηστου Υπουργού Ευάγγ. Γιαννόπουλου- είναι και ‘πολιτιστικά κέντρα’, διεκδικούν δε μερίδιο για παραγωγική συμμετοχή στον νεοελληνικό πολιτισμό.

Συνήθως φίλοι και γνωστοί σχηματίζοντας χαρούμενες παρέες καθόμαστε σε ένα τραπέζι κι άρχιζε η ευχάριστη κουβεντούλα, γρήγορα, για να προλάβουμε να καλησπερίσουμε ο ένας τον άλλον και αναφερθούμε σε ό,τι θέλουμε πριν αρχίσει η ‘ζωντανή μουσική’.

‘Πες το μ’ ένα τραγούδι…’ Τι το ωραιότερο! Ολόκληρος ο αιώνας που πέρασε -είμαστε και σ’ αυτό ανάδελφοι- είναι κατά κάποιο τρόπο μελοποιημένος. Το ιστορικό και κοινωνικό αρχείο του έχει καταγραφεί με την παρασημαντική. Αειθαλή λαϊκά ρεφραίν και μεγαλειώδη ρεμπέτικα, γνήσια ή παραποιημένα, πρωτότυπα ή αειφόρως ανακυκλούμενα, αταξικά- διαταξικά- διακομματικά- αλλά πάντα διαχρονικά και ακατάβλητα, διατηρούν την σφριγηλότητά τους, χρόνια-δεκαετίες, από το δεύτερο ήμισυ, από όσα θυμάμαι, του 20ου αιώνα. Άξια ή ψευδεπίγραφα αντιπροσωπεύουν μέρος της καθημερινής πνευματικής μας παράδοσης και δημιουργίας γνήσιας ή επιφανειακής.

Κι ενώ απολαμβάνουμε το γευστικό και πλούσιο δείπνο μας συζητώντας… ξαφνικά ακούγεται μια μουσική υπόκρουση, που γίνεται συνεχώς εντονότερη και κορυφώνεται σε ένα ξέσπασμα όλων των πνευστών, κρουστών και εγχόρδων οργάνων. Οι προβολείς αναβοσβήνουν τρελά και στην σκηνή-πίστα έχουν παραταχθεί 5-6 αοιδοί, ατάλαντοι εν πολλοίς, άνδρες και γυναίκες, κρατώντας από ένα μικρόφωνο, με φανταχτερά και πολλάκις αποκαλυπτικά φορέματα οι κυρίες κι αρχίζουν με ένα εκκωφαντικό κόρο από το ρεφραίν του τελευταίου ‘σουξέ’. Είναι η εισαγωγή, για να δηλώσουν ανενδοίαστα, απεριφράστως και θρασέως: ‘Εμείς είμαστε εδώ’. ‘Η νύχτα είναι δική μας’. Συνεχίζουν με σόλο τραγούδι ο κάθε ένας, το δε ρεφραίν πάλι σε ντουέτο ή κόρο. Φυσικά η ένταση της μουσικής είναι τόσο ισχυρή ώστε κάθε απόπειρα επικοινωνίας μεταξύ μας αποτυγχάνει.

Στην αρχή, επί 10-15 λεπτά, το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνήθως το παλιό έντεχνο ή λαϊκό τραγούδι. Ελληνικότατο. Το θυμάσαι στην πρώτη του εκτέλεση, από τον επώνυμο τραγουδιστή ή τραγουδίστρια, με την απαλή γλυκιά φωνή και το σιγοψιθυρίζεις. Αναφέρεις το συνθέτη και το στιχουργό πολλές φορές. Έχουμε, βέβαια -ειρήσθω εν παρόδω- πολλούς καταξιωμένους συνθέτες και στιχουργούς που έχουν συνθέσει ανεπανάληπτη μουσική σε υπέροχους στίχους.

Όμως μέσα σε αυτήν την οχλαγωγία που προκαλεί η τρομερή ένταση της μουσικής πώς να επιτευχθεί η έκσταση, η κατάνυξη, πολλώ δε μάλλον η μέθεξη!
…Ακολουθούν τα τραγούδια-επιτυχίες, που διαρκούν χωρίς διάλλειμα αρκετή ώρα, από τραγουδιστές που βαπτίζονται αστέρια του πενταγράμμου μέσα σε μια νύχτα. Αυτά, τα τελευταία, αντέχουν στο χρόνο ολίγες εβδομάδες ή μία σεζόν.

Στη συνέχεια αρχίζουν τα χασάπικα, τα ζεϊμπέκικα και τα καψούρικα. ‘Παραγγελιά’ αναγγέλλει το μεγάφωνο -τουτέστιν ‘κάντε όλη στη μπάντα, γουστάρει και χορεύει σόλο ο…πιο εκφραστικός χορευταράς’! (Για την κατανάλωση της σαμπάνιας. Παλιότερα είχαμε τα σπασίματα των πιάτων, στη συνέχεια τα πανεράκια με τα γαρύφαλλα και τώρα τις σαμπάνιες. Ας μην λησμονούμε ότι ζούμε σε έναν παροξυσμό υλικών αγαθών).

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα θα θυμηθεί η ορχήστρα ότι ‘ψυχαγωγεί’ Κρητικούς.
Για μερικά λεπτά θα ακουστούν ο χανιώτικος, ο καλαματιανός (τον αγαπάμε πολύ κι αυτόν), ο πεντοζάλης, κι ο πηδηχτός ή μαλεβιζιώτης. Οι δύο τελευταίοι χοροί είναι σωστή απόλαυση όταν χορεύονται από δεξιοτέχνες, λεβεντόκορμους άνδρες και γυναίκες. Τα σώματα τεντωμένα, γεμάτα ζωντάνια και σφρίγος, συνταράζονται με το γοργό βηματισμό του χορού σ’ ένα ατέλειωτο κρεσέντο που κόβει την ανάσα. Οι καρδιές ξεχειλίζουν από χαρά. Ο χρόνος λες κι έχει σταματήσει κι ο χώρος είναι πια μικρός για τόση ενέργεια. Όμως, δυστυχώς κάθε τι το ωραίο δεν διαρκεί επί μακρόν.

Μετά τα μεσάνυχτα αρχίζουν τα ατέλειωτα τσιφτετέλια, ‘ελληνικότατα’ βέβαια, λικνιστικά και αισθησιακά, διεκδικούν συμμετοχή στην ελληνική κουλτούρα. Greece by night. Ένταση αμείωτη της μουσικής, ένταση της συναισθηματικής φόρτισης, ένταση στη λάγνα κίνηση και όποιος αντέξει μέχρι πρωίας. Τώρα ταιριάζει το: Ο άνθρωπος ‘φύσει του ειδέναι ορέγεται’ ή ‘η μουσική εξημερώνει τα ήθη’.

Αναρωτιέμαι αν αυτό θεωρείται διασκέδαση.

Μήπως είναι μια κάποια επίδειξη ισχύος του καταστήματος, της ορχήστρας και όλων των συντελεστών; Ή προσπαθούν να καλύψουν ατέλειες; όπως ορισμένοι υποθέτουν, πράγμα το οποίο μου φαίνεται αδιανόητο. Αναρωτηθείτε κι εσείς.

…Μεμψιμοιρώ εξ αιτίας της ηλικίας μου; Ίσως. Όμως, προσπαθώ να τύχω κάποιας λογικής απαντήσεως των νεοτέρων, αλλά εκείνοι… ξεφεύγουν, απαντώντας μου συγκαταβατικά και με χαμόγελο: ‘Ναι, έχετε δίκιο!’.


Με τη συνοδεία της λύρας και του λαγούτου, νεαροί Κρητικοί με τοπικές παραδοσιακές ενδυμασίες, χορεύουν πεντοζάλη. Λέγεται ότι κάπως έτσι χορευόταν και ο πυρρίχιος.





____________________
Ο Βαγγ. Κογκάκης είναι
δάσκαλος, συνταξιούχος

_________________________________
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ –
ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ, Τρίτη 31-1-2006

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Μονάδα παραγωγής ενέργειας από βιομάζα στα Γρεβενά

Περιβάλλον – Ενέργεια - Οικολογία.



Σχεδιάζεται η δημιουργία μονάδας παραγωγής ενέργειας από βιομάζα στα Γρεβενά, σε συνεννόηση με τη δημοτική αρχή της πόλης, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος».

Ηλεκτρικό ρεύμα και ζεστό νερό από πριονίδι, άχυρο, κουκούτσια ελιάς, κοπριές ζώων, άχρηστα αλιεύματα, υπολείμματα καλλιεργειών καθώς και από ενεργειακά φυτά υπόσχεται η ιδιωτική επένδυση που σχεδιάζεται στα Γρεβενά.

Είναι μια πρωτότυπη για τη χώρα, ιδιωτική πρωτοβουλία με αναμενόμενα οφέλη για τους δημότες Γρεβενών, που θα εξασφαλίσουν φθηνότερη θέρμανση κατά 27% σε σχέση με τη χρήση πετρελαίου.

Η εν λόγω μονάδα θα βρίσκεται έξω από την πόλη των Γρεβενών και θα παράγει ενέργεια από βιομάζα, δηλαδή από οποιοδήποτε υλικό παράγεται από ζωντανούς οργανισμούς, φυτά και ζώα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.

Το καλοκαίρι η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει η μονάδα θα πωλείται στη ΔΕΗ, ενώ το χειμώνα η θερμική ενέργεια θα διοχετεύεται μέσω ιδιόκτητου δικτύου στα δημοτικά κτίρια και στις κατοικίες.

Εκτιμάται ότι θα μπει σε λειτουργία μέσα σε δυόμισι χρόνια περίπου.

Η επένδυση έχει κόστος 65 εκατομμύρια ευρώ και ήδη έχει εγκριθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και βρίσκεται στο στάδιο της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, δήλωσε ο δήμαρχος Γρεβενών Γιώργος Νούτσος.

Τα οφέλη είναι πολλαπλά για τους κατοίκους των Γρεβενών, όπως η μείωση του κόστους θέρμανσης, η εξοικονόμηση περίπου 500.000 ευρώ το χρόνο για το Δήμο, λόγω της παροχής ενέργειας στα δημοτικά κτίρια, η μείωση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος που θα προκύψει από τον περιορισμό της χρήσης των καυστήρων πετρελαίου και τέλος η χρήση της φιλικής προς το περιβάλλον βιομάζας, συμπλήρωσε ο ίδιος.

Όσον αφορά την πρώτη ύλη που θα χρησιμοποιηθεί για καύσιμο, η εταιρεία προσανατολίζεται στην εισαγωγή βιομάζας και από τις χώρες των Βαλκανίων.

Πηγή: http://www.econews.gr

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Η κρίση των αγγουριών στη Γερμανία

Υπεύθυνα για την μόλυνση, φύτρα διαφόρων λαχανικών.

Από Πανεπιστημιακή Κλινική του Αμβούργου, όπου νοσηλεύονται ασθενείς μολυσμένοι από το βακτήριο Eceh (AFP / Fabian Bimmer)

Από φύτρα διαφόρων λαχανικών προέρχεται τελικά η θανατηφόρα επιδημία διάρροιας, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο 30 ανθρώπων στην Ευρώπη.

Αυτό ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Υγειονομικής Μέριμνας, Reinhard Burger.

Ο συναγερμός για την αποφυγή κατανάλωσης αγγουριών, τοματών και ωμών λαχανικών, που ξεκίνησε το τέλος του Μαΐου, ανεστάλη την Παρασκευή, από την αρμόδια Υπηρεσία του Βερολίνου, αλλά απαγορεύτηκε η κατανάλωση σε ωμά φύτρα.

«Τα φύτρα ευθύνονται για την επιδημία», ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Reinhard Burger, διευθυντής του Ινστιτούτου Robert Koch, σε συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο, εκ μέρους των τριών Υγειονομικών Ομοσπονδιακών Ινστιτούτων, που εμπλέκονται στον συγκεκριμένο φάκελο.

Τα άτομα που κατανάλωσαν αυτά τα φύτρα, έχουν εννιά φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διάρροιες με αίμα και άλλα σημάδια της επιδημίας του βακτηρίου Eceh, από αυτούς που δεν τα κατανάλωσαν, λέει η ανακοίνωση, βασιζόμενη στις αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα.

Υπάρχουν πολλές αναλύσεις, για τις εκτάσεις και τα προϊόντα μιας Εταιρίας στη βόρια Γερμανία, Gärtnerhof à Bienenbüttel, οι οποίες σαφώς δεν κατάφεραν να αποδείξουν την παρουσία του βακτηρίου, αλλά υπάρχουν τόσο ισχυρές ενδείξεις, που επιτρέπουν την εξιχνίαση της προέλευσης της μόλυνσης, εξήγησαν οι υπεύθυνοι των υγειονομικών αρχών.

Αυτές τις τελευταίες ώρες, η έρευνα για την πηγή μόλυνσης με το θανατηφόρο βακτηρίδιο Eceh, κατευθύνεται προς αυτήν την Εταιρία της βόρειας Βερμανίας, που παράγει αυτά τα φύτρα.

Προς το παρόν, οι ενδείξεις συγκεντρώνονται προς την κατεύθυνση, ότι τα φύτρα μιας Εταιρίας στην περιοχή της Basse-Saxe, μπορεί να είναι μολυσμένα, εξήγησε πριν λίγο η Υπουργός Γεωργίας Isle Aigner, στο "Hamburger Abendblatt".

Αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον 80 άτομα που ασθένησαν από το συγκεκριμένο βακτηρίδιο στην Γερμανία, κατανάλωσαν φύτρα από την συγκεκριμένη Φάρμα, ανακοίνωσε ο Gert Lindemann, σε συνέντευξή του στο Focus, πριν τη δημοσίευση της Δευτέρας.

Η Εταιρία ίσως χρησιμοποίησε μολυσμένους σπόρους ή κάποιος υπάλληλος είχε μολύνει τον χώρο καλλιέργειας, πρόσθεσε ο Gert Lindemann.

Επίσης, κατά δήλωση των υπευθύνων της Υγειονομικής Υπηρεσίας, η πηγή μόλυνσης έχει τεθεί εκτός λειτουργίας και ο αριθμός των νέων ασθενών με την μόλυνση μειώνεται συνεχώς.

Ο απολογισμός είναι 31 νεκροί, εκ των οποίων 30 στη Γερμανία σε πέντε εβδομάδες.

Τώρα το Βερολίνο θα βοηθήσει την Ισπανία, η οποία αδίκως χτυπήθηκε από την «κρίση των αγγουριών».

Στο Βερολίνο, ο Ισπανός Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Diego Lopez Garrido, ανακοίνωσε την Πέμπτη σε συνέντευξη στον τύπο, ότι πείρε την διαβεβαίωση της Γερμανίας για βοήθεια δια μέσου μιας διαφημιστικής καμπάνιας υπέρ των ισπανικών φρούτων και λαχανικών, τα οποία είχαν δυσφημιστεί βάναυσα τον πρώτο καιρό της κρίσης και συγκεκριμένα τα αγγουράκια της Ισπανίας, καθώς και των άλλων χωρών της Ευρώπης, με αποτέλεσμα οι αγρότες Ευρωπαίοι να χάσουν εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ.

Η Ισπανία, σαν πρώτος εξαγωγός φρούτων και λαχανικών προς την Γερμανία, είχε μια πτώση της τάξεως του 25%.

"Οι έμποροι των εθνών" Του Α. Παπαδιαμάντη


Η αργία εγέννησε την πενίαν.

Η πενία έτεκεν την πείναν.

Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν.

Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν.

Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.

Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.

Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου...

Αλ. Παπαδιαμάντης

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Η Εξομολόγηση ενός Γερμανού

Με τον Σωκράτη Αριστοτέλους (Σωτήρα Αμμοχώστου)

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση:

Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα.

Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός.

Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες.

Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.

Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες.

Έκανα όμως λάθος.

Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα.

Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν' ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα.

Την πλησίασα και τη ρώτησα: Είστε από εδώ; Μάλιστα.

Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς».

Και γράφει ο Κέστνερ: «Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί».

Απαντά η γυναίκα.
«Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα 41 με 44.

Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου.

Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν.

Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα.

Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να'ρθουν εδώ κάτω.

Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου»...

Σωστά έγραψε ο Γερμανός, ότι «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή».

Λέμε εμείς: Ναι, στην Ελλάδα την ταλαιπορημένη και απ' όλους αδικημένη.

Πηγή : http://www.sigmalive.com/

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή......

Τί πρέπει να προσέχουμε σήμερα

ΓΙΑ ΤΑ GPS

Ένας φίλος μου είπε πρόσφατα ότι κάποιο ζευγάρι βρήκε το αυτοκίνητό τους σπασμένο, ενώ βρίσκονταν σε ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου.

Το αυτοκίνητό τους ήταν δίπλα στο γήπεδο ποδοσφαίρου στο παρκινγκ των φιλάθλων.

Πράγματα που έχουν κλαπεί από το αυτοκίνητο: τηλεχειριστήριο πόρτας γκαράζ, κάποια χρήματα και ένα GPS, το οποίο είχαν αφήσει στο ταμπλό.

Όταν τα θύματα πήγαν σπίτι, διαπίστωσαν ότι το σπίτι τους είχε λεηλατηθεί.

Οι κλέφτες είχαν χρησιμοποιήσει το GPS για να τους καθοδηγήσει στο σπίτι.

Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν το τηλεχειριστήριο του γκαράζ για να ανοίξουν την πόρτα του γκαράζ και να μπουν στο σπίτι.

Οι κλέφτες γνώριζαν ότι οι ιδιοκτήτες βρίσκονταν στο ποδοσφαιρικό αγώνα, ήξεραν τι ώρα θα τελείωνε το παιχνίδι και ήξεραν πόσο χρόνο θα έπρεπε να «καθαρίσουν» το σπίτι.

Φαίνεται ότι είχαν φέρει ένα φορτηγό για να το αδειάσουν από το περιεχόμενο του.

Να προσέχετε εάν έχετε ένα GPS

- Μην τοποθετείτε τη διεύθυνση του σπιτιού σας σε αυτό.

Βάλτε ένα κοντινό σημείο (όπως ένα κατάστημα ή βενζινάδικο) ώστε να μπορεί ακόμα να βρείτε το δρόμο σας σπίτι, εάν χρειάζεται, αλλά κανένας άλλος δεν θα ξέρει που ζείτε, αν είχε κλέψει το GPS σας.


ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ

Ποτέ δεν το σκέφτηκα αυτό .......

Είχαν κλέψει την τσάντα μιας κυρίας.. Στην τσάντα της είχε το κινητό της, την πιστωτική της κάρτα, το πορτοφόλι της... κλπ

20 λεπτά αργότερα όταν κάλεσε τον σύζυγο της από ένα τηλέφωνο να του πει τι είχε συμβεί, ο σύζυγος της της είπε «έλαβα από σένα ένα sms που μου ζητούσες τον αριθμό PIN μας και σου το έστειλα πριν από λίγο».

Όταν επικοινώνησαν με την τράπεζα, ο υπάλληλος τους είπε ένα σημαντικό ποσό είχε μόλις αναληφθεί.

Ο κλέφτης είχε χρησιμοποιήσει το κλεμμένο κινητό τηλέφωνο και με το όνομα «σύζυγος» από τη λίστα επαφών είχε στείλει sms και είχε στα χέρια το pin.

Μέσα σε 20 λεπτά είχε τραβήξει τα χρήματα από το λογαριασμό τους.

Συμπέρασμα:

Μην αποκαλύπτετε τη σχέση ανάμεσα σε εσάς και τους ανθρώπους που βρίσκονται στην λίστα επαφών σας στο κινητό.

Αποφύγετε τη χρήση ονομάτων όπως : σπίτι, αγάπη, γλυκός, μπαμπάς, μαμά, κλπ.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΤΕ καλώντας πίσω, όταν σας ζητούν ευαίσθητες πληροφορίες μέσα από γραπτά μηνύματα.

Επίσης, όταν δέχεστε κείμενο sms από τους φίλους ή την οικογένεια σας για να τους συναντήσετε κάπου, καλέστε για να επιβεβαιώσετε ότι το μήνυμα ήρθε από αυτούς.

Αν δεν μπορείτε να τους βρείτε, να είναι πολύ προσεκτικοί όσον αφορά την αποκάλυψη πληροφοριών όπως που βρίσκεστε, σε πόση ώρα φθάνετε, αν είστε σε ταξίδι κλπ σε απαντήσεις sms προς την «οικογένεια και φίλους».


ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΉΝΥΜΆ

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στα τρόφιμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΟΥΣ ΜΑΓΝΗΤΕΣ ΣΤΑ ΨΥΓΕΙΑ…..

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Princeton έχουν ανακαλύψει κάτι που θεωρείται τρομακτικό.

Για αρκετούς μήνες έτρεφαν δύο ομάδες ποντικών, μια ομάδα με τα τρόφιμα που φυλάσσονταν στο ψυγείο, και το άλλο με τα τρόφιμα φυλάσσονταν σε ψυγείο, αλλά με πολλά διακοσμητικούς μαγνήτες κολλημένοι στην πόρτα του.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να δουν πώς αυτά επηρεάζουν την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στα τρόφιμα.
Παραδόξως, μετά από αυστηρές δοκιμές, η ομάδα διαπίστωσε ότι τα ποντίκια που έτρωγαν ακτινοβολημένα τρόφιμα από τους μαγνήτες είχαν 87% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο από ότι στην άλλη ομάδα.

Οι μαγνήτες που συνδέονται με οποιαδήποτε ηλ. οικιακή συσκευή, αυξάνουν την κατανάλωση ρεύματος της εν λόγω συσκευής διότι αυξάνουν την ηλεκτρομαγνητική δύναμη του ηλεκτρικού πεδίου της.

Ο καθένας έχει έναν μαγνήτη στο ψυγείο, ως διακοσμητικό στοιχείο, αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχε υποψία ότι είναι επιβλαβή.
Αλλά είναι θανατηφόρoi.

Είναι επικίνδυνο να παίζει κανείς με τις δυνάμεις της φύσης και της ενέργειας. Εάν έχετε ένα μαγνήτη, απομακρύνετε τον αμέσως από κάθε τροφή.

Ανεξήγητα, η ισπανική κυβέρνηση ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, δεν έδωσε προειδοποιητικό μήνυμα, αλλά χάρη στο Διαδίκτυο και την προθυμία όλων, μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον.

Kαθηγητής Vicente TORTOSA PEREZ- ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ της ALMERIA - ΙΣΠΑΝΙΑ

ΑΝΤΙΠΡΥΤΑΝΕΙΑ & ΓΕΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ μονάδας επέκτασης Πανεπιστημίου.
Camino del Pozuelo s / n, 16071 - Cuenca - Ισπανία

ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ...

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Προσοχή τα Αυγά στο Παρμπρίζ

Προσέχετε! Είναι Καινούργιο φρούτο και αυτό, Λάβετε γνώση και εσείς.


Αν οδηγείς νύχτα και ξαφνικά σου πετάξουν αυγά στο παρμπρίζ, επουδενί λόγο μην βάλεις μπρος τους υαλοκαθαριστήρες και το σύστημα πλυσίματος τζαμιών.

Τα αυγά αναμειγμένα με το νερό θα μετατραπούν σε ένα γαλάκτωμα που θα σου κάνει το παρμπρίζ χάλια μειώνοντας την ορατότητά σου κατά 92 %..

Οπότε αναγκαστικά σταματάς, βγαίνεις από το αυτοκίνητο να τα καθαρίσεις σου την πέφτουνε δύο αλήτες, τρως το ξύλο της χρονιάς σου....

Και συνεχίζεις δαρμένος με τα πόδια, δίχως αμάξι, δίχως λεφτά, δίχως πιστωτικές κάρτες, δίχως κινητό, δίχως κλειδιά του σπιτιού σου κ.λπ.

Ενημέρωσε τους φίλους και συγγενείς !!

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ : ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ !!!

Μάλλον το ξέραμε, αλλά δεν μπορούμε και να το . . . χωνέψουμε εύκολα !!!!

Θεωρείται μεγάλη και αυτονόητη η ομολογία του αποχωρούντα αρχισυντάκτη των New York Times, κυρίου John Swinton, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:

"Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια"

O Τζον Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη (Ιαν. 2009).

Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουϊντον τον διέκοψε και συμπλήρωσε :

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος.
Το γνωρίζετε και το γνωρίζω.

Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί.

Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω.

Εσείς.... επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να.... γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο..

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο..

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο.

Είμαστε μαριονέτες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους.

Ο χρόνος, η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ.


Υ.Γ.: Απʼ όλα τα παραπάνω εξαιρούνται οι έγκριτοι και ανεξάρτητοι δικοί μας δημοσιογράφοι

Πηγή: http://voices.gr/2009/01/14/john_swinton_speech/

Η Ελληνική γλώσσα και η αξία της

Αυτή η ιστορία έχει αρχίσει πριν μερικά χρόνια, αλλά δεν νομίζω
ότι είχε κάποια εξέλιξη.


Μάλιστα είπαν ότι ίσως να ήταν και ανύπαρκτη.

Σας το προωθώ με κάθε επιφύλαξη.

Hellenic Quest, λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής
που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για
τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της
οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα
εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που
θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες
ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε
ως τώρα να ανακαλύψει.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του
παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα
στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή
σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών
ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές
ικανότητες.

Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή
τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της
Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του
προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι
καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας
μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους,
δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας.. Στον Ίμυκο
ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο
συνεχίζεται.

Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα
εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε:
Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα
βελτιώσει τον πολιτισμό μας .

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι
θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων
πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως
νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν
σημειολογικές .

Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη,
και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα,
κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η
γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο)
εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις
έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές,
σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που
την χρησιμοποιούν.

ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ,
γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο
αρθρώνων λόγο).

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις
άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων
αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε
τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες
γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την
αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

< BR>
Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη
=....LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ.....,
κυκλο...., ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ...., ΔΙΣΚΟ....., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ...,
ΣΥΝ..., ΣΥΜ....., κ.λπ..

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή»,
δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις
νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές
εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να
προχωρήσει.

Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η
Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για
Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για
χρώματα.

Το Βαρόμετρο

Το Βαρόμετρο - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους πιστεύουν στην μοναδική (τους) αλήθεια....

Το κείμενο που ακολουθεί αφορά μια ερώτηση που ήταν θέμα σε εξετάσεις
Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης:

«Να περιγράψετε πώς μπορούμε να μετρήσουμε το ύψος ενός ουρανοξύστη
χρησιμοποιώντας ένα βαρόμετρο».

Ένας φοιτητής απάντησε: «Δένετε ένα μακρύ σπάγκο στο λαιμό του βαρόμετρου
και στη συνέχεια κατεβάζετε το βαρόμετρο από την ταράτσα μέχρι να εγγίζει το
έδαφος. Το ύψος του κτιρίου θα ισούται με το μήκος του νήματος συν το μήκος
του βαρόμετρου».

Αυτή η πρωτότυπη απάντηση εξόργισε τόσο τον εξεταστή, ώστε αυτός έκοψε το
φοιτητή στο συγκεκριμένο μάθημα. Ο φοιτητής προσέφυγε στις αρχές του
Πανεπιστημίου, ισχυριζόμενος ότι η απάντησή του ήταν αναμφίβολα σωστή και
ότι αδίκως κόπηκε.

Το Πανεπιστήμιο όρισε έναν άλλο εξεταστή να διερευνήσει το θέμα και να
αποφασίσει εάν έπρεπε να κοπεί ο φοιτητής ή όχι. Ο κριτής αυτός θεώρησε ότι
η απάντηση που δόθηκε ήταν πράγματι σωστή, αλλά δεν φανέρωνε καμία
αξιοσημείωτη γνώση Φυσικής.

Για να διαλευκανθεί τελείως το θέμα, αποφασίστηκε να καλέσουν το φοιτητή
και να του αφήσουν έξι λεπτά, μέσα στα οποία αυτός θα έπρεπε να δώσει μια
προφορική απάντηση που να μην είναι τόσο απλοϊκή, αλλά να δείχνει κάποια
εξοικείωση με τις βασικές αρχές της Φυσικής.

Για πέντε λεπτά ο φοιτητής έμενε σιωπηλός, βαθιά απορροφημένος στις
σκέψεις του. Ο εξεταστής του θύμισε ότι ο χρόνος τελειώνει και ο φοιτητής
απάντησε ότι είχε στο μυαλό του μερικές ιδιαίτερα σχετικές απαντήσεις, αλλά
δε μπορούσε να αποφασίσει ποια να χρησιμοποιήσει.

Στην προτροπή να βιαστεί, απάντησε ως εξής:

«Κατ' αρχήν, θα μπορούσαμε να ανεβάσουμε το βαρόμετρο στην ταράτσα του
ουρανοξύστη, να το αφήσουμε να πέσει και να μετρήσουμε το χρόνο που κάνει
μέχρι να φτάσει στο έδαφος. Το ύψος του κτιρίου μπορεί να υπολογιστεί
τότε από τον τύπο: H=(gt 2)/2. Όμως, δε θα το συνιστούσα γιατί θα ήταν
κρίμα για το βαρόμετρο».

«Μια άλλη εναλλακτική απάντηση» είπε ο φοιτητής «είναι η εξής: Εάν
υπάρχει ηλιοφάνεια, θα μπορούσαμε να μετρήσουμε το ύψος του βαρόμετρου, να
το στήσουμε όρθιο στο έδαφος και μετά να μετρήσουμε του μήκος της σκιάς του.
Στη συνέχεια μετρούμε το μήκος της σκιάς του ουρανοξύστη, και με απλό τρόπο μπορούμε
να υπολογίσουμε το πραγματικό ύψος του ουρανοξύστη με αριθμητική αναλογία».

«Αλλά, εάν θα θέλατε να αντιμετωπίσετε το θέμα με ιδιαίτερα επιστημονικό
τρόπο, θα μπορούσατε να δέσετε ένα μικρού μήκους νήμα στο βαρόμετρο και να
το θέσετε σε ταλάντωση σαν εκκρεμές, πρώτα στο έδαφος και μετά στην ταράτσα
του ουρανοξύστη. Το ύψος θα μπορούσε να βρεθεί μετρώντας και συγκρίνοντας
τις δύο περιόδους, οι οποίες είναι αντιστρόφως ανάλογες των τετραγωνικών ριζών
των επιταχύνσεων της βαρύτητας στο έδαφος και στο ύψος του ουρανοξύστη.
Η επιτάχυνση της βαρύτητας εξαρτάται με τη σειρά της από το ύψος από την επιφάνεια της γης και συνεπώς γνωρίζοντας την επιτάχυνση της βαρύτητας στην ταράτσα βρίσκουμε το ζητούμενο ύψος».

«Α!» είπε πάλι ο φοιτητής, «Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος, όχι κακός: Αν
ο ουρανοξύστης διαθέτει εξωτερική σκάλα κινδύνου, θα ήταν ευκολότερο να
ανεβεί κανείς τη σκάλα βάζοντας διαδοχικά σημάδια επαναλαμβάνοντας το μήκος
του βαρόμετρου. Μετά θα ήταν εύκολο να υπολογίσει το ύψος του ουρανοξύστη
προσθέτοντας όλα αυτά τα μήκη.»

«Αλλά, αν απλώς θα θέλατε να είστε ιδιαίτερα βαρετός δίνοντας μια
ορθόδοξη απάντηση, θα μπορούσατε να μετρήσετε την ατμοσφαιρική πίεση στην
ταράτσα και στο έδαφος και να μετατρέψετε τη διαφορά των millibars σε ανάλογη
διαφορά σε μέτρα.»

«Όμως, επειδή ως φοιτητές παροτρυνόμαστε συνέχεια να ασκούμε
την ανεξαρτησία του μυαλού μας και να εφαρμόζουμε επιστημονικές
μεθόδους, αναμφίβολα ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να χτυπήσουμε την πόρτα του
θυρωρού και να του πούμε:
Αν θα ήθελες να έχεις ένα ωραίο καινούριο βαρόμετρο, θα σου χαρίσω αυτό
αν μου πεις το ύψος του ουρανοξύστη».

Ο φοιτητής ήταν ο Niels Bohr, ο μόνος Δανός που τιμήθηκε με το βραβείο
Νόμπελ Φυσικής.

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Αν έχεις τύχη διάβαινε....




Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το αυτοκίνητο αυτό ανήκε στον Κο Μητσοτάκη, όταν διέμενε στην Γαλλία....

Αυτό βέβαια δεν είναι αληθές, είναι απλά για την πλάκα μας, αλλά φανταστείτε τη σύμπτωση στον αριθμό και τα γράμματα.

Αγοράζετε δηλαδή ένα αυτοκίνητο, και όταν πάτε να παραλάβετε τις πινακίδες διαπιστώνετε οτι ο αριθμός του αυτοκινήτου σας, θα είναι αυτός.

Ποια θα είναι η αντίδρασή σας;

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Στόχος εμπόρων οργάνων η Κρήτη


Απόπειρα κλοπής οργάνων στην Κρήτη.

Σοκαριστικό συμβάν έλαβε χώρα την Τριτη 5 Απριλίου το απόγευμα, στην εθνική οδό Ρεθύμνου - Ηρακλείου στο ύψος του Φόδελε, που θυμίζει σενάριο από ταινία τρόμου, ευτυχώς για την πρωταγωνίστρια είχε αίσιο τέλος.

Εικοσιεξάχρονη καθώς διέσχιζε με το αυτοκίνητο της το δρόμο του Φόδελε, ερχόμενη για Ηράκλειο, συνάντησε στο δρόμο μια γριούλα η οποία έκανε οτοστόπ.

Δίχως να το σκεφτεί η κοπέλα σταμάτησε και πήρε την γριούλα μαζί της.

Καθώς η κοπέλα οδηγούσε συνειδητοποιεί ότι το άτομο που έχει δίπλα της, μόνο γριούλα που δεν ήταν! (είχε πολύ γυμνασμένες γάμπες για γριούλα)

Κοιτάζοντας τον καθρέπτη καταλαβαίνει ότι ένα τζίπ την ακολουθεί εξ αρχής.

Χωρίς να χάσει την ψυχραιμία της πατάει απότομα το γκάζι και χτυπάει το μπροστινό αυτοκίνητο.

Κατεβαίνει και ζητάει συγνώμη από τον οδηγό του οχήματος και ζητάει να καλέσουν την αστυνομία να καταγράψει το συμβάν.

Στο άκουσμα της λέξης 'αστυνομία' η γιαγιά μπήκε στο τζιπ και εξαφανίστηκε.

Όταν ήρθε η αστυνομία η κοπέλα τους είπε όλα όσα έγιναν και οι αστυνομικοί άρχισαν τις έρευνες.

Το αυτοκίνητο βρέθηκε λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα εγκαταλελειμμένο. Όταν οι αστυνομικοί άρχισαν να το ψάχνουν και άνοιξαν το πορτ-παγκάζ έμειναν άφωνοι..3 ψυγειάκια γεμάτα πάγο, νυστέρια και αναισθητικά που μαρτυρούσαν το σκοτεινό σκοπό των εμπόρων.

Τα καλά νέα είναι ότι η κοπέλα σώθηκε, τα κακά νέα είναι ότι οι δράστες είναι ελεύθεροι,

γι' αυτό συνιστάμε μεγάλη προσοχή.

ΠΗΓΗ: http://www.myvita.gr

Ευαγγέλου Κογκάκη το ανάγνωσμα


Εξετάσεις για το απολυτήριο του Δημοτικού

Αναλφαβητισμός είναι η κατάσταση ενός ατόμου που δεν ξέρει να διαβάσει ή να γράψει μια απλή και σύντομη έκθεση όλων εκείνων που συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή, παρ’ όλο που τα κατανοεί.

Το ποσοστό των αναλφαβήτων είναι ενδεικτικό για το πολιτιστικό επίπεδο μιας χώρας. Προσπάθειες καταπολέμησης του αναλφαβητισμού στην Ελλάδα έγιναν από τα πρώτα χρόνια που συγκροτήθηκε το ελληνικό κράτος. Πριν από 50 χρόνια υπήρχαν σε όλο τον κόσμο 800 εκατομμύρια αναλφάβητοι.

Σήμερα πρέπει να πλησιάζουν το δισεκατομμύριο. Τα άτομα αυτά βρίσκονται σε μειονεκτική θέση και ωθούνται στο περιθώριο της κοινωνίας. Προέρχονται κυρίως από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα το οποίο δεν είναι σταθερό, τακτικό. Είναι ο λεγόμενος ‘τέταρτος κόσμος’ στις χώρες της Ευρώπης. Ο ‘κόσμος’ αυτός είναι τα παιδιά μεταναστών, εργατών και ιδιαίτερα οι κόρες των, όπως και τα παιδιά στα απομακρυσμένα χωριά.

Μια ανακοίνωση στην έγκριτη εφημερίδα της πόλης μας ‘ΠΑΤΡΙΣ’ ανακάλεσαν στη μνήμη μου όλες αυτές τις σκέψεις και η οποία έγραφε: «Οι εξετάσεις για την απόκτηση τίτλου σπουδών Δημοτικού Σχολείου από όσους συμπλήρωσαν το όριο ηλικίας της υποχρεωτικής φοίτησης, θα πραγματοποιηθούν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου. Όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν απολυτήριο Δημοτ. Σχολείου μπορούν να καταθέσουν τα σχετικά δικαιολογητικά μέχρι και τη Δευτέρα 9 Μαΐου 2011…»

Πόσα μου θύμισε αυτή η ανακοίνωση…! Ήμουν ο ένας από τους δύο υπεύθυνους δασκάλους στο Νομό Ηρακλείου που εξέταζε τότε -πριν από 25-30 και πλέον χρόνια- τους υποψήφιους για την απόκτηση του απολυτηρίου του Δημοτικού Σχολείου. Χώρος εξετάσεων το 1ο Δημοτικό Σχολείο και χρόνος Σεπτέμβριος ή Μάιος. Τρόπος. Γραπτές εξετάσεις σε 4 μαθήματα. Έκθεση-ορθογραφία, μαθηματικά, θρησκευτικά και γεωγραφία… Την ίδια ημέρα όλα τα μαθήματα. Είχα προετοιμάσει τα θέματα τα οποία θα αντέγραφαν από τον πίνακα οι υποψήφιοι, άνδρες και γυναίκες 30 ή και 40 ετών. Την πρώτη φορά που βρέθηκα απέναντί τους στην αίθουσα ένοιωσα κάπως αμήχανα, αλλά και εκείνοι ‘‘ως οι παίδες εν καμίνω’’…
Είχα περίπου την ίδια ηλικία με πολλούς από τους ‘μαθητές’ μου. Έγραψα το όνομά μου στον πίνακα και διάβασα τα δικά τους ονόματα από μια κατάσταση που μου είχαν δώσει. Στη συνέχεια αναφέρθηκα σε διάφορα άσχετα θέματα ούτως ώστε η ατμόσφαιρα να γίνει κάπως φιλική μαζί μου και μεταξύ τους.

Έτσι συζητώντας πληροφορήθηκα το λόγο της χρησιμότητας τού απολυτηρίου σε αυτή την ηλικία. Ήταν απαραίτητο δικαιολογητικό για να αποκτήσουν άδεια ικανότητας οδηγού αυτοκινήτου, ή να ανοίξουν εμπορικό κατάστημα ή για να συνεχίσουν την εργασία τους ως φύλακες, κλητήρες, καθαρίστριες σε κάποια δημόσια υπηρεσία κ. ά.

Όσον αφορά τα θέματα και το βαθμό δυσκολίας αυτών, προσπαθούσα όσο το δυνατόν να είναι απλά και οι ερωτήσεις εύκολες και κατανοητές, όπως για παράδειγμα: 1)Έκθεση. Ο τρύγος. Συμβουλευτικές επεξηγήσεις προφορικά: Πότε τρύγησες, τι αμπέλι ήταν, για σταφίδα ή κρασί; Με την οικογένειά σου, με εργάτες ή δανεικούς; Την όλη διαδικασία σε 10 έως 15 στίχους. 2)Μαθηματικά. Ένα απλό πρόβλημα, όπως: «Άλεσες τις ελιές σου και έβγαλες 300 κιλά λάδι. Εκράτησες για το σπίτι σου τα 100 κιλά και το υπόλοιπο το πούλησες με 800 δραχμές το κιλό. Πόσα χρήματα πήρες; 3)Θρησκευτικά. Γράψετε 4 θρησκευτικές εορτές και την ημερομηνία της εορτής ή γράψε τα ονόματα των 4 Ευαγγελιστών. 4)Γεωγραφία. Γράψετε τους Νομούς της Κρήτης και τις πρωτεύουσες του κάθε Νομού ή γράψετε τις θάλασσες (πελάγη) που είναι στην Κρήτη από βορρά και νότο.

Πριν αρχίσουν το κάθε ένα μάθημα τους ρωτούσα αν κατάλαβαν καλά και εάν είχαν απορίες. -Μα είντα θα γράψω εδά για το τρυγητό, δάσκαλε; -Μα δεν άκουσες; Γράψε πόσοι ήσαστε, ποιος κουβαλούσε, ποιος αλουσίδιαζε, αν ήταν καλή η χρονιά κ.λ.π.… Στα μαθηματικά: -Εγώ, δάσκαλε, κατέχω να βρω το πρόβλημα για το λάδι.

Να ’ρθεις θες κοντά μου να σου το πω στο αυτί και να μου το γράψεις; Φυσικά και πήγα. Μου το είπε ψιθυριστά, το έγραψα σε μία πρόχειρη σελίδα και τον παρακάλεσα να το αντιγράψει. Στα θρησκευτικά. -Είντα θα γράψω εδά; ρωτά ένας. -Πώς σε λένε; -Γιάννη. Πότε εορτάζεις; -Το Γενάρη -Γράψε, λοιπόν, του Αγίου Ιωάννου 7 Ιανουαρίου. -Ναι, μα θες 4 εορτές! -Γράψε τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας σου και τα Χριστούγεννα, κατάλαβες; -Εντάξει! Παρατηρώντας τα γραπτά βλέπω ότι κάποιος είχε γράψει, ‘του ΟΧΙ, 28 του Οχτώβρη’. -Πες μου, τον ρωτώ, ποιος άγιος εορτάζει τότε; -Ε! δεν είναι αργία και κάνουνε παρέλαση; -Ναι, αλλά δεν εορτάζει άγιος, είναι εθνική εορτή. Στη γεωγραφία το ‘Βατερλώ’ τους ήταν ο Νομός Λασιθίου.

Λίγοι θυμόταν την πρωτεύουσα, τον Άγιο Νικόλαο. Ο Σωκράτης έλεγε, ‘Η παιδεία, η αρετή και η γνώση είναι τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή των ανθρώπων’ και εκείνο το ανεπανάληπτο ‘Γηράσκω αεί διδασκόμενος’.

Φυσικά δεν έλειπαν και τα τηλεφωνήματα με παρακλήσεις από φίλους και συναδέλφους για να δώσω το απολυτήριο σε δικούς τους ανθρώπους. Τους πείραζα προκαλώντας τους να μου υποσχεθούν κάποιο δώρο. Ως και ο Νομάρχης, ο αείμνηστος Γαρεφαλάκης, μου τηλεφώνησε ένα πρωί πριν από τις εξετάσεις για κάποιον γνωστό του. Ένα μόνο δώρο πήρα στα 7 χρόνια των εξετάσεων. Μια κυρία, λίγες ημέρες μετά, μου έφερε στο σχολείο την ώρα του διαλείμματος, μια τσάντα με εκλεκτά χόρτα εξοχής, ευχαριστώντας με για το απολυτήριο.

Τα κράτησα και για να μην την προσβάλω, αφού μόνη της τα είχε μαζέψει. ‘‘Η ευγνωμοσύνη είναι μια ξεχωριστή αρετή που δεν τη διαθέτουν πάντα οι άνθρωποι’’. Είχα και μια υπόσχεση. Ένας εύσωμος νεαρός βουνίσιος άνδρας με ρώτησε: -Δάσκαλε, κατέχεις είντα είναι οι κουρές; -Ναι, γιατί με ρωτάς; -Όντε θα τσι κάνω να ’ρθεις θες; -Πρόσεξε, εγώ δε σου ζήτησα τίποτα, αλλά θα δω αν κρατήσεις την υπόσχεσή σου. Φυσικά και το λησμόνησε.

Υπήρξαν και πολλά άλλα ευτράπελα προφορικά και γραπτά τα οποία δυστυχώς έχουν λησμονηθεί. Όσο για την ορθογραφία, την ‘αχίλλειο πτέρνα’ των περισσότερων, έκαναν με το γιώτα (ι) τη δουλειά τους, όπως έλεγε ένας συγχωριανός μου. Όμως ‘τα γράμματα’ ήταν το φύραμα που μπορούσε να ζυμώσει και να απαλύνει τα ήθη των ανθρώπων, να εξανθρωπίσει κάποιες πρωτόγονες συμπεριφορές, να εκπολιτίσει ένα λαό, να φέρει ανάπτυξη σε πολλά επίπεδα.

Αυτός ήταν κάποτε ο αναλφάβητος κι αυτό επειδή σήμερα και ιδιαίτερα ύστερα από λίγα χρόνια, αναλφάβητος θα θεωρείται εκείνος που δεν θα γνωρίζει να χρησιμοποιήσει τα σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το διαδίκτυο και τις άπειρες δυνατότητες των δικτύων.

Όλα αυτά έχουν γίνει πλέον modus vivendi – τρόπος ζωής.

Ο Βαγγέλης Κογκάκης είναι
δάσκαλος, συνταξιούχος